Feliz compleaños voor Claudia.

 Vandaag jarig. Ik weet niet of ik mag schrijven hoe oud ze wordt. In ieder geval, het is haar dag. Ze ziet er nog altijd even goed uit en ze straalt.

Bij het opstaan hebben we alle drie aan haar bed gezongen. Yetteke heeft een mooie kroon gemaakt en die heeft Claudia tijdens het ontbijt, opgezet.

Voor we vertrokken naar de zomerschool hebben de kinderen me wat geld gegeven. Claudia wil graag wat bloemen in en buiten het huis. De kinderen wilden zo meedelen in dat cadeau.

Vandaag zijn we begonnen om een strooifolder te maken. We moeten wel nog een geschikte foto maken, voor deze folder, en dan laten drukken of via vista print bestellen.

Tegen 13 uur naar de bloemenwinkel. De bloemen en de planten zijn hier in Mazarron goedkoper dan in België. Je hebt evenveel keuze. Palmen, yuca’s, bananenplanten en rozen zijn er in overvloed. Stinkertjes en geraniums ook, maar dan zijn er vele soorten, die geweldig veel bloemen dragen, die je alleen maar hier in het zuiden kan vinden.

Kinderen halen, tapaz eten en om 4 uur een lekkere ijstaart. Ons Yetteke wou beginnen te zingen aan tafel, maar ocharme, de tranen van emotie rolden over haar wangen. “Ik weet niet hoe het komt, maar ik moet opeens wenen “ zei ze.

Om half 7 heeft Claudia de mannen die thuis aan het werken zijn nog vlug getrakteerd op een glas cava. Het is te zeggen een glas. Die mannen namen de fles en goten zelf in. Niet verlegen zeiden ze. Op enkele minuten tijd hadden ze zowaar 2 flessen achterover geslaan. Voor ons geen probleem . Het zijn goeie mannen, werken hard en verdienen dat.

Een Spanjaard zelf, drinkt uitzonderlijk Cava. Enkel als er iets te vieren valt. Nieuwjaar, verjaardag….Nochtans staan de rekken in een typische Spaanse winkel vol met cava. Als je tegen zaterdag wat wil inkopen, dan moet je snel zijn.

Maar één ding staat vast. Ze drinken enkel cava als ze iets te vieren hebben. Dagelijks is er al wel iets te vieren met die mannen.

11-07-2012 om 19:43 geschreven door eric

Deze nacht is de stroom uitgevallen. Ik ben op een zeker moment wakker geworden. Het was nog pikke donker en da wekkerradio flikkerde. 2.35 . Dit wil zeggen dat de stroom 2 uur en 35 minuten geleden uitgevallen is. Hoe laat het was ..??? Geen idee. Ik ben voor de tweede keer wakker geworden, en zag dat het al licht was. Opstaan dus. 7 Uur. Lekker lang geslapen.

De kinderen na het ontbijt naar de zomerschool. En dan weer wat werken in de tuin.

Op dit moment is het in de zon zo een 37 °C. Eigenlijk is dit even warm als in juni en einde mei. Maar toch is het al enkele dagen een plakkerig en zweet weer. Ik denk dat we nu te kampen hebben met een hogere luchtvochtigheid. We klagen zeker niet. De temperatuur is te doorstaan. Moest het in België zo zijn, ze zouden nogal zweten en klagen. Zweten doen we, klagen zeker niet.

Vandaag reed ik met de auto richting Puerto. Op een zeker moment dacht ik nog:” Het is vakantie, straks is dit weer voorbij en gaan de toeristen terug naar huis, maar wij, wij blijven hier “. Raar toch. Ik vroeg vandaag nog aan Claudia of ze heimwee had. Direct antwoord.”Neen! Waarom vraag je dat? “Dat zegt genoeg hé.

Bram stuurde me nog een mail omdat in België een kaart was aangekomen om mijnen auto te laten keuren. Wat nu? Ofwel mag hij hem komen halen, ofwel schrijf ik een mail naar het keuringsadres. We kiezen voor de 2^de optie. Nog exact een maand en dan komen Bram en Sabeth weer voor enkele dagen. We zijn echt aan het aftellen. We zien hen niet veel, en dan beginnen we de kinderen toch wat te missen op den duur. Jaja, papa’s die van hun kinderen houden, zijn daar wat gevoelig voor hé.

De pergola raakt stilaan klaar. Tijd dus om de verver te laten komen om een prijs te maken. Ook de ‘carpentero’ of schrijnwerker heeft 2 deuren en 2 ramen afgezet. Het is allemaal goed geregeld. Het één volgt zeer goed op, op het ander. Ik moet zeggen, hier in España zijn ze nog niet van de slechtste.

We zagen enkele dagen terug, dat Yetteke haar meter aan het Wii-en was. Dat hebben we ook nog ergens liggen. De kinderen wild. Niet te houden. Papa moest en zou de Wii installeren. Zo gezegd, zo gedaan. Ach ja, waarom niet. Tijdens de siësta, van 2 tot 5 moeten ze maar wat bezig zijn. (dan kan ik op mijn gemak een dutje doen)

De gasten wc en de badkamer worden voorzien van ramen. Kleintjes , maar er komt licht door . Dat is het belangrijkste. Klein, om de zon wat buiten te houden.

Claudia en de kinderen zijn rond half 4 vertrokken naar Trini. Voor mij een rustig moment om menu’s samen te stellen. Het is noodzakelijk dat ik een tijdje op voorhand al weet wat ik een maand, iedere dag verschillend,zal klaar koken.
Toen Claudia terug van Trini kwam, had ze een zeer zalig gevoel. Ik heb eens hartelijk kunnen praten met een vrouw die ma nauw aan het hart ligt.
Dank je Trini, dat je er voor ons bent en..Claudia zegt !! We zijn er ook voor jullie.

10-07-2012 om 21:55 geschreven door eric

Dat het maandag is hebben we geweten. Weer stipt om 8 uur, hoorden we deze keer niet het moleke draaien, maar de radio spelen. Onze aannemer zal vandaag de vloer verder afwerken en de plinten zetten.

Misschien hebben we het nog niet aangehaald, maar hier in Spanje, zie je de meeste huizen met tralies voor de vensters en de deuren. Het is een soort van vensterversiering en tegelijkertijd, zorgt het voor beveiliging. Tot het kleinste venstertje toe, hebben al de ramen van onze finca en de deur van de B&B een tralie. Alleen was het me al opgevallen bij de aankoop, dat onze voordeur, een dubbele, dit niet had.

Door de plaatselijke smid uit Mazarron, heb ik me dan een traliedeur laten maken. Natuurlijk, nadat ze alles gevloerd hadden zijn ze beginnen te kappen en te boren om die deur te plaatsen. Claudia, heeft in het weekend alles gepoetst en stofvrij gemaakt. We zeiden nog tegen elkaar, dat het stoffen nu wel voorbij zou zijn. Natuurlijk hebben we aan de traliedeur niet gedacht.

Dus,…Straks terug dweilen en poetsen.

De kinderen zouden normaal een week naar de zomerschool gaan en dan een week niet. Ze zijn er zo graag naartoe geweest vorige week, dat we hebben besloten om ze weer een week te laten gaan. In principe kunnen ze gaan tot eind augustus. Zo verleren ze hun Spaans niet, en de Spaanse lessen van Trini vinden dan plaats op dinsdag en donderdag vanaf 4 uur in de namiddag.

Onze B&B heeft een slaapkamer, een overdekt terras en een binnenkoer die naar de badkamer leidt. De badkamer is bijgebouwd en nu moet er een deur gestoken worden van de binnenkoer naar de badkamer. De muur is ongeveer 60 cm dik en bestaat uit keien. Ik heb mijn grote slijpschijf al aangeboden, maar daar moeten ze eens hartelijk mee lachen. Met hamer en beitel ja. Met zo een slijpschijf geraak je er nooit door.

 En dan..Zijn de kinderen ondertussen geïntegreerd..? Ja hoor..Hun Spaans idool is Pelos Tatiana. Ze dansen en zingen mee op de muziek en proberen via YouTube de danspasjes aan te leren.

Het tijdperk K3 ligt achter de rug.

De muur onder de pergola krijgt ook nog enkele lagen keien tot juist onder de vensters.

Het geraakt stilaan klaar.

09-07-2012 om 21:27 geschreven door eric

Het is zondag, het zonneke schijnt weer mooi en we zijn allemaal goed uitgeslapen.

Om 9 uur was het zwembad mooi gekuist en kunnen we aan een lekker ontbijt beginnen.

Gisteren heb ik de blog niet geschreven. We zijn naar Murcia geweest. Ikea dag. Er moest nog heel wat aangekocht worden voor de keuken en voor het restaurant. Wanneer we thuis waren, hebben we alles nog in elkaar gestoken en zonder het te weten was het opeens 7 uur. Nog vlug wat zwemmen, eten maken, kinderen wassen en slapen leggen. Claudia en ik zijn op ons terras aan de ..wijn gaan zitten, en zo gebeurde het dat de blog niet geschreven is.

Claudia en ik hebben een deel van de voormiddag wat geklust. We moesten nog 2 nachtkastjes in elkaar steken en Claudia heeft kussens gemaakt voor achter het bed. Mooi resultaat is het geworden. Onze inrichting van het huis begint zo stilaan vorm te krijgen. Als de pergola klaar is kan er nog wat buiten staan wat nu binnen teveel is. Voordeel van 320 dagen zon, je kunt al eens iets laten buitenstaan hé.

Om half 4 zijn we met de kinderen naar La Azohia vertrokken om te snorkelen. We hadden afgesproken met Marc Wendy en Amy. Belgische vrienden uit Houthalen, die daar sinds 10 jaar een huis hebben. Ze komen iedere schoolvakantie.

Marc is een man van de zee. Duiken, snorkelen en alles wat met de zee te maken heeft, is zijn langste leven. Hij kent ook veel van de fauna en flora, onder water. Dus onze kinderen en Amy mee met hem de dieperik in. Zee-egels, en zeekomkommers en natuurlijk veel vissen, hebben ze kunnen zien. Na een halfuurtje zijn ze uit het water gekomen. Yanneke was geraakt door een zee anemoon. Dat prikt zoals een netel. Haar handen en benen en haar lip zwelden meteen op. Nu, ze heeft er niet over geklaagd. We zijn nu al een uurtje of twee verder en het is bijna verdwenen.

Het was een fijne dag en een heerlijke rustige namiddag.

Morgen…dan vliegen we er weer in.

08-07-2012 om 21:49 geschreven door eric

Ken je dat?

Je staat ’s morgens op, nog wat slaap in de ogen, naar de kleine wc en dan koffie zetten.

’s Avonds doen we het water al in de percolator en de koffie in de filter. De koffie loopt lekker door en ondertussen ga ik de krant lezen op het net. Koffie drinken en een half uurtje later beginnen de darmpjes te werken. En dan…een lekker kakske doen zoals we zeggen. Na dat, wil ik doorspoelen. Niks.. Geen water. Uit de kraan, niks. Zou er iemand buiten het kraantje hebben toegedraaid. De werkmannen misschien. Maar dat kan toch niet. Gisterenavond hebben we toch nog water genomen om ons te wassen.

Er zal toch niet één of andere leukerd, de hoofdkraan aan het begin van ons straatje hebben toegedraaid?. Het is ondertussen half 8 en ik ga beter maar eens kijken.

Wat is me dat. Een fontein van water. De leiding voor de meter is los geraakt. Ik probeer alles terug aan elkaar te draaien, maar door de druk van dat water lukt me dat niet. Dan Claudia roepen. Ondertussen ben ik wel al kledder. Claudia en ik proberen, maar ook dat lukt niet. Ook Claudia is kledder. Dan maar bellen naar Aqualia in Murcia.  Meneer, voor dit euvel kunnen we helaas niet komen, aan de meter een probleem is uw probleem. Ok, maar het euvel zit voor de meter. En dan komt de redding. Sebastian, onze aannemer komt aangereden. Hij ziet het en vertrekt onmiddellijk naar Mazarron. Hij doet daar een uitleg van weet ik veel, maar na een half uur is het probleem opgelast.

En belangrijk, we kunnen weer doorspoelen.

Dan weer gewoon de dagtaak opnemen. De aanhangwagen op het ecoparc gaan leegmaken, en weer verder in de tuin werken.

In plaats dat we om half 3, zoals gewoonlijk tapa’s eten, hebben we besloten om een warm middagmaal te eten. Straks gaan we naar het strand en dat zou misschien kunnen uitlopen.

Ondertussen is het 5 uur geweest. Het bezoek aan de kust in La Azohia hebben we moeten afzeggen. De aannemer is nog steeds bezig. Ze zijn aan het vloeren. De aannemer, begon een heel verhaal aan ons te vertellen wat we deze keer helaas niet goed begrijpen. Dan onze joker ingeschakeld. Den Angel. Die komt tegen half 6 om alles te vertalen. Helaas dat we nu niet naar de zee kunnen. Maar die gaat niet lopen, en morgen of zondag is er weer een dag om naar het strand te trekken.

Morgen is het weekend, de aannemer heeft een groot stuk van de pergola gevloerd en dat betekend dat alles zowat stofvrij zal worden. Na 14 dagen iedere dag te hebben gedweild, heeft Claudia, vandaag nog laat op de avond, heel het huis gedweild.

Ondertussen is het probleem met de aannemer opgelost. De inkom van het restaurant. Daar wilde wij een ramp. Een ramp is een inkom met een helling. Ik wou dit om eventuele mensen met een rolstoel of kinderwagens binnen te laten. Nu ze aan het vloeren zijn, is de aannemer tot de conclusie gekomen dat een getegelde ramp gevaarlijk is om uit te schuiven. Dus…geen ramp, maar een kleine trap. Wij moeten de mensen in een rolstoel dan maar even helpen hé. Maar liever dat dan dat er mensen achterover vallen door het uitschuiven.

Angel hebben dan de hele oppervlakte gemeten voor een omheining te zetten en een inkompoort.

En zo was de dag weer om. Morgen naar Murcia.

06-07-2012 om 21:13 geschreven door eric

05-07-2012 om 22:41 geschreven door eric

Er zijn mensen die in Spanje wonen, om 7 uur opstaan en dan 10 km gaan lopen. En er zijn mensen, die om 6 uur
opstaan, de krant lezen, een uurtje Spaanse les volgen via het net, het ontbijt
klaarmaken en om half 8 de kinderen en de vrouw wakker maakt.

Die mensen gaan dan tegen half 9 de kinderen naar de zomerschool doen, en daarna naar de Bodega om hun tonnekes te laten vullen met wijn en dan aan de slag gaan.

Wie zijn ze,….  waar wonen ze,… wat boeit hun.

Op die man van 7 uur en 10 km lopen, ben ik nu wat jaloers. Claudia en ik doen dit normaal ook om de dag. Maar door
de vakantie, en de werken, hebben we al enkele weken niet meer gelopen.

Op die andere ben ik niet jaloers. Ik begrijp hem. Vandaag, na het vullen van die tonnekes, was het
weeral werken. De dennenbomen van gisteren hebben hun laatste rustplaats in het
containerpark gevonden. Twee maal op en af. Goed voor 44 km rijden. Daarna nog
heel wat opruimwerk in de tuin. Al dat puin zal morgen naar het containerpark
verhuizen.

Om 2 uur is het de kinderen ophalen, eten en kleine siësta. Tijdens het eten hebben we een wedstrijd bekkentrekken gehouden. Aan u om de winnaar te kiezen.

Onze mannen gaan nog steeds verder. Ze hebben vandaag de gewelven gepleisterd. Het zijn echte kunstenaars. Ze smeren de pleister met de handen op de gewelven, om daarna met een spons alles mooi gelijk te maken.

Het is woensdag, en ook hier in Spanje houden we een werfvergadering. Onze Angel, komt dan rond 6 uur en samen met Sebastian, de aannemer, bespreken we alles. Meer en meer ondervinden we al dat Angel niet hoeft te vertalen. Sebastian praat duidelijk en traag en daardoor verstaan we veel.

We zijn tevreden en alles loopt zoals gepland. Alleen de tijd.. Waarschijnlijk komt de 14 juli in het gedrang.

Maar dat zien we dan wel…..   

04-07-2012 om 20:23 geschreven door eric

En wat doet ne mens op een dag als het heel hard regent, je bijna de verwarming moet opzetten, begin juli. Wat doet ne mens dan… Binnenzitten, brood bakken, pizza maken, en nieuwe gerechten uitproberen.

En wat doet ne mens als het hier nooit regent, of toch bijna nooit en het 39°C is, en je de verwarming op koud moet zetten…Brood bakken, pizza klaarmaken en nieuwe gerechten uit proberen.

Je ziet, het dagelijks leven is niet veel anders. Enkel de factor ‘weer’ is anders. Sinds we in Spanje wonen, heeft het juist geteld nog maar 4 x geregend. 3x hebben we de druppels kunnen zien en bijna kunnen tellen, de vierde keer was het ’s nachts.

Dagelijks leven is hier niet anders dan in België. Voor de kost moet er gewerkt worden. Ook al noemt het land hier Spanje, we hebben de zee en mooi weer, toch geeft dat voor ons geen vakantiegevoel. Maar het weer doet het.. Je bent vrolijker, je leeft iets trager, je eet meer fruit en groenten en je bent verplicht om tijdens het heetste van de dag even te relaxen. En vooral, er wordt hier samengewerkt.

Onze kinderen gaan naar de zomerschool. Escuela de verano. Ze zullen 2 maanden gaan. Het is vergelijkbaar met een speelpleinwerking in België. Er wordt vooral Spaans gepraat en ze krijgen 1 uur Engelse les. Onze kids hebben bijna 3 maanden vakantie. Moesten ze zoiets als de zomerschool niet doen, dan verleren ze het Spaans. En dat zou toch zonde zijn. Dus, de volgende 2 maanden zomerschool en dan nog 2x per week Spaanse les, extra, bij Trini.

Onze mannen zijn vandaag begonnen met de pleisterwerken in de pergola. Dat is echt hun specialiteit. Ze werken met een spons en met een truweeltje. Dat is het. Geen gedoe met rechte latten om alles recht te krijgen. De eerste laag cement was recht en ze werken verder af, op het oog. Maar het moet gezegd, het is recht.

En dan als laatste onze bomen. We hebben van Sebastian, de aannemer een kettingzaag gehad. De eerste boom was een echte fiasco. De zaag was zo bot, dat het bijna een kwartier heeft geduurd eer die omviel. En dan de tweede boom. Valt dat machien toch wel in pan zeker. Dan maar met de hand. Na lang proberen hebben we de zaag weer aan de praat gekregen, doch, ze bleef bot. Met vereende krachten, hebben we dan ook de 2^de en de 3^de boom over laten vallen. Ik heb al de takken met de handzaag verwijderd. En wat bleek, dat ging vlugger dan met de botte zaag.

Maar vooral…Er werd samengewerkt, zonder commentaar, discussie of wat dan ook. En ik blijf het herhalen, dat is echt allemaal door het aangename klimaat.

03-07-2012 om 22:01 geschreven door eric

Het was vroeg dag. Iets over half zeven, ben ik vertrokken naar Alicante. Een trip van ongeveer een uur en een kwartier, en reken dan op veel verkeer of een beetje pech of wat dan ook, dan moet je iets vroeger vertrekken.

In België is de vakantie begonnen en de uittocht is stilletjes op gang gekomen. Zo ook voor Marc Wendy en Amy. Al 10 jaar verblijven ze in La Azoia. Ze hebben er een huis, een oude Citroën jeep en 2 hondjes. Op half 9 zouden ze landen. En dat was ook zo. Hoewel we deze sympathieke mensen niet kennen, kwamen ze alle drie, met de 2 hondjes in da aankomsthal aan. En dat was precies of je familie aankomt. Echt hartelijk, met de nodige welkomstkussen.

Veilig en wel aan hun huisje aangekomen, kunnen ze welverdiend van een heerlijke vakantie gaan genieten. We hopen van harte , Marc, Wendy en Amy, dat je bij ons een ferm pint of cava komt drinken en nen fijne babbel doen.

Ondertussen gaan de werken verder. De jongens zijn het dak aan het leggen. Ook dat is voor ons weer een beleving. Zoals eerder geschreven, een onderdak van beton en daar worden nu de pannen opgelegd en ingemetst. Ik denk dat er op dat dak enkele tonnen cement opliggen.

Claudia en ik hebben besloten om de nesten uit de dennenbomen te halen. Ze hebben voor een week jeuk gezorgd, en nu moeten ze eraan voor de moeite. We gaan de bomen ook wegdoen. Eén boom staat voor het raam van de keuken en ontneemt me al het zicht. De andere boom moet plaats ruimen voor een jongere boom. De jongere staat tegen de badkamer, en zou later, als hij groot is, voor problemen kunnen zorgen. Deze heeft sterke wortels en kunnen de muren laten scheuren. En dan de 3^de boom, een kleine, moet wijken voor de parking.

De nesten hebben we met een speciale schaar verwijderd. In een zak gestopt en daarna opgestookt.

Het is alweer 10 uur, de kinderen gaan stilletjes aan slapen en morgen gaan ze naar de zomer school. Maar morgen meer daarover.

Aan Marc, Wendy en Amy een goede nachtrust, zorgen aan de kant en genieten maar….

02-07-2012 om 22:12 geschreven door eric

Een zondag dient om niets te doen, of een zondag dient om iets te doen. Tijdens de week, als onze ‘constructor’ buiten bezig is, zijn we zo een klein beetje aan huis gekluisterd. We kunnen moeilijk weg, en zijn zowat genoodzaakt om binnen te werken. Nu binnen was er de afgelopen week genoeg te doen. Buiten zijn de mannen bezig, stof, vuil en puin. Normaal hoor, we zitten er ook niet mee in. Vandaag en gisteren was het dan weer anders. We hebben een tafel buiten gezet, onder de pergola, we kuisen de tuin op. Met de hoge drukreiniger heb ik de weg voor de finca schoon gekregen en belangrijk, vanmorgen heb ik het zwembad grondig gepoetst. Het heeft vannacht stevig gewaaid, en de vloer rond het zwembad lag bezaaid met blaadjes. Normaal moet ik dan keren met een borstel, maar nu heb ik er wat op gevonden. Bij de verhuis hadden we ook een bladeren blazer of opzuiger. Ne mens weet begot niet meer hoe zo iets noemt. Maar ik heb al de blaadjes en het zand en de stof in een mum van tijd weggeblazen met dat ding.

Wanneer alles gedaan was, heb ik mijn 100 baantjes getrokken. Momenteel is het te warm om te lopen, dus hebben we voor een andere sport gekozen. Zwemmen.

Na een heerlijk ontbijt, hebben Claudia en ik een vergadering gehouden. Wat nog te doen, waar gaan halen en wanneer. Daar komt alles zowat op neer. Nog 14 dagen als alles goed is, in het slechtste geval, en daar houden we het meeste rekening mee, nog 3 weken. Maar alles moet top zijn.

We hadden ook gedacht om vandaag fietsen te gaan kopen. De onze hebben we in België, voor ons vertrek, verkocht. Wij naar de Decathlon in Aguilas. In plaats van fietsen, hebben we zwemvliezen een duikbril en snorkel gekocht. De kinderen willen zo graag eens bij ons gaan snorkelen in de zee. Fietsen kunnen nog wachten. Tot we goed en wel bezig zijn. We zullen dan kijken of er nog tijd is om te fietsen.

Zelfs in Aguilas was de Aldi open. Daar verkocht men perkplantjes en heuse palmbomen. Bomen van nu ongeveer 70 cm hoog, maar die worden 5 tot 7 meter. 16€ Daar kan je hem zelf niet voor maken. Ons Claudia, de tuinboerin, kan dit niet laten staan. Plantjes en bloemen en experimenteren met zaadjes van paprika en courgette. Dat is haar langste leven.

Bij de Aldi vonden we ook nog bruin bier. Dat betekend dat er vanavond stoofvlees gegeten wordt. Een recept zoals ik het klaarmaakte voorheen in onze zaak. Met bruin bier, wijn, bruine suiker en siroop. Niet al de ingrediënten heb ik hier, maar ik weet hoe ze te vervangen…dus….!

Ze zullen weer smullen, die vrouwen van mij.

Zij die zouden intresse hebben , vanaf 1 augustus  kan je bij ons boeken voor de B&B.

01-07-2012 om 19:23 geschreven door eric

Om 8 uur geen moleke. Geen lawaai van kloppen, slijpen of boren. Rust.

Zaterdag en de vrouwen hier in huis gaan uitslapen. Althans, we hadden afgesproken om op tijd op te staan, en om, na het ontbijt, in Bolnuevo te gaan snorkelen. Om half 9 stond ik klaar om te gaan zwemmen. Ons Claudia werd wakker en wist me te zeggen dat de kinderen maar moesten uitslapen. Dus, dan eerst een 50 tal lengtes zwemmen.

Na het zwemmen hebben we de tafel en de stoelen, tuinstoelen en tafel, die we uit België hebben verhuisd, naar de pergola gebracht. Ik heb koffie gezet en we hebben samen genoten van het eerste tasje koffie op ons terras. Buiten. Zonder stof en zonder lawaai.

Opeens zag ik op de zandweg een eenzame fietser afkomen. Nu komen er hier verschillende mountenbikers, per dag door. Ik begin dan razendsnel te denken. Fietsers, drinken, kassa. Bij deze fietser had ik ook zo iets van, Kom maar naar hier en we geven je met plezier een koffie of frisdrank….Ik hoor mijn kassa al rinkelen. En geloof het of niet, de fietser kwam ons ‘ Geleeg ‘ op. Ik ben hem tegemoet gegaan en wie bleek het te zijn!! Mijne maat Marcel. Daar gaat mijn kassa.Koffie, water en nog wat watervoor niks(Al goed dat we er om kunnen lachen hé)

Dat vonden Claudia en ik nu echt eens heerlijk Zo op het onverwachte een bezoekje krijgen van een goede vriend René en Lieve doen dat op geregeld tijdstip ook Dat is echt heerlijk We hebben het vandaag nog tegen elkaar gezegd “In Heusden konden we dat op één hand tellen, hoe dikwijls we zomaar eens een bezoekje kregen”

Na veel geleuter en gelachen is Marcel dan rond het middaguur weer vertrokken

We zijn dan aan het ontbijt begonnen Ja ja om  uur ontbijt Moet kunnen Voor het strand was het nu , niet te laat, maar te warm Dan maar wat rond de deur werken  Claudia , onder de bomen om al het onkruid en vuil te verwijderen Ik, met mijn grote hoed op, want dat helpt, al het puin van de werken opgeruimd en daarna den Jumpy wassen. Maandag morgen mag ik een familie uit België gaan halen op het vliegveld van Alicante En ik zou echt niet willen dat ze in een vuile wagen moeten zitten Dus, de jumpy wordt vanbinnen en van buiten grondig gewassen. Natuurlijk rijden wij ook graag in een propere wagen Daarna zwemmen en om 18 uur richting Al Kasar op het ressort Condado de Alhama een onderdeel van Polaris World.

Wat was me dat een urbanisation. Voor geen geld willen we daar wonen. Het is nog erger dan een Getto. Poorten met tralies en bewakers, controle hier en daar…..Maar we gingen voor de markt.  Mooi.   Fruit, groenten, klederen, en planten. En planten is wat we willen. Lavendel, munt, rozemarijn, basilicum, Alles voor de keuken kan je er bij één bepaald echt Spaans standje vinden. En Claudia zou en moest een appelsienenboom hebben. En die heeft ze ook gevonden . 8€ Voor een boom met al 3 vruchten.

Planten zijn vrij goedkoop hier in de streek.

De drie vrouwen van mij zijn op dit ogenblik : 21 uur , en terwijl ik aan het koken ben, aan het planten. Yetteke en Claudia , buiten in de tuin en Yanneke in haat serre.

De verse munt en basilicum, gebruik ik lekker in de keuken.

Tot morgen

30-06-2012 om 23:21 geschreven door eric

Het is ondertussen 2 uur in de namiddag. De werkmannen zijn naar huis en gaan het weekend inzetten. Ze hebben vandaag alles, het dak, dicht gelegd en hebben de muren een grondlaag bepleistering gegeven. Claudia en ik hebben bijna een uur mat de aannemer gepraat. Bij hem voelen we ons goed. Hij praat duidelijk en vooral traag. Zo kunnen we toch meer dan 2/3^de verstaan en weten we over wat we het hebben.

Via mail en via facebook, krijgen we, u ook al veel berichten binnen uit België. Vooral over het einde van het schooljaar en over de rapporten. Tot nu toe alleen maar positieve berichten. Claudia, Yanneke en Yetteke en ik, wensen iedereen die geslaagd is een dikke proficiat en wensen hen ook een zeer leuke vakantie toe. Voor zij die het iets minder hebben gedaan, kop op, geniet van de vrije dagen en zet je volgende keer wat meer in. Alles komt altijd goed als je er voor streeft.

Vandaag hebben we als tapa’s een panpizza gemaakt en gegeten natuurlijk. Wat is een panpizza. Een stokbrood in 3 dele gesneden, dan nog eens in de helft en daar een mousse van tomaten, of je kunt ook tomatenblokjes gebruiken, met peper en zout en oregano op. Hespenblokjes en gemalen kaas. Dat in een voorverwarmde oven van 180°C ongeveer 10 minuten.

De kinderen zijn er dol op.

Om 5 uur gaan we naar de Nederlandse Club in Campasol. Een beetje reclame voor onze finca maken kan nooit kwaad hé. Maar eerst heb ik ons Yetteke de opdracht gegeven om mijn blessen te snijden. 9 mm.

Best nu een hoed opzetten of met factor 20 insmeren.

29-06-2012 om 00:00 geschreven door eric

Wat ze vandaag aan de hand hebben weet ik niet. Om 8 uur stipt waren de jongens weer hier. Ze moesten nog zes potdallen slijpen en plaatsen. Gisterenavond was het te laat. Het puin hadden ze zelfs laten liggen, dus..Ik dacht dat ze deze morgen de potdallen zouden slijpen en dan plaatsen en dan was het voor ons eindelijk stofvrij. Alle gaten zijn gekapt en dan die potdallen nog. Claudia heeft al 2 weken, elke dag, ’s avonds gepoetst. Maar nee hoor. Ze zijn begonnen met de muur van de B&B te plakken, dan zijn ze beginnen te metsen aan de badkamer en nadien hebben ze de muur van het restaurant geplakt.

De grote baas is langs geweest, en ik heb hem met handen en voeten proberen uit te leggen, dat het beter was om vandaag nog die potdallen te slijpen en te leggen. Met handen en voeten dus, maar het heeft geen zoden aan de dijk gelegd.

Dan via internet maar. Google vertalen. Na veel vijven en zessen begreep hij het dan toch. Hij heeft de jongens wat verteld in een Spaans dialect en wij gelukkig.                  

Rond 5 uur zijn we gaan uchteren bij vrienden, en toen we terug thuis kwamen, was enkel het puin opgeruimd. De dallen liggen er nog en er is niets geslepen.

Mañana dan zeker deze keer.

Momenteel hebben we geen internet. Dus het kan zijn dat ik deze blog bladzijde pas morgen kan posten.

 We zien wel.

Wat de verhuis betreft , hebben we een lijstje gemaakt van wat er ontbreekt. Dit is nu definitief omdat we alles hebben uitgeladen en weggelegd of opgehangen.

1 zak met linnen: onderlakens en lakens

1 zak met herenkleding, mijn hemdjes en zoveel meer.

1 blauwe ton met buiten kinderspeelgoed

Tuingerief, zoals 2schoppen, een Bosch kantmaaier en een keerborstel. Ne stijve borstel zoals we zeggen

1 radio met cd speler

We hadden een zware doos met allemaal kaders . Op die doos stond ‘breekbaar’ al het glas van de kaders was stuk. Al de schilderijen waren mooi ingepakt, en die zijn los geleverd.

Een metalen trapladder.

Nogmaals een oproep, hoe kan ik deze firma in gebreke stellen?

28-06-2012 om 22:28 geschreven door eric

Je moet soms uit je doppen kijken en alert zijn. Niets dan goeds over mijn Spaanse aannemer. Toch, zoals ook in ons moederland, proberen deze mannen ook wat. Ik had een offerte. All In. Nu is het tijd om de elektriciteit te leggen. Komt een man naar mij en vraagt:…”Wat wil je allemaal” Ik zeg, zo goed en zo kwaad als ik kan in het Spaans, wat ik wil. Een paar uur later een offerte.520 €. In het Vlaams zeg ik dat ik vermoedens heb dat hij op zijne kop gevallen is. Verstaat die kerel dat toch zeker. Dus nieuwe offerte 300 en een beetje. Wat is een beetje 50 of 99 €! Dus weer een nieuwe offerte. 290€. Dat begint er al op te trekken. Je bent buitenlander, dus, we gaan proberen. Doen ze dat in België ook, met buitenlanders…..Tuurlijk. En die ALL in? Jaja, een lamp en een stopcontact, maar niet dat alles wat jij wilt! Kreeg ik als antwoord.

De man van den Electric werkt eigenlijk naar onze Belgische normen, zeer eigenaardig

 Hij heeft met blauwe verf de punten aangeduid waar lampen en stekkers moeten komen. Dan heeft hij een soort buizen en kastjes klaargelegd. De jongens die hier nu al 14 dagen werken, hebben moeten uitkappen en inmetsen. Morgen komt de elektrieker misschien terug en zal dan de draden trekken. Ik herinner me dat ze in België een soort van buizen met al de draden in, van de eerste keer leggen. 2 keer werk dus. Kan niet anders dan, dat dit geld kost. Maar enfin. We zijn overeengekomen betreffende de prijs, en we zien wel…

Vandaag kregen we bezoek van Hennie en Pierre. Lieve mensen uit Isla Plana . Ze wonen er al 10 jaar en zijn zeer trouwe bloglezers. Hennie schildert en geeft zelfs les aan iedereen die het maar wil. Pierre is hier om te genieten. Altijd een druk zakenman geweest en nu genieten. En weet je, hij gelijkt een beetje op de papa van Claudia. Oma en opa Spanje.

Van hen kregen we hun verhaal te horen. Zij hebben ons verhaal gehoord en zo deed het nog eens deugd om Vlaamse mensen over de vloer te krijgen.

Van ons mag dat wel iedere dag. Niet dat we het Vlaanderen missen. Neen hoor. Maar in Heusden zeggen ze ‘ Uchteren ‘ en dat doen we toch zo graag.

Dus, om zalig te Uchteren moet je bij ‘ Finca Buen Gusto zijn.

Ondertussen is het huis zo goed als ingericht. Nog enkele dingen en vooral wachten tot de pergola volledig klaar is. Daar kunnen we nog verschillende dingen kwijt.

Bij deze wil ik eigenlijk nog een oproep doen. Wat de verhuisfirma betreft. We hebben veel dingen stuk, er zijn veel dingen die ontbreken. Ik heb mijn goede wil getoond en heb alles correct betaald. Ik heb getekend voor ontvangst, maar heb ‘ in goede orde ‘ doorstreept. Ik kreeg vandaag een mail van de vertegenwoordiger, gericht naar zijne baas, dat een bepaalde klant heel tevreden was en dat de verhuizers een dikke fooi hebben gehad. Het kwam voor mij over als willen ze me een beetje jennen.

ACH JA ...niet vergeten ....Dank aan Trini voor de eerste les Spaans....Dank je en dikke kus.

Wie heeft raad en wie heeft een oplossing om deze firma in het daglicht te zetten in België. De pers of tv.

27-06-2012 om 19:24 geschreven door eric

Om 8 uur stipt hoorde ik deze morgen het moleke draaien. Ze zijn terug, mijn mannen. Waarom gisteren niet? Geen antwoord. Tot de grote baas kwam. De reden was dat we op ons gemak, onze spullen van de verhuis op zijn plaats konden zetten. Allee jong, vrijdag, zaterdag en zondag, hebben we niets anders gedaan dan spullen op zijn plaats gezet. OOOH? Jullie Belgen werken op zaterdag en zondag ook ??? en op vrijdag namiddag??  Het zal wel zijn..Maar goed, met al de goede bedoelingen van de jongens, kunnen we er toch hartelijk om lachen. Vandaag gaan ze het dak chappen. Tegen de regen. Bij de Belgen leggen ze plastiek folie op het dak, en dan panlatten en dan pannen. Hier een laag beton met een soort van kompaktuna, ongeveer 3 cm. En daarna de pannen, die ook nog eens in het beton gelegd worden. We kunnen straks met een tank over het dak rijden.

Laat ze maar doen, het zit in de prijs, het is bestand tegen aardbevingen en ze doen hun best.

Rond half 11 in de voormiddag hadden Claudia en de juf, Jolien, van het tweede leerjaar in Berkenbos afgesproken om te skypen met Yetteke. Ook de klas van Yanneke 4M van meester Marcel, kwamen op de skype. Al de vriendjes van vroeger kwamen één voor één op de skype.        Zowel Yanneke als Yetteke bloeide helemaal open. Ze vertelden wat ze allemaal deden en hadden meegemaakt, hier in Spanje. Er was zelfs een jongen van het tweede die vroeg aan Yetteke of ze nog verliefd op hem was. Dat kan toch niet hé, ik zit nu in Spanje, en hier zijn ook leuke jongens, wist Yetteke, als antwoord te geven. Het was echt lachen.

Het deed de meisjes echt nog eens deugd om de vroegere vriendjes terug te zien. Nadien vroeg ik of ze de kinderen niet mistten. In koor zeiden ze me dat ze echt niet meer terug wilden.

Dat zegt genoeg hé.

Claudia en ik hebben vandaag de hele dag weer uitgeladen. We hebben een dressingroom gemaakt, met rekken en kasten. Dat we zoveel spullen hadden, dat merken we nu pas. Er zijn natuurlijk veel dingen die misschien weg mogen. Maar we gaan de winter afwachten om te zien wat weg mag en wat niet. Het klimaat is hier vrij warm en je ziet aan al onze spullen dat ze dienen voor een vochtig en kouder klimaat.

Het is alweer 11 uur ’s avonds. Het eten is op, de afwas is gedaan, iedereen is gedoucht en de kinderen zijn slapen.

Nog als laatste …Mijn 3 vrouwen zijn vandaag voor het eerst hier in Spanje naar de kapper geweest. Puntjes eraf..meer niet. En zijn ze tevreden??? Neen dus..

26-06-2012 om 23:11 geschreven door eric

7 uur. Opstaan, koffie zetten en de internetkrant lezen. Tom Boonen, Italië met de voetbal, de kasteelmoord, Vlaams blok en zoveel meer. Eigenlijk veel dingen die me niet echt meer interesseren. Tegen 8 uur ga ik naar de B&B kamer om de elektriciteit aan te zetten. De werkmannen hebben dat nodig om hun betonmoleke te laten draaien. Onze mannen zijn altijd stipt. Maar om half 9 was er nog steeds geen geluid van een moleke dat draait. Oei, wat zou er schelen? Is er een heilige op de kalender die ik niet opgemerkt heb, of is er een spontane staking? Ik heb toch alles al betaald tot nog toe !!!

Om half 10 staat Claudia op. Half 10, en dat voor een maandag. Ach, ja…ze hebben iets gezegd dat ze vandaag niet zouden komen!!. Zucht zucht…Moest ik daar vroeg voor opstaan.

Na het ontbijt naar Cartagena. Leroy-Merlin. Rekken kopen voor de speelkamer van de kinderen. Ze hebben een ‘messina’ waar al hun speelgoed op staat. Maar geen rekken. En daar heb ik de aankoop van mijn huidig leven gedaan. Momenteel is het in de zon 44°C. Onze finca heeft heel dikke muren, maar door de deur open en toe en open en toe te doen, zit de warmte toch wat binnen. Dus, vermits we geen airco hebben, hebben we enkele ventilators gekocht. 13€ per stuk. Ge kunt ze er zelf niet voor maken.

Claudia heeft heel de namiddag, dozen leeg gemaakt. De kinderen hebben zoveel speelgoed. En het ergste van al is, ze kunnen van niets afstand doen. Zelfs niet van het kleinste papiertje.

Ik heb de hele namiddag rekken in elkaar gestoken. Kleine, grote en dan nog eens boxen, die we ooit in België hadden gemaakt, voor onze slaapkamer. De kartonnen dozen, die we met moeite in België hadden verzameld voor de verhuis, heb ik in stukken gescheurd om straks op de vuilnisbelt te gooien.

En ja, die verhuis! We blijven dingen ontbreken. Een volledige ton met buitenspeelgoed van de kinderen. Tuingerief, mijne kantensnijder. We hebben de firma al een mail gestuurd, maar ze reageren naar mijn gevoel, te gelaten.

Eén ding weet ik wel, ze kennen me nog niet….

Het is nu al weer na 10 uur ’s avonds. Het avondmaal hebben we genuttigd, de kinderen liggen in hun bedje. De speelkamer is volledig ingericht. De kinderen hunne kant is volledig in orde. Morgen nog wat schilderijen ophangen en zo komt alles stilletjes op zijn plaats.

25-06-2012 om 22:23 geschreven door eric

Het is toch wat anders. Je eigen bed. Na exact 8 maanden terug in eigen bed slapen. Niets speciaals zou je zeggen. Doch we hebben dat bed enkele jaren geleden gekocht, speciaal voor een zachte nachtrust en tegen de rugpijn. Maar toch was het weer wennen. Ik heb goed geslapen, maar vanmorgen ben ik opgestaan, zo stijf als een plank. Of zou het van te werken zijn?

Vandaag zondag 24 juni. Feest van de Heilige Johannes De Doper. Feest in Las Palas. Om een indruk te geven, het is nu iets voorbij 10 uur. Het werk en ook de ontspanning zitten er op. De kinderen zijn uit het zwembad en hebben hun juist gedoucht. We hebben nog een licht slaatje gegeten, en nu is het tijd om de blog te schrijven.

Om 12 uur zijn we vertrokken naar Las Palas. Fiesta. In een klein dorpje. 10 dagen lang feest. Kermis, reuze paella en een dorpsfeest. Maar eerst is er een kerkdienst. Aan de vrouwen en de meisjes werd gevraagd om in Spaanse klederdracht te komen. Een kanttekening hierbij is dat de dames dan gratis mogen drinken. Enkel martini met een ijsblokje. Voor het eerst hebben we een kerkdienst meegemaakt. Wel, vroeger zong ik in een koortje, met gitaar en allerhande instrumenten. Carpe Diem, zo noemde ons groepje. Hier was er ook zo één. Mooi. Spaanse liederen en gitaarmuziek zo als zij dat echt kunnen. Kippenvel. En dan al die dames in klederdracht. Echt nog “ PUUR”.

Na de kerkdienst was er een optocht van paarden. Enkel en met karren. De kinderen konden mee. De papa’s en de mama’s konden iets gaan drinken. En daarna was het aanschuiven voor een gratis Paelle. Een pan met een doormeter van 4 meter. Lekker.

Na de fiesta een siësta en dan weer aan het werk. Nog steeds dozen leegmaken, rekken in elkaar steken, even zwemmen en dan nog een bedhemel ophangen.

Wat hebben we het toch getroffen. Hier is alles nog zo puur en gemoedelijk. En dan de Marcellen en de Hélène en de Trinies..          Puur gezelschap.
En dan nog dit. Als ik zo even rondkijk in huis...Het is echt gezellig aan het worden. Ons Claudia die weet hoe iets gezellig te maken..  Dikke pluim.

24-06-2012 om 22:45 geschreven door eric

23-06-2012 om 22:58 geschreven door eric

Het zal een drukke avond worden. Om 17 uur de meubels, om 19.30 uur schoolfeest, maar dat zal ik niet halen denk ik en dan nu nog winkelen, naar de bank en thuis ruimte maken voor al de spullen te zetten.

Zo zou het normaal zijn. Doch.

Om half 9 reden we naar school. Telefoon. De jongens die de meubels brengen zijn binnen 2 uur bij ons. Oei. Dan snel naar de winkel en snel naar de bank. Plaats maken zal iets vlugger moeten, want om 11 uur zijn ze bij ons. Voordeel. Ik zal dan waarschijnlijk toch naar het schoolfeest kunnen.

Niet om 11 uur, maar rond half 1 is de vrachtwagen aangekomen. Terwijl onze aannemer nog bezig was, zijn we stilaan begonnen met de meubels uit te laden.

Nog even dit. Toen we in België hebben ingeladen, zat dezelfde vrachtwagen volledig vol. Nu, deed de chauffeur open en tot mijn verbazing zag ik dat die vrachtwagen nog niet tot in de helft geladen was. Zouden ze heel wat hebben vergeten, of zou het er in gepropt zijn? Het laatste dus. Voor de verhuis werden onze dozen gecontroleerd en goed bevonden, Deze waren gescheurd, opengedaan en gedeukt. Wij zullen morgen streng oordelen naar de staat van alles. Ik heb een papier moeten tekenen met de woorden, in goede orde ontvangen. Dit heb ik dus maar niet gedaan. Maar hier morgen meer over.

Dan was het 6 uur. Vlug wassen, en naar het schoolfeest. Het was hier in Spanje eens iets anders dan ploptoestanden en Samson en K3 liedjes. Mooi. Spanje op zijn best. En onze kinderen ook. Het is vrij laat geworden. Pas om half 1 lagen we in ons bed.

Een vermoeiende lange dag.

22-06-2012 om 00:00 geschreven door eric

Groot geweld. Lawaai, daver….

Ze zijn onze finca aan het vernietigen…neen hoor…Vandaag zijn de jongens begonnen om de betonnen dakspanten in de muur te leggen. Voor ze de dakspanten leggen, moeten er gaten gemaakt worden in de muur. Dit is geen lachje. Het huis is in der tijd gebouwd met natuurstenen. Een vierkant gaatje boren is dan een kunst. Maar met de pikeur lukt het aardig. Op 1 uur tijd hebben ze meer dan de helft geboord. Het zal wel sterk zijn denken we hé.

Wat ook nog een grappige anekdote is n is het volgende. Ik was daarstraks aan het chatten met een vriendin in België. Om af te sluiten schreef ik haar” Allee, ik moet er vandoor om een palmboom te kopen!3 Dat komt zo eigenaardig over, maar het is nog waar ook. We zijn naar de plantenboer geweest om te zien wat we in de ‘Jardin ‘ kunnen zetten. Hier kan je dus werkelijk een grote palmboom kopen à 100 €.Maar dan heb je een exemplaar van 4 meter hoog. We hebben wat antieke karren zien staan bij den Pedro. Morgen zien of hij ze verkoopt. Den Pedro zelf was er vandaag niet.

13 uur. Spannend. Om 13 uur is de school uit. De ouders kunnen dan in de klas de rapporten van de kinderen gaan bespreken. Eerst ons Yanneke. Juffrouw Rita, de directrice van de lagere school in Berkenbos, zei ons ooit dat onze meisjes zo intelligent waren, dat of Frans of Spaans geen enkel probleem zou zijn.

Al de vakken van Yanneke, behalve de taal , was uitmuntend. De taal was goed. De juf stond ervan versteld dat Yanneke in 3 maande tijd, meer interesse toonde en meer op vragen kon antwoorden, dan de gemiddelde klasgenootjes. Ik kreeg er kippenvel van toen ik het hoorde. Nu verstaan we al veel in het Spaans, maar de uitdrukking van de juf, gaf ons de bevestiging dat ons Yanneke toch wel iets bijzonders is. Al de onderwijzers van haar klas, waren het erover eens dat, als Yanneke in de maanden vakantie, het Spaans nog wil bijschaven, ze in het 5^de leerjaar, top zal zijn.

Dan naar de klas van Yetteke. De juf kwam heel gelaten naar ons toe. Het eerste wat ze vroeg was, of Yetteke morgen meedoet met het schoolfeest. Natuurlijk. En dan het rapport. “ Och, geen probleem!” Op alles was het goed tot Notabele, wat beter is dan goed. De juf zei dat ze 2 tienen had op haar rapport. Ze hebben beiden maar één trimester mee gedaan, maar ze werden al volwaardig voor een gans schooljaar beoordeeld. Wat zijn we trots. We kunnen het echt nog niet goed vatten. Soms met tranen, soms tegen hun zin, maar Yetteke naar het 3^de en Yanneke naar het 5^de. Daar hebben we dan ook een heel klein heerlijk feestje op gebouwd. Bram hun broer werd onmiddellijk gewaarschuwd via sms en die vond het super. Ook Mitchel, het zoontje van onze vrienden, mag door. Tja, dan is de vakantie toch mooi en zonder al te veel zorgen hé.

En voor de rest gaat het geklop hier maar door . De betonnen balken worden gelegd en de gewelfde potten worden er in geschoven. Het is echt hard labeur. De zomer is vandaag begonnen en in de zon is het 40°C . Die mannen doen alsof het niets is. “Ach “ zegt hun baas dan, “ Ze worden er voor betaald !”.

En morgen komen de meubels. Na 8 maanden terug in ons eigen bed slapen……

21-06-2012 om 22:23 geschreven door eric