Het zal een drukke avond worden.
Om 17 uur de meubels, om 19.30 uur schoolfeest, maar dat zal ik niet halen denk
ik en dan nu nog winkelen, naar de bank en thuis ruimte maken voor al de
spullen te zetten.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Zo zou het normaal zijn. Doch.
Om half 9 reden we naar school.
Telefoon. De jongens die de meubels brengen zijn binnen 2 uur bij ons. Oei. Dan
snel naar de winkel en snel naar de bank. Plaats maken zal iets vlugger moeten,
want om 11 uur zijn ze bij ons. Voordeel. Ik zal dan waarschijnlijk toch naar
het schoolfeest kunnen.
Niet om 11 uur, maar rond half 1
is de vrachtwagen aangekomen. Terwijl onze aannemer nog bezig was, zijn we
stilaan begonnen met de meubels uit te laden.
Nog even dit. Toen we in België
hebben ingeladen, zat dezelfde vrachtwagen volledig vol. Nu, deed de chauffeur
open en tot mijn verbazing zag ik dat die vrachtwagen nog niet tot in de helft
geladen was. Zouden ze heel wat hebben vergeten, of zou het er in gepropt zijn?
Het laatste dus. Voor de verhuis werden onze dozen gecontroleerd en goed
bevonden, Deze waren gescheurd, opengedaan en gedeukt. Wij zullen morgen streng
oordelen naar de staat van alles. Ik heb een papier moeten tekenen met de woorden,
in goede orde ontvangen. Dit heb ik dus maar niet gedaan. Maar hier morgen meer
over.
Dan was het 6 uur. Vlug wassen,
en naar het schoolfeest. Het was hier in Spanje eens iets anders dan
ploptoestanden en Samson en K3 liedjes. Mooi. Spanje op zijn best. En onze
kinderen ook. Het is vrij laat geworden. Pas om half 1 lagen we in ons bed.
Een vermoeiende lange dag.
De potten worden in de betonnen liggers geschoven. Onze plafond van de pergola zal uit gewelven bestaan. Mooi . Het geeft een echte rustieke indruk.
En , eindelijk , na 8 maanden is hij daar . De vrachtwagen met onze meubels.
Toen we hebben ingeladen in Berkenbos, zat de vrachtwagen vol. Nu was hij maar voor de helft gevuld. Zouden ze niets vergeten zijn?
Niets vergeten, zo bleek later. Maar ze hebben er alles precies ingestampt. Serke stevige dogen , gescheurd en gedeukt.Hopelijk is de inhoud nog compleet.
Bij het ondertekenen van het contract zei de vertegenwoordiger , dat alles netjes in hoezen werd gestoken. Maar daar was dus echt niets van te zien. Dit zal echt nog een staartje krijgen.
Maar na de inspanning , de ontspanning. De laatste schooldag. Dus , schoolfeest. Claudia en Heleen hebben de kleedjes gemaakt. We hebben ondertussen gemerkt, dat alles wat op het papier stond om het kleed te maken, niet heel goed werd begrepen. De rose-geel-blauwe strepen stof, moesten eigenlijk frullen zijn. Maar wat zijn ze mooi. En het feest kan zo evenzeer doorgaan.Dit is Flamengo op zijn Belgisch
Maar de juf van Yanneke vond alles geweldig.En dan maar weer knuffelen.
Yetteke is begonnen aan haar dansje. Kijk hoe fier ze is
En dan opeens een lachbui. Waarom?. Ze heeft heel haar dansje gelachen. en plezier gehad. Later kwamen we te weten dat het was omdat haar oorbel afgevallen was.
En na de dans werd de juf in de bloemen gezet. Waarom? De ouders hadden 10 samengelegd. Bloemen, een waardebon en nog vanalles.
En nu de 2 4de leerjaren. Een moderne flamengo dans. Zeer mooi. En al die frullekes maar rondzwaaien.
Je merkt echt dat er een Belgisch meisje tussen de rest staat. Maar!!!! Ze deed het zo goed en zo mooi ..en....Niemand heeft er een opmerking over gemaakt. Dus !!!

Op het einde van het feest , hebben al de leerkrachten, of toch bijna allemaal, een dansje gepleegd. Het was een mooi schoolfeest.
De leerlingen van het 6de leerjaar kregen hun diploma in de stijl van de studenten op de universiteit. Een zeer mooi gebaar. Ik weet dat ze dat in Berkenbos ook deden met de kleuters die overgingen naar het eerste. Traantjes vloeiden bij de mama's. Maar vooral , de kinderen waren gelukkig.
|