|
Het is toch wat anders. Je eigen
bed. Na exact 8 maanden terug in eigen bed slapen. Niets speciaals zou je
zeggen. Doch we hebben dat bed enkele jaren geleden gekocht, speciaal voor een
zachte nachtrust en tegen de rugpijn. Maar toch was het weer wennen. Ik heb
goed geslapen, maar vanmorgen ben ik opgestaan, zo stijf als een plank. Of zou
het van te werken zijn?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Vandaag zondag 24 juni. Feest van
de Heilige Johannes De Doper. Feest in Las Palas. Om een indruk te geven, het
is nu iets voorbij 10 uur. Het werk en ook de ontspanning zitten er op. De
kinderen zijn uit het zwembad en hebben hun juist gedoucht. We hebben nog een
licht slaatje gegeten, en nu is het tijd om de blog te schrijven.
Om 12 uur zijn we vertrokken naar
Las Palas. Fiesta. In een klein dorpje. 10 dagen lang feest. Kermis, reuze
paella en een dorpsfeest. Maar eerst is er een kerkdienst. Aan de vrouwen en de
meisjes werd gevraagd om in Spaanse klederdracht te komen. Een kanttekening
hierbij is dat de dames dan gratis mogen drinken. Enkel martini met een
ijsblokje. Voor het eerst hebben we een kerkdienst meegemaakt. Wel, vroeger
zong ik in een koortje, met gitaar en allerhande instrumenten. Carpe Diem, zo
noemde ons groepje. Hier was er ook zo één. Mooi. Spaanse liederen en
gitaarmuziek zo als zij dat echt kunnen. Kippenvel. En dan al die dames in
klederdracht. Echt nog PUUR.
Na de kerkdienst was er een
optocht van paarden. Enkel en met karren. De kinderen konden mee. De papas en de
mamas konden iets gaan drinken. En daarna was het aanschuiven voor een gratis
Paelle. Een pan met een doormeter van 4 meter. Lekker.
Na de fiesta een siësta en dan
weer aan het werk. Nog steeds dozen leegmaken, rekken in elkaar steken, even
zwemmen en dan nog een bedhemel ophangen.
Wat hebben we het toch getroffen.
Hier is alles nog zo puur en gemoedelijk. En dan de Marcellen en de Hélène en
de Trinies.. Puur gezelschap.
En dan nog dit. Als ik zo even rondkijk in huis...Het is echt gezellig aan het worden. Ons Claudia die weet hoe iets gezellig te maken.. Dikke pluim.
 Ook in de kerk van Las Palas moet je voor de stoel betalen. Stoelkesgeld gelijk we zeggen. Ik had geen stoel en toch bleef die madam in haar zwart bloesje wachten tot ik wat geld in de beugel gooide.
 Het Spaanse koor . Dit was echt mooi om te horen. Mooie klaagzangen en zware bassen met daarbij een mooi gitaarspel.
 Heleen in het rood en Charlotte . Ik waardeer dat zij hun echt aan de gebruiken hebben aangepast. Ik vroeg vandaag nog aan Claudia, of ze ook zo kleren zou aandoen als er een dorpsfeest bij ons zou zojn. Zij en de 2 meisjes waren volmondig. Ja , natuurlijk.
 Trini, Claudia en de 2 kids. Zeer aandachtig met wat Marcel te vertellen had.Maar !!! Wat had hij te vertellen??
 Mooi toch , En het paard en de amazone.
 Mooi toch....Maar eigenlijk niet echt netjes. Al goed dat hij zijn broek opgetrokken had voor ik de foto nam.Moesten de kinderen dit doen, ze zouden nogal tegen hun voeten krijgen !!!
 Paella voor heel het dorp. Gratis en voor niets. Lekker ....Ech....Lekker..
 En in de late uurtjes, na de siesta en na het avondeten en na nog heel wat dozen te hebben leeggemaakt, Den Hemel....
|
