Om 8 uur stipt hoorde ik deze
morgen het moleke draaien. Ze zijn terug, mijn mannen. Waarom gisteren niet?
Geen antwoord. Tot de grote baas kwam. De reden was dat we op ons gemak, onze
spullen van de verhuis op zijn plaats konden zetten. Allee jong, vrijdag,
zaterdag en zondag, hebben we niets anders gedaan dan spullen op zijn plaats
gezet. OOOH? Jullie Belgen werken op zaterdag en zondag ook ??? en op vrijdag
namiddag?? Het zal wel zijn..Maar goed,
met al de goede bedoelingen van de jongens, kunnen we er toch hartelijk om
lachen. Vandaag gaan ze het dak chappen. Tegen de regen. Bij de Belgen leggen
ze plastiek folie op het dak, en dan panlatten en dan pannen. Hier een laag
beton met een soort van kompaktuna, ongeveer 3 cm. En daarna de pannen, die ook
nog eens in het beton gelegd worden. We kunnen straks met een tank over het dak
rijden.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Laat ze maar doen, het zit in de
prijs, het is bestand tegen aardbevingen en ze doen hun best.
Rond half 11 in de voormiddag
hadden Claudia en de juf, Jolien, van het tweede leerjaar in Berkenbos
afgesproken om te skypen met Yetteke. Ook de klas van Yanneke 4M van meester Marcel,
kwamen op de skype. Al de vriendjes van vroeger kwamen één voor één op de
skype. Zowel Yanneke als Yetteke bloeide
helemaal open. Ze vertelden wat ze allemaal deden en hadden meegemaakt, hier in
Spanje. Er was zelfs een jongen van het tweede die vroeg aan Yetteke of ze nog
verliefd op hem was. Dat kan toch niet hé, ik zit nu in Spanje, en hier zijn
ook leuke jongens, wist Yetteke, als antwoord te geven. Het was echt lachen.
Het deed de meisjes echt nog eens
deugd om de vroegere vriendjes terug te zien. Nadien vroeg ik of ze de kinderen
niet mistten. In koor zeiden ze me dat ze echt niet meer terug wilden.
Dat zegt genoeg hé.
Claudia en ik hebben vandaag de
hele dag weer uitgeladen. We hebben een dressingroom gemaakt, met rekken en
kasten. Dat we zoveel spullen hadden, dat merken we nu pas. Er zijn natuurlijk
veel dingen die misschien weg mogen. Maar we gaan de winter afwachten om te
zien wat weg mag en wat niet. Het klimaat is hier vrij warm en je ziet aan al
onze spullen dat ze dienen voor een vochtig en kouder klimaat.
Het is alweer 11 uur s avonds.
Het eten is op, de afwas is gedaan, iedereen is gedoucht en de kinderen zijn
slapen.
Nog als laatste
Mijn 3 vrouwen
zijn vandaag voor het eerst hier in Spanje naar de kapper geweest. Puntjes
eraf..meer niet. En zijn ze tevreden??? Neen dus..
Onscherp, de foto, maar Yanneke en Yettek dolgelukkig om hun vroegere vriendjes , via de skype terug te zien.
De kinderen kijken via een groot scherm naar onze kinderen. Moderne klassen in Belgie. Maar maar, dit hebben ze in hun school al bijna 10 jaar.Ze staan niet achter hé de spanjolen.
En toen kwam juffrouw Jenny ook eens piepen sé
De chape ligt op het dak. Nu de pannen nog. Ik heb de baas gesproken , en hij heeft me verzekerd dat hij rond 14 juli met alles klaar is.

En als laatste een hoopje mama met de meisjes. Rvotten hoort er ook bij hé
|