De eerste echte dag, vakantiedag, van ons bezoek. Ze hadden beide zeer goed geslapen. Tot 9 uur. We hebben het ontbijt klaargemaakt. Lekker buiten in het zonneke. Windstil en volgens de thermometer was het al 25°. Bram en Sabeth hadden graag de zee willen zien. Dus wij eerst naar Bolnuevo en dan gezellig wandelen aan zee. Wat een verschil zeiden ze steeds. Gisteren nog in 6° in de regen en de kou, en nu op het strand. Met de auto een 2100 km en in vogelvlucht amper 1500 km.

We zijn dan verder naar de Puerto gereden om daar langs de vissershaven en de boulevard te wandelen. Lekker wijntje op een terras en dan terug naar huis.

Na het eten van een lekkere koude pasta salade was het tijd voor de siësta. Wat een leven hoorde we de kinderen zeggen. Maar ja, dat is natuurlijk nu, omdat ze met vakantie zijn. Toch heb ik stiekem kunnen zien dat Bram en Sabeth hun oogjes toe hadden. Rond 4 uur zijn Bram en ik een toerke gaan lopen. Het was geleden van in Heusden, dat we samen nog eens gelopen hebben. Ik moet zeggen, dat Bram veel beter loopt dan toen. Ofwel word ik wat ouder, ofwel ligt zijn tempo iets hoger dan de mijne. Al bij al, na 3 km zat ik in mijne 2^de adem, en liep het vlot. We hebben 8,5 km gelopen, 1043 calorieën verbruikt en een hoogteverschil van 125 m overlopen. Bram loopt namelijk met een toestel dat al die gegevens registreert. Tijdens het lopen, is er nog iets voorgevallen, maar dat houd ik in de familie. Wel kan ik zeggen, dat ik me bijna een breuk gelachen heb, en toen ik dit vertelde aan het gezin, hebben die allemaal , voor de rest van de avond gelachen en plezier gehad. Het is en blijft nen patat, onze Bram. Na het lopen een potje waterpolo in het zwembad. Dan douchen en beginnen aan de paella.

Het recept voor deze paella komt recht uit Murcia. Ik had het opgezocht op het net. Na een goed uurtje konden we aan tafel. Het was lekker, en alles was op.

Samen met onze kinderen hebben wat zitten praten over de kindertijd van Bram. Onze meisjes waren erg geïnteresseerd in die verhalen. Zo erg dat het lang geleden was dat ze nog zo stil waren.

Op het einde van de avond, heb ik nog wat op de gitaar gespeeld. Al mijn instrumenten liggen nog in de container te Brussel. Bram heeft een iPod  en kan daar gitaar op zetten. Het is natuurlijk niet hetzelfde, maar het kampvuur gevoel is er toch.

Het was een erg leuke en warme dag. Morgen nog van dat.

22-04-2012 om 08:02 geschreven door eric

Eindelijk is het dan zover. Ons eerste bezoek is er. Bram en Sabeth. Onze grote zoon  en broer.

Voor onze meisjes was het een lange dag. Zoals altijd s’  morgens naar school. Daarna huiswerk maken en veel zagen…Hoe laat is het, moeten we nog niet vertrekken? Zit Bram al in het vliegtuig ?

Voor ons is de dag omgevlogen. Claudia en ik hebben heel het huis een poetsbeurt gegeven. De logeer en badkamer voor de gasten in orde gemaakt , gaan joggen, wat gezwommen en gaan winkelen. Het moet weeral gezegd worden, dat het hier in Spanje qua voedsel goedkoop is. We hebben gewinkeld voor 6 personen 4 dagen eten en drinken. De winkelkar puilde uit. Wijn, cava, vis, vlees , alles hadden we mee. Ik zei nog in de winkel tegen Claudia:” Dat gaat nogal wat kosten “ In de colruyt zal deze kar zo een 250 euro kosten. Hier , de helft.

Het huiswerk van Yetteke ging weer moeilijk. Ze zit in het tweede en leert hier al vermenigvuldigen  zo met cijfers onder elkaar . 285 x 56 . Ik herinner me dat Yanneke in het tweede de tafels leerde, maar dat ze zo moest leren vermenigvuldigen heb ik echter nooit gezien. Maar goed. Na lang oefenen had ze het ineens door. Geweldig toch. In het Spaans , en dan al zo moeilijk voor zo een kind.

Om kwart voor 8 zou Bram landen. Rond 6 uur zijn we vertrokken naar San Javier. Via Cartagena en door de bergen. We hadden toch tijd genoeg. Yetteke , moe van al het cijferwerk , viel dadelijk in slaap. Geen zicht. Yanneke niet, die was superblij en bleef , zoals gewoonlijk, maar door tetteren. Rond kwart na zeven kwamen we aan de kleine luchthaven. Ze waren er al. Net geland. Wat een meevaller. Wind in de rug waarschijnlijk. Op dat moment was het nog 23 graden buiten. Dus voor Bram en Sabeth een groot temperatuurverschil. Toen ze uit de aankomsthall kwamen, waren onze meisjes over hun toeren. Het was trouwens geleden van 17 december vorig jaar, dat ze hun broer nog gezien hadden.

Eerst nog een pintje drinken, en dan naar huis.

Thuisgekomen , werden er geschenken uitgedeeld. Ook onze bestelling was erbij. Dweilen.  Dweilen zijn hier nergens te vinden. We hebben al in alle winkels gezocht , maar altijd zonder resultaat. Hier wordt gepoetst met van die moppen. Heel nat. En dan zetten ze een bord met als titel, “Opgepast voor schuiven “ Wanneer de vloer droog is , doen ze het bord weer weg. En dan Zeisner curry ketchup. Speciaal voor Claudia. Hier is er curry ketchup. Ik lust die wel, maar Claudia niet. Andalouse en vooral veel boeken voor Yanneke en Yetteke. Het is belangrijk voor hen dat ze Nederlands blijven lezen. Bram had in de kringloopwinkel een tiental boeken gekocht. Yanneke was weer niet te houden en in een mum van tijd had ze reeds 10 bladzijden gelezen. Maar de meisjes hadden ook een geschenk. Voor Bram en Sabeth , die in een nieuw huis wonen, hadden ze een schilderij gemaakt.

We hebben daarna nog spaghetti gegeten en nog lang nagepraat met een goed glas wijn. Buiten natuurlijk.

Het zal een fijn weekend worden.

21-04-2012 om 07:50 geschreven door eric

Deze nacht heeft het zowaar gestormd. Veel wind kracht 6. Gelukkig is deze wind vanmorgen wat gekalmeerd. Volle zon, lekkere temperatuur. Gisteren hebben we in een achterbuurt van Mazarron een groenteboer gevonden. Deze man heeft volgens Claudia, de geschikte aardappelen om frieten te bakken. En ja, vandaag stonden er frieten met tomaat crevette op het menu. Alleen crevette hebben ze niet, dus werd dit vervangen door verse langoustinnen. Gekookt en gepeld, met sla en al de toestanden erop en eraan. De frieten waren overheerlijk. Zeker zo goed als in België de bintjes zo geschikt zijn voor frieten. We hebben de kamer in orde gebracht voor onze eerste gasten en hebben de spaghetti saus klaar gemaakt om morgenavond na aankomst van Bram en Sabeth, te serveren.

Rond 11 uur ging hier de bel. René. Kwam spontaan en zomaar een zjat kaffie drinken. Wel, die bezoekjes vinden we fijn. Spontaan. Zo moet het.

Van een immo kantoor uit Mazarron, kregen we te horen dat ze een geschikt huis in Bolnoevo gevonden hebben. Voor volgende week hebben we een afspraak gemaakt, maar ons kennende zijn we al, natuurlijk, naar het pand gaan kijken. Helaas, we hebben de straat wel gevonden, maar al die huizen lijken op elkaar en als er dan geen plaat hangt van het immo-kantoor, is vinden niet gemakkelijk. Doch de omgeving en het uitzicht is al zeker naar onze zin. De foto’s die we kregen, idem.

Het waaide nog vrij fel, en Claudia en ik hadden besloten om aan zee naar de golven te kijken. Ook nog eens het moment om nieuwe foto’s te nemen om op de facebook te plaatsen.

Het is toch een fijn en heerlijk gevoel om hier te zijn. We zijn echt gelukkig. De kinderen zijn hier graag, de omgeving is mooi en het geeft vooral een familiale rust in ons gezin.

Dit wil ik nog even kwijt. Op 30 november 2009 werd onze zaak overvallen. Gewapend. Al de inkomsten van de dag gestolen. Veel puin en schade. Emotioneel gebroken op dat moment. Twee jaar en wat later, weten we nog steeds niets van het voorval. Van geen enkele instantie krijg je wat te horen. En nu lezen we dat in Koersel een gewapende overval gepleegd werd bij een apotheek. Persoonlijk kennen we die 2 jonge mensen die deze zaak hebben overgenomen. Ze zijn pas afgestudeerd en werken aan hun toekomst. En dan….Op enkele minuten verandert dat, want je vergeet zulke dingen nooit meer. Van ons krijg je al de steun die je maar wil, want wij weten dat je van de instanties, geen steun hebt en krijgt. Misschien lezen ze de blog niet, maar misschien zijn er mensen die de blog lezen en die mensen kennen. Spreek er dan a.u.b. over met hen en laat ze zeker contact opnemen met ons. Je doet er ons plezier mee en ze zullen er zeker iets aan hebben.

En morgen komt onze zoon met zijn allerliefste.

Ik hunker ernaar.

Misschien is er niet teveel tijd om de blog in dat weekend, maar we zullen ons best doen.

Ondertussen is de wind gaan liggen en is het een heerlijke avond.

19-04-2012 om 20:02 geschreven door eric

Gisteren kregen we een bericht via sms van Cathy van Villaquest. Dit is de mevrouw van het immo kantoor waar we nu een huis mee huren. Is het goed dat ik morgen om 10 uur langskom. Natuurlijk, maar wat zou er zijn? We moeten toch zeker niet dadelijk uit het huis?

Deze morgen, nadat de kinderen naar school waren is Cathy om 10 uur langs geweest.

Eric, jij kunt Engels, Duits, Frans en Nederlands praten, lezen en vertalen. Ja, dat kan ik. Wil je me helpen, want we hebben een Belgische klant, die een probleem heeft in Spanje met een Franse dame, die een immo - kantoor, illegaal heeft geopend. En wij kunnen ons in het Engels niet uitdrukken, daar de persoon geen Engels praat.

Dus eerst al de uitleg over de situatie in het Engels gekregen, Daarna e-mails in het Frans vertaald en dan een telefoongesprek in het Nederlands gevoerd. Daarna alles terug vertaald in het Engels.

Toch makkelijk als je wat talen kent hé. Nu het Spaans nog. Maar ook daar hebben Claudia en ik weer ondervonden, vandaag nog, dat het gewoon doen en durven is.

Cathy zei me dat ze, indien ik het wou, meer en meer gebruik wilde maken van de talenkennis. Hare baas had al gezegd om mij aan te werven in het bureau. Wie weet !! Ik ga er natuurlijk niet over dromen of fantaseren, maar wat komt, komt.

Daarna, gaat alles weer zijn gangetje. Winkelen, Spaans leren, kinderen van school halen, eten koken en brood bakken.

Iets buiten Mazarron zagen we vandaag een groot gebouw met als opschrift”Molinera” of molenaar. Daar hebben ze gist en bloem in overvloed. Dachten we. Wij binnen. Wat blijkt, het is een opslagplaats van water en wijn en tonnen en allerhande goederen, die je in het groot moet aankopen. Helaas, geen bloem. Nu bloem en gist zijn niet echt een probleem. Maar speciale bloem, zoals zonnepittenbloem en cereform of dergelijke vind je hier helaas niet echt.

Terwijl het eten wordt klaargemaakt, maakt Yetteke haar huiswerk. En soms gaat huiswerk maken gepaard met een traantje. Yetteke kan er niet tegen als ze domme fouten maakt. Doch, we zeggen dan altijd, dat je van domme fouten het beste moet leren. Yanneke niet, vandaag toch niet. Ze is moe en valt in slaap. Zoals ik al eerder schreef, is het leven hier iets anders dan in België. ‘s Morgens om half 8 eruit, ontbijten. Om 11 uur een koek en een drankje. Om 3 uur pas eten, vandaag waren het die dikke grote prinsessenboontjes, en dan ’s avonds terug wat eten. Tegen 8 uur, half 9. We proberen de kids toch ten laatste om 9 uur in bed te krijgen, maar ze praten nog wat, en ja dan is die siësta om 2 uur echt nodig hé.

Als het brood gekneed, gevormd en gebakken is, dan nog vlug een km of 10 lopen. Ik moet in vorm zijn hé. Bram komt vrijdagavond en hij wil zaterdag al gaan lopen. Papa is dan wel ouder, maar ik wil me toch nog niet laten afdrogen door m’n zoon.

Voila, de dag is weer om gevlogen. De kinderen liggen strike op de zetel, het brood is aan het afkoelen en Claudia is na het lopen aan het uitzweten en teksten aan het vertalen.

Zo blijven we maar bezig

18-04-2012 om 19:56 geschreven door eric

Met op de achtergrond één van mijn favoriete muziekgroepen, Pink Floyd, prachtige muziek, schrijf ik vandaag weer een stukje blog. Vandaag vind ik het moeilijk. Het was gisteren winderig en een gewone dag. Vandaag was het iets beter, maar nog steeds winderig. Gisteren zijn we, samen met Sylvia van het immo kantoor Mercers, weer op pad geweest om een geschikt pand te zoeken om te kopen. Op Campa Sol. We hebben ook eens in alle eerlijkheid gevraagd, wat nu de goede en slechte plaatsen zijn. We zijn te weten gekomen, dat er meer goede dan slechte zijn. Er is een strook  gebouwd op een ondergrondse rambla, rivier, en die zorgt voor problemen. Een ander, heel klein stukje, is gebouwd op een stuk berg dat plat gedrukt is. Die is al eens verschoven, en enkele huizen zijn zowaar in elkaar gestuikt. Maar, zoals ze hier vertellen, is het toch allemaal zo erg niet. We hebben geografische plannen gezien en gepraat met mensen die het kunnen weten. Een architect, Spaanse, heeft ons verteld dat de huizen die vanaf 2000 gebouwd zijn, gebouwd zijn volgens voorschriften die voldoen aan aardbevingen. Daar er in de stad Lorca, zo een 40 km hier vandaan, vorig jaar een aardbeving is geweest, is en was er op Campa Sol en Country Club, geen schade.

Vandaag hebben we bewust enkele echte Spaanse kantoren bezocht. Moet gezegd zijn, We werden bij Costa Calida en Leva, zeer vriendelijk en zeer, maar zeer zeer goed ontvangen en ingelicht. We hebben op plaatsen aan de kust, maar ook in het binnenland, huizen gezien, met prijzen, waarvan je denkt, dat kan niet. De mensen, vooral Spanjaarden die echt hun lening niet kunnen betalen, willen echt van de huizen af, en verkopen aan dumping prijzen. Het is nu nog wat uitkijken, want er staat zoveel te koop. Dus snel beslissen is zeker nu niet aan de orde.

Voor de rest zijn we dan de hele dag op pad, en het is dan algauw 2 uur. Dan moeten de kinderen van school gehaald worden, vlug winkelen, thuis komen en eten maken.

Vandaag was het zalmforel, vers, 4 stuks = 1 kg voor 5,8 € met aardappelpuree en daaronder prei. De kids zijn er dol op. Voor morgen hebben we prinsessenboontjes gekocht. Verkeerd woord. Het zij reuze prinsessenbonen. Ik heb ze al gekookt omdat we morgen op de BBQ een koteletje leggen en de boontjes onder de gebakken patatjes doen.

Ach ja, het zijn hier soms ook zo van die gewone dagen. Dagen dat de kinderen lastig doen, of dat het weer iets minder is dan anders, of dat we aftellen tot vrijdag, omdat Bram en Sabeth dan komen. Ook dit is natuurlijk een deel van het leven.

Wat we altijd leuk vinden, is de reactie op de blog, de mailtjes die we krijgen en die de kinderen krijgen van de vroegere school en de juffen en de commentaren op Facebook.

Blijven doen a.u.b. het doet deugd.

17-04-2012 om 20:33 geschreven door eric

15 april. 8 Jaar geleden, werd ons Yetteke om 00.05 uur geboren.

Vandaag vieren we haar verjaardag. De dag dus van Yetteke. Al 8 jaar, ze wordt groot. Zij is jarig dus is het haar dag. Ze mag kiezen wat we eten, en wat we zullen doen. Langs deze weg wil ze nog dank u zeggen aan de meisjes, voor hun lief en leuk berichtje. Aan haar meter Annick in Indonesië, die geskypt heeft. Aan Emilie, voor het mooie verjaardagsliedje in het Chinees. Aan bompa voor het bellen en aan Bram voor de Skyp. Aan Lars, René en Lieve voor het gezellig samenzijn en de cadeautjes, en voor papa en mama en natuurlijk Yanneke.

De dag begon met een overheerlijk ontbijt. Croque Madame met spek. Allemaal op de BBQ gebakken. Na het ontbijt was het pakjestijd. Eerst de zus. Met een dikke kus. Daarna mama en papa. Pareltjes, stiften, kleurpotloden en een puzzel. Yetteke zal weer kunnen spelen en knutselen. Ze was er echt tevreden mee. Samen met de kinderen hebben we wat met de bal gespeeld en wat getennist. Ons Yetteke wou voor het eten van 14 uur per sé  met haar kroon, die ze trouwens zelf heeft gemaakt, gaan zwemmen. Het zonneke scheen nog lekker en er was op dat moment weinig wind.

Yetteke wou ook een “vettige” hamburger als snack. Dus hebben we die gemaakt. Broodjes, sla, tomaatjes, wat sausen en kippengehakt. Om het toch een beetje gezond te houden. Maar het moet gezegd, ..lekker..

Om 4 uur kregen we bezoek van Lars, Lieve en René. Weeral mooie cadeautjes. Ondertussen was het buiten hevig aan het waaien en de zon verdween af en toe achter de wolken. Daar het zo fel waaide, besloten we om binnen de taart op te eten. 8 Kaarsjes op de taart en die allemaal in 1 keer uitblazen.

Spaanse lekkere taart met een chocolade “perro” (hond) De kinderen hadden zowaar het water in de mond.

De dag is weer voorbij gevlogen. Het was een leuke dag ..Een dag voor Yetteke.

En nu is het bijna 9 uur, en er is weer geen zucht wind meer.

Warm Spanje, was vandaag (21°C) maar frisjes.

15-04-2012 om 20:51 geschreven door eric

Eigenlijk zijn we zo wat de mentaliteit van de Spanjaarden aan het overnemen. Onbewust. Maar daar we eigenlijk veel meer buiten leven dan indertijd in België, gaat de tijd hier precies anders.

Een voorbeeld.

Pas deze morgen, toen heel ons gezin wakker was, hebben we een ontbijt genomen. Koffie, Claudia en ik 2 à 3 tassen. Maar, dat lijkt misschien veel, doch voor de rest van de dag drinken wij geen koffie meer. Een stevig ontbijt. Enkele boterhammen, Cornflakes,4 stukken fruit, fruitsap, en een potje yoghurt.

Daar ons Yetteke morgen jarig is, en we bezoek krijgen, zijn we inkopen gaan doen. Cartagena. Als we dan terug thuiskomen, is het al half 4.

Natuurlijk heb je dan een beetje honger. Dus worden er tapa’s gegeten. Enkele kleine dingen worden klaargemaakt om het maagje een beetje te vullen. Met een glaasje wijn. Eentje maar. Echt waar.

Daarna gaat het leven gewoon verder. De kinderen hebben nog huiswerk. Ons Yetteke heeft een les te leren over de fictieve geschiedenis van Spanje. Een tekst over de avonturen van Don Quijote en zijne maat Don Schanzo Pancha die tegen de windmolens vochten. Ondertussen gaat Claudia lopen. Ik niet vandaag, heb gisteren ongeveer 15 km gelopen en dat betekend rust vandaag.

Koken.

Deze morgen heb ik een typisch Spaans recept gevonden op het net. Dat ga ik maken.

Op de BBQ. Die moet uitgetest worden hé.

In de wok, olijfolie, rode ajuin, asperges rauw en groen, wortelen in schijfjes, champignons, gepelde tomaten en artisjok hartjes. Goed gekruid en als alles zowat gaar is, zit er veel vocht in de wokpan. Dan doe je er groene tagliatelle bij, 250gr. En laten garen.

Ondertussen, lamskoteletjes op de bakplaat.

Weet je wat mijn vrouwkes zeiden. Hmm papa lekker, nog …

Ondertussen is het al 9 uur.

Bram en Sabeth, als je volgend weekend komt, en je bent pas rond 9 uur ’s avonds bij ons en je geniet van een heerlijke pasta met lekkere rode wijn, zo laat!!! Da’s normaal

14-04-2012 om 20:21 geschreven door eric

Vrijdag de 13^de.

Voor de ene een dag om uit te kijken en voorzichtig te zijn, voor de andere (wij dus) een doodgewone dag. Alleen, deze morgen zijn we op gestaan en ik zag dat de herfst in het land getrokken is. Regen, koud,16°C om 9 uur, dus terug een lange broek aan en een dikkere trui. Of zijn we nog normaal.

Na dat de kinderen naar school waren, hebben we onze BBQ verder afgemaakt. Dan weer op zoek naar huizen. We hadden een afspraak in De bergstreek tussen Mazarron en Aguilas. Een Spaanse aannemer heeft er op een zeer groot  stuk grond een 4 tal huizen op gezet. 3 zijn er al verkocht en 1tje staat er nog te koop. Onbemeubelt, enkel inbouwkasten in de slaapkamers en een half afgewerkte keuken. Half afgewerkt, wil zeggen, zonder toestellen.

Alles op een stuk grond van 50 are. En zeer mooi gelegen. Aan de achterkant van het huis de bergen en aan de voorkant uitzicht op zee. Om je nu eens nieuwsgierig te maken wil ik de vraagprijs eens kwijt. 147.000 €

We zullen er moeten over nadenken.

Dan naar school. Om 2 uur hadden we vergadering met de juf van Yetteke. Het ging volledig in het Spaans en moet gezegd zijn, 1/3^de hebben we toch verstaan. Er werd uitleg gegeven over het verloop van het derde trimester. Wat ze zouden leren en wat ze nog allemaal gaan doen. Interessant. En vooral, ze gaan de ouders wat meer betrekken met de activiteiten.

Dan naar de directeur. Hij vroeg heel beleefd of Yanneke op zaterdag 28 april, in Murcia aan een atletiekwedstrijd mocht meedoen. Ze hadden haar geselecteerd in de school, daar ze bij de selectiewedstrijden tijdens sport altijd de eerste was. Onze kleine meid in het verre Spanje, atletiek.

Zeker mag ze mee. We gaan zelf ook mee. Leuk toch.

Voor de rest is het nu een 22 graden en de zon schijnt terug. De regen is al lang gestopt, alles is terug droog, maar het waait fel. Toch vandaag nog lopen en wie weet spring ik toch nog in het zwembad.

13-04-2012 om 18:13 geschreven door eric

Weer een drukke dag vandaag. Hoe is het toch mogelijk. We staan op en we kunnen alweer bijna gaan slapen. Zo snel gaat hier een dag voorbij.

Na dat we de kinderen naar school hadden gebracht, zijn we opzoek gegaan nar een locatie, “punto y coma”. Vanavond is er een verjaardagsfeestje. Richting Bolnuevo hadden we een zeer groot pand gevonden. Punto y coma lag er doods en verlaten bij. Hier zou en kon dat feestje zeker niet doorgaan. We zijn naar een speelgoedwinkel getrokken om voor de jarige nog een cadeautje te kopen. In de winkel vroegen we waar die punto y coma zou kunnen zijn. De mevrouw verwees ons terug naar de plaats waar we al geweest waren. Och, we zullen het straks aan de mama van Marta wel vragen. Thuis gekomen heeft Claudia wat geskypt met Annick. Ze hebben het over tomaten gehad. Vermits wij in het midden van de tomatenstreek wonen, hebben we uitgelegd hoe ze hier de tomaten in serres kweken. Bijgaande foto’s laten dat zien. Van kleine serres, als de plantjes nog klein zijn, tot de grotere serres.

Na school hebben we staan wachten op de mama van Marta. Geen mama. Ze zat in een vergadering. Dus, we zullen wel zien. Tegen half 6 gaan we naar de plaats. Is er niemand, dan pech.

Bij thuiskomst is het huiswerk maken en eten natuurlijk. Ik ben eindelijk begonnen aan het in elkaar steken van de BBQ.

Maar het was alweer vlug kwart na 5. Dus vertrekken naar de punto  y coma. En ja, wat enkele uren gelede doods en verlaten was, was nu mooi aangekleed met slingers en ballonnen, Springkasteel en gedekte tafels.

In Spanje is het de gewoonte dat de ouders op het kinderfeest blijven. We moesten aan tafel gaan zitten met de hele familie van Marta. Oma en opa, nonkels en tantes die speciaal van Madrid zijn gekomen. De papa en de mama en dan nog wat neven en nichten. Van half 6 tot ongeveer 8 uur zijn we ondergedompeld in de Spaanse taal. Maar we hebben ons uit de slag kunnen redden. We verstonden enorm veel van wat ze ons vroegen en vertelden. We verschoten zelf dat we toch enorm vlot konden communiceren. Oorzaak van de vooruitgang in de taal was, dat we onbewust niet nadachten over hoe we iets zouden formuleren, maar dat alles wat we wilden vertellen er zonder veel nadenken gezegd werd. Ik weet nu precies waarom onze kinderen al zo vlot met de taal mee zijn. Moesten wij iedere dag 6 uur tussen de Spanjaarden verblijven, in gesprek, zouden we snel mee kunnen.

Kleine anekdote nog. Rond 5 uur hadden we beslist om toch maar eens te bellen naar het pand “punto y coma”. Als er werd opgenomen, wisten we al bijna zeker dat we niet voor niets naar de puerto zouden rijden. We vroegen aan Yanneke of zij wilde bellen. Ze nam spontaan de telefoon. Aan de andere kant van de lijn nam een man op. Ons Yanneke vroeg beleefd in het Spaans of in die locatie het feestje van Marta door zou gaan. En inderdaad het feestje van Marta was op die plaats. Het was te verwachten dat ooit de kinderen voor ons zouden moeten vertalen. Maar zo snel al !!!

Chips, olijven, croque, pizza en taart, frisdrank, koffie en pintjes.

Het was echt een leerrijke ervaring. We zijn ondertussen uitgenodigd bij de opa in Isla Plana en bij de nonkel in Madrid. Zeer vriendelijke mensen en vooral, ze helpen je met de taal.

Weer een leuke dag.

En zondag is ons Yetteke jarig.

12-04-2012 om 20:43 geschreven door eric

Dit kan ik niet verzwijgen wat we weer hebben meegemaakt.

In Mazarron, en vooral in de Urbanisaties, verblijven veel Britten. Vaste, maar vooral overwinteraars. Ze zijn zo in de meerderheid dat ze ooit hebben gevraagd om in de streek van Murcia en Cartagena, links te rijden met de wagen. Gelukkig zijn de Spanjaarden veel slimmer. Maar toch. Vele Engelse pubs, supermarkten, soorten Amerikaanse stocks, fish en chips en noem maar op. Persoonlijk heb ik er nog geen last mee gehad, en die we kennen zijn vooral sympathieke en behulpzame mensen.

Al enkele weken hebben we een zeer grote en mooie gas BBQ zien staan in een Engelse winkel. Met een gril, een bakplaat een apart gasvuur een werktafel en onderaan een 2-deurse kast. Ooit heb ik in België zo een BBQ zien staan voor een slordige 750€ Deze was geprijsd aan 475. Later was hij in solden te koop voor 345€. Dus blijkbaar moesten ze er echt van af. Ik had een idee. 2 kopen, en ééntje gebruiken met enkel een bakplaat en de andere met de gril. Maar dan moest de prijs nog minderen. Een investering voor de zaak.

En ja, 2 kopen voor elk 300€ was de afspraak. Ik zei in mijn beste Engels, dat ze de BBQ’s maar in de Jumpy moesten steken. Neen, we brengen deze persoonlijk aan huis. Ok, morgen om 15 uur ben ik thuis, en dan breng je ze maar.

Om 15 uur…ding dong..Nen iets oudere Engelsman aan de deur. Zijn blonde vrouw met een schoothondje in de auto. Alles natuurlijk in het Engels, maar dat bespaar ik u.

Meneer, ik heb de BBQ’s bij, maar kan jij de dozen uit de auto halen, want ik heb een hernia. Dozen? Ja, ze zijn verpakt. Eén BBQ is verdeeld onder 3 dozen, dus 6 dozen. Meneer, zei ik, dan hebben we een echt probleem. …..(Ik weet wat het is een hernia hebben, ooit heb ik het gehad. Ik kon toen niet zo snel uit die wagen komen als deze oudere Engelsman.)…. Dus ik zei,” We hebben een probleem, want ik heb toevallig ook een hernia”. Wat nu? Tja, zei de man, dan moet mijn vrouw dat maar doen. De vrouw, een tenger ding, kwam uit de auto, ze hebben wat gemompeld, en hebben de dozen netjes binnen gezet. Ik had gisteren voorgesteld om de dozen mee te pakken en ze thuis neer te planten, maar nee, die trotse fiere Engelsen weten beter. Maar helaas, die Belg had toevallig zogezegd ook een hernia. Ik heb mijn BBQ’s en als ik morgen veel tijd heb, steek ik ze in elkaar. Tegen dat onze eerste gasten komen, 20 april, zullen ze zeker klaar zijn en kunnen we beginnen te bakken…Lekker..

Maar, was ik een beetje stout…????

Bezoekers kunnen hun laptop of dergelijke meebrengen, we hebben WIFI.

11-04-2012 om 20:42 geschreven door eric

10-04-2012 om 19:10 geschreven door eric

Paasmaandag, de laatste dag vakantie voor de kinderen. Het weer is bijzonder mooi, geen wind en zo een 22°C in de schaduw. Dus we gaan een uitstap maken naar zee. Bolnuevo. Een klein strandje zoeken. Een Bahia( baaike).

Eerst hebben we, na het ontbijt, een ritje gemaakt in functie van een geschikt huis te zoeken.

In de bergen, niet al te ver van de Puerto hebben we weer een pand zien liggen met 20 are grond. Een Engels nummer op het bord, dus wij bellen. We hebben de man (Gerry)kunnen strikken aan de telefoon. Hij woont in Engeland. We hebben een nummer gekregen van een plaatselijke dame die de sleutels heeft. Dus morgen nemen we contact en zullen een afspraak maken om het huis te bekijken.

Na den hotdog. Ja ja, hier koop je lekker Frans brood, frankfurter worst en zuurkool, en daar een klats mayo en mosterd en nog vanalles op, dus na de hotdog naar het zeetje.!!!Zalig!!

Lekker warm en geen wind. En onzen Eric, op den 10^de april, jaja, zwemmen in de zee. De meisjes en ons Claudia hebben natuurlijk ook gezwommen. Dan wat beach volley en ondertussen maken de kinderen zandkastelen.

Terwijl ik aan het dagdromen ben, in de zon, zoeken Yanneke en Claudia, schelpen. Het zijn echte avonturiers. Op de rotsen klimmen en tussen de rotsen, in het water naar schelpen, anemonen en krabben zoeken.

Het was een zalige heerlijke dag.

Afsluiten met een lekkere pizza. Zelfgemaakt natuurlijk. Bewust geen foto, want in Indonesië zouden ze anders het water in de mond krijgen ( grapje hé Annick en Tom).

En morgen….school

09-04-2012 om 20:49 geschreven door eric

Aan al de lezers van de blog, een vrolijk Pasen en nogmaals bedankt voor al de reacties en het grote aantal lezers. Het is niet altijd vanzelfsprekend om de blog bijna dagelijks bij te houden en aan te vullen.Doch af en toe een berichtje krijgen, doet deugd.

Aan Marc Geerts, indien je met een foto op Facebook zit, laat het weten, want je bericht op de blog heeft me aangesproken, maar helaas kan ik geen gezicht plakken op dit bericht.

Maar nu, vandaag is het Pasen. Mazarron heeft een klein kerkje. Met een klein klokje. Zou deze ook naar Rome zijn geweest? We zullen het geweten hebben. Helaas zijn de klokken voorbij Mazarron gevlogen. Of ze hebben zeker de omweg niet gemaakt. Toch was het een fijne paasdag. Terwijl  ik weer aan het experimenteren was in de keuken, ( en ik durf te zeggen dat 1 gerecht totaal mislukt was),heeft ons Claudia verder aan haar schilderij gewerkt. Al is het mijn eigen vrouwke, ik moet zeggen , ze kan er iets van.We hebben een lekker feestje gebouwd. René is komen meevieren. Helaas Lieve niet. Zij is naar België gereisd om haar kleinzoon te halen. Morgen is ze terug.Als afsluiter van het feestje was er nen echte belze EXPO. Maar dan wel met andere koekskes en Spaanse crème.

Wij hebben dus lekker gegeten, gedronken en gepraat. René heeft zijn gedacht gezegd over onze toekomst. Een kiekenbakkerij!!!!!! Claudia is daar al maanden over aan het zagen, dat is het!!!! We gaan dus de volgende week ons toeleggen op kiekens. Wat kost een kip en wat kost de aankoop voor ons te installeren. Werk aan de winkel dus! De juiste locatie weten we al, nu nog een pandje huren. Lijkt ons ook geen probleem. We hebben nog altijd de juiste instelling, dus het moet en zal ons hier lukken!!!! Volgende week meer informatie hierover. Vandaag was het weer een zonnige, warme dag, papa heeft met de kinderen in het zwembad gespeeld tot er twee Duitse moes  afkwam en zei dat we wat stiller moesten zijn. De kinderen verstonden niet wat ze zeiden in het Duits waarop de moe antwoordde:”Kuch nicht zo bleut “ha ha ha. Alte dikke Deutsche. De kinderen vonden er niets beter op dan er een liedje op te maken en te zingen.” Kuch nie zo blut, kuch nie zo blut kuch nie zo blut nar mich.” X 1000.

Nu pak ik weer even over. Claudia heeft het vorige geschreven. Neen, niet van de Cava, maar ik denk een zonneslag. Die meid is altijd even goed gezind hé.De zon geeft toch van die gezonde vitaminen.

Na het paasmaal hebben de kids en ik nog lekker gespeeld en geravot in het zwembad. Leuk.

Het is zo eens iets anders.Pasen in Spanje.

Ik wil nog even dit kwijt. Niet omdat het vakantie is, maar al uit gewoonte, beginnen we de Spaanse mentaliteit van eten te hebben. Ontbijt om 8 à 9 uur. s’Middags om 2 uur à 3 uur eten. Kleine dingen(tapa’s) en ’s avonds rond 8 à 9 uur nog eens eten.

Just echt hé

08-04-2012 om 20:08 geschreven door eric

Stille Zaterdag

En het was ook een stille.

Vanmorgen om half acht werden we opgeschrikt door gestap en geroezemoes rond de deur. Wat was dat? Man en vrouw, die het zwembad en de koer kwamen reinigen. Olé, dat is mooi meegenomen, dat ze dat komen doen. Maar!!! Dat kan zeker ook wat later hé. Het is nu wel vakantie, maar straks is het een vrije dag na een week school en werken. En dan zo vroeg !

Maar het zonneke schijnt en er is weinig wind. Dat maakt weer alles goed.

Vandaag gaan we na het ontbijt naar het strand. Dat is de bedoeling. De kinderen vertoeven er graag. Ze kunnen er ravotten, pootje baden en skaten. Maar we gaan vandaag door de woestijn naar een strand. Vanaf Bolnoeva kan je echt door de dessert naar Bahia’s. Beeldschoon.

Eerst nog even zwemmen in ons proper zwembad, dan alles laten drogen en dan vertrekken.

Aan de kust is er vandaag veel wind. Meer dan enkele kilometers binnenwaarts waar wij wonen. Dus wordt het safari met de wagen en een beetje wandelen. Toch blijven de uitzichten zeer mooi en is het de moeite dat we deze uitstap weer hebben gedaan.

Daarna naar de Puerto om een ijsje en een pintje.

Straks een lekker visje klaar maken en ..de stille zaterdag is weer voorbij.

Morgen Pasen.

Ik ben echt benieuwd of de klokken hier ook komen.

Pasen wordt wel gevierd, maar paasmaandag is een werkdag zoals een andere.  In tegenstelling tot in België is witte donderdag en goede vrijdag, hier een hoogdag.

07-04-2012 om 18:04 geschreven door eric

Semanta Sana.

Goede vrijdag. Om 3 uur gingen vroeger de sirenes van de koolmijn in Zolder. Iedereen moest dan een minuut het werk stil leggen en stil staan bij het overlijden van Jezus. Vandaag doen we dat nog. Denk aan het busongeval. Nationale rouw. Iedereen heeft een minuut eerbetoon gehouden. Maar stil staan om 3 uur bij goede vrijdag ?? Doen we dat nog ?? Ik vandaag niet, want ik zat in de auto. Nu ja iedereen zijn ding natuurlijk.

Hier in Spanje, althans in Mazarron zijn witte donderdag en goede vrijdag feestdagen. Vandaag is er trouwens niks open. Ze houden vandaag een stoet. Gisteren ook, en wij zijn daar naar toe geweest.

Eerst trekken er trommelkorpsen voorbij. Gevolgd door mensen met kappen op. Precies leden van de kluk kluks clan of zoiets. Dan zijn er dertig tot veertig mensen die al of niet blootsvoets een beeld dragen. Elke beeltenis, beeld het verhaal van de kruistocht van Jezus uit.

Kleine kindjes nemen deel en delen snoep uit. Wanneer de mensen met het beeld aan een kruispunt staan, staat er een straatzanger. Het beeld staat stil en de zanger brengt zijn klaaglied.

Als het beeld voorbij komt, waar Jezus aan het kruis genageld is, komt er een stoet van Romeinen voorbij. Prachtig. Mooi om te zien. Wie weet. Heel het dorp doet hier aan mee. Misschien onze kinderen binnenkort ook ..

06-04-2012 om 19:38 geschreven door eric

Witte donderdag. Het laatste avondmaal en de voetwassing. Morgen goede vrijdag en dan mag je geen vis eten. Mijn grootmoeder zaliger zei tegen mijn vake. Op goede vrijdag mag je geen vis eten, haal morgen dan maar een servela in de frituur, dat is geen vlees… Goeie oude tijd. Die servela, daar heb ik nog eens zin in.

Daar het al droog is vanaf we hier zijn, krijg ik toch een beetje compassie met de pas aangeplante bomen en struiken. Dus zullen we ze maar water geven. Het is een bezigheid op een vakantiedag. Maar op een vakantiedag wordt er nog meer gedaan. René en Lieve, die even langskomen om te buurten met een lekker tasje koffie. Huiswerk maken, Spaanse les, Engelse les en tv kijken in het Spaans. Ook een opdracht van de school. Filmpje kijken voor de jeugd en daarna analyseren met de kinderen. Moet gezegd worden, ik zit er zeer geconcentreerd bij en betrap me erop dat ik dikwijls aan Yanneke vraag: “Wat zeggen ze?” en Yanneke weet gewoon wat ze zeggen. Ze zullen er snel mee weg zijn. Over enkele jaren zijn het Spanjaarden, met die speciale tongval.

Van Spanjaarden gesproken. Ik ben er ook ene. We waren in een Engelse winkel, waar ze mooie gas barbecues verkopen. Ik heb er 3 nodig voor de zaak, dus moeten ze me een speciale prijs maken. Ik naar de mevrouw. Ik zeg tegen haar:”Mijn Engels is niet perfect, maar kan je me een goede prijs maken voor 3 BBQ’s”. “Meneer “ zegt ze:”Moest mijn Spaans zo goed zijn als uw Engels, dan was ik zeer gelukkig”. Ik heb lekker niet verteld dat ik een Belg ben. Zaterdag moet ik terug naar de winkel. De baas was er niet, en ze durfde me geen prijs te maken.

Na het eten, beetje zwemmen, om de beurt gaan Claudia en ik lopen en dan weer zwemmen. We zullen hier geen kans krijgen om dik te worden.

Vanavond gaan we naar Mazarron. Het is Samana Santa en er is een processie. Het schijnt een jaarlijks gebeuren te zijn, die op donderdag en vrijdag plaats vind.

Morgen meer hierover.

05-04-2012 om 17:51 geschreven door eric

Er moet gewassen worden, gekuist, stof vegen, eten koken…Al de huishoudelijke dingen moeten hier natuurlijk ook gebeuren. Na het ontbijt helpen we eerst de kinderen met hun huiswerk. Ze hebben heel wat huiswerk meegekregen van de school. Yetteke moet de tafels leren, in het Spaans .

Tres por tres es neuve.

Het is al niet makkelijk voor iemand van het tweede leerjaar om tafels te leren. Het is voornamelijk vanbuiten leren. Daar komt dan nog de Spaanse taal bij. Dat maakt het allemaal iets moeilijker. Vandaag kreeg Yetteke tot 7 uur vanavond de tijd om de tafel van 2 en 3 te studeren. Om 7 uur ondervraging. Resultaat..alles goed. Proficiat Yetteke.

Om 11 uur zijn de kinderen voor de eerste keer naar Fiena geweest. Hun eerste bijles Spaanse taal. Ik was eigenlijk toch een beetje verschrokken. Ik heb namelijk een nichtje Els . Wel Els , als je dit zou lezen, je hebt echt een dubbelganger. Toen Fiena aan de deur kwam dacht ik echt dat het Els was. Wat een gelijkenis.

Yanneke heeft een hele bundel , met een verhaal van ‘Juan sin miedo’ meegekregen. Jan zonder vrees. Voor ze de oefeningen kan maken , moet ze natuurlijk eerst de tekst , 6 blz, begrijpen. Claudia en ik hebben dan deze morgen ook niets anders gedaan , dan het verhaal vertaald. Met een woordenboek. Plezant. Je leert er zelf veel van. En het was trouwens ook nog een mooi verhaal.

Ondertussen wordt het wasmachine gestart. Een droogkast is hier niet nodig. Het droogt zeer snel en goed. Wel wasverzachter gebruiken , anders heb je handdoeken die voelen als beton. Maar thuis staat die in het waskot. Hier staat die gewoon buiten. En als de was gedaan is, wordt er een mooi hoesje rond gehangen.

Terwijl Claudia de was doet, zijn er twee toeschouwers. Onze buren hebben 2 dalmatiërs. Knappe beesten. We hebben zelf ooit één gehad, en bij het zien van deze 2 vrienden, krijgen we allemaal een beetje heimwee naar onze ‘Sting’.

Na middag nog wat winkelen en zeker naar de Bodega om lekkere rosé. Het is vakantie en we nemen onze tijd, om nog een wandeling langs het strand te maken. Het moet gezegd, vandaag was het weer niet dat. Wel nog 22°C en in de zon , als ze niet achter de wolken was, 25°C.

Ik ben al verwend denk ik . 22°C en ik vind het maar niks…..

03-04-2012 om 20:22 geschreven door eric

Zondag 1 april, neen, geen grap, maar weer verhuizen. Zo een 200 meter verder hebben we een groter huis, met zwembad en alle comfort. Nog 1 keer, hopen we. Hoewel, we zijn het stillekes aan het gewoon worden. We maken er ons dan ook niet druk in. Uitslapen op zondag, rustig ontbijten en dan beginnen. Het was 10 uur toen we aan de verhuis begonnen. Claudia en ik hebben twee of drie keer van het ene naar het andere huis gereden, en om half één was de klus geklaard.

De kinderen hebben elk hun kamer ingericht, Claudia heeft de kleren allemaal mooi in de kasten gelegd en ik heb heel de keuken ingericht.

1 april was gisteren ook een stralende dag. Lekker warm en weinig wind. Dus echt een weer om te zwemmen. De kinderen waren natuurlijk als eerst in het water. Trouwens, vandaag hebben Claudia en ik ook gezwommen, na het joggen. Om half 2 waren we uitgenodigd bij René en Lieve. Ze had echt lekker gekookt voor ons. En het was leuk. René en ik hebben samen wat naar de koers gekeken. Ik weet nog dat Tom Boonen gewonnen heeft, maar vanaf dan is me alles niet meer zo duidelijk. De rosé kwam…en heeft me overwonnen… Ik weet echt niets meer. Hoe ben ik thuis geraakt? Te voet, dat weet ik, en al waggelend, volgens de kinderen. Ik ben direct in mijn bed gekropen, en de kaars was uit. Foei!!!!Moet kunnen volgens René…Maar de rosé is van goede kwaliteit. Geen hoofdpijn.

1 april was ook de dag van de grappen. Yanneke lag ’s morgens nog lekker te slapen. Ik weet dat ze haar grote broer een beetje mist. Trouwens, wij allemaal. Het wordt tijd dat hij afkomt. Ik ging naar Yanneke en zei heel stil dat haar broer een kleine omweg via Spanje had gemaakt om dan verder te reizen naar Oostenrijk of Italië. Ik heb die meid nog nooit zo snel uit haar bed zien vliegen. Maar nadien heb ik het mogen voelen. Ik kreeg slaag van die kleine schat en ze was boos op mij….en terecht. Flauwe grap. Maar nadien hebben we er wel om gelachen.

Vandaag zijn we naar de advocaat geweest om te vernemen of we in Spanje een home-restaurant mogen openen. En…joepie ..het mag. Zij gaan nu al d papieren in orde maken, en als dat er allemaal is, kunnen we starten…

Onze meisjes mochten vandaag bij hun vriendinnetje van school gaan spelen. Asia. De mama is Engels, de papa is Chinees. Leuke mensen. Wij hebben ondertussen het eerste huis waar we een maand gewoond hebben, opgekuist.

En belangrijk…We hebben zelfs een Spaanse mevrouw leren kennen. Ze spreekt Engels en wil graag enkele uren per dag, tijdens de vakantie, nu en in het groot verlof, Spaans aanleren voor enkele euro’s. Ze geeft ook les aan volwassenen voor 5 euro per uur. We zullen zien hoe het met de kinderen gaat en zullen daarna beslissen of we dat ook gaan doen.

02-04-2012 om 20:46 geschreven door eric

Normaal schrijf ik de blog eerst in Word. Ik verbeter, kopieer, en dan zet ik het op de blog.

Vandaag heb ik 2 keer rechtstreeks geschreven op de blog, en 2 keer valt het internet uit. Dus nu voor de derde keer weer opnieuw schrijven, maar dan wel eerst in word.

Een ezel….stoot….2….enz….

Weer verhuizen.

Maar ja, dat wisten we. Tot 1 april konden we dit huis huren. Dus morgen moeten we voor 1 of 2 maanden naar een ander. Zo een 200 meter hier vandaan. We worden het stillekes gewoon. Maar we leven in Spanje. Dus …. Wat scheelt het. Als het zonneke maar schijnt.

In Frankrijk gingen we winkelen in de Carrefour. Daar hadden ze lekkere zonnepitten bloem om brood te bakken. We wisten dat er in Cartagena ook een Carrefour is. Dus wij er naar toe. Helaas geen bloem. Wel andere. Die hebben we dan gekocht, en ik heb er vandaag 2 broden mee gebakken. Ze zien er lekker uit, maar morgen weten we of ze ook lekker zijn.

Bij thuiskomst hebben we een lekker pasta slaatje gegeten met kip en daarna zijn we aan het werk geslagen.I n het zonnetje…. De Jumpy inladen en de remork vol steken. Na het werk ben ik nog langs mijn kapster gegaan. Chez Claudia. Met de tondeuse.(of zoiets)

Opeens hoorden we iemand ….”Hola “.. roepen. René en Lieve, die ons een bezoek brachten. Dat vinden wij altijd leuk, als er iemand komt. En zeker René en Lieve.

En zo is de dag weer om.

Morgen dus verhuizen.

Waarschijnlijk hebben we niet dadelijk internet. Het zou kunnen dat we pas woensdag online zijn. Maar dan kunnen we weer volop bloggen en skypen.

Tot dan…

31-03-2012 om 21:30 geschreven door eric

En de soep was lekker.

Het was trouwens, vandaag een belangrijke dag.

Om 10 uur hadden we een afspraak bij “ SOLLICITERS”. Onze advocaat. Niet dat we iets aan de hand hebben. Neen. Maar hier in Spanje heb je voor alles en nog wat een advocaat nodig. Wil je een huis kopen….Advocaat. Wil je een zaak starten en al de nodige documenten nodig hebt….Advocaat.

In de Puerto de Mazarron is er een advocate die Nederlands spreekt. Dit meisje, van Spaanse herkomst is tot haar 16^de in Vlaanderen naar school geweest. Ze is dan terug naar Spanje gekomen met haar ouders. Daar hier de schoolplicht tot 16 is, en de meeste meisjes dan ook stoppen, heeft ze verder gestudeerd. Rechten. Het is dus voor ons bijzonder gemakkelijk om zo iemand te hebben. Ze kent de wet in Spanje, en we verstaan haar ook nog. We hadden vandaag een informatief gesprek. Dit is hier trouwens gratis. We hebben al onze vragen gesteld. We hadden het trouwens voorbereid. Nog geen uur later belde ze ons al op om aanstaande maandag om 10 langs te komen, daar ze al de antwoorden op onze vragen dan zeker had. Snel…in plaats van ‘ mañana ‘.

Nadien zijn we terug naar huis gereden. We hebben van 11 uur tot half 2 Spaans gestudeerd. Het begint al wat te gaan. We luisteren ook altijd naar de Spaanse radio en proberen daar dan woorden en/of zinnen uit te halen die we samen vertalen. Zo weten we over wat het gaat.

En dan naar school. De voorlaatste dag en het was oudercontact. Raar. Om 2 uur is de school uit. De kinderen moeten in de klas blijven zitten en de ouders staan allemaal te wachten aan de deur. Om 2 uur stipt mogen de ouders allemaal, in rij, tegelijk naar binnen. De juf of meester vertelt in het kort hoe het gesteld is met je zoon of dochter. Je krijgt al de toetsen mee en een A4 wat het rapport is.

Onze meisjes gaan nog maar 3 weken naar school en hebben geen rapport. Wel een evaluatie. En Claudia en ik waren super trots. Yetteke had een zeer goed niveau. Ze kon met het niveau van de klas mee. Enkel de taal, daar was ze nog mee achter. Normaal toch..maar volgend trimester wordt ze niet meer apart genomen, maar doet ze met de klas mee.

Voor Yanneke hetzelfde. Alleen W.O. , zoals wij dat zeggen, en wiskunde was ze verbazend intelligent, en was haar niveau extra goed. Alleen de taal. Doch waren we echt geschrokken. De juf zei wat, en Yanneke antwoordde gewoon in het Spaans alsof ze die zin extra vanbuiten had geleerd. Zie je wel zei de juf. Ze begint al juiste zinnen te vormen. Wij waren natuurlijk erg trots.

Dan naar huis. Eten maken, eten, en zonnen (siësta). Huiswerk maken, zwemmen, joggen, zwemmen en in het zonnetje schilderen.

Wat wil je nog meer.

29-03-2012 om 18:36 geschreven door eric