Weer een drukke dag vandaag. Hoe is het toch mogelijk. We staan op en we kunnen alweer bijna gaan slapen. Zo snel gaat hier een dag voorbij.

Na dat we de kinderen naar school hadden gebracht, zijn we opzoek gegaan nar een locatie, “punto y coma”. Vanavond is er een verjaardagsfeestje. Richting Bolnuevo hadden we een zeer groot pand gevonden. Punto y coma lag er doods en verlaten bij. Hier zou en kon dat feestje zeker niet doorgaan. We zijn naar een speelgoedwinkel getrokken om voor de jarige nog een cadeautje te kopen. In de winkel vroegen we waar die punto y coma zou kunnen zijn. De mevrouw verwees ons terug naar de plaats waar we al geweest waren. Och, we zullen het straks aan de mama van Marta wel vragen. Thuis gekomen heeft Claudia wat geskypt met Annick. Ze hebben het over tomaten gehad. Vermits wij in het midden van de tomatenstreek wonen, hebben we uitgelegd hoe ze hier de tomaten in serres kweken. Bijgaande foto’s laten dat zien. Van kleine serres, als de plantjes nog klein zijn, tot de grotere serres.

Na school hebben we staan wachten op de mama van Marta. Geen mama. Ze zat in een vergadering. Dus, we zullen wel zien. Tegen half 6 gaan we naar de plaats. Is er niemand, dan pech.

Bij thuiskomst is het huiswerk maken en eten natuurlijk. Ik ben eindelijk begonnen aan het in elkaar steken van de BBQ.

Maar het was alweer vlug kwart na 5. Dus vertrekken naar de punto  y coma. En ja, wat enkele uren gelede doods en verlaten was, was nu mooi aangekleed met slingers en ballonnen, Springkasteel en gedekte tafels.

In Spanje is het de gewoonte dat de ouders op het kinderfeest blijven. We moesten aan tafel gaan zitten met de hele familie van Marta. Oma en opa, nonkels en tantes die speciaal van Madrid zijn gekomen. De papa en de mama en dan nog wat neven en nichten. Van half 6 tot ongeveer 8 uur zijn we ondergedompeld in de Spaanse taal. Maar we hebben ons uit de slag kunnen redden. We verstonden enorm veel van wat ze ons vroegen en vertelden. We verschoten zelf dat we toch enorm vlot konden communiceren. Oorzaak van de vooruitgang in de taal was, dat we onbewust niet nadachten over hoe we iets zouden formuleren, maar dat alles wat we wilden vertellen er zonder veel nadenken gezegd werd. Ik weet nu precies waarom onze kinderen al zo vlot met de taal mee zijn. Moesten wij iedere dag 6 uur tussen de Spanjaarden verblijven, in gesprek, zouden we snel mee kunnen.

Kleine anekdote nog. Rond 5 uur hadden we beslist om toch maar eens te bellen naar het pand “punto y coma”. Als er werd opgenomen, wisten we al bijna zeker dat we niet voor niets naar de puerto zouden rijden. We vroegen aan Yanneke of zij wilde bellen. Ze nam spontaan de telefoon. Aan de andere kant van de lijn nam een man op. Ons Yanneke vroeg beleefd in het Spaans of in die locatie het feestje van Marta door zou gaan. En inderdaad het feestje van Marta was op die plaats. Het was te verwachten dat ooit de kinderen voor ons zouden moeten vertalen. Maar zo snel al !!!

Chips, olijven, croque, pizza en taart, frisdrank, koffie en pintjes.

Het was echt een leerrijke ervaring. We zijn ondertussen uitgenodigd bij de opa in Isla Plana en bij de nonkel in Madrid. Zeer vriendelijke mensen en vooral, ze helpen je met de taal.

Weer een leuke dag.

En zondag is ons Yetteke jarig.

12-04-2012 om 20:43 geschreven door eric

Dit kan ik niet verzwijgen wat we weer hebben meegemaakt.

In Mazarron, en vooral in de Urbanisaties, verblijven veel Britten. Vaste, maar vooral overwinteraars. Ze zijn zo in de meerderheid dat ze ooit hebben gevraagd om in de streek van Murcia en Cartagena, links te rijden met de wagen. Gelukkig zijn de Spanjaarden veel slimmer. Maar toch. Vele Engelse pubs, supermarkten, soorten Amerikaanse stocks, fish en chips en noem maar op. Persoonlijk heb ik er nog geen last mee gehad, en die we kennen zijn vooral sympathieke en behulpzame mensen.

Al enkele weken hebben we een zeer grote en mooie gas BBQ zien staan in een Engelse winkel. Met een gril, een bakplaat een apart gasvuur een werktafel en onderaan een 2-deurse kast. Ooit heb ik in België zo een BBQ zien staan voor een slordige 750€ Deze was geprijsd aan 475. Later was hij in solden te koop voor 345€. Dus blijkbaar moesten ze er echt van af. Ik had een idee. 2 kopen, en ééntje gebruiken met enkel een bakplaat en de andere met de gril. Maar dan moest de prijs nog minderen. Een investering voor de zaak.

En ja, 2 kopen voor elk 300€ was de afspraak. Ik zei in mijn beste Engels, dat ze de BBQ’s maar in de Jumpy moesten steken. Neen, we brengen deze persoonlijk aan huis. Ok, morgen om 15 uur ben ik thuis, en dan breng je ze maar.

Om 15 uur…ding dong..Nen iets oudere Engelsman aan de deur. Zijn blonde vrouw met een schoothondje in de auto. Alles natuurlijk in het Engels, maar dat bespaar ik u.

Meneer, ik heb de BBQ’s bij, maar kan jij de dozen uit de auto halen, want ik heb een hernia. Dozen? Ja, ze zijn verpakt. Eén BBQ is verdeeld onder 3 dozen, dus 6 dozen. Meneer, zei ik, dan hebben we een echt probleem. …..(Ik weet wat het is een hernia hebben, ooit heb ik het gehad. Ik kon toen niet zo snel uit die wagen komen als deze oudere Engelsman.)…. Dus ik zei,” We hebben een probleem, want ik heb toevallig ook een hernia”. Wat nu? Tja, zei de man, dan moet mijn vrouw dat maar doen. De vrouw, een tenger ding, kwam uit de auto, ze hebben wat gemompeld, en hebben de dozen netjes binnen gezet. Ik had gisteren voorgesteld om de dozen mee te pakken en ze thuis neer te planten, maar nee, die trotse fiere Engelsen weten beter. Maar helaas, die Belg had toevallig zogezegd ook een hernia. Ik heb mijn BBQ’s en als ik morgen veel tijd heb, steek ik ze in elkaar. Tegen dat onze eerste gasten komen, 20 april, zullen ze zeker klaar zijn en kunnen we beginnen te bakken…Lekker..

Maar, was ik een beetje stout…????

Bezoekers kunnen hun laptop of dergelijke meebrengen, we hebben WIFI.

11-04-2012 om 20:42 geschreven door eric

10-04-2012 om 19:10 geschreven door eric

Paasmaandag, de laatste dag vakantie voor de kinderen. Het weer is bijzonder mooi, geen wind en zo een 22°C in de schaduw. Dus we gaan een uitstap maken naar zee. Bolnuevo. Een klein strandje zoeken. Een Bahia( baaike).

Eerst hebben we, na het ontbijt, een ritje gemaakt in functie van een geschikt huis te zoeken.

In de bergen, niet al te ver van de Puerto hebben we weer een pand zien liggen met 20 are grond. Een Engels nummer op het bord, dus wij bellen. We hebben de man (Gerry)kunnen strikken aan de telefoon. Hij woont in Engeland. We hebben een nummer gekregen van een plaatselijke dame die de sleutels heeft. Dus morgen nemen we contact en zullen een afspraak maken om het huis te bekijken.

Na den hotdog. Ja ja, hier koop je lekker Frans brood, frankfurter worst en zuurkool, en daar een klats mayo en mosterd en nog vanalles op, dus na de hotdog naar het zeetje.!!!Zalig!!

Lekker warm en geen wind. En onzen Eric, op den 10^de april, jaja, zwemmen in de zee. De meisjes en ons Claudia hebben natuurlijk ook gezwommen. Dan wat beach volley en ondertussen maken de kinderen zandkastelen.

Terwijl ik aan het dagdromen ben, in de zon, zoeken Yanneke en Claudia, schelpen. Het zijn echte avonturiers. Op de rotsen klimmen en tussen de rotsen, in het water naar schelpen, anemonen en krabben zoeken.

Het was een zalige heerlijke dag.

Afsluiten met een lekkere pizza. Zelfgemaakt natuurlijk. Bewust geen foto, want in Indonesië zouden ze anders het water in de mond krijgen ( grapje hé Annick en Tom).

En morgen….school

09-04-2012 om 20:49 geschreven door eric

Aan al de lezers van de blog, een vrolijk Pasen en nogmaals bedankt voor al de reacties en het grote aantal lezers. Het is niet altijd vanzelfsprekend om de blog bijna dagelijks bij te houden en aan te vullen.Doch af en toe een berichtje krijgen, doet deugd.

Aan Marc Geerts, indien je met een foto op Facebook zit, laat het weten, want je bericht op de blog heeft me aangesproken, maar helaas kan ik geen gezicht plakken op dit bericht.

Maar nu, vandaag is het Pasen. Mazarron heeft een klein kerkje. Met een klein klokje. Zou deze ook naar Rome zijn geweest? We zullen het geweten hebben. Helaas zijn de klokken voorbij Mazarron gevlogen. Of ze hebben zeker de omweg niet gemaakt. Toch was het een fijne paasdag. Terwijl  ik weer aan het experimenteren was in de keuken, ( en ik durf te zeggen dat 1 gerecht totaal mislukt was),heeft ons Claudia verder aan haar schilderij gewerkt. Al is het mijn eigen vrouwke, ik moet zeggen , ze kan er iets van.We hebben een lekker feestje gebouwd. René is komen meevieren. Helaas Lieve niet. Zij is naar België gereisd om haar kleinzoon te halen. Morgen is ze terug.Als afsluiter van het feestje was er nen echte belze EXPO. Maar dan wel met andere koekskes en Spaanse crème.

Wij hebben dus lekker gegeten, gedronken en gepraat. René heeft zijn gedacht gezegd over onze toekomst. Een kiekenbakkerij!!!!!! Claudia is daar al maanden over aan het zagen, dat is het!!!! We gaan dus de volgende week ons toeleggen op kiekens. Wat kost een kip en wat kost de aankoop voor ons te installeren. Werk aan de winkel dus! De juiste locatie weten we al, nu nog een pandje huren. Lijkt ons ook geen probleem. We hebben nog altijd de juiste instelling, dus het moet en zal ons hier lukken!!!! Volgende week meer informatie hierover. Vandaag was het weer een zonnige, warme dag, papa heeft met de kinderen in het zwembad gespeeld tot er twee Duitse moes  afkwam en zei dat we wat stiller moesten zijn. De kinderen verstonden niet wat ze zeiden in het Duits waarop de moe antwoordde:”Kuch nicht zo bleut “ha ha ha. Alte dikke Deutsche. De kinderen vonden er niets beter op dan er een liedje op te maken en te zingen.” Kuch nie zo blut, kuch nie zo blut kuch nie zo blut nar mich.” X 1000.

Nu pak ik weer even over. Claudia heeft het vorige geschreven. Neen, niet van de Cava, maar ik denk een zonneslag. Die meid is altijd even goed gezind hé.De zon geeft toch van die gezonde vitaminen.

Na het paasmaal hebben de kids en ik nog lekker gespeeld en geravot in het zwembad. Leuk.

Het is zo eens iets anders.Pasen in Spanje.

Ik wil nog even dit kwijt. Niet omdat het vakantie is, maar al uit gewoonte, beginnen we de Spaanse mentaliteit van eten te hebben. Ontbijt om 8 à 9 uur. s’Middags om 2 uur à 3 uur eten. Kleine dingen(tapa’s) en ’s avonds rond 8 à 9 uur nog eens eten.

Just echt hé

08-04-2012 om 20:08 geschreven door eric

Stille Zaterdag

En het was ook een stille.

Vanmorgen om half acht werden we opgeschrikt door gestap en geroezemoes rond de deur. Wat was dat? Man en vrouw, die het zwembad en de koer kwamen reinigen. Olé, dat is mooi meegenomen, dat ze dat komen doen. Maar!!! Dat kan zeker ook wat later hé. Het is nu wel vakantie, maar straks is het een vrije dag na een week school en werken. En dan zo vroeg !

Maar het zonneke schijnt en er is weinig wind. Dat maakt weer alles goed.

Vandaag gaan we na het ontbijt naar het strand. Dat is de bedoeling. De kinderen vertoeven er graag. Ze kunnen er ravotten, pootje baden en skaten. Maar we gaan vandaag door de woestijn naar een strand. Vanaf Bolnoeva kan je echt door de dessert naar Bahia’s. Beeldschoon.

Eerst nog even zwemmen in ons proper zwembad, dan alles laten drogen en dan vertrekken.

Aan de kust is er vandaag veel wind. Meer dan enkele kilometers binnenwaarts waar wij wonen. Dus wordt het safari met de wagen en een beetje wandelen. Toch blijven de uitzichten zeer mooi en is het de moeite dat we deze uitstap weer hebben gedaan.

Daarna naar de Puerto om een ijsje en een pintje.

Straks een lekker visje klaar maken en ..de stille zaterdag is weer voorbij.

Morgen Pasen.

Ik ben echt benieuwd of de klokken hier ook komen.

Pasen wordt wel gevierd, maar paasmaandag is een werkdag zoals een andere.  In tegenstelling tot in België is witte donderdag en goede vrijdag, hier een hoogdag.

07-04-2012 om 18:04 geschreven door eric

Semanta Sana.

Goede vrijdag. Om 3 uur gingen vroeger de sirenes van de koolmijn in Zolder. Iedereen moest dan een minuut het werk stil leggen en stil staan bij het overlijden van Jezus. Vandaag doen we dat nog. Denk aan het busongeval. Nationale rouw. Iedereen heeft een minuut eerbetoon gehouden. Maar stil staan om 3 uur bij goede vrijdag ?? Doen we dat nog ?? Ik vandaag niet, want ik zat in de auto. Nu ja iedereen zijn ding natuurlijk.

Hier in Spanje, althans in Mazarron zijn witte donderdag en goede vrijdag feestdagen. Vandaag is er trouwens niks open. Ze houden vandaag een stoet. Gisteren ook, en wij zijn daar naar toe geweest.

Eerst trekken er trommelkorpsen voorbij. Gevolgd door mensen met kappen op. Precies leden van de kluk kluks clan of zoiets. Dan zijn er dertig tot veertig mensen die al of niet blootsvoets een beeld dragen. Elke beeltenis, beeld het verhaal van de kruistocht van Jezus uit.

Kleine kindjes nemen deel en delen snoep uit. Wanneer de mensen met het beeld aan een kruispunt staan, staat er een straatzanger. Het beeld staat stil en de zanger brengt zijn klaaglied.

Als het beeld voorbij komt, waar Jezus aan het kruis genageld is, komt er een stoet van Romeinen voorbij. Prachtig. Mooi om te zien. Wie weet. Heel het dorp doet hier aan mee. Misschien onze kinderen binnenkort ook ..

06-04-2012 om 19:38 geschreven door eric

Witte donderdag. Het laatste avondmaal en de voetwassing. Morgen goede vrijdag en dan mag je geen vis eten. Mijn grootmoeder zaliger zei tegen mijn vake. Op goede vrijdag mag je geen vis eten, haal morgen dan maar een servela in de frituur, dat is geen vlees… Goeie oude tijd. Die servela, daar heb ik nog eens zin in.

Daar het al droog is vanaf we hier zijn, krijg ik toch een beetje compassie met de pas aangeplante bomen en struiken. Dus zullen we ze maar water geven. Het is een bezigheid op een vakantiedag. Maar op een vakantiedag wordt er nog meer gedaan. René en Lieve, die even langskomen om te buurten met een lekker tasje koffie. Huiswerk maken, Spaanse les, Engelse les en tv kijken in het Spaans. Ook een opdracht van de school. Filmpje kijken voor de jeugd en daarna analyseren met de kinderen. Moet gezegd worden, ik zit er zeer geconcentreerd bij en betrap me erop dat ik dikwijls aan Yanneke vraag: “Wat zeggen ze?” en Yanneke weet gewoon wat ze zeggen. Ze zullen er snel mee weg zijn. Over enkele jaren zijn het Spanjaarden, met die speciale tongval.

Van Spanjaarden gesproken. Ik ben er ook ene. We waren in een Engelse winkel, waar ze mooie gas barbecues verkopen. Ik heb er 3 nodig voor de zaak, dus moeten ze me een speciale prijs maken. Ik naar de mevrouw. Ik zeg tegen haar:”Mijn Engels is niet perfect, maar kan je me een goede prijs maken voor 3 BBQ’s”. “Meneer “ zegt ze:”Moest mijn Spaans zo goed zijn als uw Engels, dan was ik zeer gelukkig”. Ik heb lekker niet verteld dat ik een Belg ben. Zaterdag moet ik terug naar de winkel. De baas was er niet, en ze durfde me geen prijs te maken.

Na het eten, beetje zwemmen, om de beurt gaan Claudia en ik lopen en dan weer zwemmen. We zullen hier geen kans krijgen om dik te worden.

Vanavond gaan we naar Mazarron. Het is Samana Santa en er is een processie. Het schijnt een jaarlijks gebeuren te zijn, die op donderdag en vrijdag plaats vind.

Morgen meer hierover.

05-04-2012 om 17:51 geschreven door eric

Er moet gewassen worden, gekuist, stof vegen, eten koken…Al de huishoudelijke dingen moeten hier natuurlijk ook gebeuren. Na het ontbijt helpen we eerst de kinderen met hun huiswerk. Ze hebben heel wat huiswerk meegekregen van de school. Yetteke moet de tafels leren, in het Spaans .

Tres por tres es neuve.

Het is al niet makkelijk voor iemand van het tweede leerjaar om tafels te leren. Het is voornamelijk vanbuiten leren. Daar komt dan nog de Spaanse taal bij. Dat maakt het allemaal iets moeilijker. Vandaag kreeg Yetteke tot 7 uur vanavond de tijd om de tafel van 2 en 3 te studeren. Om 7 uur ondervraging. Resultaat..alles goed. Proficiat Yetteke.

Om 11 uur zijn de kinderen voor de eerste keer naar Fiena geweest. Hun eerste bijles Spaanse taal. Ik was eigenlijk toch een beetje verschrokken. Ik heb namelijk een nichtje Els . Wel Els , als je dit zou lezen, je hebt echt een dubbelganger. Toen Fiena aan de deur kwam dacht ik echt dat het Els was. Wat een gelijkenis.

Yanneke heeft een hele bundel , met een verhaal van ‘Juan sin miedo’ meegekregen. Jan zonder vrees. Voor ze de oefeningen kan maken , moet ze natuurlijk eerst de tekst , 6 blz, begrijpen. Claudia en ik hebben dan deze morgen ook niets anders gedaan , dan het verhaal vertaald. Met een woordenboek. Plezant. Je leert er zelf veel van. En het was trouwens ook nog een mooi verhaal.

Ondertussen wordt het wasmachine gestart. Een droogkast is hier niet nodig. Het droogt zeer snel en goed. Wel wasverzachter gebruiken , anders heb je handdoeken die voelen als beton. Maar thuis staat die in het waskot. Hier staat die gewoon buiten. En als de was gedaan is, wordt er een mooi hoesje rond gehangen.

Terwijl Claudia de was doet, zijn er twee toeschouwers. Onze buren hebben 2 dalmatiërs. Knappe beesten. We hebben zelf ooit één gehad, en bij het zien van deze 2 vrienden, krijgen we allemaal een beetje heimwee naar onze ‘Sting’.

Na middag nog wat winkelen en zeker naar de Bodega om lekkere rosé. Het is vakantie en we nemen onze tijd, om nog een wandeling langs het strand te maken. Het moet gezegd, vandaag was het weer niet dat. Wel nog 22°C en in de zon , als ze niet achter de wolken was, 25°C.

Ik ben al verwend denk ik . 22°C en ik vind het maar niks…..

03-04-2012 om 20:22 geschreven door eric

Zondag 1 april, neen, geen grap, maar weer verhuizen. Zo een 200 meter verder hebben we een groter huis, met zwembad en alle comfort. Nog 1 keer, hopen we. Hoewel, we zijn het stillekes aan het gewoon worden. We maken er ons dan ook niet druk in. Uitslapen op zondag, rustig ontbijten en dan beginnen. Het was 10 uur toen we aan de verhuis begonnen. Claudia en ik hebben twee of drie keer van het ene naar het andere huis gereden, en om half één was de klus geklaard.

De kinderen hebben elk hun kamer ingericht, Claudia heeft de kleren allemaal mooi in de kasten gelegd en ik heb heel de keuken ingericht.

1 april was gisteren ook een stralende dag. Lekker warm en weinig wind. Dus echt een weer om te zwemmen. De kinderen waren natuurlijk als eerst in het water. Trouwens, vandaag hebben Claudia en ik ook gezwommen, na het joggen. Om half 2 waren we uitgenodigd bij René en Lieve. Ze had echt lekker gekookt voor ons. En het was leuk. René en ik hebben samen wat naar de koers gekeken. Ik weet nog dat Tom Boonen gewonnen heeft, maar vanaf dan is me alles niet meer zo duidelijk. De rosé kwam…en heeft me overwonnen… Ik weet echt niets meer. Hoe ben ik thuis geraakt? Te voet, dat weet ik, en al waggelend, volgens de kinderen. Ik ben direct in mijn bed gekropen, en de kaars was uit. Foei!!!!Moet kunnen volgens René…Maar de rosé is van goede kwaliteit. Geen hoofdpijn.

1 april was ook de dag van de grappen. Yanneke lag ’s morgens nog lekker te slapen. Ik weet dat ze haar grote broer een beetje mist. Trouwens, wij allemaal. Het wordt tijd dat hij afkomt. Ik ging naar Yanneke en zei heel stil dat haar broer een kleine omweg via Spanje had gemaakt om dan verder te reizen naar Oostenrijk of Italië. Ik heb die meid nog nooit zo snel uit haar bed zien vliegen. Maar nadien heb ik het mogen voelen. Ik kreeg slaag van die kleine schat en ze was boos op mij….en terecht. Flauwe grap. Maar nadien hebben we er wel om gelachen.

Vandaag zijn we naar de advocaat geweest om te vernemen of we in Spanje een home-restaurant mogen openen. En…joepie ..het mag. Zij gaan nu al d papieren in orde maken, en als dat er allemaal is, kunnen we starten…

Onze meisjes mochten vandaag bij hun vriendinnetje van school gaan spelen. Asia. De mama is Engels, de papa is Chinees. Leuke mensen. Wij hebben ondertussen het eerste huis waar we een maand gewoond hebben, opgekuist.

En belangrijk…We hebben zelfs een Spaanse mevrouw leren kennen. Ze spreekt Engels en wil graag enkele uren per dag, tijdens de vakantie, nu en in het groot verlof, Spaans aanleren voor enkele euro’s. Ze geeft ook les aan volwassenen voor 5 euro per uur. We zullen zien hoe het met de kinderen gaat en zullen daarna beslissen of we dat ook gaan doen.

02-04-2012 om 20:46 geschreven door eric

Normaal schrijf ik de blog eerst in Word. Ik verbeter, kopieer, en dan zet ik het op de blog.

Vandaag heb ik 2 keer rechtstreeks geschreven op de blog, en 2 keer valt het internet uit. Dus nu voor de derde keer weer opnieuw schrijven, maar dan wel eerst in word.

Een ezel….stoot….2….enz….

Weer verhuizen.

Maar ja, dat wisten we. Tot 1 april konden we dit huis huren. Dus morgen moeten we voor 1 of 2 maanden naar een ander. Zo een 200 meter hier vandaan. We worden het stillekes gewoon. Maar we leven in Spanje. Dus …. Wat scheelt het. Als het zonneke maar schijnt.

In Frankrijk gingen we winkelen in de Carrefour. Daar hadden ze lekkere zonnepitten bloem om brood te bakken. We wisten dat er in Cartagena ook een Carrefour is. Dus wij er naar toe. Helaas geen bloem. Wel andere. Die hebben we dan gekocht, en ik heb er vandaag 2 broden mee gebakken. Ze zien er lekker uit, maar morgen weten we of ze ook lekker zijn.

Bij thuiskomst hebben we een lekker pasta slaatje gegeten met kip en daarna zijn we aan het werk geslagen.I n het zonnetje…. De Jumpy inladen en de remork vol steken. Na het werk ben ik nog langs mijn kapster gegaan. Chez Claudia. Met de tondeuse.(of zoiets)

Opeens hoorden we iemand ….”Hola “.. roepen. René en Lieve, die ons een bezoek brachten. Dat vinden wij altijd leuk, als er iemand komt. En zeker René en Lieve.

En zo is de dag weer om.

Morgen dus verhuizen.

Waarschijnlijk hebben we niet dadelijk internet. Het zou kunnen dat we pas woensdag online zijn. Maar dan kunnen we weer volop bloggen en skypen.

Tot dan…

31-03-2012 om 21:30 geschreven door eric

En de soep was lekker.

Het was trouwens, vandaag een belangrijke dag.

Om 10 uur hadden we een afspraak bij “ SOLLICITERS”. Onze advocaat. Niet dat we iets aan de hand hebben. Neen. Maar hier in Spanje heb je voor alles en nog wat een advocaat nodig. Wil je een huis kopen….Advocaat. Wil je een zaak starten en al de nodige documenten nodig hebt….Advocaat.

In de Puerto de Mazarron is er een advocate die Nederlands spreekt. Dit meisje, van Spaanse herkomst is tot haar 16^de in Vlaanderen naar school geweest. Ze is dan terug naar Spanje gekomen met haar ouders. Daar hier de schoolplicht tot 16 is, en de meeste meisjes dan ook stoppen, heeft ze verder gestudeerd. Rechten. Het is dus voor ons bijzonder gemakkelijk om zo iemand te hebben. Ze kent de wet in Spanje, en we verstaan haar ook nog. We hadden vandaag een informatief gesprek. Dit is hier trouwens gratis. We hebben al onze vragen gesteld. We hadden het trouwens voorbereid. Nog geen uur later belde ze ons al op om aanstaande maandag om 10 langs te komen, daar ze al de antwoorden op onze vragen dan zeker had. Snel…in plaats van ‘ mañana ‘.

Nadien zijn we terug naar huis gereden. We hebben van 11 uur tot half 2 Spaans gestudeerd. Het begint al wat te gaan. We luisteren ook altijd naar de Spaanse radio en proberen daar dan woorden en/of zinnen uit te halen die we samen vertalen. Zo weten we over wat het gaat.

En dan naar school. De voorlaatste dag en het was oudercontact. Raar. Om 2 uur is de school uit. De kinderen moeten in de klas blijven zitten en de ouders staan allemaal te wachten aan de deur. Om 2 uur stipt mogen de ouders allemaal, in rij, tegelijk naar binnen. De juf of meester vertelt in het kort hoe het gesteld is met je zoon of dochter. Je krijgt al de toetsen mee en een A4 wat het rapport is.

Onze meisjes gaan nog maar 3 weken naar school en hebben geen rapport. Wel een evaluatie. En Claudia en ik waren super trots. Yetteke had een zeer goed niveau. Ze kon met het niveau van de klas mee. Enkel de taal, daar was ze nog mee achter. Normaal toch..maar volgend trimester wordt ze niet meer apart genomen, maar doet ze met de klas mee.

Voor Yanneke hetzelfde. Alleen W.O. , zoals wij dat zeggen, en wiskunde was ze verbazend intelligent, en was haar niveau extra goed. Alleen de taal. Doch waren we echt geschrokken. De juf zei wat, en Yanneke antwoordde gewoon in het Spaans alsof ze die zin extra vanbuiten had geleerd. Zie je wel zei de juf. Ze begint al juiste zinnen te vormen. Wij waren natuurlijk erg trots.

Dan naar huis. Eten maken, eten, en zonnen (siësta). Huiswerk maken, zwemmen, joggen, zwemmen en in het zonnetje schilderen.

Wat wil je nog meer.

29-03-2012 om 18:36 geschreven door eric

Woensdag.
En het is weer mooi weer. Door het uurverschil (zomeruur) is het hier om 7 uur nog steeds aardedonker. Er staat wel wat wind en dat zorgt ervoor dat je 's morgens toch nog een dikkere trui aan moet. Maar eens 11 uur is het zalig. Uit de wind althans.
In het weekend hebben we een Engelse familie leren kennen. Hij is gevangenisdirecteur in Engeland en is elke 14 dagen hier in Spanje. Zij werkt op de Barclays bank in Mazaron. Het zijn de ouders van Asia, een meisje uit de school van onze kinderen. Vandaag heeft de man zijn huis en het huis van zijn schoonbroer aan ons laten zien. Tja, dan wonen wij maar in een stulpje hé.

Er zijn hier ook dagelijkse momenten. Normaal toch, want we zijn niet met vakantie.

Claudia maakt soep. Daar ben ik nog altijd verzot op. En zelfs in het warme Spanje, kan een tas broccoli soep lekker deugd doen.

We leren nog iedere dag Spaans. Helpen de kinderen met hun huistaken en liggen ook wel even in de zon. Zwemmen doen we nu al alle 4, maar nog niet te lang want het water is nog betrekkelijk fris. Wandelingetje maken, winkelen en schilderen.

Vandaag zijn we ook gaan kijken naar het huis waar we vanaf zaterdag verblijven. Zoals ik eerder al schreef, komt de eigenaar van dit huis in april zelf hier wonen. We verhuizen naar een groter huis, met zwembad en piekfijn in orde. De tuin is nieuw aangelegd en het zwembad is volledig klaar. De volgende keer zal ik foto’s nemen. En vanaf 19 mei kan de container dan met al onze meubels komen om in het huis te Bolnuevo  definitief ons te settelen.

Moesten er mensen zijn die al eens willen komen, tussen 31 maart en 19 mei, kunnen altijd eens mailen. We hebben een kamer met badkamer in overschot. B&B dus.

Enkele dagen geleden is Claudia aan haar 4 delig schilderij begonnen. Het is op enkele afwerkingen na, zo goed als klaar. Ik mocht een foto nemen, maar het schilderij ligt op bloemetjes tafelkleed. Dat komt dan eigenlijk niet zo goed uit. Toch, mijn vrouwke heeft talent. Vind ik.

En nu ga ik soep eten….lekker..

28-03-2012 om 19:42 geschreven door eric

Het wordt zowaar precies een dagelijkse bezigheid. Opstaan, ontbijten, wassen en de kinderen naar school brengen.

Daarna hadden we afgesproken om een huis te bekijken in het binnenland. 22 km van de kust. Campillo de Ariba. Een finca op een stuk land van 20 are. De vraagprijs zit in ons budget en dat is de reden waarom we zijn gaan kijken. Benieuwt. Wij hebben eigenlijk altijd al gewild om een huis te kopen tussen de Spanjaarden. Nu moet ik zeggen dat dit huis echt een huis is in een afgelegen groene omgeving, kort bij een dorpje. Samen met nog 2 andere huizen staat het daar alleen te midden van een groene oase van fruitbomen. “Waar brengt Vinny ons toch naartoe”?.

Maar het was zo van …..”Yes “. Hier kunnen we ons ding doen, er is ruimte zat om te wonen en ruimte zat om er een klein paradijsje van te maken. 3 slaapkamers, mooie keuken en badkamer, grote woonkamer,..bijkeuken en nog een plaats die eventueel als kamer kan ingericht worden. En dan het stuk grond. Er moet een zwembad op en een overdekte plaats met een buitenkeuken. We gaan nu uitzoeken wat er allemaal mag en als dat positief is doen we een bod. Maar wij blijven nuchter. Het is het binnenland, en komen daar de niet Spaanse klanten? Claudia en ik zullen nog menig woorden hierover praten.

Dan, bij thuiskomst, Spaans leren. Dat zullen we daar nu zeker nodig hebben. De kinderen van school halen en dan samen eten. De kids hebben elke dag veel huiswerk. Op zich vind ik dat goed. Maar als de school uit is, dan mogen ze even ontspannen. Zonnen, touwtje springen en dan zwemmen. Ondertussen ga ik joggen. Alleen. Claudia heeft vorige week blijkbaar door een verkeerde beweging, een klein spierscheurtje opgelopen. Dat moet dus eerst genezen. Na het joggen en de douche is het weer tijd om aan het huiswerk te beginnen. De ene dag helpt Claudia Yetteke en ik Yanneke en de andere dag is het andersom. We vinden dat leuk. Zo leren we zelf nog veel.

En dan is het weer tijd om het avondmaal klaar te maken, en de dag is weer om.

Ik heb de indruk dat hier in Spanje een dag, geen, 24 uur duurt. Het gaat allemaal zo snel.

26-03-2012 om 20:01 geschreven door eric

25-03-2012 om 18:38 geschreven door eric

De meisjes zijn op schoolreis geweest. Nu is het onze beurt. We hadden afgesproken om samen met René en Lieve naar een groot winkelcentrum in Murcia te gaan. 10 uur..

Tijd genoeg dus om te ontbijten en ons klaar te maken. Om 10 uur zijn we vertrokken. René vertelde dat we een kleine omweg zouden maken, om naar het vliegveld van Corvera te rijden. Dit vliegveld is volledig nieuw aangelegd. Het had al moeten open zijn in november 2011, maar helaas is dit nog niet zo. Er werden al testvluchten gedaan en allemaal goed bevonden. Naar horen zeggen, zou Jetair al een contract hebben om er te landen. Waarom deze informatie? Wel, indien je nu naar Mazarron wil komen, moet je vanuit België landen in Alicante. Dat is van hier ongeveer 130 km. Terwijl Corvera maar amper 30 km is. Je kunt ook op Murcia vliegen, maar ik geloof dat de goedkopere maatschappijen zoals Ryanair en Jetair, niet op Murcia vliegen, vanuit België. Je kunt natuurlijk niet heel kort bij het vliegveld komen, maar het is geweldig en indrukwekkend om te zien. Een vliegveld dat pas is aangelegd en waar nog volop aan gewerkt wordt zie je ook niet elke dag.

Door naar Murcia. Het was de bedoeling om daar naar de Makro te gaan. Niet om te kopen, maar eigenlijk om te zien wat ze zoal hebben. Als je in Limburg een horeca zaak opent, dan kan je terugvallen op een Van Zon. Die hebben alles voor de horeca. Ik had me laten vertellen door een Amerikaan in Mazarron, dat je hier alles in de Makro kon vinden. En inderdaad. De Macro hier is iets anders dan in België. Ze zijn hier meer gericht op de horeca. Dit gaf ons al een gerust gevoel, te weten dat we daar terecht kunnen. We hebben gekeken en natuurlijk ook hier en daar wat gekocht. Tenslotte hebben we dik 2 uur rondgelopen.

Dan naar het winkelcentrum in Murcia. Eerst voorbij het voetbalstadion van Murcia. 60.000 zitplaatsen voor een ploeg uit 2^de division. Gigantisch. In dit stadion hebben de Rode Duivels ooit hun eerste wedstrijd gespeeld tijdens een wereld-of Europese beker tornooi.. Het winkelcentrum is heel groot. Allerhande zaken en restaurants. Je kent dat wel hé, zoals in Wijnegem. Maar veel groter. Daar weer rondgelopen, koffie en wafeltje gegeten en voor de kinderen een heel pak kleren gekocht. Zomerspullen, want die zitten nog op de vrachtwagen en zullen misschien al te klein zijn tegen dat de vrachtwagen naar Spanje komt.

Van Murcia naar Cartagena. Ook daar is een winkelcentrum, met een grote Carrefour. Interessant, want,wij bakken ons brood nog altijd zelf. In Frankrijk hadden we zonnepittenbloem ontdekt. Lekker brood kan je er van maken. Hier in de plaatselijke supermarkten vind je enkel witte bloem en met uitzondering soms 7 granen. Ik moest ook nog een nieuwe batterij hebben voor mijn uurwerk. Dat was een probleem. We zijn bij 3 juweliers binnengestapt. Die bekeken mijn uurwerk en zeiden allemaal hetzelfde . Dat gaat niet, of we kunnen dat niet. Daar we eigenlijk allemaal onze buik een beetje vol hadden van de winkels, zijn we terug naar de auto gegaan, en verder gereden. Tussen Cartagena en La Azohia , hebben we nog een romantisch strandje bezocht en dan door naar Mazarron. We hadden afgesproken om lekker te gaan eten bij de chinees. En dat het lekker was.

Ik heb de klok niet goed in het oog gehad, maar het was toch bijna 10 uur toen we terug thuis waren. Moe maar voldaan hebben we de kinderen slapen gelegd en hebben alvast de uurwerken een uur verder gezet en zijn we rond 12 uur nieuwe tijd ook in bed gekropen. Het was een zeer fijne dag. Gepraat, gelachen en goed gegeten.

24-03-2012 om 00:00 geschreven door eric

Zo, de schoolreizen zijn achter de rug. Iedereen veilig thuis.

Ze hebben allebei, Yanneke en Yetteke, genoten van de schoolreizen. Mooie natuurparken en zeer mooi weer. We lezen dat ook in België de lente echt in het land is. Ik lees zelfs dat er in het weekend file mogelijk is richting kust. Het is jullie allemaal gegund. Ik ben vandaag gaan zwemmen, joggen en nadien terug in het water gedoken. Terwijl ik dit nu schrijf, staat er echter een felle wind. Ja, ik schrijf de blog buiten op het terras met een glaasje rosé. Zo van die lekkere, van René, althans hij heeft hem toch ontdekt.

Maar over Yanneke. Om 9 uur zijn ze met het 3^de en het 4^de leerjaar richting Murcia gereden. Ze zijn naar het natuurpark “Valle Perdido Murcia “ geweest. Yanneke was zeer uitgelaten toen ze thuis kwam. Hoge bergen en afgronden. En in de verte zag je Murcia, de hoofdstad van de provincie Murcia. We hebben met een kabelbaan van een berg naar beneden gegleden. We hebben van alles gezien en de gidsen waren super tof. Maar nu heb ik honger. Ja, dat is Yanneke. Moest die wegen, naargelang ze eet, dan was dat kind het dubbel van nu.

Wij zijn vandaag weer op zoek gegaan naar huizen. Ik heb zo de indruk dat er toch licht achter de tunnel te zien is. Momenteel hebben we een mooi groot stuk grond gevonden. Je mag er niet op bouwen, maar je mag er wel een houten blokhut op zetten. We hebben navraag gedaan over het stuk, en Cathy laat ons dat zondag wel weten. Het is grond, waar je alles en nog wat op mag zetten, maar, indien je ooit vertrekt, moet je alles kunnen meenemen. Dus, een zwembad in de grond uit beton, mag niet. Wel één uit plastiek in de grond. Stenen huis niet, wel houten huis. Afspanning in bomen of groen of draad wel, muurtje niet.

Maar wat zal dat uitmaken. Het is niet de bedoeling om terug te gaan …..

Morgen maken we samen met René en Lieve een uitstap, in functie van onze onderneming die we half mei of begin juni zullen starten. Onze schoolreis dus..

23-03-2012 om 19:18 geschreven door eric

Ik sta een beetje achter met de blog, maar de reden is al wel gekend denk ik. Vandaag was er weer een emotioneel moment te Heverlee, maar we gaan er niet blijven bij stil staan.

Na de zware regen van dinsdag was de woensdag alweer een prachtige dag. Nog niet al te warm, maar het begon er al meer op te lijken dat we ons terug in Spanje wanen. Toen we de kinderen naar de school brachten, hebben we iets gezien, wat je eigenlijk hier en nu niet meer verwacht. In de verte hebben we uitzicht op de Siërra Espuña. Op de toppen lag er …sneeuw. Jawel, en niet een beetje. Ik heb er foto’s van genomen, maar daar er wat wolken boven de bergen hingen, zie je het misschien niet al te veel. Ondertussen is het u wel bekend, dat Claudia en ik nog altijd op zoek zijn om een woning te kopen. Onderdak hebben we, dat is geen probleem, maar we willen zelf onze eigen stek. Daarom zijn we het binnenland ingetrokken om landelijke huizen te zoeken die te koop zijn. We hebben ons ook laten wijs maken dat we best in één of ander plaatselijk café meer te weten zouden komen, waar en welke huizen er te koop staan. En dat bleek ook nog waar te zijn. We hebben verschillende casa’s en finca’s gezien. Groot, mooi en vooral betaalbaar. Nu is het nog een kwestie van een goede advocaat te vinden die voor ons alles uitzoekt of er geen schulden op de woning of de grond staan. Maar het heeft geen haast. We zoeken verder en we voelen het allebei. We komen er wel.

Vandaag is Yetteke op schoolreis gegaan.  Met de bus. Voor ons was dat even slikken en de hele dag een beetje ongerust geweest. Ze zijn met het 1^ste en het 2^de leerjaar naar Siërra Espuña geweest. Een gigantisch natuurreservaat. Met vele dieren, vlinders, slangen, haviken en wilde varkens. “Die we konden strelen “ zei Yetteke.

Het reservaat is ook bekend van zijn sneeuwputten. In de late 16^de eeuw bouwde men deze putten om sneeuw in te bewaren. De sneeuw werd op elkaar gestapeld en zo ontstond er ijs. Dit ijs werd gebruikt om naar Murcia te vervoeren. Naar de ziekenhuizen, om de patiënten te verdoven.

Ze heeft een geweldige dag gehad. Om 5 uur kwam de bus aan de school toe. Er ging een kleine zucht van opluchting over me. Onze kleine meid was terug thuis.

Morgen is het de beurt aan Yanneke. Ben benieuwd.

22-03-2012 om 20:04 geschreven door eric

21-03-2012 om 15:39 geschreven door eric

Wat een rotdag.

Gisteren zagen we het al aankomen. Het waaide ongelofelijk hard. Zowaar bijna storm. We zijn met ons vieren nog aan de zee geweest, maar daar het zo hard waaide, zijn we snel terug naar huis gereden. Deze morgen ging de wekker af om 7 uur. Regen en koud. Het is nu al een heel stuk in de namiddag en het regent nog steeds. Ik ben om 2 uur de kinderen gaan halen en het was amper 7 graden. Geen weer om een bruin kleurke te krijgen hé Peter. Maar morgen is het naar het schijnt alweer voorbij. De hele dag binnenblijven. Wat doe je dan? Wel, Claudia is aan het tekenen geraakt. We hebben vorige week een schilderdoek en verf gekocht. Ze is er dus eindelijk aan begonnen. Een echte….maar we hebben alweer wat afgelachen. Voor de rest geen nieuws…kan ook niet met zo een slecht weer.

Zoals beloofd zal Yanneke ook wat schrijven op de blog. Het is een vervolgverhaal over een “Spook “

Het spookje

Lina lag in bed, ze kon niet slapen. Toen zag ze een spookje. Ze schreeuwde zo hard dat haar ouders wakker werden. Mama vroeg wat er was gebeurd. Lina zei dat ze een nachtmerrie had. Toen mama weg was, zag Lina dat het spookje lief was. Dus vroeg ze het noemde. Het spookje noemde Henrie. Lina vroeg ook waarom hij naar haar toe kwam. Henrie zei dat zijn vader Boewa al de kinderen liet schrikken. Daarom kwam Henrie naar Lina. Hij vroeg of ze kon helpen. …….

Wordt vervolgd.

En dan ons Yetteke….die zegt “ Een andere keer misschien “ Typisch onze jongste.

20-03-2012 om 18:31 geschreven door eric