Met op de achtergrond
één van mijn favoriete muziekgroepen, Pink Floyd, prachtige muziek, schrijf ik
vandaag weer een stukje blog. Vandaag vind ik het moeilijk. Het was gisteren
winderig en een gewone dag. Vandaag was het iets beter, maar nog steeds
winderig. Gisteren zijn we, samen met Sylvia van het immo kantoor Mercers, weer
op pad geweest om een geschikt pand te zoeken om te kopen. Op Campa Sol. We
hebben ook eens in alle eerlijkheid gevraagd, wat nu de goede en slechte
plaatsen zijn. We zijn te weten gekomen, dat er meer goede dan slechte zijn. Er
is een strook gebouwd op een ondergrondse
rambla, rivier, en die zorgt voor problemen. Een ander, heel klein stukje, is
gebouwd op een stuk berg dat plat gedrukt is. Die is al eens verschoven, en
enkele huizen zijn zowaar in elkaar gestuikt. Maar, zoals ze hier vertellen, is
het toch allemaal zo erg niet. We hebben geografische plannen gezien en gepraat
met mensen die het kunnen weten. Een architect, Spaanse, heeft ons verteld dat
de huizen die vanaf 2000 gebouwd zijn, gebouwd zijn volgens voorschriften die
voldoen aan aardbevingen. Daar er in de stad Lorca, zo een 40 km hier vandaan,
vorig jaar een aardbeving is geweest, is en was er op Campa Sol en Country
Club, geen schade.
Vandaag hebben we
bewust enkele echte Spaanse kantoren bezocht. Moet gezegd zijn, We werden bij
Costa Calida en Leva, zeer vriendelijk en zeer, maar zeer zeer goed ontvangen
en ingelicht. We hebben op plaatsen aan de kust, maar ook in het binnenland,
huizen gezien, met prijzen, waarvan je denkt, dat kan niet. De mensen, vooral
Spanjaarden die echt hun lening niet kunnen betalen, willen echt van de huizen af,
en verkopen aan dumping prijzen. Het is nu nog wat uitkijken, want er staat
zoveel te koop. Dus snel beslissen is zeker nu niet aan de orde.
Voor de rest zijn we
dan de hele dag op pad, en het is dan algauw 2 uur. Dan moeten de kinderen van
school gehaald worden, vlug winkelen, thuis komen en eten maken.
Vandaag was het
zalmforel, vers, 4 stuks = 1 kg voor 5,8 met aardappelpuree en daaronder prei.
De kids zijn er dol op. Voor morgen hebben we prinsessenboontjes gekocht.
Verkeerd woord. Het zij reuze prinsessenbonen. Ik heb ze al gekookt omdat we
morgen op de BBQ een koteletje leggen en de boontjes onder de gebakken patatjes
doen.
Ach ja, het zijn hier
soms ook zo van die gewone dagen. Dagen dat de kinderen lastig doen, of dat het
weer iets minder is dan anders, of dat we aftellen tot vrijdag, omdat Bram en
Sabeth dan komen. Ook dit is natuurlijk een deel van het leven.
Wat we altijd leuk
vinden, is de reactie op de blog, de mailtjes die we krijgen en die de kinderen
krijgen van de vroegere school en de juffen en de commentaren op Facebook.
Blijven doen a.u.b.
het doet deugd.
Dikke princessenbonen uit de winkel. Doch hadden we gewild, konden we deze ook gewoon op het veld gaan plukken, maar dat is pikken hé en dat doen we niet
Spiegeltje spiegeltje aan de wand , wie is de mooiste van het land... Mijn Claudiake natuurlijk
Iedere vrije minuut is Claudia op de pc naar woningen aan het zoeken
|