Het begon met zweetdruppels op het voorhoofd, met plakkerigheid op het vel. Ik opende het raam en zag de eerste voortekenen. Dreigende wolken, dragende hitte en het nijgen van de bomen. De wind rukte aan de bladeren van de zwiepende takken. Het waaien viel met een slag, windstil. En toen kwam de verlossende regen. Het plensde, eerst dikke luie druppels, daarna slagregens. Geamuseerd keek ik toe, ver uit het raam leunend, het drukkende loste op ; de hitte met de regen, het gemoed met de koele bries. Ik schonk mezelf een glaasje sherry in en zette Paolo Conte op. Diep in de zetel gedoken met een stevig boek in de hand om een gouden avond in te zetten. Ik sloot het raam en deed de gordijnen dicht. Dit is mijn huis.
Toen de raspende bluesjazz naar zijn einde strompelde, legde ik het boek neer en trok de gordijnen opnieuw open. De dreigende film noire had plaatsgemaakt voor een koperen avondzon. De straten liepen vol met nagenieters. Maar in mijn huis speelde de zwartwitfilm voort. Mijn avond was niet de avond van buiten. Mijn wereld was niet die van hen. Ik had mijn eigen avond gecreëerd met verduisterde gordijnen, de zon verborgen. Het was te laat om van stemming te veranderen. Ik kon het niet en ik wilde het niet. Het bleef regenen in mijn huis. Die gedachte deed pijn.
De gordijnen opnieuw dicht. Tom Waits in de CD-speler, Come on up to the House...
Well the moon is broken And the sky is cracked Come on up to the house The only things that you can see Is all that you lack Come on up to the house
All your cryin don't do no good Come on up to the house Come down off the cross We can use the wood Come on up to the house
Come on up to the house Come on up to the house The world is not my home I'm just a passin thru Come on up to the house
There's no light in the tunnel No irons in the fire Come on up to the house And your singin lead soprano In a junkman's choir You gotta come on up to the house
Does life seem nasty, brutish and short Come on up to the house The seas are stormy And you can't find no port Come on up to the house There's nothin in the world
The sherry wordt whisky. Ik besef het gevaar maar ik wil niet en ik kan niet. Come on up to the House...
We speelden ooit verstoppertje In de pauze op het plein We hadden grote dromen Want we waren toen nog klein
De ene werd een voetballer De ander werd een held We geloofden in de toekomst Want de meester had verteld
Jullie kunnen alles worden Als je maar je huiswerk kent Maar je moet geduldig wachten Tot je later groter bent
Is dit nou later Is dit nou later als je groot bent Een diploma vol met leugens Waarop staat dat je volwassen bent Is dit nou later Is dit nou later als je groot bent Ik snap geen donder van het leven Ik weet nog steeds niet wie ik ben Is dit nou later
We spelen nog verstoppertje Maar niet meer op het plein En de meeste zijn geworden Wat ze toen niet wilde zijn
We zijn allemaal volwassen Wie niet weg is gezien En ik zou die hele choas Nu toch helder moeten zien
Maar ik zie geen hand voor ogen En het donker maakt me bang Mamma, mamma... Mag het licht aan op de gang
Is dit nou later Is dit nou later als je groot bent Een diploma vol met leugens Waarop staat dat je de waarheid kent Is dit nou later Is dit nou later als je groot bent Ik snap geen donder van het leven Ik weet nog steeds niet wie ik ben Is dit nou later (Stef Bos)
Waar gaat dit heen ? Mijn God. Nog één glas whisky...
22-05-2006, 21:48 geschreven door Hill
|