We slenterden door de winkelstraat. Het liep tegen zevenen en de laatste winkels sloten hun deuren: de laatste gallerij deed het licht uit, de klerenwinkels dimden hun etalages, ja zelfs de tattooshop vergrendelde de voordeur.
De kale snor, eigenaar van de zaak, gooide zijn naalden in een waterkoker, gaf twee draaien aan het ding, en het water broebelde de bacteriën dood. Hij deed het voor het venster van zijn winkeltje en Zoonzap had het gezien. Hij vroeg mij wat de pikurist aan het doen was. Sinds zijn biologische vader zijn horizon verengde tot heavymetal en zich om de drie jaar met een inktmutilatietje(*) verwent, heeft elke tribale prikker zijn volste aandacht.
- Hij is zijn materiaal aan het steriliseren, legde ik uit. Dat is het verwarmen van zijn gereedschap tot 140 graden, koken eigenlijk, tot alle bacteriën dood zijn.
Hij trok een zeer pijnlijk gezicht.
- Aie, is dat echt in kokend water? Ocharme poes.
- Poes?
- Welja, die is toch ook gesteriliseerd!
------
(*) Okee dames, een tattoo hoeft niet altijd mutilatie te zijn. Ik wou gewoon even prikken.
Een getattoeerd dolfijntje op de schouder of een chinese krabbel op de enkel kan heel sexy zijn.
Voor wie een stijve krijgt van het Boudewijnpark of van de nr.56 in zoetzure saus.
20-08-2009, 21:31 geschreven door Hill
|