- Hallo, met Hill ?
- Ha die Hill, met Bruno hier. Menslief wat klink jij slecht, nog niet goed wakker ?
- Bedankt voor het compliment, neen, ik ben herstellende van een keelontsteking...
- Zeg, waarvoor ik bel, heb jij zin om mee te gaan kaarten ? Volgende maand, voor Björn zijn verjaardag, we zijn al met drie en ik dacht...

Kaarten, kaarten, ik kaarten ? Waarom komt hij bij mij terecht als hij wil kaarten ? Ik kan helemaal niet kaarten, ja, Uno spelen dat kan ik
nog net, of pikkenzotjagen, ik ben zelfs een niet onverdienstelijk pokerspeler, maar echt kaarten (manillen, kleurenwiezen,...), daar heb ik helemaal geen aanleg voor. De laatste keer dat ik gekaart heb, dat moet in 1963 geweest zijn of zo. En het was patience. Twaalf keer gefaald op rij toen, en pas de morgen daarna, bij het stofzuigen onder tafel koekennegen teruggevonden.

- Kaarten, ik, maar ik kan dat helemaal niet!
- Maar da’s niet erg, je zult dat wel gauw genoeg leren. Trouwens we doen eerst een paar testronden en dan begint pas de wedstrijd. ???? Wel wat denk je ervan ?
- Wedstrijd, een wedstrijd kaarten ? En wat valt er dan te winnen ? Bokalen worteltjes met erwtjes ? Zoals bij de jaarlijkse conservenkaarting ?  Of bollen kaas ?
- Neen, een bekertje, zoals in Monte Carlo, maar dan van plastiek.

En dan valt mijn frank (ik weiger hier euro te schrijven).
- Ah, je bedoelt carten, met een see. Zoals in go-cart, zoals in gemotoriseerd zeepkistenracen.
- Ja, natuurlijk, wat dacht jij wel ? O, neen, jij dacht toch niet dat we zouden...
- Neen, neen, natuurlijk niet, ik was gewoon eventjes aan iets anders aan het denken. Maar ook carten heb ik nog maar één keer gedaan. Ik weet niet of...
- Dus je doet mee ? Da’s goed, ik schrijf je in voor de negende april.
- Ja maar, ik ben niet...
- Je moet geen schrik hebben, je krijgt een overall en een helm.
- Neen, het is niet dat ik schrik heb, maar ik weet niet of...
- Trouwens ze hebben ook babycarts. Voor beginners.
- ???
- Dat zijn carts met hybride motor, half electriciteit, half waterstofcel, precies iets voor jou.
- Half electriciteit ? Maar rijden die dingen wel vlot dan, ik weeg tenslotte een goede negentig kilo ?
- Neen, rijden doen ze niet erg, maar als je ze in het stopcontact steekt geven ze wel goed licht. Haha, jij kunt zorgen voor de sfeer dan.

Okee, dat telefoongesprek gaat weer helemaal de mist in.
- En wie zorgt dan voor de pitspoezen ? probeer ik nog.
- Wel, zou dat niet iets zijn voor jou ?
- Jaja, dat is zeker iets voor mij, om mee te spelen, maar niet om die te vinden.
- Tut tut, je moet maar een aantal vriendinnen optrommelen, zeg niet dat je dat óók niet kunt.
Ik hou helemaal niet van zijn klemtoon op óók.

- Euh, wel...
- Okee, dat is dan afgesproken. Zondag negen april kom jij carten en jij zorgt voor de pitspoezen. Ik zorg wel voor de champagne voor de winnaar. Ik heb nog een flesje Paul Déthune liggen. Daa-aag.

Beste lezers, als jullie nog ergens een pitspoes over hebben. U zou mij er een groot plezier mee doen.

26-02-2006, 15:04 geschreven door Hill

23-02-2006, 17:56 geschreven door Hill

Hoe schrijf je een stukje over een dag waarin je absoluut niets gedaan hebt ? Ik ben niet eens buitengeweest vandaag.

Wat is er vandaag allemaal gebeurd ? Wel, ik ben wakker geworden ergens halftwee deze morgen omdat er een matras op mijn kop viel. Jawel, een matras op mijn kop. Ik moet onrustig geslapen hebben en heb met mijn arm een matras omvergeslagen die schuin naast mijn bed tegen de muur stond. En die is op mijn kop gevallen. Eventjes schrikken, maar direct daarna ben ik weer in een koortsige slaap gedoken. Om halfnegen werd ik een tweede keer wakker, net lang genoeg om een sms’je te versturen naar het werk om te melden dat ik een dagje werkonbekwaam was. Daarna moet ik weer ingeslapen zijn, want het volgende dat ik mij herinner was dat ik nog steeds in bed lig en de rode LEDs geven 14u20 aan. Mja, ik moet echt wel moe geweest zijn.

Opgestaan, twee sinaasappels gegeten, medicinaal vergif ingenomen en eventjes rondgelummeld door de living. Daar was ook niet veel te beleven en ik besloot een filmpje te bekijken. Voor noodgevallen heb ik er altijd een paar liggen. Van die hele lange films, zonder veel actie, waarvoor je anders geen tijd hebt. Het werd The Guns of Navarone, ooit eens gekocht omdat die filmmuziek heel wat betekend heeft voor de verdere ontwikkeling van de Ska-muziek. Toch toch. Het heeft iets te maken met de Skatalites, de Jamaïcaanse pioneers van de ska en reggae die de film zo goed vonden dat ze de sountrack herwerkt hebben door er wat jazzinvloeden en Caraïbische (heel vreemde) ritmes door te mengen. Die stijl sloeg aan en hij werd ska geheten. En daaruit is dan de reggae ontstaan. Zoiets. En als grote liefhebber van ska en aanverwanten wou ik wel eens de film zien. Bij deze is dat dus gebeurd. Halverwege de film heb ik wel even de pauzetoets moeten indrukken om wat bij te slapen, maar ondertussen hebb ik de film helemaal gezien.

Ik voel me wel beter, het zal toch zijn deugd gedaan hebben. Straksjes ga ik nog eens zien of ik een rijstschotel klaargemaakt krijg en daarna vroeg naar bed. Ik voel weeral een soort slaperigheid achter mijn ogen.

Dus niets gedaan vandaag, en verdorie, ik heb er weer een halve bladzijde over vol geluld.

22-02-2006, 19:17 geschreven door Hill

Ik ben ziek.
Jaja, ik hoor de grapjassen onder jullie al roepen, dat wisten wij al langer, in je hoofd ja, maar nu ben ik ook fysisch ziek. Het is officieel. De dokter heeft het genotuleerd.

Ik was al een week of twee op de sukkel, keelpijn, een snotneus, een nijdige hoest. Allemaal vervelend, maar niet serieus genoeg om dat ‘ziek’ te noemen. Tot gisteren dus. Om 3u33 ’s nachts werd ik wakker van de keelpijn. In de loop van maandag verbeterde dat wel weer, dus ik dacht dat ik er vanaf was. Maar deze morgen, om 4u44 (I kid you not!) weer hetzelfde liedje. Deze keer nóg erger. En het verbeterde niet. Toen ik mijn goedemorgen lanceerde op het werk, begon er eentje te zingen van : “I was bo-orn under a wandrin’ star” van Lee Marvin. Het erge was toen ik daarop repliceerde met de volgende regel : “Snow can burn your eyes, but only people make you cry” klonk ik nog lager en nog gekraakter dan old Lee. En die mens is gestorven aan keelkanker. Faut-le faire. Ik was zo klaar om de studio in te duiken en een death metal plaat in te zingen. Ik dacht wel dat het tegen de middag zou verbeteren en dat was ook zo, maar toen kwam er een hevige koppijn opzetten. Precies alsof er zo’n gabber, zo’n technopletskop in mijn schedel verborgen zat : Hakkeueueh ! En die zit daar nu nog, twaalf Dafalgans ten spijt. Ik ben maar naar de dokter gestapt en die heeft me dus officieel ongeschikt verklaard om te arbeiden. 

Eerlijk gezegd, dat deed me wel deugd. Nu is het officieel geoorloofd om een beetje zielig te doen. (Klei doen heet dat in het Zuidwestvlaams). Met volle moed wou ik dus vanavond de zielenpoot uithangen. In de zetel diep ingeduffeld, een grote doos vanillewafeltjes opeten, de grog (grog is een schoon woord, het is gewoon een goed glas whiskey bij mij) en dan een filmpje bekijken. Ik heb er nog eventjes aan gedacht om een vriendin uit te nodigen om mij te komen knuffelen, maar dat vond ik er een beetje over. Wie weet zit ze morgen ook met een keelontsteking en barstende koppijn. Gesteld dat er eentje zou willen langskomen.

Ik zat daarstraks dus ingeduffeld in mijn zetel, maar het viel me, eerlijk gezegd, een beetje tegen. Die grog mag niet, geen alcohol en geneesmiddelen combineren, en die doos wafeltjes ben ik vergeten op het werk. De film wordt ook niets, want ik kan me niet concentreren (je moest eens weten hoe moeilijk ik het heb, om dit hier in te tikken).

Verdimme toch, ik heb nu het recht om “klei” te doen en het lukt niet. Boehoe. Ik heb wel mijn teddybeertje en mijn teddykonijntje uit de kast gehaald. Als ik dat doe ben ik wel hee-eel zielig, die haal ik alleen uit in uiterste noodmomenten. Pruillip, ikke ziekjes... boehoe.

21-02-2006, 20:52 geschreven door Hill

21-02-2006, 19:29 geschreven door Hill

Vergadering op een maandagmorgen in februari, dat is drie keer moedeloos saai. Bedenk er dan nog bij dat de drie deelnemers ziekjes waren en je kunt je wel voorstellen hoe de sfeer was.
Jan, meestal blakend van gezondheid, zat te hoesten als een kettingroker na zijn vierde pakje groene michel zonder filter, de goedlachse Sabien zat met rood snotneusje en moest om de haverklap een papieren zakdoekje in haar neusgat duwen en ik zat met een schurende keelontsteking. We vormden een mooi stelletje, het bejaardenhuis op retraite. En maar kuchen en zuchten en blazen en hoesten. Niet zo bevorderlijk voor de concentratie. Na een halfuur wist ik al niet eens meer waarover we nu eigenlijk aan het vergaderen waren. De meeting bloedde dood en toen gebeurt het volgende.
Oorverdovende kreten gieren door de kamer.  Oe-oe-a-a-a-a-oe-oe ! En dan nog eens  : Oe-oe-oe-a-a-a-a-oe-oe ! Oerwoudgeluiden, drukdoende apen, tropisch gevogelte zetten het op een schreeuwen. Oeoeoeoe-a-a-a-a !
We schrikken ons een beroerte. Sabien wordt ook rood naast haar neusje en duikt in haar handtas, een zwarte met een inhoud die kan wedijveren met die van een bescheiden Nissan Micra. Ze diept haar GSM op en drukt die af. Sorry, dat was ik. We zijn dit w-e naar de Hoge Veluwe geweest met de kinderen en we deden er een bosspel. Ik was de aap...

20-02-2006, 17:46 geschreven door Hill