Joepie, het is weer zomer !

De kanarie valt uitgetsjiept van zijn stok, waar eens de radio stond ligt nu alleen nog een stekker in een plasje gesmolten plastiek.
Het parket springt los en verpulvert onder je voeten, voor iedere liter water die je binnenkapt, zweet je een veelvoud uit. Gelukkig brengt de kokende koffie verkoeling.
Je oogballen kraken in hun uitgedroogde kassen en de zonnecrème is verdampt.
De krant vliegt in brand door ernaar te kijken en de Kalahariwoestijn is opgerukt tot aan het terras.
Het huis ligt vol kwikbolletjes, de thermometer is ontploft. Je had graag in je poedel door huis gelopen maar je short is aan je vel gesmolten.
D'er is een meeuw uit de lucht gevallen, steendood, dwars door de schoorsteen heen, de  microgolfoven is op eigen kracht in de frigo gekropen en de kamerplant heeft kunstmatige ademhaling nodig.

Joepie, het is weer zomer !  

02-07-2006, 20:03 geschreven door Hill

01-07-2006, 22:19 geschreven door Hill

30-06-2006, 21:23 geschreven door Hill

Het hoofd gesteund in beide handen, de wenkbrauwen gefronst, de buitenwereld mentaal buitengesloten.
Zo zat ik deze namiddag over een rapport gebogen. De denker van Rodin kon er een puntje aanzuigen. Ik hoorde niets, ik registreerde niets, opperste concentratie. Als je goed luisterde kon je het rustgevend ronken van mijn hersentjes horen, alleen onderbroken door een hels geknetter als twee zenuwsynapsen tegen elkaar vonkten. Mijn hersenactiviteit was voelbaar aan de warmtegordel die rond mijn bureau hing. Einstein is een watje.

Zo zat ik dus in messcherpe concentratie aan mijn bureau toen iemand halfluid in mijn oor gilde : Joehoe ! Ik wipte al net zo hoog als de schoonmaakster gisteren, mijn hart klokte af op 250 BPM, dit moet me vier jaar van mijn leven gekost hebben.
Joehoe ! Het was vrolijke Vicky die in mijn oor toeterde.
Een uurtje daarvoor had ik haar een mail gestuurd die ik eindigde met de woorden : Moest je nog problemen ondervinden met de nieuwe templates, geef maar een gil.
Wat ze dan ook prompt deed. Het pestkopje.

Waarom moeten vrouwen altijd alles zo letterlijk nemen ?        
Ik kon verdorie morsdood geweest zijn !

29-06-2006, 19:35 geschreven door Hill

Ze slaakte een gil en maakte letterlijk een sprongetje achteruit. Door haar plotse beweging sloeg ze tegen de witplastieken vuilnisbak. Ze keek me aan met wijdopengesperde ogen en een hand voor d'er mond.

De schoonmaaksters komen bij ons op het werk langs na de werkuren. Hoe hun taakverdeling is, weet ik niet (zijn ze met een tiental en ruimen ze elk een verdieping op, of zijn ze met een handvol en lopen ze zo elke verdieping af), maar rond half zeven komt telkens hetzelfde marokkaanse meisje de prullenmanden leegmaken, de toiletten schrobben, de bureaus soppen.
Telkens dezelfde mollige meid, in sneakers en jeans met daarboven een blauwwitte sweater van ISS. (ISS is de naam van de schoonmaakfirma). Omdat ik dit een aangename gedachte vind, ga ik er maar vanuit dat die jonge vrouw mijn schoonmaakster is, de schoonmaakster van mijn verdieping. Overdag zit ik natuurlijk niet alleen op die verdieping, maar tegen zes uur is iedereen naar huis en dan is de achtste verdieping van mij.
Ik zet een muziekje op, schop mijn schoenen uit, en haal een colaatje.
En tegen half zeven danst dan die Marokkaanse voorbij. Ze moet er eentje van de derde generatie zijn of zo want ze spreekt perfect nederlands. Een beetje te perfect naar mijn goesting want er schemeren merkbaar antwerpse klanken door haar woorden.

Vanavond was ze het koffiehokje aan het oprommelen toen ik een colaatje uit de automaat wou protonnen. Ze had me niet zien komen, omdat ze met haar rug naar me toe stond en horen kon ze me ook niet (sokken op tapijt). Ik wou haar niet storen, ze leek me geconcentreerd bezig, en dus wachtte ik geduldig tot ze het kleine gangetje gedweild had. Toen voelde ze mijn blikken in haar rug en ze draaide zich om...

Ze is moeten gaan zitten, ik heb voor haar een bekertje water volgeschonken en heb moeten beloven dat nooit, maar dan ook nooit meer te doen. Als ik vermoed dat ze me niet gezien heeft moet ik al fluitend naderen. Dat is nu onze afspraak.

Zelden heb ik iemand zo zien schrikken. (Alleen misschien mijn moeder ooit, toen mijn zelfgemaakte salpeterzuurbom ontplofte in de berging, maar dat is al lang geleden.)
Zo'n grote schrikogen. Maar het is wel verstaanbaar natuurlijk. Ik zit nu eenmaal opgescheept met een impressionante persoonlijkheid en een oogverblindende uitstraling. Ik heb het tegen jullie, dames !

28-06-2006, 22:17 geschreven door Hill

Conversatie gisterenavond op msn met een goede vriend, die ik in geen weken gesproken had :






-Koekoe !
-Joeoeoe !
-Alles goe ?
-'k ben moe.
-Me too!
...
-Ge vindt niets meer met oe ?
-Toetoe ! (*)
-Allez dan, toedeloe !
-Toedeloe !
-Hou U goe !
-Joeoeoe.

(over and out)

(*) Westvlaams voor 'toch wel'

Goede vrienden hebben niet veel woorden nodig...

27-06-2006, 20:15 geschreven door Hill

Ik hang uit het raam en kijk naar de de natte mensen. Met hun natte voeten. In hun natte autootjes.
Je hoort niets. Alleen het suizen van rubber over asfalt. En dan flitst een gele ambulance door het rode licht. Met blauwe zwaailichten en een loeiende glissando-alarmsirene. Wiiiioeoeh, dopplereffect en weg.

Wat ik me soms afvraag, is waar die oude ziekenwagentjes naartoe zijn. Tien, vijftien jaar geleden zat op iedere ziekenwagen, brandweerauto, politiecamionnetje noem maar op, een twee-tonige sirene. Ti-ta-ti-ta. De afgelopen tien, vijftien jaar zijn die allemaal stilletjes (dat is hier het woord wel) uit het straatbeeld (straatklank) verdwenen en vervangen door die opklimmende en weer te pletter stortende jammerklanken. Die ik me vooral herinner uit de totaal foute Amerikaanse series uit de jaren '80 : Chips, The A-team,...

Wie heeft beslist om die oude tweetonigen naar de schroothoop te verwijzen ? Het was toch veel mooier, geef toe. De ziekenwagen, met zijn tweenotenzang (re-si, re-si) in harmonie, of lekker dissonant, met de re-si re-si van de brandweerwagen. Als er nog een politiewagen meereed was de fanfare compleet, want bij politiewagens stond de sirene een toontje lager (do-la, do-la). Een ongeval had toen nog iets feestelijks. Ambiance met de ambulance.
 
Maar nu is dat allemaal vervangen door die veel stoerdere afweersirenes. Precies of er elk ogenblik een bom uit de hemel kan vallen. Wiiioeoeh, wiiioeh, boem krak en gedaan.
Wat ook heel ergerlijk is bij die sirenes is dat van die jonge aspirant politiemannekes zo graag spelen met hun spiksplinternieuwe toeter. Aan de rode lichten, de sirene vier-vijf keer doen starten en stoppen zodat je een vervelend -wat zeg ik- onmenselijk irritante acidhouse intro krijgt. Hoe dat ding bediend wordt, ik weet het niet, maar ik stel me er altijd zo'n nog pukkelige puberpolitieagent bij, die zich volledig uitleeft met de joystick van de sirene. Laten we bij het volgende kruispunt nog eens de sirene laten huilen. Jihaai ! I like to move move it !

Dan was het toch veel leuker en gezelliger vroeger, veel minder irritant ook, met de tweetonige sirene.
Kon je bij buurtfeestjes de mensen nog eens van tafel recht krijgen, door net achter het muurtje met je trompet ti-ta-ti-ta te blazen, geen mens had het door dat het niet echt was. En wij dan opgewonden vanachter de haag springen en roepen van : het waren de pompiers, het waren de pompiers, de schuure van Lucien is aan het branden.
En dan twee nonkels met de vélo (fiets in voor mietjes), de wijk doorcrossen naar de schuure van Lucien, om te helpen kijken blussen.

Aaah, opgroeien doet pijn.

(Zopas bedacht dat 'tweetonige sirene', wel heel dicht ligt bij tweeténige sirene, waarbij ik dan weer aan allerlei spannends moet denken met zeemeerminnen.
Probeer zo'n verband maar eens te leggen met een glissando alarmsirene...)

26-06-2006, 20:53 geschreven door Hill