If the future isn't bright, at least it will be colourful
12-10-2008
In ruggenspraak met het vakbondsfront
Schat, Waarom o waarom moest ik zo vroeg opstaan en je warme ruggecurve missen? Waarom? Om op een deftig uur op het werk te zijn. Grom.
Nog eventjes langs het station gezeild (toch niet de boswegel genomen, tempo trappen tempo tempo!). Het stond er zielig verlaten bij, op één nietsvermoedende zwarte medemens na, met haar dochtertje aan de hand. Wat is dat toch dat zwarten nooit het nieuws zien, dacht ik nog. België staakt preventief vandaag. Geen treinen, alleen treiteren! Ik reeste en ralliede voorwaarts het Klein Ei'ke door (ik weet wel dat dat weggeltje Klein Heideken heet, maar Klein Ei'ke vind ik leuker) om daar voor een gesloten overweg te staan.
Een vijftal minuten regendroppels vangen en wachten op een niet-stakende goederentrein, die bij passeren een volledig lege personentrein bleek te zijn. Op twee mensen na. Aan het raam één negerin met dochtertje... Negentien kilometer later was ik ook op mijn werk.
En nu zit ik hier met slaapogen te apegapen. En ik mis je rustige ruggecurve.
