Hij stond trots met zijn vork te zwaaien, een vettig worstje balancerend op de punt. Het was donderdag, en de enige echt hete dag die deze vakantie zou voortbrengen. De verzengende zon, de brandende barbecue en een litertje wijn ; de druppels stonden op zijn voorhoofd. De tafels daarentegen stonden op het gras, netjes in de schaduw, aangenaam koel zelfs onder de kastanjeboom. Barbecue onder vrienden. De vrouwen keuvelden over kinderen, breien, mode, mooie hoeden en over de wereld cultureel verheffen. Dat dachten de mannen. Terwijl de dames vertelden over vingeren, vrijen, blote rooie roeden, en over zuigen-likken-beffen. Zo zijn zij. De mannen hadden het over borsten en billen en rauwe seks. Dat dachten dan de vrouwen. Wij hadden het over worsten en grillen en rauwe vis. Zo zijn wij dan.
De kinderen dachten niks en plonsden dol-fijn in het plastieken zwembadje met hoge rand. Spetterfestijn met klaterlach. Een idyllisch tafereeltje. Zomer, zon, gras, eten en plezier. Een volleven met drie vrouwen, drie mannen, drie poezen en handen vol kinderen. Zo is het mooi en zo zou het kunnen blijven. Alleen bij ons blijft zoiets nooit. Het was traditie en het blijft traditie. Wij telden af, heimelijk mimen achter zijn rug, vijf-vier-drie (spieren spannen, greep uitrekenen-stop!- kinderen in de weg, opnieuw). Shhht: Vijf-vier-drie, neen, hij kijkt om. Even wachten maar -vertellen over de sappigheid van zalm op de rooster, toepidoebidoe- om dan drie-twee-één-ja nu! Met twee grijpen we onze derde vast -de gillende griller- en we sleuren hem zo goed en zo kwaad als het kan, ondersteboven, dwars, met één been omhoog, tegenspartelend, schoppend, stampend, vechtend en gecontroleerd tegenwringend (hij draagt een bril, pas op) naar het zwembad. Hij biedt weerstand maar moet toch het onderspit delven met zijn hoofd vooruit in het lauwe sop. Hilariteit alom tot...! Wie zei daar 'onderspit'?! Hij komt druipend recht met zijn reuzevork nog in zijn hand. Het zwembad sist zoals de vettige worstjes en loopt merkbaar leeg. Drie mannen paniekerig overleggend. Drie vrouwen geamuseerd toekijkend. Acht kinderen doelloos druk doend. In aller ijl wordt de fietsrepair kit opgeduikeld en de dubbele scheur rustineus geplakt. Compresseur d'erbij en de mannen kunnen weer cool doen alsof er nooit niks aan de hand geweest is (weliswaar met schichtige blikken naar de vrouwen). Niks aan de hand, natuurlijk niet! Bij ons is er nooit niks aan de hand. Maar idyllisch blijft het ook nooit lang.
10-09-2008, 22:08 geschreven door Hill
|