Tafereeltje één.
Of ik even naar de badkamer wou komen? Nu ? Alstublieft ??? De twee kleinsten zaten in bad en wouden persé een nachtkusje. Kon dat niet wachten tot die in bed zaten ? Neen, ze wouen het echt nu.
Nietsvermoedend, met gematigde, soepele tred beklom ik de trap naar de bovenverdieping. In de badkamer hoorde ik een aangenaam samenspel van kinderstemmetjes. Zacht en ik durf zelfs beweren : melodieus. Ik klopte op de deur, en een vierstemmig 'Binnen!' galmde me tegemoet. Volgend feeëriek tafereeltje mocht ik aanschouwen.
In bad zaten de twee minizapjes, de haartjes nat, met opgetrokken knietjes met hun armpjes errond. De jongste schonk haar allerschattigste glimlach, heerlijk toch, met die twee ontbrekende melktandjes, de krullebolle glimlachte, vol, alleen al met haar oogjes.
Naast het bad, op het wolletje over het deksel van het toilet, zat de oudste, haar teennagels bij te knippen. Of haar benen te scheren, ik wil er vanaf zijn, in ieder geval iets fotomodellerig met één been vooruit, en een ingestudeerde zwoele blik. (Ik heb haar eens betrapt toen ze die stond in te oefenen voor de slaapkamerspiegel, maar dat weet zij niet). Zelfs de vierde zap zat gezellig bij zijn zussen in de badkamer. Te spelen met zijn telegeleide auto. Op die ene vierkante meter die niet ingenomen was door zussen. Faut-le faire.
De kleinsten riepen meteen Kusje Kusje Kusje ! en lieten niet af vooraleer ze allebei een kusje op de linkerwang gekregen hadden én mij zelf natgelebberd hadden. En maar lachen. Natte Hill. Ik werd er zowaar warm van van al die onschuldige vrolijkheid. Als ze willen, kunnen het echt wel schatten zijn, die zapjes. De modelkids.
Tafereeltje twee.
Een kwartier daarna.
Of ik even naar de badkamer wou komen? Nu ? Alstublieft ??? Het is drrriiiiingend ! Mammaaaa !!! Drie stemmen, alarmsirene gewijs. Drie en geen vier ? O jee, dit moest een noodgeval zijn, als zelfs al het pubermodel haar nonchalance achterwege laat om mee te brullen. En mama was naar het toilet! Dit was een opdracht voor Superhill.
Met vier treden tegelijk schoot ik de trap op, van soepele tred was hier geen sprake meer, het was een naar boven denderen, koortsachtig probeerde ik de missende stem te onderscheppen, ik schoot de badkamer binnen en volgend tafereel werd in mijn gezicht gegooid.
De twee kleinsten zaten nog steeds in bad, alleen lag de krullebol op haar buik in het water, met haar kopje net boven de waterspiegel, te huilen. In al haar miserie vergat ze zelfs haar poep te verbergen. De jongste zat met verschrikte ogen naar mij te kijken. Zap de oudere stond een beetje paniekerig te doen, op en neer te hippen zonder doel, en in de hoek zat zoonzap helemaal naast de kwestie, heel aandachtig de afstandsbediening van zijn auto te bestuderen, in alle stilte.
Op het eerste gezicht leefden ze nog allemaal, ook de vierde stem. En dat liggend zapje was ook niet schielijk verdronken. Oef voor mezelf. Na de eerste schrik werd duidelijk welke verfveeg verkeerd zat op het tafereeltje. De telegeleide auto was niet ergens aan het rondzoemen, maar had zich muurvastgereden in de krullen van de liggende zap. De achteras van de auto was volledig omwonden met twee drie plukken pijpenkrullen. Zoonzap had eens iets willen proberen... de oelewapper.
Tien minuten. Een volle tien minuten duurde de operatie om zo pijnloos mogelijk de auto terug te winden uit de krullen. Net als de auto bijna vrij was, ik had de schaar al in de hand om het laatste plukje -dat kon echt niet anders- vrij te knippen, vond stoutzap het nodig om nog eens bzzzzt te doen met de afstandsbediening van zijn auto.
Hij is geschrokken. Jahaa. Hij is geen klein beetje geschrokken. Zelfs zonder tegenspreken vertrok hij naar zijn kamer. Hill kan zich dus toch kwaadmaken. Hill heeft gezag. Nu nog. (Ben eens benieuwd hoe lang dat nog zal duren).
Een paar minuten later zat krulzapje nog een beetje na te snikken op de badrand.
En daar helpt alleen een echte mamaknuffel tegen.
(fotootje : dit vonden we 's avonds voor de deur van de slaapkamer. Ik zeg het, het zijn schatjes. Soms.)
22-01-2007, 22:06 geschreven door Hill
|