Na vorige week Brunssum, trok ik afgelopen zondag opnieuw de grens over om er de halve marathon van Venlo te lopen. Voor de winter één van m'n hoofddoelen maar wegens een te grote trainingsachterstand bekeek ik Venlo eerder als tussenstap naar de Antwerp 10 miles en Bilzen-Run. Spijtig, want de wedstrijdomstandigheden waren nagenoeg perfect om er een nieuw PR (1u17'02") te lopen. Samen met Piet Crommen, die tempo zou maken voor me, spraken we af om aan tempo 3'45"/km te starten. Zo zou ik uitkomen op 1u19', daarvoor moest ik wel even hard lopen dan vorige week tijdens de 10 km in Brunssum.
Omstreeks 14u werden we op gang geschoten. De eerste 2 km moesten we wat zigzaggen waardoor we de eerste 2 km aan tempo 3'35" liepen. Vanaf daar liep Piet constant tempo 3'45" en kon ik behoorlijk makkelijk volgen. Alleen had ik net als in Brunssum opnieuw last van steken maar dat probeerde ik te negeren. Doorkomst 5 km in 18'37", na 10 km in 37'13", dat was maar liefst 12" sneller dan m'n eindtijd in Brunssum. De steken waren ondertussen ook verdwenen en ik begon zelfs te geloven in een goede eindtijd van rond de 1u18'. Vanaf km 12 begonnen echter de benen te protesteren en zaten er regelmatig km's tussen van 3'50" of zelfs trager. Ik liet het niet aan m'n hart komen en kon dit meteen plaatsen waardoor ik gewoon bleef doorlopen zonder mentale crash. De laatste 5 km werd het steeds erger met de benen en was het ook qua techniek niet meer om aan te zien. We probeerden zoveel mogelijk de schade te beperken maar het verval werd steeds groter. Het voelde bijna alsof ik de laatste km's van een volledige marathon aan het lopen was.
Uiteindelijk finishten we in een eindtijd van 1u20'22". Al bij al kon ik hier nog wel mee leven. Vooral de eerste goede 12 km moet ik onthouden en gewoon hard blijven verder werken. Daarna volgen de goede resultaten wel vanzelf.
Gisteren stond er met de Parelloop (10 km) in het Nederlandse Brunssum eindelijk m'n 1ste wedstrijd van dit jaar op het programma.
Begin dit jaar zorgde een scheurtje in de hamstring ervoor dat ik al snel een kruis mocht maken over het PK cross. Half februari kon ik gelukkig de trainingen terug opvoeren en richtte ik m'n pijlen dan maar op de Venloop (21,1km) van volgende week zondag. Maar een griepje sloeg me opnieuw 2 weken achteruit waardoor ik m'n doelen voor die Venloop ook heb moeten bijstellen. Eerst was m'n doel m'n PR van 1u17' aan te vallen maar dat zal heel moeilijk worden, zeg maar onmogelijk. Door deze slechte winter, schuif ik m'n planning wat op en mik ik nu meer op de Antwerp 10 Miles en de Bilzen-Run in respectievelijk eind april en mei. Na de Bilzen-Run zal ik terug naar het kortere werk overstappen met hopelijk enkele mooie prestaties op de piste. (1500-3000-5000)
Over de Pareloop zelf kan ik vrij kort zijn. Volledige wedstrijd redelijk egaal tempo (3'44"/km) gelopen zonder echt te forceren en gefinisht als 8ste in 37'25". Gezien de winderige winterse omstandigheden (-2°C) en de belabberde huidige conditie was ik hier al bij al nog wel tevreden mee. Hopelijk ben ik nu eindelijk terug vertrokken voor een mooie reeks wedstrijden.
Woensdagavond stond er met de Kerstcorrida in Meeuwen m'n laatste wedstrijd van het jaar op het programma. Nog één keer alles geven om een vrij goed loopjaar in schoonheid af te sluiten was het doel. Voorgaande jaren liep ik in Meeuwen steeds sterk, vorig jaar liep ik er nog m'n PR op de 10 km (34'32"). Door m'n vernieuwde en tijdelijk rustigere trainingsaanpak wist ik niet goed wat te verwachten maar m'n degelijke prestatie van 2 weken geleden in As gaf me toch het nodige vertrouwen.
Omstreeks 20u15 werden we op gang geschoten. Het regenen was gelukkig gestopt maar het was wel vrij koud (+/-3°C). Als voornaamste concurrenten herkende ik vooral Wouters en Van Marcke. Uit ervaring wist ik dat Wouters een snelle starter is, ik wist dat ik mee moest zijn. Eerste km in 3'17". Veel te snel natuurlijk maar ik was wel mee. Van Marcke was niet mee maar na een 3-tal km kwam hij toch aansluiten al had hem dat al veel krachten gekost. Tot km 8 draaiden we km's van rond de 3'30" waar vooral Wouters en ikzelf elkaar goed aflosten om het tempo hoog te houden. Bij het ingaan van de laatste ronde moest Van Marcke ons terug laten gaan en dreven we het tempo nog wat op. Ik kreeg wat last van steken en iets later plaatste Wouters een versnelling waar ik geen antwoord meer op had. Had ik hier kunnen meegaan, had een nieuw PR mogelijk geweest. Nu strandde ik op 14" van m'n PR en op 12" van Wouters. Ik finishte uiteindelijk in 34'46" als 11de algemeen maar mocht wel mee het podium op als 3de master (35+). Achteraf was ik toch wel zeer tevreden over m'n wedstrijd.
Zo sluit ik een verdienstelijk loopjaar af met PR's op 1500, 3000 en 5000, Vlaams brons en Limburgs goud op 5000, Limburgs goud op aflossingen 4x 1500m en tal van podia tijdens stratenlopen. Eerstvolgende doelen zijn het PK cross en de halve marathon in Venlo. Twee weken later gaan we op stage in Paderborn om er de basis te leggen voor het pisteseizoen.
Bij deze wens ik iedereen nog goede eindejaarsfeesten en nog een gezond en blessurevrij nieuwjaar!
Ondertussen was het alweer een maand geleden dat ik nog een wedstrijd liep. Normaal vorige week de Bestorming van Alden Biesen maar deze werd helaas afgelast door de sneeuwval. Dus trok ik nog eens naar de gezellige Kerstrun van As. Ik had wel goede herinneringen aan deze run want het was exact 10 jaar geleden dat ik daar voor het eerst een podiumplaats liep. Toen werd ik 3de (cat.) in 20'05", gisteren moest dat enkele minuten sneller. Nochtans had ik er geen goed oog in, ik stond met enorm weinig zelfvertrouwen aan de start:
vorige maand deed ik opnieuw inspanningstesten bij Jan Olbrecht en kwam er weeral vrij slecht uit. M'n VO2max en Vla.max waren wel redelijk goed maar ik maakte veel te snel, veel te veel lactaat aan... ook al voelde dat helemaal niet zo aan. Ik liep m'n eerste 1000m aan 3'25" met de vingers in de neus en toch ging ik al richting de 5 mmol lactaatwaarde. Ook bij m'n rustigere tempo's over 2000m zat ik te hoog met als gevolg dat ik nu al een maand veel en veel rustiger moet trainen. Al m'n duurlooptempo's werden met bijna 30" vertraagd, m'n intervaltempo's over 1000m zelfs met 50" tot zowaar 4'10". Gelukkig mag ik wel tijdens die intervals bij elke 1000m nog een 100 à 200m heel hard gaan. De eerste dagen had ik moeite om dit te aanvaarden maar soms moet je een stap terug durven te zetten om opnieuw progressie te maken.
Dus daar stond ik aan de start met klamme handjes al was het amper 4°C, die 20'05" zou me toch wel lukken zeker??? Als voornaamste concurrent zag ik Chris Wouters aan de start, met hem zolang mogelijk meegaan was het doel. Met Pieter Berben was de winnaar op voorhand al bekend. Omstreeks 14u30 werden we door de kerstman op gang geschoten. De eerste km had ik het vrij lastig maar ik klampte aan bij Chris en klokte deze in 3'18". Daarna liepen we gelukkig 2 tragere km's vanwege de vele, gladde bochten waardoor ik er na 3 km nog steeds aanhing. Chris deed bijna alle werk, ik begon te beseffen dat er toch nog een sterke tijd inzat. Bij het ingaan van de laatste km plaatste Chris een versnelling door mee te gaan met Floris (winnaar 10 km) en 100m verder moest ik hem 20m laten gaan. Maar op 300m van de finish kregen we nog een stevige heuvel voorgeschoteld en kreeg ik het gat opnieuw gedicht. Chris parkeerde en ik kon zo de 2de plaats bemachtigen in een onverhoopte tijd van 17'08".
Achteraf was ik enorm opgelucht, slechts een 15-tal seconden boven m'n PR op toch zeker geen snel parcours. Het zelfvertrouwen kreeg een serieuze boost, hopelijk kan ik tijdens de kerstcorrida in Meeuwen hier een vervolg aan breien.