Woensdagavond stond er met de Kerstcorrida in Meeuwen m'n laatste wedstrijd van het jaar op het programma. Nog één keer alles geven om een vrij goed loopjaar in schoonheid af te sluiten was het doel. Voorgaande jaren liep ik in Meeuwen steeds sterk, vorig jaar liep ik er nog m'n PR op de 10 km (34'32"). Door m'n vernieuwde en tijdelijk rustigere trainingsaanpak wist ik niet goed wat te verwachten maar m'n degelijke prestatie van 2 weken geleden in As gaf me toch het nodige vertrouwen.
Omstreeks 20u15 werden we op gang geschoten. Het regenen was gelukkig gestopt maar het was wel vrij koud (+/-3°C). Als voornaamste concurrenten herkende ik vooral Wouters en Van Marcke. Uit ervaring wist ik dat Wouters een snelle starter is, ik wist dat ik mee moest zijn. Eerste km in 3'17". Veel te snel natuurlijk maar ik was wel mee. Van Marcke was niet mee maar na een 3-tal km kwam hij toch aansluiten al had hem dat al veel krachten gekost. Tot km 8 draaiden we km's van rond de 3'30" waar vooral Wouters en ikzelf elkaar goed aflosten om het tempo hoog te houden. Bij het ingaan van de laatste ronde moest Van Marcke ons terug laten gaan en dreven we het tempo nog wat op. Ik kreeg wat last van steken en iets later plaatste Wouters een versnelling waar ik geen antwoord meer op had. Had ik hier kunnen meegaan, had een nieuw PR mogelijk geweest. Nu strandde ik op 14" van m'n PR en op 12" van Wouters. Ik finishte uiteindelijk in 34'46" als 11de algemeen maar mocht wel mee het podium op als 3de master (35+). Achteraf was ik toch wel zeer tevreden over m'n wedstrijd.
Zo sluit ik een verdienstelijk loopjaar af met PR's op 1500, 3000 en 5000, Vlaams brons en Limburgs goud op 5000, Limburgs goud op aflossingen 4x 1500m en tal van podia tijdens stratenlopen. Eerstvolgende doelen zijn het PK cross en de halve marathon in Venlo. Twee weken later gaan we op stage in Paderborn om er de basis te leggen voor het pisteseizoen.
Bij deze wens ik iedereen nog goede eindejaarsfeesten en nog een gezond en blessurevrij nieuwjaar!
Ondertussen was het alweer een maand geleden dat ik nog een wedstrijd liep. Normaal vorige week de Bestorming van Alden Biesen maar deze werd helaas afgelast door de sneeuwval. Dus trok ik nog eens naar de gezellige Kerstrun van As. Ik had wel goede herinneringen aan deze run want het was exact 10 jaar geleden dat ik daar voor het eerst een podiumplaats liep. Toen werd ik 3de (cat.) in 20'05", gisteren moest dat enkele minuten sneller. Nochtans had ik er geen goed oog in, ik stond met enorm weinig zelfvertrouwen aan de start:
vorige maand deed ik opnieuw inspanningstesten bij Jan Olbrecht en kwam er weeral vrij slecht uit. M'n VO2max en Vla.max waren wel redelijk goed maar ik maakte veel te snel, veel te veel lactaat aan... ook al voelde dat helemaal niet zo aan. Ik liep m'n eerste 1000m aan 3'25" met de vingers in de neus en toch ging ik al richting de 5 mmol lactaatwaarde. Ook bij m'n rustigere tempo's over 2000m zat ik te hoog met als gevolg dat ik nu al een maand veel en veel rustiger moet trainen. Al m'n duurlooptempo's werden met bijna 30" vertraagd, m'n intervaltempo's over 1000m zelfs met 50" tot zowaar 4'10". Gelukkig mag ik wel tijdens die intervals bij elke 1000m nog een 100 à 200m heel hard gaan. De eerste dagen had ik moeite om dit te aanvaarden maar soms moet je een stap terug durven te zetten om opnieuw progressie te maken.
Dus daar stond ik aan de start met klamme handjes al was het amper 4°C, die 20'05" zou me toch wel lukken zeker??? Als voornaamste concurrent zag ik Chris Wouters aan de start, met hem zolang mogelijk meegaan was het doel. Met Pieter Berben was de winnaar op voorhand al bekend. Omstreeks 14u30 werden we door de kerstman op gang geschoten. De eerste km had ik het vrij lastig maar ik klampte aan bij Chris en klokte deze in 3'18". Daarna liepen we gelukkig 2 tragere km's vanwege de vele, gladde bochten waardoor ik er na 3 km nog steeds aanhing. Chris deed bijna alle werk, ik begon te beseffen dat er toch nog een sterke tijd inzat. Bij het ingaan van de laatste km plaatste Chris een versnelling door mee te gaan met Floris (winnaar 10 km) en 100m verder moest ik hem 20m laten gaan. Maar op 300m van de finish kregen we nog een stevige heuvel voorgeschoteld en kreeg ik het gat opnieuw gedicht. Chris parkeerde en ik kon zo de 2de plaats bemachtigen in een onverhoopte tijd van 17'08".
Achteraf was ik enorm opgelucht, slechts een 15-tal seconden boven m'n PR op toch zeker geen snel parcours. Het zelfvertrouwen kreeg een serieuze boost, hopelijk kan ik tijdens de kerstcorrida in Meeuwen hier een vervolg aan breien.
Na enkele weken zonder wedstrijden stond ik vandaag aan de start van de eerste Bokrijk Run. Een mooie maar zware wedstrijd door het openluchtmuseum en de bossen van het domein Bokrijk. Het was wel geen snel parcours vanwege het bochtenwerk en de vele onverharde, gladde stroken. De weersomstandigheden waren vrij goed: weinig wind, geen regen meer (na het startschot), het was wel maar slechts 6 °C.
Met de kleine ongemakken (rug, achilles) van de laatste weken ging het ook terug beter, wel had ik sinds woensdag een lichte keelontsteking. Gelukkig geen koorts waardoor ik toch besloot om te starten. Aan de start heel wat bekende en sterke atleten, zolang mogelijk meegaan met m'n gekende concurrenten en zien waar het schip zou stranden was het plan.
Omstreeks 14u werden we op gang geschoten. We waren vrij snel weg en de eerste km klokten we met een groepje van een 6-tal atleten af in 3'23". Veel te snel voor mij, zeker op dit parcours, maar ik wist dat deze mannen dit ook niet volhielden. Ondertussen waren de eerste 3 atleten er al vandoor. Na zowat 2 km moest ik samen met Maris en De Rooy een klein gaatje laten op het trio Wouters, Van Marcke en Michielsen. Het tempo was ondertussen gezakt tot 3'40" maar het gat bleef lange tijd slechts een kleine 100m. Halfweg wedstrijd kregen Maris, De Rooy het lastiger en moest ik het gat alleen proberen kleiner te maken wat niet echt lukte. Na zowat 7 km werden we bijgehaald door oriëntatieloper Oeyen. Hij deed meteen het kopwerk in onze groep en het tempo ging terug richting de 3'35". Maris en De Rooy kregen het lastig en moesten even later lossen. Ik klampte aan maar kreeg het ook lastiger maar beet door tot aan de finish waar ik Oeyen nog net kon kloppen in de eindspurt.
Zo werd ik uiteindelijk 7de over 500 deelnemers van de chronorun. Eindtijd 33'31" over 9,2 km maar dat speelde op dit parcours eigenlijk geen rol. Voornaamste is dat ik een goed gevoel overhoud aan deze wedstrijd en dat m'n rug al veel beter aanvoelde dan tijdens Dwars door Hasselt.
Vandaag stond ik voor het elfde jaar op rij aan de start van Dwars door Hasselt. Elk jaar was Hasselt 'het' grote doel en elk jaar presteerde ik vrij sterk in Hasselt. Deze keer werd het echter een ietwat andere wedstrijd. Geen echt doel omdat ik een vrij lange en zware zomer op de piste achter de rug heb. Hierdoor viel Hasselt dit jaar achter een rustperiode en wist ik niet goed wat te verwachten vandaag. Ook m'n overbelaste stijve onderrug waar ik al enkele weken over klaag, is nog steeds niet soepel. Afwachten hoe het zou draaien maar ik had er vooraf geen goed oog in. De weersomstandigheden zijn meestal vrij goed in Hasselt en dat was vandaag niet anders. Al werden we tijdens de opwarming wel getrakteerd op een kleine wolkbreuk. Eens plaatsgenomen aan de start was het gestopt met regenen, de wind stond wel wat en met een 14-tal graden was de temperatuur wel ok.
Omstreeks 14u30 werden we met bijna 3000 lopers op gang geschoten. Ik hield me de eerste km vrij goed in en passeerde in 3'21". Samen met ploegmaat Max en enkele andere atleten liepen we de volgende km's aan 3'30" zowat. Na een 3-tal km liet ik Max geleidelijk gaan en zocht ik m'n eigen tempo. Ik voelde hier al dat het geen toptijd zou worden en besloot km's van 3'35" te malen. Tot km 6 liep ik alleen. Gelukkig kwamen ploegmaat Vandebosch (net uit blessure) en Beusen tot bij me waardoor ik tot aan de finish kon aansluiten. Zo kon ik toch nog het tempo er enigszins inhouden. Ik finishte uiteindelijk in een nog vrij degelijke tijd van 34'54" (gps 9,8km) als 19de algemeen en 1ste M40+. Geen supertijd maar gezien de omstandigheden nog wel vrij tevreden. Volgende doel: rug terug soepel krijgen en dan mogelijk de 5 km tijdens de 6-kerkenloop aanstaande zondag in Kortessem.
Zaterdagvoormiddag tijdens het kampioenschap van Vlaanderen in Kessel-Lo kreeg ik m'n laatste kans van het pisteseizoen om m'n PR op de 5000m nog wat scherper te stellen. De conditie was er, de omstandigheden waren bijna perfect (13°C met klein beetje wind). Ik had er vooraf echt vertrouwen in om m'n PR van 16'55" te verbreken, de vraag was alleen met hoeveel seconden. Ik sprak samen met de coach af om rondjes 80" te lopen (16'40") en ik zou proberen aan dit tempo eindelijk eens in een goed groepje te vallen. Bij de start zag ik enkele bekende atleten (Rens, Binnemans) van ongeveer mijn niveau, al wist ik dat zij redelijk hard konden starten. Omstreeks 10u30 werden we op gang geschoten en vrij snel was het duidelijk dat ik met deze 2 atleten mee moest, om weeral niet alleen te vallen. Doorkomst 400m (77") en bij de 800m al 6" harder dan m'n schema, maar wat moest ik anders? Vanaf hier liet ik een gat vallen want dit ging me te snel. In principe mocht dat hier 'nog' niet gebeuren. Dit tempo moest ik normaal zeker 3000m aankunnen ware het niet dat ik gewoon niet meer fris genoeg zat. M'n onderrug was al enkele dagen wat stijf, niet dramatisch maar ik voelde al vanaf 400m dat ik te weinig kracht kon ontwikkelen om technisch te blijven lopen. Twee weken geleden in Luik was tijdens m'n mindere 3000m al een teken aan de wand. Ik trainde de laatste 2 weken al wat met de rem op en maakte wat minder kilometers maar het mocht niet zijn. Ik viel dus opnieuw alleen en vanaf toen was het nog 10 rondjes een lijdensweg. Ik deed er echt alles aan om het tempo er min of meer in te houden maar al snel zat ik boven PR-schema. Nochtans bleef het gat tussen die 2 mannen en mij een kleine 100m. Na 3000m passeerde ik in 10'10", 10" te traag en ik wist dat ik nog flink gas mocht geven om zelfs onder de 17' te geraken. Op het moment dat ik besefte dat zelfs dat niet meer ging lukken, begon het mentale ook nog mee te spelen natuurlijk. Gelukkig zag ik voor mij Binnemans de voorlaatste ronde uitstappen (jammer voor Koen), wat m'n medaillekans deed toenemen en ik toch weer ff een beter moment kende. Tijdens m'n laatste ronde probeerde ik er nog een lap op te geven, maar zelfs dat lukte niet meer. M'n plaats stond toen toch al vast en de eindtijd had toen al minder belang. Door het uitvallen van Koen behaalde ik zowaar brons op een kampioenschap M40+, al vond ik dit maar een magere troost met een eindtijd van 17'10". Het eerste uur was ik erg ontgoocheld maar al snel draaide ik de knop om en mag ik toch terugkijken op een prima zomer. Allereerst geen blessures gehad en vooral qua trainingstijden een grote stap gezet. Dan PR's op 1500m, 3000m en 2x de 5000. Ook nog Limburgs kampioen (clubrecord) 4x 1500 masters en brons Vlaams, goud Limburgs 5000m (M40+). Slechtste prestatie was het BK 10 km op de weg in Lokeren (opgave). Nu heb ik een rustperiode van een 2-tal weken. Hopelijk is m'n rug tegen dan volledig hersteld en kan ik er tijdens DDH er meteen al een lap op geven met misschien nog een kleine supercompensatie.
