Gisterenavond stond er met de Kerstcorrida in Meeuwen de laatste wedstrijd van het jaar geprogrammeerd. M'n vorige wedstrijd dateerde alweer van Dwars door Hasselt dus, na dik 2 maanden, hoog tijd om te testen hoe het met de conditie gesteld is. Hoge verwachtingen had ik niet vermits ik de laatste maand alleen maar hersteltrainingen deed en bijna niets op snelheid trainde. Dit moest van de coach om zo de VO2 max terug omhoog te krijgen. Ook een gebrek aan wedstrijdritme zou me waarschijnlijk parten gaan spelen. Na een goede warming-up in de gietende regen en stevige wind was het eerst tijd voor de speedrun. Een invitatieloop voor vele Belgische en Limburgse toppers. Voor Atla moesten Heemskerk en Max de eer hoog houden. Vooral Heemskerk deed dat met verve met een mooie 10de plaats. De overwinning was voor Pieter-Jan Hannes voor Koen Naert en Wesley de Kerpel. Een halfuur later werden de 'mindere' goden op gang geschoten voor hun 5 km wedstrijd (achteraf zou blijken dat de afstand bijna 5,4 km zou bedragen). Ik had me laten vertellen dat er in Meeuwen altijd zeer snel gestart werd, mijn plan was te starten aan 3'20" om zo gaandeweg in de wedstrijd te komen. Een goed plan bleek achteraf want na de eerste kleine ronde waar ik pas als 18de passeerde in de tent was het tijd voor een inhaalrace. Ikzelf werd alleen nog bijgehaald door Bemelmans en met ons 2 haalden we loper per loper in. Bij de 2de passage in de tent en het ingaan van de laatste grote ronde liepen we ondertussen in 9de en 10de positie en nog steeds zat het tempo er goed in met km-tijden van circa 3'25". Tijdens de laatste ronde versnelde Bemelmans nog wat waar ikzelf geen antwoord meer op had. Met wat meer wedstrijdritme had die 9de plaats zeker gekund maar al bij al ben ik met dit resultaat dik tevreden. Met een eindtijd van 18'15" over 5,37 km liep ik zowaar een nieuw PR op de weg en een evenaring van m'n PR op de piste.(3'24"/km) Om het jaar af te sluiten mag ik zeggen dat het voor mezelf een superjaar geweest is met natuurlijk de geboorte van onze zoon Renz, verschillende PR's, zeer weinig blessures en met maar liefst 3600 km's op de teller. Een woord van dank voor m'n coach en loopmaats is hier zeker op z'n plaats. Om dit blogbericht af te sluiten wens ik nog iedereen een gezond en gelukkig nieuwjaar.
Het is een tijdje stil geweest op m'n blog maar ik heb allesbehalve stilgezeten, zowel op sportief vlak als privé. Vorige week, op 20 november ben ik namelijk voor de eerste keer vader geworden van een gezonde zoon. Zijn naam is Renz, hij woog 3,620 kg en was 52 cm groot. Moeder en baby stellen het beiden goed, ik mag me een gelukkige vader noemen en wil langs deze weg zeker de mama bedanken.
Op sportief vlak mag ik ondanks de drukkere periode zeker niet klagen. Vorige maand liep ik maar liefst 370 km, een absoluut record en de basis was gelegd voor een goede winter. Afgelopen zaterdag legden we op de club nieuwe inspanningstesten af, om te kijken aan welke tempo's we verder mochten trainen, de lactaatwaarden en VO2 max werden berekend. Ondanks m'n sterke progressie van het laatste half jaar kwam ik niet zo goed uit deze testen. M'n VO2 max was gedaald van 53.3 naar 46.3 en ook m'n VLA max (maximale lactaat) was gezakt van 0.78 naar 0.37 wat wil zeggen dat ik momenteel niet zo diep kan gaan als vorige keer. Zowel m'n coach als ikzelf staan voor een raadsel. Een half jaar geleden was de conditie nog een stuk slechter en toch waren de testen beter. Enkele verklaringen kunnen zijn dat ik misschien ziek aan't worden ben of dat ik licht overtraind ben en enkele weken wat gas moet terugnemen. In elk geval zijn deze testen nuttig want anders hadden we het nooit op tijd geweten en misschien te laat ingegrepen. Dus nu enkele weken enkel nog hersteltrainingen en geen wedstrijden. Tegen eind volgende maand gaan we de intensiteit terug wat opvoeren en loop ik m'n eerste wedstrijd op de kerstcorrida in Meeuwen (5 km). In februari staan nieuwe testen gepland, hopelijk zijn deze terug beter.
Na de voorgaande jaren 15 km gelopen te hebben, koos ik dit jaar eens voor de 10 km. Het doel vandaag was het verbeteren van m'n PR over deze afstand (35'44'' oftewel 3'34"/km). De conditie is momenteel super en op training loopt het nog steeds voortreffelijk zonder noemenswaardige blessures of pijntjes. De voetpees houdt nu al bijna een jaar stand en ook met de buikspieren gaat het geleidelijk aan beter. Aan de start stond net als voorgaande jaren zeer veel volk. Het slechte weer met vooral veel wind kon de duizenden deelnemers niet afschrikken. Ik kon gelukkig vrij goed vooraan starten waardoor ik meteen goed weg was. Ik wou deze week niet de fouten van de Maasrun maken en bekeek alles vanop de achtergrond om dan zo het ideale groepje op te zoeken. Na zowat 1 km (3'22") kwam ik terecht in een groepje van een 7-tal atleten waaronder Roossen, Monnens en ploegmaat Muutjens. Ik nestelde me achteraan, zette me uit de wind en kon vrij makkelijk mee. Na ongeveer 4 km moest een 3-tal atleten ons laten gaan maar ik schoof netjes mee zonder een meter kop te doen. Na de passage door het Belang van Limburg kwamen we uit langs het kanaal en voelde ik het tempo zakken doordat we de wind vol op kop kregen. Tijd om over te pakken, m'n steentje bij te dragen en jacht te maken op 2 lopers voor ons waaronder Vossius. Op zowat 4 km van de aankomst plaatste Monnens een pittige versnelling waar ik geen antwoord op had, hij liep op korte tijd naar Vossius toe en ik bleef op een 100-tal meter achter met nog 1 atleet aan m'n zij. Bij het ingaan van de laatste 2 km kwam ik geleidelijk korter bij Vossius maar het gat helemaal toelopen lukte niet en hulp van die andere atleet achter mij zat er niet meer in. Bij het ingaan van de laatste bocht op zowat 300m van de finish plaatste ik nog een ultieme versnelling en op 10 m voor de finish liep ik Vossius nog voorbij waardoor ik uiteindelijk 12de werd in een nieuw PR van 34'48" oftewel 3'32"/km. Zeer tevreden met m'n wedstrijd, zeker in deze barre weersomstandigheden en eindelijk weer eens goed gedoseerd. Volgende wedstrijd: m'n eerste veldloop (Tongeren), hopelijk verdraagt m'n voetpees de spikes.
Vandaag stond met de Maasrun toch wel één van de wedstrijden van het jaar op het programma. Vanaf dit jaar was er ook de mogelijkheid om er een 10 Miles te lopen maar ik koos net als vorig jaar voor de 10 km. M'n verwachtingen waren toch wel vrij hoog vandaag, vermits ik de laatste weken op training een serieuze progressie maakte met veel volume en snelle intervals. Ook al is de Maasrun niet echt geschikt om een snelle tijd te lopen, toch hoopte ik stiekem om onder de 36' te geraken. Vorig jaar liep ik hier 37'32" maar toen was ik nog niet aangesloten bij een club. Aan de start in Oud-Rekem zeer veel bekende gezichten met natuurlijk een heel Atla-legioen dat vandaag een thuiswedstrijd liep. Omstreeks 14u30 werden we op gang geschoten, de weersomstandigheden waren met 18C° vrij goed, de wind liet zich bij vlagen wel goed voelen. De bedoeling vandaag was om de eerste km snel te starten (3'18") om daarna in het perfecte groepje te vallen, maar al snel had ik door dat iedereen naar iedereen keek. Tijdens km 2 liet ik het tempo zakken tot mijn normale tempo (3'33") maar nog steeds liep ik op kop in een groep van wel zeker 10 atleten waaronder ook de eerste vrouw. Tijdens km 3 nam niemand echt over tot plots 2 atleten versnelden waaronder clubgenoot Borghoms. Ik had de keuze, ofwel durven meegaan ofwel blijven zitten en m'n ideale tempo blijven lopen maar het kopwerk blijven doen. Ik koos voor het eerste en sloot aan, maar goed een km later besefte ik dat dit tempo net te snel ging. Na zowat 4 km liep ik dus helemaal alleen, me laten terugzakken was geen optie want dat groepje zat toch al op een 15-tal seconden. Na 6 km kreeg ik het gaandeweg lastiger en lastiger: ik had al een halve wedstrijd boven m'n niveau gelopen, de wind kwam opzetten en bij het wegdraaien van het kanaal werd het heuvelachtiger. Toen ik merkte dat de eerste dame terug korter kwam kreeg ik ff nieuwe moed en hoopte ik met haar mee te gaan. Dat lukte ook vrij aardig waardoor de kloof met dat achtervolgende groepje terug wat groter werd. Na zowat 8 km was het beste eraf en moest ik ook haar laten gaan, vanaf nu was het lopen op karakter. Eén atleet uit dat groepje haalde me nog bij maar de rest ben ik, op enkele luttele seconden na, kunnen voorblijven om uiteindelijk te finishen in 36'07" als 21ste (5de M35+). Achteraf was ik eerst ontgoocheld, vooral over het wedstrijdverloop en de verkeerde keuzes die ik maakte maar met deze chrono op dit parcours moet ik gewoonweg tevreden zijn. Wat me ook tevreden stemde waren de buikspieren, waar ik toch al maanden mee sukkel. Ze hebben vandaag zeer weinig opgespeeld dus hopelijk kan ik deze progressie nog een tijdje verder zetten. Volgende wedstrijd, Dwars door Hasselt 10 km.
