Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
MYRIAM & DIRK......................... Mail : dirk.haes@pandora.be The BLACK SPINNERS
23-01-2010
14 DE TRAPPERS TROPHY
14 de Trappers-Trophy
Vandaag stond onze verste verplaatsing op het menu het voor ons verre Stekene
In de refter van de gemeente school was de samenkomst en terug was de sfeer optimaal
De bijna volledige ploeg was terug present om elk op zijn manier zijn sport te beoefenen
Vanaf de eerste kilometers splitsen al alle groepjes: met drie werd de lange aangesneden
Vandaag geen modder: dus werd het snelheid en we hebben het geweten
Een moordend tempo werd er op na gehouden zodat de hartslag en de ademhaling bijna niet onder de overslagzone ging
Het parcours was een pareltje met een ideale mix van baan en veld en de kilometers vlogen dan ook voorbij
20 kilometers ver en daar was de bevoorrading en ook deze was prima: hier kon de hartslag terug enkele beetje dalen en de suikers terug op pijl gebracht worden
Maar nu kwam de kers op de taart: de Clingse bossen een droom voor de mtb er
Kilometers lang werd het laverend tussen de bomen over de zeer goed berijdbare paden werden soms risicos genomen en dit door de snelheid
Rust werd ons niet gegund
Maar hier kwam ook een eind aan en via nog een paar gemene boswegels zat deze schitterende rit er op
Terug uitgeput maar voldaan kon er na de rit nog duchtig nagepraat worden
De Eneco 24 Hours Cycling @ Zolder is dit jaar alweer aan zijn derde editie toe. Op zaterdag 28 en zondag 29 augustus zijn fietsers opnieuw baas op het circuit van Zolder. De inschrijvingen zijn geopend.
De 24 Hours Cycling gaat eind augustus op zoek naar een opvolger voor het Bollini Cycling Team. (foto eneco 24 hours cycling @ zolder)
De Eneco 24 Hours Cycling @ Zolder bewees vorig jaar een topsport evenement te zijn. Het Bollini Cyling Team legde tijdens de 24 uren niet minder dan 984km af, goed voor een gemiddelde van 40 km/h.
Maar de Eneco 24 Hours Cycling is vooral bedoeld voor teams die erbij willen zijn voor de ambiance, voor de gezelligheid, de echte amateurploegen dus. Daarom worden dit jaar de Elite met contract of beroepsrenners uitgesloten van deelname. Iedere ploeg mag verder maximum voor 50% bestaan uit renners met een vergunning Elite zonder contract en/of Belofte -23j.
Ook in 2010 wordt er gefietst voor een goed doel. De organisatoren hebben ditmaal de handen in elkaar geslagen met het project Fietsen voor Congo van Memisa. Een project dat gesteund wordt door het St. Franciscusziekenhuis van Heusden-Zolder.
350 TEAMS
De Eneco 24 Hours Cycling @ Zolder staat open voor alle wielerliefhebbers, waarbij enkel echte wegwedstrijdfietsen toegelaten zullen worden. De organisatoren verwachten niet minder dan 350 teams, allemaal onder hun eigen naam, met maximum 8 teamleden, die minimum 15 jaar oud moeten zijn.
Zelfs ultrasportievelingen die de wedstrijd alleen willen afwerken zijn welkom en zullen zonder twijfel extra in de schijnwerpers staan. De inschrijvingen worden afgesloten op 16 augustus 2010.
Aantal wielertoeristen blijft spectaculair groeien
De recreatieve wielersport is in Vlaanderen meer dan ooit de meest populaire sportbeoefening. Volgens de Vlaamse Wielrijdersbond (VWB) steeg het aantal reguliere wielertoeristen vorig jaar met bijna de helft.
Ook steeds meer toppolitici kiezen voor het wielertoerisme, zoals hier Kris Peeters, André Denys en Geert Bourgeois. (foto alain buyck)
Het wielertoerisme kent al langer een forse groei, maar de laatste jaren gebeurt dat zelfs exponentieel. Vorig jaar steeg het aantal reguliere wielertoeristen met liefst 48% en ook op de evenementen kwamen tot 30% meer deelnemers opdagen, becijferde de VWB.
Recent steeg het aantal wielertoeristen van de VWB van 28.485 in 2007 via 40.508 in 2008 tot maar liefst 60.132 in 2009. Goed voor een jaarlijkse groei van respectievelijk 35%, 42% en 48%. De oorzaak van dit succes is onder andere bij de gezondheidstrend te vinden.
"Fietsen is de laatste jaren een lifestyle-fenomeen geworden. Iedereen wil gezond en slank blijven en meet zich graag een jong, sportief imago aan. Daarvoor is fietsen een bij uitstek geschikte sport", aldus Werner van Ingelgem, manager van de VWB.
"Ook sociologisch is de basis breed: de volksklasse is gebleven maar tegenwoordig kiezen ook tal van BV's, toppolitici en zakenlui voor het wielertoerisme. Het woord 'Flandrien' is dan ook van scheldwoord tot eretitel geëvolueerd."
VROUWEN, JONGEREN EN SENIOREN
Werner van Ingelgem: 'Bij vrouwen en senioren primeren de sociale contacten, bij jongeren de flexibiliteit.'
Het traditionele beeld van de wielertoerist als man van middelbare leeftijd behoort inmiddels voorgoed tot het verleden. Steeds meer dames, jongeren en senioren vinden immers de weg naar de fiets.
"Vrouwen en senioren vinden de sociale contacten tijdens en na de fietstocht belangrijk terwijl jonge mannen flexibiliteit wensen en zich goed kunnen vinden in het feit dat men kan fietsen waar, wanneer en met wie men wil", verklaart van Ingelgem.
Wielertoerisme doet het trouwens over heel Europa goed. Ook in Wallonië en de buurlanden kent men groei, maar qua participatie staat Vlaanderen toch absoluut aan de top: er zijn hier per hoofd van de bevolking maar liefst driemaal zoveel reguliere wielertoeristen als in Nederland en zelfs achtmaal zoveel als in Frankrijk, beiden toch ook traditionele wielerlanden.
Van 12 tot 14 maart is Lommel the place to be voor fietsend Vlaanderen. De eerste editie van het Winter Bike Festival omvat twee MTB-tochten, verscheidene wegritten en een interessante Bike Expo.
Zowel bikers als wegrenners komen aan hun trekken in Lommel. (foto fietspromo)
Zowel voor wegfietsers als voor mountainbikers werden er door het Lommelse Bike Action Team aantrekkelijke routes uitgestippeld. En wie zowel zaterdag als zondag van de partij is, krijgt op beide dagen telkens een ander parcours voor de wielen geschoven.
Daarnaast staan er met 'MTB-techniek' en 'Voedingssupplementen' twee opleidingen gepland en kan men proefdraaien op een testparcours MTB of een heuse BMX-piste. Op de Bike Expo kan je fietsen en andere materiaal uit de nieuwe productgamma's 2010 bekijken en testen.
Ook de niet-fietsers komen aan hun trekken op het Winter Bike Festival: het nabijgelegen Center Parcs domein zorgt er met z'n wildwaterzwembaden, kinderanimatie, sauna en wellness voor dat het meteen een evenement voor het hele gezin wordt. Deelnemers krijgen er meteen ook 30% korting op alle boekingen.
Onder de noemer 'Elite for Haïti' gaat Elite speciale drinkbidons op de markt brengen. De opbrengst gaat naar het Haïtiaanse volk dat vorige week getroffen werd door een zware aardbeving.
De drinkbus is bedrukt in de kleuren van de Haïtiaanse vlag en toont twee handen die naar elkaar reiken, een universeel symbool voor hulp. "De productiekosten neemt ons bedrijf volledig op zich", aldus Alessio Sartore, Marketing Director van Elite. "De opbrengst gaat volledig naar dokters van Artsen Zonder Grenzen die in het rampgebied actief zijn."
"Drinkwater is momenteel één van de grootste behoeften in Haïti. Met deze drinkbussen willen we dus niet alleen atleten van water voorzien, maar ook het Haïtiaanse volk. De bidons zouden begin februari in de fietsenwinkels moeten liggen."
Op zondag 6 juni organiseren de vrienden en familie van Frank Vandenbroucke een hommagetocht. De VDB Forever Classic leidt van Steenhuize naar Ploegsteert over ongeveer 100 kilometer.
(foto belga)
Op de tocht worden heel wat profrenners, ex-collega's, amateurs, wielertoeristen, supporters en sympathisanten verwacht. Vanuit het landelijke Steenhuize, waar Frank bij de familie Vandenberghe een nieuwe thuis vond in zijn laatste levensjaar, trekt de tocht door de Vlaamse Ardennen richting Oudenaarde.
Dwars door de Scheldestreek met zijn grote wielergeschiedenis gaat de tocht naar Sint-Eloois-Winkel vanwaar Nico Mattan en Frank honderden keren het traject tot Ploegsteert samen aflegden. Nico Mattan koos ervoor naar aanleiding van deze VDB Forever Classic hun gezamenlijke trainingswegen over 35 km op te nemen in het parcours van deze hommagetocht.
Bij de passage in Wulvergem wordt door zijn ex-collega's samen andere deelnemers die op dat ogenblik willen mee aansluiten in gesloten peleton en onder begeleiding gefietst met een witte roos om bij de aankomst in Ploegsteert een stille hulde te brengen aan Frank op de begraafplaats.
JONG OF OUD HET WAS GEVAARLIJK PIJN OF GEEN PIJN WE ZULLEN DOORGAAN EEN KLEIN BEETJE MODDER EEN LEKKER SAPPIG PAPJE ZOU HET DAN TOCH WAAR ZIJN OPLETTEN EN NIET VALLEN
Al vroeg stonden we in kluisbergen om toch maar een mooi plaatsje te vinden voor de wagen: en deze morgen hadden we echt geluk amper 100meters van de startplaats
De grote sporthal raakte maar stilletjes bezet en daar zal de regen van het afgelopen wel voor iets tussen zitten
De die hards waren wel op post en de tactiek voor deze dag werd uitgestippeld of wat er voor moet doorgaan
8u30 en weg waren we voor bijna 50 km: van het A- team(grapje) bleef er niet veel over (1 man) en deze mocht de kleuren van de club verdedigen
Samen met iemand van het super A-team zouden we deze klus klaren en het zou geen pretje worden
Voor de eerste modder konden we kiezen tussen hard of soft: en wat kozen we hard en dat hadden we beter niet gedaan
Al in de verte konden we de eerste afstappers waarnemen dus beloofde niet veel goeds: modder, slijk alles was veranderd in een dikke brij blubber en het parcours ging dan nog in stijgende lijn wat het nog meer lastiger maken
En dit was nog maar het begin: steeds ging het maar in stijgende lijn richting kluisbos toren
Van stijl ging het naar steiler van klimmen ging het naar kruipen en krimpen
Waren we dan eindelijk boven dan begon de afdaling en de eerste was meteen een gevaarlijke onderneming: remmen vergeet het daar was de ondergrond te glibberig voor dan maar ogen dicht en er voor gaan
Tot aan de eerste bevoorrading bleven de a- teams nog redelijk in elkaars buurt: de bevoorrading was ok maar ook niets meer
Deel 2 was meteen van een gans ander kaliber het ging van zwaar naar zwaarder en van stijl naar steiler en van afzien naar nog meer afzien
Van modder was nu geen spraken meer want het parcours was herschapen in één dikke blubber en deze blubber zuigt alle krachten uit de benen
Kilometers lang blubber en hellingen steeds maar weer en weer: na 10 tal hellingen mochten we dan nog de oude Kwaremont over waar we onze tweede bevoorrading kregen en deze was niet veel soeps
Nog 8 kilometers te gaan en terug konden we de modder in duiken en deze maal letterlijk op een smal beton pad ontbrak een tegel en we hadden prijs
Bijna was de marteling achter de rug nog 2 hellingen lagen op ons te wachten: maar opgeven nooit en met de laatste krachten kropen we naar boven
Voor velen was dit er te veel aan en zat er maar één ding op te voet: en dit gaf me net dat laatste stukje kracht die ik nodig had om boven te geraken deze oude strijder zou niet plooien
Eindelijk was het achter de rug deze rit maakte klein mannen groot en grote mannen klein
De slijtage slag van mens en machine was achter de rug: douche en nog even nagenieten maar meer moest men mij ook niet meer vragen: zo moe was ik
In de kleine maar gezellige feestzaal van café de nachtegaal was het verzamelen geblazen voor misschien de laatste uitgave van deze vtt
Terug was de vaste kern op post om er sportieve dag van te maken en steeds meer leden van de club vinden de weg naar het vtt gebeuren
De eerste kilometers werden in volledige groep afgewerkt tot aan de splitsing: met drie zouden we lange tocht aanvatten
Snel en vlak was het parcours dat ons richting Lembeekse zou leiden zonder echte hindernissen of obstakels
Hier en daar lag het er nog spiegelglad bij ondanks de dooi van de afgelopen dagen
Mooi in het midden lag de bevoorrading aan de poort van de bossen: de drie dames van dienst hielden er de sfeer goed in en dit werd door menig gesmaakt
En nu het bos in: wat anders één van de mooiste trajecten is was nu omgetoverd tot een ijspiste
Kilometers lang was het voor mij bibberen om toch maar niet te vallen: en toch was er een slippertje en lagen we in het decor zoals menig ander
Eens uit de bossen konden we terug fietsen en dat hebben we dan ook maar gedaan
Vlammen en vuil worden want de modder vloog ons langs de oren en soms lag tempo te hoog
Zelden waren we zo vuil en smerig na een rit maar we hadden ons terug rot vermaakt
48 km lang zwoegen en ploeteren door het Vlaamse landschap meer moet dat niet zijn voor een zaterdagmorgen
Jammer van de wasplaats: een emmertje warm water en dit in 2010 zonde
Maar het zijn de leuke dingen die we moeten onthouden en niet de slechte: dus toch een geslaagde rit
In afwachting van de introductie van de CS500 in maart 2010, brengt producent Polar alvast een prélaunch uit.
Voordeel aan het nieuwe hebbeding is de grote display, de drink reminder en een dubbel sluitende stuurhouder. De CS500 is een heel dun toestel en ook aan de aerodynamica is gedacht. Ook handig is de simpele bediening, waardoor de gebruiker niet te fel wordt afgeleid tijdens het fietsen.
Hartslagmeters komen steeds meer voor in de sportwereld. Maar, ook buiten de sportwereld lijkt het erop dat deze toestellen de markt veroveren. De fabrikanten slagen er immers steeds beter in om van de hartslagmeter een modieus horloge te maken dat niet enkel tijdens het sporten gedragen hoeft te worden. In dit dossier staan we even stil bij de werking en het nut training op basis van hartslag.
De hartslag is een zeer bruikbaar gegeven om de intensiteit van de inspanning in te schatten voor sporten waarbij grote spiergroepen op een ritmische wijze en gedurende langere tijd aan het werk zijn. Voorbeelden hiervan zijn lopen, voetballen, tennissen, fietsen, aerobics enz.
In deze sporttakken stijgt de hartslag evenredig met de intensiteit van de inspanning. De reden daarvoor is zeer eenvoudig. Met toenemende intensiteit gebruikt het lichaam meer energie en automatisch ook meer zuurstof.
De hartspier is in feite niets anders dan de pomp die de zuurstof (opgelost in het bloed) in het lichaam rondstuurt. Hoe sneller het hart slaat, hoe meer zuurstof de spieren aangeboden krijgen. De hartslag bepaalt dus mee de zuurstofopname. Uit onderzoek blijkt zelfs dat de relatie tussen de hartfrequentie (het aantal keer dat het hart per minuut samentrekt) en de zuurstofopname tot op een bepaalde intensiteit rechtlijnig is (formule van Fick). Dit gegeven is zeer belangrijk omdat men daarmee sporters goede richtlijnen kan bieden over hoe zij moeten trainen.
VO2 = HF x SV x Delta(a-v)O2
Bijschrift : De Formule van Fick geeft aan dat de zuurstofopname berekend wordt door de hartslag (HF), het slagvolume (aantal ml bloed dat per slag uit het hart stroomt, SV) en het verschil in zuurstofconcentratie tussen arterieel en veneus bloed met elkaar te vermenigvuldigen.
Daaruit volgt dat als de zuurstofopname stijgt, ook de hartfrequentie moet stijgen.Vermits het slagvolume en het verschil in zuurstofconcentratie bij submaximale inspanning weinig veranderen, stijgen de hartslag en de zuurstofopname evenredig bij zwaarder wordende inspanning.
In plaats van de hartslag te meten, kan men even goed de zwaarte van de inspanning uitdrukken in een absoluut getal zoals bv. de snelheid (rondetijden op de piste) of de getrapte weerstand op de fietsergometer (Watt). Absolute intensiteiten kunnen in de praktijk echter sterk variëren. Denken we maar aan situaties waar men met de wind mee of tegen de wind in traint. Wind in de rug leidt dan tot een veel hogere snelheid (vooral bij het wielrennen). Maar, ook de ondergrond, de heuvelachtigheid van het parcours, de positie op de fiets, het gebruikte materiaal, enz beïnvloeden uiteindelijk de werkelijke intensiteit waaraan men traint.
Wanneer men bijgevolg de intensiteit waaraan traint uitdrukt in een "vaste", niet veranderlijke parameter (bv de snelheid) dan traint men vaak verkeerd. Een lichte training kan dan afhankelijk van de omstandigheden de ene dag een recuperatietraining worden, en de andere dag een zware training.
Op basis daarvan besluiten trainingsdeskundigen dat het beter is om een persoonlijke intensiteitmeter te hebben die zich automatisch aanpast aan de omstandigheden waarin men traint. De hartfrequentie kan op zulke momenten een goede indicator zijn voor de werkelijke belasting. Als men bergop loopt aan een bepaalde hartslag, is men daarom niet minder intensief bezig dan als men op vlakke weg goed doorloopt, maar de snelheid zal wel een heel stuk lager liggen. Loopt men tegen de wind in, dan zal de snelheid dalen, maar de werkelijke intensiteit (zuurstofverbruik) blijft gelijk of neemt zelfs toe. Hoe hoger de hartfrequentie tijdens inspanning oploopt, hoe hoger de werkelijke belasting in realiteit is.
De hartfrequentie bekomen tijdens een kortdurende inspanning is echter niet of veel minder bruikbaar als intensiteitmeter. Onder korte inspanning verstaan we : krachttraining, snelheidstraining of weerstandstraining (zeer belastende, maar korte training).
Het probleem bij dit type inspanningen is dat er geen eenduidig verband bestaat tussen de verrichte arbeid en het zuurstofverbruik. Het lichaam doet voor dit type inspanningen beroep op brandstoffen die overwegend zonder gebruik van zuurstof energie kunnen leveren (indien voldoende rust tussen elke inspanning gerespecteerd wordt). Daardoor vervalt in dit geval de lineaire relatie tussen zuurstofopname en hartslag.
De absolute intensiteit daarentegen is wel de meest objectieve manier om de prestaties van sporters onderling te vergelijken. Maar, op training moet men de individuele grenzen respecteren en wat goed is voor één persoon, is slecht voor de andere. Anders gezegd, een rustige bosloop aan het begin van het seizoen kan voor de niet getrainde sporter een zeer zware training worden daar waar dit voor de goed getrainde een recuperatieduurloop is. De effecten van zulke training zijn dan ook compleet verschillend voor beide sporters en kunnen op lange termijn leiden tot over- en ondertraining.
In ploegsporten komt het er voor een trainer dus op aan om voor iedere speler zijn optimale trainingsintensiteiten te kennen.
Weers- en terreinomstandigheden bepalen hoe zwaar een training wordt. Een rustige bosloop aan een tempo van 10 km/u op een slijkerige ondergrond kan voor de ongetrainde ontaarden in een regelrechte weerstandstraining. Weerstandstraining gaat gepaard met sterk verzuurde spieren en heeft een nefast effect op de uithouding. Nochtans wordt een bosloop verondersteld de uithouding te verbeteren. Indien men in dit geval de hartslag als maat voor de intensiteit van de inspanning gebruikt, dan kunnen getrainde en ongetrainde aan de hand van hun hartslag bepalen hoe snel zij moeten lopen om bv. in uithouding te blijven.
Naast de absolute intensiteit en hartslag kan men ook 'op gevoel' trainen. Vóór de intrede van de hartslagmeter werd er trouwens weinig anders gedaan. Er kunnen hierbij evenwel problemen optreden. Alhoewel de ervaren sporter denkt zijn lichaam goed te kennen, wordt de intensiteit van de training vaak verkeerd ingeschat. Trainingen die puur in uithouding moeten gebeuren, worden maar al te vaak trainingen waarbij verzuring van de spieren en een hoge hartfrequentie optreedt zonder dat men dat werkelijk onmiddellijk voelt. Omgekeerd traint men soms niet intensief genoeg om het beoogde trainingseffect te bekomen. In beide gevallen kan het gebruik van de hartslagmeter tijdens training de nodige informatie verschaffen.
In het geval van de niet ervaren sporter is de hartslagmeter het instrument bij uitstek om niet elke training te laten uitgroeien tot een wedstrijd. Beginnende sporters trainen met name meestal veel te intensief waardoor het risico op blessures sterk toeneemt en het plezier tijdens de activiteit afneemt.
De hartslag kan manueel of via een hartslagmeter gemeten worden. Bij de manuele methode legt men wijs- en middenvinger in de halsstreek totdat men de halsslagader (a. carotis) voelt. Bij elke hartslag voelt men de drukgolf doorheen de slagader. Wanneer men gedurende 10 seconden het aantal pulsaties (slagen) telt en vervolgens deze waarde vermenigvuldigt met 6, bekomt men de hartfrequentie (sl/min).Voor het meten van de hartslag in rust volstaat de manuele methode ruimschoots. Tijdens inspanning is deze methode echter niet meer bruikbaar. Het meten van een hartslag die boven de 160 slagen per minuut uitstijgt is sterk onderhevig aan foute tellingen, afgezien van het feit dat men tijdens het lopen of fietsen moeilijk de hartslag kan tellen.
De hartslagmeters zijn op hun beurt op te delen in verschillende categorieën. Men kent de hartslagmeters met een borstband en de hartslagmeters waarbij de bloeddoorstroming aan de vinger of aan de oorlel gemeten wordt. Uit de praktijk blijkt dat hartslagmeters met een borstband de beste resultaten geven en het handigst in gebruik zijn om de hartslag tijdens inspanning te meten.
De borstband capteert de elektrische activiteit van het hart en zendt een signaal door naar het polshorloge. De polshorloge berekent de gemiddelde hartfrequentie over een bepaalde tijd (5 tot 60 sec). Omdat de borstband (zender) rechtstreeks de prikkeling van het hart meet, net zoals een elektrocardiogram (ECG), zegt men dat dit soort hartslagmeters EKG-accuraat is. De nieuwste horloges hebben zelfs de mogelijkheid om beat-to-beat de hartfrequentie weer te geven en zijn daarmee de meeste nauwkeurige hartslagmeters.
Wanneer men stopt met de inspanning daalt de hartfrequentie in functie van o.a. het gevolgde type van recuperatie (actief werken aan een bepaalde intensiteit of passief rusten), de mate van getraindheid, enz. Afhankelijk van het type training, moet men een langere of kortere recuperatieperiode voorzien. Algemeen mag men stellen dat hoe intensiever de training is, hoe langer de cooling-down of recuperatie onmiddellijk na de training moet duren.
De duur van de recuperatie bij training kan men immers niet rechtstreeks afleiden uit het bereiken van een bepaalde hartfrequentie, maar wordt eerder op spiergevoel bepaald. Het is niet omdat de hartfrequentie daalt, dat men mag denken dat het lichaam zich volledig herstelt. Een lage hartfrequentie tijdens actieve recuperatie wijst wel op een goed, maar daarom nog geen volledig herstel. Tijdens inspanning komen verschillende stoffen vrij in het lichaam die tijdens de recuperatiefase verwerkt moeten worden (bv. melkzuur). Het vooropstellen van één bepaalde vaste hartfrequentiewaarde (bv. HF<120) heeft vanuit een fysiologisch standpunt geen enkele zin. Men kan enkel het patroon van de hartfrequentiedaling voor eenzelfde type training bij dezelfde persoon vergelijken en in functie daarvan uitspraken doen. Stel bv. dat de hartslag na 3 weken trainen, sneller een bepaalde waarde bereik, dan mag men aannemen dat dit gebeurt als gevolg van een betere trainingstoestand. Een voorwaarde om tot deze uitspraak te komen is wel het respecteren van steeds dezelfde cooling-down.
Jammer genoeg biedt de hartfrequentiemeting niet enkel voordelen maar zijn er ook een aantal nadelen aan deze meting verbonden. Deze nadelen kunnen in bepaalde omstandigheden zelfs zo groot worden dat het beter is om toch op een rechtstreekse intensiteitindicator (tijd, snelheid) of gevoel te trainen dan op hartfrequentie.
Nochtans zijn deze nadelen veelal te omzeilen door regelmatig de hartfrequentie als maatstaf op training te gebruiken. Daardoor leert men de reacties van zijn lichaam beter kennen en kan men ingrijpen wanneer dit nodig blijkt.
Het grootste nadeel aan het gebruik van de hartfrequentie is de mogelijke variabiliteit ervan. Onder invloed van de hieronder opgesomde factoren kan de hartfrequentie de ene dag veel lager (10 slagen is geen uitzondering) of hoger liggen dan op andere "normale" dagen. Het ligt aan de sporter zelf om deze variabiliteit te onderkennen en adequaat te interpreteren.
De hartfrequentie kent schommelingen die beïnvloed worden door bioritme, temperatuur (omgeving en lichaam), vochtigheid, trainingstoestand (normaal - overtraind), hoogte (hypoxie), voedingstoestand (vochtverlies - glycogeendepletie), ziekte (koorts), medicatie, type sport, stress, enz.
Bioritme De hartfrequentie ligt 's ochtends lager dan 's avonds. Daarnaast hebben vele sporters het iets moeilijker om in de voormiddag hogere hartfrequentie te halen dan later op de dag. Door steeds op hetzelfde tijdstip van de dag te trainen kan dit omzeild worden.
Temperatuur In een hoge omgevingstemperatuur ligt de hartfrequentie gevoelig hoger dan in een koude omgevingstemperatuur. De huid moet immers beter doorbloed worden om warmte af te staan waardoor de spieren minder bloed krijgen. Als de zuurstofbehoefte van de spieren (de intensiteit van de inspanning) gelijk blijft, moet het hart sneller slaan om daaraan te voldoen.
Tijdens een lange (intensieve) training stijgt de hartfrequentie met de duur. Dit heet het cardiovasculaire driftfenomeen en wordt veroorzaakt door een stijging in lichaamstemperatuur. Het is er de oorzaak van dat de snelheid na verloop van tijd lichtjes moet dalen om een vooropgestelde bovengrens van de hartslag niet te overschrijden.
Vochtigheid Bij een hoge vochtigheidsgraad van de lucht geeft het lichaam moeilijker warmte af aan de omgevingslucht en wordt het hart-bloedvatensysteem zwaarder belast, met als gevolg hogere hartfrequentiewaarden.
Trainingstoestand Beginnende sporters halen bij een geringe inspanning reeds een hoge hartfrequentie. Dit komt hoofdzakelijk door een gering zuurstofopnemend vermogen. De ongetrainde hartspier pompt per contractie (= slagvolume) minder bloed uit dan een getrainde hartspier.
Beide factoren samen zorgen voor een hoge rusthartfrequentie en een verhoogde hartfrequentie tijdens submaximale inspanningen. Naarmate de getraindheid toeneemt, zal de rusthartfrequentie en de hartfrequentie tijdens (submaximale) inspanning naar een minimum dalen. Een eerste teken van een betere trainingstoestand is de daling van de hartslag tijdens training. Anderzijds kan oververmoeidheid en/of overtraining aanleiding zijn voor een verhoogde rustpols.
Hoogte Op hoogte (vanaf 1500 m.) daalt de beschikbare hoeveelheid zuurstof die opgenomen kan worden. Het hart dient het bloed sneller in het lichaam te laten circuleren om de spieren voldoende zuurstof aan te bieden. De arbeid verricht op zeeniveau of op hoogte blijft immers even zwaar. Gevolg daarvan is een verhoogde hartfrequentie tijdens de inspanning.
Atleten die een verminderd zuurstoftransportvermogen hebben door afwijkingen in hun bloedbeeld (bv. anemie) verkeren in eenzelfde situatie.
Voedingstoestand Bij uitgeputte (gedepleteerde) glycogeenvoorraad stijgt de hartfrequentie significant t.o.v. een normale toestand. Ook bij dehydratie (> 2% lichaamsgewicht) stijgt de hartfrequentie. Voldoende drinken tijdens een training is uitermate belangrijk. Een stijgende hartfrequentie tijdens langdurige rustige training kan dus wijzen op tekort aan vocht. Drinken is dan de boodschap.
Ziekte Onder invloed van ziekte zal de hartfrequentie meestal stijgen. Naast een lichamelijk onwel voelen zal de rusthartfrequentie met 5 tot 10 slagen gestegen zijn. Is de ochtendpols gedurende 2 of meer dagen verhoogd, dan traint u zelfs beter helemaal niet of last u slechts recuperatietrainingen in. In dat geval is het zelfs raadzaam om uw arts te raadplegen.
Per graad Celsius stijging boven de normale lichaamstemperatuur, stijgt de rusthartfrequentie met ongeveer 8 slagen per minuut.
Medicatie Tal van medicaties oefenen een invloed uit op de hartfrequentie. Indien u medicatie neemt op voorschrift, informeert u best bij uw arts of u hier rekening moet mee houden. Vooral voor hartpatiënten kan dit uitermate belangrijk zijn (bèta-blokkers onderdrukken de hartslag zeer sterk).
Stress Onder invloed van spanning (wedstrijd) of stress stijgt de hartfrequentie aanzienlijk. Iedereen die reeds een inspanningstest afgelegd heeft, weet dat men nagenoeg nooit zijn werkelijke rusthartfrequentie kan bereiken bij de aanvang van zo'n test. Bij submaximale inspanningen kan dit effect voor een deel de hartfrequentie doen stijgen. Dit is echter zeer persoonsgebonden !
Voor de aanschaf van een hartslagmeter kan u terecht bij fietsspeciaalzaken, gespecialiseerde loopschoenenwinkels, grote ketens van sportwinkels of in uitzonderlijke gevallen zelfs de horlogemaker. Ook via Internet kan men toestellen aankopen of tenminste meer informatie opzoeken. Er bestaan verschillende merken (Polar, Cardiosport, Sensor Dynamics, Vetta enz.) die sterk verschillende prijzen hanteren. Aan u om uit te maken welke functies u allemaal nodig heeft, maar reken op een minimum investering van ± 50 euro.
Een Vlaamse Facebookgroep tegen het zogenaamde 'wielerterrorisme' telt al meer dan 10.000 leden. Onrustwekkend is dat heel wat leden oproepen tot haat tegenover eender welke wielertoerist.
(foto facebook)
'Wielertoeristje, Kunde nu ne keer godverdomme langs de kant rijden???', zo heet de groep die ondertussen al meer dan 10.000 aanhangers telt op Facebook.
De omschrijving van de groep liegt er niet om: "Iedereen kent ze wel... de wielerTERRORISTEN, Want dat zijn ze! Midden van de baan rijden ook al is er een fietspad, jonge kinderen schaamteloos van de baan rijden en al roepend en scheldend de rustige fiets-tochtjes van andere verpesten."
Bij de start van het wieler(toeristen)seizoen in de lente van vorig jaar was er al veel te doen rond het zogenaamde wielerterrorisme. Ongeoorloofde praktijken op de (koers)fiets worden terecht afgekeurd, ook in het fietswereldje zelf. Bemustmakingscampagnes zoals 'Ik Fiets Proper' van magazine Grinta! zijn daar het levende bewijs van.
Helaas zijn er nog steeds enkelingen die het imago van de Vlaamse wielertoerist besmeuren door zich niet aan de regels van het verkeer en/of het fatsoen te houden. Op de bewuste Facebook-groep komt het echter over alsof álle wielertoeristen ook meteen -terroristen zijn en dat is onrustwekkend. Er worden zelfs allerhande tips uitgewisseld om wielertoeristen van de baan te rijden of het leven zuur te maken, wat uiteraard niet de bedoeling kan zijn.µ
'YOU STUPID CYCLIST'
Een gelijkaardige Engelse Facebook-groep 'There's a perfectly good path right next to the road you stupid cyclist!' telt ondertussen meer dan 32.000 fans. Ook in deze groep krioelt het van opruiende taal jegens fietsers in het algemeen. De bijhorende groepsfoto van een fietser die geraakt wordt door een openzwaaiend portier, spreekt boekdelen.
Debra Rolfe, campagnecoördinator van de Britse fietsersvereniging CTC, reageerde onthutst over de Facebook-groepen. "Het is triest dat meer dan 32.000 mensen achter het idee staan om fietsers van de weg te maaien. Zo'n groep kan dan wel als een grap opgevat worden, maar het draagt toch een duidelijke boodschap uit dat fietsers het niet verdienen om met respect behandeld te worden. Dat is verkeerd en potentieel erg gevaarlijk."
"Deze groep is helaas representatief voor de onacceptabele en schokkende houding tegenover de veiligheid van fietsers", besluit Rolfe.
Niels Albert heeft aan zijn val tijdens het BK veldrijden van in Oostmalle een ribbreuk opgelopen. De renner werd door een toeschouwer van de fiets getrokken en kwam zwaar ten val.
Niels Albert tijdens het BK in Oostmalle. (foto belga)
"Onze wereldkampioen bleef na de titelstrijd hinder ondervinden aan de ribben waardoor een verder medisch onderzoek ons toch noodzakelijk leek", stelde manager Christoph Roodhooft.
"In het ziekenhuis van Herentals werd de breuk van een rib vastgesteld. Deelname in Otegem is dus al uitgesloten. Ook de wereldbekermanche in het Noord-Franse Roubaix komt zeker in het gedrang. Of wij nu geen juridische stappen overwegen om de dader voor het financiële verlies te laten opdraaien? We zullen dat overleggen, maar dat kwam nog niet ter sprake", besloot de manager.
BKCP-Powerplus, het team van Albert, kwam ook terug op de hetze die ontstaan was na het incident tijdens het BK. "We vinden het jammer dat de verklaring van zowel Niels Albert als Bart Aernouts volledig in de schaduw worden gesteld van die van 'de opgespoorde toeschouwer' die toegeeft dronken te zijn geweest en verklaart een Niels Albert-supporter te zijn, terwijl hij zich had opgesteld tussen de supporters van een andere renner. De verklaring van de man over zijn eigen dronkenschap en het incident worden dus hoger ingeschat", klinkt het in een persmededeling.
"In de emotie na de wedstrijd hebben Niels en zijn entourage op geen enkel moment de verdiende zege van Sven Nys in twijfel getrokken, noch beweerd dat Albert zonder het incident de wedstrijd zou gewonnen hebben", klinkt het.
Sven Nys heeft in Oostmalle zijn Belgische titel verlengd. Op een spekglad parcours rondde hij een fraaie inhaalrace succesvol af. Nys finishte solo voor Klaas Vantornout en Tom Meeusen.
Voor de start wou niemand de favorietenrol op zich nemen. Niels Albert en Sven Nys bestempelden de concurrent als de te kloppen man. De twee vertrokken samen met dertien anderen met geslepen messen aan het Belgische kampioenschap. Enkele seconden later kregen ook de elite zonder contract het startschot voor hun wedstrijd.
Bij de grote mannen misten Albert en Nys hun start. Tom Meeusen en Sven Vanthourenhout doken als eerste het veld in. Die twee trokken stevig door en zorgden voor het eerste kloofje in Oostmalle. Daar achter maakte Bart Wellens een uitstekende indruk. Zijn ploegmaat Kevin Pauwels moest al snel een kruis maken over zijn ambities na problemen met de ketting.
Voorin gebeurde wat niet kon uitblijven, een uitschuiver op het gladde ijs. Meeusen verslikte zich in een bocht en Vanthourenhout was weg. Niet veel later ging ook Nys tegen de grond. De Balenaar moest op zijn eentje de aansluiting zoeken met een groepje achtervolgers waar Albert de leiding nam. Nys moest zelfs een tweede tegenslag verwerken voor hij aansluiting kon vinden bij de rest. Bart Wellens had minder geluk. Ook zijn ketting begaf het.
NYS OP REVANCHE
Vanthourenhout liet het niet aan zijn hart komen. Hij reed solo door. Op vier ronden van het einde had hij nog een vijftal seconden voorsprong op het drietal Meeusen, Rob Peeters en Klaas Vantornhout. Een ronde later moest die laatste lossen en werd hij bijgebeend door Nys. De uittredende kampioen gaf alles om zijn titel te verdedigen. Een ontketende Nys bleef de snelheid opvoeren en reed zelfs zonder problemen door naar de kop van de wedstrijd.
Sven Nys: 'Dit was mijn speeltuin.'
Nadat Nys de anderen had ingehaald, koos hij meteen het hazenpad. De vier achtervolgers probeerden wel om bij hem te blijven, maar kenden pech. Meeusen verloor tijd na een fietswissel. Een val van Peeters remden de rest. Nys kon zo solo beginnen aan de laatste ronde.
De Balenaar kwam niet meer in de problemen. Ook een prikje van Vantornhout kon daar geen verandering meer in brengen. Nys pakte zo zijn zevende Belgische titel bij de prof. Meeusen werd knap derde. Albert kwam pas als negende over de streep, maar was na de wedstrijd niet te spreken over een supporter van Nys. Bij de elite zonder contract won Geert Wellens.
Niels Albert: 'Een supporter van Nys trok me neer.'
"Ik was niet goed weg en heb daarna veel risico moeten nemen", zei een dolgelukkige Nys na afloop. "Nu had ik enkele seconden voorsprong aan de meet. Zonder pech was dat veel meer geweest. Dit was zoals mijn coach zei mijn speeltuin. Als ik jonger was geweest, had ik misschien verloren, maar nu won ik op adrenaline. Natuurlijk wil ik ook wereldkampioen worden, maar mijn seizoen staat of valt niet met één titel. Ik wil een heel jaar domineren."
"De wedstrijd was voor mij zeker nog niet over tot het moment dat een supporter van Nys me neertrok. Ik keek achterom en zag duidelijk dat het iemand uit het Nys kamp was. De mensen rondom hem klapten zelfs. Zo kan je geen kampioen worden! Of ik hier over met Sven ga praten? Neen, maar ik hoop wel dat Sven zijn supporters hierover zal aanpakken. Als dat niet gebeurt, trek ik mijn conclusies en zal ik "hard to get" zijn.
De Pierenput in de blaarmeersen was de startplaats voor deze barkoude tocht
Gelukkig konden we de auto dicht stallen dus dat scheelde weeral een paar graden
Maar eerst nog genieten van onze koffie :ja nougatballen noppes koffie niets bakje troost
Overal hebben we al gefietst van de mooiste sporthallen tot de kleinste voetbalkantines: steeds konden we genieten van de ochtend sfeer koffie en grappen en grollen voor we aan de tocht begonnen
Deze morgen niets van dit alles niets gezelligheid niets sfeer
Maar nu genoeg van dit want we waren gekomen om te fietsen en we zouden fietsen of was het schaatsen
Over de rit kunnen we zeer kort zijn: niets speciaals maar wel koud en wind veel wind
De bevoorrading was ok
Het parcours was soms op het randje dank zij de sneeuw en de ijzel
Maar koud en veel wind
Gelukkig konden we na de rit wel genieten van de koffie of de grote potten Leffe en deze mochten wel koud staan
Het BK veldrijden in Oostmalle heeft bij de elite 2 uitgesproken favorieten: Niels Albert en Sven Nys. Kevin Pauwels geldt als schaduwfavoriet. Wie haalt het? Stem op je favoriet!
Wereldkampioen Albert en titelverdediger Nys staken er samen met de Tsjech Zdenek Stybar bovenuit deze crosswinter en zijn klaar om zondag in Oostmalle een gooi te doen naar de tricolore trui.
Het duo geldt ontegensprekelijk als topfavoriet, terwijl Pauwels een schaduwfavoriet is. Maar uiteraard staat ook de rest van het deelnemersveld te popelen om een jaar in de Belgische driekleur te mogen rondrijden.
Het parcours op en rond het vliegveld van Malle is een vlakke omloop met veel zandstroken, maar die liggen er door de winterse omstandigheden -voorlopig- hard bij.
Het valt af te wachten hoe de omloop er zondag bijligt voor de elite, nadat de nieuwelingen en junioren (zaterdag) en de vrouwen en de beloften (zondag) er al zijn over gereden.
Veel bochten in het BK-parcours (foto cyclocross-oostmalle)
Zacht of hard, nat of droog, door de opeenvolging van bochten is het sowieso een technisch parcours met veel draaien en keren. In de laatste rechte lijn kan je nog een en ander rechtzetten.
NUMMER ZEVEN VOOR NYS?
Vorig jaar werd Nys Belgisch kampioen in Ruddervoorde. Albert was toen tweede, Pauwels derde. Krijgen we zondag hetzelfde podium in Oostmalle?
Pakt Nys zijn zevende Belgische titel? Of schuift Albert (derde in 2008, tweede in 2009) opnieuw een plaatsje op? Of voert Pauwels, in 2002 al wereldkampioen bij de junioren, het hoge woord? Antwoord zondag vanaf 15u!
In welke profuitrusting rij jij komend seizoen rond? Quick Step kiest dit jaar voor een retromodel. Bekijk ook de gloednieuwe tenue's van onder andere Astana en Team Sky in de fotospecial!
Quick Step kiest de retrokaart in 2010. (foto sigried eggers)
De wielertrui van Quick Step lijkt verdacht veel op de retrotrui die ontworpen was voor de Ronde van Vlaanderen van vorig jaar. Ze mochten toen van de UCI niet (eenmalig) gebruikt worden en werden toen enkel aangedaan voor de wedstrijd om op het podium het wedstrijdblad te signeren.
De trui is iets donkerder blauw dan vroeger. De sponsor wordt op z'n Molteni's vermeld op een rood omlijnde witte band in het midden van de trui. De gitzwarte broek maakt de retrolook compleet.
De truitjes van Astana zijn weinig veranderd in het nieuwe jaar. Alberto Contador zal rondrijden in een trui met iets meer wit in verwerkt en enkele rode kleuraccenten, vanwege de nieuwe fietssponsor Specialized.
Team Sky bleef eerst erg mysterieus over zijn nieuwe tenue. Het werd een uitrusting in zwart, lichtblauw en wit met met een opvallende nieuwigheid: de naam van de renner op de zijkant.
De kledij van AG2R La Mondiale wordt dit jaar geproduceerd door het Belgische Vermarc. Net als vorig jaar zal de Franse ploeg te zien zijn in het witte shirt met blauwe en bruine blokken. Ook de oranje uitrusting van Euskaltel-Euskadi bleef nagenoeg gelijk aan die van vorig jaar.
Met twee kan je nóg sneller trappen dan alleen, dat zullen ze bij Specialized ook gedacht hebben toen ze de tandem versie van de Shiv-tijdritfiets in elkaar staken. Bekijk de fotospecial!
De rode raket. (foto conrad stoltz)
Off-road triatleet Conrad Stoltz legde de Shiv tandem op de gevoelige plaat vast tijdens een bezoek aan het hoofdkwartier van Specialized. "Voor een drag race van 6 km zou ik Fabian Cancellara en Mario Cipollini op dit ding zetten en oordoppen indoen voor de knal door de geluidsmuur", schrijft Stoltz op zijn website.
De rode raket ziet er niet alleen fantastisch uit, het is ook een knap staaltje van de mechaniekers van Specialized. Deze rode raket heeft een interne asaandrijving en is zo aerodynamisch dat zelfs de fietscomputer en tijdritstuur zijn geïntegreerd in de fiets.
Sinds kort kan je in de Museumshop van de Ronde van Vlaanderen terecht voor een reliëfkaart van de Vlaamse Ardennen.
(foto crvv)
Op deze kaart is niet enkel mooi te zien waar de kammen en valleien van de streek zich uitstrekken, ook alle Ronde-hellingen zijn er op aangegeven. Van de Koppenberg, de Paterberg en de Kwaremont is een profiel afgedrukt.
zie ook artikel : De hartslagmeter
