Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
Hartslagmeters komen steeds meer voor in de sportwereld. Maar, ook buiten de sportwereld lijkt het erop dat deze toestellen de markt veroveren. De fabrikanten slagen er immers steeds beter in om van de hartslagmeter een modieus horloge te maken dat niet enkel tijdens het sporten gedragen hoeft te worden. In dit dossier staan we even stil bij de werking en het nut training op basis van hartslag.
De hartslag is een zeer bruikbaar gegeven om de intensiteit van de inspanning in te schatten voor sporten waarbij grote spiergroepen op een ritmische wijze en gedurende langere tijd aan het werk zijn. Voorbeelden hiervan zijn lopen, voetballen, tennissen, fietsen, aerobics enz.
In deze sporttakken stijgt de hartslag evenredig met de intensiteit van de inspanning. De reden daarvoor is zeer eenvoudig. Met toenemende intensiteit gebruikt het lichaam meer energie en automatisch ook meer zuurstof.
De hartspier is in feite niets anders dan de pomp die de zuurstof (opgelost in het bloed) in het lichaam rondstuurt. Hoe sneller het hart slaat, hoe meer zuurstof de spieren aangeboden krijgen. De hartslag bepaalt dus mee de zuurstofopname. Uit onderzoek blijkt zelfs dat de relatie tussen de hartfrequentie (het aantal keer dat het hart per minuut samentrekt) en de zuurstofopname tot op een bepaalde intensiteit rechtlijnig is (formule van Fick). Dit gegeven is zeer belangrijk omdat men daarmee sporters goede richtlijnen kan bieden over hoe zij moeten trainen.
VO2 = HF x SV x Delta(a-v)O2
Bijschrift : De Formule van Fick geeft aan dat de zuurstofopname berekend wordt door de hartslag (HF), het slagvolume (aantal ml bloed dat per slag uit het hart stroomt, SV) en het verschil in zuurstofconcentratie tussen arterieel en veneus bloed met elkaar te vermenigvuldigen.
Daaruit volgt dat als de zuurstofopname stijgt, ook de hartfrequentie moet stijgen.Vermits het slagvolume en het verschil in zuurstofconcentratie bij submaximale inspanning weinig veranderen, stijgen de hartslag en de zuurstofopname evenredig bij zwaarder wordende inspanning.
In plaats van de hartslag te meten, kan men even goed de zwaarte van de inspanning uitdrukken in een absoluut getal zoals bv. de snelheid (rondetijden op de piste) of de getrapte weerstand op de fietsergometer (Watt). Absolute intensiteiten kunnen in de praktijk echter sterk variëren. Denken we maar aan situaties waar men met de wind mee of tegen de wind in traint. Wind in de rug leidt dan tot een veel hogere snelheid (vooral bij het wielrennen). Maar, ook de ondergrond, de heuvelachtigheid van het parcours, de positie op de fiets, het gebruikte materiaal, enz beïnvloeden uiteindelijk de werkelijke intensiteit waaraan men traint.
Wanneer men bijgevolg de intensiteit waaraan traint uitdrukt in een "vaste", niet veranderlijke parameter (bv de snelheid) dan traint men vaak verkeerd. Een lichte training kan dan afhankelijk van de omstandigheden de ene dag een recuperatietraining worden, en de andere dag een zware training.
Op basis daarvan besluiten trainingsdeskundigen dat het beter is om een persoonlijke intensiteitmeter te hebben die zich automatisch aanpast aan de omstandigheden waarin men traint. De hartfrequentie kan op zulke momenten een goede indicator zijn voor de werkelijke belasting. Als men bergop loopt aan een bepaalde hartslag, is men daarom niet minder intensief bezig dan als men op vlakke weg goed doorloopt, maar de snelheid zal wel een heel stuk lager liggen. Loopt men tegen de wind in, dan zal de snelheid dalen, maar de werkelijke intensiteit (zuurstofverbruik) blijft gelijk of neemt zelfs toe. Hoe hoger de hartfrequentie tijdens inspanning oploopt, hoe hoger de werkelijke belasting in realiteit is.
De hartfrequentie bekomen tijdens een kortdurende inspanning is echter niet of veel minder bruikbaar als intensiteitmeter. Onder korte inspanning verstaan we : krachttraining, snelheidstraining of weerstandstraining (zeer belastende, maar korte training).
Het probleem bij dit type inspanningen is dat er geen eenduidig verband bestaat tussen de verrichte arbeid en het zuurstofverbruik. Het lichaam doet voor dit type inspanningen beroep op brandstoffen die overwegend zonder gebruik van zuurstof energie kunnen leveren (indien voldoende rust tussen elke inspanning gerespecteerd wordt). Daardoor vervalt in dit geval de lineaire relatie tussen zuurstofopname en hartslag.
De absolute intensiteit daarentegen is wel de meest objectieve manier om de prestaties van sporters onderling te vergelijken. Maar, op training moet men de individuele grenzen respecteren en wat goed is voor één persoon, is slecht voor de andere. Anders gezegd, een rustige bosloop aan het begin van het seizoen kan voor de niet getrainde sporter een zeer zware training worden daar waar dit voor de goed getrainde een recuperatieduurloop is. De effecten van zulke training zijn dan ook compleet verschillend voor beide sporters en kunnen op lange termijn leiden tot over- en ondertraining.
In ploegsporten komt het er voor een trainer dus op aan om voor iedere speler zijn optimale trainingsintensiteiten te kennen.
Weers- en terreinomstandigheden bepalen hoe zwaar een training wordt. Een rustige bosloop aan een tempo van 10 km/u op een slijkerige ondergrond kan voor de ongetrainde ontaarden in een regelrechte weerstandstraining. Weerstandstraining gaat gepaard met sterk verzuurde spieren en heeft een nefast effect op de uithouding. Nochtans wordt een bosloop verondersteld de uithouding te verbeteren. Indien men in dit geval de hartslag als maat voor de intensiteit van de inspanning gebruikt, dan kunnen getrainde en ongetrainde aan de hand van hun hartslag bepalen hoe snel zij moeten lopen om bv. in uithouding te blijven.
Naast de absolute intensiteit en hartslag kan men ook 'op gevoel' trainen. Vóór de intrede van de hartslagmeter werd er trouwens weinig anders gedaan. Er kunnen hierbij evenwel problemen optreden. Alhoewel de ervaren sporter denkt zijn lichaam goed te kennen, wordt de intensiteit van de training vaak verkeerd ingeschat. Trainingen die puur in uithouding moeten gebeuren, worden maar al te vaak trainingen waarbij verzuring van de spieren en een hoge hartfrequentie optreedt zonder dat men dat werkelijk onmiddellijk voelt. Omgekeerd traint men soms niet intensief genoeg om het beoogde trainingseffect te bekomen. In beide gevallen kan het gebruik van de hartslagmeter tijdens training de nodige informatie verschaffen.
In het geval van de niet ervaren sporter is de hartslagmeter het instrument bij uitstek om niet elke training te laten uitgroeien tot een wedstrijd. Beginnende sporters trainen met name meestal veel te intensief waardoor het risico op blessures sterk toeneemt en het plezier tijdens de activiteit afneemt.
De hartslag kan manueel of via een hartslagmeter gemeten worden. Bij de manuele methode legt men wijs- en middenvinger in de halsstreek totdat men de halsslagader (a. carotis) voelt. Bij elke hartslag voelt men de drukgolf doorheen de slagader. Wanneer men gedurende 10 seconden het aantal pulsaties (slagen) telt en vervolgens deze waarde vermenigvuldigt met 6, bekomt men de hartfrequentie (sl/min).Voor het meten van de hartslag in rust volstaat de manuele methode ruimschoots. Tijdens inspanning is deze methode echter niet meer bruikbaar. Het meten van een hartslag die boven de 160 slagen per minuut uitstijgt is sterk onderhevig aan foute tellingen, afgezien van het feit dat men tijdens het lopen of fietsen moeilijk de hartslag kan tellen.
De hartslagmeters zijn op hun beurt op te delen in verschillende categorieën. Men kent de hartslagmeters met een borstband en de hartslagmeters waarbij de bloeddoorstroming aan de vinger of aan de oorlel gemeten wordt. Uit de praktijk blijkt dat hartslagmeters met een borstband de beste resultaten geven en het handigst in gebruik zijn om de hartslag tijdens inspanning te meten.
De borstband capteert de elektrische activiteit van het hart en zendt een signaal door naar het polshorloge. De polshorloge berekent de gemiddelde hartfrequentie over een bepaalde tijd (5 tot 60 sec). Omdat de borstband (zender) rechtstreeks de prikkeling van het hart meet, net zoals een elektrocardiogram (ECG), zegt men dat dit soort hartslagmeters EKG-accuraat is. De nieuwste horloges hebben zelfs de mogelijkheid om beat-to-beat de hartfrequentie weer te geven en zijn daarmee de meeste nauwkeurige hartslagmeters.
Wanneer men stopt met de inspanning daalt de hartfrequentie in functie van o.a. het gevolgde type van recuperatie (actief werken aan een bepaalde intensiteit of passief rusten), de mate van getraindheid, enz. Afhankelijk van het type training, moet men een langere of kortere recuperatieperiode voorzien. Algemeen mag men stellen dat hoe intensiever de training is, hoe langer de cooling-down of recuperatie onmiddellijk na de training moet duren.
De duur van de recuperatie bij training kan men immers niet rechtstreeks afleiden uit het bereiken van een bepaalde hartfrequentie, maar wordt eerder op spiergevoel bepaald. Het is niet omdat de hartfrequentie daalt, dat men mag denken dat het lichaam zich volledig herstelt. Een lage hartfrequentie tijdens actieve recuperatie wijst wel op een goed, maar daarom nog geen volledig herstel. Tijdens inspanning komen verschillende stoffen vrij in het lichaam die tijdens de recuperatiefase verwerkt moeten worden (bv. melkzuur). Het vooropstellen van één bepaalde vaste hartfrequentiewaarde (bv. HF<120) heeft vanuit een fysiologisch standpunt geen enkele zin. Men kan enkel het patroon van de hartfrequentiedaling voor eenzelfde type training bij dezelfde persoon vergelijken en in functie daarvan uitspraken doen. Stel bv. dat de hartslag na 3 weken trainen, sneller een bepaalde waarde bereik, dan mag men aannemen dat dit gebeurt als gevolg van een betere trainingstoestand. Een voorwaarde om tot deze uitspraak te komen is wel het respecteren van steeds dezelfde cooling-down.
Jammer genoeg biedt de hartfrequentiemeting niet enkel voordelen maar zijn er ook een aantal nadelen aan deze meting verbonden. Deze nadelen kunnen in bepaalde omstandigheden zelfs zo groot worden dat het beter is om toch op een rechtstreekse intensiteitindicator (tijd, snelheid) of gevoel te trainen dan op hartfrequentie.
Nochtans zijn deze nadelen veelal te omzeilen door regelmatig de hartfrequentie als maatstaf op training te gebruiken. Daardoor leert men de reacties van zijn lichaam beter kennen en kan men ingrijpen wanneer dit nodig blijkt.
Het grootste nadeel aan het gebruik van de hartfrequentie is de mogelijke variabiliteit ervan. Onder invloed van de hieronder opgesomde factoren kan de hartfrequentie de ene dag veel lager (10 slagen is geen uitzondering) of hoger liggen dan op andere "normale" dagen. Het ligt aan de sporter zelf om deze variabiliteit te onderkennen en adequaat te interpreteren.
De hartfrequentie kent schommelingen die beïnvloed worden door bioritme, temperatuur (omgeving en lichaam), vochtigheid, trainingstoestand (normaal - overtraind), hoogte (hypoxie), voedingstoestand (vochtverlies - glycogeendepletie), ziekte (koorts), medicatie, type sport, stress, enz.
Bioritme De hartfrequentie ligt 's ochtends lager dan 's avonds. Daarnaast hebben vele sporters het iets moeilijker om in de voormiddag hogere hartfrequentie te halen dan later op de dag. Door steeds op hetzelfde tijdstip van de dag te trainen kan dit omzeild worden.
Temperatuur In een hoge omgevingstemperatuur ligt de hartfrequentie gevoelig hoger dan in een koude omgevingstemperatuur. De huid moet immers beter doorbloed worden om warmte af te staan waardoor de spieren minder bloed krijgen. Als de zuurstofbehoefte van de spieren (de intensiteit van de inspanning) gelijk blijft, moet het hart sneller slaan om daaraan te voldoen.
Tijdens een lange (intensieve) training stijgt de hartfrequentie met de duur. Dit heet het cardiovasculaire driftfenomeen en wordt veroorzaakt door een stijging in lichaamstemperatuur. Het is er de oorzaak van dat de snelheid na verloop van tijd lichtjes moet dalen om een vooropgestelde bovengrens van de hartslag niet te overschrijden.
Vochtigheid Bij een hoge vochtigheidsgraad van de lucht geeft het lichaam moeilijker warmte af aan de omgevingslucht en wordt het hart-bloedvatensysteem zwaarder belast, met als gevolg hogere hartfrequentiewaarden.
Trainingstoestand Beginnende sporters halen bij een geringe inspanning reeds een hoge hartfrequentie. Dit komt hoofdzakelijk door een gering zuurstofopnemend vermogen. De ongetrainde hartspier pompt per contractie (= slagvolume) minder bloed uit dan een getrainde hartspier.
Beide factoren samen zorgen voor een hoge rusthartfrequentie en een verhoogde hartfrequentie tijdens submaximale inspanningen. Naarmate de getraindheid toeneemt, zal de rusthartfrequentie en de hartfrequentie tijdens (submaximale) inspanning naar een minimum dalen. Een eerste teken van een betere trainingstoestand is de daling van de hartslag tijdens training. Anderzijds kan oververmoeidheid en/of overtraining aanleiding zijn voor een verhoogde rustpols.
Hoogte Op hoogte (vanaf 1500 m.) daalt de beschikbare hoeveelheid zuurstof die opgenomen kan worden. Het hart dient het bloed sneller in het lichaam te laten circuleren om de spieren voldoende zuurstof aan te bieden. De arbeid verricht op zeeniveau of op hoogte blijft immers even zwaar. Gevolg daarvan is een verhoogde hartfrequentie tijdens de inspanning.
Atleten die een verminderd zuurstoftransportvermogen hebben door afwijkingen in hun bloedbeeld (bv. anemie) verkeren in eenzelfde situatie.
Voedingstoestand Bij uitgeputte (gedepleteerde) glycogeenvoorraad stijgt de hartfrequentie significant t.o.v. een normale toestand. Ook bij dehydratie (> 2% lichaamsgewicht) stijgt de hartfrequentie. Voldoende drinken tijdens een training is uitermate belangrijk. Een stijgende hartfrequentie tijdens langdurige rustige training kan dus wijzen op tekort aan vocht. Drinken is dan de boodschap.
Ziekte Onder invloed van ziekte zal de hartfrequentie meestal stijgen. Naast een lichamelijk onwel voelen zal de rusthartfrequentie met 5 tot 10 slagen gestegen zijn. Is de ochtendpols gedurende 2 of meer dagen verhoogd, dan traint u zelfs beter helemaal niet of last u slechts recuperatietrainingen in. In dat geval is het zelfs raadzaam om uw arts te raadplegen.
Per graad Celsius stijging boven de normale lichaamstemperatuur, stijgt de rusthartfrequentie met ongeveer 8 slagen per minuut.
Medicatie Tal van medicaties oefenen een invloed uit op de hartfrequentie. Indien u medicatie neemt op voorschrift, informeert u best bij uw arts of u hier rekening moet mee houden. Vooral voor hartpatiënten kan dit uitermate belangrijk zijn (bèta-blokkers onderdrukken de hartslag zeer sterk).
Stress Onder invloed van spanning (wedstrijd) of stress stijgt de hartfrequentie aanzienlijk. Iedereen die reeds een inspanningstest afgelegd heeft, weet dat men nagenoeg nooit zijn werkelijke rusthartfrequentie kan bereiken bij de aanvang van zo'n test. Bij submaximale inspanningen kan dit effect voor een deel de hartfrequentie doen stijgen. Dit is echter zeer persoonsgebonden !
Voor de aanschaf van een hartslagmeter kan u terecht bij fietsspeciaalzaken, gespecialiseerde loopschoenenwinkels, grote ketens van sportwinkels of in uitzonderlijke gevallen zelfs de horlogemaker. Ook via Internet kan men toestellen aankopen of tenminste meer informatie opzoeken. Er bestaan verschillende merken (Polar, Cardiosport, Sensor Dynamics, Vetta enz.) die sterk verschillende prijzen hanteren. Aan u om uit te maken welke functies u allemaal nodig heeft, maar reken op een minimum investering van ± 50 euro.
Een Vlaamse Facebookgroep tegen het zogenaamde 'wielerterrorisme' telt al meer dan 10.000 leden. Onrustwekkend is dat heel wat leden oproepen tot haat tegenover eender welke wielertoerist.
(foto facebook)
'Wielertoeristje, Kunde nu ne keer godverdomme langs de kant rijden???', zo heet de groep die ondertussen al meer dan 10.000 aanhangers telt op Facebook.
De omschrijving van de groep liegt er niet om: "Iedereen kent ze wel... de wielerTERRORISTEN, Want dat zijn ze! Midden van de baan rijden ook al is er een fietspad, jonge kinderen schaamteloos van de baan rijden en al roepend en scheldend de rustige fiets-tochtjes van andere verpesten."
Bij de start van het wieler(toeristen)seizoen in de lente van vorig jaar was er al veel te doen rond het zogenaamde wielerterrorisme. Ongeoorloofde praktijken op de (koers)fiets worden terecht afgekeurd, ook in het fietswereldje zelf. Bemustmakingscampagnes zoals 'Ik Fiets Proper' van magazine Grinta! zijn daar het levende bewijs van.
Helaas zijn er nog steeds enkelingen die het imago van de Vlaamse wielertoerist besmeuren door zich niet aan de regels van het verkeer en/of het fatsoen te houden. Op de bewuste Facebook-groep komt het echter over alsof álle wielertoeristen ook meteen -terroristen zijn en dat is onrustwekkend. Er worden zelfs allerhande tips uitgewisseld om wielertoeristen van de baan te rijden of het leven zuur te maken, wat uiteraard niet de bedoeling kan zijn.µ
'YOU STUPID CYCLIST'
Een gelijkaardige Engelse Facebook-groep 'There's a perfectly good path right next to the road you stupid cyclist!' telt ondertussen meer dan 32.000 fans. Ook in deze groep krioelt het van opruiende taal jegens fietsers in het algemeen. De bijhorende groepsfoto van een fietser die geraakt wordt door een openzwaaiend portier, spreekt boekdelen.
Debra Rolfe, campagnecoördinator van de Britse fietsersvereniging CTC, reageerde onthutst over de Facebook-groepen. "Het is triest dat meer dan 32.000 mensen achter het idee staan om fietsers van de weg te maaien. Zo'n groep kan dan wel als een grap opgevat worden, maar het draagt toch een duidelijke boodschap uit dat fietsers het niet verdienen om met respect behandeld te worden. Dat is verkeerd en potentieel erg gevaarlijk."
"Deze groep is helaas representatief voor de onacceptabele en schokkende houding tegenover de veiligheid van fietsers", besluit Rolfe.
Niels Albert heeft aan zijn val tijdens het BK veldrijden van in Oostmalle een ribbreuk opgelopen. De renner werd door een toeschouwer van de fiets getrokken en kwam zwaar ten val.
Niels Albert tijdens het BK in Oostmalle. (foto belga)
"Onze wereldkampioen bleef na de titelstrijd hinder ondervinden aan de ribben waardoor een verder medisch onderzoek ons toch noodzakelijk leek", stelde manager Christoph Roodhooft.
"In het ziekenhuis van Herentals werd de breuk van een rib vastgesteld. Deelname in Otegem is dus al uitgesloten. Ook de wereldbekermanche in het Noord-Franse Roubaix komt zeker in het gedrang. Of wij nu geen juridische stappen overwegen om de dader voor het financiële verlies te laten opdraaien? We zullen dat overleggen, maar dat kwam nog niet ter sprake", besloot de manager.
BKCP-Powerplus, het team van Albert, kwam ook terug op de hetze die ontstaan was na het incident tijdens het BK. "We vinden het jammer dat de verklaring van zowel Niels Albert als Bart Aernouts volledig in de schaduw worden gesteld van die van 'de opgespoorde toeschouwer' die toegeeft dronken te zijn geweest en verklaart een Niels Albert-supporter te zijn, terwijl hij zich had opgesteld tussen de supporters van een andere renner. De verklaring van de man over zijn eigen dronkenschap en het incident worden dus hoger ingeschat", klinkt het in een persmededeling.
"In de emotie na de wedstrijd hebben Niels en zijn entourage op geen enkel moment de verdiende zege van Sven Nys in twijfel getrokken, noch beweerd dat Albert zonder het incident de wedstrijd zou gewonnen hebben", klinkt het.
Sven Nys heeft in Oostmalle zijn Belgische titel verlengd. Op een spekglad parcours rondde hij een fraaie inhaalrace succesvol af. Nys finishte solo voor Klaas Vantornout en Tom Meeusen.
Voor de start wou niemand de favorietenrol op zich nemen. Niels Albert en Sven Nys bestempelden de concurrent als de te kloppen man. De twee vertrokken samen met dertien anderen met geslepen messen aan het Belgische kampioenschap. Enkele seconden later kregen ook de elite zonder contract het startschot voor hun wedstrijd.
Bij de grote mannen misten Albert en Nys hun start. Tom Meeusen en Sven Vanthourenhout doken als eerste het veld in. Die twee trokken stevig door en zorgden voor het eerste kloofje in Oostmalle. Daar achter maakte Bart Wellens een uitstekende indruk. Zijn ploegmaat Kevin Pauwels moest al snel een kruis maken over zijn ambities na problemen met de ketting.
Voorin gebeurde wat niet kon uitblijven, een uitschuiver op het gladde ijs. Meeusen verslikte zich in een bocht en Vanthourenhout was weg. Niet veel later ging ook Nys tegen de grond. De Balenaar moest op zijn eentje de aansluiting zoeken met een groepje achtervolgers waar Albert de leiding nam. Nys moest zelfs een tweede tegenslag verwerken voor hij aansluiting kon vinden bij de rest. Bart Wellens had minder geluk. Ook zijn ketting begaf het.
NYS OP REVANCHE
Vanthourenhout liet het niet aan zijn hart komen. Hij reed solo door. Op vier ronden van het einde had hij nog een vijftal seconden voorsprong op het drietal Meeusen, Rob Peeters en Klaas Vantornhout. Een ronde later moest die laatste lossen en werd hij bijgebeend door Nys. De uittredende kampioen gaf alles om zijn titel te verdedigen. Een ontketende Nys bleef de snelheid opvoeren en reed zelfs zonder problemen door naar de kop van de wedstrijd.
Sven Nys: 'Dit was mijn speeltuin.'
Nadat Nys de anderen had ingehaald, koos hij meteen het hazenpad. De vier achtervolgers probeerden wel om bij hem te blijven, maar kenden pech. Meeusen verloor tijd na een fietswissel. Een val van Peeters remden de rest. Nys kon zo solo beginnen aan de laatste ronde.
De Balenaar kwam niet meer in de problemen. Ook een prikje van Vantornhout kon daar geen verandering meer in brengen. Nys pakte zo zijn zevende Belgische titel bij de prof. Meeusen werd knap derde. Albert kwam pas als negende over de streep, maar was na de wedstrijd niet te spreken over een supporter van Nys. Bij de elite zonder contract won Geert Wellens.
Niels Albert: 'Een supporter van Nys trok me neer.'
"Ik was niet goed weg en heb daarna veel risico moeten nemen", zei een dolgelukkige Nys na afloop. "Nu had ik enkele seconden voorsprong aan de meet. Zonder pech was dat veel meer geweest. Dit was zoals mijn coach zei mijn speeltuin. Als ik jonger was geweest, had ik misschien verloren, maar nu won ik op adrenaline. Natuurlijk wil ik ook wereldkampioen worden, maar mijn seizoen staat of valt niet met één titel. Ik wil een heel jaar domineren."
"De wedstrijd was voor mij zeker nog niet over tot het moment dat een supporter van Nys me neertrok. Ik keek achterom en zag duidelijk dat het iemand uit het Nys kamp was. De mensen rondom hem klapten zelfs. Zo kan je geen kampioen worden! Of ik hier over met Sven ga praten? Neen, maar ik hoop wel dat Sven zijn supporters hierover zal aanpakken. Als dat niet gebeurt, trek ik mijn conclusies en zal ik "hard to get" zijn.
De Pierenput in de blaarmeersen was de startplaats voor deze barkoude tocht
Gelukkig konden we de auto dicht stallen dus dat scheelde weeral een paar graden
Maar eerst nog genieten van onze koffie :ja nougatballen noppes koffie niets bakje troost
Overal hebben we al gefietst van de mooiste sporthallen tot de kleinste voetbalkantines: steeds konden we genieten van de ochtend sfeer koffie en grappen en grollen voor we aan de tocht begonnen
Deze morgen niets van dit alles niets gezelligheid niets sfeer
Maar nu genoeg van dit want we waren gekomen om te fietsen en we zouden fietsen of was het schaatsen
Over de rit kunnen we zeer kort zijn: niets speciaals maar wel koud en wind veel wind
De bevoorrading was ok
Het parcours was soms op het randje dank zij de sneeuw en de ijzel
Maar koud en veel wind
Gelukkig konden we na de rit wel genieten van de koffie of de grote potten Leffe en deze mochten wel koud staan
Het BK veldrijden in Oostmalle heeft bij de elite 2 uitgesproken favorieten: Niels Albert en Sven Nys. Kevin Pauwels geldt als schaduwfavoriet. Wie haalt het? Stem op je favoriet!
Wereldkampioen Albert en titelverdediger Nys staken er samen met de Tsjech Zdenek Stybar bovenuit deze crosswinter en zijn klaar om zondag in Oostmalle een gooi te doen naar de tricolore trui.
Het duo geldt ontegensprekelijk als topfavoriet, terwijl Pauwels een schaduwfavoriet is. Maar uiteraard staat ook de rest van het deelnemersveld te popelen om een jaar in de Belgische driekleur te mogen rondrijden.
Het parcours op en rond het vliegveld van Malle is een vlakke omloop met veel zandstroken, maar die liggen er door de winterse omstandigheden -voorlopig- hard bij.
Het valt af te wachten hoe de omloop er zondag bijligt voor de elite, nadat de nieuwelingen en junioren (zaterdag) en de vrouwen en de beloften (zondag) er al zijn over gereden.
Veel bochten in het BK-parcours (foto cyclocross-oostmalle)
Zacht of hard, nat of droog, door de opeenvolging van bochten is het sowieso een technisch parcours met veel draaien en keren. In de laatste rechte lijn kan je nog een en ander rechtzetten.
NUMMER ZEVEN VOOR NYS?
Vorig jaar werd Nys Belgisch kampioen in Ruddervoorde. Albert was toen tweede, Pauwels derde. Krijgen we zondag hetzelfde podium in Oostmalle?
Pakt Nys zijn zevende Belgische titel? Of schuift Albert (derde in 2008, tweede in 2009) opnieuw een plaatsje op? Of voert Pauwels, in 2002 al wereldkampioen bij de junioren, het hoge woord? Antwoord zondag vanaf 15u!
In welke profuitrusting rij jij komend seizoen rond? Quick Step kiest dit jaar voor een retromodel. Bekijk ook de gloednieuwe tenue's van onder andere Astana en Team Sky in de fotospecial!
Quick Step kiest de retrokaart in 2010. (foto sigried eggers)
De wielertrui van Quick Step lijkt verdacht veel op de retrotrui die ontworpen was voor de Ronde van Vlaanderen van vorig jaar. Ze mochten toen van de UCI niet (eenmalig) gebruikt worden en werden toen enkel aangedaan voor de wedstrijd om op het podium het wedstrijdblad te signeren.
De trui is iets donkerder blauw dan vroeger. De sponsor wordt op z'n Molteni's vermeld op een rood omlijnde witte band in het midden van de trui. De gitzwarte broek maakt de retrolook compleet.
De truitjes van Astana zijn weinig veranderd in het nieuwe jaar. Alberto Contador zal rondrijden in een trui met iets meer wit in verwerkt en enkele rode kleuraccenten, vanwege de nieuwe fietssponsor Specialized.
Team Sky bleef eerst erg mysterieus over zijn nieuwe tenue. Het werd een uitrusting in zwart, lichtblauw en wit met met een opvallende nieuwigheid: de naam van de renner op de zijkant.
De kledij van AG2R La Mondiale wordt dit jaar geproduceerd door het Belgische Vermarc. Net als vorig jaar zal de Franse ploeg te zien zijn in het witte shirt met blauwe en bruine blokken. Ook de oranje uitrusting van Euskaltel-Euskadi bleef nagenoeg gelijk aan die van vorig jaar.
Met twee kan je nóg sneller trappen dan alleen, dat zullen ze bij Specialized ook gedacht hebben toen ze de tandem versie van de Shiv-tijdritfiets in elkaar staken. Bekijk de fotospecial!
De rode raket. (foto conrad stoltz)
Off-road triatleet Conrad Stoltz legde de Shiv tandem op de gevoelige plaat vast tijdens een bezoek aan het hoofdkwartier van Specialized. "Voor een drag race van 6 km zou ik Fabian Cancellara en Mario Cipollini op dit ding zetten en oordoppen indoen voor de knal door de geluidsmuur", schrijft Stoltz op zijn website.
De rode raket ziet er niet alleen fantastisch uit, het is ook een knap staaltje van de mechaniekers van Specialized. Deze rode raket heeft een interne asaandrijving en is zo aerodynamisch dat zelfs de fietscomputer en tijdritstuur zijn geïntegreerd in de fiets.
Sinds kort kan je in de Museumshop van de Ronde van Vlaanderen terecht voor een reliëfkaart van de Vlaamse Ardennen.
(foto crvv)
Op deze kaart is niet enkel mooi te zien waar de kammen en valleien van de streek zich uitstrekken, ook alle Ronde-hellingen zijn er op aangegeven. Van de Koppenberg, de Paterberg en de Kwaremont is een profiel afgedrukt.
Met plenzende regen ging het richting Erembodegen: dit beloofde niet veel goeds
Het 3uur spinning van de avond ervoor waren nog niet uit de benen: dit zou een zwaar ritje worden
De vaste kern was zoals steeds op post en de eerste kilometers werden nu eens als groep afgelegd
Maar al na de eerste modder strook viel de groep uiteen en elk koos voor zijn afstand
Met twee zouden we de grote tour doen maar na 10 loodzware kilometers besloten we wijselijk voor het midden afstand
Kilometer na kilometer was ploeteren en een beetje sterven en veel rust werd ons ook niet gegund
De slijtage van mens en fiets werd vandaag duchtig op de proef gesteld: de remblokjes smolten als sneeuw voor de zon en de benen werden de vele modder paden ook niet gespaard
20 km duurde de eerste marteling voor we de bevoorrading bereikten en hier konden we eindelijk een beetje op adem en de suikers aanvullen
Lang werd er niet getalmd om geen kou te krijgen
Nog 10 km voor de boeg en we hebben het geweten ook: we dachten dat het eerste deel zwaar was maar het tweede deel lag er nog zwaarder bij
Waterplasjes werden kleine meertjes en drassige paden werden lood zware hindernissen
Gelukkig waren we na 30 km terug aan de voetbal kantine want veel had ik niet meer over
Na de warme douche konden we nog dik nagenieten van deze niet snel te vergeten rit
3uur zware spinning tot 10u30 en de dag erna een loodzware rit is van het goede te veel: en is een goede les voor de toekomst
26 december op deze datum ging het richting Deinze voor onze zaterdagse vtt rit dat deze datum tevens ook onze trouwdatum is maakt deze rit toch iets specialer dan andere ritten
De auto stallen aan het voetbalplein van FC Deinze was een makkie: maar uitstappen was een ander verhaal spekglad en donker met als resultaat valpartijen
Eén van deze vallers had een mooie breuk aan de arm opgelopen: zonde
De vernieuwde kantine was een schot in de roos: ruim comfortabel en modern fris
Na de inscanning konden we aan de tocht beginnen: de eerste meters lagen er spekglad bij dus dat beloofde voor het vervolg
De volgende honderd meters kregen we een slingerend parcours
Voorgeschoteld dat er verdomd lastig bijlag
Langs de leiedijk kregen we terug gevaarlijke ijsplassen voorgeschoteld: en de schrik begon een beetje de bovenhand te krijgen
Nu ging de rit richting ST-Maartens Latem voor kilometers glijd en schaats plezier met als resultaat: in het decor zonder erg gelukkig
De bevoorrading was terug prima en niets op aan te merken
Het tweede deel was nog gevaarlijker dan het eerste deel en langs het jaagpad was het dubbel opletten
Lang het bos aan het kanaal konden we ons eindelijk nog eens in het zweet fietsen en in het domein van het kasteel van Ooidonk was het naar jaargelijkse gewoonte ook stompen geblazen
Gelukkig bereikten we allen gezond en wel de aankomst en dit was vandaag al een kunst op zich
eigelijk zit de wereld raar ineen dit jaar was er veel geween oorlog rampen enzo voort vind jij dat dit zo hoort iedereen moet een steentje bijdragen niet meer pesten alleen maar plagen neem een voorbeeld aan wij tussen ons was het toch altijd koek en ei natuurlijk liep het niet altijd zoals het hoort soms heel gek gewoon gestoort maar het verleden is gebeurt, voorbij nu ligt er een toekomst open voor jou en mij want het nieuwe jaar begint, en volgend jaar opnieuw ik ben benieuwd wat het brengt
Bijna werd er een domper gezet na 2uur schitterende spinning maar dank zij een computer foutje konden we deze avond toch nog leuk afsluiten
Zo is ook 2009 begonnen voor mij en mijn echtgenote: na het spijtige ongeval eind 2008
Maar beiden zijn we doorbijters en volle moed zijn we aan het nieuwe jaar begonnen
Ondanks de sportieve achterstand van bijna 2maanden wilde mijn vrouw toch aan bijna alle klassiekers deelnemen
En ze heeft het nog gedaan ook al was het met vallen en opstaan (figuurlijk) omloop het volk-E3 prijs Brabantse pijl Ronde van Vlaanderen-Waalse Pijl-Luik Bastenaken Luik en de volledige lotto cycling kalender om er maar een paar te noemen
2009 was terug een jaar waar we ten volle konden genieten van het fietsen en ons volledig op het fietsen konden focussen zonder stress of andere kopzorgen
2009 was ook het jaar waar we terug aanknoopten bij oude vrienden die ons gelukkig met open armen ontvangden
Mijn fietsmaatje zat hier voor een groot deel tussen en daar zijn we hem eeuwig dankbaar voor zijn
Het was ook het jaar waar we de ronde van Frankrijk van dichtbij en zelfs 2x op het zelfde parcours konden fietsen als de wielergoden en dit smaakte naar meer:voor 2010 staat de 17de rit op het menu 175km lang en 5cols zwaar dit beloofd
Aan het winterseizoen van 2009 hebben we dank zij de terug gewonnen en zelfs nieuwe vrienden niets dan goede herinneren
Want één ding hebben we geleerd :men wil ergens bijhoren tegen wil en dank of men hoort ergens bij en het laatste is het belangrijkste
En wat geweest is geweest en wat komen zal komen
Houd het sportief en gezond
Daarom voor iedereen een gelukkig en voorspoedig 2010
Sven Nys is de man van het moment in het veldrijden. In Middelkerke won Nys de Noordzeecross. Al de derde overwinning op rij voor de Belgische kampioen.
Nys boekte een derde zege op rij. (foto belga)
De 33-jarige Nys haalde het in Middelkerke afgescheiden voor Tom Meeusen. Klaas Vantornout werd derde.
Het was de vijfde zege in Middelkerke voor Nys, de derde op rij. De Belgische kampioen duldde tot drie ronden van het einde nog het gezelschap van Meeusen, maar liet dan zijn enige metgezel definitief achter zich. Vantornout had door een valpartij het kopduo eerder al moeten laten gaan.
"Deze zege doet weer deugd", reageerde Nys. "Zeker nu er een zware periode aanbreekt, met bijna alle dagen een cross. Iedereen heeft het over een minder goed gestart seizoen voor mij, maar de laatste tijd tikt het tellertje mooi aan."
Michel Wuyts, José De Cauwer en Eddy Planckaert van de partij op Velofollies
Rik Vanwalleghem, ex-wielerjournalist en directeur van het Centrum Ronde van Vlaanderen legt op Velofollies (www.velofollies.be) het vuur aan de schenen van Michel Wuyts, José De Cauwer en Eddy Planckaert.
Het zijn stuk voor stuk wielericonen. Sporza-wielercommentator Michel Wuyts wordt stilaan een monument. Kent niet alleen de schoenmaat van alle profs, maar weet vooral hoe de koers in elkaar zit. Als auteur van enkele wielerboeken liet hij ook zijn schrijftalent al bewonderen.
De Cauwer was dan weer renner, ploegleider (won met Greg LeMond de legendarische Tour van 1989), bondscoach (Boonen, Madrid 2005) en tv-commentator. Weet dus als geen ander hoe het zit achter de coulissen van de wielersport. Werkt aan een boek dat uitkomt in maart 2010.
Eddy Planckaert tenslotte is en blijft een geval apart. Als profrenner fascineerde hij al, niet alleen door zijn successen (o.a. Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en de groene Tourtrui), ook door zijn radde humoristische tong. Nadien legde hij een onwaarschijnlijk parcours af, dat (voorlopig) eindigde in de VTM-reeks 'De Planckaerts'.
Deze praatsessie gebeuren telkens in een aangename brasserie sfeer op Velofollies, van 22 t.e.m. 24 januari in in Kortrijk Xpo.
zie ook artikel : De hartslagmeter
