Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
21 maart topdag voor de wielertoeristen met de echte start van het wielerseizoen daar hebben een ganse winter voor getraind daar hebben we liters zweet voor verloren en kan het echt beginnen
Voor de startplaats had men deze morgen het Wielercentrum Eddy Merckx
Uitgekozen een betere plaats voor de Lotto cycling tour kan men niet vinden; juist buiten het centrum ruime parking en een prachtlocatie de start kon al niet meer stuk.
Na het afhalen van de startnummers en ons te laten Inscannen bij Wielerbond Vlaanderen konden we van start en we zouden vandaag niet alleen zijn de parking en de watersportbaan stonden reeds vol met autos en op plaatsen was zelfs file rijden .
De eerste kilometers langs de Gentse ringvaart richting Zwijnaarde waren uitstekend als opwarming voor wat zou komen
In Merelbeke waren we verplicht door de werkzaamheden aan de Zwijnaardse steenweg een alternatief fietspad te nemen wat niet door iedereen gesmaakt werd maar eens daarvoor bij was het terug gas geven en genieten
Goed opgewarmd bereikten we Landskouter waar het eerste prikje werd gegeven met het kleine maar pittige hellinkje die vlotjes werd verteerd de volgende kilometers vlogen voorbij op deze prachtige lente dag
De controle en bevoorrading plaats bijna boven op een kassei helling was volgens velen niet echt de ideale stopplaats tot midden op de rijbaan stond men aan te schuiven met de fiets aan de hand; wij niet want als je het wereldje een beetje kent stelt je eerst de fiets weg en dan gaat u langs de bevoorrading zonder drummen of aanteschuiven
Na deze stop kwam het stevigere werk via de kasseien van de Haaghoek konden we goed dooreen geschud aan de Leberg beginnen die de eerste echte heuvel van de dag
De mooiste helling van deze tocht op 60km was de Pottelberg een pracht van een klim; niet te steil niet te lang en door een bos jammer dat er zo maar een is
Nummer 3 was de Taaienberg met zijn klootte kasseien die er vandaag gelukkig droog bij lag en er toch nog een beetje plezier aan te beleven viel het deelnemers veld was nu volledig uit elkaar gevallen en de eerste voetjes werden aan de grond gezet
Eikenberg als volgende helling was voor ons ook geen echte verrassing maar het is en blijft een lastige klim en zeker niet te onderschatten maar veel rust werd ons niet geschonken en de Wolvenberg kwam er al vlug aan het midden stuk van deze bult is ook geen lachertje en nu we dachten dat we een beetje konden uitrusten hadden we het ook mis de kassei strook die nu volgde kon tellen 2500 meter bonken en stompen over een helle baan
De bevoorrading na deze marteling kwam dan ook niets te vroeg en konden we ons nog eens goed voltanken om aan het laatste deel te kunnen beginnen
Met de Molenberg als laatste echte helling en kuiten bijter die ondanks de vele fietsers toch nog redelijk te bereiden viel en met enkel nog Munteberg voor de boeg waren alle hellingen achter ons en we langs Merelbeke en Zwijnaarde in volle vaart richting aankomst fietsen waar het nog steeds een drukte van je welste was. Vandaag was terug een topdag en eentje om nooit te vergeten prachtig, super en geweldig dit smaakt naar meer en met volgende zaterdag terug een klassieker voor de boeg zou dit wel eens kunnen lukken No stress no rules no worries
Van plan om zelf nog ooit Milaan-Sanremo te gaan verkennen of gewoon nieuwsgierig naar het parcours van zaterdag? Vlieg dan met ons mee over de hellingen van La Primavera!
Deze Poggio biedt een laatste kans om een massaspurt te voorkomen. (foto belga)
Milaan-Sanremo is niet alleen de eerste echte klassieker van het seizoen, maar met zijn net geen 300 kilometer meteen ook de langste. La Primavera leidt het peloton naar goede gewoonte van het binnenland zuidwaarts om vervolgens langsheen de Ligurische kust de parel van de Bloemenrivièra te bereiken.
In de afstand schuilt meteen ook de grote moeilijkheid van deze klassieker. De beklimmingen onderweg zijn immers niet altijd lastig genoeg om een massaspurt op de Via Roma, of zoals dit en vorig jaar op de Lungomare Italo Calvino, te voorkomen.
Halfweg koers wacht het peloton met de Passo del Turchino de eerste echte hindernis. Het is de lengte (25,8 km) die deze heuvel bijzonder maakt, want pas in de slotkilometers gaat de hellingsgraad over de 5%. De Turchino ligt in ieder geval te ver van de finish om een beslissende rol te spelen.
Na iets meer dan 200 km gaat het over Le Manie. Deze klim met een zeer technische afdaling werd pas vorig jaar ingevoerd nadat een aardverschuiving het traject in Noli ernstig had beschadigd.
DE STAART EN HET VENIJN
In de finale moet het peloton eerst de drie Capi bedwingen. De korte maar snedige Capo Mele, Capo Cerco en Capo Berta volgen elkaar op binnen een afstand van 15 kilometer.
Met 275 km in de benen gaat het vervolgens over de Cipressa. Als het pak na deze al wat lastigere helling nog bijeen is, biedt de Poggio di Sanremo een laatste kans om een massaspurt te vermijden.
Ook deze twee laatste bulten zijn niet aartsmoeilijk, maar de kilometers gaan in volle finale ongetwijfeld doorwegen. Niet lossen, positie kiezen en genoeg kracht overhouden voor op de Lungomare Italo Calvino is dan ook boodschap voor wie La Primavera wil binnenhalen.
Eind februari won Thor Hushovd de Omloop het Nieuwsblad. Nu zaterdag is het jouw beurt. Rij zelf op het parcours van de Belgische openingsklassieker in de Omloop Passage Fitness!
De rit verloopt voor een groot deel over het parcours van de Omloop Het Nieuwsblad. (foto belga)
De Omloop Passage Fitness is één van de nieuwe cyclotochten van de Lotto Cycling Tour. De rit verloopt voor een groot deel over het parcours van de Omloop Het Nieuwsblad, de vroegere Omloop Het Volk.
Start en aankomst bevinden zich op de wielerpiste Eddy Merckx, op het recreatiedomein Blaarmeersen aan de Zuiderlaan in Gent. Er is keuze uit een afstand van 60, 90 of 130 km.
De voorinschrijvingen zijn ondertussen afgesloten, maar late beslissers - en dat zullen er met het aangekondigde mooie weer heel wat zijn - kunnen zich zaterdag ter plekke nog inschrijven.
Voor de 130 km kan er nog ingeschreven worden van 7:30 tot 10:30, voor de 60 en 90 km kan dat tussen 7:30 en 12:00.
Een schitterend weekend hebben we gekregen een weekend waar alles nu eens meezat, weinig of geen regen op zaterdag en zon zon zon op zondag
en ideale fietstemperaturen voor de tijd van het jaar
Nu de meeste brevetten achter de rug zijn is het zo stilaan tijd om aan het echte werk te beginnen en met het drieluik die op ons staat te wachten zal er meer dan één druppel zweet verloren gaan
De eerste zware dobber is de passage fitniss deze 130km lange rit met 6 pittige hellingen en een paar lastige kassei stroken is een lust om te fietsen en als het weer een beetje mee wil werken kan het terug een spetteren weekend worden
Van de volgende ritten van het drieluik zullen we later meer over schrijven
Nu de zware ritten er zitten te komen zal er ook meer gerust moeten worden zodat we fris en monter aan deze ritten beginnen
Van 7u30 spinning gaan we afbouwen naar 6uur en als het weer het toelaat meer buiten fietsen tijdens de week
Maar nu eerst de passage fietsen samen met vrienden en strijdmakkers
De startplaats was vandaag terug Mariakerke vandaag geen brevet of klimrit maar een rustig ritje van 40km
Na de zalige zaterdag was het de beurt aan zondag om even goed te zijn of zelfs nog beter te doen aan het weer zou het vandaag niet liggen de lente zon of is het nog een winterzon was vanaf de start van de partij
8u30 was een mooi uur om aan de rit te beginnen en deze ging vandaag richting Nevele met als stopplaats café de Vismijn na 21 km
Maar om daar te geraken zou er eerst moeten gezweet worden en daar zou de wind voor zorgen samen met de vele bruggen die op ons lagen wachten
De wind blies bijna 21km lang in het nadeel en het ritme was er dan ook naar maar we zijn erger gewend en meer gewoon dus de beuk er in en genieten van de streek en het parcours samen moet we echt niet meer hebben
Na de zeer lekkere koffie konden we aan het tweede deel beginnen de wind zou nu in het voordeel zijn dachten we maar we waren nog niet een klein beetje mis het was terug beuken tegen de wind tot de laatste 10 km dan hadden we eindelijk de wind in de rug en langs het kanaal Gent-Brugge konden we nog eens het volle pont geven voor we terug aan de aankomstplaats waren .
Dit zondagrit was de kroon op het prachtige weekend, genieten van de zon genieten van het parcours en samen fietsten wat een weekend
Er zijn zo van die dagen waar alles meezit en alles in de juiste plooien valt en vandaag was zo een dag
Mariakerke was deze morgen de startplaats prima bereikbaar en een ruime parking dus dik in orde
Na de koffie konden we aan de rit beginnen en deze zou ons naar St-Denijs-Boekel brengen
Na een paar kilometers werden al vlug pelotonnetjes gevormd en eens in het juiste groepje te zijn beland kon de pret niet meer op
De kilometers werden vlot afgefietst onder het strakke tempo dat werd ontwikkeld door onze medefietsers
Met de wind steeds in het nadeel en het hellende parcours werd het peloton steeds meer en meer uitgedund maar de sfeer was er niet minder om
De zon begon nu ook stilletjes door de wolken te schijnen wat deze tocht nog aangenamer maakte dan deze al was
Na 42km bereikten we uiteindelijk de stopplaats het vriendelijke onthaal en de lekkere koffie was terug een pluspunt
Het tweede deel richting Nederzwalm en Meilegem was een pittig stukje om te fietsen en te genieten
Eens voorbij Dikkelvenne konden we ons echt nog eens uitleven met de wind in de rug en het relatief vlakke parcours
Het laatste stuk langs de ringvaart met de wind in het nadeel was een zware dobber maar het kopwerk niet schuwend werd er een stevig ritme ontwikkeld naar de aankomst plaats
Deze uistekend uitgepijld rit samen met prima gezelschap en een knap parcours was een belevenis om te fietsen
Het fietsplezier op deze zaterdag was helemaal terug
Uitvinder Dirk Rosiers verkoopt het octrooi van zijn Close2, bekend van het één-programma De bedenkers, aan een Hongaarse firma. Begin april komen er 10.000 stuks op de markt.
De bedenkers van de Close2 verkopen hun octrooi aan een Hongaarse firma. (foto de bedenkers)
Een maand geleden moest het kliksysteem voor fietswielen het in het uitvindersprogramma afleggen tegen het papiermaatje. Bedenkers Dirk Rosiers, Gaspar Cornette en Nico Mattan besluiten met de verkoop van het octrooi nu een punt achter het Close2-verhaal te zetten.
De ontgoocheling van de tweede plaats zindert nog na. "We hebben echt nog niemand gevonden die ons kan uitleggen waarom we het niet haalden. In het programma werd telkens benadrukt dat vooral de ontwikkeling van het product in beeld moest komen. Hebben we zoiets gezien bij het papiermaatje?", vraagt Rosiers zich af in Het Nieuwsblad.
Na de misgelopen finale stonden de bedenkers van Close2 op de fietsbeurs Velofolies in Kortrijk. "We kregen er zo'n 8.000 bezoekers op onze stand. Sindsdien hebben we het product steeds verder verfijnd. We zijn ondertussen aan de twaalfde versie toe en Close2 onderging al verschillende testen om te kijken of het voldoet aan de Europese veiligheidsnormen."
Deze week zetten Rosiers en co hun handtekening onder de verkoop van het octrooi van Close2 aan UBW. "Dit Hongaarse bedrijf met Belgisch management deed ons een bod en zal snel 10.000 stuks produceren. Begin april liggen ze ook hier in alle fietsenwinkels."
Naar eigen zeggen is het niet uit frustratie om het verlies dat het octrooi verkocht wordt. "Het is nooit de bedoeling geweest om Close2 zelf in productie te brengen. Daar heb je een paar miljoen euro voor nodig. We zijn enorm gelukkig dat ons idee blijft bestaan, dat het wordt ontwikkeld en dat we het hebben kunnen verkopen. We krijgen er een bescheiden bonusje voor in de plaats", besluit Rosiers.
Op 20 juni beklimmen opnieuw tweeduizend beginnende fietsers de Mont Ventoux. De fietstrip is de apotheose van de vijfde Ventourist/Ventousiast beweegcampagne van Sporta.
2000 Vlamingen klimmen op 20 juni naar 1912 meter hoogte. (foto belga)
Het opzet van de hele campagne is meer mensen al fietsend in beweging krijgen. Ook bekend Vlaanderen pikt deze boodschap op. In het wiel van peter Bert Anciaux nestelt zich voor elke provincie een ambassadrice: Saartje Vandendriessche, Lieve Blancquaert, Hilde Claes, Annemie Struyf en Gella Vandecaveye.
De apotheose van de hele campagne is de beklimming van de Mont Ventoux op 20 juni. 2000 Vlamingen wagen zich dan aan de klim van de Reus van deProvence, waarvan de top op 1912 meter hoogte ligt.
De eindtijd speelt hierbij geen rol, de gezondheid van de deelnemers bevorderen is veel belangrijker. Op dat vlak mist de beweegcampagne haar effect niet: deelnemers gooien gemiddeld drie kg overbodig lichaamsvet per persoon overboord. Gemiddeld slaagt het peloton er zelfs in haar Body Mass Index binnen de aanvaardbare marge van 25 te brengen.
BEWEEGPLAN
Om alle deelnemers goed voorbereid aan de start te krijgen, worden ze begeleid om hun lichaamsconditie geleidelijk op te bouwen. Organisator Sporta staat elke deelnemer bij met een beweegplan met trainingsschema's, workshops, tips en trainingsritten.
Vlaams minister Bert Anciaux is opnieuw peter van de actie. (foto belga)
Voor de eerste rit maakt Sporta op 15 maart het Circuit van Zolder autovrij. Iedereen die wil is welkom voor een exclusieve kennismaking op het snelste asfalt van Vlaanderen.
GOED DOEL
De opbrengst van Ventourist/Ventousiast gaat net zoals vorige jaren naar het goede doel. Vorig jaar fietsten de deelnemers 39.900 euro bij elkaar. Goede doelen dit jaar zijn het weeshuis Hope for Kabondo en het sportinitiatief voor andersvaliden To Walk Again.
Onder de noemer 'Ventoux On Wheels' zakt een tiental rolstoelatleten af naar de Provence om er samen met 1990 andere fietsers de 'Kale Berg' te bedwingen. Met hun deelname uiten ze op een sportieve manier hun respect en dank voor de inzamelacties van Ventourist/Ventousiast uit het verleden ten voordele van To Walk Again.
Sporta steunt dit jaar ook Theater Stap, een gezelschap dat al bijna 25 jaar voorstellingen maakt waarin acteurs met een mentale handicap centraal staan. Met de hulp van straffe mannen en vrouwen wil een tiental acteurs, tandemgewijs, de Mont Ventoux oprijden.
Hoe minder weerstand, hoe sneller je kan fietsen. Daarom hebben de Gueulaz en Forclaz wielsets van de Zwitserse wiel- en componentenfabrikant EDCO keramisch gelagerde naven.
Om sneller te fietsen is het belangrijk om de weerstand zo veel mogelijk te beperken. Dat kan gaan van aërodynamica tot mechanica. Draaiende onderdelen zoals de wielen behoren tot de mechanische groep.
Bij de wielnaven is de wrijvingsweerstand van de lagers van zeer groot belang. Om die weerstand zo laag mogelijk te houden moeten de lagers in de eerste plaats perfect op één lijn liggen. EDCO, de Zwitserse wiel- en componentenfabrikant besteedt daar dan ook de meeste aandacht aan.
De basis van de wielen wordt gevormd door zeer hoogwaardige uit één stuk gedraaide lichtmetalen CNC gedraaide EDCO SuperG naven. Deze zijn standaard voorzien van afgedichte industriële lagers. Om de weerstand tot een minimum te herleiden kunnen de EDCO naven in optie ook uitgerust worden met keramische Ceramic Speed lagers.
De keramische Grade3 kogels in de lagers zijn perfect rond en zodanig hard dat er praktisch geen wrijving en slijtage ontstaat. De weerstand is dan ook bijna te verwaarlozen. Sapim CX-ray spaken verbinden de 19 mm (Gueulaz) of 31 mm (Forclaz) hoge met 3k carbon versterkte velg aan de EDCO naaf.
De zitting voor de 700c banden en de remzone zijn uit aluminium. Dit voor een betere remwerking en warmte afvoer in zowel natte als droge omstandigheden. Het Gueulaz voorwiel telt 24 en het achterwiel 28 spaken en wegen samen 1535 gram. Bij de Forclaz wielset is dat 18 vooraan en 24 achteraan met een totaal gewicht van 1611 gram.
De EDCO monobloc cassette body is compatibel met alle Campagnolo 9,10,11 en Shimano 8,9 en 10 speed cassetttes. EDCO wielsets worden inclusief snelspanners en een stevige wieltas met zachte voering geleverd.
Adviesverkoopprijzen: Gueulaz set: 865 euro Forclaz set: 975 euro Ceramic upgrade set: 328 euro
Voor meer info en technische specificaties: www.edco.ch
Opnieuw is er een filmpje opgedoken over een dolle rijder op de Belgische snelwegen. Ditmaal gaat het echter niet over een chauffeur, maar over een wielrenner die tegen 100km/u achter een vrachtwagen raast.
De stuntpiloot reed een tiental kilometer tegen 100 per uur achter een vrachtwagen. (foto youtube)
Op het filmpje is te zien hoe een man op een koersfiets tegen 100 km/u in de slipstream van een vrachtwagen rijdt op de E42, ter hoogte van het Henegouwse Harchies. De beelden zouden in september van vorig jaar gemaakt zijn door vrienden van de renner in een achtervolgende wagen.
Volgens de Franstalige website Actu24 gaat het om een profrenner van een continentaal team, die echter anoniem wenst te blijven om een vervolging te vermijden. Hij zou het zo'n tien kilometer lang hebben volgehouden achter de vrachtwagen.
Op de website getuigt de renner over zijn stunt. "Ik ben de vrachtwagen gevolgd toen hij vanuit een stopplaats vertrok. Ik heb een sprintje getrokken om in zijn slipstream te geraken en toen was ik gelanceerd. Vanaf dan was het een koud kunstje."
Volgens de stuntpiloot was zijn ritje niet echt gevaarlijk. "Ik ken het stuk autosnelweg goed. Het was een lange rechte weg, waarop de vrachtwagenchauffeur geen enkele reden had om uit te wijken of te remmen. Bovendien reden mijn vrienden op een veilige afstand achter me."
Politiecommissaris Quisquater verklaarde op Actu24 dat het absoluut niet is toegestaan om je met een fiets op de autostrade te begeven. "Dat geldt voor alle voertuigen die niet sneller dan 70 km/u kunnen rijden, zoals quads en trikes." De renner riskeert slechts een boete van 50 euro voor zijn actie. Wat er ook van moge zijn: don't try this at home!
Een fietsvakantie in Frankrijk gepland en wel zin om 2 cols van Parijs-Nice te ronden? Wij geven je alvast de nodige info over la Montagne de Lure, alias het zusje van de Mont Ventoux en 'good old' col d'Eze.
Vinokourov op de flanken van de col d'Eze in 2002. (foto belga)
Voor het eerst in de geschiedenis van het wielrennen moeten/mogen de renners over de flanken van La Montagne de Lure. De Lure ligt op 1600m hoogte. Nog nooit eerder kwam een rit van Parijs-Nice op zulke hoogte aan.
De Lure wordt wel eens vergeleken met de gevreesde Mont Ventoux omwille van het desolate rotslandschap. De beklimming is 13,8 km lang aan een gemiddeld percentage van 6,6%. Een hele uitdaging dus!
De col d'Eze is dan weer een oude bekende in Parijs-Nice. Voor het eerst overwonnen in 1968 en daarna talloze keren scherprechter. Deze beklimming is 8 kilometer lang en heeft een gemiddeld stijgingspercentage van 6,1%. Eenmaal boven heb je een schitterend uitzicht op Nice en de Middellandse zee.
De col was ook eenmaal het decor van een Tour-etappe tussen Marseille en Monaco. In 1953 bereikte de Fransman Joseph Mirando als eerste de top. Aan jou om hetzelfde te doen met je fietskliek deze zomer?
32 deelnemers aan de Cape Argus Cycle Tour in het Zuid-Afrikaanse Kaapstad zijn afgelopen zondag afgevoerd naar het ziekenhuis. Windvlagen verstoorden de grootste wielerkoers ter wereld.
32 deelnemers kwamen na een valpartij in het ziekenhuis terecht. (foto belga)
Liefst 35.000 deelnemers schreven zich in voor de Cape Argus Cycle Tour, de laatste van de vier eendagswedstrijden van de Giro del Capo over 109 km in het Zuid-Afrikaanse Kaapstad. Het is dan ook de grootste koers ter wereld. Door de slechte weersomstandigheden gingen er echter 'maar' 25.600 dapperen van start.
Windvlagen tot 60 km/u gooiden zondag roet in het eten. De start werd eerst met een uur uitgesteld, maar ook toen de wedstrijd daarna op gang geschoten werd, bleven de deelnemers niet gespaard.
Ontelbare valpartijen deden zich voor op het parcours. 71 deelnemers werden opgepikt door een ambulance, 32 van hen werden doorverwezen naar het ziekenhuis. De wedstrijd werd overigens gewonnen door Arran Brown. Robbie Hunter (Barloworld) finishte als tweede.
Zaterdag voor de eerste maal eens een ritje meegenomen van de bbr met startplaats in Gontrode en het mag gezegd worden ze kunnen er wat van
Veel organisaties van wbv zouden hier nog wat kunnen van leren: een mooie afwisselend parcours zeer goed uitgepijld en een prima stopplaats zoals het moest zijn
Met bijna 600 deelnemers waarvan een flink deel van wbv mag men als inrichter ook niet klagen
Met een keuze van 3 afstanden was er voor elk wat wils de 75 km die we hadden gekozen wat een goede mix van vlakke tot lichtheuvelende wegen en zeker voor herhaling vatbaar
Zondag was een ander paar mouwen de weinige starters in Sleidinge moesten op boxen tegen wind en regen de amper 200 echte flandriens lieten er zich niet door afschrikken
Ook deze rit was prima uitgepijld en stopplaats in Maldegem Kleit mocht er ook best wezen deze nette en knappe zaak zag er niet meer uit na de doortocht van de kletsnatte wielertoeristen
Het volgende weekend is het terug brevet rijden in Mariakerke hopende op een beetje droger weer en terug een massa wielertoeristen op de fiets
Op deze trieste zondag zou er gestart worden in Sleidinge voor een ritje van 60 km
De plaatselijke basis school deed dienst als startlokaal en na de inscanning konden we beginnen
De regen en de wind deden hun best om deze tour nog iets zwaarder te maken na ons te hebben laten inlopen kon de rit echt van start gaan
Deze rit zou ons naar Maldegem-Kleit brengen langs vlakke Vlaamse wegen
Het was lang geleden dat we nog eens langs deze wegen gefiets hadden en deze anders zo mooie streek van Oostvlaanderen was nu herschapen met modder wegen de regen en de landbouwers hadden daar voor gezorgd en samen met de strakke wind werd deze tocht geen plezier ritje
Gelukkig maakte de stop in praatcafede Pogio veel goed en na 30km konden we een warme lekkere koffie goed gebruiken en ons terug een beetje opwarmen
De terug weg met nu de wind in de rug zou een stuk sneller en gemakkelijker gaanen nu het ook nog gestopt was met regenen zou het toch nog een leuk ritje worden
Het stuk langs het kanaal Gent-Brugge was een plezier om te fietsen en nog eens lekker snelheid te maken
Vuil vies en bijna terug droog waren we terug in het drukke Sleidinge en zat de rit er terug op
Profs zijn perfect afgestelde machines. Ze eten wat ze moeten eten op het juiste moment. Ze werken op het lijf geschreven schema's af en ze laten zich kneden door soigneurs tot hun spieren soepel zijn als een Russisch turnmeisje van 14. En er is de medische begeleiding. Bovendien hebben ze allen aanzienlijk veel talent. Het verschil tussen winst en verlies, tussen een fortuin en goed geld, is dus klein. Alle details zijn daarom belangrijk. Ook de fiets moet top zijn, altijd. Zelfs al is de impact van het materiaal bijzonder gering op de uiteindelijke prestatie.
De wielerterrorist heeft de keuze uit een schier oneindig aanbod. De professionele bolide kost zoveel als een middelgrote wagen, zijn goedkoopste neefje kost ongeveer 90% minder. De aanschaf van een koersfiets is allerminst een sinecure. Los van het budget blijft het een gewik en geweeg. Als je financieel geen beperkingen kent, dan koop je toch het duurste, beste en exclusiefste? Liefst Italiaans gedesigned? De leek slaat de bal mis. Vooreerst is het duurste fietsje niet noodzakelijk het beste, elke merknaam staat voor een imago. En dat is belangrijk.
Wielerterroristen blazen verzamelen op zondagochtend. In elke club kent iedereen min of meer zijn eigen plaats, maar zeker die van de makkers (objectiviteit is hinderlijk als het over het eigen kunnen gaat): volger of trekker. De fiets kan maar best parallel lopen met het prestatievermogen: wie nauwelijks kan aanklampen maar met oogverblindend moois komt aanzetten wekt schampere reacties op. Dat is geen afgunst. Wielerterroristen zijn trouwens niet afgunstig op andermans financiele armslag, niets is minder belangrijk. Krachtige dijen, ja, en longinhoud, maar nooit de centen. De lichte hoon is een reactie op het niet respecteren van de wetmatigheid "Gij zult uw koersvelo waard zijn."
Op zaterdag rijdt de terrorist op verplaatsing. Verenigingen zetten een omloop uit langs de mooiste wegels en de nijdigste bulten uit de streek. Mits een kleine som mag je de verfpijlen volgen en krijg je onderweg isotone dranken en peperkoek toegestopt. Het plezier van een dergelijk evenement begint al op het parkeerterrein nabij de start. Honderden zielsverwanten halen er hun opgeblonken vehikel uit de wagen. Terwijl je je banden nog 'ns extra hard pompt kijk je naar de deelnemer naast je en bovenal, naar zijn fiets. De fiets zegt soms meer over de ambitie van de bezitter dan diens eventuele lovehandles of buikje. Deze toertochten worden gereden als kleine klassiekers, ieder houdt zijn wedstrijd in het grote geheel. Het quartet met topfietsen laat je rijden want dat is te hoog gegrepen, het groepje met tweedehands spul is dan weer geen uitdaging. Je dient dus te starten in de nabijheid van een vermoedelijke gelijke. En na 100km ken je de primus inter pares. Virtuele winst vertelt lekker weg bij het pilsje achteraf in het clublokaal. Maar wat echt kicken is, is het losrijden van de kerel met de fiets die elke deelnemer deed likkebaarden bij de inschrijvingstafel.
Het gemeentelijke ontmoetingcentrum van Gontrode was deze morgen de startplaats
Voor deze rit van de bbr hadden we afgesproken met een paar vrienden uit de spinning lessen stipt om 9uur was iedereen aanwezig en konden we van start gaan
De eerste lus 41km lang en steeds licht heuvelachtig zou ons eerst naar Landkouter brengen maar jammer genoeg konden we niet veel genieten van de streek daar was de ochtend mist te dik voor
Aan een deftig tempo ging het nu naar Dikkelvenne waar tevens het eerste heuveltje lag via de kasseien in Scheldewindeke ging het parcours nu naar Moortsele en volgden de kleinen heuveltjes er nu elkaar op de laatste hindernis lag in Landskouter om dan door te fietsen naar de startplaats in Gontrode
Na de koffie konden we aan het tweede deel beginnen van deze tocht deze 35km zouden we in een snel tempo afwerken vanaf de eerste meters werd er snelheid gemaakt richting Melle eens over de Schelde ging het naar de streek rond Laarne waar we aanpikten bij een voorfietsend peloton de snelheid lag nu plots een stuk hoger
In Wetteren lieten we het peloton gaan om aan ons eigen tempo de rest van de rit verder te zetten :het was te lang geleden om op een slingerend parcours een peloton te volgen dit is iets wat men toch moet onderhouden
In Melle lag het laatste stukje vals plat van deze tocht en met de kerk van Gontrode in het vizier zat deze er bijna op
Na de rit konden we nog genieten van de aangeboden pannenkoek en met een goed gevoel konden we na afscheid te hebben genomen naar huis terug keren
Het openingsweekend zit er op en de start van het nieuwe seizoen was meteen een voltreffer
Zaterdag reden we de 35 en 50 km brevetten naar jaarlijkse gewoonten samen met honderden wielertoeristen
Deze ritten zijn de ideale starters en tevens ook het moment om samen nog eens de afgelopen winter door te nemen
Hier ziet men ook wie er in de winter stilgezeten heeft en wie er gesport heeft
Voor zij die in de winter hun conditie hebben onderhouden waren de 85km geen enkel probleem voor de genieters zullen het nog zware weken van trainen worden
Het zondags ritje langs de Scheldedijk was terug een knaller samen met honderden andere rijders die er naar gewoonte onmiddellijk de pees opleggen en wij die dachten om een rustig ritje te rijden
Maar alles viel dit weekend mee ja zelf het weer met een lekker zonnetje op de koop toe
Samen fietsen met mijn echtgenote zonder stres zonder zorgen en goed gezelschap wat kan men als fietser nog meer verlangen
START PLAATS
M
