Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
Met 200km trainingskilometers:
ja want met zo een weertje kan je moeilijk binnen gaan zitten dus werd er
lekker op de Scheldedijk gefietst deze week: zo we waren klaar voor dit weekend
Voor de zaterdag werd gekozen
voor onze eerste classic van 2012 met startplaats Brasschaat
De auto parkeren viel nog
vlot mee ondanks de vele mede fietsers en van de gratis fietsparking werd
duchtig gebruik gemaakt
We hadden ook een beetje
geluk want we konden nog net meefietsen met de groepsstart
Met 200 man/vrouw de baan op
is niet voor iedereen weggelegd want het is steeds opletten geblazen
Zo op de 50ste plaats
was het nog net doenbaar want hoe verder naar achter hoe meer aan de rekker je
hangde
De snelheid viel al bij al
nog mee en we bereikten al snel de splitsing van de 90/140km waar we richting
90kozen om na 39km de eerste bevoorrading te bereiken in Zonderschot
En zoals gewoonlijk was deze
terug top: de temperaturen gingen op deze schitterende lentedag al snel de
hoogte in zodat we op deze stop de overtollige kledij konden uitspelen
Deel twee met de wind
verkeerd beloofde een stevig stukje fietsen te worden met een paar lichte
hellingen in Heist op de Berg
Schriek, Beersel, Berlaar en
dan naar Nijlen langs steeds rustige wegen
Na 64km kregen we terug een
bevoorrading en terug was deze dik in orde en in de nabijgelegen Napoleonshoeve
konden we genieten van een terasje want dit konden we niet laten liggen al was
de koffie aan de prijzige kant
Nog 26 te gaan en we konden
terug bij een mooi groepje aansluiten wat mooi meegenomen was
Zandhove, Halle, Schilde,
Schoten en dan doorstomen naar de aankomst in Brasschaat waar we toch moe
toekwamen want dit was toch één van de snelste ritten die we reden en deze dank
zij de grote pelotons
Nog een lekkere pannenkoek na
de rit (en dit allemaal voor 2)en we konden met een goedgevoel naar huis toe
keren om nog een beetje te genieten van de zon maar vooral uitrusten voor morgen
De E3 Prijs
Voor de zondag ging het
richting Harelbeke voor de telenet/Vlaamse labelrit de E3 prijs
Een rit met een paar stevige
hellingen en deze zouden pijn doen want de benen waren niet goed en dit was nog
zacht uitgedrukt
Gelukkig waren de eerste
kilometers redelijk vlak maar de Oliebergstraat deed het ergste vrezen: maar we
gingen er voor
De Oude Kwaremont met zijn
vandaag rotte kasseien maar vooral met zijn mist want daar hadden we vandaag
nog het meeste last van ging maar met moeite nog goed dat we niet tot het einde
moesten maar aan het Kwaremontplein links konden afslaan om dan verder te
klimmen langs de Nieuwe Kwaremont richting bevoorrading in de Ronde van
Vlaanderen straat en ook hier was er keus te over maar dit mocht wel voor zijn
7 al kregen we voor dit geld veel veilige oversteekplaatsen
De Kluisberg ging toch al een
beetje vlotter maar de verzuring bleef in de benen zitten
De mist was toch al een
beetje aan het wijken maar het bleef toch aan de frisse kant: wat een verschil
met zaterdag
En nu op naar de laatste de
Tiegemberg en deze ging al veel vlotter al is deze klim nu ook niet van de
lastigste maar toch
Ook in de laatste 16km lagen
nog een paar lastige stukken (vals plat en tegen wind)
Maar het einde was nabij en
dan kan je altijd ietsje meer en zo konden we de laatste kilometers langs de
spoorlijn nog eens alles geven
In de gezellige kantine
konden we even bij praten want er waren nog leden van de club aanwezig: mooi
Met onze al 2 telenet ritten
,2 Vlaamse labelritten en onze eerste classiczijn we al een flink stukop de
goede baan
Wat moest doorgaan als een flinke uitstap is totaal
anders uitgedraaid en dit had niets te maken met de inrichters maar door één
van hun deelnemers
De 4 als startgeld viel goed mee de parking voor de
wagens was meer dan voldoendeen er was
een leuke atmosfeer aan de startplaats in Harelbeke
We kregen een leuk parcours voorgeschoteld met een pakje
beklimmingen zoals de Kwaremont, Kluisberg en de Tiegemberg om maar de
belangrijkste te noemen
De uitpijling was dik in orde en de bevoorrading top en
bovenal het weer viel mee dus niets om over te klagen
Maar er zijn deelnemers die zelfs na 10jaar
wielertoerisme nog steeds niet door hebben dat een goede voorbereiding het
halve werk is
Dat wil zeggen :de dag voor de rit goed eten en bovenal
het ontbijt voor de rit niet vergeten en daar vringde het schoentje
We zaten in een goede groep :een leuke babbel en een
prima ritme en we zaten lekker uit de wind
Tot in Oudenaarde na een 30 tal kilometers: na een
stuurfout (met de pedaal tegen de borduur) sloeg de rikketikeven de hoogte in door de schrik en het was
gedaan
Hoge hartslag en hongerklop gaan nooit samen en met als
gevolg compleet stilvallen
Nog even werd er geprobeerd om de schade een beetje te
herstellen maar dit was verloren moeite: dan maar rustig doorfietsen
Zelfs een stevige rustpauzedie werd gegund toen ik alleen de Kwaremont
en de Kluisberg ging op fietsen
Eens haar terug opgepikt aan de fietsenwinkel van Jowan
werd de rit terug samen aan gevat maar bij de minste tempo verhoging viel er
steeds een gaatje
Met nog 20km te gaan werd het een zwanengang en zouden
het nog 20 lange kilometers worden
Maar bon we hebben het toch gehaald al was niet mooi om
zien
Er is daar een spreekwoord voor wie zijn gat verbrand
moet op de blaren zitten :als het nu nog de eerste maal zou zijn zou ik nog
zeggen pech gehad maar dit was de eerste maal niet en ik denk dat het
jammerlijk ook niet de laatste maal zal zijn :al hoop ik dat het verstand met
de jaren komt
En dat ik er niet kon mee lachen laat dit duidelijk zijn
AMSTERDAM De Italiaan Francesco Chicchi heeft woensdag de Nokere Koerse op zijn naam geschreven. De renner van Omega Pharma-Quickstep zegevierde in de massasprint.
Het is voor Chicchi al zijn vierde zege dit seizoen.
De 196 kilometer lange rit door Vlaanderen is ondanks meerdere aardige klimmetjes doorgaans een prooi voor een sprinter.
Rabobank was afgereisd met Theo Bos en Greame Brown en deed dan ook veel kopwerk in het peloton toen er een groep vluchters vandoor was.
Die werd tijdig teruggepakt, maar in de eindsprint kon de Nederlandse ploeg zich niet serieus mengen.
Chicchi won met een ruime voorsprong op nummer twee Kris Boeckmans van Vacansoleil. De Nederlander Boy van Poppel finishte namens UnitedHealthcare als derde. Zijn landgenoot Michel Kreder kwam in dienst van Garmin-Barracuda als vijfde over de streep.
HoC OLTRE FRAME VS TEAM verkoop: 3199,- Maten: 47-50-53-55-57-59-61 HoC OLTRE ULTEGRA COMP. VS TEAM verkoop: 5799,- Maten: 47-50-53-55-57-59-61 cm HoC OLTRE ULTEGRA Di2 COMP. VS TEAM verkoop: 6499,- Maten: 47-50-53-55-57-59-61 cm HoC OLTRE DURA ACE Di2 DOUBLE VS TEAM verkoop: 10.999,- Maten: 47-50-53-55-57-59-61 cm HoC OLTRE DURA ACE 53/39 DOUBLE VS TEAM verkoop: 7999,- Maten: 47-50-53-55-57-59-61
Eddy Merckx op volle oorlogssterkte naar BikeFestival 2012
Eddy Merckx Cycles komt met een vloot van 20 fietsen naar BikeFestival. Met maar liefst zes verschillende modellen in diverse maten reist men op 21 en 22 april vanuit België af naar de Nedereindse berg. Vooral met de full- carbon racers uit de nieuwe E-serie met OSR en de speciaal voor Merckx ontwikkelde CL+ technologie. Bij Merckx zetten ze vooral in op het topmodel de EMX7 die in ruime mate beschikbaar is om aan een rijtest te onderwerpen.
Speciaal voor de dames wordt de, ook de binnen de E-serie ontwikkelde dameslijn, EFX meegenomen naar BikeFestival. Meer weten over het evenement ga naar www.bikefestival.nl
Mooie sturen en lichte stuurpennen had Ritchey al, met de Monocurve is er nu ook zon sexy one piece combinatie. Het heet WCS Monocurve carbon, en volgens Ritchey combineert het de ergonomie van zn curve modellen met het uiterlijk, de stijfheid en het gewicht van een geïntegreerd model.
In dit geval betekent dat een bovenste deel dat 4 graden gebogen is en dus enigszins naar je toe staat, dat houdt prettiger vast dan een kaarsrecht stuur. Dankzij een ondiepe beugel, 128 mm volgens opgave, kan je ook echt langere tijd onderin rijden.
Een geïntegreerde stuur-stuurpen combinatie koop je op maat, even de stuurpen wisselen zit er immers niet meer in. De hoogte is vergelijkbaar met een losse stuurpen met een hoek van -6 graden, licht naar beneden dus. Heb je een stuur van 40 cm breedte nodig dan heb je keuze uit 90, 100 en 110 mm virtuele stuurpenlengte. De 42′ is leverbaar in lengtes 110, 120 en 130, en heb je een 44′ nodig, dan moet je het doen met 120 of 130 mm.
Gewichten zijn nog niet bekend, met het uiterlijk zit het wel goed getuige de fotos. Of we even blij kunnen zijn met de prijs? 479,50 euro is een heleboel geld. Gelukkig betreft het een adviesprijs dus je mag afdingen
Het meest gemonteerde stuur op een mountainbike is het rechte model met een licht gebogen hoek (meestal 5 graden). Ook zijn er sturen die met een knik omhoog lopen, de zogenaamde riser sturen. Deze vind je vooral op all mountain en enduro modellen. Doordat ze gebogen zijn, heb je meer controle bij het sturen. Het vlakke model met een 10 graden hoek is wellicht minder bekend. Wij testten hiervan het WCS carbon 10D model van Ritchey.
Even voorstellen Het 66 centimeter brede WCS carbon 10D stuur weegt 174 gram. Niet extreem licht, maar wel netjes voor zijn breedte en constructie. Door de wat grotere knik en de vorm van het stuur staat deze zon centimeter verder weg in vergelijking met een traditioneel recht model. Een centimeter kortere stuurpen monteren is het advies als je in dezelfde houding wilt zitten. Rond de klemming met de stuurpen zit netjes een opgeruwd gedeelte wat verdraaien moet voorkomen. Maatstreepjes helpen je het stuur goed in het midden af te stellen. Probeer het stuur eerst uit of zet je handvaten smaller alvorens deze in te korten inkorten kan maar één keer.
Voor- en bovenaanzicht en een close up van het logo
De praktijk Door de iets grotere hoek in het stuur is het merkbaar dat je polsen iets meer in de neutrale stand staan, wat wij als prettig ervaarden. Aan een relatief breed stuur waren we al gewend, op een 29-er heb je dan het gevoel meer controle over de fiets te hebben. Het stuur voelt erg stijf aan door zijn constructie, waardoor je met voldoende vertrouwen de bochten steeds harder en scherper in stuurt. Het carbon model is met een adviesprijs van 179 euro behoorlijk exclusief te noemen. Gelukkig is er ook een goedkopere aluminium WCS-variant die voor 59,90 (mat zwart) of 64,90 (glanzend zwart) euro van eigenaar wisselt.
Conclusie Of je de iets grotere hoek in het stuur prettig vindt, is voor een groot deel persoonlijk. Ons beviel in het ieder geval wel. Ook de stijfheid van het stuur viel positief op. Let bij de montage op dat je stuurpen een centimeter korter moet zijn om dicht bij dezelfde afstelling te blijven. Wellicht door de iets duurdere productiemethode of door onbekendheid vonden we dit model nog niet terug als eerste montage. Afgelopen week maakten we al melding van een vergelijkbaar model van het merk Controltech.
Twintig jaar jong. Het Duitse Stevens is groot geworden door preiswerte aluminium racefietsen te brengen. En dat doet ze nog steeds, als ligt de focus van de Duitse firma nu duidelijk op carbon en het sponsoren van de ploegen van Vos (V) en Albert (M). Hier staat de Vicenza centraal: Duitse degelijkheid met een Italiaans jasje.
Tekst en fotos Menno Grootjans
Het hart wordt gevormd door een stevig aluminium frame van 6061 T6. Triple butted, oversized en geovaliseerd. Zo loopt de onderbuis naar het bracket horizontaal plat toe en naar de balhoofdbuis dan weer verticaal plat. Maximale doorsnede is bijna 6 centimeter. De bovenbuis is, naast dat deze licht gebogen is, ook flink geovaliseerd en de staande buis is voor een groot deel rond, al loopt de buis naar het bracket net weer wat ovaal. De liggende achtervork is S-Bended, de staande buis is rond. De nokjes zitten op de onderbuis gelast.
Het frame weegt in een maat 58 1640 gram, de voorvork 560 gram. Is het frame compleet van aluminium, de voorvork heeft carbon vorkpoten met een aluminium vorkbuis. De maat: zowel boven als onder 1 1/8 inch lagers, keurig geïntegreerd. De meetwaardes: de torsiestijfheid is met 132 /NM heel hoog, de bracketstijfheid is met 56 ruim in orde. Lekker Stevig Duits!
Echter, de frivole kant wordt verzorgd door de Italiaanse amici. Uit Vicenza. Campagnolo Athena 11-speed aandrijving met een 34/50 crankstel en een 12/27 Chorus cassette. Het crankstel is van het type Power Torque, zeg maar het nieuwe systeem. Twee losse cups, in het frame geschroefd. Geen deelbare as meer zoals bij de Ultra Torque, maar een vaste as, aan de kant van de kettingbladen. Deze schuif je door het bracket en aan de andere zijde schuif je de linker crank erop en borg je het geheel. Verder de bijbehorende D-Skeleton remmen, de composiet Ergopower shifters een klik per keer bij het afschakelen!- een stel Campagnolo Khamsin wielen met Schwalbe Durano S vouwbanden.
Stevens heeft de Vicenza afgemonteerd met onderdelen uit eigen huis: Oxygen Scorpo stuur en stuurpen, Oxygen Cyrius zadelpen en Scorpo zadel. Mooi pakketje. Compleet gewicht 8,4 kilo. Is het nu een Opel of een Alfa? Eigenlijk toch net meer een Opel Hij ligt rotsvast op de weg. De Vicenza is niet van de wijs te brengen De geometrie is lekker allround en geeft ook al geen vreemde zaken prijs. Het schakelen van Campagnolo gaat lekker snel. Je bent er zo aan gewend. Ook al omdat de combi tussen Scorpo stuur en Ergopowers een geslaagde is. De Vicenza kost slechts 1449,-. Dat is bello! OK, het is een middenklasser, maar wel een met een Italiaanse afmontage.
O ja, zouden we nog iets verbeteren aan de Vicenza? Ja, de wielen. De Khamsins zijn prima, maar wel heel zwaar Zet er een paar Zondas of nog liever- Eurus en je hebt echt een top-Italiaan. Voor een Duitse preis. En je kunt het frame los kopen voor 599,-. De Vicenza is er in 52, 54, 56, 58, 60, 62 en 64 cm. Hou je niet van Italiaans: de Aspin heeft precies hetzelfde 6061 TB Superlite frame en is dan met Shimano afgemonteerd, naar keuze met Ultegra compact of triple.
In Volle bak van nummer 3 maakten we al melding van nieuwe producten van Shimano. Zo duiken de Japanners ook verder in de markt van de 29-er met de introductie van twee nieuwe wielsets. De WH-MT66 is eerder een allround set en de WH-MT68 meer gebouwd voor all mountain gebruik. Beide sets zijn geschikt voor UST-tubeless en zowel in zwart als wit verkrijgbaar. Exacte prijzen zijn nog niet bekend, maar je moet denken aan zo`n 400 euro voor een set.
Naast een 29-er uitvoering is de WH-MT66 ook leverbaar voor de 26 inch maat. Het voorwiel is uitgevoerd in een 15 millimeter steekas en 24 rechte spaken. Achter doet het wiel het met 4 spaken meer. Ook zijn hier de spaken straight pull geplaatst, dit moet het wiel meer stijfheid en een goede gewichtsbalans geven. Het voorwiel (WH-MT66-F15-29) brengt 945 gram op de weegschaal, het achterwiel (WH-MT66-R-29) 1080 gram. De velgen hebben allemaal een 19C profiel. Het systeem haalt zijn tubeless systeem uit een speciale seal die in de binnenkant van de velg komt.
Fiets je regelmatig over uitdagende trails of ben je niet een van de lichtsten, dan is de WH-MT68 de beste keuze. De velg (21C) is iets breder, hierdoor is het wiel sterker en moet het ook stijver zijn. De claim voor het gewicht van het voorwiel met 15 millimeter steekas is 910 gram, achter 1050 gram. Voor het achterwiel kozen de Japanners voor een 12 millimeter quick release. Dit moet het wiel net wat meer stijfheid geven bij de aansluiting met het frame. Ook dit wiel is er in twee kleurencombinaties.
Het Italiaanse Colnago trapt af: in Taipeh wordt de eerste productiefiets met schijfremmen voorgesteld. Het gaat om een C59 met elektronisch schakelen en Formula-schijfremmen.
Schijfremmen, er bestaan al crossers waar ze op zitten. Een combinatie van gewone mechanische remhendels en kabelbediende schijfremklauwen of mechanische hendels die een omvormer aansturen. Daar wordt dan de kabelspanning wordt omgezet in oliedruk die hydraulische remklauwen bediend. Twee matige en omslachtige oplossingen aangezien er nog steeds een staalkabel heen en weer gaat. Volledig hydraulisch biedt een betere doseerbaarheid, en ten opzichte van de omvormer ook nog eenvoud. Dat er nog geen volledig hydraulische systemen op de markt zijn komt door de (bijna) onmogelijkheid een hydraulische cylinder samen met een schakelmechanisme in een greep te bouwen, het past gewoon niet!
Daarom zijn electronisch schakelen en hydraulisch remmen een voor de hand liggende combinatie. Sinds Shimano de Di2 groep uitvond is het schakelgedeelte in de greep gereduceerd tot 2 tiptoetsen en is er opeens alle ruimte voor een hydraulisch systeem. Dat had Shimano best zelf kunnen maken (Shimano houdt het ogenschijnlijk voorlopig bij mechanische remklauwen), maar Formula is ze voor. Aangezien iedereen ergens twee knopjes op kan plakken is Di2 van nature makkelijk te combineren met alternatieve hendels. Zo circuleerden er al fotos van een TRP prototype en speculeerden wij al over Magura hendels met ingebouwde knopjes.
Formula is nu de eerste met een definitief model. Een smalle behuizing met daarin de hydraulische hoofdcylinder. Geschakeld wordt met een hendel achter de eigenlijke remgreep maar hoe dat precies werkt is niet te zien op de fotos. Onder het rubber vermoeden we ook een expansie reservoir (Colnago heeft het op zijn website over een closed system maar een afgesloten reservoir is in racefietstermen ook al behoorlijk gesloten). De remklauw lijkt immers erg op de Formula R1 MTB remklauw en dat is een zelfstellend systeem. Die klauw bij zich volgens de website van Colnago vast in een 140mm schijf, dat lijkt ons inderdaad groot genoeg voor een wegfiets of crosser.
Die schijf zit op een eigen Colnago Artemis wielset. De carbon velgen lijken een nutteloos remvlak te hebben, misschien dat daar nog een verbeterpuntje zit. De naven zouden lijken wel heel erg op de Volo naven van Formula en gezien de ruimte tussen schijf en frame zou deze Colnago best een inbouwbreedte van 135mm te hebben. Dat is 5mm meer dan in een standaard racefiets en gelijk aan mountainbikes, handig want dan is er keuze te over aan naven!
Die 5mm bredere achtervork is niet het enige andere aan deze disc uitvoering van de C59. De framebelastingen zijn totaal anders dan bij velgremmen. Vandaar dat de achtervorken compleet nieuw ontworpen zijn. Evenals de voorvork natuurlijk. volkomen modern is de keuze voor 140mm postmount aansluitingen, dat bouwt compact en licht.
Alle informatie tot nu toe is afkomstig van Colnago, Formula heeft nog niets bekend gemaakt. Toch kunnen we ons niet voorstellen dat Formula het bij deze ene Colnago laat. De hendels passen, met een ander stekkertje, vast ook op Ultegra Di2 en misschien ook wel op de electronische Campa groep. De vaste combinatie van rem- en schakelonderdelen is dan opeens niet zo vanzelfsprekend meer. Schakelen met Shimano of Campa, remmen met Formula, Magura of TRP. Volgens ons is deze C59 nog maar het topje van de ijsberg!
Gelukkig is de Mavic Zxellium ook in andere kleuren verkrijgbaar. Anders had je als geel-hater de ultieme schoen moeten missen. Want niet voor niets stond de schoen hoog in ons lijstje tijdens de schoenentest van Fiets 6. Dit schreven we toen: DRUKMETING: GOEDE DRUKVERDELING BIJ DE GROTE TEEN. CENTRAAL ONDER SCHOENPLAAT STABIEL BEELD. OPMERKINGEN: TONGAANSLUITING HEEL GOED GEDAAN. FUNCTIONELE INLEGZOOL. VOORSTE TWEE SLUITINGEN HANDIG VERSTELBAAR. COMFORTABELE PASSING MET HALVE BINNENSOK. ERG GOEDE WAARDE IN STIJFHEID EN OOK EEN GOEDE DRUKVERDELING..
Terecht, want de Zxelliums combineren een stijve zool met een upper die doet denken aan een comfortabele pantoffel. Uren, dagen fietsplezier zonder voetenpijn.
Toch zaten er wat haken en ogen aan de schoen, vertelden we in de feedback. Zo zit het schoenplaatje iets te ver naar voren gemonteerd en hebben we kritiek op de lengte van de klittenbandsluiting, die voor smalle voeten te lang zijn. Vanuit de rangen der profs kwamen ook wat opmerkingen: vooral de upper was te slap.
Huiswerk dus voor de designers van Mavic. En ze hebben alle op- en aanmerkingen ter harte genomen en de ultieme fietsschoen gemaakt als opvolger van de Zxellium Ultimate voor 2012. Met een carbon versteviging is de upper stijver geworden. Een stuk stijver: je kunt niet zomaar het materiaal induwen. Het comfort van de schoen is gebleven, zodat een lange dag in het zadel geen pijn aan de voeten hoeft op te leveren.
Het plaatje zit niet meer vast aan drie gaten met schroefdraad, maar aan een bewegend plaatje aan de binnenkant van de zool. Dat geeft veel meer mogelijkheden, maar afstellen luistert daardoor ook nauwer. Ook de velcros zijn aangepakt, net als de kliksluiting. Wat gebleven is, is het gevoel dat dit de beste schoen op de markt is, als tenminste de pasvorm je bevalt. Al met al de naam Ultimate meer dan waard, want dit is de ultieme fietsschoen. Ook in andere kleuren dan geel!
Het was nog vroeg en het was
nog donker maar toch waren we al op pad want de eerste Vlaamse label stond
vandaag op het menu
Op deze kille ochtend ging
het richting Mortsel vlak voorbij Antwerpen en via de GPS werd dit vlot bereikt
Een plaats vinden voor de
auto was ook geen probleem en eens aangekleed konden we ons laten Inscannen en
de paperassen laten afstempelen
Maar eerst een woordje meer
over dat: bleek dat de man van de inschrijving zelfs niet wist dat het vandaag
een Vlaamse label was de man van de WBV wist het wel dat was het eerste daarna
werd ons gevraagd naar klevertjes voor op de inschrijvingskaartjes vielen ze
terug uit de lucht dat dit bij ons afgeschaft was en de prijs 1.5 En geen 2
want WBV afdeling Antwerpen vind dit bedrag meer dan genoeg kortom van
verwarring gesproken
En nu de baan op van Mortsel ging
het naar Hove langs fietspaden die soms hun beste tijd gehad hadden ook de
uitpijling was proper gezegd aan de zuinige kant
Maar goed eens uit de
stadskom ging er een gans andere wereld voor ons open geen drukke wegen maar
wel rust en stilte of was het misschien zondagochtend
Eens over de kanaalbrug van
de Nete waren we vertrokken voor kilometers kanaaldijk: jammer dat de wind niet
echt meewilde
En plots waren we in Berlaar
want de 22.5 km waren in geen tijd om: in Café Ballaer bij Nancy wisten we dat
de koffie er heerlijk is want deze stop hadden we als eens aangedaan
Voor het tweede was terug
zoeken naar de gepaste uitpijling want het is al gezegd het was zeer dunnetjes
In Koningshooikt na een paar
kilometers reden we terug langs het Nete kanaal maar dan de andere Nete want er
is de grote en de kleine Nete
Opnieuw waren we vertrokken
voor kilometers fietsplezier en we waren hier niet alleen wat een hopen wielertoeristen
rijden er hier
In Kontch werd de spoorlijn
gevolgd met een zeer goed fietspad en dit is altijd meegenomen
Nog een paar keer draaien en
rondjes draaien en ook deze rit zat er (50km)op: nog even nagenieten en een
beetje bijpraten voor we afscheid namen van deze vriendelijke en behulpzame
mensen
Op zondag
25 maart 2012 organiseren we voor het 11de jaar op rij onze E3 PRIJS Vlaanderen voor
wielertoeristen.
De E3 Prijs Vlaanderen wielertoeristen met stamnummer WBV
82007018, wordt voor de tiende maal georganiseerd op zondag 25 Maart 2012.
De internationale klassieker waar ieder wielertoerist naar
uitkijkt.
Het unieke parcours, met zijn mooie, rustige en landelijke
wegen, zorgt ervoor dat ieder wielertoerist zijn gading vindt.
Inschrijvingen starten vanaf 0715 Hr tot 1030
Hr.
Voorinschrijvingen kunnen tot en met 18 Maart 2012,
via onze website, wat betalingen betreft hebben wij het volste vertrouwen in
U!
Deelnemers die zich vooraf inschrijven en betalen, krijgen
al het nodige thuis bezorgd zodat u niet meer hoeft aan te schuiven!
Natuurlijk kan er de dag zelf nog worden
ingeschreven.
Parcours
Ter info bij de beklimming van de Oude Kwaremont worden
NIET alle kasseien genomen, we gaan in het dorp naar rechts! Dit om
schade aan de fietsen te vermijden.
133
km
Deze rit leent zich uitstekend tot hen die de grote
afstand, in het vroege seizoen al echt in de benen hebben.
En toch de sfeer van de klassieker willen proeven ter
voorbereiding op de Ronde van Vlaanderen met de 11 hellingen.
80
km
Deze rit gaat over 5 hellingen, en is uitermate geschikt
voor de wielertoeristen die niet echt de grote afstand in de benen hebben,
gezien de vroege datum op het seizoen.
60
km
Deze rit gaat over 3 hellingen, en is geschikt voor de
wielertoeristen die gezien de vroege datum op het seizoen toch een kort tochtje
op zondag willen maken.
Via onze website www.velotour.be vindt u alle nodige
informatie omtrent onze organisatie.
De eerste ritten van het
wegseizoen zijn traditie getrouw brevetten en als je op het einde van het
seizoen in de prijzen wil vallen zijn deze ritten verplicht
Het stamt misschien nog uit
een vorige eeuw maar we moeten er nu eenmaal met leven
Alles sterft uit: zoals
controle kaarten die niet meer moeten of rijden in grote groepen met vaste
starturen maar brevetten daar willen ze bij de bond nog niet van scheiden
Maar bon we gingen voor de 50
met start in Ekkergem en natuurlijk kon de foto voor de start niet ontbreken
Eens op pad werden de wegen
snel gesplits van de 35 en de 50 km zodat de startgroep in twee gedeeld werd
Met een meer dan gemiddelde
groep ging het richting St-Denijs-Westrem waar de eerste brug van de rit lag en
het zouden er een pak worden voor we terug thuis waren
De wegen rond de Pinte en Eke
lagen er verbazend stil bij alsof iedereen nog in zijn bed lag en van mij mag
dit altijd zo zijn
In Gavere mocht er eens geklommen
worden op eerste helling van dit parcours en niet iedereen verteerde dit goed
Melsen en daarna Schelderode
waar we eens richting Merelbeke draaiden het gas eens konden open zetten voor
we in de sporthall konden genieten van een goede koffie
Na dit intermezzo verlieten
we snel het grond gebied van Merelbeke en belanden we in Zwijnaarde om dan de Scheldedijk
op te zoeken tot in Zevergem
Nog één hindernis lag op ons
te wachten de Poortakkerstraat met zijn verdomde kasseien: moest dit er nu echt
in
Via de Sneppebrug was de
eindstreep vlug bereikt en met de voltallige groep reden we over de eindmeet
Het zijn misschien overblijvers
van lang vervlogen tijden maar het zijn wel lekkere ritten om het seizoen te
starten
Opmerkelijk bericht van Bianchi, fietsensponsor van
Vacansoleil-DCM: voor de voorjaarscampagne kiezen heel wat profs voor het
aluminium Impulso frame ipv het hightech carbon van de Oltre.
De renners van Vacansoleil-DCM kunnen voor het voorjaarswerk kiezen uit drie framemodellen van Bianchi: het carbon topmodel Oltre, het 'instapmodel' in carbon Infinito, of het aluminium model Impulso. Heel opmerkelijk, want in de koopgids 2012 van Cyclo Sprint testten we dit frame nog in de categorie
instapfietsen.
In de catalogus van Bianchi staat de Impulso in drie afmontages, met prijzen
van 1399-1599 euro. Ongetwijfeld koersen de profs niet met Veloce of Shimano 105
maar met hun gewoonlijke superlichte onderdelen, maar dat dit aluminium frame
het vertrouwen heeft van de heren broodrenners, zegt natuurlijk veel over zijn
kwaliteiten.
In de Omloop
Het Nieuwsblad van zaterdag
sprintte Marco
Marcato ermee naar een 6de plek. Ook
profs kunnen dus uit de voeten met de C2C geometrie (Coast to Coast) van het
Triple Hydroformed aluminium frame. C2C is een geometrie die eerder voor
wielertoeristen bedoeld is, maar die het nodige comfort geeft op het Belgische
stratennet, dat de slechtste wegen van Europa
herbergt.
Zo zie je maar, hightech carbon heeft kennelijk ook zijn beperkingen.
Tien jaar geleden won Andrea Tafi de Ronde van Vlaanderen. Om dat jubileum te vieren zal de Italiaan op 31 maart de Ronde voor wielertoeristen rijden en dankzij Canyon kan jij meefietsen!
Wat moet je doen om met deze levende legende op pad te mogen? Maak een video of foto van jezelf of schrijf een artikel waarmee je Andrea Tafi en Canyon overtuigt dat je de geknipte man/vrouw bent om met hen de Ronde te rijden.
Canyon stelt de inzendingen voor aan haar fans via verschillende kanalen. Een jury kiest uiteindelijk de drie overtuigendste bijdragen op basis van creativiteit, inzet en de respons van de Canyon community.
De winnaars mogen op een Canyon de RVV rijden aan de zijde van Tafi én 's anderendaags de wedstrijd van de profs live beleven langs het parcours. De wedstrijd loopt tot en met maandag 5 maart.
De eerste rit van het nog
prille seizoen was meteen een rit met naam en faam
Met de omloop van het
nieuwsblad werd niet voor de gemakkelijkste rit gekozen maar meteen een stevige
kuiten bijter
Met 2 vrouwen en een 7 tal
mannen ( in ons groepje) was de club goed vertegenwoorderd
Maar eerst konden we aanschuiven
want er moest nog betaald en gescand worden: en dit deed ons toch even
schrikken 8 à 10 voor deze classic rit
De prijs viel nog mee want
voor sommige ritten hadden we zelfs al meer betaald maar de return viel dik tegen:
geen extra drankje of drinkbusje kon er af dit is pure gel .
Eens op pad werd er gekozen
om aan te sluiten bij een andere groep en zo de krachten een beetje te sparen
en om over de nieuwste roddels te praten: en langs de Scheldedijk hadden we
daar tijd genoeg voor
Eens weg van de Schelde na
een kilometer of 20 kon de rit pas goed beginnen want niet lang hierna lag de
verdoemde MOLENBERG
En hier waren we voor gekomen
klimmen en stoempen langs Vlaamse wegen
De vrees van stil te vallen
op deze heuvel bleek niet gegrond want niemand heeft een voet aan de grond
moeten zetten integendeel
Zelf de 2 dames konden terug
kijken op een geslaagde klim
Dit was een voorsmaakje voor
wat komen zou: maar eerst even op adem komen
Na 35 km in Roborst kregen we
andere kost te verwerken want hier lag de Paddestraat 2400m kinderkopjes en dit
beviel de één al meer dan de andere: maar het vreet krachten
Maar na deze inspanning
konden we even rusten aan de bevoorrading en deze was in orde (mocht ook wel
voor geld)
Even een sanitaire stop en we
konden terug op pad gaan en onmiddellijk kregen we de lippenhovestraat
voorgeschoteld opnieuw 1300m kasseien al verteerden we dit beter dan de eerste strook
Nu kregen we terug een 15 tal
kilometers rust gehund voor we aan de volgende opdracht konden beginnen
De Lange Munte was terug
2500m afzien en dit waren toch wel de slechtste van de dag toch het laatste
paar honderd meters: nog één te gaan
Opnieuw konden we een beetje
rusten voor we aan het laatste konden beginnen
Via Merelbeke en Zwijnaarde
waar we ons terug thuis voelden reden we nu richting Gent voor de laatste
hindernis van de dag
De Steenakkerstraat met zijn
kasseien waren de laatste en de tevens de gemakkelijkste van allemaal en ook
hier kwamen we door zonder kleerscheuren door
En nu op naar de eindmeet al
begonnen er voor een paar de kilometers te wegen maar allemaal bereikten we de finish
en we konden terug kijken op een meer dan geslaagde rit: samen uit samen thuis
Ook zagen we bleien gezichten
want we hadden het toch maar gedaan want wat de prof op een zaterdag kunnen dat
kunnen de Heirnissers op een zondag
B
