Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een herstelduurloop van 7.000 meter gelopen in 0:43:00, hsm 105. De bovenbenen leken wel beton en meer als deze training kon er niet van af. Gelukkig is het deze week een afbouwweek, 90 kilometer lopen is ruim voldoende. Het zal nodig zijn na de toch wel zware marathon van Kasterlee, zeker het tweede deel. Met het scheenbeen gaat het gelukkig nog goed, ondanks de zware belasting in de modder. Alleen de voetpezen en de pubis hebben er geen deugd van gehad, de pijn is goed voelbaar. Ik veronderstel dat ik tegen donderdag, het grootste deel van het herstel achter de rug heb. De paar stappen die ik overgeslagen heb, zullen dan op het eerste gezicht niet teveel last bezorgen. Vandaag was het grootste probleem de pijn in de quadriceps, met een kleine foullee tot gevolg. Morgen hoop ik een paar procent te verbeteren, en zo elke dag wat sneller en langer. Tot ik de 12 km/uur haal en dan het schema weer oppikken, hopelijk gaat het vlug.
Er was snel volk aan de start in Kasterlee, maar een snelle wedstrijd zal het niet worden. De wateroverlast was te groot en het bleef maar miezeren, gelukkig was het redelijk warm. Ondanks het slechte weer kwam er veel volk aan de start en zat de ambiance er goed in. De start werd gegeven door oudwinnaar Jef Smits, en ze gingen er nogal vandoor de snelsten. Ik geraakte snel in het ritme, maar voelde al snel dat het iets te hoog gegrepen was, dit tempo. Toch ging ik het ritme zolang mogelijk het tempo vasthouden, maar op de onverharde wegen was het te zwaar. Om nog maar te zwijgen van de toestand in het bos, modder enkeldiep, soms meer als 500 meter na een. De eerste ronde kwam ik door in 1:24:35, maar de ronde was wegen onloopbaar een kilometer ingekort. Na de eerste ronde was het beste er af en de tweede passage door veld en bos, was ondoenbaar. Mijn foullee was gehalveerd en ik had geen grip meer in de modder, de taagste kilometer was 6:45. Dit om maar aan te geven dat het volledig op was, ik bereikte de finish als 28ste in 3:07:15. Toch ben ik blij dat ik de uitdaging aangegaan ben, ik heb nu een goede lange duurloop in de benen.
DE HEL VAN KASTERLEE.
Vandaag binnen een paar uur start de uitgeregende marathon van Kasterlee. We zullen het niet droog kunnen houden, de voorspelingen geven gans de dag regen. Er zou ook nog eens een stevige wind komen opzetten, maar de wedstrijd gaat door. Het word dus een ware veldslag, gelukkig loop ik met het idee, het is een lange duurloop. De mannen die gaan voor de winst zullen zeer tactisch moeten lopen, om het te halen. Zoals reeds aangehaald is mijn doel tussen de 3:15:00 en 3:30:00 te lopen. Wat gezien de actuele vorm en de staat van het in normale omstandigheden al zwaar parkoer is. Deze avond breng ik wel een verslagje uit, hopelijk met de nodige voldoening.
Vandaag een trage duurloop van 8.060 meter gelopen in 0:39:23, hsm 121. Het was een trage duurloop met op het einde een paar korte versnellingen. Die maakten duidelijk dat de grote vorm er belange nog niet is, niet onverwacht natuurlijk. Het word morgen een superzware wedstrijd, zeker voor degenen die nog niet in vorm zijn. Maar ook voor de protagonisten op de overwinning word het een uitputtingsslag. Spijtig genoeg hoor ik er dit jaar niet bij, ik hoop er volgend jaar weer mee te doen voor het podium. Dit jaar word het uitlopen van de marathon een doel op zich, ik schat de eindtijd tussen de 3:15:00 en de 3:30:00. Op voorwaarde dat ik na de dertig kilometer stand hou, we zullen er in elk geval voor gaan. Had het niet de marathon van Kasterlee geweest, was ik zeker niet vertrokken, zelf de halve niet. Ik heb nu eenmaal een nauwe band met deze wedstrijd en ben in de vorige zes editie's gefinisht. Op naar de zevende, en hopelijk houden de pezen en de wilskracht stand.
Vandaag een trage duurloop van 10.200 meter gelopen in 0:50:36, hsm 123. Zoals te zien aan het hartslaggemiddelde, was het iets zwaarder als voorzien. Met de wind die er stond is het moeilijk het tempo te regelen, wind mee te snel. Wind tegen is het beuken als een knotwilg op een open vlakte, best zwaar dus. Toch hield ik er een redelijk goed gevoel aan over, zeker tegen de wind, voelde ik kracht in de benen. Hoewel de training van woensdag nog in de benen zat, maar dat moet morgen al beter zijn. Ik zie er wel wat tegen op, om te starten onder deze zware omstandigheden, op een zwaar parkoer. Morgen staat er een losloopje van een achttal kolometer op het programma.
Vandaag een recuperatieloop van 11.100 meter gelopen in 0:58:06, hsm 112. De benen actief laten recupereren was de bedoeling, en daarin ben ik geslaagd. Het spreekt vanzelf dat de training van gisteren in de benen zat, de eerste aan 14 km/uur sinds lang! Nu is het taak om in zo optimaal mogelijke conditie aan de start van de marathon van Kasterlee te komen. De afstand heb ik eigenlijk nog niet in de benen, maar de basis moet breed genoeg zijn om uit te lopen. Het word hoogst waarschijnlijk in zeer zware omstandigheden gelopen, met de regen dat nog moet vallen. Ik heb spijt dat ik nog steeds geen trialschoenen heb wat altijd voordeel moet opleveren op zo'n parkoer. Morgen staat er een volgende rustige trage duurloop op het menu, om verder actief te herstellen.
Vandaag een duurloop van 13.000 meter gelopen in 0:55:23, hsm 139. De bovenbenen voelden nog wat pijnlijk aan, dus nog niet volledig hersteld van zondag. Een training volledig op karakter afgewerkt, het voelde nooit vlot en soepel aan. Het gaat traag maar gestaag voor uit, maar zolang er voor uit gang is, is het goed. De laatste kilometer ging in 3:47 en het ging niet van harte, maar ik kon de hartslag de hoogte in jagen. Er komt dus schot in de zaak, hoewel de diverse pijnpunten nog aanwezig zijn. Gisteren had ik eens een balletje getrapt, en dat voelde verschrikkelijk pijnlijk aan. De bil, heup, pubis en scheenbeen lieten zich goed gevoelen evenals het bekken bij het uitzwaaien van het been. Gelukkig valt de loopbelasting beter mee, dan het explosievere benenwerk, vandaag ging het dus beter. Er staan de volgende drie dagen kortere trainingen op het programma, om de benen actief te laten recupereren.
Vandaag een trage duurloop van 16.000 meter gelopen in 1:18:47, hsm 119. De kogel is door de kerk, de plus-dertiger van zondag, word een plus-veertiger. Ik heb mijn inschrijvingsbevesteging voor de marathon van Kasterlee gekregen. Eigenlijk komt deze marathon vier weken te vroeg, maar het is mijn favoriete marathon. De vorige zes deelnames heb ik al volbracht, dus deze zevende editie hoop ik ook uit te lopen. Het zal een van mijn traagste marathons worden, ik vat de eerste dertig km op als duurtraining. Daarna zal het harken worden om de finish te bereiken, zeker met de tweede doorgang in het bos. Vandaag waren de benen iets beter dan gisteren, het vaste stramien dus, minimaal twee dagen recup. Morgen staat er een duurloop van dertien kilometer op het programma, hopelijk haal ik de 4:20/km.
Vandaag een recuperatieloop van 10.200 meter gelopen in 0:54:22, hsm 110. De benen waren natuurlijk vermoeid van de lange duurloop van gisteren. Het was dus een logisch gevolg, een training in het teken van aktieve recuperatie. Zo zal het tot en met zaterdag rustig aan gaan, buiten woensdag dan staat er een duurloop op het programma. Deze rustige periode kondigd de eerste dertig-plusser aan die loop ik zondag. Het kilometervolume moet de hoogte in wil ik mijn oude niveau halen, de snelheid komt erna. Eerst de uithouding en de weerstand op punt brengen en daarvoor heb ik veel volumetraining nodig. Morgen staat er een rustige trage duurloop van vijftienkilometer op het programma.
Vandaag een lange duurloop van 26.060 meter gelopen in 1:53:38, hsm 134. Een deugddoende training die de conditie bevestigd, het gaat de goede kant op. Zo hard zelf dat ik even aan de marathon van Kasterlee dacht deel te nemen. Het is goed dat de inschrijvingen al een tijdje afgesloten zijn, anders had ik het risico gelopen. Maar het is beter rustig op te bouwen, ik ga nu al knalhard met in mijn vierde week al 108 kilometer. De training van vandaag liep als vanzelf onder de ideale omstandigheden, geen wind en een 8°. Aan het keerpunt van dertien kilometer klokte ik 0:58:15, daarna ben ik nog wat versneld. De laatste zes kilometer gingen sneller dan 14 km/uur, de laatste drie sneller dan 15 km/uur. Een onverwachte maar deugd doende evolutie, het gaat dus de goede richting uit. Van de kwetsuren heb ik weinig last gehad, ze waren wel voelbaar aanwezig, een wat stijfheid. Ik ben er nog altijd niet uit of ik dit jaar nog een marathon loop, waarschijnlijk niet, maar zeg nooit, nooit. Morgen een rustige recuperatie training, ik loop dan volgens het gevoel in de benen.
Vandaag een trage duurloop van 12.150 meter gelopen in 1:02:19, hsm 114. Het ging al heel wat beter dan gisteren, wat een goede nachtrust al niet kan verwezelijken. Met de rustpolsslag gaat het ook de goede richting uit een zeer goede score van 37 slagen per minuut. Alleen het lichaamsgewicht gaat zeer moeizaam naar beneden, nog vier kilo te gaan, pfff. De benen en de ontstekingen allerhande waren aan de beterhand, dus veel zit in het hoofd. Een wat beter gevoel kan een gans andere perceptie over eenzelfde fysiek weerstand geven. Voor morgen staat de zwaarste training van de week gepland, 24 km tegen 4:36/km of beter.
Vandaag een recuperatieloop van 13.000 meter gelopen in 1:10:49, hsm 110. De benen waren supervermoeid, en meer als deze recuperatieloop zat er niet in. Ik heb meestal een dipje voor ik een stap vooruit kan zetten, dus hoop ik op dat dipje. Natuurlijk kunnen er nog andere oorzaken zijn voor een loopdipje, overtraining b.v.. Het te snel opbouwen van de kilometers na een loopstop door een kwetsuur! Met dat traag lopen voelde ik het scheenbeen en de voetpezen bij elke stap. De eerste kilometer ging maar in 6:04, zo moeizaam ging het dus vandaag en veel versnellen zat er niet in. Het was een mentaal moeilijk te verwerken training, meer dan eens wou ik een kortere weg naar huis nemen. Gelukkig staat er een sterk hoofd op de schouders zelf als de benen niet meewillen. Morgen staat er een rustige trage duurloop van twaalf kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop gelopen van 12.200 meter in 1:01:28, hsm 116. De training van gisteren is in de benen blijven hangen, het ging moeizaam vandaag. Ook het scheenbeen, voetpezen en bil lieten zich weer gevoelen, dus was het een rustige training. Al hoewel het in deze winderige omstandigheden, niet simpel is om niet te moeten knokken. Wind tegen was het alle hens aan dek, en voelde alles nog wat pijnlijker aan. Deze avond zal er coldpack aan te pas komen en lichte stretchoefeningen om alles weer in orde te krijgen. Zeggen dat er een lange trage duurloop van plus twintig kilometer op het programma stond. Gelukkig moest ik wegens tijdsgebrek een wat milderen, hoewel ik zeker ben de volledige afstand in de benen te hebben. Morgen staat er een ongeveer dezelfde training op het programma, nog wat verder herstellen dus.
Vandaag een duurloop van 16.200 meter gelopen in 1:09:57, hsm 135. Het was nochtans een zware werkdag geweest, al op om 04:30, en 9:30 lang werken. Dat zonder ook maar eens te zitten, of het moet tijdens het schof geweest zijn. Een mentale training was het dus ook, met zeer pijnlijke voeten gestart, bijna niet te doen. Na kilometer twee begon het iets te beteren, daarna kon ik aan versnellen denken. De conditie gaat verder de hoogte in, heel langzaam, een paar kilo minder zou natuurlijk helpen. Zo heb ik vandaag ook maar lichte last gehad van het scheenbeen, stilletjes aan geraak ik er van af. Het is toch nog opletten geblazen zolang de kwetsuur niet volledig genezen is. De rest is een kwestie van het juiste evenwicht te vinden en zo een ietje sterker worden. Morgen staat er een lange trage duurloop op het programma, wat gewicht proberen kwijt te spelen.
Vandaag een trage duurloop van 15.500 meter gelopen in 1:22:14, hsm 117. De training van gisterennammidag zat nog duidelijk in de benen, het duurde lang eer ik op toerental was. Een normale evolutie, gezien het moeilijke jaar dat ik doormaak, maar er is verbetering op komst. Al gaat het wel zeer langzaam de goede richting uit, met vallen en opstaan en keihard verder werken. Het zal afhangen van details eer alle stukjes weer op hun plaats vallen en veel geduld hebben. Vandaag was het de bekken streek, meer bepaalt de pubistakken, zowat ter hoogte van de billen. Met het scheenbeen gaat het iets beter, zelf deze trage training liet zich niet echt gevoelen, buiten de stijfheid in de pees. Ik heb daarjuist al eens gaan piepen op de wedstrijdkalender, en er is nog veel moois te beleven. Op de eerste plaats voor mijn oudste zoon Jorgi, wegwedstrijden en crossen, eenmaal sterk genoeg doe ik ook mee. Morgen is het opnieuw werkdag de vroegen, dus train ik in de namiddag een duurloop van 16 kilometer.
Gisteren waren we terug van Remscheid waar de jaarlijkse Röntgenlauf plaatsheeft. Voor elks wat wil daar in Duitsland van wedstrijden voor de jeugd, crossen en korte afstanden. De hoofdwedstrijden een halve en hele marathon, een ultra over 63 km en een 100 km op de röntgenroute. We waren met 17 afgezakt naar Lennep om er een verlengt week-end van te maken. Driemaal helaas was er niemand die kon of wou deelnemen aan de plaatselijke wedstrijden. Het hoofdmenu werd dus een culinair week-end met enkele wandelingen, en veel drinken. Een van de wandelingen ging over een kort gedeelte van de Röntgenroute, een kleine 10 km. Daar konden we ervaren hou zwaar het parkoers er wel was, met soms lange, soms venijnige klimmen. We kwamen onderweg de wedstrijdwandelaars en de eerste twee van de ultra's tegen. Verder hebben we niet zoveel van de wedstrijd meegemaakt, aangezien onze eet-marathon van start ging. Zelf heb ik er maar een maal getraind, vertrokken met een joekel van een kater, legde ik negen kilometer af. Ook om te trainen waren er geen kandidaten, dus heb ik gewacht tot we terug waren in Herenthout, voor de volgende training. Die ging gisterennamiddag over een afstand van 13.400 meter gelopen in 1:04:44, hsm 127. De laatste kilometer eens alle registers opengezet en ik haalde tot mijn eigen verbazing een km in 3:50. Het scheenbeen is dus aan de beterhand , alleen tijdens de versnelling nog wat lichte pijn gehad. De twee laatste trainingen zijn samengevoegd, doordat ik de training niet afgesloten heb op de garmin. Ik heb natuurlijk zaterdag voor het vertrek naar Lennep ook nog een rustige training afgewerkt. Een rustige trage duurloop van 10.100 meter gelopen in 0:54:26, met een hsm van 116. Voor vandaag staat er deze morgend een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma.
