Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een tempoloop van 15.200 meter gelopen in 0:59:21, hsm 130. Het hart heeft de inspanningen zeker verteerd, een gemiddelde hsm van 130. Ik heb er zo mijn twijfels over, of die gegevens volledig juist zijn, maar de grafiek is logisch. De benen voelden niet zo super aan, hoewel ik best tevreden ben met het tempo. Voor de rest van de week gaat de voorzorg naar uitrusten en de ontstekingen verzorgen. Het zijn er heel wat voor het moment, achillespees, voetpezen, heup, bil, buikspier, adductoor. Ik heb het geluk dat we vier dagen economisch werkloos zijn, tot en met maandag. Dus heb ik tijd voor het herstel wat beter te laten verlopen en rusten. Morgen staat er een trage duurloop van 10 kilometer op het programma.
Vandaag een duurloop van 10.500 meter gelopen in 0:47:06, hsm 127. Amper twee dagen na de marathon een duurloop van 10.500 meter. De benen zijn in sneltempo aan het herstellen, alleen de hartslag verraad, vermoeidheid. De warmte was vandaag ook het zwaarste element in de training. Afgewerkt tegen 4:30/km, om mezelf te bewijzen dat zondag in uitzondering was. Het was de laatste zes kilometer van de marathon dan ook meer uitlopen, dan tempo lopen. Gelukkig heb ik veel herkansingen, en moet ik er niet alles uitpersen in de marathons. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 10.200 meter gelopen in 0:50:08, hsm 115. De voetpees deed enorm pijn bij het vetrek, maar geleidelijk aan ging het beter. Waarschijnlijk word de doorbloeding gestimuleerd en komt de pees op lengte. Van de achillespees had ik veel minder last, maar ik zal voor de rest van de wee, veel moeten stretchen, ijs leggen en Volta-Patch kleven, om alles onder controle te houden. Om terug te keren op de iets mindere prestatie van gisteren, in de Maas en Waal marathon. Ik ben natuurlijk veel te snel vertrokken, als je dan geen superdag hebt betaal je dat dubbel cash op het einde. De bedoeling was om niet alleen het volledige traject alleen te moeten lopen. Helaas voor mij ging het vijf seconden de km te rap, maar ik ben blij de finish gehaald te hebben. Dat is dan ook het nadeel van de kleinere marathons, te weinig atleten, het niveau te laag. Het voordeel is dat je daar gemakkelijker in de prijzen kunt lopen. Morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma.
Na het licht ontbijt, trokken we met gans het gezin op, voor een dagje Nederland. Ruim op tijd vertrokken, dat zou geen luxe betekenen, De wegenwerken in Nederland, zijn nog van grotere omvang als in Belgie, zeker nabij de grote steden. De nieuwe stukken ring en de klavererbladen, die de gps niet kent zijn talrijk. Maar toch geraken we op tijd op de bestemming, Beneden-Leeuwen in Provincie Gelderland.
We komen veel bekende gezichten van de Marathon en Ultracup tegen, altijd leuk. Het is de tiende maal dat de Dijkenmarathon word georganiseerd, een jubileum-editie. Ik vertrek samen met een volle laatste bus richting Altfrost, waar de start van de marathon is. De opkomst is redelijk te noemen, met ruim 130 atleten staan we klaar,voor ons volgend avontuur. Spijtig genoeg voelen we de wind aanwakkeren nog voor het startschot gegeven word.
Bij de start sta ik op de tweede rij, het startschot word gegeven, vier man stuiven er van door. De mannen gaan voor het parkoersrecord van Lucien Taelman (2:40:28) te breken. Ze hebben besttijden op hun naam staan tussen de 2:29:00 en de 2:37:00, dat moet lukken. Door de tragere deelnemers op de eerste rij, moet ik al een extra inspanning leveren, om tot bij Bart de Groove te geraken, de winnaar van verleden jaar, die hoop ik tot 21 km te volgen.
De vier mannen voor aan lopen na drie km (0:10:56) al ruim 100 meter voor ons uit. Het zijn Jay Sauer, Arthur schramade, filip Rondelez en Milan Perc, succes mannen tot aan de aankomst. De benen voelen echt niet goed aan en tussen km vier en vijf beslis ik te lossen bij Bart, te hoge hsm! Een kleine vijftig meter achter mij loopt Kees ven Helmond, die ook voor een tijd onder de 2:40:00 gaat. Kees proberen volgen, want na een eerst lus van 7 km, lopen we tot km 27 met de wind tegen.
Km zes (0:22:19) komt Kees aansluiten, ik direct in zijn spoor, Kees loopt aan 03:45/ km. Het voelt iets comfortabeler aan dan de 3:39/km van de eerste drie km, maar ik moet nog forceren. Spijtig genoeg heb ik een mindere dag vandaag en het zwaarste komt er nog aan 20 km tegen de wind. Dit is vrijwel onbeschut op de hoge dijken de toppen van de maisvelden liggen ruim een meter dieper. Bij km negen (33:34) komen we terug aanslluiten bij Bart, met drie zolang mogelijk bijeen blijven.
Gelukkig blaast de wind niet altijd uit volle kracht, Kees doet het meeste van het kopwerk. Ondanks de slechte benen neem ik af en toe eens over, maar dan loop ik al in het rood, hsm boven de 150. Ik besef nu al dat het een pijnlijke zaak word om de finish te halen, en ik moet nog ruim 32 kilometer. De drankposten staan dramatisch slecht geplaatst, telkens buitenkant van een grote bocht. Kees en Bart hebben een fietsbegeleider mee, ik verlies 20 meter bij de drankpost, maar knok me terug in hun spoor.
Bij km twaalf (0:44:49) moet ik ze laten gaan, zelf zonder op kop te lopen blijft mijn hartslag boven de 150 slagen. Nog 15 kilometer alleen op de hoge dijken tegen de wind opboksen, met nu al pijnlijke benen, dat komt niet goed. Km vijftien (0:56:35) Kees en Bart lopen al een 150 meter voor me uit, en mijn hsm gemiddelde is 147. Wil ik proberen nog wat te herstellen zal deze nog wat moeten zakken, ik probeer een aangenaam tempo te vinden. Maar het zware gevoel in de benen gaat niet over, ik kan zelf niet genieten van het prachtige landschap.
Ik probeer de gedachten toch wat laten af te dwalen, door de prachtige vergezichen, maar de pijn overheerst. De toeschouwers zijn van de partij in de pitoreske dorpjes die we passeren en moedigen ons fel aan. Bij kilometer 21 (1:20:47) zie ik een bord Beneden-Leeuwen 7 km, ondanks de pijn laat ik me niet verleiden. De linkervoetpees en rechter-achillespees beginnen ook te protesteren tegen het geweld die ik hen aan doe. Zevenentwintig kilometer ver (1:45:15) het gevecht tegen de wind is gedaan, ik ben uitgeput, maar nu heb ik wind mee.
Het vet is van de soep, ik neem twee extra druivesuikers in en drink wat cola, maar de suikers voeden de spieren niet. Kilometer dertig (1:57:32) de tank is nu echt leeg, elke pas doet pijn, ik moet het tempo nog laten zakken. Maar als ik de laatste 12.200 meter in het uur loop kom ik nog ruim onder de drie uur aan, een van de doelstellingen. De volgende zes kilometer gaan in 0:27:50, nu word het echt aftellen zesendertig kilometer (2:25:22) nog zes te gaan. Ik probeer me sterk te houden maar de enen atleet na de andere loopt me voorbij, gelukkig allemaal van de halve marathon.
Maar echt goed voor de moraal is het niet die soepel lopende atleten, die dit stukje ellende voorbij razen. Kilometer negeendertig (2:37:34), die muur ik geraak er niet over, die slagen van de hamer ik raak er niet voorbij. De kilometers lijken eindeloos lang, de laatste drie draaien we ook weer tegen de wind in, of denk ik dat alleen maar. Nog vijfhonderd meter te gaan Carine, Jorgi en Kenney zijn me komen op halen en schreeuwen me naar de meet. Ik finish als zevende in 2:54:06 en eerste in mijn categorie, amper negentig seconden later komt de tweede 45+ binnen.
Zondagmorgend, al vroeg uit de veren, zoals meestal slaap ik niet goed, de dag voor een marathon, ondanks de rijke ervaring, 44 marathons. De benen voelen niet super aan , maar ook niet slecht, dat word afwachten. Het weer ziet er in elk geval niet slecht uiit, om een marathon te lopen. De wind zal wel voelbaar zijn op de verhoogde dijken, rond Beneden-Leeuwen. Ik ben trouwens nog een revanche schuldig, hier heb ik de eerste maal opgegeven op de marathon. Het moet voor voldoende motivatie zorgen, om een mooi resultaat te behalen. Deze avond mag je reeds een verslagje verwachten, over mijn 6de wedstrijd in de M-U cup. Weersverwachting Beneden Leeuwen deze week
zondag 6-09
maandag 7-09
dinsdag 8-09
woensdag 9-09
donderdag 10-09
Min
10 °C
12 °C
12 °C
13 °C
12 °C
Max
18 °C
19 °C
27 °C
23 °C
21 °C
De zonkans komt overeen met het percentage van de daglichtperiode waarin zon verwacht wordt.
Vandaag 7.500 meter loslopen in 0:35:06, hsm 114. Bij de hartslag heb ik wel mijn vragen, misschien gestroord door een zender. De benen voelden in elk geval slecht aan, beter vandaag dan morgen. De aductoren en hamstrings waren stijf, en de achillespees liet zich gevoelen. Morgen staat de Maal en Waalse Dijkenloop Tussen Altfrost en Beneden-Leeuwen. Het is de bedoeling om er een opbouw-marathon van te maken, niet vol uit dus. Volgende week staat er immers het Belgisch Kampioenschap marathon op het programma. Natuurlijk zal de vorm van de dag, de weersomstandigheden, en het wedstrijdverloop, de kansen, op het podium en de eigenheid van deze atleet, het tempo bepalen.
Vandaag een recuperatieloop van 10.100 meter gelopen in 0:48:11, hsm 108. De benen voelden toch wel wat minder goed aan dan gisteren, lichte vermoeidheid. Het kan ook niet alle dagen feest zijn, de meeste dagen is het immers werkdag. Toch heb ik er vertrouwen in voor zondag, omdat ik er normaal niet vol uit mag gaan. De week er na is belangrijker, dan is het, het Belgisch Kampioenschap marathon. Maar de uitdaging die ik vastkoppel aan de 10 najaarsmarathons is telkens onder de drie uur finishen. Dus een gezondheidswandeling word het zeker niet, ik ben er me bewust van. Morgen staat er een zeven kilometer loslopen op het programma, heerlijk lui.
Vandaag een trage duurloop van 10.100 meter gelopen in 0:47:23, hsm 110. De benen eigenlijk wat laten herstellen, na vier zware trainingsweken. De opbouw naar de najaarsmarathons, was hevig en kort, terend op een brede basis. Nu volgt een periode met elke week een wedstrijd, meestal een marathon. Het zal tussen de marathons in alleen rond recuperatie draaien, de benen zo goed als mogelijk laten herstellen. Voor mijn doen weken met een laag km-aantal ondanks een marathon, in het weektotaal. Hopelijk blijf ik zo een wat frisheid behouden, voor deze zware en belastende periode. Morgen staat er een recuperatieloop van 10 kilometer op het programma.
Vandaag een tempoloop gelopen van 15.000 meter in 0:56:38, hsm 133. De benen nog niet volledig hersteld van de wedstrijd van zaterdag in Olen. Na een eerste moeizame blok van drie kilometer, het tempo kunnen optrekken. Toch bleef de verzuring opspelen, en kon ik niet vol uit gaan, was ook niet de bedoeling. De hartslag bleef wel goed laag, alleen het laatste blok van drie kilometer, klom die de hoogte in. Nu komen er drie dagen met rustige en kortere trainingen aan, voor een goed herstel. Zondag is het de eerste marathon van het najaar tussen Altfrost en Beneden-Leeuwen.
Vandaag een trage duurloop van 20.300 meter gelopen in 1:32:33, hsm 116. De benen voelden al wat beter aan dan gisteren, dus een tempo hoger gelopen. Met de achillespees en de voetpees gaat het op en af, maar de achilles baart zorgen. Ijs leggen, stretchen en voltapatch, en na morgen drie lichte trainingsdagen. Morgen dus nog een zwaardere training een tempoloop van 15 kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 16.150 meter gelopen in 1:18:25, hsm 112. Zoals verwacht is de tweede dag, na een vol uit gelopen wedstrijd de zwaarste. De kleine overbelastingen voelen dan nog pijnlijker aan, en de spieren zijn echt stijf. Toch weer wat kunnen versnellen halfweg, zonder dat het echt lekker liep. Maar ook die kilometers heb ik weer achter de kiezen, en de basis is gelegd. De wedstrijdperiode is in alle hevigheid losgebarsten, met de halve marathon in Olen. Toch zal ik me moeten leren beheersen en enkele wedstrijden als training lopen. Anders vrees ik de het vet rap van de soep zal zijn, Doseren en plannen niet mijn sterkste punt. Morgen een trage duurloop over 20 kilometer, daarna begint het afbouwen.
Vandaag een trage duurloop van 20.100 meter gelopen in 1:34:11, hsm 112. De benen voelde zwaar aan na de halve marathon van gisteren, niet echt een onverwacht. Toch kon ik na de eerste blok van drie kilometer een goed tempo ontwikkelen. De hartslag bleef binnen de perken, dus het herstel zal wel vlotten deze keer. Tot woensdag word er nog doorgetraind aan een normaal marathon-voorbereiding. Vanaf donderdag staat alles in het teken van recuperatie en herstel, om zondag fris te zitten. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma.
Vandaag een halve marathon gelopen in Olen, onder bijna ideale omstandigheden. Buiten een voelbare wind, die gelukkig in het bebouwd gebied tegen zat. De wedstrijd in Olen is een kleinschalige wedstrijd-jogging, met weinig deelnemers. Hoewel de organisatie veel beter verdient, en nu overgenomen is door de sportraad van Olen. Die zo de overlevingskansen van deze mooie wedstrijd, een beetje meer zekerheid heeft.
De wedstrijd en jogging werd om 15:00 exact op gang geschoten, onder een stralende zon. De halve marathon vertrok zo'n 150 meter voor de andere afstanden, dat scheelt een hoop gedrum. Er werd relatief traag gestart, de eerst km kwamen we door in 0:03:40, met een redelijk grote groep. Toen al speelde ik met het idee even met de eersten van de korter afstand mee te gaan. Zo gezegt zo gedaan, drie atleten van de drie kilometer vlogen ons voorbij, ik volgde de mannen.
Een goede kilometer verder liet ik ze gaan, en er was nog een atleet van de halve marathon in mijn spoor. Wim van Dooren was de atleet, De drie kilometer kwamen we door in 0:10:44, ideaal tempo. Dan al voelde ik de bui hangen, veel hulp om een sterke tijd te lopen zou ik niet hebben aan, Wim. Toen ik merkte dat de achtervolgers dichter kwamen stak ik een tandje bij, voor de rest zouden we wel zien. Elke keer dat Wim overpakte voelde ik het tempo zakken, dus neem ik het meeste kopwerk op mij.
Kilometer zes kwamen we door in 0:21:47, Dus aan ruim 16 km/uur, en een eindtijd ruim onder de 1:20:00. Ik voelde me sterk vandaag, en nu al bijna zeker van een tweede plaats, goed zo, doorgaan. Na negen kilometer kwamen we door in 0:32:44, dankzij een volgende versnelling om Wim te testen. Spijtig genoeg gaf hij amper drie meter prijs, straks nog een paar intervallekes, blijven druk zetten. Van mijn spurt moest ik het niet hebben, en Wim is ruim 12 jaar jonger dan dezen oude atleet.
Kilometer twaalf in 0:43:39, Wim komt niet meer op kop en ik draag de wedstrijd omdat ik een tijd wil neerzetten. Niet de tactisch sterkste zet, als ik de wedstrijd wil winnen, Maar tijden zijn belangrijker dan plaatsen. En dat heb ik in de hand, het tempo hoog houden en ik bereik mijn doel, de rest is bonus. Op kilometer vijftien 0:54:47, na een paar intervallen, blijft Wim terugkomen, mijn conditie is nog niet top. Dat mag nu nog niet, het seizoen is nog lang en de opbouw en de zware trainingsweken zijn juist achter de rug.
Kilometer achttien komen we door op 1:06:00, de benen voelen nog goed aan maar sneller lopen lukt amper. De laatste keer op het stuk onverhard, plaatst Wim een versnelling, ik verlies snel 10 meter, maar geef niet af. Tegen het einde van de strook loop ik alweer op kop te trekken, nu probeer ik mijn tempo te houden tot de finish. De versnelling van Wim afwachten en zo goed als mogelijk reageren op de aanval die er ongetwijfeld komt. Op ruim 700 meter van de meet komt die er ik probeer te reageren maar verlies meter na meter.
Zo moet ik bij de hervatting van de wedstrijden weer vrede nemen met de tweede plaats, de vijfde van 2009. Toch ben ik overwegend tevreden over mijn wedstrijd, een mooie tijd gelopen zonder veel steun. Ruim zes minuten beter dan mijn beste tijd tijdens de vorige Parochiejoggings van O.L.V.- Olen. Ook Jorgi en Kenney deden het goed tijdens de wedstrijd over 3.310 meter, jorgi werd elfde in 0:13:20. Kenney eindigde negentiende in 0:14:08, in deze wedstrijd met 88 finishers.
Vandaag begint het tweede deel van het loopseizoen, in O.L.V. Olen. Het word een halve marathon, Ee ronde van drie en drie ronden van zes kilometer. Als ik het goed voor heb is het de derde keer dat ik daar aan de start verschijn. Nog nooit een sterke tijd gelopen daar in Olen, verleden jaar 1:36:31. Dat was redelijk kort na de operatie aan mijn elleboog, en moest van ver terugkomen. Meestal was ik op dit moment van het jaar in volle voorbereiding van de najaarsmarathons. Ook in 2007 heb ik er de halve marathon gelopen, ik finishte toen als 12de in 1:24:18. Vandaag is het tijd om een flinke hap van mijn bestijd in deze wedstrijd te doen. Het liefst zou ik onder de 1:21:00 finishen, om mezelf gerust te stellen over mijn huidige conditie. Jorgi en Kenney lopen de drie kilometer in Olen, Carine houd het bij een onderhouds-training.
