Vandaag een halve marathon gelopen in Olen, onder bijna ideale omstandigheden.
Buiten een voelbare wind, die gelukkig in het bebouwd gebied tegen zat.
De wedstrijd in Olen is een kleinschalige wedstrijd-jogging, met weinig deelnemers.
Hoewel de organisatie veel beter verdient, en nu overgenomen is door de sportraad van Olen.
Die zo de overlevingskansen van deze mooie wedstrijd, een beetje meer zekerheid heeft.
De wedstrijd en jogging werd om 15:00 exact op gang geschoten, onder een stralende zon.
De halve marathon vertrok zo'n 150 meter voor de andere afstanden, dat scheelt een hoop gedrum.
Er werd relatief traag gestart, de eerst km kwamen we door in 0:03:40, met een redelijk grote groep.
Toen al speelde ik met het idee even met de eersten van de korter afstand mee te gaan.
Zo gezegt zo gedaan, drie atleten van de drie kilometer vlogen ons voorbij, ik volgde de mannen.
Een goede kilometer verder liet ik ze gaan, en er was nog een atleet van de halve marathon in mijn spoor.
Wim van Dooren was de atleet, De drie kilometer kwamen we door in 0:10:44, ideaal tempo.
Dan al voelde ik de bui hangen, veel hulp om een sterke tijd te lopen zou ik niet hebben aan, Wim.
Toen ik merkte dat de achtervolgers dichter kwamen stak ik een tandje bij, voor de rest zouden we wel zien.
Elke keer dat Wim overpakte voelde ik het tempo zakken, dus neem ik het meeste kopwerk op mij.
Kilometer zes kwamen we door in 0:21:47, Dus aan ruim 16 km/uur, en een eindtijd ruim onder de 1:20:00.
Ik voelde me sterk vandaag, en nu al bijna zeker van een tweede plaats, goed zo, doorgaan.
Na negen kilometer kwamen we door in 0:32:44, dankzij een volgende versnelling om Wim te testen.
Spijtig genoeg gaf hij amper drie meter prijs, straks nog een paar intervallekes, blijven druk zetten.
Van mijn spurt moest ik het niet hebben, en Wim is ruim 12 jaar jonger dan dezen oude atleet.
Kilometer twaalf in 0:43:39, Wim komt niet meer op kop en ik draag de wedstrijd omdat ik een tijd wil neerzetten.
Niet de tactisch sterkste zet, als ik de wedstrijd wil winnen, Maar tijden zijn belangrijker dan plaatsen.
En dat heb ik in de hand, het tempo hoog houden en ik bereik mijn doel, de rest is bonus.
Op kilometer vijftien 0:54:47, na een paar intervallen, blijft Wim terugkomen, mijn conditie is nog niet top.
Dat mag nu nog niet, het seizoen is nog lang en de opbouw en de zware trainingsweken zijn juist achter de rug.
Kilometer achttien komen we door op 1:06:00, de benen voelen nog goed aan maar sneller lopen lukt amper.
De laatste keer op het stuk onverhard, plaatst Wim een versnelling, ik verlies snel 10 meter, maar geef niet af.
Tegen het einde van de strook loop ik alweer op kop te trekken, nu probeer ik mijn tempo te houden tot de finish.
De versnelling van Wim afwachten en zo goed als mogelijk reageren op de aanval die er ongetwijfeld komt.
Op ruim 700 meter van de meet komt die er ik probeer te reageren maar verlies meter na meter.
Zo moet ik bij de hervatting van de wedstrijden weer vrede nemen met de tweede plaats, de vijfde van 2009.
Toch ben ik overwegend tevreden over mijn wedstrijd, een mooie tijd gelopen zonder veel steun.
Ruim zes minuten beter dan mijn beste tijd tijdens de vorige Parochiejoggings van O.L.V.- Olen.
Ook Jorgi en Kenney deden het goed tijdens de wedstrijd over 3.310 meter, jorgi werd elfde in 0:13:20.
Kenney eindigde negentiende in 0:14:08, in deze wedstrijd met 88 finishers.
|
