Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 12.000 meter gelopen in 0:57:00, hsm 111. Met deze summiere gegevens moet ik het stellen, zonder de Forrunner 305. Ik werd deze morgend afgezet op het werk om erna 12 km naar huis te lopen. Mijn mp3 speler vergeten, maar erger vond ik, mijn forerunner en hartslagmeter. De buikspieren ware iets beter dan gisteren, de snelheid lag da ook een stuk lager. Buiten de wedstrijd van vrijdag, meegerekend, word dit de langste training van de week. Alles wat laten herstellen, en zo fris mogelijk aan de start verschijnen.
Vandaag een lange tempoloop van 22.390 gelopen in 1:34:39, hsm 125. Ik hoop toch op betere benen, voor volgende vrijdag in Torhout. Het was een training die compleet in de regen afgewerkt werd, gelukkig geen wind. De onderste buikspieren deden weer pijn vanaf de eerste meters, maa het was te doen. Natuurlijk verre van ideaal, om zo een honderd kilometer wedstrijd aan te vatten. Ik hoop dat alles de volgende dagen in positieve vorm verbeterd, het zal nodig zijn. Straks nog een laatste keer op de ergometer, voor een half uurtje losrijden.
Training ergometer
Vandaag een recuperatieloop van 12.300 meter gelopen in 0:59:50, hsm 105. Het was een rustig loopje, en weinig last van de buikspieren, gezien het tempo. Morgen volgt er normaal een laatste tempoloop, en dan rustig tot vrijdag. In elk geval als de linkerkuit in orde geraakt tegen morgenvroeg, want na de training, van vandaag heb ik een kramp in die kuit gekregen, en die nog pijn. Het gebeurt wel meer als ik aan het afbouwen ben, dat kleine blessures de kop opsteken. Ik hoop er op dat het allemaal snel in orde komt, en dat ik mag oogsten.
Training ergometer.
Vandaag een duurloop van 12.610 meter gelopen in 0:53:41, hsm 121. Gelukkig was de pijn in de onderste buikspieren vandaag al een stuk minder. Alleen het laatste blok, kwam de pij iets meer opzetten, maar dan was het nog te doen. Zeer tevreden over de snelheid en in verhouding de gemiddelde hartslag. Het was dan ook een stuk aangenamer lopen dan gisteren in de stortregen. Morgen staat er een 12 kilometer rustige trage duurloop op het programma. Om het actieve herstel rustig zijn werk te laten doen.
Training ergometer.
Zeven dagen tot W.K., E.K., B.K. 100 km in Torhout.
Nog zeven dagen tot de 100 kilometer van Torhout, het begint er om te spannen. De benen herstellen stil aan van de geleverde inspanningen, de vermoeidheid ebt weg. Alleen die onderste buikspieren baren me zorgen, ik hoop dat de pijn tegen, volgende week vrijdag serieus afneemt. De andere overbelastings kwetsuren zijn redelijk goed onder controle, dat komt goed; Het weerbericht kan nog wat wijzigen tegen volgende week vrijdag, de wind mag minder.
Vandaag een trage duurloop van 20.070 meter gelopen in 1:35:58, hsm 112. De benen waren oké vandaag , de onderste buikspieren speelden al op na drie kilometer. Ik zal na de wedstrijd in Torhout eens naar de dokter moeten, achter een ontstekingsremmer. Het was een kletsnatte en winderige training, bij een temperatuur van 13°, killig weer. Onderweg zelf eens moeten stoppen om mijn gel inlegzooltjes te verwijderen. Gelukkig had ik mijn regenjasje en muts aan, omdat ik in de regen vertrokken was. Morgen staat er een korter duurloop van twaalf kilometer op het programma.
Vandaag een interval van 15.000 meter gelopen in 0:59:16, hsm 127. Vijfmaal een 2500 meter tempo met ertussen 500 meter normaal tempo. De benen voelden nog niet te goed aan, voor deze extensieve interval. Ik geraakte moeilijk op gang, de onderste buikspieren lieten zich rap voelen. Het inschatten van het tempo ging dan ook minder vlot dan normaal. Al hoewel de tempo's buiten de eerste dicht bij elkaar liggen. Morgen een langere trage duurloop van 20 kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 18.450 meter gelopen in 1:29:25, hsm 114. Met de benen nog in herstelfase, lees vermoeid en stijf, een rustige training afgewerkt. De rechterdij, beide kuiten en voetpezen hebben wat verzorging en aandacht nodig. Ook de dijen en onderste buikspieren doen lastig en zijn dicht bij de overbelasting. Morgen staat er een tempo-interval op het programma van 5 maal 2500 meter, met 500 meter normaal tussen. De benen zullen beslissen over het opgelegde tempo, niets meer forceren.
Vandaag een trage duurloop van 13.500 meter gelopen in 1:07:00, hsm 11. De benen wisten toch wel van de halve marathon in Nijlen, stijve spieren. Het ging wel redelijk, maar gezien de geleverde inspanningen mag ik content zijn. De conditie uithouding en weerstand staan op punt, nu alleen nog wat onderhoudstrainingen. Geen zotte dingen meer, maar het lichaam zo goed als mogelijk laten herstellen. Het zijn nog elf dagen tot de vuurdoop op de 100 kilometer, me mentaal klaarstomen, is nu het voornaamste werk, meerdere dipjes en inzinkingen moeten overwonnen worden. Ik denk nu diep na wat het starttempo gaat worden, dat ik zo lang mogelijk moet vasthouden. Maar eerst het herstel zijn werk latan doen, en gezond blijven.
Het is 12:45 en we staan klaar om te vertrekken richting Nijlen, voor de vijf kilometer en de halve marathon. De lucht boven onze hoofden word alsmaar dreigender, vandaag houden we het zeker niet droog. Er is weer heel wat snel volk afgezakt, voor de halve marathon, ik schat een top-20 plaats als hoogst haalbare. Maar ik kom net als Jorgi op de 5200 meter om een goede tijd te lopen, de plaats is minder belangrijk. Nog voor de start vertrekken Carine en Kenney voor een ronde van vijf kilometer training, met supporters langs de baan.
Nog voor de start begint het te regenen, gelukkig is het niet echt koud, aan de start is het drummen, om iedereen achter de startlijn te krijgen. Het startschot weerklinkt, en ik word de eerste honderd meter voorbij gelopen langs alle kanten, ik wil niet volle bak vertrekken. Een goed hoog tempo, maar niet a bloc, al snel begin ik met een vast groepje aan een inhaalrace, met vier blijven we de wedstrijd samen. Rumphakwaen Nid, Berrevoets Bart, Claessen Danny en ikzelf, na drie kilometer komen we door in (0:10:46), het juiste tempo. We zijn maar met twee om het tempo te onderhouden Bart en ik maken lange kopbeurten, als iemand anders op kop loopt, zakt het tempo.
En we zijn naar hier gekomen om een goede tijd te lopen, dus loop ik dikwijls op kop, kilometer zes in (0:21:45), goed genoeg. Toch ga ik de tweede ronde volledig voor mijn rekening nemen, het tempo mag niet verder zakken, en de benen voelen goed aan. De stukken tegen de wind is het toch wel knokken, kilometer negen komen we door in (0:31:43) goed voor een tijd ruim onder de 1:19:00. De derde ronde neemt Bart bijna volledig voor zijn rekening, ik heb me achterin het groepje gezet, het tempo is licht gezakt. Het heeft ook te maken met de iets hardere wind en de zware regenval, mondjesmaat passeren we atleten, die bijna onmiddelijk moeten lossen.
Kilometer twaalf gaat in (0:42:50) en ik schuif weer naar voor, voor korte kopbeurten, we rapen Hapers Patrick op, hij blijft aanklampen. Maar tegen kilometer vijftien (0:53:51) moet Patrick de rol lossen, ik voel me nog goed ondanks de versnelling van Bart, die er de pees op legt. Nu word het menens, zo lang mogelijk aanklampen en op het einde zien wat er nog in de benen zit, dat is het plan dat ik in het hoofd heb. Maar dan gebeurt het, Bart gaat onder uit in de bocht van 180° die de laatste ronde inluid, ik hou het tempo in en laat me afzakken tot bij Bart. Eenmaal dat hij teken geeft dat het in orde is ga ik met Bart weer naar Danny en Nid toe, die ons ook opwachten en niet echt doorlopen.
Kilometer achttien (1:04:56) ondertussen heeft Patrick kunnen terugkeren, en dat is het sein voor mij om weer de kop te pakken. Het stuk tegen de wind in, maak ik gewoon stevig tempo en iedereen volgt in mijn spoor, eenmaal rechtsaf en de wind in de zij ga ik versnellen. Ieder bocht probeer ik het tempo wat op te trekken, wat erjuist achter mij gebeurt weet ik niet, ik loop zo hard ik kan, en voel me goed. Met nog anderhalve kilometer voor de boeg gaat Nid over me heen, ik kan niet aanklampen, maar vecht voor elke seconde tijdwinst. Ik finish op zestig meter van Nid in 1:15:57, schitterend en een bewijs van goede vorm, Patrick finisht op enkele meters van me met Bart.
