Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een interval van 15.000 meter gelopen in 0:59:16, hsm 127. Vijfmaal een 2500 meter tempo met ertussen 500 meter normaal tempo. De benen voelden nog niet te goed aan, voor deze extensieve interval. Ik geraakte moeilijk op gang, de onderste buikspieren lieten zich rap voelen. Het inschatten van het tempo ging dan ook minder vlot dan normaal. Al hoewel de tempo's buiten de eerste dicht bij elkaar liggen. Morgen een langere trage duurloop van 20 kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 18.450 meter gelopen in 1:29:25, hsm 114. Met de benen nog in herstelfase, lees vermoeid en stijf, een rustige training afgewerkt. De rechterdij, beide kuiten en voetpezen hebben wat verzorging en aandacht nodig. Ook de dijen en onderste buikspieren doen lastig en zijn dicht bij de overbelasting. Morgen staat er een tempo-interval op het programma van 5 maal 2500 meter, met 500 meter normaal tussen. De benen zullen beslissen over het opgelegde tempo, niets meer forceren.
Vandaag een trage duurloop van 13.500 meter gelopen in 1:07:00, hsm 11. De benen wisten toch wel van de halve marathon in Nijlen, stijve spieren. Het ging wel redelijk, maar gezien de geleverde inspanningen mag ik content zijn. De conditie uithouding en weerstand staan op punt, nu alleen nog wat onderhoudstrainingen. Geen zotte dingen meer, maar het lichaam zo goed als mogelijk laten herstellen. Het zijn nog elf dagen tot de vuurdoop op de 100 kilometer, me mentaal klaarstomen, is nu het voornaamste werk, meerdere dipjes en inzinkingen moeten overwonnen worden. Ik denk nu diep na wat het starttempo gaat worden, dat ik zo lang mogelijk moet vasthouden. Maar eerst het herstel zijn werk latan doen, en gezond blijven.
Het is 12:45 en we staan klaar om te vertrekken richting Nijlen, voor de vijf kilometer en de halve marathon. De lucht boven onze hoofden word alsmaar dreigender, vandaag houden we het zeker niet droog. Er is weer heel wat snel volk afgezakt, voor de halve marathon, ik schat een top-20 plaats als hoogst haalbare. Maar ik kom net als Jorgi op de 5200 meter om een goede tijd te lopen, de plaats is minder belangrijk. Nog voor de start vertrekken Carine en Kenney voor een ronde van vijf kilometer training, met supporters langs de baan.
Nog voor de start begint het te regenen, gelukkig is het niet echt koud, aan de start is het drummen, om iedereen achter de startlijn te krijgen. Het startschot weerklinkt, en ik word de eerste honderd meter voorbij gelopen langs alle kanten, ik wil niet volle bak vertrekken. Een goed hoog tempo, maar niet a bloc, al snel begin ik met een vast groepje aan een inhaalrace, met vier blijven we de wedstrijd samen. Rumphakwaen Nid, Berrevoets Bart, Claessen Danny en ikzelf, na drie kilometer komen we door in (0:10:46), het juiste tempo. We zijn maar met twee om het tempo te onderhouden Bart en ik maken lange kopbeurten, als iemand anders op kop loopt, zakt het tempo.
En we zijn naar hier gekomen om een goede tijd te lopen, dus loop ik dikwijls op kop, kilometer zes in (0:21:45), goed genoeg. Toch ga ik de tweede ronde volledig voor mijn rekening nemen, het tempo mag niet verder zakken, en de benen voelen goed aan. De stukken tegen de wind is het toch wel knokken, kilometer negen komen we door in (0:31:43) goed voor een tijd ruim onder de 1:19:00. De derde ronde neemt Bart bijna volledig voor zijn rekening, ik heb me achterin het groepje gezet, het tempo is licht gezakt. Het heeft ook te maken met de iets hardere wind en de zware regenval, mondjesmaat passeren we atleten, die bijna onmiddelijk moeten lossen.
Kilometer twaalf gaat in (0:42:50) en ik schuif weer naar voor, voor korte kopbeurten, we rapen Hapers Patrick op, hij blijft aanklampen. Maar tegen kilometer vijftien (0:53:51) moet Patrick de rol lossen, ik voel me nog goed ondanks de versnelling van Bart, die er de pees op legt. Nu word het menens, zo lang mogelijk aanklampen en op het einde zien wat er nog in de benen zit, dat is het plan dat ik in het hoofd heb. Maar dan gebeurt het, Bart gaat onder uit in de bocht van 180° die de laatste ronde inluid, ik hou het tempo in en laat me afzakken tot bij Bart. Eenmaal dat hij teken geeft dat het in orde is ga ik met Bart weer naar Danny en Nid toe, die ons ook opwachten en niet echt doorlopen.
Kilometer achttien (1:04:56) ondertussen heeft Patrick kunnen terugkeren, en dat is het sein voor mij om weer de kop te pakken. Het stuk tegen de wind in, maak ik gewoon stevig tempo en iedereen volgt in mijn spoor, eenmaal rechtsaf en de wind in de zij ga ik versnellen. Ieder bocht probeer ik het tempo wat op te trekken, wat erjuist achter mij gebeurt weet ik niet, ik loop zo hard ik kan, en voel me goed. Met nog anderhalve kilometer voor de boeg gaat Nid over me heen, ik kan niet aanklampen, maar vecht voor elke seconde tijdwinst. Ik finish op zestig meter van Nid in 1:15:57, schitterend en een bewijs van goede vorm, Patrick finisht op enkele meters van me met Bart.
Jorgi heeft zijn wedstrijd goed ingedeeld en liep gemiddeld ruim 15 km/uur. Hij was ook zeer tevreden over zijn wedstrijd, en zijn ouders heel fier. Ook nog een prijs gehaald in de aanwezigheidstombola, kon zijn dag niet meer stuk.
Vanmorgend reeds de stemplicht vervuld, nu tijd voor belangrijkere dingen. Ons fcussen op de wedstrijd in Nijlen, jorgi zal op de vijf kilometer starten. Hij heeft de ambitie om onder de 20 minuten te lopen, op dit snel parkoer. Carine en Kenney starten niet, gezien de kwetsuren nog niet helemaal genezen zijn. Ze gaan wel therapeutisch lopen op het parkoer nog voor de wedstrijden beginnen. Mijn eigen ambitie is onder de 1:19:00 binnenkomen, en nog redelijk fris zitten. In elk geval snel herstellen van de geleverde inspanningen.
Vandaag een recuperatieloop van 12.300 meter gelopen in 1:03:27, hsm 104. Kleine pasjes, amper de loopervaring gehad, maar therapeutish gelopen. Het leunde dicht bij de herstelloop, de hartslag lag net iets te hoog. De rechterheup, de rechterkuit en de linkervoetpees verdien wat meer aandacht volgende week. Geen zware onstekingen, maar toch voelbaar, en geen tijd meer voor een onstekingremmende kuur. Het word dus rekken en strekken en wat meer rusten, tussen de trainingen. Morgen staat er een halve marathon op het programma, het P.K. te Nijlen.
Vandaag een duurloop van 12.380 meter gelopen in 0:53:50, hsm 121. De benen voelden al wat beter aan vandaag, dit tempo ligt me beter. Maar ik vrees dat de spierschade er niet van hersteld, daarvoor dienen de trage duurlopen. De ritmeveranderingen en diverse tempolopen, maken dat niet alles vast loopt. Af en toe een wedstrijd is zeker nuttig, zo diep kan ik op training niet gaan. Morgen staat er een herstelende trage duurloop op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 15.340 meter gelopen in 1:15:48, hsm 110. De benen waren vermoeid vandaag het liep langs geen kanten, blij dat ik 12 km/uur haalde. Met de hartslag zat het goed, waarschijnlijk wreekt de vroege zich, te weinig slaap? Ik heb het wel eens meer voor in de rustweek er door zitten, het ritme verstoord? Morgen en overmorgen staan er nog kortere afstanden op het programma. Zondag volgt een laatste echte snelheidstest, tijdens de halve marathon van Nijlen.
Vandaag een interval gelopen 10 maal 1000 snel, 10 maal 500 normaal, hsm 129. Het wou nog niet echt vlotten drie dagen na de langste training, nog stijve spieren. Toch al op een redlijk tempo kunnen lopen, maar ik mocht niets forceren. De conditie is nog altijd goed, gezien de gemiddelde hartslag van 129 slagen per minuut. Morgen staat er een trage duurloop van 15 kilometer op het programma, tegen goed 12 km/uur.
Vandaag een trage duurloop van 15.600 meter gelopen in 1:16:22, hsm113. Het ging vandaag al weer tegen ruim 12 km/uur, ik herstel nog altijd goed. Een van de warmere dagen van het jaar was het, met een loom gevoel tot gevolg. Normaal dat de benen niet echt fris waren, na de zestig kilometer van zondag. Rustig verder werken en herstellen wanneer het kan, dat word het programma. Morgen staat er wel een interval op het programma, maar alles mag, niets moet.
ZIjn vroegere trainer, Henri Salavarda, vertelde het nog vorige week toen hij van het nieuws op de hoogte werd gebracht: "Marc is fysiek en mentaal zo sterk dat ik hem terug de 'oude' zie worden!".
Maria schreef ons vandaag:
"Het gaat veel beter met onze Marc. Na de angst van de eerste dagen is er bijna niets meer te merken bij hem maar hij kamt momenteel met tijdelijke spraakproblemen: hij spreekt niet altijd vlot en soms moet hij zijn woorden zoeken maar hier ook is er hoop want het gaat steeds beter.
Hij is terug zoals hij altijd geweest is: sterk, moedig en met nog steeds veel humor. Hij heeft al veel bezoeken en steun via sms'jes gekregen en dat doet hem natuurlijk uiterlijk plezier.
Met zo'on lange weekend heeft hij weinig artsen gezien en heeft dus mommenteel niet echt antwoorden op zijn vele vragen.
Hij wil in elk geval iedereen bedanken voor de steun en voor de boodschappen dat hij van alle kanten kreeg
Vandaag een herstelduurloop van 10.080 meter gelopen in 0:57:36, hsm 95. De benen weten er toch wat van, de heup en rechterbil, niet het minst. Een rustige herstelduurloop om alles wat los te krijgen, aan lage hsm. Ook van de nek en onderrug had ik wat last, maar al bij al valt de schade goed mee. Deze week word een zeer rustige week, buiten zondag, dan heb ik een wedstrijd in Nijlen. deze namiddag in de tuin rustig verder herstellenen genieten van het goede weer.
Onlangs is in de vraagbaak de volgende vraag van Joke Hoed binnen gekomen: In mijn loopgroepje loopt er een ultraloopster mee. Nu komt steeds dezelfde reactie van de omgeving: "Dat kan toch niet gezond zijn, dat ultralopen?" Mijn antwoord is dan dat nog nooit is aangetoond dat ultralopen ongezond voor je is. Nu vraag ik me af of er wel eens onderzoek naar is gedaan, naar het effect van lange afstanden op je lichaam." Deze vraag is voorgelegd aan onze deskundigen.
Het is duidelijk dat er geen concreet antwoord kan worden gegeven. Het is ook moeilijk om hierop een antwoord te geven. Welk antwoord er ook zal worden gegeven, het beeld blijft bestaan dat het niet gezond is. De vraag is ook net zo relevant als de vraag of te veel eten en drinken gezond is. Dat zal niet het geval zijn en toch doen we dat (bijna) allemaal wel. Elke ultraloper/loopster zal zelf ook wel eens moe worden van het steeds moeten beantwoorden van bovenstaande vraag. Het antwoord kan natuurlijk zijn: Als je wil ultralopen, moet je het gewoon doen! Het levert ook vele voordelen op.
Voor sommigen kan ultralopen inderdaad ongezond zijn. Echter, deze groep valt al af voordat ze het niveau van de gemiddelde ultraloper hebben bereikt. Zij krijgen te maken met blessures, ritmestoornissen etc. Er vndt als het ware een natuurlijke selectie plaats waarbij diegenen overblijven die geen nadelige gevolgen ondervinden. Er is bij de deskundigen niet bekend dat er heel specifiek onderzoek is gedaan naar de gevolgen van ultralopen. Uit onderzoek bij gewone duurlopers is dat wel gedaan, en dan met name op gewrichtsschade, maar daaruit konden ook geen harde conclusies worden getrokken. Uit literatuuronderzoek komt wel een beeld naar voren dat ultralopen meer voor- dan nadelen oplevert. Voorwaarde is natuurlijk wel dat er sprake is van een lange en gedegen opbouw. Zo treden er minder arthrotische klachten op, minder kans op osteoporose, beter hart/vaatstelsel, minder kans op vasculaire dementie, enz. De conclusie is dat er tot op heden geen duidelijk antwoord uit onderzoek is gekomen. Onze deskundigen zullen het onderwerp dan ook verder uitdiepen en de vraag bij verschillende medische disciplines voorleggen om een breder, onderbouwd antwoord te krijgen. De vraag daarbij zal zijn of er een eenduidig antwoord te vinden is. Het blijft een complexe materie
