Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Het avontuur begon als 100 kg wegende en rokende mastodont, ik wou in zes maanden werken naar de marathon, stoppen met roken en drastisch afvallen en natuurlijk keihard trainen. Begin maart 1994, gestopt met roken en geen alcohol meer, de eerste trainingen zijn zwaar. Nog voor de 100 meter gelopen te hebben raak ik buiten adem, maar de vorderingen volgen snel. De eerste wedstrijd word direkt de marathon van Middelkerke, die draait uit op een fiasco. Maar ik volhard en zeven maand later loop ik in Antwerpen voor de eerste maal onder de drie uur. Twee kinderen en zeven jaar later volgt de volgende poging om atleet te worden, ik weeg 90 kg. Een redelijk zware whiplash en drie maand tijd om vorzichtig aan de conditie te werken. De volgende marathon word een grote ontgoocheling, maar drie maand later loop ik weer tijdens een marathon in Antwerpen, 2002 kom ik aan de 15 km/uur, en begint mijn loopcarriere. Al 21 keer onder de 2:48:45 gelopen, of sneller dan 15 km/uur op de marathon. Ook al 38 keer onder de 3:00:00 op de marathon op 46 marathons gestart. Maar spijtig genoeg al twee keer moeten opgeven in Vorselaar en de Maas en Waal.
Vandaag is het weer wedstrijddag, de kilometer van Herentals, een nieuwe wedstrijd. Deze word vandaag voor de eerste maal georganiseert, direkt met alles er op en aan. Electronische tijdmeting, geldprijzen, jeugdwedstrijden, joggingloop en spaghetti. Het is dicht bij huis en het past in de rustige trainingsweek, met tien kilometer snel. Spijtig ge noeg heeft het de voorbije dagen hard geregent en zal het parkoer er zwaar bij liggen. Een gedeelte van de wedstrijd gaat over onverharde weg in de Herentalse bossen. Het is eindelijk ook nog eens wedstrijddag voor Jorgi en Kenney, alleen Carine loopt niet. Ze houd het momenteel bij lichte trainingsloopjes, tot de romp en buikspieren verstevigd zijn. Deze late namiddag mogen jullie een verslag verwachten van de prestatie's van deze loopfamilie.
Vandaag een trage duurloop van 13.400 meter gelopen in 1:03:57, hsm 112. Vandaag een training zonder bescherming aan, om eens aan te voelen hoe het zit met de diverse ontstekingen, alles is aan de beterhand maar nog niet genezen. De vermoeidheid heeft nog steeds de bovenhand en de frisheid is ver te zoeken. Ondanks dat deze week de kortste trainingsweek van het jaar is, tot nu toe. Vanaf volgende week volgen twee zware weken als opbouw naar de 100 kilometer. Een 100 kilometer die ik alleen ga lopen als ik de trainingen fatsoenlijk kan afwerken. Het laatste wat we willen is voor een langere tijd inactivitief te zijn.
Vandaag een trage duurloop van 15.440 meter gelopen in 1:10:27, hsm 123. Een rustige aanloop en dan crescendo richting 14 km/uur, op de weg gelopen. Dus waren er ook lange stukken mee en tegen de wind, en dat was goed voelbaar. Nog geen al te beste benen, en daardoor was het toch een vermoeiende training. Ik zal zondag toch de tien kilometer van Herentals lopen, als veredelde tempoloop. Het word tijd wat aan de snelheid te doen, als ik een reeks kortere wedstrijden ga lopen. Morgen een rustige trage duurloop van een dertien kilometer.
Welkom op de infopagina over onze wedstrijd 'De 10 van Hertals'. Dit is een natuurloop in de prachtige bossen aan het Kruisberg in Herentals. De wedstrijd zal plaatsvinden op Zondag 17 mei 2009 en gaat van start aan 'de Petanqueclub' de Wijngaard. Voor elke leeftijd en conditie is er een afstand voorzien: een jeugdloop, een recreatieve 5km afstand en de 10km.
De prijs voor de jeugdloop bedraagt 2 euro mits voorinschrijven en 3 euro aan de kassa. Deze gaat van start om 10u30.
100m (º na 2002)
400m (º in 2000 tem. 2002)
800m (º in 1997 tem. 1999)
Voor de recreatievelingen is er de 5km loop, die van start gaat om 10u55. De 10km wedstrijd begint om 11u00 en dit voor senioren, 45+, 55+ (m/v). Inschrijvingen voor de 5 en 10km zijn 6 euro mits voorinschrijven en 7 euro ter plekke aan de kassa.
De prijzentafels omvatten:
Voor de jeugdloop: prachtige naturaprijzen gesponsord door Nike, Norta (fietscomputers), Lu e.a.
Voor de 5km: Een gezonde attentie bij aankomst en deelname aan de aanwezigheidstombola waar je naturaprijzen mee kan winnen.
Voor de 10km: geldprijzen voor de eerste vijf in elke categorie.
Geldprijzen zijn 75, 50, 25, 15 en 10 euro voor de senioren en masters 45+ en 50, 25, 15 en 10 voor de 55+.
Er vallen dus natura en aanwezigheidsprijzen te winnen voor de lopers van de 5 en 10 km. De tombola prijzen worden getrokken op basis van de bortsnummer van iedere ingeschreven loper. De winaars zullen we kenbaar maken op een bord aan de stand van de inschrijvingen.
Er kan tijdens dit evenement ook gegeten worden: een overheerlijke spaghetti, waarvoor je je hier ook kan inschrijven. Voorinschrijven doe je via het formulier op deze pagina. Opgelet! je voorinschrijving is pas definitief nadat je ons online formulier hebt ingevuld en het berkende bedrag gestort hebt op het vermelde rekeningnummer. Bij ontvangst van de betaling zal u per email een bevestiging ontvangen. Als je inschrijft met een groep van minstens 10 personen bedraagt het inschrijvingsgeld slechts 5 euro per persoon. De voorinschrijvingen eindigen op 14 mei, dus wees er snel bij!
De originele affiche kan je hier bekijken. Hieronder ziet u hoe het parcours voor de 5 kilometer er uit zal zien. Voor de 10 kilometer wordt het 5 kilometer parcours tweemaal afgelegd.
Vandaag een trage duurloop van 17.410 meter gelopen in 1:26:26, hsm 112. Het was een training met vermoeide en zware benen, als lood wogen ze. Toch als een metronoom gelopen, je kon er je klok op gelijkzetten, tempogevoel? Na de training wat last van de rechterkuit, niet op dezelfde plaats als vorige week. Het in ploegen werken en trainen laten duidelijk sporen na, een beetje uit het ritme. De wedstrijd van zondag in Herentals zal ik waarschijnlijk moeten schrappen. Morgen staat een iets snellere training over vijftien kilometer op het programma.
Vandaag een duurloop van 15.280 meter gelopen in 1:04:50, hsm 124. De benen waren al redelijk goed vandaag, nog een lichte vermoeidheid. Vandaag voor de eerste maal, sinds een tiental dagen gelopen zonder steunkous. Het gevoel in de kuit was goed, het is natuurlijk nog geen echte test geweest. Toch denk ik dat de kleine en grote ontstekingen aan het verdwijnen of verminderen zijn. Ook met de hartslag ging het goed, nog een ietje te hoog voor het gelopen tempo. Het is altijd een goed teken als het herstel goed gaat, morgen een training over 17 km.
Vandaag een trage duurloop van 12.550 meter gelopen in 1:00:19, hsm 112. Het herstel gaat langzaam maar zeker verder, alleen de stukken tegen de wind waren zwaar. De trainings snelheid hersteld zich als vanzelf, ook al omdat de hartslag wat hoger mag komen. Morgen een duurloop van vijftien kilometer waar de gemiddelde hartslag onde 130 moet blijven. Over de kleine pijntjes mogen we momenteel niet klagen, alles is aan de beterhand. Op de eerste van de serie uit Steenbergen, staan de later topvier met elkaar te keuvelen voor de start.
Vandaag een recuperatieloop van 10.310 meter gelopen in 0:52::25, hsm 109. De benen en de rechterkuit, bil en dij lijken al bij al redelijk goed hersteld van Steenbergen. Niet echt een verassing aangezien ik zaterdag na dertig kilometer, niet echt meer aangedrongen heb. Toch blijft het voornemen er een herstelweek van te maken deze week intact. Daarna herbekijk ik misschien de planning, als de pijntjes wat verdwenen zijn.
Vandaag een herstelloop van 10.410 meter gelopen in 0:59:45, hsm 99. Samen de training afgewerkt met Carine zodat ik zeker niet te rap zou lopen. Ondertussen Carine de motivatie geven nog eens meer dan 10 km te lopen. Gisteren ben ik bij de ongemakken nog vergeten twee bleinen op te noemen. Maar het zal al bij al niet zo erg geweest zijn als je een marathon tegen 15 km/uur kunt afleggen. De kuit en de heup waren voelbaar stijf tijdens het therapeutisch loopuurtje. Tot en met volgende week zaterdag geen echt snelheidswerk meer.
Zaterdag 11:00, tijd voor een driedubbele boterham met choco en banaan, mijn marathondiner, al jaren lang; Om 12:00 uur eten Carine Jorgi en Kenney, het word nog een lange dag, met veel wandelen en stressen voor de bevoorradingen. Rond 12:45 vertrekken we richting Steenbergen, een mooi noord Brabants in nederland op amper 45 kilometer van Antwerpen. We geraken goed ter plaatse ondanks de verouderde kaarten p onze Garmin gps, die een deel van de nieuw aangelegde ring niet kent. Het is te doen op en rond het sportcomplex van Steenbergen, alles piekfijn georganiseerd zoals we gewend zijn in Nederland.
Spijtig genoeg zijn er veel te weinig atleten die interesse tonen in deze overigens piekfijne organisatie, van het ultraloopgebeuren. Vandaag staan de marathon en het Nederlands kampioenschap 24 uur, op het programma, morgen volgt de zes uur, die samen met de 24 uur eindigd. Ondanks de weinige atleten komen we veel bekent volk tegen, het voordeel van mee te doen aan het regelmatigheidscriterium de marathon en ultra-cup. De 24 uurlopers hebben tenten klaargezet lang het parkoer van 2092 meter, om te genieten van een korte rust, als ze er mentaal en fysiek doorzitten. Het is een gezellige boel, de tijd tot de start vliegt voorbij, om 14:55 start de marathon, vijf minuten later gevolgt door de start van de 24 uur.
Een valse start veroorzaakt door het aangekondigt testen van het startpistool, verraad toch enige nervositeit , nog niet meegemaakt op de marathon. De tweede knal weerklinkt en we trekken ons op gang, Kristof Rul geeft het tempo aan Bart de Grove, Jack Govers en ikzelf volgen, Bart is de grote favoriet. Na goed een kilometer neem ik de kop van het groepje en 500 meter verder volgt alleen Bart in mijn spoor, hij gaat voor een tijd onder de 2:40:00. Veel te snel voor mij maar ik spreek onmiddelijk af dat ik 20 kilometer mee ga, om de rechterkuit te testen, en een tweede plaats veilig te stellen. Na drie kilometer komen we door in (0:10:59) en de benen voelen tegen alle verwachtingen in goed aan, we doen elk on deel van het werk.
Het parkoer is bochtig met een korte strook onverhard in maar zeer vlak, de weersomstandighedn zijn ideaal te noemen, 18° en bijna geen wind. In de tweede ronde maken we al kennis met de grootste hindernissen van de dag, de helden van de 24-uur, waar we voorbij moeten, respect voor die atleten. Kilometer zes komen we door in (0:22:21) en we lopen een paar seconden per ronde uit op de twee achtervolgers, als Bart de kop overneemt gaat het iets rapper. Als Bart er niet had geweest had ik nooit zo snel gestart, en op een schema gelopen van juist onder het parkoerrecord van 2:47:40, op naam van Lucien Taelman. Het blijft vlot gaan, kilometer negen in (0:33:45) en ik heb de indruk dat ik dat tempo langer vol zal houden dan 20 kilometer, maar het is nog ver lopen.
Met de nieuwe schoenen en kousen gaat alles, voorlopig perfect, de goede demping van de nieuwe Cumulus, beschermt me tegen de hardste klappen. Kilometer Twaalf gaat in (0:45:08) we zitten nog altijd op schema voor een tijd van onder de 2:40:00, de foto worden genomen op het stuk waar bart de kop neemt. Bijna elke ronde krijg ik commentaar over mijn loopstijl, als of ik elk moment ga lossen, de krampachtige stijl met het gebogen hoofd heeft duidelijk geen vertrouwen. Ondertussen komen we door aan kilometer vijftien (0:56:24), het tempo is wat omhoog aan het gaan, Bart zijn kopbeurten worden langer. Ik wissel elke ronde water en cola af als drank, en om de twee rondes een druivesuiker, langzaam maar zeker voel ik dat de marathon van Antwerpen nog in de benen zit.
Kilometer achttien (1:07:28) het tempo is nu duidelijk de hoogte ingegaan, eigenlijk zou ik nu de rol moeten lossen en mijn eigen tempo lopen, dat doe ik niet. Ik blijf aanklampen tot kilometer twintig zoals ik had voorzien, dan laat ik Bart lopen, hij steekt ook nog een tandje bij, nu ik alleen loop zoek ik het goede tempo. Kilometer 21 (1:18:33) nu begrijp ik waarom de benen niet meer willen, het zal moeilijk worden om fatsoenlijk te finishen, dat voel ik nu al. Ik heb wel wat meer tijd om de verschillende loopstijlen van de 24-uur lopers te analiseren, van snelwandelstijl tot soepele en efficiente machine. Vanaf nu word het ronjes aftellen en proberen de tweede plaats vast te houden, volgens Carine heb ik twee minuten voorsprong op Kristof Rul.
Kilometer 24 gaat in (1:30:27) het verval is dus 1 kilometer/uur, dat is wat te snel ik had gehoopt de 15.5 km/uur vast te houden tot kilometer dertig. Op dit moment is de rechterkuit al aan het protesteren en is er van versnellen geen sprake meer, de hartslag is wel op een aanvaardbaar niveau gezakt. Ik word keurig bevoorraad door Carine en op de hoogte gehouden van de tijdsverschillen tussen de eerste drie, ondertussen snelt Bart naar de zege. Kilometer zeven en twintig gaat in 1:42:27, de laatste drie kilometer gaan aan twaalf minuten rond, en de rechter heup en bil laten zich ook gevoelen. Mentaal zit ik er een beetje door en er is niet veel vechtlust meer te bespeuren, ondertussen zit ik vol bewondering te kijken aan de atleten van de 24-uur.
Het breekpunt en de muur staan er aan te komen, kilometer dertig (1:54:31) een mooie tijd op de dertig als je nog redelijk fris zit, maar dat is niet het geval. De benen worden alsmaar zwaarder, de rechterkuit ,bil en dij houden gelukkig stand en ik moet niet stoppen om reflex-spray te spuiten, een geruststelling. Ondanks een duidelijke verzwakking loop ik lichtjes uit op de derde in de wedstrijd, gewoon rustig blijven lopen en die derde plaats is binnen. Kilometer 33 (2:07:03) ik zit in de vijf laatste rondjes, en er is een doel bijgekomen, me niet laten dubbelen door Bart die nog altijd aan het doorstomen is. Hij heeft bijna iedereen een of meerdere ronden aan de broek gesmeerd, hij had ook twee weken meer recuperatie tussen zijn laatste marathon en vandaag;
Veertien kilometer per uur, sneller gaat niet meer, kilometer 36 bereik ik in (2:19:44) en de echte calvarietocht is begonnen de laatste drie ronden. De maag speelt nu op en ik drink alleen een klein slokje water, om de keel en mond vochtig te houden, en ik beklaag me mijn snelle start, ik geraak amper voor uit. Gelukkig voor mij ziet Kristof ook zwarte sneeuw en loop ik zelf verder uit, kilometer 39 in (2:33:00), het draaid vierkant, maar ik probeer het tempo er wat in te houden. De laatste ronde gaat in, een tijd onder de 2:48:00 zit er nog in en zal voldoende moeten zijn om als enigste niet gedubbeld te worden door Bart. Ook bart heeft wat verval gekent in de laatste drie ronden, en zal winnen in een tijd van 2:41:11, ik finisch als tweede in 2:47:46, opdracht volbracht.
Ondanks alle ongemakken een marathon lopen tegen vijftien kilometer per uur, is nog maar eens een bewijs dat de basisconditie ijzersterk is. Het zal er nu op aan komen de volgende week volledig in teken te zetten van recuperatie, om de kleine ongemakken te laten genezen, geen snelheidswerk dus. Na een verkwikkende douche, ga ik de kuiten laten masseren door twee kinesistes, en dan voel ik pas wat afzien is, ik hou het tien minuten vol. De diagnose luid een vastzittende kuitspier die de verzuring vasthoud, een paar maal los laten masseren en dat komt goed, en geen snelheidstraining, tot volledige genezing. Hierna volgt een volledig Belgish podium, met voor de derde maal dit jaar een tweede plaats voor het Joggerkeen een tweede plaats in de marathon en ultra-cup..
Met een bang hartje naar Steenbergen, niet echt fit en lichtjes ziek. Na een veel te snelle halve marathon, alweer, moest ik serieus gas terugnemen. De kuit en de rechterheup kwamen wat vast te zitten, en Antwerp zat nog in de benen. Ik nam de juiste beslissing niet te hard aan te dringen voor een supertijd. Op een tweede plaats gecontroleerd lopen en finishen in 2:47:46, goed. En supertevreden dat de kuit toch redelijk stand gehouden heeft.
De tien km van hertals! 
