Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een lange trage duurloop goed voor 31.070 meter gelopen in 2:24:37, hsm 122. De warmte was al een pak minder dan gisteren, juist goed om te lopen, een 20° en bewolkt. Het ging wat moeizaam in het begin maar naarmate de kilometers volgden ging het beter. Nog wat last van de bovenbenen, zekers de linker hamstring was geweldig stijf. De laatste km nog eens doorgetrokken en we haalden bijna de 15 km/uur. Morgen staat er een kortere interval op het programma, 10 maal 800 snel, met 10 maal 500 normaal er tussen.
afstand
tijd
km/uur
watt
kjoule
hsm
35.000
1:01:01
34.417
75
1098
82
Een 35 kilometer op de ergometer in 1:01:01, op een weerstand van 75 watt. Het was weer warm in de veranda, toch wel minder dan gisteren, 27°. De benen waren iets sneller soepel tijdens het fietsen, dus kon ik een hogere trapfrequentie halen. Alleen de voetpezen de hamstrings, de quadriceps en kniepezen in de gaten houden.
Eindelijk een wat tijd voor het verslag van de halve marathon in Nijlen te delen. Zondagmiddag 12:45 vertrekken we richting Nijlen, een korte rit, amper zeven km. Er is ruimte zat om binnen de 500 meter, parking te vinden in Nijlen, dus ruim op tijd. Op naar de inschrijving, waar een file van 150 meter atleten tot op straat staat te wachten. Dit jaar worden de gegevens ingevult door de mensen aan de inschrijvingstafel. Dat duurt veel langer als dat de atleten zelf hun briefje invullen, afvoeren dit experiment!
Na 20 minuten in de file aanschuiven, waar meerdere atleten gewoon voorsteken, werkt wrevel op. Maar dat kunnen we straks van ons af lopen, er is meer volk komen opdagen dan de andere jaren. Veel bekende gezichten, veel ambitie, veel verhalen, de tijd vliegt en we begeven ons richting start. Het is 13:00 en de atleten zijn niet achter de startlijn te krijgen, een waarschuwing weerklinkt geen start voor iedereen achter de start lijn staat. Amper enkele seconden later word omgeroepen dat de start met een kwartier verlaat word. Gans het peleton gaat weer wat loslopen, zorgt de inschrijving voor vertraging? dat zou goed kunnen. Maar het is de wijkagent die de verkeersborden vrij moet geven die nog niet terug is met zijn fiets.
Om 13:15 worden we toch op gang geschoten, het gaat er zeer snel aan toe, ik probeer me te bedwingen. Ik heb Dirk Vets zijn spoor gekozen, thuisloper van de organiserende ploeg a.c. lierse, en met veel supporters. Dirk heeft me het laatste loopseizoen dikwijls verslagen in wedstrijden van 15 tot 21 kilometer. De eerste ronde gaat te snel, 18:00 rond aan km 5, na de eerste ronde laten we de drie andere atleten in onze groep weglopen. Met daarbij Gino Geens, en Bart Bervoets, de volgende ronde wisselen we regelmatig op kop om tempo te houden. Toch gaat het een stuk trager dan gehoopt de volgende 5 kilometer gaan in 19:07, iets te langzaam. De temperatuur van 21° in de schaduw valt mee, maar er is een hoge luchtvochtigheid die iets beklemmend heeft. Gelukkig staan er supportes aan de kant die extra drank en verfrissings-posten voorzien hebben.
Na twaalf kilometer gebeurt het onvermijdelijke, een groepje met zeer goede atleten snelt ons voorbij. Marc van de Weyer, Marcel Laenen, Jan Peirsman, Patrick Hembrechts en Wim van Oosterwijck. Ik volg als laatste van dat groepje op het moment dat ze een versnelling hoger schakkelen, en moet snel lossen. Ook wim en Patrick moeten snel lossen, ik zet me in het spoor van Wim, en neem snel over, Patrick loopt weg. Aan km 15, in 0:56:17, de laatste 5 km in 19:10, 1 kilometer voor het ingaan van de laatste ronde, Vraagt Wim me of het nog gaat, ik aantwoord dat ik dat tempo nog tot de finish kan houden. Wim antwoord ik ook maar het mag niet sneller, de laatste ronde, de eerste kilometer is pal tegen de wind in. Ik neem de kop en sta die niet meer af, vanaf nu loop ik a-bloc, wim moet meter per meter prijsgeven.
In de verte zie ik dat ik stilletjes inloop op de atleten voor mij, na 18 km heb ik Kris Slaets te pakken. Aan kilometer 19 loop ik Gino Geens voorbij, de vermoeidheid in de benen laat zich nu ook voelen. Het is op de tanden bijten om het tempo niet meer te laten zakken, km 20 in 1:15:00 rond, het zit er in. Een goede tijd onder de 1:19:00 zit er in, ik pers er een lange sprint uit, de longen willen niet goed mee. Ik krijg serieuze warmtestuwing, maar bijt door tot op de finish, 17de in 1:18:36, totaal onverwacht. Natuurlijk ben ik zeer tevreden met deze plaats en eindtijd, de conditie is al een tijd in vrije val. Hopelijk is de opwaartse lijn nu ingezet, en kan ik nog een paar mooie wedstrijden lopen in juni.
Vandaag trage duurloop van 15.220 gelopen in 1:14:03, hsm 122. Het was bedoeld als recuperatietraining, maar het was veel te warm. Mede daardoor sloeg de hartslag op hol, en was de training zwaarder als voorzien. Ook de benen voelden als lood aan, ik was niet vooruit te branden. Gelukkig had ik water mee om de ergste dorst en overhitting te spoelen. Ik was door omstandigheden gestart op het heetste van de dag. Morgen staat er een lang trage duurloop op het programma.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
16.150
0:30:00
32.300
75
81
540
Nog een half uur op de ergometer, om de stijfheid uit de benen te fietsen. Een 16.150 meter gereden tegen een lichte weerstand van 75 watt. Het was zo'n 32° in de veranda, het zweet liep van mijn lijf, op dat half uur 750 ml water gedronken, en daarna nog een frisse cola. Dat zal me beter af moeten gaan dan die vier leffes gisteren na de halve marathon.
De start was iets te hevig, de tweede en derde ronde iets te traag. Goed herpakt de laatste ronde van vijf kilometer, veel beter zat er niet in. De afstand is 150 meter te kort, volgens de Garmin, maar ik zou toch onder de 1:20:00 gelopen hebben op de halve marathon, wat het doel was. Ik ben tevreden over de wedstrijd, gezien ik niet in optimale conditie ben.
Vandaag 1 juli is het de halve marathon in Nijlen. In Nijlen is het een snel parkoer als je in vorm bent. Het is volledig vlak, maar ook veel draaien en keren. Bij dat draaien en keren moet je na de bochten het tempo optrekken. Dat kost natuurlijk wat krachten, maar is een mentaal voordeel tegenover wedstrijden met ellenlange rechte stukken.
De conditie is niet goed, minder goed dan een maand geleden. Sinds de marathon van Tongeren, heb ik last van de bovenbenen; Een kwaal die me tweemaal heeft doen crashen op de marathon. Maar ook een knak gegeven tijdens de averegtenjogging, waar de laatste ronde zeer moeizaam was en ik amper nog 15 km/uur haalde. Dus is het wat gissen, hoe reageren de benen vandaag in Nijlen.
Voor vandaag leg ik de lat dan ook niet te hoog, 1:20:00. Dat is misschien al te hoog gegrepen, maar we gaan ervoor. Verleden jaar in Nijlen was het ook zeer matig 1:22:21. Ik heb er ook mijn besttijd gelopen op de halve marathon. In 2006 liep ik er een sterke 1:15:35 op de halve marathon. Het is zoal een moeilijke afstand, waar uithouding en weerstand, de bovenhand halen op de pure snelheid, 75 minuten op 95 % lopen.
Deze avond volgt er natuurlijk een verslagje op deze blog. Ik wens langs deze weg succes aan alle deelnemers in Nijlen. Ook aan mijn twee zonen Jorgi en Kenney die er de 5 km lopen. Aan mijn vrouw Carine, die nog niet beslist heeft welke afstand ze gaat lopen.
Vandaag trage duurloop van10.430 meter gelopen in 0:49:57, hsm111. De benen waren niet zo goed vandaag, maar toch mooi vlak gelopen. De grote conditie zal niet voor onmiddelijk zijn, maar voor het najaar. Nu kan ik alleen zorgen dat de basis zo breed mogelijk is.
De training op de ergometer laten vallen, pijn in de quadriceps. Dat belooft niet veel goeds voor morgen, maar we hebben nog een nacht om te herstellen.
Vandaag cresendo duurloop van 16.740 meter gelopen in 1:14:06, hsm 124. De benen waren nochtans niet super, maar de omstandigheden ideaal. Gisteren weinig gelopen, vandaag weinig wind en een frissere temperatuur. Dan maar stilletjes aan het tempo opgetrokken, elke blok van 3 km wat harder. Het is wel een leuker gevoel dan een vlakke duurloop, wat meer variatie en concentratie. Want het tempo zakt zo weg als je niet gefocust blijft, toch is het vertrouwen er niet, voor zondag in de halve marathon van Nijlen, ik leg de lat niet te hoog 1:22:00. Dat is twee minuten sneller dan mijn doorkomsten op mijn twee laatste marathons.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
37.630
1:00:00
37.630
75
83
1080
Uurtje doorvlammen op de ergometer, goed voor 37.630 meter, tegeneen weerstand van 75 watt. Het is weer een goede trainingsdag geweest, ik weet niet of het er nu nog toe doet? Volgende maandag weet ik wanneer ik de operatie aan de elleboog doorgaat. Daar zal het vervolg van de trainingen en wedstrijden af hangen, ga ik nog 4-5 weken door? Misschien komt de rustperiode die ik in elk geval wou inlassen wat vroeger.
Vandaag korte trage duurloop van 7.230 meter gelopen in 0:35:08, hsm 114. Een halve rustdag wat het lopen betreft, de voetpezen wat sparen. Toch ging het niet echt vlot, was het de hoge luchtvochtigheid, het zweet brak me uit. Morgen een trage duurloop van goed vijftien kilometer, om wat te bekomen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
45.000
1:19:00
34.117
80
73
1517
Een iets zwaardere training op de ergometer vandaag. Goed voor 45 kilometer tegen een weerstand van 80 watt.
Vandaag intervaltraining 10 maal 1000 meter snel, 10 maal 600 meter normaal. Zoals verwacht werd het een zware dobber, na de derde reeks verzuring in de bovenbenen. Toch heb ik nog redelijk stand kunnen houden, spijtig genoeg was ik mijn borstband, vergeten aan doen, zodat ik geen hartslaggegevens heb. De laatste 1000 meter nog eens alles gegeven en de snelste tijd neergezet. Ik heb wel iets langer gerecupereert voor de laatste 1000 meter. Gelukkig was de wind nog niet echt komen opzetten, tijdens de intervaltraining. Het was wel al goed warm, en beklemmend door de hoge luchtvochtigheid. Morgen een zeer korte rustige loop, of een complete rustdag, naar gelang fhet gevoel in de benen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
36.030
1:00:00
36.030
75
75
1080
Een uur op de ergometer goed voor 36.030 meter, op een weerstand van 75 watt. Het ging al een pak vlotter dan gisteren op de ergometer, 95 toeren per minuut. De missie is volbracht, ik zit weer in het trainingsritme, de benen zijn nog wel herstellende. Morgen een rustige dag met waarschijnlijk alleen een losloopje van acht kilometer.
Vandaag trage 2-uurloop goed voor 25.490 meter, hsm 126. De benen herstellen goed van de Buitenmeremaraton van zaterdag. Alleen de laatste vijf kilometer voelde ik de lichte pijn in de bovenbenen. Het waren vooral de quadriceps die een licht brandend gevoel gaven. Ook de hartslag was nog wat aan de hoge kant voor het gelopen tempo. Maar het algemeen gevoel was positief, dat is het voornaamste. Morgen volgt waarschijnlijk de moeilijkste training van de week. Een interval 10 maal 1 km snel met ertussen 10 maal 600 meter normaal. De benen doen al zeer, alleen van er aan te denken, dat belooft.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
31.860
1:00:00
31.860
70
77
1008
Een uur op de ergometer goed voor 31.860 meter aan een weerstand van 70 watt. De cijfers zijn duidelijk, drie uur sporten is een zware opgave voor het moment. De gemiddelde afstand over een uur aan die weerstand, is zekers 6 km/uur lager. Het voornaamste blijft, de souplesse terugvinden, en niets forceren, het komt wel terug. Morgen gaan we nogmaals proberen, de snelheid wat omhoog te krijgen. Nu is het rusten tot morgen, voor een zware intervaltraining.
Vandaag trage duurloop 18.120 meter gelopen in 1:28:33, hsm 119. Het ging al redelijk vlot, aan een gelijkmatige hartslag, lekker loopweertje. Het parkoer lag er nog deftig bij, geen modder, een paar plassen. Zelf de voetpezen waren al redelijk goed hersteld van de Buitenmeremarathon. De bovenbenen, hamstrings en quadriceps, waren wel nog licht pijnlijk. Die minder goede tijden op de marathon zijn niet alleen een gevolg van, een minder conditie en oververmoeidheid maar ook mentaal krijg ik het zwaar. Zo was de hartslag onder de 140 slagen gezakt in de laatste tien kilometer. Alleen kon ik het niet opbrengen de pijn in de benen te verbijten.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
34.950
1:00:00
34.950
75
80
1080
De beslissing is gevallen nog een week doortrainen. Volgende week weet ik misschien wat meer over de datum van de elleboogoperatie. Dus een uur op de ergometer goed voor 34.950 meter aan een weerstand van 75 watt. Met de bovenbenen gaat het niet schitterend, het is nog altijd een brandend gevoel. Morgen een lange trage duurloop van 24 kilometer en een uur op de ergometer.
Herstelloop van 13.140 meter gelopen in 1:16:03, hsm 102. Een wederdienst voor mijn vrouw Carine die me door de laatste km's van de marathon geholpen heeft. Vandaag heb ik meegelopen met haar trage duurloop. Het deed wel goed aan de benen, niet teveel pijn, zekers geen after-marathonbenen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
17.280
0:30:00
34.560
75
91
540
Een lichte training op de ergometer van een half uur. Goed voor 17.280 meter aan een weerstand van 75 watt. De verzuring uit de benen rijden, toch redelijk hoge hartslag.
Zaterdagmorgend 07:00, tijd voor het marathonontbijt, twee sneden brood met choco, banaan, en speculoos. De inhoud van de sportzak nog eens nakijken, hebben we alles wel mee, nog een paar pakken koeken meenemen. Het is 07:45 en we vertrekken richting Buitenmere, het rijd vlot tot we Breda passeren, dan is het redelijk druk op de baan. Na 200 kilometer komen we aan in het centrum van Buitenmere, niets wijst aan dat er hier een marathon gelopen word. Na enige navraag vinden we de inschrijvingen, in een turnhal naast het zwembad, zeer sober aangekleed.
Het is echt een kleinschalige marathon, misschien 30 deelnemers, alle tijd om de start rustig voor te bereiden. Tien minuten voor de start begeven we ons op het pleintje, 100 meter verder, nog een klapje maken met Jos Snoeks. Er word op zijn plat hollands een uitleg gegeven waar ik geen jota van begrijp, klokslag elf uur weerklink een toeter. De meeste atleten zijn totaal verrast, twee anderen muizen er van door, na enig aarzelen zet de rest van de groep zich in gang. Ik loop direkt in derde positie en neem mijn tijd om het gat op de tweede te dichten, ik zie dat het een estafetteloper is. Na 1500 meter dicht ik het gat met de koploper, Andre Pelgroms die er toch een stevig tempo op na houd.
Ondertussen merk ik dat mijn Garmin de afstand niet registreerd, ik beslis gewoon hartslag en tijd te laten lopen. Na drie kilometer zie ik mijn hartslag boven de 150 hsm komen en beslis een rustiger tempo te lopen, Andre gaat alleen door. Ik voel nu al dat het een zware dobber gaat worden, die vier rondjes van 10.5 kilometer, er staat veel wind. We zijn wel redelijk beschut op het zeer mooie parkoers, grotendeels bestande uit betonnen fietspaden. De eerste ronde kom ik door op 1 minuut van Andre in 0:41:50, op de lange stukken zie ik de koploper. Hoewel ik me niet goed voel geloof ik nog in de overwinning, je kan veel tijd verliezen de laatste tien kilometer.
Na 13 kilometer komt het eerste breekpunt ik word verkeerd gestuurd, na 80 meter besef ik de vergissing. Bijna word ik overreden door een wagen, geen seingevers, ik maak rechtsomkeer en verlies een kleine minuut. Door de adrenaline ga ik iets herder lopen, na een paar kilometer moet ik vertragen, de hartslag loop te hoog op. Half marathon kom ik door op 1:25:01, ik heb reeds 3 minuten achterstand op de eerste, maar lig goed drie minuten voor op de derde. Na 27 kilometer zit ik er kompleet door, het tempo zakt zienderogen, gelukkig staan mijn vrouw en kinderen te supporteren. Mijn vrouw Carine ziet dat ik het moeilijk heb en vraagt of ze de laatste drie kilometer moet meelopen, ik bevestig. De derde doorkomst km 31.5 in 2:09:34, ik voel al de kracht uit de benen vloeien maar wil niet opgeven.
De hamsting, voetpezen en quadriceps voelen serieus pijnlijk aan, de linker voetpees is er het ergst aan toe. Elke stap die ik zet gaat er een pijnscheut door de voet, ook de linkerhamstring voelt stijf aan, een ware marteling. De keel is poerdroog en mijn flesjes zijn leeg, bij een temperatuur van 24° had de organisatie een extra drankpost mogen voorzien. Na vijf kilometer stop ik bij de drankpost en drink twee bekers cola en twee bekers water, en zet me weer in gang. Die stop aan de drankpost heeft het klein beetje tempo dat er nog inzat volledig teniet gedaan, ik geraak amper nog vooruit. Ook steken in de zij zijn nu opgekomen, te snel teveel gedronken, aan het plaatje van de zeven kilometer staat Carine.
Ze spreekt me moed in en zeg dat ik nog op een tweede plaats loop, Haar tempo ligt te hoog en ik vraag het kalmer aan te doen. Het liefst van al zou ik stappen, maar Carine spoort me aan door te gaan, op kilometer acht, 2.5 km voor de meet, komt Jos Snoeks me voorbij gelopen, hij zal op die 2500 meter nog 3 minuten uitlopen, voor mij is het een echte lijdensweg. Ik loop nog geen 9 km/uur en Carine moet zich constant inhouden, maar het einde is in zicht, ik finish derde in 3:04:55. Na de aankomst drink ik ruim een liter water, maar de dorst blijft, de stevige wind droogt de laatste zweetdruppels op. Nu is het tijd voor bezinning, de eerste drie maand geen marathons meer, de trainingskilometers wat terugschroeven.
Er zijn spijtig genoeg geen technishe details beschikbaar. Ik had de garmin 305 in de sporthal opgezet, binnen. De garmin kon geen contact maken met de sattelieten. Een vraag kwam op het scherm, ben je binnen in een gebouw, antwoord,ja. Ik naar de start , de sarttoeter ging, chronometer ingedrukt. Na een kilometer viel mijn euro, maar ik durfde niet ressetten. Op het halve marathonpunt wou ik de tussentijd indrukken. Toch liep de chronometer niet verder, dan toch maar gereset. Je begrijpt het al, het was weer mijn dagje niet, wat de vierde ronde zou blijken.
