Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag trage duurloop 18.120 meter gelopen in 1:28:33, hsm 119. Het ging al redelijk vlot, aan een gelijkmatige hartslag, lekker loopweertje. Het parkoer lag er nog deftig bij, geen modder, een paar plassen. Zelf de voetpezen waren al redelijk goed hersteld van de Buitenmeremarathon. De bovenbenen, hamstrings en quadriceps, waren wel nog licht pijnlijk. Die minder goede tijden op de marathon zijn niet alleen een gevolg van, een minder conditie en oververmoeidheid maar ook mentaal krijg ik het zwaar. Zo was de hartslag onder de 140 slagen gezakt in de laatste tien kilometer. Alleen kon ik het niet opbrengen de pijn in de benen te verbijten.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
34.950
1:00:00
34.950
75
80
1080
De beslissing is gevallen nog een week doortrainen. Volgende week weet ik misschien wat meer over de datum van de elleboogoperatie. Dus een uur op de ergometer goed voor 34.950 meter aan een weerstand van 75 watt. Met de bovenbenen gaat het niet schitterend, het is nog altijd een brandend gevoel. Morgen een lange trage duurloop van 24 kilometer en een uur op de ergometer.
Herstelloop van 13.140 meter gelopen in 1:16:03, hsm 102. Een wederdienst voor mijn vrouw Carine die me door de laatste km's van de marathon geholpen heeft. Vandaag heb ik meegelopen met haar trage duurloop. Het deed wel goed aan de benen, niet teveel pijn, zekers geen after-marathonbenen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
17.280
0:30:00
34.560
75
91
540
Een lichte training op de ergometer van een half uur. Goed voor 17.280 meter aan een weerstand van 75 watt. De verzuring uit de benen rijden, toch redelijk hoge hartslag.
Zaterdagmorgend 07:00, tijd voor het marathonontbijt, twee sneden brood met choco, banaan, en speculoos. De inhoud van de sportzak nog eens nakijken, hebben we alles wel mee, nog een paar pakken koeken meenemen. Het is 07:45 en we vertrekken richting Buitenmere, het rijd vlot tot we Breda passeren, dan is het redelijk druk op de baan. Na 200 kilometer komen we aan in het centrum van Buitenmere, niets wijst aan dat er hier een marathon gelopen word. Na enige navraag vinden we de inschrijvingen, in een turnhal naast het zwembad, zeer sober aangekleed.
Het is echt een kleinschalige marathon, misschien 30 deelnemers, alle tijd om de start rustig voor te bereiden. Tien minuten voor de start begeven we ons op het pleintje, 100 meter verder, nog een klapje maken met Jos Snoeks. Er word op zijn plat hollands een uitleg gegeven waar ik geen jota van begrijp, klokslag elf uur weerklink een toeter. De meeste atleten zijn totaal verrast, twee anderen muizen er van door, na enig aarzelen zet de rest van de groep zich in gang. Ik loop direkt in derde positie en neem mijn tijd om het gat op de tweede te dichten, ik zie dat het een estafetteloper is. Na 1500 meter dicht ik het gat met de koploper, Andre Pelgroms die er toch een stevig tempo op na houd.
Ondertussen merk ik dat mijn Garmin de afstand niet registreerd, ik beslis gewoon hartslag en tijd te laten lopen. Na drie kilometer zie ik mijn hartslag boven de 150 hsm komen en beslis een rustiger tempo te lopen, Andre gaat alleen door. Ik voel nu al dat het een zware dobber gaat worden, die vier rondjes van 10.5 kilometer, er staat veel wind. We zijn wel redelijk beschut op het zeer mooie parkoers, grotendeels bestande uit betonnen fietspaden. De eerste ronde kom ik door op 1 minuut van Andre in 0:41:50, op de lange stukken zie ik de koploper. Hoewel ik me niet goed voel geloof ik nog in de overwinning, je kan veel tijd verliezen de laatste tien kilometer.
Na 13 kilometer komt het eerste breekpunt ik word verkeerd gestuurd, na 80 meter besef ik de vergissing. Bijna word ik overreden door een wagen, geen seingevers, ik maak rechtsomkeer en verlies een kleine minuut. Door de adrenaline ga ik iets herder lopen, na een paar kilometer moet ik vertragen, de hartslag loop te hoog op. Half marathon kom ik door op 1:25:01, ik heb reeds 3 minuten achterstand op de eerste, maar lig goed drie minuten voor op de derde. Na 27 kilometer zit ik er kompleet door, het tempo zakt zienderogen, gelukkig staan mijn vrouw en kinderen te supporteren. Mijn vrouw Carine ziet dat ik het moeilijk heb en vraagt of ze de laatste drie kilometer moet meelopen, ik bevestig. De derde doorkomst km 31.5 in 2:09:34, ik voel al de kracht uit de benen vloeien maar wil niet opgeven.
De hamsting, voetpezen en quadriceps voelen serieus pijnlijk aan, de linker voetpees is er het ergst aan toe. Elke stap die ik zet gaat er een pijnscheut door de voet, ook de linkerhamstring voelt stijf aan, een ware marteling. De keel is poerdroog en mijn flesjes zijn leeg, bij een temperatuur van 24° had de organisatie een extra drankpost mogen voorzien. Na vijf kilometer stop ik bij de drankpost en drink twee bekers cola en twee bekers water, en zet me weer in gang. Die stop aan de drankpost heeft het klein beetje tempo dat er nog inzat volledig teniet gedaan, ik geraak amper nog vooruit. Ook steken in de zij zijn nu opgekomen, te snel teveel gedronken, aan het plaatje van de zeven kilometer staat Carine.
Ze spreekt me moed in en zeg dat ik nog op een tweede plaats loop, Haar tempo ligt te hoog en ik vraag het kalmer aan te doen. Het liefst van al zou ik stappen, maar Carine spoort me aan door te gaan, op kilometer acht, 2.5 km voor de meet, komt Jos Snoeks me voorbij gelopen, hij zal op die 2500 meter nog 3 minuten uitlopen, voor mij is het een echte lijdensweg. Ik loop nog geen 9 km/uur en Carine moet zich constant inhouden, maar het einde is in zicht, ik finish derde in 3:04:55. Na de aankomst drink ik ruim een liter water, maar de dorst blijft, de stevige wind droogt de laatste zweetdruppels op. Nu is het tijd voor bezinning, de eerste drie maand geen marathons meer, de trainingskilometers wat terugschroeven.
Er zijn spijtig genoeg geen technishe details beschikbaar. Ik had de garmin 305 in de sporthal opgezet, binnen. De garmin kon geen contact maken met de sattelieten. Een vraag kwam op het scherm, ben je binnen in een gebouw, antwoord,ja. Ik naar de start , de sarttoeter ging, chronometer ingedrukt. Na een kilometer viel mijn euro, maar ik durfde niet ressetten. Op het halve marathonpunt wou ik de tussentijd indrukken. Toch liep de chronometer niet verder, dan toch maar gereset. Je begrijpt het al, het was weer mijn dagje niet, wat de vierde ronde zou blijken.
Het is zover, 24 mei Buitenmere marathon, de derde in 24 dagen. Na 1mei de marathon van Tongeren, en 11 mei de maasmarathon. De fitheidstoestand is er niet op verbeterd, sinds de 1ste mei. Waarschijnlijk te wijten aan de te snelle opbouw, na een blessure. Het zal dus met deze conditie moeten gebeuren, berekenend lopen. Iets wat ik normaal nooit doe, in een wedstrijd ga ik ervoor. Vandaag zal ik rustig moeten starten, en zolang mogelijk 4:00/km lopen. Het is een kleine marathon, en de andere wedstrijden starten later. Dus weet ik direkt in welke positie ik loop, misschien let ik niet op de tijd. Maar loop ik voor het klassement, een podiumplaats moet erin zitten. Deze avond mag je de eerste informatie over de Buitenmeremarathon verwachten.
Vandaag een 8.2 kilomerter losgelopen in 0:40:34, hsm 109. De benen voelden niet super aan, als ze morgen maar super zijn. Ik haat deze trainingen, waar ik mijn hartslag in de gaten moet houden. Het laatste deel was mijn hartslag zelf te hoog het mocht max 110 zijn. Dat ik de 12 km/uur gehaald heb aan deze hartslag, toont aan dat de basis er is. Nu is het rekenen op een goede dag, om onder de 2:50:00 te geraken. Het parkoers is volledig vlak, de weersomstandigheden zijn niet ideaal, Ik zal meestal alleen lopen, hopelijk zit ik meteen in het juiste tempo. Het zijn vier rondjes van 10.500 meter, ideaal als er wat wind staat. Dan is er wat meer afwisseling, de grootste delen zijn door het bos. Het volledige parkoers is verhard, het moet dus kunnen.
Deze nacht de noodzakelijke acht uren geslapen, zeer belangrijk de voorlaatste nacht. Het gebeurt wel eens dat ik de nacht voor de marathon slecht slaap en lig te woelen. Vanmorgen waren de onderrug en de voetpezen die het meeste last gaven. De hamstring blijft ook zorgen baren, als ik mijn linkerbeen verleg doet het pijn. Ik heb er al liggend meer last van dan tijdens het lopen, dus overleven we het wel. In de quadriceps voel ik nog lichte hinder, een licht brandend gevoel, trapafwaarts. Straks nog een veertigtal minuten loslopen, de training op de ergometer laten we vallen. Het weerbericht is niet standvast maar het lijkt uit te draaien op een warme dag met veel wind.
Vandaag recuperatieloop goed voor 11.140 meter gelopen in 0:54:17, hsm 112. De laatste twee kilometer met een tiental versnellingen, aaneen veel hoger tempo. Bij die deboullees was goed te voelen dat de hamstring nog geen 100% was. Maar aan marathontempo mag ik er normaalgezien niet teveel last van ondervinden. De training op de ergometer vervalt vandaag ook, nog lichte hinder in de quadriceps. Morgenvroeg nog eens loslopen, en voor de rest veel rusten en water drinken.
Omstreeks middernacht gaan slapen, na de spannende championsleage finale. Dus belange geen acht uur geslapen, wat dus wel zou moeten om uitgerust te zijn. De nek en de onderrug waren wel al een pak beter dan gisteren. De beide voetpezen waren ook minder stijf en minder pijnlijker dan gisteren. Met de quadriceps gaat het ook iets beter, de hamstring doet nog zeer. Over het algemeen heeft de rustige training van gisteren, zijn effect niet gemist. De volgend twee rustige dagen moeten dat gevoel van herstel bevestigen. Het weer voor zaterdag valt niet mee 25° en 4 beaufort wind, dat is anti marathon weer.
Vandaag recuperatieloop 13.280 meter gelopen in 1:05:35, hsm 111. De quadriceps knaagde nog een beetje, een voos gevoelige plek. De voetpezen deden toch wel zeer, de eerste vijf kilometer. Daarna ging het beter, na tien kilometer iets versneld, zeer lichtjes; Het gevoel bleef hetzelfde, de benen hebben recuperatie en herstel nodig. Zo word de training op de ergometer afgeschaft, ook om de quadriceps te ontlasten.
Ochtendrapport drie dagen voor de Buitenmere marathon.
Vanaf nu drie dagen lang de fysieke- en gemoedstoestand van het Joggerke. -De pijn aan de rechterquadriceps is toegenomen, de linkerhamstring is ook pijnlijk. Een half uur voor het lopen, spuit ik de pijnlijke plekken in met reflex spray. -Met de Fascia plantaris zowel links als rechts is er stijfheid en lichte pijn. Viermaal daags stretchen de voetpalmen masseren en volta-patch leggen. -De onder-rug en de schouders zijn ook alles behalve soepel, voor het slapen gaan heb ik een halve myolastan gepakt (spierontspanner). -Het geloof in een scherpe tijd op de marathon is wat weggezakt. De vorm is in dalende lijn, waarschijnlijk het gevolg vaneen te snelle opbouw. Het weer voor zaterdag 24-05-2008 in Almere (Nederland).
Vandaag een tempoloop van 15.440 meter in 1:01:29, hsm 140. Het was zwaar, hoewel ik niet in het rood gegaan ben, maar tegen de wind, amaai!!! De benen waren dan ook niet echt fris, pijntjes aan de hamstrings en quadriceps. Ook de voetpezen lieten de eerste drie kilometer van hun weten, nogal pijnlijk. Dat word dus weer goed masseren, die voetpezen, en gelukkig komen er nu drie kalme trainingsdagen. Het word in elk geval niet gemakkelijk om onder die 2:50:00 te blijven op de marathon. Ik hoop dat de trainingen na het verlof beter en pijnvrij kunnen verlopen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
20.000
0:33:40
35.644
75
77
606
Lichte en korte training op de ergometer goed voor 20 kilometer op een weerstand van 75 watt. De quadriceps liet zich voelen, hoewel de weerstand laag was, nog altijd de naweeën van Tongeren. De volgende dagen word de omvang en de snelheid van de trainingen flink teruggeschroefd. Om zo fris mogelijk aan de start van de Buitenmeremarathon te staan.
Vandaag trage duuurloop (vetloop) 21.010 meter gelopen in 1:40:27, hsm 116. Op de nuchtere maag een trage halve marathon gelopen, het ging matig goed. De benen waren redelijk, de voetpezen stijf en licht pijnlijk, maar dat ging over. De laatste drie kilometer een wat doorgetrokken, geen hongerklop gekregen. Morgen een snellere 15 kilometer tegen marathontempo.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
40.000
1:09:30
34.532
75
77
1251
Veertig kilometer op de ergometer, goed voor 1:09:30 trappen, tegen 75 watt. De conditie moet wat onderhouden worden, zonder de spieren en pezen teveel te belasten. Vandaag naar de tandarts gegaan want de laatste dagen had ik last van tandpijn. Hopelijk ben ik er nu vanaf, hoewel ik het betwijfel, erna nog even last van de tand gehad. Morgen 30 kilometer op de ergometer, tegen een lichte weerstand.
Vandaag duurloop van 13.510 meter gelopen in 0:58:11, hsm 126. Het ging al weer wat beter dan gisteren, redelijke duurloop gelopen, bijna 14 km/uur. De hartslag bleef goed in de zone, alleen in het tweede blok wat tempo moeten temperen. Nu ben ik er zekers van dat de iets mindere prestatie van vrijdag, aan de Maasmarathon te wijten is. Ik heb toch zes volle dagen nodig om te recupereren van een marathon, zelf niet volledig vol uit gelopen; Morgen nog een lange trage duurloop, dinsdag een vlotte duurloop en dan rustig tot zaterdag. Zaterdag hoop ik dan eindelijk onder de 2:50:00 te geraken op de marathon, zonder te forceren.
Vandaag trage lange duurloop van 24.050 meter gelopen in 1:59:48, hsm 114. Het was zware kost 11 uur na de wedstrijd van gisteren, na een slechte nachtrust. Een trage duurloop valt me trouwens altijd zwaar tegen, eenraar gevoel. De loopcyclus word niet optimaal afgelegt, het is eerder schuifelen. Ook de beide voetpezen hebben geweten van de weinige recuperatietijd tussen de twee lopen. Morgen een iets vlottere 13 kilometer in duurlooptempo, van 3:36/km.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
35.490
1:00:00
35.490
75
76
1080
Een uur op de ergometer goed voor 35.490 meter, tegeneen weerstand van 75 watt. Zo heb ik vandaag weer drie uur training erop zitten, op een rustig niveau. Ik voel me nochtans goed vermoeid, de benen vertoonden veel pijnpuntjes. Binnen zeven dagen komt de volgende marathon er aan, een hels ritme.
Vrijdagavond 18:15 vertrekken we richting, met gans het gezin. Ditmaal lopen we allemmal, de zonen Jorgi en Kenney de 5.270 meter, en mijn vrouw Carine voor haar eerste wedstrijd dit seizoen de 10.240 meter. We zijn ruim op tijd in Hallaar, dus kunnen we ons vrij dicht bij de start parkeren. De inschrijving is in de kantine van de plaatselijke voetbalploeg, veel te klein voor zo'n organisatie. Buiten zijn ze al hamburgers en braadworsten aan het bakken, toch weerstaan we de verleiding. Al snel herkennen we een paar lokale kempische toppers, zelf een Belgische topper. De start van de 5.270 meter is om 19:30, de zonen staan aan de startlijn. Tegen dat iedereen zich geplaatst heeft, staan ze tien rijen verder in het pak.
Een tien minuten later starten de 10.240 en de 15.210 meter, ik wacht tot het allerlaatste. Zo alleen kun je op de eerste rij starten, het startschot weerklink, de meutte knalt weg. Ik neem een snelle start, omdat ik niet weet hoe de benen gaan reageren zo kort na de marathon. Na 600 duiken we het bos in, het is er ideaal lopen op de dolemietpaden, in de schaduw van de bomen. Tot km vier kan ik het snelle tempo volgen, van een mooi groepje, dan voel ik dat het beste er af is. Het grootste probleem is dat je na twee km, de traagste van de 5.270 meter al moet dubbelen. Ik kan de weinige atleten die me voorbij lopen niet volgen, de benen willen niet rapper. Ik kan niet in het rood blijven lopen, na zeven km loop ik in elfde positie, en loop op automatische piloot.
De doorkomst aan km tien slechts zes atleten van de 10.240 zijn al binnen, mijn tijd is rond de 36:50. Niet slecht vijf dagen na een marathon, maar het beste is er af nu, ik loop nog maar aan 3:55/km. Toch komt er maar een atleet over me heen, ik loop a bloc, versnellen gaat niet, in het rood lopen ook niet. Het is dus veel te vroeg, vijf dagen na een marathon, hoewel zekers niet vol uit gelopen, vol door gaan. Ik finish op een 12 de plaats in een tijd van 0:56:55, een gemiddelde van 16 km/uur, toch niet zo slecht. De zonen hebben hun wedstrijd beeindigd binnen de eerste honderd, op meer dan 300 atleten. Mijn vrouw eindigt op de 15de plaats bij de vrouwen op de 10.240 meter, haar eerste wedstrijd zit erop. Als ik de officielle uitslag heb volgen de juiste resultaten en tijden.
