Zaterdagmorgend 07:00, tijd voor het marathonontbijt, twee sneden brood met choco, banaan, en speculoos.
De inhoud van de sportzak nog eens nakijken, hebben we alles wel mee, nog een paar pakken koeken meenemen.
Het is 07:45 en we vertrekken richting Buitenmere, het rijd vlot tot we Breda passeren, dan is het redelijk druk op de baan.
Na 200 kilometer komen we aan in het centrum van Buitenmere, niets wijst aan dat er hier een marathon gelopen word.
Na enige navraag vinden we de inschrijvingen, in een turnhal naast het zwembad, zeer sober aangekleed.
Het is echt een kleinschalige marathon, misschien 30 deelnemers, alle tijd om de start rustig voor te bereiden.
Tien minuten voor de start begeven we ons op het pleintje, 100 meter verder, nog een klapje maken met Jos Snoeks.
Er word op zijn plat hollands een uitleg gegeven waar ik geen jota van begrijp, klokslag elf uur weerklink een toeter.
De meeste atleten zijn totaal verrast, twee anderen muizen er van door, na enig aarzelen zet de rest van de groep zich in gang.
Ik loop direkt in derde positie en neem mijn tijd om het gat op de tweede te dichten, ik zie dat het een estafetteloper is.
Na 1500 meter dicht ik het gat met de koploper, Andre Pelgroms die er toch een stevig tempo op na houd.
Ondertussen merk ik dat mijn Garmin de afstand niet registreerd, ik beslis gewoon hartslag en tijd te laten lopen.
Na drie kilometer zie ik mijn hartslag boven de 150 hsm komen en beslis een rustiger tempo te lopen, Andre gaat alleen door.
Ik voel nu al dat het een zware dobber gaat worden, die vier rondjes van 10.5 kilometer, er staat veel wind.
We zijn wel redelijk beschut op het zeer mooie parkoers, grotendeels bestande uit betonnen fietspaden.
De eerste ronde kom ik door op 1 minuut van Andre in 0:41:50, op de lange stukken zie ik de koploper.
Hoewel ik me niet goed voel geloof ik nog in de overwinning, je kan veel tijd verliezen de laatste tien kilometer.
Na 13 kilometer komt het eerste breekpunt ik word verkeerd gestuurd, na 80 meter besef ik de vergissing.
Bijna word ik overreden door een wagen, geen seingevers, ik maak rechtsomkeer en verlies een kleine minuut.
Door de adrenaline ga ik iets herder lopen, na een paar kilometer moet ik vertragen, de hartslag loop te hoog op.
Half marathon kom ik door op 1:25:01, ik heb reeds 3 minuten achterstand op de eerste, maar lig goed drie minuten voor op de derde.
Na 27 kilometer zit ik er kompleet door, het tempo zakt zienderogen, gelukkig staan mijn vrouw en kinderen te supporteren.
Mijn vrouw Carine ziet dat ik het moeilijk heb en vraagt of ze de laatste drie kilometer moet meelopen, ik bevestig.
De derde doorkomst km 31.5 in 2:09:34, ik voel al de kracht uit de benen vloeien maar wil niet opgeven.
De hamsting, voetpezen en quadriceps voelen serieus pijnlijk aan, de linker voetpees is er het ergst aan toe.
Elke stap die ik zet gaat er een pijnscheut door de voet, ook de linkerhamstring voelt stijf aan, een ware marteling.
De keel is poerdroog en mijn flesjes zijn leeg, bij een temperatuur van 24° had de organisatie een extra drankpost mogen voorzien.
Na vijf kilometer stop ik bij de drankpost en drink twee bekers cola en twee bekers water, en zet me weer in gang.
Die stop aan de drankpost heeft het klein beetje tempo dat er nog inzat volledig teniet gedaan, ik geraak amper nog vooruit.
Ook steken in de zij zijn nu opgekomen, te snel teveel gedronken, aan het plaatje van de zeven kilometer staat Carine.
Ze spreekt me moed in en zeg dat ik nog op een tweede plaats loop, Haar tempo ligt te hoog en ik vraag het kalmer aan te doen.
Het liefst van al zou ik stappen, maar Carine spoort me aan door te gaan, op kilometer acht, 2.5 km voor de meet,
komt Jos Snoeks me voorbij gelopen, hij zal op die 2500 meter nog 3 minuten uitlopen, voor mij is het een echte lijdensweg.
Ik loop nog geen 9 km/uur en Carine moet zich constant inhouden, maar het einde is in zicht, ik finish derde in 3:04:55.
Na de aankomst drink ik ruim een liter water, maar de dorst blijft, de stevige wind droogt de laatste zweetdruppels op.
Nu is het tijd voor bezinning, de eerste drie maand geen marathons meer, de trainingskilometers wat terugschroeven.
|
