Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Samen met mijn vrouw Carine gelopen, ze moest een snellere training afhaspelen. Ideaal voor mij lopen op een gelijkmatig tempo, hartslag lekker laag houden. Met kilometertijden tussen 5:21 en 5:33 gelopen alms een metronoom. De hartslag ging langzaam omhoog, het was mijn derde opeen volgende dag lopen. Vandaag ook mijn nieuwe Asics Cumulus, (zie foto hierboven) ingelopen op de weg. Het voelde goed aan, goede demping, ideale pasvorm, zelf mijn orthopedische zolen voelde ik niet. Straks nog even op de ergometer trainen, 2:30:00 minuten training in totaal, zal volstaan voor vandaag.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
53.480
1:30:00
36.326
85
87
1836
Training van 1:30:00 op de ergometer, weerstand op 85 watt. Nog wat zweet laten, ik hoop vanaf volgende week gewicht te verliezen. Elke kilo minder is in het voordeel van mijn voetpezen en de snelheid. Als de voetpezen stand houden minimaal 5 looptrainingen volgende week.
Trage duurloop van negen kilometer, de voetpezen waren hersteld van de vorige training. Dus maar een extra training ingelast, in Februari word de basis gelegd voor het verdere seizoen. Het kilometer aantal moet drastisch de hoogte in, het gewicht moet drastisch omlaag. Het enige dat er op zit is veel te lopen tussen 110-130 hartslagen per minuut, daar is de vetverbranding het hoogst. Het was zalig lopen ondanks de lage temperatuur, het winter zonnetje deed veel deugd. Het parkoers begint op te drogen en er staat bijna geen wind, ideale omstandigheden dus. Morgen samen met de vrouw tien kilometer gaan lopen in de Merodese bossen. Dit word dan de vijfde trainingsdag deze week, daar gaat mijn voornemen van drie rustdagen in de week.
Training op de ergometer laten vallen wegens tijdgebrek, de bovenbenen kunnen zo een dag rusten. Toch lichte hinder in de voetpezen gehad, ook veel moeten rondwandelen, ze hebben dus rust nodig. Als er morgenvroeg nog veel last van stijfheid heb in de voeten, dan rust ik een dag extra.
Trage duurloop 10.720 meter, op een rustig tempo gelopen. Het voelt zo beter aan, de voetpezen worden minder belast. Na de drie snellere kilometers van woensdag, had ik wat last. De komende trainingen gaan dus, aan een trager tempo gelopen worden. Hopelijk kan ik zo de duur van de trainingen sneller verlengen. Het tempowerk zal voor binnen een paar weken zijn. Eerst moet het lichaamsgewicht 5 kg naar beneden, en de voetpezen sterker worden. Het is ook een betere basis om op voort te bouwen.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
37.360
1:00:00
37.360
80
86
1152
Korte maar stevige training, weliswaar op een lage weerstand van 80 watt. De trapsnelheid lag hoog, om de snelheid wat meer op de fiets te trainen. De voetpezen doen iets minder lastig dan gisteren, dus dit is de juiste training. Morgen misschien een extra looptraining, op een lage snelheid.
Lange duurtraining op de ergometer, 100 kilometer. Ik zou het graag eens lopen, maar dan moet er nog veel water naar de zee vloeien. De benen voelden nochtans niet te goed aan, maar de weerstand op 85 watt, was juist te doen. Om een beetje kalorieen te verbranden zal het wel goed zijn, ongeveer 800 kcal. Vandaag moest ik telefonisch verslag uitbrengen, bij de sportdokter in Olen. Hij zette het licht op groen, om het schema verder op te bouwen, met de eerste weken, zekers nog drie rustdagen per week, en nog rustig lopen niet teveel snelheid!! Ook dagelijks minimaal driemaal tien minuten stretchen, en luisteren naar mijn lichaam. Het is niets te vroeg, als er nu niets meer tussen komt, haal ik het B.K. marathon in Tongeren nog!!!
Duurloop van goed 10 kilometer, rustig begonnen, de laatste 3 kilometer doorgetrokken. Het voelde heerlijk, een wat tempo te kunnen maken, ik had een goed gevoel. De benen zijn nog krachtig, maar de loopconditie trek op niets, niet moeilijk. Het is toch oppassen geblazen, want de drie laatste kilometers, voelde ik de voetpezen goed rekken.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
52.940
1:30:00
35.293
80
91
1728
Training op de ergometer, rustig op een weerstand van 80 watt. Om de benen toch wat te sparen, voor de looptraining s'avonds. De bovenbenen waren nog niet hersteld van de vorige dagen. Maar een keer op snelheid, kon ik op soeplesse doorgaan. Een maal de looptrainingen 10 kilometer bedragen, ga ik het fietsen beperken tot een uur, vanaf een looptraining van 15 kilometer, word het een half uur losrijden.
Training op de ergometer, de weerstand op 90 watt gezet. De voetpezen herstellen goed, na een looptraining, de pijn is te verwaarlozen. Ondertussen trainen we verder op de hometrainer, om niet van op nul te moeten beginnen. Voor de bovenbenen is het een zeer goede training, de dijen en heupen worden zekers sterker. Maar om het gewichten en de scherpte terug te krijgen, zal ik toch een volledig loopschema moeten kunnen afwerken. Morgen rijd ik 90 minuten op de ergometer en loop ik 10 kilometer, dat is al iets.
Training op de ergometer, aan een lage weerstand 70 watt. Na de looptraining deze morgend was een rustige fietstraining aangeraden. De voetpezen voelen toch beter aan dan een maand geleden. Niet dat alle pijn verdwenen is, maar dat zou nog een aantal maanden kunnen duren. Tegen woensdag hoop ik te weten of ik een opbouwend schema mag schrijven.
Trage duurloop, iets langer dan eergisteren en iets sneller. Dit was al een zware training voor mijn huidige conditie. Voorlopig lijkt alles in orde met de voetpezen, houden zo. Woensdag probeer ik een trage duurloop van 10 kilometer. Als de voetpezen ondertussen niet opspelen natuurlijk. Vandaag heb ik trouwens niet gestretcht tijdens het lopen, wel ervoor en erna.
Iets stevige, korte training op de ergometer, op een weerstand van 120 watt. Ik kreeg de pedalen niet zo vlot rond, last van zware benen, opgepompte benen. De spieren die net iets anders werken als bij het lopen? Ik kreeg weer last van de lichte verrekking in het rechter bovenbeen. Daarmee hield ik een lager toerental aan, als tijdens de rest van de week. Ik had vandaag liever mee gedaan aan de provinciale veldloopkampioenschappen. Ik wens dan alle deelnemers veel succes tijdens hun wedstrijd.
Bij hielspoor is sprake van een uitstekend stukje bot aan het hielbeen (calcaneus). Onder de voet loopt een peesblad (fascia plantaris) dat aanhecht aan de hiel en aan de voorvoet. Door overbelasting of een verkeerde voetstand kan veel spanning komen te staan op dit peesblad. Door die trekkracht kunnen kleine scheurtjes ontstaan op de plaats waar de peesplaat aan het bot aanhecht. Tijdens de genezing van deze beschadigingen - de scheurtjes - kan botuitwas (botspoor, hielspoor) ontstaan. De medische term voor hielspoor is calcaneusspoor, naar het Latijnse woord voor hielbeen (calcaneus). De botuitwas is op een röntgenfoto waar te nemen en hoeft op zich geen pijn of klachten met zich mee te brengen.
Fasciitis plantaris is een overbelastingsletsel wat veroorzaakt wordt het verkeerd belasten van de voet. Door het naar binnen zakken van de voet (overpronatie) wordt het peesblad (fascia plantaris) bij elke stap op rek gebracht waardoor ontstekingsverschijnselen optreden bij de aanhechting op de hiel. Fasciitis plantaris wordt ook vaak gezien bij zwaarlijvige mensen. Door het grote lichaamsgewicht verlaagt het binnenste voetgewelf en wordt de fascia plantaris eveneens op rek gebracht. Tevens komt deze klacht veel voor bij intensieve beoefenaars van (zaal)sporten waarbij veel kracht komt te staan op het hielbeen, kan de hiel vaker geïrriteerd raken. Een fasciitis plantaris kan op zijn beurt weer een hielspoor als gevolg hebben.
Een hielspoor kan om verschillende redenen pijn geven:
door overbelasting van de peesaanhechting aan het bot.
door de druk van het hielspoor (de botuitwas) zelf.
door druk op een passerende zenuw die door het hielspoor in de verdrukking komt.
De pijn kan soms zó hevig zijn, dat het de normale afwikkeling van de voet niet mogelijk is, zodat het lopen zeer moeilijk gaat of zelfs helemaal niet meer mogelijk is.
Omdat in een enkel geval de pijn wordt veroorzaakt door een scheur of breuk van het hielbot, zal de arts het nodig kunnen vinden om een röntgenfoto te laten maken. Er kan ook sprake zijn van een hielspoor. Dit is te zien op een röntgenfoto.
Hoe krijg je een hielspoor of fasciitis plantaris ?
Fascitis plantaris is een overbelastingsletsel dat vaak wordt veroorzakt door het verkeerd belasten van de voet. Het peesblad (fascia plantaris) wordt bij elke stap op rek gebracht waardoor ontstekingsverschijnselen optreden thv de aanhechting op de hiel. Oorzaken kunnen zijn:
Verkorte of stijve spieren
In een korte tijd te veel, te vaak en te snel hardlopen (heuveltraining) en het niet of onvoldoende uitvoeren van een cooling-down.
Dragen van schoenen, die onvoldoende de schokken van de landing absorberen en / of qua ondersteuning niet aan de voetvorm zijn aangepast.
Lichte standsafwijkingen van de onderbenen, enkels of de voeten (bijvoorbeeld holvoeten of juist platvoeten).
Een beenlengteverschil.
Overgewicht.
Vaak volstaat een standaard oplossing zoals een siliconen hielstukje welke de klacht kan doen verlichten. Werkt dit onvoldoende dan kunnen er steunzolen worden aangemeten.
Trage duurloop van juist geen half uur, na twee en vier kilometer even stretchen. Het ging zo goed dat ik moeite had om me in te houden, er een lap op te geven. Ik droom ervan om weer aan een marathonschema te kunnen beginnen. Maar dat zal niet voor direkt zijn, stap per stap vooruitgang boeken.
afstand
tijd
km/uur
watt
hsm
kjoule
71.450
2:00:00
35.725
70
91
2.016
Training op de ergometer, was gewwon wat losfietsen aan een weerstand van 70 watt. Het help de beenspieren sterk en soepel te houden, en dat is de reden om het te blijven doen. De dag dat ik weer voluit zal mogen lopen en trainen, zal ik blijven losrijden op de ergometer.
De patiënten werden aselect onderverdeeld in twee groepen. Beide groepen werden behandeld met geprefabriceerde inlegzooltjes en celecoxib. Zij kregen ook beiden een educatieve video over fasciitis plantaris te zien.
In groep A werd een specifieke stretchtechniek van de fascia plantaris aangeleerd. De oefening wordt uitgevoerd in zittende houding, het aangetaste been gekruist over het gezonde been. Met één hand worden de tenen vastgehouden en naar omhoog geduwd totdat men spanning voelt in het voetgewelf.
In groep B werd een achillespees stretchtechniek aangeleerd. De patiënt leunt tegen een muur waarbij het aangetaste lidmaat achter het contralaterale lidmaat wordt geplaatst. De pijnlijke voet wordt gericht naar de hiel van het andere been. Het voorste been wordt geplooid, terwijl het andere wordt gestrekt en de aangetaste hiel tegen de grond wordt gehouden.
Beide technieken werden gedurende tien tellen aangehouden en tijdens elke sessie tienmaal herhaald. Per dag werden drie sessies toegepast. De studie liep over acht weken. Tijdens de studie dienden alle reeds lopende behandelingen te worden gestaakt.
Conclusie van de auteurs
De auteurs concluderen dat een specifieke fascia plantaris stretchmethode beter is dan de klassieke achillespees stretchtechniek in de niet-operatieve behandeling van chronische fasciitis plantaris
Training op de ergometer, goed voor de beensnelheid te trainen. Voor het hart te trainen, en gewicht te verliezen zou ik veel dieper moeten kunnen gaan. Het rare is dat de benen vermoeid aanvoelenmaar de hartslag gaat amper de hoogte in. Wat een verschil met het lopen, waar die hartslag blijft klimmen. Het lopen zal ik niet direkt vol uit kunnen hervatten. Na de training is een lichte pijn in de rechtervoet opgekomen. Ook een voelbare stijfheid s'morgens als ik opstond. Ik hoop morgen toch een half uurtje te lopen, de hinder kan immers nog maanden voelbaar zijn.
Goede training op de ergometer op een weerstand van 100 watt. Een intervaltraining met een minuut snel en 30 seconden gewoon. Dit tot de 76 minuten vol waren, goed gezweet en voldaan na de training.
afstand
tijd
km/uur
tijd/km
hartslag
kcal
5.360
0:28:44
11.193
5:22
118
407
Eerste looptraining, na 16 dagen rust, om de fascia plantaris te laten herstellen. Een rustige duurloop, na elke km een minuut de kuiten en achillespees stretchen, Het deed deugt nog eens te lopen, tijdens het lopen gaven de voetpezen geen krimp. Het is nu afwachten of er morgenvroeg een reactie of stijfheid optreed. Ik voel nu al dat ik heel rustig ga moeten opbouwen, om niet te hervallen in de blessure.
Lange training op een lage weerstand van 70 watt, de bovenbenen waren oke. Een thermisch onderhemd aangedaan om goed te zweten, en de hartslag iets hoger te jagen. Ik ben nu juist terug van de sportdokter, na een nieuwe sessie golf schok wave therapie, Waarbij de voetpezen en de hiel, geen krimp gaven, kreeg ik het licht op groen. Morgen mag ik een half uur joggen, zaterdag en maandag ook een half uurtje. Dus na een loopdag een looploze dag, dinsdag moet ik dan telefonisch verslag uitbrengen. Waarna beslist zal worden, wat er verder nog mag gebeuren, en eventueel nog een sessie met de gol schok wave apparaat.
Foto: marathon van Almere, 23-05-2004, een tweede plaats in 2:45:07, toen een persoonlijke besttijd op de marathon.
Onder de voetzool loopt een dikke bindweefselband, de fascia plantaris, die het hielbeen verbindt met de bal van de voet. Deze band helpt de voet stabiliseren en de tenen buigen. Een ontsteking aan deze band, fasciitis plantaris, gaat gepaard met pijn en ongemak. Omdat het - afgezien van acuut letsel - de meest voorkomende oorzaak is van pijn in de enkelstreek, wordt fasciitis plantaris ook wel hielpijn genoemd.
OorzakenFasciitis plantaris komt het meest voor bij mannen tussen de 40 en de 70 jaar die voor hun werk veel moeten lopen of staan. Daarnaast hebben vrouwen die aan overgewicht lijden een verhoogd risico op deze aandoening. Fasciitis plantaris is een gevolg van overmatig gebruik van de voet. De bindweefselband kan op vele manieren beschadigd raken. Risicofactoren voor dit type letsel zijn onder meer overgewicht, erg veel lopen, urenlang staan en een strak gespannen achillespees (de band die de kuitspier met de hiel verbindt). Problemen met de voet, zoals platvoeten of juist een hoge voetboog, kunnen ook tot ontsteking van de bindweefselband leiden.
SymptomenIemand met fasciitis plantaris klaagt over pijn aan de onderkant van de hiel. Deze pijn is 's morgens net na het opstaan, bij de eerste stappen, het hevigst. Naarmate de dag vordert, neemt de pijn af. Aan het einde van de dag is soms sprake van een doffe pijn aan de binnenkant van de hiel, die door rust verder afneemt. Gaat men weer lopen, dan is er eerst geen pijn; deze komt geleidelijk op. De hiel kan rood zijn en enigszins opgezet. Op de voetzool, vlak bij de middenlijn, bevindt zich een punt dat extra gevoelig is als men erop drukt.
DiagnoseDe diagnose fasciitis plantaris wordt gesteld op grond van lichamelijk onderzoek. Een röntgenfoto van de voet kan aanvullende informatie opleveren. Bij sommige mensen is dan een zogeheten hielspoor te zien: een aangroeisel van extra bot aan het hielbeen. In tegenstelling tot wat veel gedacht wordt, hoeft een hielspoor geen oorzaak van hielpijn te zijn. Door middel van een röntgenfoto kunnen bovendien andere mogelijke oorzaken van hielpijn, zoals stressfracturen, worden uitgesloten.
BehandelingDe behandeling van fasciitis plantaris is gericht op het verlichten van de pijn. Daartoe moet het betreffende been in ieder geval voldoende rust krijgen. Bepaalde rekoefeningen voor de hiel kunnen ook helpen. Vraag de arts om oefeningen waar u baat bij kunt hebben. Bij hevige pijn kan de arts pijnstillers voorschrijven. Het is verder aan te bevelen inlegzolen te gebruiken. Helpt dit allemaal niet, dan kan overwogen worden een gipsverband aan te leggen. Een arts kan ook injecties met corticosteroïden geven. De meeste patiënten zijn na ongeveer twee maanden tot een jaar vrij van pijn.
OperatieBij ernstige pijn en wanneer de pijn lang aanhoudt, kan operatief ingrijpen worden overwogen. Daarbij wordt de gespannen bindweefselband operatief losser gemaakt. Na een operatie heeft 95 procent van de patiënten minder pijn. Een operatie helpt niet altijd tegen alle klachten.
ReferentiesDrury, P.L. & Shipley, M. 1999, "Rheumatology and bone disease", in Clinical Medicine, eds P. Kumar & M. Clark, 4th edn, Harcourt Publishers Limited, Edinburgh, London.
