Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
18-11-2019
Kinderen worden snel groot
In die 4 jaar afwezigheid van schrijven, is er natuurlijk heel wat gaande geweest.
Ondertussen is Yanneke aan haar laatste jaar humaniora bezig. 2de Batchelerato noemt men dat hier.
De schoolplicht is hier tot 16 jaar.
Men kiest dan zelf of men wil doorgaan of niet.
De 2 volgende jaren zijn zowat een voorbereiding op het universiteit, of men gaat een beroep leren in een gespecialiseerde school of zoiets het zelfde als op leercontract gaan.
Yetteke zit ondertussen in het 4de jaar humaniora. Het laatste jaar schoolplicht.
Maar ook zij zal verder gaan achter dit.
De kinderen doen het uitermate goed in de school
Yanneke is zelfs haar 4de jaar geeindigd met een ...matricula... dat betekend dat ze tijdens heel het schooljaar en de examen een 10 heeft gehaald.
Zij deed ook mee aan de Olympiade voor de kennis van het recht, de grondwet en de rechtsgeschiedenis van Spanje. Een afvalwedstrijd voor Spanje tussen al de 4de jaars humaniora...
Resultaat ...2de .
Iedere dag uitgezonderd de zondag....Dagelijkse kost op een bordje mooi gepresenteerd.
Volgens wat we hebben vernomen , vernoemen de Mazaronezen ons als 1 van de beste restaurants uit de verre omgeving.
Om trots op te zijn, maar we blijven met de voetjes op de grond.
We kunnen niet meer dan ons best doen.
Onze manier van werken is nog altijd niet veranderd.
Geen menu en wijnkaart.
Iedereen eet wat de chef beslist, doch bij reservatie kan je altijd vernoemen wat je niet lust, of het vegetarisch of veganistisch moet zijn. En daar houden we rekening mee.
Voor velen een raar iets, maar eens dat ze hier zijn geweest en ervaren hebben hoe het in zijn werk gaat, is men onder de indruk en tevreden.
Na 4 jaar besluit ik om de blog terug op te pakken. Niet elke dag , maar gewoon wanneer de goesting er is .
Nog 2 en half jaar en dan mag ik met pensien...Awel we gaan dit doen. Tot aan het pensioen en wie weet misschien nog langer.
Ik zal een korte beschrijving geven wat er in de voorbije 4 jaar is geweest en dan zetten we gewoon verder van dag tot dag of week tot week...we zullen wel zien.
Het is zowaar 4 jaar geleden dat ik nog iets schreef. Er is veel veranderdt , veel werk gedaan, veel gedoe, maar we woner er nog steeds en doen het bij mijn weten en ervaren nog steeds bijzonder goed.
Yetteke droomt al in het Spaans en Yanneke is onze professionele tolk in speciale gevallen.
Wij hebben ons aangepast....Trekken onze plan
De kids doen het voortreffelijk in de school .
Thuis wordt er veel Spaans gepraat , Engels , wat Frans en als het uitkomt , nog een beetje Vlaams... de kids bedoel ik he.
Ze kennen ons in Mazarron... We hebben vele Spaanse vrienden,,,Ouders van de vriendjes van onze kids..
We handelen en wandelen met de Spanjaarden..... We voelen ons thuis...
En wat er ook gezegd wordt over vanalles en nog wat..... We hebben geleerd om te leven en te werken zoals de Spanjaarden dit van ons verwachtten.
Nog altijd werkt ons Clauke in de tuin...Ik soms ook , maar vooral de keuken.
We hebben al eens gezegd....Vaderdag voor Clauke en moederdag voor mij..
De lente .....betekend ...grote kuis in de tuin..
Moet het toch wel lukken ....Ik steek mijn schup in de grond en wat vind ik....Ne steen in de vorm van een hartje..
Speciaal voor mijn vrouwke...
Na 18 jaar huwelijk is dit pa echt.....Eindeloze liefde....
De lente is in het land.
Al een hele tijd.
We hebben een echte zachte winter gehad..
Oudere Spanjaarden zeggen dat het sinds 74 geleden is dat het nog zo warn was.
Onze appelsienenbomen staan in bloei.
Terwijl we in februari de laatste appelsienen geplukt hebben, hingen er al verschillende andere jonge vruchten aan de boom en begonnen de bloessems open te gaan... De seizoenen op zijn kop.
Wat er normaal in Belgie op 1 november op de kerkhoven gezet wordt, dat bloeit hier , eind februari in onze tuin.
De plant werd 3 jaar geleden in een pot gekocht...
Na dat hij uit gebloeid was, heeft ons Clauke deze in de grond gestopt, en het resultaat....
Ieder jaar mooie bloemen. Niet alleen in februari of maart, maar heel het jaar door.
En de lavendel
Ik gebruik deze veel in de keuken
Raar maar waar, we hebben de lavendel een heel jaar door in bloei
Komt me goed uit daar ik dit kruid heb leren gebruiken in gerechten.
Moet je zeker proberen..
Ook de munt....het blijft maar groeien... Plukken , gebruiken, water geven, en.... alweer nieuwe munt...
En als laatste.
We werken van augustus tot oktober enorm veel met vijgen.
Zelfs nu nog..
De diepvries ligt nog vol.
Ons Clauke heeft geexperimenteerd , met als resultaat dat we een nieuw boompje in de bloei hebben..
De eerste blaadjes zijn in aantocht...
Leve de lente...nog enkele dagen en beginnen we weer te zwemmen.
Kerstmis is voorbij..
De Kerstroos die we in de zaal van het restaurant hadden , staat al een hele tijd buiten.
Deze begint nu stillekes zijn bladeren te verliezen.
Maar.... ons Clauke zal er weer wel wat van maken.... we gaan het in het oog houden
34 graden op ons terras
en vandaag na een voormiddag in de zon te werken.... al ferm gebruind
Na mijn laatste oproep op 02/02/2016 is het eigenlijk stil geworden. Niemand is tot op heden ingegaan op mijn vraag.
Helaas, maar ik had het voorspeld.
Doch op 1 enkel sms na.
Helaas is een sms vol taal en schrijffouten niet echt persoonlijk.
Sommige zinnen komen niet tot hun recht daar er geen emotie in zit en daar er een verkeerde betekenis kan aan gegeven worden door de fouten die gemaakt worden.
Maar ik weet hoe dat gaat.
Je vingers zijn te dik en je typt er al eens langs. Heb ik ook wel eens aan de hand.
Vanmorgen komt de wind uit het NoordWesten.
Van op ons terras hebben we zicht op een hele grote urbanisatie, met , tussen ons en de huizen, een autoweg met daarnaast een kleinere weg.
Veel gebruikt door joggers, wandelaars en fietsers.
Als de wind uit die richting komt, dan kan je stukken van gesprekken verstaan. Het is niet stiekem afluisteren ...nee , je hoort het gewoon.
4 sportievelingen op de fiets.
Clauke en ik staan er naar te kijken terwijl we onze koffie drinken.
'' Hij staat daar se...op zijn terras ''
..........
'' Klootzak...''
..........
'' Sssst......'' horen we er eentje roepen naar de andere.
Natuurlijk kennen we die heren.... We konden ze duidelijk zien en herkenden ze....
Nu gepensioneerd , maar ervoor een voorbeeldfunctie in de maatschappij.... De arm der wet.....
Ik heb de betekenis eens opgezocht van het woord dat hij gebruikt ....
Klootzak
Klootzak is een synoniem voor het scrotum of de balzak. Het woord klootzak wordt over het algemeen gebruikt als scheldwoord. Het woord kloot staat voor rond of bal. Het zich klote voelen is een negatieve aanduiding (=zich slecht voelen), het aangeven dat iemand kloten heeft (in de vorm van lef; iemand met kloten=iemand met ballen aan z`n lijf) ...
Gevonden op http://nl.wikipedia.org/wiki/Klootzak
Het woord wordt gebruikt als scheldwoord staat er. Voor de rest enkel .... iemand met ballen aan zijn lijf en met lef...
Maar het zal zeker als scheldwoord bedoeld zijn.
Dus , mijn tekst van 24/11/2015 moet toch zijn aangekomen.
Hoe laag..
Hoe laag kan je gevallen zijn...
Hoe erg .... met de gedachte dat je altijd een aanzien hebt gehad als voorbeeld voor de maatschappij in je functie die je had...
Hoe erg voor je naaste... je kinderen...je kleinkinderen...
Iemand om naar op te kijken....!!!!
Deze heb ik van hem niet genomen hoor.... het stond er opeens gewoon....
Eigenlijk is dit de juiste afbeelding. struisvogel...met de kop in het zand van schaamte....
We gaan nog schrijven over een dagje aan zee ,en over , hoe we het wereldkampioenschap veldrijden tijdens de voorbereidingen van een service , hebben beleefd.
Maar eerst wat anders.
Een persoonlijke blog onder de noemer "dagboek" is geen openbaar schrijven. Je schrijft het in een persoonlijke sfeer , je dwingt niemand om het te lezen .
Wanneer het wordt gelezen door een ander en er wordt over gesproken en verteld en doorverteld, dan wordt de lezer de persoon die het openbaar maakt. En daar is niets mis mee.
Je leest de blog uit eigen wil, je maakt er je verhaal van of je leest de blog gewoon niet.
Onder die vorm van " dagboek" schrijf ik , zoals vorig jaar al eerder geschreven, mijn frustraties van me af.
Of dat mag of niet?
Misschien had jij vroeger zelfs een dagboek die je stiekem onder je matras verstopt lag. Misschien heeft er wel iemand stiekem je dagboek gelezen.
Misschien heeft die iemand dit nooit durven zeggen of misschien hebben ze je er wel mee gepest.
Dat is vandaag , in het IT tijdperk, niet anders.
Al vier jaar krijgen we kritiek op ons leven als restauranthouder , hier in Mazarron en daarbuiten.
Goede kritiek, maar evenzeer ook slechte. Normaal denk ik.
Al 4 jaar schrijf ik de blog, met af en toe een positieve en zelfs een negatieve kritische noot.
Maar nog eens....je moet dat niet lezen hoor. Dat werd je nooit gevraagd.
Mensen die goede en of slechte kritiek geven, moeten er hun van bewust zijn dat die kritiek op de een of andere manier terug naar hier komt.
Goede kritiek maakt ons blij.
Slechte kritiek doet ons nadenken en geeft ons de gelegenheid om daar wat aan te doen.
Maar onwaarheden en gefantaseer in ons nadeel.... Daar doen we niets mee. Erger nog , daar geef ik dan weer via mijn blog commentaar op.
Commentaar, over de onjuistheden, zoals die mij werden verteld.
Het enige verschil...
De onwaarheden en het gezever die over ons worden verteld, worden ....over " ons " verteld. Terwijl mijn kritiek nooit een persoonlijke naam heeft.
Wel een beschrijving. En zij die , uit eigen wil, mijn blog lezen , zullen dan wel weten over wie het gaat.
Maar nogmaals...mijn dagboek lezen werd niet door mij gevraagd.
Doch na het lezen van mijn opmerkingen stel ik vast dat we dan alweer de volle laag krijgen.
Helaas is het omgekeerde niet hetzelfde.
Zij die over ons onwaarheden en zever vertellen, doen dat helaas nooit tegen mij, maar tegen een derde.
En daarom nu deze oproep.
Aan al die mensen van Mazarron en omstreken , die dingen vertellen over ons, die dan een negatief beeld teweeg brengen.
Bel even en kom af... Alleen of in groep, het is aan jullie hoe jullie het durven.
Zo kunnen wij als volwassen mensen eens luisteren naar al wat jullie te vertellen hebben, en kunnen wij het effe aanpassen , indien nodig, rechtstreeks tegen die , die dingen verteld die onjuist zijn.
Ergens in 2014 hebben we een deel van ons land omheind.
We deden dit omdat we graag honden wilden om zo onze eigendom een beetje te bewaken.
De meeste lezers weten ondertussen dat we 2 Duitse herders en 1 Dalmatier hebben. En onze omheining, of zoals wij hem noemen, den draad, doet goed dienst.
Het moet wel gezegd , dat af en toe , en vooral in de bronstijd, den Dalmatier begint te graven om daarna uit te breken. Onder den draad door.
We weten wel waar hij zit en we laten hem doen want hij komt altijd terug.
Wanneer de klanten 's avonds weg zijn, sluiten we de poort en laten de honden los. Ik twijfel er aan of er een beter alarn systeem bestaat. Bij het minste horen we geblaf.
Soms schieten we echt wel omhoog in bed als die mannen beginnen, maar al bij al , geeft het toch een veilig gevoel.
Enkele dagen geleden hebben we ontdekt dat er op een hoek van ons domein een gigantisch gat werd gegraven. We zagen ook dat het gegraven werd van buiten het domein , naar binnen.
Dus onze honden konden het niet geweest zijn. Trouwens Sting, den dalma was niet weg.
We hebben de gaten gedicht en zware stenen gelegd.
Maar 's nachts werden we herhaaldelijk wakker van geblaf en gehuil vam onze herders. Als we bij daglicht gingen controleren, merkten we dat er weer gaten waren en dat de draad opengeduwd was.
Zaterdagmorgen ging ik naar buiten om de honden een koekje tegeven, dat doen we iedere morgen omze te belonen van de nachtwacht, en dat was me verschieten.
In een hoekje op het terras lag een Galgo... pik zwart. Galgo is een windhond.
De dogs van ons bleven er af en keken er naar. Die kerels hebben we in hun kot gezet en hebben ons dadelijk bezig gehouden met de Galgo. Althans ons Yetteke
Zij heeft de galgo gekalmeerd, wat water en eten gegen en getroost.
Die Galgo had een diepe snijwonde . Waarschijnlijk door den draad.
Clauke belde Noa's Arc en ze zouden hem komen afhalen.
Terwijl Yetteke hem aaide , werd de Galgo kalm en begon zelfs wat te eten en te drinken. Hij zag er wel sterk en gezond uit.Maar wat schuw en een beetje bang.
Rond half 11 kwam er dan een man van Noa's Arc die hem meegenomen heeft naar de dierenarts.
Ze hebben hem verzorgd en gewassen en zijn dan met hem naar Corvera gereden waar er een opvang plaatsje was.
Gisteren, maandag, belde de man van Noa's Arc, dat alles goed ging met " haar" Ze hebben haar Darcey genoemd.
Zij was zelfs gechipt. Ze hebben de eigenaar gebeld , maar die vertelde dat zij eerder werd weggeschonken en vandaar waarschijnlijk was gaan lopen.
Het jachtsezoen in Spanje is voorbij en die Galgo's , die voor de jacht worden gebruikt, worden dan gewoonlijk ergens gedumpt.
Geen respecht voor de dieren hier... Dat is een nadeel.
Maar wij weten nu dat Darcey een goed leven zal hebben. Hopelijk wordt zij snel opgenomen in een fijne familie.
Mochten wij er al geen 3 hebben, we zouden hen zelf hebben gehouden.
En tot slot nog dit.
Enkele lezers zullen dit begrijpen, enkele niet.Maar niet getreurd , blijf lezen want binnenkort ga ik het vervolg verhaal van mijn rijbewijs schrijven
En de lotgevallen van den Duits en die Antwerpse van een eerder bericht op de blog.
Ik ben gisteren naar Trafico Murcia geweest.... en de rest volgt wel.
Blue Monday (deprimaandag) is een naam, gegeven aan een datum voor de zogenaamd meest deprimerende dag van het jaar.
De vader van 'blauwe maandag' is de Britse psycholoog Cliff Arnall.
Hij bedacht in 2005 een, naar zijn zeggen, wetenschappelijk verantwoorde formule waaruit zou blijken dat de maandag van de laatste volle week van januari de dag is waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen.
Dit zou te maken hebben met het feit dat goede voornemens mislukt zijn en de vakanties ver weg lijken.
Daarnaast zijn de dagen nog donker en is de maandag voor veel mensen de eerste dag van de werkweek.
Arnall werd in academische kringen overladen met kritiek, maar desondanks wijdden veel grote kranten en andere media jaarlijks kritiekloos aandacht aan het fenomeen
De zondag was voorbij en ik begon aan een welverdiende nachtrust....Dacht ik...Hoopte ik.
Elk uur van de nacht gezien.
De schuld van de honden.
Ze lopen los op ons domein vanaf de klanten weg zijn.
Je kan je wel geen betere bewaker veroorloven dan die 3 mannen , maar....
Wat er aan de hand was weet ik niet ...rondlopen, blaffen, zelfs huilen zoals wolven.
Niet uitgerust ben ik om 5 uur opgestaan...
blauwe maandag.
Tja , en wat doen die heren dan overdag....slapen.
Wanneer we een hele drukke dag hebben, dan eten we , om het ons gemakkelijk te maken...de pasta van Clauke.
Gisteren, op blauwe maandag hadden we zo een drukke dag.
s'Morgens ontbijten, de kids naar school brengen en dan naar de slager om 17 steaks en 1 kippenborst + 7 kippenbouten.
We verzorgen een feest voor een groep van 18 , en die willen een steak menu.
Normaal bij een steakmenu serveren we een soep. Doch deze groep wensten een kipcoctail.
Gepluisde kip maak ik met gekookte kippenbouten. Het vlees is iets sappiger dan kippenborst.
Daar we van uitzonderlijk mooi weer kunnen genieten , en daar Clauke de zaal reeds had klaar gezet, eten we buiten. Moet gezegd, dat het rond half 6 toch al frisser wordt.
Maar niet tegenstaande dat is het zalig om op 18 januari buiten te kunnen eten.
Blauwe maandag ...... blauwe tafellakens...Misschien begrijpen de mensen uit de groep de hint... Wij vonden het alvast toepasselijk.
De maandag verliep zoals we het gewenst hadden.
Om 8 uur kwamen de gasten en de laatste is rond 11.30 uur naar huis gegaan. Het was vlot, lekker en vooral zeer plezant.
Vandaag is het weer nog beter dan gisteren, 31 graden in het zonnetje , tegen de muur van het terras en uit de wind.
Nochthans , wind was er eigenlijk niet.
Na dat we de kids aan de school hadden afgezet, zijn we gaan joggen van Isla Plana tot La Azoia. Ongeveer een 8 km langs het strand heen en terug. Zalig.
En dan de zus van Clauke jaloers maken via skype ...Hier zo warm, bij haar zo koud... Stout he.
Rond de middag zaten we nog steeds in ons loopkostuum buiten en werd het eerste glas cava van de dag al lekker binnen gesmikkeld.
Laat die natuurlijke chauffage maar branden elke dag.
De natuur en wij zijn er maar goed mee.
En straks een vers appelsientje van 1 van onze bomen.
Ik vertel het niet op de dag zelf . Het nieuwe jaar is nu al 10 dagen bezig.
Zoals december was is ook het nieuwe jaar begonnen. Heel zacht weer, weinig wind en door de dag temperaturen van rond de 25 graden,
Dus ten huize Buen Gusto is het vollop genieten en natuurlijk ook hard werken.
Voor een Vlaming misschien niet dadelijk een traditie met oudjaar, maar we hebben dit geleerd van de Nederlanders die we mochten kennen toen we nog een chalet in de Ardennen hadden.
Oliebollen.
Hier eten ze een variant op de smoutebollen namelijk churos
Tijndens het tapas uur , zo rond 2 uur in de namiddag , begonnen we met de bak van een aantal bollen, die we dan buiten gezellig oppeuzelden.
En de chef zag dat het smaakte ...
Het was voor ons een aangename pauze tussendoor . Op nieuwjaarsdag hadden we weer een drukke service en moesten de voorbereidingen gedaan worden.
Na de bollen terug aan het werk.
Ieder jaar vieren we met het gezin , oudjaar.
Normaal bakken we ribbekes op de bbq met daar dan penne bij en een arabiata sausje.
Maar door de vele voorbereidingen, hebben we het deze keer anders gedaan. Veel hapjes aan het haardvuurtje.
Eerder schreef ik dat het weer zacht en warm was. Tegen de avond , als de zon achter de bergen zakt, kan je een vest gebruiken en het vuur aansteken. De temperatuur zakt tot zo een 12 graden.
Voor ons echt koud.
Het vuur dan maar aan, en daar we geen rook in ons gezicht willen, de wind zat verkeerd, heb ik een buis op de stoof gezet.
Verschillende hapjes hebben we soldaat gemaakt.
Op een gezapig tempo, want de avond was nog lang en er waren hapjes genoeg.
En dan valt de avond.
De zon achter de bergen die een rode gloed achter laat...Mooi
En maar gaas geven die van ons.
We luisteren muziek vie de ipad en de iphone , en ons zotte trien zingt opera ...
Helaas hebben we middernacht...zoals altijd ... niet gehaald.
Rond 11 uur was onze pijp en vuur uit en zijn gaan slapen.
Van het vuurwerk hebben ik en de honden niets geweten...Ons Clauke heeft wat knallen gehoord .
Allereerst wens ik al de bloglezers een gelukkig nieuwjaar.
En, wat deden wij tijdens deze feestdagen...?
Een kort verslag , waarschijnlijk in 2 delen.
Kerstavond en Kersmis .
Kerstavond begon voor mij al heel vroeg in de ochtend. De mise en place voor het grote feest. De zaal zit voor Kerstdag vol en dan moet er heel wat aan voorbereiding gedaan worden.
s'Morgens vroeg , nog voor we naar de winkel alle spullen halen, wordt er al het een en ander gedaan.
Claudia heeft ook al vroeg in de morgen de zaal gezet. Alle tafels gezet en mooi gedekt.
Kerstmis is dus een periode waar we hard mogen werken.
Bij al de gerechten worden er kleine grijze broodjes geserveerd. En die moeten gebakken worden natuurlijk.
Deeg kneden, laten rijzen, en afbakken. Je bent daar direct al enkele uurtjes mee bezig.
Ook onze kinderen hebben meegeholpen. Ze hebben menu kaartjes gemaakt , die we op tafel zetten.
Een 6 gangen menu met alle wijnen en koffie inbegrepen
En dan is er nog de Kerstavond.
We hebben vrienden uitgenodigd , en die komen al tegen 6 uur .
We houden het zeer rustig, met wat hapjes en later op de avond de pakjes...Dat is voor de kids wel het allerbelangrijkste.
Daar we veel moeten koken hebben we het voor de avond wat eenvoudig gehouden.
Kippenboutjes- bouletjes-pizza- inktvisringen , wat brood erbij en cava natuurlijk
Ook hebben we lekkere witte en rode wijn ...
Voor af te sluiten doen we er nog een kleine eenvoudige paella bij.
We hebben het ook niet te lang getrokken. Tot 11 uur
29 december ....Het einde is in zicht...van het jaar 2015 dan toch.
Vandaag eindelijk effe rust...
De week voor Kerstmis , tot gisteren hebben we weinig kunnen genieten van de 34 graden op ons terras in de vlakke zon...
We klagen niet hoor ....
De winter hier bij ons heeft toch altijd iets speciaals
Vanmorgen bijvoorbeeld was het rond 8 uur een 12 graden. Om 9 uur kregen we een beetje regen en nu rond 12 uur schijnt de zon weer vollop.
Ik ben juist terug van het lopen in de campo, en ook hier heeft de winter iets triestig en toch iets blij. Van de meeste loofbomen zijn de blaadjes gevallen en ziet het landschap er kaal uit. Maar weer wat verder zie je dan weer al het groen van de olijfbomen en zie je vooral oranje stippen tussen de donker groene bladeren van de bomen. Kom je dan korter bij , merk je dat de rijpe appelsienen en mandarijnen je uitnodigen om te plukken..
Dat is de mooie kant van de winter.
Moet toch gezegd dat we een zeer zachte maand december hebben gehad... Clauke en ik nemen onze dagelijkse siesta aan het zwembad lekker in de zon...
......
En dan gaan we naar het eindejaar.
1 Januari is het restaurant geopend om 6 uur voor een nieuwjaarsdiner.
Mensen zijn moe gefeest , hebben lang geslapen en koken zelf niet graag die dag. Bij ons een lichte 5 gangen menu .
3 jaar op rij doen we deze formule , en met succes
En dan moet er gewerkt worden natuurlijk en moeten we ook weer snelle happen eten. En wat maken we dan zoal...
Spaghetti...empanadillas...en vooral lange curryworsten of frikadelleworst of lange hamburger...hoe je het ding ook wil noemen....
om de vorm van de worsten te verkrijgen heb je nodig een pvc buis va 2,5 cm binnen diameter en 20 cm lang .. Voor gebruik eerst een keer uitkoken.. De pvc kan tegen 100 graden daar zijn smelttemperatuur 200 graden ongeveer is.
Gehakt, 1 kg rund en 500 gr gevogelte,eieren, mosterd, ketjap,sojaolie, suiker en dan een hele rits aan kruiden... die je in de vijzel plet.
Alles wordt goed gemengd en eventueel kan je alles fijn malen met een mixer of in de keukenrobot.
De hele heisa doen we in een spuitzak, en vullen de buizen
Een grote pot met kokend water , daar doen we de gevulde buizen in en laten een 10 tal minuten koken.
We laten alles effe afkoelen. Daardoor gaan de worsten wat krimpen en kunnen we deze makkelijk uit de buizen duwen.
Frietjes bakken , een ajuintje snijden, mayonaise ketchup en zefgemaakte samoerai saus
Het einde van het jaar is in zicht, en de feesten naderen.
Niet anders is het bij ons in de finca.
Kerstdag zit al enkele maanden vol , en er dan ook nog die groepsfeesten van campeerders, wandelaars, golfclubs en zo verder.
Dinsdag begint het ....Eerste feestje
Dan woensdag weer een feest
Donderdag hebben we gesloten en vrijdag is de grote dag. De finca zit vol vanaf 14 uur.
Tussendoor moeten we natuurlijk ook nog een menu voor ons gezin maken. We kunnen maar moeilijk elke dag mee eten van de menu... Mijn 3 wekelijkse loop zou dan voor niets geweest zijn..
Mijn 15 kg minder sinds 10 januari zou enorm vlug terug aan mijnen buik hangen....
Gaan we gezond doen..????
Als ik nu naar een frituur zou gaan, zou ik pertinent kiezen voor ne loempia met warme currysaus.... Helaas helaas ...in Mazarron geen frituur.
Dan maar zelf maken.
We kunnen die loempia daarna in de vriezer steken en bij die drukke dagen bereiden met wat rijst en currysaus. Vlug klaar , in de oven gebakken loempia...dus niet te vettig, en met gezonde groenten erin..
Filiodeeg...2 vellen op elkaar ... het eerste vel insmeren met olijf olie (uit onze boomgaard) en het 2de vel erop leggen.
We hebben op voorhand kip en groentjes gewokt. Kipreepjes, sojascheuten, ajuin, groene paprika , wortel,sojasaus en lekkere kruidenmix.Dat blijft natuurlijk geheim.
De groenten leggen we op het deeg .. Het deeg leggen we in de vorm van een ruit voor ons.
En dan de boel oprollen... eerst de punt van het deeg die naar u wijst...over de groenten leggen.
Een papje maken van bloem en water om het deeg in te smeren zodat alles goed plakt.
Daarna de 2 zijkanten plooien over de ingepakte groenten en alweer insmeren met het papje.
Het overblijvende uiteinde , mee oprollen zodat je een echte loempia krijgt.
Al de loempias op een ovenschaal leggen en nog eens insmeren met olie.
De oven op 200 graden voorverwarmen om daarna de loempia een 20 tal minuten te laten garen.
SMAKELIJK.
December en door de dag is het hier in het zonneke nog een slordige 24 graden...
Ik schrijf nu bijvoorbeeld nog steeds in korte broek.
Onze tuinmadam Clauke heeft aardbeiplantjes gekregen uit Belgie en geplant.
Resultaat... de eerste aardbeien hangen aan het plantje en zijn rijp.
teke
Yetteke heeft de eer om de eerste te plukken en te eten.
Normaal gaat die eer naar de koning van het land...maar mijn prinses ... is meer waard.....
Heimwee naar een frituur...mijn gedacht...volgende keer zal ik schrijven hoe je lange hamburgers maakt of...frikadellenworst of....
Een Frans gerecht van gemixte groenten....Voor wie dit kent...Rata.......enz.
Hier in de buurt een restaurant dat uitgebaat wordt door een koppel... Hij spreekt onze taal, zij Engels
Eerst hadden ze een gelegenheid op een urbanisatie kort bij ons. Door weet ik welke omstandigheden zijn ze naar de Puerto verhuisd en hebben aldaar nu een restaurant.
Of het daar lekker is ...Dat durf ik niet te zeggen, ik ben er nooit geweest en mag dan ook niet oordelen. We hebben hier al veel mensen over de vloer gehad die het er over hadden en de meningen zijn uiteen lopend....
Laatst lazen we op een bepaalde facebook pagina, dat hij de zaak wil overgeven.
Altijd spijtig om van een collega te moeten horen dat..... het niet gaat, of .....huur te duur...of ...of ....of.... Wie zal het oordelen...de eigenaar zelf ...!!!
Maar gisteren mocht ik toch weer iets horen.
Klanten bij ons in de zaak waren naar de rata... geweest. Ze hedden er geeten..en... ze vonden het maar ....je dit en je dat... ik citeer de woorden van die mensen...
Op een gegeven moment kwam Finca Buen Gusto ter sprake...
" Het is daar allemaal niet zoals het zou moeten zijn... Familierestaurant... illegaal.... alles in het zwart.... !!!
Ik zou het begot gewild hebben dat het zo was.. Dan hadden we in die 3 jaar geen belastingen moeten betalen, geen 5 x op rij voedsel inspectie gehad..., geen controle van de gemeente en de policia local.... Geen 6 cm dik dossier moeten indienen bij de gemeente en het ministerie van toerisme in Murcia...Geen 300 euro moeten uitgeven aan een architect... geen jaarlijkse cursus en examen moeten doen bij de gemeente.....geen sociale lasten elke maand en geen boekhouder ....
Ik begrijp niet dat een zaakvoerder van een restaurant, wetende dat zijn klanten ook bij ons komen, zo iets durft te vertellen..
Hoe dom kan je zijn en wat een reclame maak je voor je eigen....
Laten we met zijn allen samen naar de film van Disney kijken..... Daar hebben we nog wat aan.
In 2015 hebben de Spaanse overheden een nieuwe wet ingevoerd.
Residenten, dat wil zeggen, buitenlandse inwoners van Spanje , die uitgeschreven zijn in hun land en in Spanje zijn ingeschreven, moeten een Spaans rijbewijs hebben.
Op zich geen probleem.
Je gaat naar de Trafico, een instelling die er voor zorgt om een rijbewijs te krijgen. Je geeft je Belgisch rijbewijs , en je krijgt een Spaans in de plaats. Dit is de meest niet ingewikkelde uitleg.
Voor 15 januari van dit jaar moest dat in orde zijn.
Gisteren had ik het over een Antwerpse madam met nen Duitser. Ze hebben hier een bureau die diensten verschaffen aan Belgen, Nederlanders en andere anderstaligen. Hij kent zijn Spaans perfect en regelt dus alles wat betreft ...notaris , advocaat, bankzaken en nog veel meer , bij aankoop van huis of dergelijke.
Zo ook een rijbewijs. 67 euro hebben we per persoon betaald om alles in orde te brengen om een Spaans rijbewijs te hebben.
Vandaag 1 december......
Ons Claudia heeft dezelfde papieren afgegeven aan dat bureau als dat ik heb gegeven. Zelfde adres voor bestemmeling...kortom alles idem als deze schrijver.
We zijn nu meer dan 10 maanden verder...en.... Clauke is sinds enige lange tijd , bezitster van een Spaans rijbewijs.
En ikke ....niet....
Tot vervelens toe hebben we aan dat bureau van dienen Duitser en die Antwerpse gevraagd om er iets aan te doen.
We hebben ervoor betaald en zijn van mening dat ze dan ook verantwoordelijk zijn..
Resultaat.... Altijd rond de pot draaien. Doen alsof ze de wereld verzetten om het probleem op te lossn.
De waarheid.... 67 euro is toch geen geld...waarom dan moeite doen... We zullen diene Belg maar wat voorliegen en doen alsof zij het slachtoffer van de bureaucratie zijn....
Altijd een grote mond opslaan en altijd het negatieve van anderen vertellen... maar oplossen of voor een oplossing zorgen.... nougabollen...
Het erge van al is...Wij hebben een zaak te runnen... Als we niet voorzichtig genoeg zijn en onze woorden niet wegen of wikken, dan breken ze onze zaak af...
In de week spraken we mensen die een huis hadden gekocht en die heel het geloop door den Duitser lieten doen.... Ge wilt het niet weten ................
De dag dat ze me tegen houden, policia of guardia civiel... wil ik niet meemaken.
Wij hebben in het begin verschillende Belgen doorgestuurd naar dat bureau van den Duits en die Antwerpse.... Zonder dank of wat dan ook... maar het is gedaan....
Voor enkele maanden had je in de Puerto een restaurant dat geopend werd door een Duitse meneer en een Antwerpse madam.
Ze zijn gestopt om redenen..... te veel of te weinig volk...Wie zal het zeggen...Ik niet , want dan krijg ik weer half Mazarron op mijn dak.... als je begrijpt wat ik bedoel... We gaan het er nog eens over hebben over dat koppel
Vrijdag.. heel wat volk.....TJAAAAA toch niet de biefstuk zo mals als boter. ....HHMMMM .... (h)eerlijke steak....
Er is dus echt wel een verschil tussen een entrecot en een gewone staek...
Het is hier zo.......20 euro
Aperitief met hapje
Voorgerecht...die dag een soep
Steak van 300 gr verse zelfgemaakte frieten , sla, komkommer, tomaat, kruidenboter,
dessert...een echte Belgische Dame Blanche......20 euro.... Wie doet beter in Vlaanderen?
Toch weeral kritiek ....... Een Nederlandse groep
Velen van hen zijn fan van Buen Gusto en hadden alleen maare complimenten... De andere ....Tja....
Ik wil graag elke dag voor 18 tot 20 euro enkel maar een botermalse biefstuk of entrecot geven... Geen apperitief, geen voorgerecht en geen dessert.... Kzal ze nog al eens verdienen... die centen.
Maar we laten het niet aan ons hart komen.
Alles wat we doen.... alles wat we zeggen,,, alles waar we initiatief voor nemen... commentaar krijgen we altijd.
En nu het morgen den 1ste december is... geloof het of niet
Ik schreef al eerder dat er wat Vlamingen en anderstalige Belgen, heel wat kritiek spuien op ons. Doch , we gaan gestaag door.
Er loopt hier een Belgische madam rond met een naam zoals mijn ex vrouw. Nu wil ik daarover helemaal niks zeggen , want niemand heeft zijn eigen naam gekozen. Die madam gaat weer aan iedere Belg, Nederlander en anderstalige inwoner of overwinteraar of toerist vertellen dat ze zeker niet naar de Buen Gusto moeten gaan. Het is er niet goed.
Moest die madam op dit moment voor me staan, ik zou niet weten dat zij het is. We kennen ze niet, ze is hier nog nooit geweest, ik heb ze dus nog nooit gezien.
Enkel dit wil ik er nog over kwijt... Bij vele mensen, waar ze een contract heeft of had, om het huis te onderhouden, het zwembad te kuisen , de tuin te doen en , of de verhuur te organiseren, wordt ze na een half jaar buitengezet wegens...alles en nog wat , wat niet goed is.........
Maar ..och.... Die Belgen.
Iedere vrijdag hebben we een steak menu. Bestaat uit een aperitief met een hapje, dan een soep, gevolgd door een steak...geen filet puur of wat anders, maar gewoon een steak van 300 gr met lookboter, frieten en een slaatje , om dan te eindigen met een dame blanche. Sinds een maand of twee zijn we er mee begonnen en het is een succes... Veel Engelsen, Scandinaviers en Nederlanders.
Vrijdag zat het vol. of toch bijna. Allemaal Nederlanders en 1 koppel Belgen.
Gisteren, zaterdag dus, deden we Mixed grill... 5 stukken vlees .....een aperitief met hapje...een soep met brood... de mixed grill en dan nog een dessert.....We hebben mensen moeten weigeren daar het knoer vol zat.
Al bij al heel hard gewerkt en alleen maar goede commentaar.... Trouwens gisteren 1 koppel Belgen, die trouwens , trouw, iedere zaterdag komen, en de rest ... Andere Europeanen.
Alweer ...die zeggen dat ze hier niet genoeg krijgen...en de corpulente wielertoerist...en de andere kritiekasters ....
De boog moet dus niet altijd gespannen staan . Na een drukke maand en alweer een druk weekend, kunnen we de maand zo goed als afsluiten met een hele ontspannende wandeling aan de kust.
Samen met het gezin genieten van de zon, de zee en een verfrissend drankje.
Wanneer we dan terug thuis komen verwennen we ons zelf met een heerlijke BBQ
Ik sta dan wel effe in den doemp, maar als de rook om je hoofd is verdwenen, liggen de stukken vlees te smeulen in de warme gloed en te wachten op de hongerige mens.
En we gaan maar door ....Straks naar Kerstmis , wat ook al voor 2 dagen helemaal volgeboekt zit en naar verdere verhalen over mensen die hier de zon en de rust komen zoeken....maar vergeten om die te pakken en ervan te genieten en in plaats daarvan niets beter te vinden dan zich dik te maken over futaliteiten van hun buren , hun medebewoners en....niemand iets te gunnen maar enkel af te breken ongeacht dat ze niet weten over wat ze het hebben.
Na het voorbeeld van gisteren, het verhaal van de Belgen in ons restaurant, nog eentje.
Ja, ik heb het eerder geschreven, ik zet het allemaal van me af door het neer te pennen. Juridisch heb ik alles belezen wat kan en niet kan en daardoor weet ik zeker dat ik niets fout doe.
In de periode dat we nog niet open waren, kregen we geregeld bezoek van nieuwsgierige Belgen, die wel eens wilde weten wat we van plan waren. Met een glaasje,op onze kosten, vertelden we wat de bedoeling is.
Op onze kosten...natuurlijk. Met plezier aangeboden...en in alle eerlijkheid...een beetje reclame.
Het concept, dat ze niet uit een menukaart kunnen kiezen, vonden en vinden ze eigenlijk niet kunnen. De prijs... toen nog 12,50 euro was of is iets te duur !!! Een aperitief met een hapje, voorgerecht , en geen gemixte sla , een volwaardig hoofdgerecht en een dessert. Ga dit hier in de buurt maar eens eten via een menukaart.Vandaag vragen we 15 euro daar men hier de btw opgetrokken heeft van 17 naar 21%.
Maar we kregen een kans.
Een groep, met die corpulente wielertoerist, kwam een verjaardagsfeest vieren. Ik weet nog dat ik als voorgerecht een groentenlasagna gemaakt had. Lekker....echt mijn ding wist de wielertoerist me te vertellen.
Met Kerstmis kwam dezelfde groep ..... We waren nog niet goed begonnen of er lag er al bijna enen dood in mijn restaurant.... Groten hartpatient, maar niet eten en altijd maar zuipen.... "We zitter er ferm mee opgescheept ", wist onze wielertoerist te vertellen. Zo zat als 100 duizend man is dat koppel naar huis gegaan....maar het was lekker en veel te veel.
Onze corpulente was een keer jarig en wou BBQ.. Wij deden voor hem BBQ ...lekker, veel teveel, en op de koop toe kreeg hij van ons nog een grote korf drank cadeau.
Ze zijn hier nog eens gratis moussaka komen eten samen met het koppel van gisteren .....lekker, heet, en veel te veel.
Ik moest er wekelijks brood voor bakken en als ze er om kwamen dronken ze altijd op kosten van het huis een pintje.
Die pintjes was nog zo iets.
Waar zij dagelijks gaan , krijg je een pintje van 20 cl aan 1 euro 20
Wij zijn veel te duur met ons bier. Een pint van 33 cl aan 1 euro 50.........JAAA... Van Antwerpen zeker.....
Spaghetti ....veel te veel ...en lekker, Je proeft echt dat het vers gemaakt is. En dat allemaal in het dialect uit de noorderlijke provincie van Belgenland.
En dan waren ze weg..... Van begin 2014 niet meer gezien...Jawel, als we ze toevallig tegenkomen draaien ze hunne kop en gaan snel door.
Op zijne fiets komen we de corpulente toerist nog eens tegen en vermits hij onze wagen kent is dat dadelijk het hoofd tussen de knieen, op zijn baar van zijne fiets.
Zondag had ik een gesprek met een goede vriend. Hij was de corpulente wielertoerist tegengekomen en...je kan het al raden....
Te duur... niet genoeg...koud eten...te weinig saus bij de spaghetti ...
Hij zou zich een half uur hebben laten gaan met kritiek te spuien over ons.
Ik denk soms..... Zijn die jong gepensioneerden gaan vluchten uit Belgie?
Op alles hebben ze wat te zeggen. En het zijn vooral die van "A"
Denken die nu echt dat alles aan hun gat hangt.
We hebben hier een klant...van "t stad... die man heeft hardop gezegd dat hij verlegen is in hun plaats.
Maar ....we blijven fier verder gaan en doen ons best voor zij die hier komen en het idee rond Buen Gusto te apreccieren.
Vooral dankbare klanten en blije gezichten
Soms hoor ik mensen dingen zeggen en dan denk ik...."Die hadden ze nooit mogen leren praten..."
En dat het genoeg is......? Het zijn de echte Horeca portie's aan een prijs waar we moeite moeten voor doen om er aan uit te kunnen.
