Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
Focus is al een paar jaar actief als sponsor van wielerteams: eerst Team Milram, daarna Katusha en dit seizoen Acqua & Sapone. De coureurs rijden met de Izalco Team. Hier staat de burgeruitvoering, de Izalco Pro 2.0 van 3199,-.
De Izalco als naam bestond al maar is twee jaar terug op de schop gegaan. En dat zie je vooral aan de doorvoer van de kabels. De van HM-carbon vervaardigde Izalco heeft derailleurkabels die bij de balhoofdbuis in het frame verdwijnen. Integrated Cable Tunnel noemt Focus dit. De achterderailleurkabel gaat niet onder het bracket door, maar bovenlangs en komt in de rechterachtervork weer naar buiten, waar het een buitenkabel in schiet tot aan de achterderailleur. De voorderailleurkabel loopt wel onder het monobox bracket door. Het bracket is van het type BB30. De lagers rusten in het frame.
Het frame heeft verder een conische zitbuis, aflopende bovenbuis, licht doorgezakte achtervorken, 3D carbon patjes en een balhoofdbuis met 1 1/8 inch en 1 1/4 inch lagers. Verder een volledig carbon 3T voorvork.
Vloeiend. Zo ziet het frame er uit. Nergens echte hoeken of scherpe bochten. Liquid Shap Forceflow Design, zo noemen ze dit bij Focus. Gewicht: respectievelijk 1060 gram en 430 gram voor de voorvork.
De afmontage: SRAM Force en Red, en Mavic Cosmic Elite wielset, Continental banden, Prologo zadel en FSA delen. 7,50 kilo. De SRAM delen hebben de unidirectional carbon Double Tap-hendels en cranks in combinatie met de blanke aluminium Dual Pivot design remhoeven.
Uiteraard zien we de technieken als DoubleTap, ZeroLoss Reach adjust en Exact Actuation bij de Force-groep. Ter info: er zijn zeven combinaties van cassettes van 11-23 tot 11-28. En er is sinds kort ook een WIFLI achterderailleur, waarmee je ook een 32′ kunt schakelen. Mooi: de draaiende delen van Force zijn uitwisselbaar met 10-speed Shimano-kettingen en-cassettes.
De Izalco is een echt koersframe: licht, stijf (torsiestijfheid 100 Nm, bracketstijfheid 48 en voorvorkstijfheid 79) en wendbaar en toch comfortabel door de slanke achtervork en de 27,2 millimeter zadelpen. En het shiften? Je kunt in elke positie gemakkelijk remmen en schakelen. Trouwens, door de mogelijkheid om de rem- en schakelhendel in te stellen past het vrijwel altijd.
Opschakelen gaat met drie tegelijk, afschakelen een voor een. Als je nog nooit met SRAM gereden hebt, is dit even puzzelen en weet je ook niet precies hoe je je Shimano- of Campa-gevoel moet omzetten. Het gaat zeker niet langzamer of sneller of lastiger. Wel is het een kwestie van doseren.
Maar als je eenmaal weet hoeveel kracht je moet zetten om op dan wel af te schakelen, dan schakel je nooit mis. Echt geruisloos is het niet bij deze Focus, ook al door het mega-bracket van de Izalco en de hoge velgen. Je moet wel wennen aan het FSA Compact stuur. Dat gaat natuurlijk voor elk type stuur op, maar in deze FSA zit je niet diep.
Conclusie: een lekkere racer. Mooi, licht frame. Wel is een frame met interne kabels vooral een Di2 frame. Dat is in the end logischer. Mooie voorvork. Prima onderdelen. Al zijn het wel de SRAM delen en het FSA stuur dat de Izalco Pro 2.0 maken tot wat hij is. Ben je niet zon fan van met name het FSA stuur: monteer dan een ander type. Geen SRAM? De Pro 4.0 ( 2199,-) is met Ultegra afgemonteerd. De Izalco is er in maat XXS tot 3XL. www.focus-bikes.com
Er is meer op de onverharde wereld dan Ridley, Giant of Prorace. Uit Duitsland komen er crossers want daar hebben we het over- van merken als Rose, Stevens, Univega en van Focus. Dit is de Mares CX 3.0.
Alle crossers bij het Duitse Focus dragen de naam Mares. Er zijn crossfietsen van aluminium (AX) en van carbon (CX). Vorig jaar stond er nog een Mares met disc brakes in FIETS 11. Dit is de Mares CX, maatje 56 oftewel M ( er is een S, M, L en XL). 8,80 kilo, schoon aan de haak.
Het frame weegt 1420 gram, 500 gram voor de voorvork. Het frame heeft een bovenbuis die heel lichtjes naar achteren af loopt en aan de onderzijde plat is. De onderbuis is oversized en komt uit in een bracket met BB30 crankstel. De staande buis is bij het bracket bijna vierkant geovaliseerd, bij de zadelpenlug rond. Een 27,2 mm zadelpen huist er in de staande buis. De voorvork is een recht full carbon model met twee maten lagers; dat staat ook duidelijk gecommuniceerd op de voorvork.
De CX 3.0 is afgemonteerd met Shimano Ultegra 10-speed, aangevuld met Fulcrum WH-CEX 6.5 CX wielset, Continental Cyclocross 35 mm banden, FSA stuur, Avid Shorty 4 remmen, Concept zadel, zadelpen en stuurpen en bling, bling zilveren Jagwire kabels.
Kleurt mooi bij het wit-grijs-rood van het frame. En gelukkig: een Shimano CX 70 crankstel met echte -46/36- cross overbrenging. 12-27 achter. Alle kabels lopen bovenlangs èn Focus heeft de top pull voorderailleur gemonteerd; mooi, want zo is er geen katrolletje nodig. Het nokje voor de montage van het katrolletje is nog wel aanwezig. De stijfheidmetingen: 109 Nm torsie, 40 bracket en 77 voor de voorvork. Goed en strak, je kunt er zo een echte berg mee af knallen.
De Mares CX stond ook in een test in FIETS 10 van 2010. In wezen is er niks aan veranderd en dat hoefde ook niet. Wat betekent Mares eigenlijk? Ehhh volgens wikipedia is mares een merrie. Juist, een paard. En een paard kan galopperen en springen. Ehhh..springen lukt zeker wel met de Focus. Wel over een knappe tak en niet over de balken natuurlijk. Verder is de Mares een crosser zoals een crosser moet zijn.
Geen overbodige luxe, alles past, de remmen doen hun ding, het frame geeft geen krimp. Ruim voldoende ruimte om de modder weg te laten lopen met slecht weer, de CX wielen van Fulcrum zijn een prima keuze. Het FSA stuur is een Compact en dat kan geen kwaad in de cross: je zult toch voornamelijk met je handen op de hendels zitten. Schakelen? Nieuw prima en vooral met de nieuwe voorderailleur en de originele Shimano kettingbladen werkt het hele spul prima. Op termijn? Om de zoveel tijd kabels opnieuw invetten of eventueel vervangen en je kunt weer door.
Conclusie: niet vernieuwend of spectaculair deze Mares CX. Maar wel helemaal goed. Licht en stijf, betrouwbaar, netjes afgemonteerd, geen negatieve punten. 2189,- kost de CX 3. Niet mega-goedkoop, wel goed. Heel goed eigenlijk! www.focus-bikes.com
Het was dit weekend naar
jaarlijkse gewoonte de nationale bijeenkomst en dit jaar was de afspraak in het
Oost-Vlaamse Herzele
En terug waren we met vele en
dit is ook een jaarlijkse gewoonte: dus kon onze club ook niet achterblijven
Een mooie groep was present om
er een leuke tocht van te maken er waren zelfs wandellaars bij
Eens alle plichtplegingen
achter de rug konden we rond 8u30 op pad gaan maar eerst nog even op de foto al
was het maar voor het nageslacht: hier wisten we wat we gingen rijden
Eens op pad zagen we naar een
paar honderd meters de King en de Queen van het showteam rijden: was dit niet
te laag voor hen?
Maar nu terug naar onze rit:
de eerste kilometers bleef de groep samen en dit tot aan de splitsing in Aaigem
na een kilometer of 6
Om niemand tot last te zijn
kozen ik en mijn echtgenote voor de 50km lange tocht en we zouden wel zien wie
volgde
De vaste rijders waar we al
een paar weken met op pad gaan kozen ook voor deze afstand zodat we met 6 waren
In deze streek komen fietsen
is nooit een gemakkelijke klus en vandaag zou ook niet anders zijn: maar dit
wisten we
Al viel het eerste deel nog zeer
goed mee met zijn 3tal lichte hellingen
Eentje op 14km in St-Antelinks
en dan in Steenhuize na 17km om de laatste na 20km in Ophasselt te krijgen
De bevoorrading na 24km kwam
er dan ook vlug aan en ditmaal hadden ze voor de Gavers gekozen en het mag gezegd
worden een schitterende locatie aan het meer
Even goed bijtanken en we
waren terug op pad en nu zou het een stukje lastiger worden
Na 30km in
Smeerebbe-Vloezegem kregen we terug een klim te verwerken eens deze voorbij lag
al vlug de volgende in Steenhuize en na een tochtje rond deze gemeente lag de
laatste op 40km in St-Lievens-Esse
Eens terug op het grond
gebied van Herzele was het toch nog even opletten aan de markt van deze
gemeente want de vele boodschappers hadden soms geen oog voor de fietsers
Maar na een leuke tocht waren
we terug aan de startplaats om nog even goed bijtepraten bij een bordje kaas
Wat we niet wisten: dat de
uitreiking van het telenet laureaatschappen pas om 15uur zou plaats vinden en
dat was nog een paar uurtjes later
Op de terug weg naar huis
hadden we niet veel zin om deze namiddag nog een naar Herzele af te zakken
Na de zaterdagse bootschappen
kozen we er toch voor om nog eens naar Herzele af te zakken
En we hadden gelijk om dit
nog eens te doen wand rond 16uur waren we de trotse eigenaar van een
gloednieuwe racefiets van telenet en een luxe fietsbril van het merk Carrera
plus elk nog een fietstrui er boven op
Want de eerste prijs was
terug voor Myriam en laatste prijs was voor mezelf
Deze dag kon niet meer stuk
Want dit was de eerste van de
laureaatschappen die we dit jaar fietsten
Even op een rijtje zetten:
Telenet laureaat, provinciaal laureaat, nationaal laureaat, classic laureaat,
Vlaams laureaat, Oost-Vlaams laureaat en liberaal mutualiteit laureaat
Ja, het was en is een tijdje
geleden dat er nog wat werd geschreven over onze fiets perikelen maar daar was
een goede rede voor: straks meer daar over
Eerst nog even terug naar
onze gereden ritten en om te beginnen starten we in Adegem waar we neerstreken
op een zonnige zondag voor 50 km
Ook hier veel bekende
gezichten van de vele Oost-Vlaamse clubs en dat is altijd goed voor een leuke
babbel
De rit zelf dan ja deze was
vlak want het ging richting West-Vlaanderen en is er van klimmen niet veel
sprake maar voor een zondag moest dit niet meer zijn maar het was wel een leuke
rit en de gratis augustijn werd door menig gesmaakt
Voor de volgende rit ging het
richting Edemolen dat dienst deed als tweede startplaats voor de rit uit Aalter
Ook hier vele bekende gezichten;
de rit zelfs was terug een kopie van de vorige jaren dus veel nieuws viel er
niet te rapen
Op naar Sint Martens Latem:
voor een Vlaamse label rit of wat er voor moest door gaan: om te beginnen
borden die ons naar de startplaats moesten begeleiden waren niet te bespeuren
en het was zelfs even zoeken voor de mensen uit streek hoe moeten dan de
fietsers uit andere provincies dan de startplaats vinden
De rit dan: de uitpijling was
pover om het dan nog proper te houden zodat er hier en daar even zoeken was om
terug op het juiste te komen
Ook de passage aan café de
vaderlander was niet voor iedereen even duidelijk want de stop was maar aan de
tweede doortocht voorzien
Het parcours was wel pittig
en soms lastig want het hing steeds op en neer in het middelste gedeelte van
deze rit gelukkig was het laatste deel vlak en snel
Nog even terug naar café de
Vaderlander in Huise voor een Vlaamse label was er zelfs niets voorzien waarom
dan een stop of controle voorzien als er toch niets is: men kan niet alles
hebben
Op naar de Diksmuide dan voor
een classic rit: na een goede nacht in Westende ging het met de fiets naar de
startplaats een kleine 20km verder
Veel volk deze ochtend in
Diksmuide want er was tevens een wandeltocht voor zien
Voor zo ver ik weet waren we
hier met 5 van de club dus niet slecht voor zo een verre bestemming
De rit was hier opnieuw vlak
en vooral zonnig dus het was genieten geblazen
Het zou hier te veel en te
lang worden om elk gehucht of dorp op te noemen die we kruisten of doorreden
maar de bekendste wil ik jullie niet onthouden Koekelare, Middelkerke,
Alveringen en Nieuwpoort dus de kust was nooit ver af
En bovenal kregen we nog een
paar appels en koekjes er boven op deze rit is zeker voor herhaling vatbaar
Onze laatste rit ging
richting MOL voor een weekendje Antwerpse heide en bossen en dit met de Mountainbike
Maar vooral om eens goed te
genieten van de laatste zomerse dagen en dit in combinatie met een wellnes in
vakantiepark Zilverstrand
Alles hebben we gedaan
Bubbelbad, Souna, Turks stoombad en zelfs Infrarood licht: je moet alles eens
proberen He
Al dit leuks hebben we gedaan
omdat we op het vakantiepark toch stonden met de Mobilhome
En de Mobilhome is de reden
waarom er de laatste weken niet veel geschreven is want de aanschaf is toch wel
gehele bedoening en omdat we hem op en top wilden was er toch nog wat installatie
werk aan: twee cameras nieuwe stereo en nog wat kleinheden
Het is geen luxe bak en het
is geen nieuwe maar het is een leuke goed rijdende Mobil: airco, stroomgroep
van 2500watt alle ramen kunnen verduisterd worden en aan elk raam muggen gaas
We hebben hem ook niet
aangeschaft om een gans jaar op de oprit te staan en eens per jaar op vakantie
te gaan maar wel om er van genieten en dit hebben we ondertussen al 2 maal
gedaan en als we dit in combinatie kunnen doen met fietsen dan is dit leuk meegenomen
Na een meer dan geslaagde
vakantie reden we vorige week terug al op Vlaamse bodem en het viel zeer goed
mee al hadden we de dag voordien 1286 km in de wagen gezeten: maar we konden
het niet laten
Voor dit weekend stond er
terug een classic genoteerd en deze zou ons naar het Limburgse Heusden-Zolder
brengen
De Marc Wauters classic hadden
we een paar jaar terug ook al eens gereden dus wisten we dat het een zware maar
mooi rit zou worden
Na een vlotte inscanning
konden we om een uur of 8 van start gaan en dit samen met een schuchter
zonnetje
De eerste kilometers waren
nagenoeg vlak (wat ze hier vlak noemen is bij ons vals plat) en via Zelem en
Halen ging het richting Geetsbets en van af hier waren we echt vertrokken want
we reden nu naar Haspengouw en dit zouden we geweten hebben
Langs dorpjes waar we nog
nooit van gehoord hadden Runkelen, Duras en Wilderen om er maar een paar te noemen
maar het was vooral fietsen langs kilometers boomgaarden die tegen dit glooiende
landschap gepland staan
60 km moest er gefietst
worden en ja de wind zat terug tegen maar dat zijn we onder tussen gewoon geworden
maar dit in combinatie met het parcours daar hadden we niet op gerekend
Geen meter plat en met hier
en daar een klimmetje tussendoor zo reden we nu naar Kerkom, Aalst en Engelmanshoven
om in Groot-Gelmen onze bevoorrading te krijgen
En deze was naar Oost-Vlaamse
normen pover want het was namelijk een classic en de inschrijving koste ons elk
4 dus hier hadden we meer verwacht: maar we lieten het niet aan ons hart komen
Goed volgetankt want de
drinkbussen waren na 60km volledig leeg konden we terug op pad voor het tweede
deel
Nog geen honderd meters ver
en we konden opnieuw beginnen klimmen en nog niet een beetje ook: dit deze even
pijn
35km dienen nog gefietst te
worden en de wind kregen we nu in de rug en van klimmen was nu ook geen sprake van
dit zouden 35 snelle kilometers worden
Langs goede wegen en met een
goede uitpijling ging het soms iets te snel want we wisten dat de laatste 10 km
lang het kanaal waren en we een beetje reserve moesten inbouwen
Rijkel, Alken, Stevoort om
dan in Thiewinkel het kanaal op te draaien waar we met de wind in de rug nog
eens alles konden geven
Om na 95km terug aan de
startplaats in Eversel te eindigen: samen gevat super dagje gehad
Even douche bleek een ander
paar mouwen want er was geen water dan maar bij het tennis club ernaast gaan douche
en we waren er zelfs zeer welkom en de douche waren er heerlijk
Ook het terras van deze club
was oergezellig en dit konden we niet laten liggen ja zelfs de hamburger werd terplaatsen
klaargemaakt
Hier komen we nog terug en
niet alleen om te fietsen
Nu
de vakantie naar zijn einde loopt kunnen we nu al spreken van een topjaar :wat
een verschil met voorgaande jaar
Met
een kleine 500km op het metertje kunnen we ook spreken van een geslaagde fiets
vakantie
Al
was het de laatste week een beetje aanmodderen want we waren natuurlijk niet
naar hier gekomen om elke dag ons kas leeg te rijden :maar de zon en de hitte
deden ons meerdere malen kiezen voor zee en strand
Men
kan zich ook afvragen waarom we telkens naar de zelfde streek of camping gaan
Wel
voor de steden Calella of Pineda De Mar moet u het niet doen en ook niet voor
Malgrat De Mar of Santa Susanna want dat zijn rond uit te commercieel plaatsen
die vol gebouwd staan met vele misbaksels van gebouwen om nog maar te zwijgen
van de drukte en het lawaai
Waar
we wel voor terug keren is de streek die ons elk jaar weer verrast met zijn
uitgestrektheid en zijn vele onbekende pareltjes
Ook
dit jaar hebben we er terug een paar ontdekt: een schitterend natuurpark en een
paar nieuwe dorpen zoals het dorp Tordera en natuurlijk hier en daar een nieuwe
fietsroute
Maar
aan alles komt een eind en zo ook aan deze vakantie en gaan we het hier missen
natuurlijk daarom houden we te veel van deze streek maar het ook steeds leuk om
terug naar huis te gaan
Terug
bij de werkmakkers en terug bij de fietsvrienden terug bij de club waar we
thuis horen en waar we ons thuis voelen en niet te vergeten de spinningsmaatjes
waar we terug de overtollige vakantie kilos kunnen kwijtraken
Maar
vooral naar ons nederig stulpje waar we ons thuis voelen en thuishoren: maar we
kijken nu al uit naar de volgende vakantie