Review: Focus Izalco Pro

Focus is al een paar jaar actief als sponsor van wielerteams: eerst Team Milram, daarna Katusha en dit seizoen Acqua & Sapone. De coureurs rijden met de Izalco Team. Hier staat de burgeruitvoering, de Izalco Pro 2.0 van € 3199,-.

De Izalco ‘als naam’ bestond al maar is twee jaar terug op de schop gegaan. En dat zie je vooral aan de doorvoer van de kabels. De van HM-carbon vervaardigde Izalco heeft derailleurkabels die bij de balhoofdbuis in het frame verdwijnen. ‘Integrated Cable Tunnel’ noemt Focus dit. De achterderailleurkabel gaat niet onder het bracket door, maar bovenlangs en komt in de rechterachtervork weer naar buiten, waar het een buitenkabel in schiet tot aan de achterderailleur. De voorderailleurkabel loopt wel onder het monobox bracket door. Het bracket is van het type BB30. De lagers rusten in het frame.

Het frame heeft verder een conische zitbuis, aflopende bovenbuis, licht doorgezakte achtervorken, 3D carbon patjes en een balhoofdbuis met 1 1/8 inch en 1 1/4 inch lagers. Verder een volledig carbon 3T voorvork.

Vloeiend. Zo ziet het frame er uit. Nergens echte hoeken of scherpe bochten. ‘Liquid Shap Forceflow Design’, zo noemen ze dit bij Focus. Gewicht: respectievelijk 1060 gram en 430 gram voor de voorvork.

De afmontage: SRAM Force en Red, en Mavic Cosmic Elite wielset, Continental banden, Prologo zadel en FSA delen. 7,50 kilo. De SRAM delen hebben de unidirectional carbon Double Tap-hendels en cranks in combinatie met de ‘blanke’ aluminium Dual Pivot design remhoeven.

Uiteraard zien we de technieken als DoubleTap™, ZeroLoss™ Reach adjust en Exact Actuation™ bij de Force-groep. Ter info: er zijn zeven combinaties van cassettes van 11-23 tot 11-28. En er is sinds kort ook een WIFLI achterderailleur, waarmee je ook een ’32′ kunt schakelen. Mooi: de draaiende delen van Force zijn uitwisselbaar met 10-speed Shimano-kettingen en-cassettes.

De Izalco is een echt koersframe: licht, stijf (torsiestijfheid 100 Nm, bracketstijfheid 48 en voorvorkstijfheid 79) en wendbaar en toch comfortabel door de slanke achtervork en de 27,2 millimeter zadelpen. En het ‘shiften’? Je kunt in elke positie gemakkelijk remmen en schakelen. Trouwens, door de mogelijkheid om de rem- en schakelhendel in te stellen past het vrijwel altijd.

Opschakelen gaat met drie tegelijk, afschakelen een voor een. Als je nog nooit met SRAM gereden hebt, is dit even puzzelen en weet je ook niet precies hoe je je Shimano- of Campa-gevoel moet omzetten. Het gaat zeker niet langzamer of sneller of lastiger. Wel is het een kwestie van doseren.

Maar als je eenmaal weet hoeveel kracht je moet zetten om op dan wel af te schakelen, dan schakel je nooit mis. Echt geruisloos is het niet bij deze Focus, ook al door het mega-bracket van de Izalco en de hoge velgen. Je moet wel ‘wennen’ aan het FSA Compact stuur. Dat gaat natuurlijk voor elk type stuur op, maar ‘in’ deze FSA zit je niet diep.

Conclusie: een ‘lekkere’ racer. Mooi, licht frame. Wel is een frame met interne kabels vooral een ‘Di2’ frame. Dat is ‘in the end’ logischer. Mooie voorvork. Prima onderdelen. Al zijn het wel de SRAM delen en het FSA stuur dat de Izalco Pro 2.0 maken tot wat hij is. Ben je niet zo’n fan van met name het FSA stuur: monteer dan een ander type. Geen SRAM? De Pro 4.0 (€ 2199,-) is met Ultegra afgemonteerd. De Izalco is er in maat XXS tot 3XL. www.focus-bikes.com

Review: Focus Mares CX 3.0

Er is meer ‘op de onverharde wereld’ dan Ridley, Giant of Prorace. Uit Duitsland komen er crossers –want daar hebben we het over- van merken als Rose, Stevens, Univega en van Focus. Dit is de Mares CX 3.0.

Alle crossers bij het Duitse Focus dragen de naam Mares. Er zijn crossfietsen van aluminium (AX) en van carbon (CX). Vorig jaar stond er nog een Mares met ‘disc brakes’ in FIETS 11. Dit is de Mares CX, maatje 56 oftewel M ( er is een S, M, L en XL). 8,80 kilo, schoon aan de haak.

Het frame weegt 1420 gram, 500 gram voor de voorvork. Het frame heeft een bovenbuis die heel lichtjes naar achteren af loopt en aan de onderzijde plat is. De onderbuis is oversized en komt uit in een bracket met BB30 crankstel. De staande buis is bij het bracket bijna vierkant geovaliseerd, bij de zadelpen’lug’ rond. Een 27,2 mm zadelpen huist er in de staande buis. De voorvork is een recht full carbon model met twee maten lagers; dat staat ook duidelijk gecommuniceerd op de voorvork.

De CX 3.0 is afgemonteerd met Shimano Ultegra 10-speed, aangevuld met Fulcrum WH-CEX 6.5 CX wielset, Continental Cyclocross 35 mm banden, FSA stuur, Avid Shorty 4 remmen, Concept zadel, zadelpen en stuurpen en ‘bling, bling’ zilveren Jagwire kabels.

Kleurt mooi bij het wit-grijs-rood van het frame. En gelukkig: een Shimano CX 70 crankstel met echte -46/36- cross overbrenging. 12-27 achter. Alle kabels lopen bovenlangs èn Focus heeft de ‘top pull’ voorderailleur gemonteerd; mooi, want zo is er geen katrolletje nodig. Het nokje voor de montage van het katrolletje is nog wel aanwezig. De stijfheidmetingen: 109 Nm torsie, 40 bracket en 77 voor de voorvork. Goed en strak, je kunt er zo een echte berg mee af knallen.

De Mares CX stond ook in een test in FIETS 10 van 2010. In wezen is er niks aan veranderd –en dat hoefde ook niet. Wat betekent Mares eigenlijk? Ehhh…volgens wikipedia is mares een merrie. Juist, een paard. En een paard kan galopperen en springen. Ehhh..springen lukt zeker wel met de Focus. Wel over een knappe tak en niet over de balken natuurlijk. Verder is de Mares een crosser zoals een crosser moet zijn.

Geen overbodige luxe, alles past, de remmen doen hun ding, het frame geeft geen krimp. Ruim voldoende ruimte om de modder weg te laten lopen met slecht weer, de CX wielen van Fulcrum zijn een prima keuze. Het FSA stuur is een Compact en dat kan geen kwaad in de cross: je zult toch voornamelijk met je handen op de hendels ‘zitten’. Schakelen? Nieuw prima en vooral met de nieuwe voorderailleur en de originele Shimano kettingbladen werkt het hele spul prima. Op termijn? Om de zoveel tijd kabels opnieuw invetten of eventueel vervangen en je kunt weer door.

Conclusie: niet vernieuwend of spectaculair deze Mares CX. Maar wel helemaal goed. Licht en stijf, betrouwbaar, netjes afgemonteerd, geen negatieve punten. € 2189,- kost de CX 3. Niet mega-goedkoop, wel goed. Heel goed eigenlijk! www.focus-bikes.com

Belgian Cycling Happening

Het was dit weekend naar jaarlijkse gewoonte de nationale bijeenkomst en dit jaar was de afspraak in het Oost-Vlaamse Herzele

En terug waren we met vele en dit is ook een jaarlijkse gewoonte: dus kon onze club ook niet achterblijven

Een mooie groep was present om er een leuke tocht van te maken er waren zelfs wandellaars bij

Eens alle plichtplegingen achter de rug konden we rond 8u30 op pad gaan maar eerst nog even op de foto al was het maar voor het nageslacht: hier wisten we wat we gingen rijden

Eens op pad zagen we naar een paar honderd meters de King en de Queen van het showteam rijden: was dit niet te laag voor hen?

Maar nu terug naar onze rit: de eerste kilometers bleef de groep samen en dit tot aan de splitsing in Aaigem na een kilometer of 6

Om niemand tot last te zijn kozen ik en mijn echtgenote voor de 50km lange tocht en we zouden wel zien wie volgde

De vaste rijders waar we al een paar weken met op pad gaan kozen ook voor deze afstand zodat we met 6 waren

In deze streek komen fietsen is nooit een gemakkelijke klus en vandaag zou ook niet anders zijn: maar dit wisten we

Al viel het eerste deel nog zeer goed mee met zijn 3tal lichte hellingen

Eentje op 14km in St-Antelinks en dan in Steenhuize na 17km om de laatste na 20km in Ophasselt te krijgen

De bevoorrading na 24km kwam er dan ook vlug aan en ditmaal hadden ze voor de Gavers gekozen en het mag gezegd worden een schitterende locatie aan het meer

Even goed bijtanken en we waren terug op pad en nu zou het een stukje lastiger worden

Na 30km in Smeerebbe-Vloezegem kregen we terug een klim te verwerken eens deze voorbij lag al vlug de volgende in Steenhuize en na een tochtje rond deze gemeente lag de laatste op 40km in St-Lievens-Esse

Eens terug op het grond gebied van Herzele was het toch nog even opletten aan de markt van deze gemeente want de vele boodschappers hadden soms geen oog voor de fietsers

Maar na een leuke tocht waren we terug aan de startplaats om nog even goed bijtepraten bij een bordje kaas

Wat we niet wisten: dat de uitreiking van het telenet laureaatschappen pas om 15uur zou plaats vinden en dat was nog een paar uurtjes later

Op de terug weg naar huis hadden we niet veel zin om deze namiddag nog een naar Herzele af te zakken

Na de zaterdagse bootschappen kozen we er toch voor om nog eens naar Herzele af te zakken

En we hadden gelijk om dit nog eens te doen wand rond 16uur waren we de trotse eigenaar van een gloednieuwe racefiets van telenet en een luxe fietsbril van het merk Carrera plus elk nog een fietstrui er boven op

Want de eerste prijs was terug voor Myriam en laatste prijs was voor mezelf

Deze dag kon niet meer stuk

Want dit was de eerste van de laureaatschappen die we dit jaar fietsten

Even op een rijtje zetten: Telenet laureaat, provinciaal laureaat, nationaal laureaat, classic laureaat, Vlaams laureaat, Oost-Vlaams laureaat en liberaal mutualiteit laureaat

Groetjes

Myriam & Dirk

Terug

Ja, het was en is een tijdje geleden dat er nog wat werd geschreven over onze fiets perikelen maar daar was een goede rede voor: straks meer daar over

Eerst nog even terug naar onze gereden ritten en om te beginnen starten we in Adegem waar we neerstreken op een zonnige zondag voor 50 km

Ook hier veel bekende gezichten van de vele Oost-Vlaamse clubs en dat is altijd goed voor een leuke babbel

De rit zelf dan ja deze was vlak want het ging richting West-Vlaanderen en is er van klimmen niet veel sprake maar voor een zondag moest dit niet meer zijn maar het was wel een leuke rit en de gratis augustijn werd door menig gesmaakt

Voor de volgende rit ging het richting Edemolen dat dienst deed als tweede startplaats voor de rit uit Aalter

Ook hier vele bekende gezichten; de rit zelfs was terug een kopie van de vorige jaren dus veel nieuws viel er niet te rapen

Op naar Sint Martens Latem: voor een Vlaamse label rit of wat er voor moest door gaan: om te beginnen borden die ons naar de startplaats moesten begeleiden waren niet te bespeuren en het was zelfs even zoeken voor de mensen uit streek hoe moeten dan de fietsers uit andere provincies dan de startplaats vinden

De rit dan: de uitpijling was pover om het dan nog proper te houden zodat er hier en daar even zoeken was om terug op het juiste te komen

Ook de passage aan café de vaderlander was niet voor iedereen even duidelijk want de stop was maar aan de tweede doortocht voorzien

Het parcours was wel pittig en soms lastig want het hing steeds op en neer in het middelste gedeelte van deze rit gelukkig was het laatste deel vlak en snel

Nog even terug naar café de Vaderlander in Huise voor een Vlaamse label was er zelfs niets voorzien waarom dan een stop of controle voorzien als er toch niets is: men kan niet alles hebben

Op naar de Diksmuide dan voor een classic rit: na een goede nacht in Westende ging het met de fiets naar de startplaats een kleine 20km verder

Veel volk deze ochtend in Diksmuide want er was tevens een wandeltocht voor zien

Voor zo ver ik weet waren we hier met 5 van de club dus niet slecht voor zo een verre bestemming

De rit was hier opnieuw vlak en vooral zonnig dus het was genieten geblazen

Het zou hier te veel en te lang worden om elk gehucht of dorp op te noemen die we kruisten of doorreden maar de bekendste wil ik jullie niet onthouden Koekelare, Middelkerke, Alveringen en Nieuwpoort dus de kust was nooit ver af

En bovenal kregen we nog een paar appels en koekjes er boven op deze rit is zeker voor herhaling vatbaar

Onze laatste rit ging richting MOL voor een weekendje Antwerpse heide en bossen en dit met de Mountainbike

Maar vooral om eens goed te genieten van de laatste zomerse dagen en dit in combinatie met een wellnes in vakantiepark Zilverstrand

Alles hebben we gedaan Bubbelbad, Souna, Turks stoombad en zelfs Infrarood licht: je moet alles eens proberen He

Al dit leuks hebben we gedaan omdat we op het vakantiepark toch stonden met de Mobilhome

En de Mobilhome is de reden waarom er de laatste weken niet veel geschreven is want de aanschaf is toch wel gehele bedoening en omdat we hem op en top wilden was er toch nog wat installatie werk aan: twee camera’s nieuwe stereo en nog wat kleinheden

Het is geen luxe bak en het is geen nieuwe maar het is een leuke goed rijdende Mobil: airco, stroomgroep van 2500watt alle ramen kunnen verduisterd worden en aan elk raam muggen gaas

We hebben hem ook niet aangeschaft om een gans jaar op de oprit te staan en eens per jaar op vakantie te gaan maar wel om er van genieten en dit hebben we ondertussen al 2 maal gedaan en als we dit in combinatie kunnen doen met fietsen dan is dit leuk meegenomen

Groetjes

Myriam & Dirk  

Marc Wauters Classic 2012

Na een meer dan geslaagde vakantie reden we vorige week terug al op Vlaamse bodem en het viel zeer goed mee al hadden we de dag voordien 1286 km in de wagen gezeten: maar we konden het niet laten

Voor dit weekend stond er terug een classic genoteerd en deze zou ons naar het Limburgse Heusden-Zolder brengen

De Marc Wauters classic hadden we een paar jaar terug ook al eens gereden dus wisten we dat het een zware maar mooi rit zou worden

Na een vlotte inscanning konden we om een uur of 8 van start gaan en dit samen met een schuchter zonnetje

De eerste kilometers waren nagenoeg vlak (wat ze hier vlak noemen is bij ons vals plat) en via Zelem en Halen ging het richting Geetsbets en van af hier waren we echt vertrokken want we reden nu naar Haspengouw en dit zouden we geweten hebben

Langs dorpjes waar we nog nooit van gehoord hadden Runkelen, Duras en Wilderen om er maar een paar te noemen maar het was vooral fietsen langs kilometers boomgaarden die tegen dit glooiende landschap gepland staan

60 km moest er gefietst worden en ja de wind zat terug tegen maar dat zijn we onder tussen gewoon geworden maar dit in combinatie met het parcours daar hadden we niet op gerekend

Geen meter plat en met hier en daar een klimmetje tussendoor zo reden we nu naar Kerkom, Aalst en Engelmanshoven om in Groot-Gelmen onze bevoorrading te krijgen

En deze was naar Oost-Vlaamse normen pover want het was namelijk een classic en de inschrijving koste ons elk 4€ dus hier hadden we meer verwacht: maar we lieten het niet aan ons hart komen

Goed volgetankt want de drinkbussen waren na 60km volledig leeg konden we terug op pad voor het tweede deel

Nog geen honderd meters ver en we konden opnieuw beginnen klimmen en nog niet een beetje ook: dit deze even pijn

35km dienen nog gefietst te worden en de wind kregen we nu in de rug en van klimmen was nu ook geen sprake van dit zouden 35 snelle kilometers worden

Langs goede wegen en met een goede uitpijling ging het soms iets te snel want we wisten dat de laatste 10 km lang het kanaal waren en we een beetje reserve moesten inbouwen

Rijkel, Alken, Stevoort om dan in Thiewinkel het kanaal op te draaien waar we met de wind in de rug nog eens alles konden geven

Om na 95km terug aan de startplaats in Eversel te eindigen: samen gevat super dagje gehad

Even douche bleek een ander paar mouwen want er was geen water dan maar bij het tennis club ernaast gaan douche en we waren er zelfs zeer welkom en de douche waren er heerlijk

Ook het terras van deze club was oergezellig en dit konden we niet laten liggen ja zelfs de hamburger werd terplaatsen klaargemaakt

Hier komen we nog terug en niet alleen om te fietsen

Groetjes

Myriam & Dirk

Spanje 2012 deel 2

Nu de vakantie naar zijn einde loopt kunnen we nu al spreken van een topjaar :wat een verschil met voorgaande jaar

Met een kleine 500km op het metertje kunnen we ook spreken van een geslaagde fiets vakantie

Al was het de laatste week een beetje aanmodderen want we waren natuurlijk niet naar hier gekomen om elke dag ons kas leeg te rijden :maar de zon en de hitte deden ons meerdere malen kiezen voor zee en strand

Men kan zich ook afvragen waarom we telkens naar de zelfde streek of camping gaan

Wel voor de steden Calella of Pineda De Mar moet u het niet doen en ook niet voor Malgrat De Mar of Santa Susanna want dat zijn rond uit te commercieel plaatsen die vol gebouwd staan met vele misbaksels van gebouwen om nog maar te zwijgen van de drukte en het lawaai

Waar we wel voor terug keren is de streek die ons elk jaar weer verrast met zijn uitgestrektheid en zijn vele onbekende pareltjes

Ook dit jaar hebben we er terug een paar ontdekt: een schitterend natuurpark en een paar nieuwe dorpen zoals het dorp Tordera en natuurlijk hier en daar een nieuwe fietsroute

Maar aan alles komt een eind en zo ook aan deze vakantie en gaan we het hier missen natuurlijk daarom houden we te veel van deze streek maar het ook steeds leuk om terug naar huis te gaan

Terug bij de werkmakkers en terug bij de fietsvrienden terug bij de club waar we thuis horen en waar we ons thuis voelen en niet te vergeten de spinningsmaatjes waar we terug de overtollige vakantie kilo’s kunnen kwijtraken

Maar vooral naar ons nederig stulpje waar we ons thuis voelen en thuishoren: maar we kijken nu al uit naar de volgende vakantie

Groetjes

Myriam & Dirk   

Spanje 2012 deel 1

Na een jaartje was het terug tijd voor vakantie en opnieuw kozen we voor de Costa Brava en voor de zon :dat hopende we toch

De reis naar de zon verliep vlot met uitzondering van Parijs waar we in een dikke file terecht kwamen maar zelfs dat kon de pret niet bederven

Onze eerste overnachting was terug in de campanile in Béziers al viel het avond eten toch een beetje tegen maar het ontbijt maakte veel goed

En nu op naar de zon voor drie weken camping Bell Sol voor rust en kalmte en de stress van de dagelijkse sleur even te vergeten en natuurlijk ook voor het fietsen

Bijna elke dag stond er een ritje genoteerd met hier en daar een pittig klimmetje erbij

Na een dikke week ver te zijn staan er ondertussen al een 260km op de teller

Opnieuw komen we steeds andere en heuveltjes tegen en soms totaal onverwachte paden

Zoals in Sant Cebrià de Lavallata  waar we anders gewoon door fietsen maar nu richting Eglisia(kerk) kozen om voor het kerkje rechts af te slaan en dan plots voor een steile klim te staan want de eerste meters zijn volgens mijn fiets gps 25% steil en dit voor een paar honderd meters hier was het fietsen met het aller kleinste verzetje

Eens dat achter de rug viel het nog dik tegen met het vervolg van deze klim stukken van 16% en 12% volgden elkaar op hoe hier deze heuveltjes heten kan niemand me vertellen enkel dat deze altijd Carretera en dan de naam van de weg zoals deze De Castellar D’Iindies noemde om dan over te gaan in Maresme en naar de D’Hortsavinya  te samen was dit goed voor een 20 tal km zwoegen en zweten want de zon brandde genadeloos ook al was het voor Spaanse begrippen zeer vroeg (gestart om 9uur)

Hier klimt men van zee niveau 0 meters naar 6 à 700 meters in een paar kilometers en in deze rit kregen we dus 3x zo een heuveltje te verwerken

Maar omdat het toch vakantie is en de boog niet altijd gespannen moet staan waren er ook een paar ritjes waar we meer op het terras gezeten hebben dan op de fiets maar dit moet zeker ook eens kunnen

Ook nog eentje om te onthouden de klim in Blanes naar het kasteel :we hadden deze al eens gedaan (een paar jaartjes terug) en omdat we toch in de buurt waren zouden we nog eens van het uitzicht op de top gaan genieten

Viel dat even tegen :we wisten dat de klim zwaar en steil was maar we waren vergeten hoe lastig deze was want om de top te bereiken

Om even te schetsen hoe lang en steil deze is: wel men neemt de Koppenberg, de Muur ,de Pattersberg en dan nog eens de Berendries er bij en dan zal je hier ongeveer boven zijn maar het uitzicht maakt alles goed

Tot zover een beetje Spanje     

Spanje 2012 deel 1

Na een jaartje was het terug tijd voor vakantie en opnieuw kozen we voor de Costa Brava en voor de zon :dat hopende we toch

De reis naar de zon verliep vlot met uitzondering van Parijs waar we in een dikke file terecht kwamen maar zelfs dat kon de pret niet bederven

Onze eerste overnachting was terug in de campanile in Béziers al viel het avond eten toch een beetje tegen maar het ontbijt maakte veel goed

En nu op naar de zon voor drie weken camping Bell Sol voor rust en kalmte en de stress van de dagelijkse sleur even te vergeten en natuurlijk ook voor het fietsen

Bijna elke dag stond er een ritje genoteerd met hier en daar een pittig klimmetje erbij

Na een dikke week ver te zijn staan er ondertussen al een 260km op de teller

Opnieuw komen we steeds andere en heuveltjes tegen en soms totaal onverwachte paden

Zoals in Sant Cebrià de Lavallata  waar we anders gewoon door fietsen maar nu richting Eglisia(kerk) kozen om voor het kerkje rechts af te slaan en dan plots voor een steile klim te staan want de eerste meters zijn volgens mijn fiets gps 25% steil en dit voor een paar honderd meters hier was het fietsen met het aller kleinste verzetje

Eens dat achter de rug viel het nog dik tegen met het vervolg van deze klim stukken van 16% en 12% volgden elkaar op hoe hier deze heuveltjes heten kan niemand me vertellen enkel dat deze altijd Carretera en dan de naam van de weg zoals deze De Castellar D’Iindies noemde om dan over te gaan in Maresme en naar de D’Hortsavinya  te samen was dit goed voor een 20 tal km zwoegen en zweten want de zon brandde genadeloos ook al was het voor Spaanse begrippen zeer vroeg (gestart om 9uur)

Hier klimt men van zee niveau 0 meters naar 6 à 700 meters in een paar kilometers en in deze rit kregen we dus 3x zo een heuveltje te verwerken

Maar omdat het toch vakantie is en de boog niet altijd gespannen moet staan waren er ook een paar ritjes waar we meer op het terras gezeten hebben dan op de fiets maar dit moet zeker ook eens kunnen

Ook nog eentje om te onthouden de klim in Blanes naar het kasteel :we hadden deze al eens gedaan (een paar jaartjes terug) en omdat we toch in de buurt waren zouden we nog eens van het uitzicht op de top gaan genieten

Viel dat even tegen :we wisten dat de klim zwaar en steil was maar we waren vergeten hoe lastig deze was want om de top te bereiken

Om even te schetsen hoe lang en steil deze is: wel men neemt de Koppenberg, de Muur ,de Pattersberg en dan nog eens de Berendries er bij en dan zal je hier ongeveer boven zijn maar het uitzicht maakt alles goed

Tot zover een beetje Spanje     

Word Flandrien

 De laatste rit voor de vakantie was terug een classic rit met als startplaats Herzele

Met de fiets ging het richting startplaats een ritje van 21 km dat niet geheel vlak was want er zaten toch een paar klimmetjes in met als zwaarste de klim in Borsbeke

Dus we waren al goed opgewarmd als we in Herzele waren: de vlotte inscanning en de leuke sfeer rondom het plein waren al een pluspunt

We kozen voor de 80km lange rit: want het was goed weer en het was de laatste voor het verlof

Tot we het parcours eens goed bekeken hadden: dan moesten we toch even slikken want op dit hadden we niet gerekend

Eikenberg, Leberg, Molenberg en de kasseien van de Haaghoek en de Paddenstraat waar waren we terug aan begonnen

Maar goed het was nu zo

Langs de gebruikelijke wegen die voor doorwinterde wielertoeristen weinig geheimen hadden waren we vertrokken voor terug een stukje Vlaamse Ardennen

Wat kan ik hier nu nog over schrijven: niets wat nog niet geschreven of gezegd is over deze streek

Dat de Molenberg er nog altijd slecht bij ligt of dat de Eikenberg nog altijd een lastige klim is de Paddestraat nog altijd even hobbelig is en na de Haaghoek de Leberg ligt

Dat de bevoorrading top was maar we hadden niets anders verwacht voor onze 6€

Wat u misschien nog niet weet is dat er 740 hoogtemeters waren en na de rit kregen nog elk een pet van Word Flandrien

Maar dat het genoeg was voor een zondag mag duidelijk zijn wan met 120km op de meter waren we terug thuis dat we moe en kapot waren zal ook niet verwonderlijk zijn: maar het was de laatste

En nu vakantie

Groetjes

Myriam & Dirk

Knesselare

Na de rampzalige voorbije weekend: te laat kunnen starten een slecht parcours en totaal geen sfeer en dit voor een zaterdag in het verre Geel

Om van de zondag in Eksaarde nog maar te zwijgen

Maar vandaag zat alles nu eens echt mee een goed groepje een stralende zon en een leuk parcours

Al kunnen we over de rit wel kort zijn want deze is al jaren het zelfde maar alles was beter dan het vorige weekend

Van Knesselare richting Deinze om na 31 km onze stop te krijgen in Grammene om nadien richting Kanegem en Ruislede terug richting Aalter te kiezen waar we na amper 2uur terug in Knesselare waren

Goed gefietst zou ik zeggen en met nog 1 ritje voor de boeg zit het eerste deel van de zomer er al op; maar eerste vakantie

Groetjes

Myriam & Dirk

Luc Badisco Herzele

Zaterdag waren we present in Herzele voor een tochtje langs de rand van de Vlaamse Ardennen

Ik vind nog altijd dat deze rit een toch een beetje een rare startplaats heeft: een autogarage

Maar eens ingescand konden we op pad gaan en we zouden het beschaafd houden want deze rit stond in het teken voor de volgende dag en dat zou andere koek worden

Deze streek staat bekend om zijn glooiend landschap en niet te vergeten zijn slechte wegen

Met vier waren we op pad en we hielden er een rustig tempo op na en dit tot ieders voldoening: het moet niet altijd koers zijn

Met hier en daar een heuveltje was het eerste deel toch pittig te noemen

Maar niets om ons druk over te maken alleen de wind zat niet echt mee en dat is dan nog zwak uitgedrukt

Na een kilometer of 30 kregen we onze bevoorrading en die mocht er zijn: alles er op en er aan

Over het tweede deel kunnen we kort zijn: een kleine ramp

De slechte wegen volgden hier elkaar op dat ik als inrichter er beschaamd zou over zijn

Maar eind goed al goed en we bereikten zonder breuken of kleerscheuren de eindmeet: dit was een ritje zo als er zo velen zijn en niets meer

Nog een beetje napraten en werd tijd om naar huis terug te keren: om een beetje te rusten

Andrea Tafi Classic

Voor onze zondagse rit ging het richting Ninove voor de Andrea Tafi Classic en deze werd voor de eerste maal ingericht

De Graanmarkt van deze stad was omgetoverd tot een wielerfestijn: grote tent met bijhorend terras, podia een paar standjes en de bijhorende startboog zodat we ons een beetje wielrenner konden noemen

Het was wel even schrikken van de startprijs 10€ maar dat moesten we er maar bij nemen

Ondanks de grote opkomst verliep de inscanning heel vlotjes zodat we rond de klok van 8 uur op pad konden gaan

Onze eerste helling op papier zouden we pas na 40 km krijgen en alles er voor stond niet als helling genoteerd: dus de eerst 5 klimmetjes telden niet

De eerste kasseien na 7 km stonden wel genoteerd zodat wisten wat we zouden krijgen: amper 300m dus dit viel mee

Na 28km kregen we de Twee Akren te verteren dat was al andere kost 1700m bonken al hadden we geluk dat de weg iets in dalende lijn ging

Onder tussen waren we al Lieferinge, Galmaarden, Viane en Lessines door gefietst en natuurlijk hadden we pech met de wind nog geen meter hadden we deze in de rug gehad en dat begon krachten te kosten

Even voor Vloesberg begon het echte werk en dit met de 2 km lange Brique en hier was het even zoeken naar het juiste verzet en eens dit gevonden ging het toch nog vlot naar de top

45 km en we konden rusten en als eens goed aanvullen bij deze welgekomen bevoorrading: al was deze niet top

Eens terug op de baan werd ons niet veel rust gehund want na 2km kregen we in Brakel de Tenbosse voor de wielen geschoven en opnieuw konden we beginnen klimmen: oef ook achter de rug

7km verder hadden we terug prijs want hier kregen we de Eikenmolen als derde helling maar enkel het tweede deel van deze klim is pas echt een kuiten bijter

En nu op naar de Muur via de wegen van de Ronde Van Vlaanderen want deze was een kopie van deze oude klassieker

Eens door het centrum van Geraarsdbergen en voorbij de rommelmarkt lagen de Vesten en hier begon de hartslag een flink stuk de hoogte in te gaan

En nu Muur en ondanks het vele volk ging het nog vlotjes al blijft hij een taaie brok om op te rijden en dan nog het kleine knikje van het kapelmuurtje

Veel rusten deden we niet want deze rit was nog niet gedaan en de volgende klim lag amper 5km verder: de hartslag zo laag mogelijk houden was het bootschap

De Bosberg was de volgende en terug konden we 800m gaan klimmen en wat liggen hier de kasseien er slecht bij

Op de top even op adem komen en nog eens goed drinken want er lag er nog eentje op ons te wachten

De Congoberg was de laatste zware helling van de dag terug 1000m aan gemiddeld 7% maar nu zonder kasseien en dat scheelt toch een pak krachten

De laatste 10km was de finale van Oude Ronde Van Vlaanderen en op deze weg kan het gas nog eens volledig open met de laatste krachten die we nog over hadden

Eens over het eind meet kregen we een drinkbus aangereikt en de aqarius ging ook vlot naar binnen

Omdat we niet vroeg thuis hoefden te konden we de terrasjes niet laten liggen: want de sfeer was er eentje om in te kaderen

Dit smaakt naar meer

Groetjes

Myriam & Dirk

Zomergem en Westmalle

Er zijn honderden redenen om niet te moeten fietsen: geen goesting, te vroeg opstaan of alles op het weer steken om er maar een paar te noemen

En ook op deze zaterdag was het van dat als het nu maar bij dezen zou blijven kon ik er nog mee leven maar het is bijna het ganse fiets seizoen van dat

Maar terug naar Zomergem nu: veel hoef ik er niet over te schrijven want voor de meeste leden van de club is deze een klassieker en hij mag zo stilaan ook deze naam krijgen

Want terug konden we rekenen op een prima uitpijling, een goede startlocatie en een massa volk: enkel wilde de wind niet mee deze ochtend en nog geen klein beetje ook

Tot zo ver Zomergem

Westmalle

Mannen en vrouwen jullie laten echt wat liggen: deze bijna vlakke rit is een pareltje echt een knallertje

En ook vandaag niets dan lof: zelfs de rit naar Westmalle verliep verbazend vlot

Eens ingescand konden we op pad gaan en dit vergezeld met een stralende zon: fietsen kan toch mooi zijn

Na een kilometer of 5 zat de klad er terug in maar vandaag zou het niet waar zijn en zeker niet op mijn verjaardag: ik wil knal ik wil fietsen

Dus dan maar alleen verder op pad

Van Westmalle ging het langs dikke villa’s naar Sint Antonius –Zoersel om dan langs de vele bossen en heiden door te fietsen naar Halle waar ik me liet inlopen

En nu waren we pas goed vertrokken ja eens mee (met de nadruk op mee) fietsen met de grote jongens op deze lange rechte wegen is en was een verademing

In Viersel reden we het Albert kanaal over en dan rechts af naar de Netedijk

Op deze bijna 10km lange rechte weg langs de Nete begonnen de mannen pas goed gas te geven: kop over kop en ronddraaien zodat iedereen zijn kop werk eens moest doen en ook ik moest mijn werk doen gelukkig was het steeds van korte duur

Op het einde waren ondertussen al op het grond gebied van Lier waar we terug draaiden over de spoorweg om dan via de Nete maar de kleine dan richting Berlaar te fietsen

Café Ballaer was de stopplaats en tevens de tweede startplaats: slim gezien en zo is men ook nooit alleen op pad

Nog 25km te gaan en nu zat de weinige wind eens in de rug zo dat we terug vertrokken waren voor een paar schitterende kilometers langs terug het Nete kanaal

Kessel, Pulle en dan door Pulderbos met haar uitgestrekte heide en bossen en niet te vergeten zijn grote villa’s of zij het kleine kastelen

Een terug in Zoersel konden we beginnen aftellen en de laatste kilometers werden in een gezapig ritme afgefietst en aan bijna elke zij straat werd het groepje steeds kleiner zodat we nog met drie aan de eindstreep kwamen

Ja, er zijn zo van die dagen dat alles eens mee zit: gelukkig maar

Op naar de volgende uitdaging

Groetjes

Myriam & Dirk

40ste Azaleafietstocht

Het zag er weer niet goed uit deze ochtend: kil en troosteloos dit zou weer één van die fietsdagen worden

Maar goed we hadden niet veel keus of het was fietsen of indoor fietsen en na een les op donderdag met spik & span was alles beter dan binnen fietsen

Er werd vandaag gekozen om met de fiets naar de startplaats te rijden 14km dus we waren goed opgewarmd toen we in Oostakker waren

We kozen voor de 75km tocht en met de 2x14 km erbij kwamen we toch terug aan een 100km zelfs iets meer

De eerste kilometers door dit havendorp verliepen rustig tot we aansloten bij een groepje van zo alles en nog wat: jong, oud, man en vrouw

We lieten het kopwerk aan andere over en lieten ons gewillig meevoeren door Heusden en Melle

En dit tot aan de kasseien in Melle want daar kregen we de eerste schifting en van het toch aanzienlijke groepje waren er al paar gesneuveld

Plots zaten we vooraan en was de tijd om de mouwen op te stropen

Het parcours was nu niet zo vlak meer en het koste meer krachten dan gedacht om het ritme te houden maar we deden ons best

Eerst door Gijzenzele en Landskouter om via Moortsele in Scheldewindeke te belanden

Hier kregen we onze volgende kassei strook te verduren en wat voor een

De voor mij totaal onbekende Schaperstraat amper een paar honderd meters maar wat voor meters: ligt oplopend en zeer zeer slecht

Maar eens hier voor bij konden we stilaan aan rusten denken want in Meilegem na 39km kregen we onze eerste bevoorrading in de kaaihoeve

Na deze waren we snel weer op pad voor het tweede deel: Dikkelvenne en dan flink pak kilometers in Baaigem en met hier en daar een hellinkje tussen door

Tot in Munte met zijn afdaling van de Prinsenmolenstraat opnieuw kregen we kasseien ter verwerken al was deze maal in dalende lijn: eindelijk waren we er nu van af

De laatste 20 km was bijna allen vlak al lag er af en toe een verdwaalde molshoop nog op het parcours

In Heusden met nog een 10 tal kilometers te gaan kregen we onze tweede en laatste stop en konden we even bijtanken om daarna de laatste kilometers rustig aan te vatten

We kregen een leuke tocht voorgeschoteld die bijna perfect was uitgepijld en met twee stops er boven op: en het weer viel toch nog goed mee

Dus samen gevat: een leuke zaterdag

Groetjes

Myriam & Dirk

Officiële trui van het WK in Valkenburg

Om alvast in de stemming te komen van het WK in Valkenburg later dit jaar: er is voor het wereldkampioenschap een speciale kledingset ontworpen.. Het wielershirt is wit, met daarom een verticale baan in de WK-kleuren. De broeken zijn verkrijgbaar in meerdere kleurstellingen. Van geheel wit, tot wit in combinatie met één van de kleuren uit de regenboog-trui.

Het shirt is geheel open te ritsen en kost 55 euro. Een broek is verkrijgbaar voor 75 euro en de complete set van trui en broek kan voor 110 euro worden aangeschaft. Bijpassende sokken kosten een tientje. De serie WK kleding is waarschijnlijk vanaf begin juli verkrijgbaar.

Stukje bij beetje, de kettingtest

In Fiets vind je weinig keiharde gegevens over kettingen. Wat makkelijk te meten is, breukkracht en gewicht bijvoorbeeld, is niet of nauwelijks van invloed op de prestaties van een ketting. Waar het om gaat is het schakelen en de duurzaamheid, maar de levensduur van één enkele ketting zegt te weinig voor een hard oordeel. Daarom hebben afgelopen jaar vijftien testers met negentien kettingtypen van vijf merken bijna 80.000 kilometers gemaakt. Schakelprestaties lieten we buiten beschouwing. Het ging om duurzaamheid, hoe snel slijt een ketting. Die duurzaamheid kunnen we niet uitdrukken in kilometers of uren, daarvoor is de invloed van de omstandigheden en de rijder te groot. Wat we gedaan hebben, is de onderlinge slijtage vergelijken. De complete test lees je in Fiets nr.6, los te bestellen zonder verzendkosten.

In het juninummer van Fiets hadden we nét te weinig pagina’s om alles over deze grote kettingtest kwijt te kunnen. Vandaar dat je hier meer vindt. Meer over hoe we gemeten hebben en over wat de fabrikanten van de kettingen van onze test én de uitkomsten vinden.

Zelf je ketting meten
Om de slijtage van je ketting in de gaten te houden, gebruik je het makkelijkst speciaal gereedschap. Het oudst en bekendst is de Rohloff Caliber, maar er zijn meer merken die een kettingmeter aanbieden. Zakt de kettingmeter door de ketting, dan is hij versleten en aan vervanging toe.

Nieuwe ketting?
Als je op tijd je ketting vervangt, gaan in ieder geval je voorbladen en in gunstige gevallen zelfs je cassette langer mee. Om het moment van vervangen te bepalen gebruik je een kettingmeter. Er zijn verschillende tactieken. Je kunt een heel duurzame ketting monteren, hem helemaal verslijten en dan ketting en cassette vervangen. Of je neemt een ketting die sneller slijt en vervangt hem vóór hij versleten is, dan kan je vaak je cassette behouden. Er zijn zelfs fietsers die meerdere kettingen om de beurt gebruiken om zo de cassette langzaam maar wel helemaal te verslijten. Hoe dan ook, als je op tijd je ketting vervangt gaan je voorbladen vier of vijf kettingen mee, en dat maakt het de moeite waard.

Schuifmaat
Voor ons experiment was dat niet nauwkeurig genoeg. De speling in een ketting wordt gemaskeerd door inwendig vet en vuil, iedere ketting werd grondig ontvet voor het meten. Om zeker te zijn dat we alle speling maten belastten we de ketting lichtjes door er 20 kilo aan te hangen. Het meten deden we met een goede oude schuifmaat, nauwkeurig tot 0,05 millimeter. Ieder stukje ketting maten we op drie plekken en daarvan namen we het gemiddelde.

Zes kettingen aan elkaar?
Natuurlijk ga je niet met zes stukken ketting fietsen, wij deden het puur voor dit experiment. We regen ze aaneen met KMC sluitschakels, die zijn geschikt voor alle types ketting. Omdat zo’n sluitschakel misschien invloed heeft op de slijtage van de schakel waar hij in zit hebben we deze schakels niet gemeten.

Wat is nieuw?
Niet iedere nieuwe ketting is even nieuw. Op de meeste nieuwe voorbladen past een ketting van 81,60millimeter het best, maar veel kettingen zijn net even langer of korter. Langer betekent dat de ketting in nieuwstaat eigenlijk al een beetje ‘versleten’ is, een kortere ketting moet na montage even inlopen voor hij echt mooi past. Het voordeel is dan een iets langere levensduur, de eerste kilometers zijn ‘gratis’.

Onze test belastte alle kettingen op dezelfde manier, en de uitkomsten zijn een goede indicatie voor de slijtvastheid. Toch is er het één en ander op onze testmethode af te dingen. We hebben onze samengestelde kettingen eerlijk verdeeld over Shimano, Sram en Campagnolo aandrijvingen, maar nog steeds kan de éne ketting veel meer last hebben gehad van die combinaties dan de andere. Bovendien hebben we louter en alleen de slijtage van de ketting bekeken. Slijtage aan de tandwielen lieten we buiten beschouwing terwijl dat in werkelijkheid ook belangrijk is, en misschien is de ene ketting veel vriendelijker voor tandwielen dan de andere. Vandaar dat we de leveranciers van de verschillende kettingen hierbij aan het woord laten:

Arjan Hoogesteger namens ICC – Agent Campagnolo Benelux
“De aandrijving en de slijtage hiervan zit hem niet enkel in de duurzaamheid van een ketting. Het gaat om de combinatie van de tandwielen, ketting en cassette. De afstemming van de losse componenten op elkaar is bepalend voor de levensduur van de gehele aandrijflijn.

Campagnolo doet veel onderzoek naar de optimalisatie van de aandrijving. Uiteraard richten zij zich hierbij enkel op de samenwerking tussen de door hun ontworpen cassettes, kettingen en tandwielbladen. Uit deze test blijkt helaas niet welke cassettes en welke tandwielen gebruikt zijn. Dit is natuurlijk medebepalend voor de resultaten van het onderzoek.

Om op een juiste manier de duurzaamheid van een ketting te bepalen, zijn wij namens ICC van mening dat men dat moet doen met de voor elkaar ontworpen onderdelen.

Wanneer ketting A meer slijtage toebrengt aan de cassette dan ketting B, heeft dit ook invloed op de prestaties van ketting B. Hiermee ‘vervuilt’ men als het ware de eindresultaten omdat alles afhankelijk is van de slijtage van de overige kettingen in de test. Zeker bij het gebruik van een 6-tal verschillende kettingdelen binnen één ketting, is het naar ons idee niet goed meetbaar wat de invloed is van de verschillende kettingen op de prestaties van elkaar.

Uit de test blijkt tevens niet wat de slijtage is van de kettingen op de cassettes en tandwielen. Om een vergelijking te maken met een remblokken test: Wanneer blijkt dat bepaalde remblokken enorm goed scoren maar in verhouding de velg enorme slijtage toebrengen aan het remoppervlak, is het dan nog interessant om voor deze remblokken te kiezen? Uiteindelijk is het goedkoper een set remblokken te vervangen dan een velg.

Zo ook met een aandrijving. Wij zijn van mening dat het beter is om naar de levensduur van de gehele aandrijving te kijken dan enkel naar de duurzaamheid van de ketting. De ketting vervangen is simpelweg vele malen goedkoper dan een cassette en tandwielen tezamen.

Ook is het gebruik van kettingen op aandrijflijnen waarvoor deze niet zijn ontwikkeld, niet iets wat wij adviseren. Zoals het gebruik van een raceketting op een mountainbike aandrijflijn.”

Christ Bakker namens KMC:
“Eindelijk heeft een blad de moed gehad (en de mogelijkheden geschapen) om kettingen op de juiste manier te testen; “no labtest but fieldtest!. Zelfde omstandigheden, over deze uitslag valt niet te twisten.

Voor KMC is de uitslag gunstig uitgevallen, iets wat wij binnen KMC allang wisten, aangezien wij onze producten al jaren op deze manier met onze collega’s vergelijken. Allen jammer (maar wel logisch) dat loop-en schakeleigenschappen niet getest werden, echter KMC’s principe is hier simpel: één ketting voor alle systemen: X10 voor alle 10-speed, MTB, Race, SRAM of Shimano – functioneren doet onze ketting altijd, daarvan zijn we zo overtuigd dat we zelfs een tevredenheidsgarantie afgeven voor de meeste X-modellen.

Let wel! Deze test is uitgevoerd met kettingen die KMC vorig jaar produceerde, inmiddels is de volgende generatie X-Kettingen al in productie, met een aantal technische innovaties, die de kettingen nog eens 15% duurzamer maken.

Om onze X kettingen op een verantwoorde manier te kunnen produceren (dat wil zeggen: Voldoen aan ISO normen voor trekkracht, stabiele loop- en schakel eigenschappen garanderen voor ELKE geproduceerde ketting en bovendien een maximale duurzaamheid te bereiken voor alle kettingen) wisselen wij zeer vroeg onze gereeedschappen, teneinde toleranties te reduceren.

Ook investeert KMC een groot deel van haar opbrengsten terug in verbeteringen/innovaties van het fabricageproces teneinde onze producten op het hoogst mogelijke nivo te kunnen aanbieden, overigens zal KMC nooit stoppen met innoveren en verbeteren.

Daarnaast is KMC bijvoorbeeld de eerste kettingfabrikant die zich bezig houdt met carbon footprint, welke voor onze X-series al is vastgesteld. ”

Marcel Kruithof namens BBB:
“Een duidelijke kettingentest om de duurzaamheid van kettingen. Uiteraard zijn wij erg blij met het resultaat van onze BCH-112L. Hieruit blijkt dat het dat de selflubricating eigenschap van deze ketting duidelijk hun voordeel hebben, zoals ook blijkt uit de ketting in Doorgetest op pagina XX van deze uitgave van Fiets. We willen nog wel even aangeven dat selflubricating niet betekent, dat deze ketting helemaal geen onderhoud vraagt. De coating zorgt er alleen voor dat er minder smering nodig is. Bij gebruik op de weg in droge omstandigheden kun je dan zeker tot 1500 km zonder onderhoud rijden. Bij het mountainbiken is dat uiteraard een ander verhaal. Tijdens het rijden komt er door de wrijving smeermiddel vrij. Maar als je na afloop van een tocht je fiets schoonspuit, dan zal ook die vrijgekomen smering van de ketting verdwijnen. Dan is het dus wel degelijk nodig om je ketting te smeren. Dat zou dan kunnen door een stukje te fietsen (wrijving creëren, waardoor smeermiddel vrij komt) of door de ketting zelf te smeren.

Het grote voordeel van de Self Lubricating ketting is volgens ons dan ook, dat je tijdens een rit geen last meer hebt van een piepende ketting. Dan wordt de ketting namelijk zelf gesmeerd. Bovendien verlengd de zelfsmering de levensduur van de ketting, omdat de ketting veel minder snel droogloopt. Onderhoud blijft (helaas) nog wel noodzakelijk.

Natuurlijk betreuren we het dat de twee andere kettingen minder presteren. BBB is echter continu bezig met het verbeteren van de kwaliteit van zijn kettingen. Mede daarom komen de BCH-91 en BCH-103 inmiddels uit dezelfde fabriek, als de BCH-112L. De door Fiets geteste kettingen zijn in januari 2011 verzonden naar de redactie. Op dat moment kwamen deze type kettingen nog van een andere fabriek. De BCH-91 en BCH-103 zijn nu van dezelfde kwaliteit als de BCH-112L, buiten het zelfsmerende gedeelte. BBB heeft echter ook voor 9-speed en 10-speed selflubricating varianten, met uiteraard dezelfde kwaliteit als de top tip! uitgeroepen BCH-112L uit deze test.”

Mike Smink namens Shimano Benelux:
“De wijze waarop deze kettingtest is uitgevoerd wordt door Fiets “een experiment” genoemd. Hierbij is gekozen om slechts één onderdeel van de performance van de ketting, namelijk de duurzaamheid, aan een test onderhevig te maken.

Door op basis van de factor duurzaamheid één specifieke ketting aan te bevelen zonder enig recht te doen aan het belang van, of het effect op de schakelprestaties, is een eenzijdige en in de optiek van Shimano een incompleet advies. Vermeldenswaardig hierbij is dat Fiets in November 2010 de Shimano Dura Ace ketting (dezelfde als in deze test) als overtuigende winnaar uitriep van een vergelijkende kettingtest onder 21 kettingen. Hierbij is het opvallend dat de Dura Ace ketting, naast de eveneens van Shimano afkomstige 105 ketting, als enige met de score “10” worden beoordeeld op de factor “Levensduur”. Fiets schrijft in hetzelfde artikel over Shimano’s Dura Ace ketting: “De grote winnaar. Schakelt top, gaat extreem lang mee en ziet er fraai uit.

Technische noot: Shimano adviseert alleen gebruik te maken van originele Shimano onderdelen. Alle Shimano componenten worden ontwikkeld volgens de systeemfilosofie van Shimano. Ze worden geconstrueerd, ontworpen en gefabriceerd om perfect met elkaar samen te werken. Om tot de beste prestaties te komen, moeten de onderdelengroepen van Shimano altijd in hun geheel worden gemonteerd. Alle afzonderlijke componenten binnen een groep zijn er namelijk nauwkeurig op afgestemd om als een systeem te functioneren.

Door het integraal koppelen van 6 verschillende kettingen en deze aan een test te onderwerpen wordt niet enkel de schakelprestatie beïnvloed, maar ook de slijtage. Shimano hanteert – bewust – andere toleranties met betrekking tot speling dan andere producenten, waarmee ook de 0-meting als uitgangspunt (de lengte van de schakel) afwijkende metingen zal opleveren tussen de verschillende kettingproducenten. Hierdoor is de juistheid van de conclusies arbitrair.

In de test wordt aangegeven dat de Shimano Dura Ace/XTR ketting in nieuwstaat al ruimer is, wat uiteraard niks zegt over de slijtage van de ketting. Door deze te meten via de Rohloff manier, overschrijdt de ketting eerder de slijtage limiet, terwijl een meting met een Shimano kettingmeter een ander resultaat op zou leveren. Om de slijtage van een Shimano ketting te meten, moet er gebruik worden gemaakt van een speciale tool, de Shimano kettingmeter.”

Ichtegem

Dit was de eerste startplaats van het pinksterweekend en eens een normaal café als inschrijving lokaal

Met 4 waren we rond 8uur de baan op voor 60km West-Vlaamse wegen

De eerste 8km konden tellen als opwarming want we kregen de ene na andere kleine heuvels te verwerken: en ook de wind wilde natuurlijk niet mee

Maar de zon en vergezichten die we kregen maakte van deze tocht een pareltje

En we waren hier niet alleen want meerdere inrichters hadden ook voor deze streek gekozen zoals Maldegem-Kemmel en ook nog de fietsers die gestart waren in Jabbeke gestart waren en zo was het toch even opletten om niet in een verkeerd groepje te belanden

Maar dank zij de goede uitpijling konden we rustig ons parcours afwerken

We vonden het alleen jammer dat er geen stopplaats of rustplaats was voorzien en in deze streek een café of terrasje te vinden is een hele opgave

Want ondanks dat we steeds kleine dorpskernen naderden fietsen we altijd rond de dorpjes zodat de extra drinkbus goed van pas kwam

Ondanks dit kleine minpunt kregen we toch een leuk parcours te verwerken en ook de kleine omleiding door een vinken zetting kon de pret niet drukken

Eind goed al goed al was de laatste helling er misschien te veel aan voor iemand

Even goed nagenieten op het zonnige terras en we konden terug huiswaarts keren

Gent

Als tweede rit werd gekozen voor Knesselare-Gent-Knesselare en wij kozen Gent als startplaats

De wielerpiste Eddy Merckx deed dienst als inschrijving lokaal en met zijn ijzeren trappen was dit niet evident om met race schoenen deze te beklimmen

Met een mooie groep gingen we op pad en we hadden geluk deze morgen want in dit eerste deel kregen we meewind en dit mocht wel eens

De tocht die al jaren dezelfde is had dus voor ons geen geheimen en dit is altijd spijtig: maar niets aan te doen

Maar met de juiste mensen en goed gehang maakt door mede fietsers was het eerste gedeelte in een mum van tijd afgelegd ook vroegere starters pikten aan of werden ingehaald

Wat niet altijd op gejuich werd onthaald ook de ra...n werden ingehaald en de ene broer begon tegen de andere :niets slechts hoor

Eindelijk de stopplaats en konden we even rusten en de innerlijke mens verfrissen

Het tweede deel werd een stuk rustiger aan gepakt want één van onze ouderdomsdeken fietste mee: samen uit samen thuis en niemand er af rijden want daar staat onze club voor

In Hansbeke hadden we pech iemand had een lekke band en natuurlijk werd er gewacht en geholpen voor we rit verder aflegden

Zonder verdere brokken waren terug aan onze startplaats: prima gedaan JEAN

Nu nog naar huis met de fiets en deze geslaagde rit zat er op

Zwalm

Dag drie van het verlengde bracht ons naar de Zwalmstreek opnieuw kozen we er voor om met de fiets naar de startplaats te rijden

Opnieuw waren we vergezeld door een schitterende zon dus deze dag kon al niet meer stuk

Na een kleine 20km waren we ter bestemming en konden we ons laten Inscannen voor de 55km lange tocht

Maar opnieuw kozen we er voor om ons eigen ding te doen en af te wijken van het parcours

We kozen er voor om terug te keren via Oudenaarde zodat deze rit een pak kilometers meer op de teller zouden brengen

Via de N46 ging het snel naar deze stad om daar dan onze stop in te lassen

Bij de zeer bekende bakker aan de ophaalbrug konden we op het terras genieten van de lekkere koffie en voor het vrouwtje een bijpassende koek

De zon begon feller en feller te schijnen dus was het tijd om de laatste 28km aan te vatten

De eerste 12km reden we ons eigen tempo om daarna aan het sluizen complex aan te sluiten bij andere fietsers

Nu ging het plots een stuk sneller want er zaten snelle mannen tussen en zoals u weet als er een vrouw aansluiten willen de meeste tonen hoe snel ze wel zijn: waar hebben we dit nog gezien?

Drie dagen zon drie dagen fietsen en drie dagen genieten meer kun je echt niet verlangen als wielertoerist

En met 250km voor de drie dagen meer dan geslaagd

PS

Nu de zon schijnt en de natuur ontluikt word het voor sommige ook eens tijd om de fiets eens goed te kuisen

Want niets is zo vies als een slecht onderhouden racefiets: een wit stuurlint moet wit zijn en niet grauw of bijna zwart van de viezigheid of plaats dan meteen een zwart stuurlint

Over de kledij dan: een beetje fietser zit netjes in het zadel en niet met een allerhaartje van fietskledij van vervlogen tijden of van verschillende clubs of ploegen

De fiets dan: fietsers met een beetje respect voor hun matriaal zorgen er voor dat deze prima verzorgd is want vuiligheid van 3 weken oud is echt geen zicht voor een racefiets

Om over de benen dan nog maar te zwijgen

Groetjes

Myriam & Dirk