Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
MYRIAM & DIRK......................... Mail : dirk.haes@pandora.be The BLACK SPINNERS
15-11-2009
8STE TURFSTEKERS VTT
8Ste Turfstekers VTT
Het stormweer van de afgelopen nacht voorspelde niet veel goeds om in Zelzate aan een vtt deel te nemen
Vandaag geen parkeer problemen dank zij de grote parking en in de grote sporthal was er plaats voor iedereen
Na de zeer lekkere koffie (kregen we dat maar altijd ) en de verplichte inscanning was de tijd om aan de trip te beginnen: met het gezelschap van een fikse regenbui werden de eerste kilometers afgelegd
Het bonte gezelschap had er deze morgen zin in naar het gekwebbel te horen maar eens in het veld verstomde het snel
Na amper 9km kregen we al de bevoorrading wat toch een beetje te vroeg was maar ze was in orde en dat is steeds een pluspunt
Na deze stop splitste hier het parcours en de groep in twee gedeeld: met 6 gingen we voor de 35km en dit onder een strak tempo
Langs veldwegels en boswegels werden de kilometers afgelegd: ook hier hadden de inrichters hun best gedaan om ons zo een gevarieerd parcours voor te schotelen
Ondanks de slechte banden keuze werd het toch een leuke rit en konden we ons terug eens goed uitleven
Maar ook aan deze tocht kwam een einde en aan de zeer goede afspuitplaats werd de modder van de fiets verwijderd
Na de douche en de Leffe konden we terug huiswaarts keren
Met droog weer ging het richting Steenhuize voor de 16de rit van het winterseizoen
Na vlot een plaatje te hebben gevonden voor de wagen konden we ons klaarmaken om aan deze tocht deel te nemen: met regenvest want het was ondertussen beginnen regenen
Maar niets zou ons vandaag stoppen en zeker niet een paar regendruppels: en de eerste kilometers waren vlak tot lichtheuvelachtig en bijna zonder modder dus prima als opwarming
Eens de splitsing voorbij begon het stevigere werk maar nog steeds zonder te veel modder :en de Muur kwam steeds dichterbij
Maar eerst nog het stuk langs de spoorwegen :de NMBS had nog een vrachtwagens te veel met kiezelstenen en deze hadden ze netjes op het parcours uitgekieperd maar het is wel verdomd last om daar op te fietsen
In Geraarsdbergen konden we niet anders dan de voetjes op de grond te zetten om een zijkant naar boven te klauteren
Het volgende opstakel was het abdijpark maar ook hier geen problemen voor ons beiden en na een rondje door het park ging het nu snel richting Muur
En dan nu de MUUR de trots van Geraarsdbergen de scherprechter van de ronde de kuiten bijter van de dag
Samen reden we naar boven samen genieten van deze klus die pas begint bij de derde bocht :maar vandaag was het de kunst om de gevallen bladeren een beetje te ontwijken want deze lagen er heel glad bij
Na de kapelbergkregen we de eerste bevoorrading en naar jaarlijkse gewoonte was deze dik in orde
Lang konden we niet genieten daar was het toch iets te fris voor :nu begon de fun pas echt modder,korte knikjes en technische stukken en niet te vergeten de lange rechte paden waar het gas eens goed open kon
De traditionele tocht door de Gavers ontbrak deze morgen ook niet maar hier geen stop dit jaar deze lag een paar kilometers verder
Maar voor we deze bereikten mochten we terug langs de sporen fietsen maar de kiezelstenen waren blijkbaar allemaal al opgebruikt en werd het ploeteren door de modder
Na nog eens goed te hebben volgetankt konden we aan de laatste 10 km beginnen en het zouden niet van de gemakkelijkste worden
Te beginnen met het deel naar de Zandbergen deze lange dreef was terug bezaaid met plassen en diepe kuilen :na eventjes terug op adem te zijn gekomen lag de Beverberg klaar om op te stormen en 40km ging het nog behoorlijk vlotmaar het stuk rond de kerk waar we plots te maken kregen van verdomd harde tegen wind
Gelukkig waren de laatste kilometers in dalende lijn en konden we rustig binnen fietsen
Na het afspuiten van onze trouwe tweewieler was het tijd om zelf ons van de modder te ontdoen :en het was nodig
Sunparks organiseert voor de 7de keer het 'Sunparks Mountainbike Weekend'. Van 20 tot 23 november staat Sunparks Kempense Meren weer helemaal in het teken van het mountainbiken.
Bikers kunnen van 20 tot 23 november hun hartje ophalen in Sunparks. (foto sunparks)
Tijdens dit weekend overnacht je drie keer in een vakantievilla. Op zaterdag en zondag kan je deelnemen aan drie bewegwijzerde MTB-tochten (zaterdag: 30 km - 50 km - 70 km / zondag: 25 km - 40 km) over een bosrijk en zanderig parcours.
Voor de kleintjes is er zowel op zaterdag als zondag een speciaal parcours uitgestippeld, namelijk de Kids Trophy. Zij fietsen onder begeleiding van KBWB-monitoren, maar ook de mama's en papa's mogen meefietsen.
Gedurende het weekend worden deelnemers voorzien van informatie over de laatste biketrends. Op vrijdag staat er een infosessie met welkomstdrink op het programma en daarnaast is er ook een GPS Workshop en demonstratiestand.
Sunparks beschikt over een eigen fietshersteldienst. Voorts kunnen deelnemers genieten van een gratis bikewash, deelname aan een prijzentombola, diner op zaterdagavond en doorlopend toegang tot Aquafun.
Na deze midweek vtt is het winterseizoen al een heel eind gevorderd: het afgelopen weekend konden we met gemengde gevoelens afsluiten
De rit op zaterdag was voor vele een kleine ramp: de startplaats is anno 2009 niet geschikt om zo een evenement te verwerken (geen parkeerplaatsen of vind men het normaal dat we op of voor andermans huis parkeren met alle schade tot gevolg: geen douches die deze naam waardig waren en dan de modder brij voor de inkom
De rit van zondag was op dat gebied een pak beter: een zeer gevarieerd parcours een mooie ruime sporthal zeer goede douches en meer parkeermogelijkheden
De rit van woensdag: wie vroeg was had plaats om de wagen dicht te parkeren de andere stonden soms honderden ver wat normaal is als er meer dan 2000 deelnemers zijn: jammer het kleine startlokaal deze was niet voorzien voor zo een massa
En naar jaarlijkse gewoonte waren er terug veel niet mountainbikers bij die hier pas hun eerste of tweede ritje rijden in het veld met alle gevolgen erbij
Het volgende weekend zal terug geen gemakkelijke klus worden met op zaterdag de topper in Steenhuize waar de opkomst terug massaal zal zijn
Zondag kunnen we dan afsluiten op het snelle en bosrijke parcours van Zelzate dus allen teug op post
Tijdens de week zijn we nu een wielercursus aan het volgen (spinning op hartslag en kracht ) en dit met professionele begeleiding
Dus geen zotte kuren of knieën kapot draaiende oefeningen maar wel gecontroleerd spinnen als er nog kandidaten zijn kom er dan snel bij want de plaatsen zijn beperkt
Op de dag dat men de doden uit de eerste wereldoorlog eert waren we present in Kruishoutem om de traditionele 11/11 vtt te fietsen
Terug waren we hier niet alleen in de kleine start lokaal: samen met de vaste kern van Heirnis zouden we 38 km lange rit rijden
Al naar een paar honderd meters doken we het veld in en meteen was al raak: maar gelukkig was maïs van het veld gehaald anders zouden pas echt in de problemen zijn gekomen
Met zijn vijven ging het richting Nokere waar de bekende helling driemaal overwonnen diende te worden
De omgeving van Lede leende zich uistekend om er een pittig en bij wijlen een glibirige tochtje van te maken
Het zwaarste stuk van het parcours lag vlak voor de bevoorrading: en valpartijen konden niet uitblijven
De bevoorrading na 20km hadden we al beter meegemaakte bij deze tocht: de afgelopen jaren werden we daar meer verwend
En nu terug:nog 18km lag op ons te wachten en terug werd er vaart achter gezet
Het deel richting Mullen werd door allen als schitterend ervaren en als toetje mochten we de Mullen heuvel opstormen: met een 46x11 ontploften de benen bijna
Met nog een paar bospaden in de omgeving van Kruishouten kwam er ook een einde aan deze rit
Deze voor mij meer dan geslaagde dag (en ik denk voor de andere ook)met zijn grappen en grollen was er terug ééntje om in te kaderen
Na de prima afspuitplaats konden we ons ook een beetje fatsoeneren in de zelfs gemaakte douches :het water was lekker warm maar de tent mocht toch een beetje warmer geweest zijn en naar ik vernomen heb was het bij de dames niet beter integendeel
Moozes gaat binnenkort verhuizen. Daarom houdt de fiets- en cyclefashionfabrikant uit Meerhout op 28 en 29 november een verhuisverkoop met heel wat mooie aanbiedingen.
Ludo Dierckxsens verhuist weldra met Moozes naar een andere locatie in Meerhout. (foto moozes)
Moozes neemt binnenkort zijn intrek in de Vaartstraat 1 in Meerhout, op ongeveer 2 km van de huidige locatie. Als er bij de afwerking van het nieuwe gebouw geen extreme vertragingen opduiken is de verhuis voorzien voor eind december.
Naast de verhuisverkoop in Meerhout op 28 en 29 november, geeft Moozes ook het beste van zichzelf bij onze Noorderburen. Afgelopen weekend stond er in Helmond de jaarlijkse herfstshow op het programma. Gemist? Geen nood, want op 12 en 13 december wordt dit alles nog eens herhaald.
Cyclewear-fabrikant Tifosi is opnieuw in de prijzen gevallen. Het Dolomite-model werd door het Amerikaanse Single Track-magazine uitgeroepen tot 'best of MTB 2009'.
De Tifosi Dolomite Magnesium weegt nog geen 26 gram en is uitgerust met hydrofiele neus en oorpootjes. De meekleurende en geventileerde Back Country Orange lenzen gaan terug naar 15% lichtdoorlatendheid bij zonnig weer.
De ventilatie zorgt voor een verhoogd luchtweerstand en gaat het beslaan van de lenzen tegen. De Dolomite is ook verkrijgbaar in verschillende kleuren monturen met verwisselbare lenzen en met meekleurende polariserende lenzen.
Eerder dit jaar werd een ander model van Tifosi, de Slip, al uitgeroepen als testwinnaar door Mountainbike Plus.
Vandaag was het één van de verre bestemmingen deze winter Maldegem een stadje gelegen op de grens met West-Vlaanderen
Deze vtt rit hadden we in de afgelopen al meerdere malen gefietst en steeds konden we terug kijken op een geslaagde rit
Vandaag koos de groep voor de 35 km lange afstand: de eerste kilometer was terug asfalt en het spook van de voorbije dag dook weer op maar daar kwam snel verandering in toen we het veld indoken
Lange lastige stukken polder veldwegen kregen we voorgeschoteld en dit samen met de toch wel kille en frisse wind zodat de hartslag direct de hoogte inging
Boswegen afgewisseld met veldwegen dit zouden we 35 km lang te verduren krijgen: wat een verademing met de dag ervoor
Na 16 kregen we de bevoorrading en ook deze was in orde maar de snijdende wind noopte ons om snel weer op de fiets te zitten om de lichaamstemperatuur op pijl te houden
Een deel van de groep die zo stilaan op elkaar afgesteld raakt koos om verder de 35 te fietsen andere kozen voor de kortere afstand
De kilometers in dit vlakke land vlogen voorbij zonder echt gas te geven en na 36km was deze jammer genoeg al voorbij
De prima afspuitplaats en de zeer goede douches maakten het plaatje volledig en de gratis Ename werd door vele gesmaakt
Voor de eerste maal ging het vandaag richting Astene voor de Walter Godefroot vtt en het was met een bang hartje
Eens aangekomen begon het al goed: geen parking dus dan maar een plaatje gezocht in een woonwijk
En nu op naar de inschrijving: nog niet gestart en we konden al door de modder rijden dat beloofde voor na de rit
De inschrijving lokaal was een tunnel tent waar anders het mini voetballers spelen: maar het was toch gezellig
Na de nodige formaliteiten konden we aan de tocht beginnen en door de regen van de afgelopen dagen zou het een zware klus worden(dachten we)
De eerste honderden meters door het park waren hoopvol voor de rest van de tocht
Maar al snel zaten we op asfalt te rijden en daar waren we niet voor gekomen
Met hier en daar nog een stukje veldwegel te hebben gekregen zaten we bijna in Semmerzake en dachten we nu gaat het echt beginnen
Maar plots stonden we al aan de bevoorrading in Gavere en met 18 km op de teller hadden we amper één zwaar stuk voor de wielen gekregen
Over de bevoorrading niets dan lof deze was uitstekend: en eens de suikers terug op pijl konden we aan het tweede deel beginnen
Nu zou het beginnen maar terug bleven we op onze honger zitten te veel baan te veel asfalt en beton
Enkel het bos van Nazareth bracht even het vtt gevoel terug naar boven maar het was van korte duur: jammer
Door de regen in de laatste kilometers konden we toch tonen dat we aan een vtt hadden deelgenomen
De afspuitplaats was dik in orde en zoals het moet zijn en nu op naar de douches
Deze waren niet voorzien voor een massa evenement:6 sproeikoppen met amper water dat dan nog niet warm was en twee kleine kleedkamertjes daar konden we het meedoen: en de dames mochten dan nog honderden meters ver gaan om zich schoon te maken
De gratis boterham na de rit was lekker en werd gretig verorbert maar deze maakte de dag niet goed: een gemiste kans
En nu naar huis maar eerst terug door de modder aan de startplaats die door de regen echt goed vettig was geworden
Vandaag hadden we echt veel meer verwacht: zo een streek zo een locatie vele clubs zouden maar al te graag een rit met deze mogelijkheden organiseren
Gavere, Dikkelvenne, Semmerzake en de Zwijnaardse Scheldemeersen wat een vtt parcours: misschien voor de volgende editie
Voor de meeste fietsers zit het wegseizoen er zo goed als op. Bezig blijven is weliswaar de boodschap, anders start je het nieuwe seizoen al met een te grote conditionele achterstand.
Om toch actief te blijven sporten kiezen de meeste fietsers in de eerste plaats om de mountainbike van stal te halen. Lopen, poweren in de fitness of spinnen behoren ook tot de geliefkoosde winterse bezigheden.
Bij deze opgenoemde activiteiten verliest men echter meestal één ding uit het oog. Het zijn stuk voor stuk inspanningen waarbij andere spieren worden aangesproken en soms heel extreem belast worden. Hierdoor kunnen ze zo beschadigd worden dat een verplichte inactiviteit volgt.
Om dit ten allen tijde te vermijden is het aan te raden om na de inspanning eiwitrijke voeding of supplementen te gebruiken. De Pure Whey van Performance levert hiervoor op een snelle manier zijn bijdrage tot recuperatie, spierherstel en spieropbouw.
Door deze proteïneshake net na de inspanning te nemen voorziet Pure Whey het lichaam op zeer efficiënte wijze van eiwit met een goed aminozuurgehalte. Hierna herstellen de zwaar belaste spieren zich zeer snel waardoor ze weer optimaal kunnen functioneren.
Daarnaast bevat Pure Whey ook de hoogstnodige mineralen zoals calcium en magnesium plus de meest belangrijke aminozuren, glutaminen en BCAA's. In de trainingsperiode ter voorbereiding van het nieuwe fietsseizoen kan Pure Whey dan ook aangewend worden voor het opbouwen en bewaren van de spiermassa.
De wei-eiwitten die Performance gebruikt in zijn Pure Whey worden door middel van microfiltratie uit melk gehaald. Hierdoor kunnen ongewenste componenten zoals vet verwijderd worden. Pure Whey is daarom eveneens aan te raden bij een eiwit dieet. Het is makkelijk te mengen met melk of water en geeft geen opgeblazen gevoel na het drinken.
Elke verpakking van 900 gram Pure Whey is gelijk aan de hoeveelheid wei die men uit 140 liter melk kan halen. In negen verschillende smaken in potten van2000 of 900 gram en in 30 grams zakjes waarvan de inhoud juist voldoende is voor één shake.
Ocharme het zitvlak van Geert Lammens! De fervente wielertoerist uit Wichelen legde dit jaar al 46.000 km af, dat zijn er gemiddeld 150 per dag. Hij wil er dit jaar nog 50.000 op de teller hebben.
Geert Lammens vindt van zichzelf dat hij te extreem bezig is. (foto bc randonneurs)
"Eerlijk gezegd vind ik zelf dat ik te extreem bezig ben", zegt Lammens in Het Nieuwsblad. "Gemiddeld heb ik dit jaar zo'n 150,4 kilometer per dag gefietst."
"Tel er de dagen dat ik thuis bleef niet bij, en je komt uit op 174,2 kilometer per dag. Goed gek, zie ik je denken, maar het wordt een eenmalig huzarenstukje."
Het idee om 50.000 kilometer op een jaar te rijden, groeide bij Lammens toen de crisis toesloeg. "Ik werk bij Volvo Trucks in Gent en ben vaak economisch werkloos. En ik ben gescheiden. Dus heb ik tijd genoeg om te fietsen."
"Momenteel staat mijn teller op 46.500 kilometer. Als ik gezond blijf moet ik het halen, al ga ik wel nog tien dagen skiën in december."
"50.000 kilometer, het zou een overwinning op mezelf betekenen. Fysiek gaat het prima, maar mentaal is het loodzwaar. Dat móeten fietsen, dat weegt."
"Mijn dochters hebben ook meer dan me lief is bij mijn ouders moeten logeren omdat ik moest fietsen. Zij verdienen meer quality time volgend jaar. En ik hoop dat de crisis snel overwaait zodat ik meer mag werken."
9 KEER DE RONDE VAN VLAANDEREN
Met zijn 50.000 kilometer moet Geert zowat de meest fervente randonneur van het land zijn. Hij schuwt dan ook geen uitdaging. 'Ik reed al negen keer de Ronde Van Vlaanderen, viermaal Parijs-Roubaix, driemaal Milaan-San Remo, de Amstel Gold Race... De Ronde Van Lombardije is de enige klassieker die op mijn palmares ontbreekt.'
Geert Lammens deed ook mee aan de 'echte' Ronde van Frankrijk. "Randonneurs rijden letterlijk Frankrijk rond, langs de landsgrenzen. Dat betekent 5.079 kilometer in 22 dagen. We kregen 52 cols onder de wielen geschoven. En niet de minste, zoals de Tourmalet en de Galibier."
Geert Lammens: 'Ik drink en eet wat ik wil'
Om zijn extreme sport te beoefenen, leeft Geert zeker niet als een pater. "Ik drink en eet wat ik wil. Heb ik zin in een Duvel of een trappist, dan drink ik er een. Meestal meer dan een."
"Tijdens de Ronde van Frankrijk heb ik me echt laten gaan in de talrijke fantastische restaurantjes. Maar ik at het vaakst biefstuk friet met veel mayonaise en een liter rosé erbij. Daags nadien meer dan 300 kilometer rijden was geen probleem."
FIETS VAN NOG GEEN 1000 EURO
"Ben ik een topsporter? Geen idee. Ik sta alleszins niet onder medische begeleiding en ben haast nooit ziek. Ik luister naar mijn lichaam en dat kan de inspanningen aan."
Geert Lammens: 'Hoe duur de fiets ook, je moet toch zelf trappen'
"Een randonneur is ook geen competitiebeest. Het gaat me niet om winnen of snel rijden. Neem nu mijn weekendtocht van 437 kilometer: daar haal ik gemiddeld tussen de 27 en de 28 kilometer per uur."
"Duur materiaal heb ik ook al niet. Ik heb geen geld voor gesofisticeerde carbonfietsen en alle nieuwe snufjes. Ik heb twee degelijke bikes van nog geen duizend euro. Je moet, hoe duur de fiets ook, toch zelf trappen, hoor. Veel en ver rijden, genieten van het landschap en veel foto's nemen, dat is mijn ultieme doel", aldus Lammens.
PROFS HALEN TOT 40.000 KM
De prestatie van Geert Lammens doet zelfs profwielrenners duizelen. "50.000 kilometer per jaar is extreem veel", zegt Johan Museeuw. "Chapeau voor die kerel."
Johan Museeuw: 'Chapeau voor die kerel'
"Ik was een trainingsbeest, maar zoveel zal ik zelden gehaald hebben. Ik heb er geen idee van hoeveel kilometer ik precies per jaar reed, ik hield dat niet bij."
Nick Nuyens haalt er de rekenmachine bij. "Ik heb met 70 wedstrijddagen geen superdruk jaar achter de rug", zegt hij. "Vermenigvuldig dat met 200 en je zit aan 14.000 kilometer."
"Reken er de trainingen bij en ik schat dat ik tussen de 35.000 en 40.000 kilometer per jaar op de fiets zit. Sommige profs zullen daar wel boven zitten. Maar 50.000 kilometer voor een wielertoerist is ontzettend veel."
Bio-Racer richt zijn pijlen nu ook op de individuele fietser. Hiervoor heeft de fabrikant uit Tessenderlo de kledinglijnen doorontwikkeld, om aan de wensen van elke veeleisende fietser te voldoen.
De Anato-line werd volledig herzien. (foto bio-racer)
Het Bio-Racer topgamma, de Anato-line, is volledig herzien. De focus hierbij lag op de introductie van nieuwe, kwalitatief hoogstaande materialen in een vooruitstrevend design.
Speciale aandacht ging hierbij naar de broeken. Deze zijn vervaardigd uit de beste lycrasoorten en voorzien van de beste zemen die vandaag op de markt zijn.
Het Bio-Racer standaardgamma, de Uni-lijn, is aangevuld met een aantal specifieke kledingstukken, zoals een crossbroek met volledig doorlopende ritsen aan de broekspijpen.
De Bio-Racer accessoires zijn compleet vernieuwd. Overschoenen, mutsen en handschoenen werden compleet gerestyled, met een speciale focus op ergonomie en veiligheid.
Droom je ervan om professioneel mountainbiker te worden? Of wil je liever gewoon als ontspanning met je mountainbike de bossen veroveren? Wielerjournalist Roel van Schalen zet je op weg met zijn nieuwe boek.
Het rijkelijk geïllustreerde boek 'Challenge: word mountainbiker!' helpt je om stap voor stap de mountainbikesport onder de knie te krijgen.
Je krijgt alle informatie die je nodig hebt: waar moet ik op letten bij de aanschaf van een fiets? Wat zijn de voor- en nadelen van bepaalde materialen? Wat zijn de optimale trainingstechnieken? Hoe bereid ik me voor op een mountainbikemarathon van 60 of 100 km? Welke wedstrijden zijn er zoal?
Met uitgekiende trainingsschema's, nuttige tips en inspirerende verhalen van Sven Nys en Roel Paulissen, is dit boek een must voor elke man én vrouw die zich de sport eigen wil maken.
Het bevat tevens een overzicht van de mooiste mountainbiketochten, -routes en alle MTB-clubs in België. Neem de uitdaging aan en word mountainbiker!
3dagen duurde het Allerheiligen weekend 3dagen konden we onze hobby beoefenen en we hebben er van genoten
3dagen mtb 3verschillende streken van het bosrijke Knesselare langs het vlakke Gentse landschap tot aan de Vlaamse Ardennen grenzende Zwalmstreek
Langs met bloemen versierde kerkhoven door god vergeten dorpjes en door omgeploegde velden
Met duizenden waren ze weer op post de vtt rijders de mannen en vrouwen die zich door niets of niemand laten tegen houden: regen nog wind koud of warm steeds staan ze op post om hun geliefkoosde sport te beoefenen
Geen helling te hoog geen afdaling te steil steeds gaan ze ervoor: geen gezaag van het is te koud of te zwaar maar er gewoon voorgaan dat is de geest
Het echte blijven steeds komen en dit al vele jaren: de baanjannetten en de veldcoureurs zien we elk jaar komen met hun tot in de puntjes verzorgde uitrusting en met glimmende machines
Van de vele die het proberen blijven er jammergenoeg maar een paar doorbijters over die het zware labeur volhouden en we elke week terug zien
Al dertien (geluk of ongeluk getal ) ritten zijn er achter de rug nog 26 te gaan één derde is afgelegd
Zaterdag staat een nieuwe organisatie op ons te wachten: de Walter Godefroot VTT dus allen daarheen.
Met plenzende regen ging het deze ochtend richting Zwalm en dit samen met de regen van de afgelopen nacht voorspelde deze tocht niet veel goeds
Deze 3de tocht van het Allerheiligen weekend staat bekend voor zijn moeilijkheidsgraad en zijn zeer afwisselende parcours
Veel van de vaste mede fietsers waren deze morgen niet op post in de gezellige ingerichte cafetaria: maar de echte waren er wel
Samen met mijn echtgenote zouden we de voor de grote toer gaan en het zou ons niet spijten
De eerste honderden meters werden zeer rustig afgewerkt want de eerste hindernis lag al op ons te wachten: een kleine heuvel die we nog vlot op de middenplaat naar boven fietsten
Vanaf dan waren we vertrokken voor 50km fietsplezier: hier geen vlakke wegen of droge wegels
De inrichters hadden er voor gezorgd dat we zo wat alles te verwerken kregen wat deze streek te bieden heeft
Van pittige hellingen tot steile afdalingen van redelijk goed berijdbare tot onmogelijke te berijden paden
De valpartijen waren deze morgen niet te vermijden door het gladde parcours: meerdere fietsers hebben we in het prikkeldraad zien hangen
De bevoorrading ergens op een boerderij (waar weet ik niet) was terug zoals het moest zijn
Het tweede deel was nog 38 km lang dus lang konden we niet blijven talmen
Terug kregen we alles te verwerken terug was het zweten, stompen en afzien met deze kleigrond: vandaag waren we blij als we eens een stukje asfalt te verwerken kregen en konden we dan een beetje recupereren
Maar de kers op de taart van deze loodzware tocht was de Molenberg deze spekgladde heuvel kon er deze morgen nog wel bij na alles wat we al te verwerken hadden gekregen
Met nog een tochtje langs de Ijzermolen en het verharde pad langs de Zwalmbeek zat deze rit er eindelijk op
Aan de goede afspuitplaats konden we de pakken modder van de fietsspuiten om ons daarna zelfs eens goed af te spuiten
De Halloween koek die we aan geboden kregen smaakte dubbel zo goed na deze zware klus
Zij die niet konden,mochten of durfde deze morgen hebben een schitterende tocht gemist .jammer
