Ik ben Haes Dirk
Ik ben een man en woon in Zwijnaarde (Belgie) en mijn beroep is technisch bediende bij Warringtonfire gent.
Ik ben geboren op 10/06/1959 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen -mtb -spinning -vakantie.
Fietsen is mijn vrijheid
en uitlaatklep
MYRIAM & DIRK......................... Mail : dirk.haes@pandora.be The BLACK SPINNERS
04-01-2009
2DE HEIRNIS VTT
2de Heirnis VTT
4 januari de eerste zondag van 2009 en de tweede rit als Black Spinner
Koud en kil was het deze morgen in Gentbrugge waar we zouden starten voor de 2de Heirnis vtt het plaatselijke dienstencentrum was de startplaats deze ochtend .Na de koffie en de inscanning konden we aan de rit beginnen, de eerste kilometers konden we ons prima opwarmen in het veld en bos wegels .Eens op temperatuur konden we op het vlakke parcours het gas open draaien en nog eens lekker knallen .Via Heusden bereikten we al na 10km de bevoorrading en deze was meer dan in orde . Voor het tweede deel van de rit gingen we over naar het 50km parcours waar we achteraf geen spijt van hadden met kilometers lang geen asfalt of beton wegen en enkel maar veldwegen was het lekker biken in de Scheldemeersen.In Melle kwamen de beide parkoersen weer samen en was het ook bijna gedaan met de onverharde wegen de asfalt en beton wegen kregen nu de boven hand op de kilometers lange Scheldedijk konden we ons nog eens lekker leeg rijden met nog een bospark aan het einde van de rit zat deze er op
Met 38 km op de meter konden we terug kijken op een leuke zondagmorgen
3 januari de eerste solden dag maar ook de eerste mountainbike tocht van 2009
Erembodegem is traditie getrouw de eerste vtt van het nog prille nieuwe jaar
De kantine van de plaatselijke voetbalploeg was deze morgen het startlokaal na de koffie en de inscanning konden we aan de eerste 30km tocht van het jaar beginnen .Door de vrieskou lag het parcours er beton hard bij wat soms zo zijn voordelen heeft geen kuiswerk aan de fiets en minder modder in de wasmachine
Er zijn ook nadelen verbonden aan de vrieskou koude handen en voeten en door de hogere snelheid meer kans op valpartijen .De tocht was bijna een kopie van de vtt in Haaltert dus licht heuvelachtig en bijna geen wegen .Jammer dat de bevoorrading op 22km lag en dat op een tocht van 30km .Zonder echte uitschieters zat deze er snel op .Veel kan men over deze organisatie niet schrijven en door het mistige weer kan men ook niet veel neerpennen over de streek .Alles was zoals het moest zijn en meer moet dat niet zijn .
2008 was een bewogen jaar een jaar van oorlogen vallende regeringen en hoge brandstof prijzen.2008 was niet alleen maar kommer en kwel maar ook een jaar met schitterende momenten .Voor de fietsliefhebbers kon 2008 beter de zon heeft ons te veel in de steek gelaten en de regen viel met bakken uit de lucht.
Maar achteruit kijken is achteruitgaan dus leve 2009 .Samen met duizenden andere fietsers kunnen we van 2009 een schitterend jaar maken samen beuken tegen de wind samen zweten onder de brandende zon en samen schuilen voor de regen.Elkaar helpen met zij die met pech langs de weg staan elkaar steunen als het even te veel of te moeilijk word .Waar we elkaar en hoe we elkaar tegen komen is van geen enkel belang als we elkaar maar tegen komen dat is het belangrijkste .De fietskalender zit terug overvol en keuzes zullen moeten gemaakt worden alles fietsen is onmogelijk .Als de weergoden nu ook eens zouden willen meewerken dan kan 2009 al nu niet meer stuk
De laatste vtt van 2008 is zoals altijd in Leupegem met als startplaats sporthal het sportkot.Deze lastige en zware rit is de ideale afsluiter voor 2008 .Na de koffie konden we aan de 45 km lange tocht beginnen .Al na een kilometer was het klimmen geblazen de steile en met stenen bezaaide Ladeuze was een taaie klant de trapsgewijze afdaling was één van de gevaarlijkste die er zijn .De Kerselare als tweede kon ook tellen maar tijd om op adem te komen was er niet steeds hing het parcours van helling naar helling . Als uit schieter kregen we de Taaienberg nog voor de controle .Na deze prima bevoorrading kon ik aan het tweede deel van de rit beginnen samen met copain .De laaghangende zon en de strakke koude wind samen met de hellingen maakten van deze rit een zware dobber maar zoals de dag ervoor was er geen spatje modder te bespeuren en dat maakte ook veel goed .Maar samen bereikten we veilig de aankomst plaats het was prettig om nog eens samen te vlammen in de koude maar prachtige streek rond Oudenaarde .
Na het Kerst diner en de rust op kerstdag werd het tijd om nog eens een vtt ritje te rijden en naar goede traditie werd Astene uitgekozen. Het voetbalstadion van Deinze was de startplaats voor deze morgen .Na de inscanning kon ik aan de tocht beginnen Myriam die mee gekomen was ging met een vriendin shoppen in Deinze dus alle remmen los en vlammen maar.De ijskoude wind en de laaghangende zon zouden deze morgen meer last bezorgen dan het parcours zelf.
De eerste 10 km waren zonder modder of andere obstakels dus kon er stevig door gereden worden zelf de kasseien in Ooidonk waren een makkie deze morgen.In St. Martens Latem na 13 km konden we eindelijk nog eens mountainbiken de snelle en technische stukken volgen nu elkaar in een snel tempo op jammer dat we dit stuk na 19 km moesten verlaten .De bevoorrading na 20km was dik in orde .Nu we uit de bewoonde streek reden kreeg de wind vrij spel dus werd het stompen geblazen en met de laagstaande zon in de ogen was het verdomd lastig fietsen .Gelukkig was het parcours perfect te bereiden vandaag geen modder geen regen maar droog en hard door de vries temperatuur
Met 39km op onze meter waren we terug in het voetbalstadion waar we konden genieten van een warme douche en na de koffie in de kantine werd het tijd om naar huis te rijden en ons voor te berijden voor het feest van deze avond .
Ik denk de hele dag, en als ik denk, denk ik aan jou lach. Voor altijd in mijn hart, mijn dromen en naast me zijde. Weet dat ik niet kan wachten je weer te zien, je in de armen wilt houden, je kussen en je knuffelen . Eén ding moet je weten ik hou van jouw en blijf je altijd trouw. Dat is hoeveel ik van je hou. Niemand betekent zoveel voor mij zoals jij
Trots en fier zo voel ik mij trots van wat we het afgelopen jaar gefietst hebben fier voel ik me dat we dat steeds samen konden doen .Trots en fier ben ik dat Myriam terug al plannen maakt voor 2009 na een zeer geslaagde operatie
De Amstel Gold Race staat met ster genoteerd in 2009 samen met de Ronde Van Vlaanderen .Super trots zou ik zijn als we terug alle lotto cycling tours zouden kunnen fietsen.Nog 2 weken geduld moeten we hebben en dan kunnen we echt aan 2009 beginnen .De opgelegde rust zal haar eens goed doen haar nog nu meer verwennen dat is nu mijn taak .Maar mijn grootse taak is nu haar stil te houden en ze te doen rusten .Nu we 2 weken thuis zijn kan ik me volledig op mijn taak concentreren .Ben ik te trots om toe te geven dat we samen stonden te huilen toen we hoorden dat er een operatie nodig was verdomme neen .Ben ik te fier om te schrijven dat ik het moeilijk heb met alles wat nu op mij afkomt verdomme neen .Ons leven is van de ene op de andere dag volledig omgeslagen
Ik ben niet te fier en te trots om toe te geven dat mijn gedachten steeds ergens anders zijn mijn dagtaak is dan ook compleet veranderd.Een voorbeeld hoe mijn dag er nu uit zie: 5uur op staan alles klaarmaken en dan vertrekken 6uur vertrokken voor 8uren nee 10uur want we zitten tot over ons oren in het werk tussen de middag niet eten maar eerst naar huis eens zie of alles in orde is16u30 eindelijk naar huis maar eerst nog de bootschappen doen 17u30 eten klaarmaken 18u30 klaar maken voor een uurtje spinning de gedachten tijdens de spinning zijn er niet bij want eens terug thuis eerst de afwas doen want die was nog niet gedaan en dan de fiets kleding uitwassen alles opruimen en nog eens netjes stofzuigen en dan is het al 10u30 slapen neen eerst nog de papier berg in orde brengen, verzekeringen, mutualiteit, thuiszorg, rekeningen en alle betalingen in orde brengen
Om dan in slaap te vallen in de zetel om de volgende dag er opnieuw te kunnen invliegen ben ik te trots of te fier om te zeggen dat het klootte is neen maar ik doe het met veel overgave en trots. Als ik dan geen goed gezelschap ben niet lach of mijn blik op oneindig staat dan ben ik daar ook niet fier over maar we staan er voor en we gaan er voor een andere weg is er niet .Maar als ik dan de maandag thuis kom en ik zie de tranen over haar wangen rollen omdat ze een advies of een raad heeft gekregen heeft: en nu ga ik het nog mooi verwoorden we blijven bij elkaar wat er ook mag gebeuren: alle goede raad is welkom maar geen huwelijks adviezen en dan verlangt men steeds van mij of er niets aan de hand of dat er niets gebeurt is .Mijn gezin en mijn familie staat al 33 jaar steeds op de eerste plaats en zal altijd op de eerste plaats blijven en daar ben ik trots en fier over .Ik heb nog altijd mijn trots fierheid en eer.
Wachtebeke stond vandaag op de kalender een parkeer plaats vinden was deze morgen geen probleem op de reuze grote parking en dat was ook nodig want met 1328 fietsers .In de plaatselijke cafetaria konden we genieten van zeer lekkere koffie .Na de inscanning en het afscheid kus( Myriam was vandaag meegekomen) konden we aan de tocht beginnen.Met 3 trokken we vandaag het veld in en de eerste meters waren al verdomd lastig dat beloofde voor het vervolg.In het provinciaal domein waar we de eerste 10tal km fietsen is het de hemel voor mountenbikers alles is daar voor handen single tracks modder stroken en technische passages .Vandaag stond snelheid op het programma en het parcours leende zich daar prima voor .In de bossen rond Zelzate konden we ons eens echt laten gaan en genieten van het schitterende parcours .Met 23 km op de teller bereikten we de bevoorrading en of deze in orde was zelden zo een aanbod gezien .Met nog maar 11km te gaan konden we de gaskraan volledig open draaien en onze limieten opzoeken .Na het afspuiten van de fietsen ging de richting douches die lekker warm en ruim waren .Na koffie konden we met een goed gevoel terug huiswaarts keren om aan het kerst shoppen te beginnen.
Het parcours: voor 27-12-2009 42km, Ladeuzepad (betonpad), via het grindpad naar Kerselare (pittige beklimming). via enkele veldwegen terug naar Maarkedal, Spoorwegpad (veld), Stationsberg op, Toveressestraat (veld), Toveressepad, Nukerke dorp, Lindekepad (betonpad), hoevekouter (veld), Nederholbeekpad (klimt van 35 tot 62 meter, betonpad), Taaienberg (van 49 naar 82 meter), via de Kleiberg naar de bevoorrading. Verder via Hof te Fiennestraat, naar de Muziekbosstraat (van 89 » 118 meter), door de Muziekbos (bosweg), naar de Boekzitting (van 97 » 147.5 meter), Pierebos (veldweg) een stuk van het asbestpad, zo naar de Koekamer, Herpelveld (veldweg), Bierveld (veldweg), Onderbossenaar en via het Wolfkenspad en Gansbeekstraat terug. Voor de 42km ongeveer 10 hellingen. Bij goed weer worden er enkele veldwegen extra toegevoegd.
Voor de 30km en de 25km worden er steeds lussen afgekort.
Nu ik terug in mijn hoekje zit .Sorry, nu we terug in ons hoekje zitten waar we ons veilig en geborgen voelen kunnen we stilaan terug aan toekomst beginnen te denken .Woensdag wordt het verband van Myriam verwijderd en kunnen we terug een bijna normaal leven leiden .Maar tot het zo ver is het mijn taak om voor haar te zorgen en haar te verwennen .Deze dubbele dag taak doe ik met veel plezier want bijna 33jaar geleden heeft er iemand tegen ons gezegd in goede en in slechte tijden . Ja, bijna 33jaar zo lang zijn we al getrouwd om juist te zijn 26 december is onze trouwdag tweede kerstdag een dag om nooit te vergeten.Na al deze jaren weten we wat we aan elkaar hebben zonder daar veel woorden voor te gebruiken .Door het ongeval zijn we zelfs nog meer tot het besef gekomen dat we echt niet zonder elkaar kunnen een leven zonder elkaarkunnen we ons echt niet voorstellen zelfs de verliefdheid is nog nooit zo groot geweest .Dat het nooit meer zal zijn als ervoor is duidelijkdaarvoor ben ik reeds beoordeeld en veroordeeld maar wat kan het me schelen zolang als ik mijn Myriam maar heb en al de rest kan naar
Stil was het deze morgen aan de ontbijttafel nu mijn vrouwtje nog in het UZ Gent ligt
Maar op aandringen van haar moest ik deze rit rijden maar de motivatie was ver te zoeken
Na een parkeerplaatje te hebben gezocht konden we naar het inschrijving lokaal fietsen waar we na het nuttigen van een koffie en de inscanning aan de tocht konden beginnen .Koud was het door de ijzige wind en raar om alleen te fietsen .De bevroren ondergrond zou vandaag spelbreker worden dubbel opletten was de bootschap .Door de harde ondergrond zou het ook een snelle tocht worden .De rit slingerde zich rond Haaltert en omstreken het parcours was zelden vlak maar ook zonder echte hellingen. De bevoorrading na 20km was piccobello maar door de kou konden we niet lang blijven treuzelen .Nog 15 km moesten er nu nog gefiets worden maar zonder echte hindernissen was deze klus vlug geklaard .Knap parcours een goede bevoorrading en een warme douche maakten van deze rit een topper jammer dat ik niet kon genieten van deze organisatie mijn gedachten dwaalde te veel af .Na 8 jaar steeds samen te hebben gefiets moest ik deze alleen fietsen maar zonder mijn motor zonder mijn katalysator zonder mijn Myriam is er echt geen bal aan
Het klaas weekend met ritten in Gavere en Zottegem was terug een zware dobber .Deze twee klassiekers in het Oost-Vlaamse vtt wereldje zijn mooie ritten om te rijden Gavere techniek en snel Zottegem techniek en hellingen.Jammer dat deze twee ritten weinig verrassend en vernieuwend zijn met zo een achterland is meer mogelijk .Maar beide inrichters mogen dan ook terug kijken op een geslaagde organisatie .Nu we een stamnummer bij WBV hebben is het dan ook tijd om de vergunningen te vernieuwen zodat we in 2009 echt van start kunnen gaan .Tot eind 2008 blijven we nog met de vergunning heirnis rijden ondanks alle tegen kantingen die we het afgelopen jaar te verduren kregen .Tot eind 2008 spelen we het eerlijk en fair wat we van andere niet altijd kunnen zeggen
In 2009 staan we dus op eigen benen met een club waar alles mag en niets moet een club zonder dresscode een club zonder reglementen en zonder klasseringen
En voor populistische uitspraken moet u bij ons ook niet zijn.
Een club die geen enkele uitdaging uit de weg gaat en met een groot hart voor spinning. tevens onze tweede passie die we met evenveel ernst beoefenen als het fietsen.Als we dan raar bekeken gaan worden door de grijze massa dan heeft deze een probleem en niet wij.
De verplaatsing naar het verre Zottegem voorspelde niet veel goeds deze morgen .Tijdens de rit naar de startplaats was het al aan het regenen en het zou blijven regenen.In de voetbalkantine die als startplaats fungeerde was het een drukke bedoening .Vandaag ook opvallend veel daginschrijvingen deze tocht heeft dan ook een reputatie
Na de koffie konden we aan de rit beginnen, al van af de eerste meters
Was het werken geblazen .Zonder opwarming kregen we een stukje bos te verwerken dat we al slippend doorspartelden en de twee heuveltjes erna ontnamen ons alle goesting om er in te vliegen.Het parcours was idem als vorige jaren dus we wisten wat op ons lag te wachten .Modder en hellingen van start tot het einde maar dat wisten we al opvoorhand
De bevoorrading na 17km was gelukkig binnen en verwarmd en eindelijk konden we onze verkleumde handen terug een kleurtje laten krijgen en de handschoenen een beetje laten drogen .Het tweede deel van deze lastige zware rit was nog 10km lang en nu begon de regen ons echt parten te spelen de ijsregen verkleumde opnieuw onze handen en het parcours was door de regen extra zwaar geworden. Na het afspuiten van de fietsen ging het snel richting douches die overspoeld werden door verkleumde mountainbikers .
De bedrijfshallen van Isorex was deze kille ochtend de startplaats voor de wekelijkse vtt rit .Na deze week een beetje uit het lood te zijn geslagen door ziekte was de drang om te starten dan ook ver te zoeken
Gelukkig was de opdienster kort gebroekt en het bloesje diep uitgesneden zodat er toch nog een licht puntje was op deze triestige herftdag.We dachten dat deze rit een beetje zou veranderd zijn in vergelijking met de voorgaande jaren maar niets was minder waar .In Kruishoutem waar ik stond te wachten tot ons groepje terug tesamen was kreeg ik te horen van ga maar en doe maar.Myriam en ik zijn dan maar stevig beginnen door te rijden .Aan de splitsing vande 45 km gingen we door op de grote tocht.De rest koos er voor om de 35 verder te fietsen .Op het parcours van de 45 km na de splitsing met de 35 km was het stompen en afzien en ook de voetjes aan de grond zetten want op ene stuk modder stonden ze allen te voet tot aan de bevoorrading was het nog zwoegen geblazen Na deze super stop konden we de laatste 20km afleggen in een snelvaart want dit deel van het traject kenden we van buiten zodat met nog geen 2uur fietsen al aan de afspuitplaats stonden. Het blijft een pracht van een rit met veel afwisseling en voor elk wat wils maar de verrassing is er niet meer na meerdere jaren deze tocht te hebben gefietst.Vandaag kregen we ook nog een lekker geschenk uit de handen van de sint
Een aantal winterse dagen kregen we dit maal voorgeschoteld met zaterdag wind en hagel en zondag ijzel en sneeuw. Voor de inrichters is het balen als zo een weer word verwacht .De opkomst is er dan ook naar zaterdag amper 500 deelnemers in Eeklo en zondag in Evergem idem.Als deze 500 moedige dan na de rit een emmer water krijgen om zich te wassen is dat zeker geen reclame naar 2009 toe of houden ze in Eeklo zo van tradities; maar het pakketje na de rit maakte veel goed.
Zondag was het opletten geblazen op de spekgladde wegen en paden dat niet iedereen zich van het gevaar bewust was konden we rond om ons zien de valpartijen en slipper waren niet te tellen.Ook in Evergem hebben ze hun best gedaan de 35km was een echte vtt met alle soorten wegen en paden .Met bijna 500 deelnemers voor een zondag mag echt niet klagen in Evergem .Gelukkig waren er geen 1000 mtb komen op dagen want de kleine cafetaria was daar echt niet op voorzien .
Nu we al aan de helft van de winterritten achter de rug hebben kunnen we een paar vastellingen doen .Er zijn inrichters die echt hun best doen en ons elk jaar weten te verrassen met hun parcours, maar spijtig zijn er ook andere die het zich gemakkelijk maken door gewoon elk jaar het parcours in tegen gestelde te laten fietsen .En dan is er verwonderring over de lage opkomst .In een streek waar elke vereniging en meerdere fietsbonden elk weekend verschillende vtt ritten inrichten moet men steeds vernieuwend en verrassend uit de hoek moeten komen want daar waar het goed is keert men terug
