Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Trage duurloop 15 km, het ging weer slechter met het scheenbeen. Een ganse dag recht staan zal er ook geen goed aan doen. De laatste zeven dagen zit ik ook aan 120 kilometer, van het goede teveel. Als zou blijken dat ik Visé niet haal, loop ik waarschijnlijk geen marathon meer, tot na mijn groot verlof, en las ik een volle week rust in, plus opbouwen. Dan piek ik op kortere wedstrijden, en blijf ik een tijdje onder de 100 km per week.
Terug van bij de stomatoloog, die laat er geen gras over groeien. Vier tanden moeten er uit, in twee keer, zonder garantie dat de pijn over zal zijn. De eerste twee volgende maandag al, ik vrees voor de wedstrijd de dag er na. De tanden worden getrokken onder plaatselijke narcose, ik hoop dat het gemakkelijk gaat. Maar mijn ervaring leert dat het niet zo simpel is als de stomatoloog denkt. Ik heb menig tandarts doen zweten met die reuzewortels, hij had een panorama foto van de tanden, ik begin in elk geval al te zweten.
Recuperatieloop 20 km, ik weet het de afstand is te lang voor een recup. Ik heb mijn vrouw gezelschap gehouden, anders had ze haar km niet afgemaald. Het scheenbeen speelde lichtjes op, ik had dan ook twee steunkousen aan. Die druk die ze uit oefenen op het scheenbeen zijn voldoende om gans de rit gevoelig te zijn. Daarna bij de kinesiste geweest, om alles los te laten wringen, zekers in de kuit zit een knoop. Deze avond bij de stomatoloog gaan, om te zien wat er aan die pijnlijke neuralgie te doen valt. Eens die onstekingen aan het tandvlees verdwenen zijn, een ware broeihaard voor infectie's, en de pijnstillers wegvallen, hoop ik op het goede spoor te zitten.
Lange duurloop 31.3 kilometer, een training die ik zekers nodig heb. Binnen drie weken is het, het Belgisch kampioenschap marathon in Visé. Niet dat ik me nog bij de favorieten reken, in mijn categorie. Daarvoor lig ik er te lang uit, in een cruciale fase van de opbouw. Maar dat wil niet zeggen dat ik er niet alles aan zou doen om zo dicht mogelijk te eindigen. Eigenlijk mag ik best tevreden zijn over mijn training, het scheenbeen heeft stand gehouden. Ik heb het tempo gehaald dat voor op gesteld was, alleen die hartslag was tien slagen te hoog. Nu de reactie nog afwachten, als dat mee valt, kan het zijn dat ik mee doe in Tongeren de 1ste mei.
Trage duurloop 13 kilometer, gelopen met het zweetvestje. Dat is een onderdeel van de marathontraining, door velen vergeten. Als er dan een forse temperatuur schommeling is, kun je dat beter opvangen. De training zelf was weer iets pittiger dan gisteren, eenpijnlijk gevoel blijft knagen in dat onderbeen. Nu met de extra informatie die ik heb wat geconcentreerder geluisterd en gevoeld, naar die opkomende pijn. Het is dus goed merkbaar dat het vertrekt vanuit de kuit, verkrampt achterkant knie en zo doortrekt naar het scheenbeen. Het ogenblik van de verkramping ga ik precies door mijn onderbeen, dat is het moment waar de kuitspier niet meer meewerkt. Allemaal redelijk ingewikkeld, maar dat is een mensenlichaam een wonder der natuur, als alles op zijn plaats blijjft.
Pezen en spieren kunnen vatbaarder zijn voor blessures als ze minder flexibel zijn. Rekoefeningen kunnen je spieren de elasticiteit geven die je nodig hebt om soepel te bewegen. In deze strechwijzer vind je stretchoefeningen voor de belangrijkste spiergroepen van hardlopers Je kunt spieren op twee manieren rekken:
bij de dynamische manier voer je rekoefeningen licht verend uit. Voorkom echter dat je te krachtig veert, want dan kun je de spier kunt verekken in plaats van rekken.
bij de statische methode rekken breng je de spier langzaam op lengte. Deze manier is veiliger en heeft daarom de voorkeur.
De basis van stretchen
rek voorzichtig, zo ver mogelijk als je kunt, maarzonder dat het pijn doet. Houd deze positie 10-30 seconden vast.
denk aan de spier die je stretched, voel de stretch.
adem de hele tijd rustig door.
houd de rest van het lichaam ontspannen, dan is het effect het grootst.
als je een looppartner hebt, ga niet vergelijken. Strechen is geen wedstrijd.
na het rekken van een spiergroep moet je ook de tegenwerkende spier stretchen (de antagonisten). Rek dus bijvoorbeeld niet alleen de voorkant van je bovenbeen (quadriceps), maar ook de achterkant (hamstrings).
rek altijd eerst de voorkant van je bovenbeen en daarna pas de achterkant. Dat heeft een beter effect.
wees rug-bewust. Houd je hoofd in het verlengde van je rug.
Korte Kuitspier en achillispees
Klik op de foto voor een uitvergroting
Laat je vanuit de heupen naar beneden zakken en duw de achterste knie naar voren, waarbij je hiel op de grond blijft. Je voelt de spanning onderin de kuit. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Lange kuitspier
Leun je lichaam naar voren en druk ook je heupen naar voren en beneden. Het achterste been blijft gestrekt. Voel de spanning in je kuit. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Scheenbeen
Sta rechtop en plaats de punt van je tenen op de grond. Duw het onderbeen licht naar voren, voel de spanning in je scheenbeen.. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Voorkant bovenbeen
Buig een been naar achteren en pak het bij de enkel vast. Breng de hiel zo ver mogelijk naar achteren en omhoog, zodat je hiel tegen de billen komt. Voel de spanning aan de voorkant van je been. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Achterkant bovenbeen
Buig je bovenlichaam naar voren, boven het gestrekte been. Houd de rug zo recht mogelijk. De handen liefst op de knie laten rusten. Voel de spanning aan de achterkant van je bovenbeen. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Binnenkant bovenbeen
Ga in de spreidstand staan. Het ene been buig je in een bijna rechte hoek. Het andere been strek je recht opzij. Het gestrekte been (rechter been op de foto) glijdt zijwaarts. Voel de spanning aan de binnenkant van de dij. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Heupspier )
Sta met één been tamelijk ver naar achteren, het andere geboven voor je. Je handen in de zij of rustig op je voorste knie laten rusten. Breng je heupen naar voren, houd daarbij je bovenlichaam recht en het achterste been zoveel mogelijk gestrekt. je voelt de spanning in de heup. Zo'n 20 seconden vasthouden. Deze stretch wordt intensiever wanneer je met de knie van het achterste been de grond raakt.
Borst )
Strek je arm naar achteren en omhoog, liefst passief. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Rug
Omarm een boom en ga rustig naar achteren hangen. Je voeten raken de boom. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Achterkant bovenarm
Ga staan of zitten met een elleboog achter de nek. Trek met je andere hand de elleboog zo ver mogelijk naar de andere kant van de nek. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Schouder/bovenrug
Vouw de arm over je borst in de richting van je andere schouder. Druk de elleboog met de andere hand zo ver mogelijk tegen de schouder. Zo'n 20 seconden vasthouden.
Eeen coopertest is een methode om de momentane conditie te meten. De heer Cooper is de geestelijke vader en even los van de gedetailleerde gedachtegang die er achter zit, komt de test er op neer, dat gedurende precies 12 minuten hardgelopen wordt met als doel het afleggen van een zo groot mogelijke afstand. Mannen en vrouwen kunnen, ingedeeld naar leeftijd. uit de gelopen afstand aflezen hoe het er met hun conditie tussen "zeer slecht" en "uitstekend" voor staat. Voor veel mensen is het zonder meer aardig om af en toe een Coopertest te doen. Maar eigenlijk is het een uitstekend maar meestal ondergewaardeerd middel om de periode dat een training schema loopt, te zien wat dat in de praktijk uithaalt. In die 3 á 4 maanden dat het schema duurt en liefst ook één keer vooraf is de Coopertest een prima graadmeter mits één keer per maand gedaan. Er komen wat harde cijfers uit en die 12 minuten op topsnelheid vormen een zodanig geringe belasting, dat dat zonder enig probleem in ieder schema kan worden ingebracht. Hieronder de tabel, waarbij aangetekend moet worden dat voor iedere goedgetrainde hardloper vaststaat, dat hij de cijfers in de tabel overschrijdt. Belangrijk is dan alleen de vergelijking met de vorige malen, om te zien of er progressie is of niet. Ook hier geld dat het nuttig is de krachten zo goed mogelijk naar eigen aanleg te verdelen. De één gaat derhalve naar verhouding te hard van start, de ander bouwt voorzichtig op ! Een Coopertest wordt op de baan gelopen en er dien voldoende rondetellers aanwezig te zijn die, nadat de lopers bij het ingaan van de laatste minuut een signaal gekregen hebben, op het eindschot van de 12 minuten helpen de juiste afstand vast te stellen.
Conditie
Geslacht
<30
30-39
40-49
>50
Zeer slecht
M V
0-1600 0-1500
0-1500 0-1400
0-1400 0-1200
0-1300 0-1100
Slecht
M V
1600-2000 1500-1800
1500-1900 1400-1700
1400-1700 1200-1500
1300-1600 1100-1400
Redelijk
M V
2000-2400 1800-2200
1900-2300 1700-2000
1700-2100 1500-1900
1600-2000 1400-1700
Goed
M V
2400-2800 2200-2700
2300-2700 2000-2500
2100-2500 1900-2300
2000-2400 1700-2100
Zeer goed
M V
2800-3200 2700-3100
2700-3100 2500-2900
2500-2900 2300-2700
2400-2800 2200-2600
Uitstekend
M V
3200-3600 3100-3500
3100-3500 2900-3300
2900-3300 2700-3100
2800-3200 2600-3000
Nu ik toch bezig ben met informatie te verzamelen, hier over de Coopertest.
Stretching is een veel besproken onderwerp. De vraag is of stretching enige nut heeft. Wat de consequenties van stretching op het lichaam zijn weten we niet precies (er zijn tegengestelde bewijzen geleverd), op dit moment is niet bewezen of stretching blessurepreventief werkt (misschien is het wel zo, maar hard bewijs is nog niet geleverd). Onze mening is dat stretching een positief effect kan hebben op de trainingseffecten, indien de juiste stretch voor het juiste doel wordt gebruikt. De juiste wijze van stretchen is van belang. Als vuistregel geldt het volgende: Stretch tot waar het pijn begint te doen. Ga vervolgens een klein stukje terug en houdt daar de stretch aan.
Positieve Effecten van Stretching Verschillende onderzoeken hebben aangetoond dat de volgende voordelen behaald kunnen worden mits er goed wordt gestretched :
-Toename van de bewegingseffectiviteit ; -Toename van de bloedtoevoer naar de botten en spieren ; -Afname van melkzuurvorming (o.a. door betere doorbloeding) ; -Afname van stress (door verlaging spierspanning).
Stretch typen Er zijn drie soorten stretch methoden die in afzonderlijke gevallen gebruikt moeten worden, indien er gekozen wordt voor een stretch routine.
-De eerste is de zogenaamde dynamische of ballistische stretch. Dit type stretch wordt uitgevoerd in combinatie met een beweging. Als je je arm strekt en je laat op het einde van de stretch de arm gecontroleerd iets verder en weer terug gaan (ritmisch), stretch je dynamisch (dynamisch = in beweging). Pas op dat u niet te ongecontroleerd stretched, zodat de arm terugschiet (bounce) ; voer een gecontroleerde beweging uit.
-De tweede methode is de statische stretch. Deze wordt uitgevoerd terwijl de spier een maximale stretch heeft en wordt dan vastgehouden (statisch = bewegingsloos). Deze stretch zorgt ervoor dat de spierspanning omlaag gaat en gaat de explosiviteit tegen. 15 seconden is het maximale voor deze stretch (langer dan 15 seconden brengt geen meerwaarde).
-De derde stretchmethode heet de contract-relax-hold methode (van Janda) en kan gezien worden als een statische stretch extensie. Het verchil van deze methode ten opzichte van een statische stretch is het spannen van de antagonist (de tegenovergestelde spier), waardoor de agonist (de te strekken spier) nog meer ontspant. Wij laten deze stretch methode voor wat het is (wegens moeilijk uit te leggen uitvoering en de vraag of deze stretch wel een meerwaarde biedt).
Wanneer welke Stretch? Wij hebben gekozen voor 4 stretch redenen (de meest voorkomende redenen) namelijk voor lenigheid, stretching voor de training, stretching na de training en voor stressverlaging.
Lenigheid Als u een bepaalde stretch soort kiest en deze uitvoerd voor langer dan 3 maanden, heeft u bij elke verschillende soort hetzelfde resultaat. Kies dus wat het prettigst aanvoelt. Het is van uitermate groot belang dat u eerst een warming up doet, voordat u gaat stretchen. Als u dit niet doet kunt u de spieren handmatig kapot scheuren.
Voor de training Allereerst : stretching is geen warming up. Voordat u traint moet u de temperatuur van de spier verhogen (zie warming up). Het doel van het stretchen voor de training is om de spieren op lengte te brengen en om de lokale bloedtoevoer te verbeteren. Een gecontroleerde dynamische stretch van een aantal seconden werkt het beste vòòr de training (een statische stretch wordt afgeraden, omdat dit de spiertonus omlaag brengt. Deze 'hoge' spiertonus is nodig voor een optimaal presteren van de spier).
Na de training Allereerst : stretching is geen cooling down. Een stretch na de training is volgens ons niet van uitermate groot belang . Het enige voordeel dat hiermee te behalen zou zijn, is een betere doorbloeding naderhand (niet onder het stretchen, omdat dan de bloedvaten worden dichtgedrukt). Een statische stretch (niet maximaal uitgevoerd) wordt aangeraden in deze situatie (de spierspanning wordt lager ; de spier ontspant).
Stress Er is stress in de spier als de spanning te hoog is (hypertensia). Door een statische stretch van 15 seconden wordt de stress verlaagd (een massage helpt ook in deze situatie). Net als bij de lenigheid stretch is het aan te raden om eerst een warming up te doen.
Er bestaan grosso modo 3 methoden die sporters kunnen aanwenden - zonder veel voorkennis en hulp van een begeleider - om de lenigheid te verbeteren: ballistische, statische en de contract-relax methode.Er zijn nog andere stretchmethoden zoals PNF, CRAC, maar hier wordt niet dieper op ingegaan gezien de verhoogde moeilijkheid tijdens uitvoering.
ü Ballistisch rekken of dynamisch rekken:
Met verende bewegingen rekken.Vb armen zijwaarts spreiden en enkele keren aandringen. Door de beweging die in gang is te laten uitzwaaien, bereikt men verder gelegen punten.Het is wellicht de minst veilige methode, zeker indien niet voorafgegaan door een goede algemene en specifieke opwarming (zie verderop Vraag 9).
Ballistisch rekken helpt om een dynamische flexibiliteit te ontwikkelen (vb. vlinderslag, speerwerpen, ).
üStatische stretching:
Men brengt bepaalde spiergroepen in een maximale, extreme houding en houdt dit aan tussen de 6 en 60 sec. (volgens de literatuur). Dit stretchen van de spier zou zonder beschadiging de lenigheid ten stelligste verbeteren.
üContract-relax methode (CR-methode):
Deze methode bestaat uit 4 delen. Ten eerste spant men de spier op gedurende enkele seconden. Hierdoor is de spier minder rekgevoelig. Vervolgens wordt dezelfde spier kort ontspannen. Daarna wordt de spier gerekt tot de juiste maximale lengte en dan stretcht men voort gedurende 10-30 seconden in dezelfde houding. Deze methode is erg efficiënt.
Bovenop deze methode kan men ook nog het principe van passieve rek toepassen. Hierbij zal een partner (of therapeut of begeleider) de extreme beweging verder brengen door trekking of door duwen.Kies de juiste methode voor uw doel en sporttak.
Zo zijn er verscheidene pagina's te vinden op het internet.
Misschien een doorbraak, het scheenbeenletsel zou te wijten zijn, aan een ongemak, even voor de problemen aan het scheenbeen, had ik een kleine plaatselijke verrekking bovenaan de kuit, bijna aan de aanhechting achterkant knie, daar voel ik een knik als ik begin te lopen. De compensatie van de te compenseren gewrichtsspier, zou doorlopen naar de bewuste scheenbeenspier, het vastzitten van de ene spier geeft als reactie, een andere spier dat overbelast, het zogenaamde onevenwicht in het been. Deze kleine letsel kunnen alleen herstellen als je het aan de basis aanpakt. Zo kan het zijn, dat je twee dagen rust en de spier lijkt hersteld, maar direct hervalt als je de training herneemt, dus nu word de kuispier mee behandeld, sammen met het scheenbeen. Die kleine letsels zouden er vlugger komen, omdat ik nooit (dynamisch) stretch. De spieren worden te snel zwaar belast, ik loop ook niet in, dus ga ik dat zekers uit proberen.
Stretchmethoden De eerste methode is de zogenaamde dynamische of ballistische stretch. Dit type stretch wordt uitgevoerd in combinatie met een beweging. Als je je arm strekt en je laat op het einde van de stretch de arm gecontroleerd iets verder en weer terug gaan (ritmisch), stretch je dynamisch (dynamisch= in beweging). Pas op dat je niet te ongecontroleerd stretcht, zodat de arm terugschiet (bounce); voer een gecontroleerde beweging uit. De tweede methode is de statische stretch. Deze methode wordt uitgevoerd terwijl de spier een maximale stretch heeft en deze stretch wordt vastgehouden (statisch= bewegingsloos). Dit zorgt ervoor dat de spierspanning omlaag gaat en het gaat de explosiviteit tegen. Voor deze stretch is 15 seconden het maximale (langer dan 15 seconden brengt namelijk geen meerwaarde). De laatste stretch methode heet de contract-relax-hold methode (van Janda) en kan gezien worden als een statische stretch extensie. Het verschil van deze methode ten opzichte van een statische stretch is het spannen van de antagonist (de tegenovergestelde spier), waardoor de agonist (de te strekken spier) nog meer ontspant. Wij laten deze stretchmethode voor wat het is, omdat de uitvoering moeilijk uit te leggen is en het bovendien de vraag is of deze stretch wel een meerwaarde biedt.
Wanneer welke stretch? Wij hebben gekozen voor 4 redenen (de meest voorkomende redenen) namelijk voor lenigheid, stretching voor de training, stretching na de training en voor stressverlaging.
Lenigheid Als je kiest voor een bepaalde stretchmethode en deze langer dan 3 maanden uitvoert, heb je bij elke verschillende methode nagenoeg hetzelfde resultaat. Kies dus wat het prettigste aanvoelt, of rouleer de methoden. Het is van uitermate groot belang dat je eerst een warming up doet, voordat je gaat stretchen. Als je dit niet doet kun je de spieren handmatig kapot scheuren.
Voor de training Allereerst: stretching is geen warming up. Voordat je gaat trainen, moet je de temperatuur van de spier verhogen (zie warming up). Het doel van het stretchen voor de training is de spieren op lengte te brengen en de lokale bloedtoevoer te verbeteren. Een gecontroleerde dynamische stretch van een aantal seconden werkt het beste vòòr de training Een statische stretch wordt afgeraden, omdat dit de spiertonus omlaag brengt. Voor het optimaal presteren van de spier is een 'hoge' spiertonus nodig.
Na de training Allereerst: stretching is geen cooling down. Meer informatie over de cooling down staat in de cooling down sectie (zie onderaan). Een stretch na de training is volgens ons niet van uitermate groot belang (wij raden het zelfs af). Het enige voordeel dat hiermee te behalen zou zijn, is een betere doorbloeding naderhand (niet onder het stretchen, omdat dan de bloedvaten worden dichtgedrukt). Indien je de stretching na de training toch wilt toepassen, wordt de statische stretch aangeraden (niet maximaal uitgevoerd). De spierspanning wordt lager; de spier ontspant.
Stress Er is stress in de spier als de spanning te hoog is (hypertensia). Door een statische stretch van 15 seconden wordt de stress verlaagd (een massage helpt ook in deze situatie). Net als stretch bij lenigheid is het aan te raden om eerst een warming up te doen. Als de spier onder stress staat, is het ook belangrijk om eens te informeren naar een magnesium supplement.
N.B. Het veld van de stretching is nog volop in ontwikkeling. De bovenstaande methoden zijn de meningen van de schrijvers, na analyse van een aantal uitgevoerde onderzoeken door verschillende wetenschappers (deze onderzoeken gaven soms tegengestelde resultaten).
De discussie zal blijven duren zolang het onderwerp bestaat.
Trage duurloop 15 kilometer, al iets pittiger dan gisteren. Het onderbeen blijft wringen, toch op het einde 5 km pijnvrij gelopen. Is dat een teken, ik mag het hopen, er is namelijk nog veel werk. Visé is binnen drie weken, de basis is er maar de scherpte is er af. Morgen nog een rustige trage duurloop, zondag een lange duurloop. Eerst moet ik er twee kilo afkrijgen, om de scherpte weer te vinden. De conditie weer aanscherpen, mijn hartslag licht 10 slagen hoger dan normaal. Nog veel werk, en dan nog herstellen, het word een moeilijke oefening.
Winnaar van Lyra marathon, wint drie weken later !!!!!
Marc Vanderlinden heeft zaterdag de loodzware 100 Km van Belves gewonnen. Op de omloop waarop in 2000 het EK 100km werd gelopen (geen enkele van onze toen wel sterke Belgsiche ploeg liep toen sub 7u) slaagde de 47 jarige Brusselaar erin de finish te bereiken in 7u37'59". Goed voor de tweede Belgische 100Km prestatie van het jaar.
Een drietal weken terug deed Pieter Vermeesch (vorig jaar eerste selectie op het EK100Km, als Belg woonachtig in Zwitserland maar heel vaak in de US vetoevend) zelfs nog beter door in Californië zijn PR met een dik half uur te verbeteren tot 7u27'53". Een logisch resultaat voor deze 31-jarige Westvlaming (jawel) die vorig jaar nog 2u27' liep op de marathon.
Een berichtje van Wilfried Wuyts. Op vrijdag 4 mei 2007 organiseren wij, Landelijke Gilde Holven, in samenwerking met de Geelse Atletiekclub de 2de Holvenjogging in Geel-Holven.
De jogging start om 19.30u met als mogelijke afstanden 5, 9 of 12,5km.
Naast de jogging zijn er kinderreeksen voorzien (200m 400m 1000m, naargelang de leeftijd) en Avalympics van 1000m. De kinderreeksen starten om 18.30u.
Inschrijven, start en aankomst zijn in en nabij zaal Holvenia in de Kapelstraat in Geel-Holven.
Groepen vanaf 15 personen krijgen korting en kan je eventueel vooraf bij mij inschrijven.
Trage duurloop 15 km, al iets rapper als gisteren, alleen gelopen. Het scheenbeen zit nog altijd niet lekker, lichte pijn blijft. Ik zal erdoor moeten, en toch luisteren naar mijn benen. Volgende week woensdag eerste echte snelle training. Onder tussen zal ik al twee beurten, verder zijn bij de kinesiste. Dan ben ik ook voor de eerste keer bij de stomatoloog geweest. Genoeg om over na te denken, hoe het nu verder moet. Vandaag heb ik trouwens nog ggeen pijnstiller moeten nemen, houden zo.
Gisteren was ik dan, na vier dagen rust, 12 km los gaan lopen. Samen met mijn vrouw als haas, zodat ik niet kon versnellen. Honderd procent goed zit het nog niet, dat rechter onderbeen. Maar ik was toch blij dat de dij al stevig genoeg was om te joggen. Deze morgend was ik toch benieuwd naar de reactie van de spieren. Het viel allemaal mee, er is nog iets dat wringt, dat gevoel zal nog een tijdje blijven. Vandaag om 10:45 nieuwe test over 15 km, rustig lopen in het bos. Daarna het scheenbeen koelen, en rusten, terwijl ik nog zoveel te doen heb. Als ik een stevige druk op de scheenbeen spier uit-oefen is het nog gevoelig. Het snellere werk hoop ik volgende week woensdag te hervatten. Dit als er geen negatieve reactie's optreden, tot die dag. Het langere werk hou ik voor zondag, dan een trage duurloop van 25 km. Ik begin weeral te plannen, maar de eerste dagen zal het dag per dag, het gevoel zijn dat beslist.
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
;)
Misschien een doorbraak, het scheenbeenletsel zou te wijten zijn,
