Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
20 weken durend trainingschema, 120 tot 150 km per week in 7 trainingen.
Week 1 en 2 week 3 ma : 20 km 4:10/km ma: 15 km 4:05/km di : 10 km 3:50/km di : 20 km interval wo : 20 km 4:10/km wo : 30 km 4:20/km do : 15 km 3:40/km do : 15 km 4:05/km vr : 10 km 4:40/km vr : rust za : 20 km 4:10/km za : 10 km 3:21/km zo : 27 km 5:30 km zo : 15 km 4:40/km tot: 122 km tot: 105 km
week 4 week 5 en 6 ma : 25 km 4:20/km ma: 20 km 4:10/km di : 10 km interval di: 12 km interval wo : 20 km 4:10/km wo: 20 km 4:10/km do : 28 km 5:30/km do: 15 km 3:40/km vr : 15 km 4:05/km vr: 30 km 5:30/km za : 12 km interval za: 15 km 4:40/km zo : 15 km 4:40/km zo: 15 km 4:05/km tot 125 km tot 127 km
week 7 week 8 ma: 12 km interval ma: 15 km 4:40/km di: 15 km 4:05/km di: 25 km interval wo: 30 km 4:20/km wo: 20 km 4:10/km do: 12 km interval do: 25 km 4:20/km vr: 20 km 4:10/km vr: 10 km 3:50/km za: 10 km 4:40/km za: 30 km 4:20/km zo: 10 km 3:18/km zo: 15 km 4:40/km tot 109 km tot 140 km
week 9 en 10 week 11 ma: 12 km interval ma: 15 km 4:05/km di : 20 km 4:10/km di: 15 km interval wo: 10 km 4:40/km wo: 20 km 4:10/km do: 30 km 5:30/km do: 10 km 3:50/km vr: 10 km interval vr: 10 km 4:40/km za: 20 km 4:10/km za: 25 km 3:30/km zo: 20 km 4:10/km zo: 15 km 4:40/km tot 122 km tot 110 km
week 12 week 13 en 14 ma: 15 km 4:05/km ma: 20 km 4:10/km di : 30 km interval di ; 15 km 3:40/km wo: 15 km 4:05/km wo: 10 km 4:40/km do: 25 km 4:20/km do: 22 km interval vr : 15 km 4:05/km vr: 15 km 4:05/km za: 30 km 5:30/km za: 30 km 5:30/km zo: 20 km 4:10/km zo: 20 km 4:10/km tot 150 km tot: 132 km
week 15 week 16 ma: 15 km 4:05/km ma: 25 km 4:40/km di: 14 km interval di: 20 km 4:10/km wo: 20 km 4:10/km wo: 22 km interval do: 15 km 4:05/km do: 20 km 4:10/km vr: 10 km fartlek vr : 15 km 3:40/km za: 30 km 3:30/km za: 30 km 5:30/km zo: 10 km 4:40/km zo: 15 km 4:40/km tot 114 km tot 147 km
week 17 week 18 ma: 25 km 4:20/km ma: 25 km 4:20/km di : 15 km interval di : 20 km 4:10/km wo: 20 km 4:10/km wo: 30 km 4:20/km do: 15 km 4:05/km do: 20 km 4:10/km vr: 33 km 5:30/km vr : 20 km 4:10/km za: 15 km 4:40/km za : 15 km 4:40/km zo: 15 km 4:40/km zo 20 km interval tot 138 km tot 150 km
week 19 week 20 ma: 15 km 4:40/km ma: 15 km 4:05/km di : 18 km intervan di : 05 km interval wo: 15 km 4:40/km wo: 15 km 4:05/km do: 15 km 3*5km/18:20 do: 12 km 4:40/km vr : 25 km 5:30/km vr : rust za: 20 km 4:10/km za: 07 km loslopen zo: rust zo: 42 km wedstrijd 3:40/km tot 108 km tot 96 km
Een paar opmerkingen bij deze op internet gevonden marathonschema. Het lijkt me een zeer zwaar schema, ikzelf zou er alleen aan beginnen, mocht ik halftijds werken. De aangegeven /km zijn opmerkelijk hoog, ook de opbouw is opmerkelijk. Er staan geen specifieke wedstrijddagen in.
Er is een lichte reactie gekomen op de recuperatieloop van gisteren. Niet direct de scheenbeenspier, maar een vermoeid gevoel in het rechter onderbeen. Ik zal de training dus maar schrappen, en vragen beginnen stellen voor Antwerpen. Dat vind plaats binnen 15 dagen, en ik wil zekers nog een lange duurloop van 30 km afwerken en twee tempo trainingen van een uur. Maar we zien wel wat morgen geeft, dan geven we er misschien een lap op.
Wedstrijden Provincie Antwerpen 02-04-07/09-04-07.
Paasveldloop Nijlen 07-04-2007.
Eerste start om 14:00 reeksen volgens categorie. Inkom en deelname gratis, naturaprijs en paaseieren voor elke deelnemer.
3de fc flandria Zomerjogging Ravels.
Recuperatieloop 12.5 kilometer, eerste ronde ingelopen samen met mijn vrouw. Daarna het tempo wat opgedreven, het scheenbeen voelde redelijk aan. Maar de algemene vermoeidheid blijft hangen, veel rusten en niet te hard trainen. De keelontsteking is nog pijnlijk , maar beterd toch stilletjes aan. Ik denk er toch aan om mijn programma te hervatten, vanaf maandag.
Het gaat de goede kant op, de pijn is weg. Gisteren voelde ik nog een lichte steek in het scheenbeen. Vandaag voelt het normaal aan, ook een lichte druk op de pijnlijke spier is goed te verdragen, dat was al enkele weken niet het geval. Als de kinesist het licht op groen zet, zit er een trage duurloop van een 10 kilometer in, zeer traag uiteraard, en onmiddelijk stoppen bij de minste pijn, de marathon van Antwerpen komt dichtbij. Ik zou dus graag mijn normaal schema hervatten, maar het kan ook dat ik nog een dag of twee op zekers speel.
Vandaag een alternatieve training, 25 kilometer fietsen. Op een klein verzetje, hoewel het acht maand geleden was ging het vlot, de rit afgehaspeld binnen het uur. Het is natuurlijk niet lopen, maar ik ben blij dat ik na drie dagen nog eens een uurtje gesport hebt. Morgen de tweede sessie bij de kinesist, het scheenbeen deed al veel minder pijn dan gisteren. Dus ik geloof dat ik op de goede weg ben, zondag een uurtje lopen als de pijn verdwenen is. Dan de draad weer oppakken, en mijn trainingsschema volgen op weg naar de volgende marathon.
Sporten is gezond, maar er alles proberen uithalen, wat er in zit kan ons over de lijn doen gaan. Zo heb ik tot eigen schade en schande ondervonden. Niet alleen heb ik last van het scheenbeen, maar ben ik gewoon te diep in de reserves getast, het resultaat is, een keelontsteking, de nek die serieus pijn doet, de tanden, en een leeg en lusteloos gevoel, daar ik verleden week geen weg wist met mijn energie. De scheenbeenspier word ondertussen onder handen genomen door de kinesist. Die ondervond dat er heel wat vast zit in het onderbeen en de algemene schade niet gering is. Zo doen de kuit, achillespees en kniepees ook behoorlijk pijn en zijn de gewrichten minder mobiel. Vanaf morgen een klein ritje met de fiets op een klein verzetje, en een 15 min met de orbitrac. Dan nog een afspraak met de tandarts om dat probleem ook te verhelpen.
Gisterenavond laat nog langs geweest bij de sportdokter. De diagnose was minder erg als gevreest, overbelasting. Een overbelasting van de onderste beenspieren (vochtophoping). Waarbij de zwaarst getroffen spier de scheenbeenspier is. Remedie minimaal 5 dagen niet meer lopen, onstekingszalf, reparil, fietsen op een licht verzet, en de benen veel laten rusten. De sportdokter benadrukte nog een keer dat ik zwaar gezondigd had. De week na de marathon loop je geen wedstrijden, de kans op kwetsuren vermeervoudigd dan met factor drie. Ik mag pas gaan lopen als de pijn volledig verdwenen is, normaal binnen de tien dagen, en dan weer opbouwen. Olmen op paasmaandag word zekers geschrapt, Antwerp marathon blijft voorlopig op het menu staan, maar ik loop hem als training en alleen als de benen volledig hersteld zijn.
Vandaag ben ik niet gaan trainen, het scheenbeen deed te pijn. Ommiddelijk de telefoon gepakt voor een afspraak met de sportdokter. Ik had geluk en mag deze avond om 21:30 nog langs gaan. Zo zal ik rap weten hoelang ik er uit lig, de vrees is lang. Het is een chronische blessure die altijd terug komt, normaal krijg ik het onder controle met volta-patch en een steunkous, nu verergerd het van week tot week. De vorige keer lag ik er acht weken uit, daarna drie maand trainen om weer op niveau te komen. Het word dus bang afwachten, en het ging juist zo goed, rond 22:00 uur weet ik meer.
Trage duurloop 15 km, het was zwaar, met de vermoeide benen. Het scheenbeen heeft er ook van geweten, het rechteronderbeen. De dagen na een wedstrijd voelt de pijn dubbel zo hard. Vanavond probeer ik een truk van Jean Wuyt met een natte windel rond het been, normaal was dat iets voor een verharde kuit. Maar het scheenbeen voelt hetzelfde aan, namelijk oververmoeid. Deze week word normaal een zware trainingsweek met veel km.
Zondag 01 april, een zonnige maar winderige namiddag. Schoon en snel volk in de verscheidene wedstrijden. Mooie winnaars sieren de erelijst, gans het gezin doet mee. Eerst vertrekken mijn twee jongens, Jorgi en Kenney op de 2 km. Jorgi loopt als 5de over de finsh Kenney eindigd zevende. Ikzelf en mijn vrouw Carine starten op de langste afstand, de halve marathon. De groep word op gang geschoten, ik zoek de voorste gelederen van de wedstrijd op. Peter de vocht, Gunter Geens, en Sus Renders muizen er direct van onder. Het achtervolgende groepje telt acht atleten, met heel wat namen, om er drie te noemen. Chris van den Bergh, Maarten van der Donck, en Jan Daems, de eerste die moet lossen is, een ex-ultraloper die de draad weer op pakt Andre Beneens, het gaat hard, te hard. Ik kies er voor om zo lang mogelijk te volgen, ze lopen tegen 3.31/km pfffft. De een voor de ander moet lossen zekers op de stukken tegen de wind. Na twee ronden van 4.200 kilometer, zijn we nog met drie Andre Rudy, Jan Daems en mezelf. Na goed 9 km lopen we weer tegen de wind in, ik laat een gaatje en het is over de rest zal ik alleen moeten lopen, nog voor het einde van de derde ronde Dubbel ik mijn levensgezelling, die me nog aanmoedigd, de benen branden ik minder wat vaart, nog twee rondjes. Ik heb nu een tempo dat ik goed aankan, en behoud mijn vijfde plaats en finish in 1:16:36. Een prachtig resultaat een week na de marathon, mijn vrouw eindigd 125 in 1:49:49. Een geslaagde namiddag, en een mooie tombola buit.
Een halve marathon, een week na de marathon. Ik heb er redelijk wat ervaring mee, met wisselend succes. Het enige constante is, het branderig gevoel in de bovenbenen. De overschakkeling van juist onder de verzuringsgrens naar er net boven, is altijd een pijnlijke maar noodzakelijk kwaad, dat tikje extra snelheid. Daarom mik ik op een tijd tussen de 1:18:00 en 1:19:00, wat een verbetering van mijn parkoersbeste zou opleveren (1:21:00) in 2005. De wind zal voor een deel de snelheid bepalen, plus de eerste warmte. Voor mij word het zo als altijd een inhaalrace, hoe langer het duurt, hoe meer ik naar voor schuif.
Trage duurloop 13 kilometer, met een zweetjasje aan. Lekker zweten, ondanks de relatief frisse temperaturen. Natuurlijk mag je dit wel niet langer dan een uur doen. Er is namelijk gevaar voor uitdrogingsverschijnselen en niercrisis. De loop op zijn eigen, ging best wat moeizaam, niet mijn lievelings training. Morgen weer wedstrijddag, het word weer pompen of verzuipen.
Duurloop 15 kilometer, pittige duurloop, protesterende scheen. De scheen was iets meer aan het knagen dan de voorbije dagen. Ik was wel gaan werken zonder steunkous en volta-patch pleister. Het lopen zelf ging goed, alleen voel ik nog restantjes verzuring. Morgen een uurtje rustig, met een zweetjasje om te wennen aan de warmere temperaturen.
Trage duurloop 20 kilometer, eerste keer meer dan een uur gelopen, de week na de marathon, normaal altijd een moeilijke bevalling. Vandaag ging het vanzelf, ik had er nog een rondje kunnen aan breien. Maar ik moet denken aan mijn pijnlijk scheenbeen, niets forceren. Zondag een halve marathon in st Jozef Olen.
Tempoloop 15 kilometer, in het eerste drie rondjes ging het hard. Daarna begonnen de benen te protesteren, ik moest minderen. Al bij al goed aan het recupereren van die zware wedstrijd. Morgen een langere training, 20 km lange trage duurloop. De felicitatie's van een paar mede-atleten deden deugd, we zijn goed bezig.
Duurloop 13 kilometer, de recuperatie verloopt vlot, de benen herstellen rap. Het is nog altijd een lichte verzuring, in de bovenbenen, en kuiten. De traumeel (pillen), steunkous en volta-patch lijken hun werk te doen. Zo had ik vandaag veel minder last als gisteren in het scheenbeen. Morgen ga ik me wagen aan een tempoloop aan 15km/uur of sneller, naar gelang het gevoel in de benen.
Sporten is gezond, maar er alles proberen uithalen,
