Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Zaterdag 24 maart, een grijze vochtige en kille morgend. Het is negen uur, en we rijden richting Lier, alles staat goed aangegeven en we zijn snel op de voorbehouden parking. Snel lopen we Eric en Wesley tegen het lijf, er zouden heel wat forumgangers van joggings.be deelnemen. De tent is iets te klein voor de zowat 700 atleten die deel gaan nemen aan de marathon en aflossingsmarathon. Maar ik ben vroeg genoeg en ontvang mijn inschrijvingspakket, met startnummer 16. Ik voel nu al dat het werken dag word, geen supergevoel in de benen. Toch neem ik me voor met de eerste vijf te vertrekken, 10:40 we vertrekken met de grote groep richting startplaats, die zowat een 500 meter verder op ligt, 250 gr sossies verteld anekdotes. Aangekomen rep ik me naar voor een plaats op de eerste rij, er is plaats genoeg de startplaats is 25 meter breed. Een 100 meter verder moeten we op het jaagpad en dat is maar 2 meter breed. Het startschot weerklinkt, de massa komt in beweging, ik ben goed vertrokken rond de 15 plaats. De eerste km schuif ik al op naar een 5de plaats, ik blijf een goed tempo onderhouden tot ik aansluit bij Luc Dirckx. Voor ons loopt alleen Kurt Jurgens, met vier atleten proberen we het gat niet te groot laten worden. Ikzel, Luc Dirckx, Marc Vanderlinden en jan Torfs lopen tot km vijf (18:48) samen. de eerste die weg snelt is Jan, Luc doet teken van laat maar gaan, een km later gaat marc er van door. Luc lijkt al een pak ongeruster, en houd het tempo hoog, we komen nu op het gedeelte van het parkoer met wind tegen. Jean-Yves Delarge sluit aan op het juiste moment en draait mee rond, rond km acht waait hij er weer uit. Ook ik moet mijn best doen om in het spoor van Luc te blijven, km tien (37:30) volledig op schema. Het voelt of het iets te snel gaat, Luc vraagt uitdrukkelijk om mee kopwerk te doen, ik neem over en we halen jan bij. Hij moet rap lossen, aan een keerpunt kunnen we de kop van de wedstrijd goed volgen Kurt loopt op kop, op 150 meter gevolgd door marc 200 meter daar achter volgen wij, ik beslis de rol te lossen en mijn tempo te lopen. Dit gebeurd aan het plak van de vijftien kilometer (0:56:15), ik laat het tempo iets zakken omcomfortabel te lopen. Nog voor km 20 (1:15:26) loopt Jean-Yves me voorbij, gevolgd door Peter Robijns, ik loop in zesde positie nu. Rond km 23 vind ik het welletjes geweest, en zet een versnelling in, aan km 25 (1:34:22) loop ik weer vierde. Ik heb steun aan een atleet van een aflossings-team, we lopen samen een sterke 5 km, in die mate dat ik iets dichter bij Luc kom, ik hoop stilletjes op een podiumplaats, km 30 (1:53:18) het gebeurd Kurt is uit de wedstrijd gestapt. Nu besef ik dat ik niet alleen derde loop, maar proviciaal kampioen van Antwerpen master 40 kan worden. De buit is echter nog niet binnen, Peter wil van geen wijken weten en hangt op een 100 meter. Kilometer 35 (2:12:39) de afstand en de wind hebben hun werk gedaan, veel heb ik niet over, de laatste drie km zijn tegen de wind. Op de tanden bijtend geraak ik aan km 40 (2:32:21) Peter is tot op 60 meter gekomen, verwittigd Wim Renap me. Gelukkig lopen de laatste 2 km in vier lange lussen, zo ik mijn voorsprong kan inschatten, Peter is gekraakt want heeft terrein verloren. De lussen zijn dodelijk met bochten rond nadars 180°, vertrekken we bijna uit stilstand, dit gaat ontzettend veel tijd kosten. Ik bereik opgelucht en voldaan de finish in een tijd van 2:42:09, een goede tijd gezien de omstandigheden. Na een verkwikkende douche en twee donkere westmalles en sterke wedstrijdverhalen, mag ik nog driemaal op het podium. Derde in de marathon van Lier, tweede master 40-49 jaar, en provinciaal kampioen van Antwerpen. Proficiat aan alle finisher, het is een schitterende dag geweest.
Na een niet al te beste nachtrust, zijn we in de laatste rechte lijn richting Lier. Opgestaan met lichte keelpijn, de benen voelden niet vermoeid aan. Het is 4° graden en zwaar bewolkt, en er is wat wind, maar te doen. Een laatste check-up of we alles mee hebben, om 7:30 een stevig ontbijt. Vier sneden brood, twee met choco, een met confituur, en een met pindakaas. Om 09:15 vertrekken we richting Lier, vrouw en kinderen als vaste supporters. Volledig gefocust op het eerste grote doel van het jaar, het P.K. Marathon.
Zoals steeds maak ik de dag voor een wedstrijd de ambitie bekend. Berekend op de voorbije trainingen en de algemene vorm. De vorm is goed maar niet optimaal, en er is het blessureleed. Toch start ik heel ambitieus, voor een tijd onder de 2:42:00. Beter als mijn beste eindtijd van verleden jaar over dezelfde afstand. Het is te hopen dat de wind wat gaat luwen en we de 10° rap bereiken. De eerste twee of drie ronden in gezelschap lopen, kan ook helpen. Ik vermoed dat die tijd juist genoeg zal zijn voor een top-zes plaats. Het is eigenlijk het prille begin van het wegseizoen, dus is het koffiedik kijken, hoe het met de concurentie is gesteld. Het is volgens mij wel een sterk veld voor een regionale wedstrijd. In elk geval wens ik het beste aan alle deelnemers, jogger en wedstrijd-atleet Man en vrouw, tot morgen.
Loslopen 8 kilometer met een paar lichte versnellingen. De eerste 2 kilometer vreesde ik er een beetje voor. Zou ik wel kunnen starten in die zware wedstrijd dat de marathon is. De pijn verdween geleidelijk aan uit het onderbeen, morgen start ik. Nog een behandeling met volta-patch en hopen dat alles houd.
Loslopen 10.5 kilometer, moest lichtjes vertragen om de hartslag laag te houden. Ganse dag last gehad van het rechter onderbeen, bij het lopen van het scheenbeen. Morgen acht kilometer loslopen, en in de namiddag rusten, en hopen dat de pijn verdwijnt. Vandaag al een paar keer de film van de marathon laten afdraaien, in gedachten.
Tempoloop 13 kilometer, laatste testje voor de marathon van Lier. Geen doorgedreven training maar een goed tempo aan houden. Laatste ronde aan snelheid eerste vijf km marathon, last van scheenbeen. Ook de heup en de linkerknie waren niet honderd procent, de zeneuwen?
Duurloop 20 kilometer, In verschillende tempo's gelopen, om te zien hou mijn scheenbeen reageert, niet te best dus. Het gaat wat op en neer, vandaag had ik serieus wat last. Het ging beter de eerste ronde tijdens het snellere werk. Morgen een test tegen 16 km/uur, en blijven hopen.
Trage duurloop 10 kilometer, het begon met een regenbui. Gelukkig ging het rap over, zo al bij al een goede training. De pijn in het scheenbeen was minder dan gisteren. De neus ging weer dicht, niet moeilijk met die wisselvalligheid. Toch hoop ik dat alles nog in orde komt tegen zaterdag.
Tempoloop 20.3 kilometer, het werd een zware training. Er stond een hevige wind, en het regende de ganse training. Ik koos ervoor om niet voluit te gaan, dus werd het een progresieve tempoloop. De 2500 meter pal tegen de wind, mocht ik niet forceren, niet simpel. Met de wind mee laten drijven ging stukken beter, zo was er plaats voor recuperatie. Het werken tegen de wind in, werd mijn scheenbeen zwaarder belast. Het is nog altijd te doen, maar het mag zekers niet verergeren. Viermaal daags een ijscompress, en dan een volta-patch pleister. De vijf volgende trainingen met een steunkous aan, om het scheenbeen te ontlasten.
Trage duurloop 13 km, nog last van het scheenbeen, zij het minder dan gisteren, het is eerder tabialis anterior. De pijn is voelbaar bij het neerkomen van de voet. Het is de lange spier die langs het scheenbeen loopt. Deze zorgt voor een stabiele landing van de voet, bij het wandelen en hardlopen. Hopelijk verergerd het niet te veel, want er staat nog veel op het programma dit seizoen.
Duurloop 13 kilometer, Pijnlijk scheenbeen getest. Rond de 15 km/uur minderde de pijn in het scheenbeen. Ik begin serieus te denken aan een scheenbeenvliesontsteking. Ik ga toch op de tanden bijten om in Lier te kunnen starten. Hopelijk gaat het over, er staat dit seizoen nog veel gepland.
Trage duurloop 20 kilometer, nog wat kilometers om het niet af te leren. Echt soepel liep het niet, maar het scheenbeen is er zekers niet op verslechterd. De Merodese bossen kunnen nog een week droog weer gebruiken. Maar de weersvoorspelingen zijn niet bijster goed, hopelijk is het volgende zaterdag een iets betere voorspeling, droog en weinig wind.
Tempoloop 16,25 km, hard gelopen goed gevoel. Ik kon op het einde nog versnellen, de snelheid komt mondjesmaat terug. Het scheenbeen hield stand, de pijn is minder als ik hardloop. Voor de eerste keer mijn gel ds trainer kunnen aandoen zonder blaren.
Trage duurloop 15 kilometer, Pijn in het rechter scheenbeen. Sinds lang nog eens gelopen in de Merodese bossen, aangenaam weerzien. De klaagzang duurt voort, de snotvalling, de knie, de maag, het scheenbeen. Zeggen dat ,ze zeggen sporten is gezond, soms is het pijnlijk. Maar we gaan niet klagen, er zijn atleten die er slechter aan toe zijn.
Trage duurloop 13 kilometer, vrij vlotte training, na de toch wel zware wedstrijd. Nog altijd hinder in het scheenbeen, hopelijk blijft het binnen de perken. De marathon van Lier komt wel erg kortbij, en de topvorm is ook in aantocht. Maar juist op dat moment is een kwetsuur echt dichtbij, het word dansen op een dunne koord.
Wedstrijd dag 11-03-2007, 30 kilometer, ik had er geen al te goed oog in. Na de eerste kilometer liep ik al mee met de top-tien, alleen Marc Papanikitas Was oppermachtig, hij kwam wat trainen, liep 10 km in en won met sprekend gemak. Ik liep naar het groepje van plaats vijf tot en met acht, twee man in het vizier met 100 meter voorsprong. Na vijf km, bij de eerste drankpost vertraagde ik even om een bekertje water aan te nemen. Een van de atleten maakte de sprong naar de twee voor ons, ik nam de tijd om te drinken. Daarna probeerde ik ook lichtjes te versnellen, naar de drie atleten voor mij, ik kon het gat niet dichten. Daar liep ik als zesde zonder direct uitzicht op beter, want het groepje die ondertussen vier atleten telde, liep een goede 150 meter voor mij uit, ik concentreerde mij dan maar op mijn eigen tempo. Na vijftien kilometer aan het keerpunt, kon ik wat beter taxeren hoe het zat met de concurentie. Mijn tempo was goed, zoals voorzien liep ik tegen 16 km/uur, Marc was de eerste die mij kruiste en moedigde me aan. het groepje van plaats twee tot en met vijf, begon uiteen te vallen, dat kon in mijn voordeel zijn. Zelf had ik een kleine voorsprong op de twee atleten die eerst moesten lossen, ik schatte de laatste vijf km tegen de wind in, tel daarbij nog de brug op drie km van de finish en de echte wedstrijd moest nog beginnen. Het duurde tot km 23 eer ik het gat op mijn tegenstander kleiner zag worden. Na kilometer 26 was het zover, ik liep op een vijfde plaats en had uitzicht op een vierde. Het was de atleet die als eerste uit ons groepje aanvalde nog voor de brug had ik hem te pakken. Nog drie kilometer en een goede 30 seconden voor mij zie ik nummer drie lopen, het vat is bijna leeg. De laatste 800 meter leggen we af op de piste, ik kom nog terug tot 40 meter maar verzoen me met de derde plaats. Ik mag het podium op als derde bij de 35- 44 jarigen, de atleet voor mij was eerste senior.
Zaterdag 24 maart, een grijze vochtige en kille morgend.
