Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag de laatste verkenningsloop in Kasterlee mee gedaan 19.340 meter gelopen in 1:51:07. De pers was aanwezig om een paar reportages te maken in het kader van de tiende marathon van Kasterlee. Een beetje praten met de tien lopers die de vorige negen edities uitgelopen hebben, en de plaatselijke favoriet voor zondag. Jan Daems ging als tweevoudig winnaar en kandidaat winnaar volgende zondag, natuurlijk met de meeste aandacht lopen. Een beetje later dan gepland zette het looppeloton zich in beweging om het parcours te gaan verkennen. Het tempo was voorzien aan 10 km/uur en ik liet wat afstand om de ondergrond en valkuilen goed te doorgronden. Ik laste dikwijls een plaspauze in om de groep een paar honderd meter voor op te laten lopen, en drukte de Garmin op en aan. Er zijn een paar zeer slechte stroken bij waar je tijdens de wedstrijd beter door de modder of de plas water loopt. De begeleiding met de fiets werd verzorgt door Roger Wils en de bevoorrading met water en sportdrank door sympathisanten. Het was een leerrijke ronde en zeer nuttig voor zondag, als het nog veel regent of zondag nog regent word het de hel van Kasterlee.
De loop stop zal waarschijnlijk langer duren als gepland, ook de 50K van Bottrop word een probleem, als ik tegen eind volgende week niet kan beginnen aan de trainingen. Gisteren naar de huisdokter geweest om een verlenging van arbeidsongeschiktheid te vragen, wat natuurlijk niet zou mogen met dergelijke kwetsuur aan de knie als je er niet moogt op steunen. Ook voor de nodige medicatie en verzorgende, ontsmettende producten en windels te bekomen, de schaafwonden dien verzorgt te worden. Want op het spoed word je maar op een oppervlakkige manier behandeld, een ander afdeling maken voor niet dringende noodgevallen zou beter zijn. Ik kreeg een briefje van arbeidsongeschiktheid tot en met de dag van morgen, terwijl ik volgende disdag op controle moet, en wel tien dagen op krukken moest lopen! Zo kreeg ik ook te horen dat ik de schaafwonde proper moest houden en met wat ik dat het beste zou doen,maar geen briefje voor de apotheek, terwijl ik duidelijk vermeld had dat het om een werkongeval ging. Ik versta wel dat ze niet veel tijd kunnen steken in de kleine ongevallen, hoewel het verplegend personeel wel driemaal koffie kon gaan drinken op de vier uur die ik op spoed was, niet dat ze dat niet mogen, maar ze moeten de mensen wel goed verder helpen. Ook de informatie die ik kreeg van de gekwetste knie was summier en onvolledig, terwijl het al bij al maar vijf minuten meer had geduurd om alles volledig te schrijven en de juiste informatie mee te geven. Ik las in het verslag van de echo man dat er duidelijk sprake was van een jumpers knie op de echo, en ik kreeg te horen dat pathologisch alles in orde was. Tegen mij zeiden ze nochtans dat er niets op de rx en echo te zien was, zo staan er wel meer mankementen aan de kniepezen en slijmbeursvliezen op het verslag. Ik hoop dinsdag meer en juistere informatie te krijgen en een streefdatum wanneer ik weer kan gaan werken en lopen. Aan de ondertoon van dit verslag blijkt duidelijk dat ik ongeduldig begin te worden, ik zou zo graag weer gaan lopen!!!
Een update van het blessure leed aan de knie, gisteren tweemaal een half uur gefietst op de home trainer, ik voelde wat pijn maar het minderde met de minuut. De tweede fietssessie hetzelfde vijf minuten in het begin, waar de pijn langzaam wegebde. Na de trainingen voelde de knie verhit aan en deed lichtjes pijn, zelf in rust. IJs leggen en rusten dan maar en hopen dat na een nachtje rust alles beter is. Deze morgen heb ik echter het gevoel dat de knie weer wat stijver aanvoelt. Wat ik zeker mag vergeten is gaan lopen deze week, ik moet op controle volgende week dinsdag, eerst horen wat de specialist zegt, nu alles ontzwollen is. Dus de marathon van Brabant dit weekend vervalt zeker, ik zal nog wat geduld moeten oefenen. Vandaag staat er een volledige ligdag in de zetel op het programma, met een paar ijssessies. Niet direct mijn ding zo in onzekerheid zijn, maar hopen dat alles achter de rug is en ik weer lekker kan gaan lopen.
Vandaag was het de vierde rustdag op rij a mijn val met de scooter woensdag laatstleden. De knie begint langzaam te ontzwellen en de pijn is al wat minder, het gaat de goede kant op. Ik moet echter nog altijd met krukken lopen om de rechterknie te ontlasten, tot de zwelling weg is. Tegen woensdag moet dat zeker lukken, we leggen nu nog vijfmaal daags ijs op de gezwollen knie. Nog een dagje rusten kan als goed voor het herstel gerekend worden, daarna is het de conditie die achteruit gaat. Ik hoop dus snel het licht op groen te krijgen om op de hometrainer, onbelast te kunnen fietsen. Om de knie soepel te krijgen tegen dat die weer volledig belast mag worden, ik hoop dat ik morgen kan beginnen. De schaafwonden zijn nog steeds ontstoken op die rechterknie, de linkerknie is bijna volledig hersteld. Nu is er nog een volledige rustdag in de zetel, niet teveel rondhuppelen op die krukken.
