Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
De eerste seizoens helft zit er bijna op. Nu zondag de laatste wedstrijd, Kortrijk-brugge. Dan drie weken verdiende rust +- 75 km per week, en een rustdag per week. Dan bouwen we op naar de vier volgende marathons. De kustmarathon, Echternach, Etten-Leur en Kasterlee. Vrijdag over 12 dagen, 2 weken Slovenie, om de batterijen op te laden. Daarna starten we de opbouw met een week van 100 km. Eenmaal vlot 16 km /uur volgen een reeks wedstrijden.
Daarjuist las ik het juni-nummer van atletiekleven. Groot was de verbazing toen ik mezelf op een podiumplaats vermeld zag staan. Namelijk de derde plaats, na Eddy Bossiers en Wilfried Wuyts, onder de rubriek de podia, blz 50. Nu is de vraag hoe geraak ik aan die medaille???
Zaterdag 24 juni, 19:00, 28°. De chaos is compleet, eerst vonden we de startplaats niet, dan was er de discussie over welke richting we uit moesten. De camera van rtv heeft alleen oog voor Wilfried Peeters, zou hij hier lopen om te winnen?? Vijf minuten voor de start krijgen we uitsluitsel. De richting waarin we moetn starten, de tegen stand. Bart Lieckens, De Martelaere, Dillen, De Blander, Gaan voor de winst, Weytens, Vets, Wuyts, Bartholomeeusen, Daems, Van Hoof, Van Gompel en mezelf zullen strijden voor een toptien plaats. Ik neem me voor een snelle eerste kilometer te lopen, om te zien hoe ver ik met de toppers mee kan. Eerste kilometer in 3:16, twee grote groepen heb ik moeten laten lopen. In ongeveer 20ste positie, 15de op de halve, vormt zich een trio, met Jan Daems en Peter Nuyts Die tot km 13 aan de rekker zou hangen. Met Jan die evenveel kopwerk verricht is het aangenaam lopen, Tot km 5 in 17:25 lopen we regelmatige km in 3:30. Het is warm toch werd maar een drankpost voorzien op de ronde van 5 km die we 4 maal moeten afleggen. In de lange lus zie ik clubgenoot Bart Lieckens al comfortabel aan de leiding op de tien km, die we doorkomen in 0:35:19. Dit gaat dus snoeihard, maar de benen protesteren niet, ondertussen zijn de atleten van de 6 en de 11 km gefinisht. Samen met Jan bekleden we positie 11 en 12, we lopen kilometers van rond de 3:36 . Kilometer 15, 1:11:45 er zit een besttijd op de halve marathon in, maar we krijgen het moeilijker om het tempo vast te houden. Zekers op het lang stuk vals plat, naar het centrum van Mol toe, kruipt in de kuiten, Jan neemt gelukkig stevig over. Na het centrum lopen we op dezelfde weg richting sporthal , in dalende lijn Voor ons uit loopt Eddy van Hoof, een toptien plaats zit er in. Ik neem de leiding fors over, aan kilometer 16 moet Jan lossen, in een ruk loop ik naar Eddy, erop en erover denk ik. Hij klampt hondert meter aan, maar zijn ademhaling doet het ergste vermoeden. De laatste keer het vals plat, de benen voelen pijnlijk aan, maar ik heb een veilige voorsprong. Ik finish de halve marathon op de tiende plaats in 1:15:45, 10 seconden boven mijn besttijd van 20 dagen geleden in Nijlen. Ik ben in bloedvorm, hopelijk kan ik deze rekken tot volgende week zondag in Kortrijk - Brugge.
Hoewel ik geen prijzenloper ben hoop ik toch een toptien plaats te behalen in de halve marathon in Mol. Er zijn geldprijzen voor de tien eerste mannen en de drie eerste vrouwen. zijnde 250,200,150,125,100,75,62 50,37,25 en bij de vrouwen 75,50,25. Het word wel een moeilijke onderneming. In 2005 elfde in 1:19:09, in 2004 17de in 1:17:19, deze laatste tijd zou tot dit jaar in Nijlen mijn besttijd blijven op de halve marathon.
De benen voelen frisser aan. Vandaag 13 km lange duurloop. Gisteren 20 km lange trage duurloop. De recuperatie is goed, hopelijk zet het zich morgen voort, voor de halve marathon. Ze voorspellen warm weer, dat word afwachtend lopen, en hopen op een sterke finish.
Vandaag de eerste pittige training sinds de marathon van Torhout. Een tempoloop zes rondjes van 2500 meter elke ronde iets sneller. De vijftien kilometer gelopen 0:57:08, dit is iets boven het marathontempo. Gisteren een recuperatieloop, of trage lange duurloop, 20 kilometer. In Mol is het de bedoeling om 1:17:30 tot 1:18:00 te lopen. Dan pieken naar de topwedstrijd van de eerste siezoenshelft Kortrijk-Brugge, de Guldensporenmarathon.
Dat de berichtgeving in de vlaamse kranten ondermaats is, zekers als het om stratenlopen gaat, zijn we nu wel gewoon. Maar dat ze niets over een europees kampioenschap kunnen berichten, vind ik wel straf. Met een vergrootglas heb ik de uitslag gevonden!! Ook de uitslag van de marathon stond erin, daar werden nummer twee tot en met zes zelf vergeten, tot grote hilariteit van de werkcollega's. Plezant is wat anders, ze waren er zekers van dat ik opgegeven had.!?;
Zaterdag staat mijn zevende wedstrijd in zeven weken op het programma. De halve marathon in mol, ook een avondloop. Het word zekers geen recordrace acht dagen na de marathon van Torhout. Eerder een tijd van rond de 1:18:00, als tempotraining voor Kortrijk-Brugge.
De laatste twee dagen een herstelloop gedaan. Zaterdagmorgend 10.5 km aan hartslag - 105. Zondagmorgend 13 km aan hartslag - 103. Echt goede herstellopen om het zuur uit de spieren te lopen. Gaan fietsen zou nog beter zijn omdat de ge- havende spieren minder belast worden. Maar als hardloper verkies ik toch loslopen.
Na het startschot ging de grote massa in beweging, het was met de ellebogen werken om recht te blijven. Een jeugdige 10-km atleet stuikte een paar meter voor mij tegen de vlakte, door het wegspringen van anderen werd het drummen. Na 1000 meter werd de doorgang normaal en konden we voluit gaan, rond km 2 liep ik voorbij Marc Papanikitas en wensten elkaar succes. Bij km vier liep ik enkele sneller gestarte marathonlopers voorbij, in gezelschap van nr 3087 passeerden we de 5 km in 0:18:15. We hadden eindelijk een gelijkmatig tempo te pakken en snelden de ene atleet na de andere voorbij. Na 10 km werd de situatie duidelijker, nu allen de marathon en 100 km lopers nog op het parkoer waren. Mijn vrouw en kinderen hadden zich rond km 11 strategisch uitstekend geplaatst, en wit ons te vertellen dat we 7ste en 8ste liepen. De eerste atleet van de hondert kilometer bevod zich een 100 tal meter achter ons, in de verte zagen we een groepje marathonlopers lopen, met een voorsprong van zo'n 300 meter. We liepen stelselmatig met stevige aflossings beurten het gat naar de vier atleten dicht, juist voorbij de 15 km hadden we hen te pakken (0:56:09). nog geen kilometer verder plaatste ik een versnelling die niemand direct beantwoorde, de volgende 4 km zouden de snelste van de marathon worden. Ik kwam als derde door in een tijd van 1:14:13 na 20 km, de laatste vijf km gingen in 18:05, achter mij kwam Bart de Wispelaere sterk opzetten. We zouden de volgende 12 km samen lopen, we passeerden het 25 km punt in 1:32:58, aan dat tempo zouden we onder de 2:40:00 finishen. Maar ik begin meer en meer last te krijgen van de maag, rond km 28 krijg ik een eerste kramp, voorzichtig laat ik wat lucht ontsnappen. Het rommelen in de maag word erger en nog voor de dertigste kilometer (1:52:24) krijg ik een tweede kramp. nu durf ik geen scheet meer te laten, bang dat ik het dun door de broek ga voelen lopen, km 32 een spanjaard van de honderd km loop ons voorbij, Bart klamp nog aan ik los. Ik probeer nu een rustiger tempo te vinden zo ik de krampen baas kan, vanaf nu drink ik niet meer, aan km 35 (2:11:54) verzeil ik naar een 5de plaats. Nu word het echt een leidensweg ook het scheenbeen begint pijn te doen, even denk ik aan eens te stoppen om te stretchen, maar ik durf niet. Aan km 40 verlies ik ook mijn vijfde plaats, ook de tweede van de 100 km een Italiaan passeerd mij, ik moet echt op de tanden bijten om een beetje tempo te houden, wat kunnen 2200 meter lang zijn. gelukkig lopen we de laatste 500 meter door massa's volk duizenden mensen rijen dik, roepen en schreeuwen de atleten naar de streep. Na 2:42:33 passeer ik de meet we lopen nog een steile brug op naar het groot podium, waar de atleten nog een interview afgeven, alles is natuurlijk geweldig na zo'n lijdensweg. nu ga ik op zoek naar de dichts bijzijnde wc om eens goed mijn gang te laten gaan.
Om half-vijf s'namiddags vertrekken we vanuit Herenthout richting Torhout. Na een laatste nazicht of we alles mee hebben, de kat en de hond eten geven. Rijden wij op een vlot berijdbare autosnelweg, zonder zwaar oponthoud. Iets voor zessen begeven we ons in de drukte, goed twee uur voor de wedstrijd, kun je al over de koppen lopen, atleten van diverse landen lopen in de nationale kleuren rond. Je voelt en ziet aan alles dat die mannen voor een belangrijke wedstrijd staan. De rijen aan de toiletten zijn immens, naast de kleedkamers hebben de mannen beschikking over een wc!!! het vrouwentoilet heeft zes plaatsen dus ga ik daar maar onder een afkeurend gemor, gaat deze Litouwer toch zijn gang. Nog iets drinken in de geimproviseerde podiumzaal, nummer opspelden, drinkbusjes vullen, zien wie er zoal is. De belgische 100 km-ploeg passeerd de revue, de hollanders zijn opvallend afwezig, waarschijnlijk een café gaan opzoeken met een tv-scherm om hun nationale voetbalploeg aan te moedigen, het is 19:30 ik begeef me naar de startplaats. Er zijn vier aparte startvakken voorzien, een voor de wandelaars, een voor de 10 km lopers, een voor de marathonlopers en een voor de super-atleten van de 100 km. Daar zie ik voor mij de meest bekende gezichten, Marc Papanikitas, Lucien Taelman, Ivan Hoste. In het startvak van de marathon herken ik niemand, er staan wel opvallend veel westvlaamse marathon-atleten bij de 100-km lopers. Dat vak bevind zich voor ons, gescheiden door een ijzeren hek, de ultra-lopers uit verschillende landen groeten elkaar hartelijk. De hekken gaan open een enorm gedrum ontstaat, als dat maar goed komt de 10 km-lopers, marathonlopers en 100 km lopers zijn door mekaar gemengd. Van vijf jaar geleden heb ik onthouden dat we na 250 meter in een flessenhals terecht komen, dat gaat spectaculair worden. Het kippevelmoment komt eraan, onder muziek van vangelis word de laatste minuut afgeteld, de spanning stijgt ten top.
Mijn atletiekclub heeft tijdens de jaarlijkse barbecue, de gloednieuwe site van ac herenthout voorgesteld. Omdat ik een wedstrijd had was ik niet aanwezig op de barbecue, voor de eerste maal in vijf jaar. De site ontworpen door Hans kreeg de toepasselijke adresnaam www.herenthoutseac.be. Het is echt de moeite om er eens rond te dwalen, zelf als je geen clublid bent. Langs deze weg wens ik hen een onderhouden toekomst.
Het Joggerke zesde in marathon nacht van vlaanderen.
Hier al een kort berichtje over de nacht, van Vlaanderen marathon. Ik ben er zesde geeindigd ondanks maagkrampen. Wel teruggevallen van een derde naar een zesde plaats. Hier volgen de tussentijden na elke vijf km.
13:00 nog zeven uur te gaan. De spirelli's zijn naar binnen gewerkt. Nu een uurtje in de zetel liggen. De mentale voorbereiding kan beginnen. De gedachten dwalen af naar de marathon. De voorbereiding, de collega lopers, het startschot. De eerste twee drie kilometers het ideale tempo zoeken. Het juiste groepje vinden, tot km 25 - 26, nu is het ieder voor zich. De benen zijn nog sterk, er zit een goede tijd in. Nog even de kat uit de boom kijken, km 32, nu geven we alles wat we nog in ons hebben. Km 38 die benen doen zo'n pijn, dat het bijna heerlijk is, een knaltijd zit er aan te komen. De toptien wenkt, daar hebben we al die opofferingen voor gedaan, even nog op de tanden bijten. Daar is de finish, waar staan vrouw en kinderen, ik glunder, die tijd had ik echt niet verwacht.
Laatste online inschrijvingsdag voor Kortrijk - Brugge.
Vandaag 24 uur voor de marathon van Torhout was het de laatste inschrijvingsdag voor de guldensporenmarathon Kortrijk - Brugge. Dus dat werd met deze gedaan, 22 euro val-atleet. Vandaag een recuperatieloop afgewerkt, hartslag -110. Het ging al iets soepeler als gisteren (frisser). Hoe meer het uur van de marathon nadert hoe groter de onzekerheid, zelf al is het mijn 23ste. Gelukkig kunnen we dat meestal omzetten in een positieve stress, en is het startschot de bevrijding.
De laatste twee dagen een herstelloop gedaan.
