Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 61 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Trainingsbelasting
Vandaag een lange trage duurloop van 20.400 meter gelopen in 1:45:45, hsm 106. Het was waarschijnlijk geen goed idee om vandaag vast te houden aan het trainingschema. Zo vermoeid voelde ik me en tijdens de werkdag voelde ik van alles dat lichte pijn deed. Maar mijn neurotische dwanggedachte heeft weer de bovenhand gehaald, stil staan is achteruit gaan. Een supertrage training heb ik er van gemaakt, geen chrono kijken gewoon op het gemak kilometers malen. Het was wel nodig deze trage training, alleen is ze wat lang uitgevallen en op die manier te zwaar als hersteltraining. De hartslag bleef redelijk binnen de zone, vergeleken met het geleverde tempo, misschie nog twee slagen te hoog. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma, ik hoop 14 km/uur te halen.
Vandaag een trage duurloop van 15.350 meter gelopen in 1:13:25, hsm 112. De benen waren nog wat zwaar van de Binnenmaas marathon van verleden zaterdag. Reken daarbij de vroege shift van 05:30 tot 15:00 en dan nog gaan trainen, met al pijnlijke benen. Het moet gezegt worden dat ik de laatste tjd iets minder last heb van de voetpezen en ook de quadriceps zijn aan de beterhand. Een traag begin, het duurde tot kilometer drie, eer ik een iet of wat tempo kon maken. Maar ook daarna kreeg ik nooit een goed gevoel, zoals al aangehaald zijn de benen alles behalve fris. Voor morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 13.400 meter gelopen in 1:02:06, hsm 114. De benen voelden al bij al nog niet zo slecht aan en dus kon er al een stevige trage duurloop af. Zo konden de laatste twaalf kilometer van de Binnenmaas marathon konden dan okk al gelden als trage duurloop. Het blijft spijtig dat ik mijn kansen niet voor de 100% heb kunnen verdedigen door de naweeen van de voedselvergiftiging. Nog maar goed dat ik juist onder de drie uur ben kunnen finishen, dat maakt de ontgoocheling iets minder groot. Vandaag kon ik de snelheid halen die ik gisteren nodig had om 2:55:00 te kunnen lopen, een goed herstel dus. Morgen staat er een recuperatieloop van twaalf kilometer op het programma, en dit na de vroege shift deze week.
Vandaag stond de vierde wedstrijd tellende voor de Marathon en Ultra Cup op het progamma, de Binnenmaas Marathon in Maasdam. Het was met een bang hartje en tegen beter weten in dat ik en mijn vrouw richting maasdam reden, zou ik voldoende herstelt zijn. Donderdag en vrijdag bijna niets binnen kunnen houden door een acute voedselvergifteging, in elk geval was de stoelgang oké. Ik zou waarschijnlijk wel kracht tekort komen voor een volle marathon voluit te lopen, maar dat zijn zorgen voor straks natuurlijk. De weersvoorspellingen zijn niet schitterend, 6° maximum temperatuur en een windkracht 4-5 beaufort en wel droog weer, gelukkig. Eens aangekomen in Maasdam voelen we de krachtige wind, terwijl we van de parking van Campina richting inschrijving stappen. Natuurlijk zijn de meeste deelnemers aan deze kleinschalige marathon de bekende gezichten van de Marathon en Ultra Cup. Altijd leuk wat kunnen bijpraten met Bart, Patrick, Ralph, Sjaak, Vincent, Guus, Rudy, en alle anderen waarvan de naam niet opkomt. Bart de Grove en Ralph Preibish zijn de grote favorieten, daarmee hoop ik ondanks de zwakke maag en darmen lang mee te lopen. Zo gedacht zo gedaan, ik zet me direkt in het spoor van Bart en Ralph, en zal deze twee tenoren zo lang mogelijk volgen, hoelang? Het zit zo dat onder deze winderige omstandigheden het een zegen is om in het zog van deze tempomakers te kunnen schuilen. Na vijf kilometer komen we door in (0:19:09) een mooi tempo en voor mij moet het zeker niet sneller, Bart haast het meeste de kop. Gelukkig heeft hij er een fietser bij om hem op zijn beurt uit de wind te zetten, maar dat tempo aanhouden is wel zijn verdienste. Het is hier een zeer open landschap dus veel beschutting is er niet, maar er zijn daardoor ook wel veel mooie vergezichten. Kilometer tien (0:38:03) de hazen zijn iets versnelt, als symbool voor dit feit loopt er een reuze haas de weg over, wel iets sneller. Ondertussen komen we midden in de grote hoop van de aflossings wedstrijd over 63 kilometer, een kwartier of halfuur voor ons gestart. Dat is het minder aangename aan deze marathon, zorro's met hun wagen die de atleten één kilometer verder afzetten, wij zijn obsttakels. Het gaat na ongeveer elf kilometer een tijdje met de wind in de rug, ik kan amper aanklampen, dus gaan Bart en Ralph nog wat harder. Na vijftien kilometer komen we door in (0:56:42) een fikse versnelling dus, als het zo door gaat tot de halve verbeter ik mijn tijd. Een tijd die ik zes dagen geleden gelopen heb in St-Jozef-Olen, De darmen geven een eerste teken van protest, het zij maar luchtbellen. Voor de start van de marathon heb ik twee imodiums ingenomen, ik wou namelijk niet dat het me dun door de broek zou lopen. Kilometer twintig (1:16:04) het gaat weer wat trager we zijn juist de zwaarste twee kilometer voorbij wind 3/4 op de neus zonder bescherming. Het begint echt zwaar door te wegen, ook het tekort aan koolhydraten stapeling speelt natuurlijk parten, zonder geen kracht in de benen. Halfweg geeft mijn polar 21.250 meter aan en komen we door in 1:21:35 op zich een supertijd zeker gezien de omstandigheden. Ik bid in mezelf zoals alleen Fanciscus de eerste zou kunnen bidden, dat ik het mag volhouden tot kilometer tweeendertig. Maar ik moet al af en toe een paar meter laten op Bart en Ralph, Bart zegt dat hij mij onder de 2:48:00 wil hazen, ik wil wel, de benen niet. Ook Ralph heeft nog niet veel goesting om de rest alleen te lopen en laat zich weer uitzakken, kilometer vijentwintig (1:35:36). Het moment voor een plaspauze bij Ralph en het moment dat ik kraak, ik roep tegen Bart dat hij niet hoef te wachten, het is op bij mij. Nu word het nog een lange tocht tot de finish, de volgende zeven kilometer zijn met wind schuin tegen en dat is zwaar alleen. Kilometer dertig (1:57:36) nog altijd een schitterende tijd, moesten de benen niet vol gelopen zijn, nog twee km tegenwind te gaan. Daarna krijgen we vijf kilometer wind in het voordeel en ik hoop dan weer wat tempo te kunnen maken om de schade te beperken. Helaas is het echt op en van tempo maken komt niet veel in huis, geen kracht meer in de benen het word dus overleven en niet forceren. Aan kilometer vijfendertig (2:20:56) komt de gedachte op dat ik moet proberen onder de drie uur te finishen, dan is het goed geweest. De laatste vijf kilometer zijn meestal wind tegen, de twee zwaarste kilometers zitten daar nog tussen, onbeschut met de wind vol op de neus. Een twee kilometer waar ik de elf kilometer per uur niet haal, de wil om te vechten is er wel maar ik heb geen greintje kracht meer in de benen. Kilometer veertig (2:46:34) ik moet er rekening mee houden dat het nog 2500 meter is tot de finish met de wind schuin tegen de flank. Maar de twee volgende kilometers gaan zo langzaam dat ik me uiteindelijk nog moet reppen om onder die drie uur te geraken. Ik finish in 2:59:37 na een laatste inspanning goed voor een derde plaats, en nog ruim vijftien minuten verloren op mijn twee hazen.
Vandaag een los loopje van 7.800 meter gelopen in 0:38:54, hsm 112. Een veel te hoge hartslag voor het geleverde tempo, maar dat heeft zo zijn redenen. Gisteren op het werk kreeg ik last van de maag, een motilium genomen, maar het ging niet beter. Om zeven uur dan maar naar huis geweest, de nodige medicatie ingenomen en gaan slapen. Het was dus zonder eten dat ik aan deze training begon, een kort vetloopje, het gevoel was niet goed. Maar ik heb wel geen buikkrampen gehad, wat gezien de voorgeschiedenis als een succes beschouwt mag worden. De benen voelden ook slap aan, het word zaak om tegen deze avond voldoende hersteld te zijn voor een goede maaltijd. Wat het morgen word is dus nog bang afwachten, morgenvroeg beslis ik of ik start of niet.
Vandaag een recuperatieloop van 10.800 meter gelopen in 0:52:23, hsm 108. De benen aktief laten herstellen, en zodoende hopen da ik tegen zaterdag een goed gevoel in de benen heb. Nu deed zowat alles pijn de heupen, knieen, achillespezen en voetpezen, zowel rechts als links. Het ging dan ook zeer rustig aan in de eerste helft met een lichte tegenwind, met wind mee ging het beter. Er zal toch nog een dagje herstel en veel rusten nodig zijn, straks nog een late shift en om 23:00 begint mijn week-end. Morgen staat er een los loopje van zeven kilometer op het programma en veel rusten natuurlijk.
Vandaag een duurloop van 12.200 meter gelopen in 0:50:48, hsm 128. De benen vandaag een iets hogere belasting opgelegd, om het herstel ervan te weten. Het herstel gaat de goede kant op, natuurlijk is het kort dag, zaterdag staat de marathon in maasdam op het programma. Mijn vierde wedstrijd tellende voor de marathon en ultra cup, waar ik voorlopig aan de leiding sta. Ik zal dan alle wedstrijden die tot nu toe aan dit regelmatigheids vasthangen , betwist hebben. Zaterdag onder de drie uur lopen zal voldoende zijn om aan de leiding te blijven in dit klassement. Met de conditie waarover ik momenteel beschik moet dat lukken, toch denk ik dat een risico nemen verantwoord is. Als de omstandigheden enigzins meezitten mik ik op een eindtijd onder de 2:50:00, goed voor een persoonlijk jaarsbeste. Er mag dan natuurlijk niet teveel wind staan, want in deze kleinschalige maratho loop je eenzaam en alleen. Morgen staat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma, rustg maar actief herstellen.
Vandaag een trage duurloop van 12.200 meter gelopen in 0:58:36, hsm 114. Een op één seconde na zelfde tijd als gisteren op hetzelfde parkoers, maar wel andere omstandigheden. De wind was iets feller dan gisteren en er lag een sneeuwtapijt en het sneeuwde en stormde de ganse training door. Met die strakke wind lagen er sneeuwbanken van tot wel 40 cm hoog, gelukkig kon je er meestal rond lopen. Ook een wisselende grondlaag, van ijswater, sneeuw, smeltende sneeuw, zwarte sneeuw of gewoon ijzel. Dus het was opletten geblazen om niet onder uit te gaan, ook de rechterknie heeft het hard te verduren. Bij deze lichte glijpartijen moeten de knieen de voet stabiel houden en dat is zwaar labeur voor een gehavende knie. Ik hoop dus dat het er morgen droog en ijzelvrij bij ligt want het is de bedoeling dat de benen niet te hard moeten werken. Voor morgen staat er een duurloop van tien kilometer op het programma, aan een tempo van 4:15/km.
Vandaag een trage duurloop van 12.200 meter gelopen in 0:58:37, hsm 112. De benen voelden niet superzwaar aan ondanks de goede wedstrijd van gisteren, een goede conditie dus. Een teken dat de recuperatie en de basisconditie meer dan oké zijn, twee verschillende inspanningen binnen de acht dagen. Voor eerst de pure uithouding van een zes uur wedstrijd en dan de weerstand en snelheid die nodig is voor een halve marathon. Ik mag dus voorlopig niet klagen van de wedstrijden in 2013, buiten de LPM-marathon waar ik een zeer slechte dag had. Het weer heeft dan ook nog niet in mijn voordeel gespeeld, die koude temperaturen zijn niets voor dat oude maar sterk lichaam. Toch moet ik nog heel wat pijnpunten wegwerken, als ik de motivatie kan blijven houden staan er nog mooie dingen te wachten. De oficielle uitslag van gisteren was een extra riem onder het hart, mijn doelstelling voor de halve marathon gehaalt met 1:19:57. Morgen staat er een trage duurloop over dezelfde afstand van vandaag op het programma, hopelijk word het niet te glad.
Vandaag, zeven dagen na de zes uur van Stein, stond er een halve marathon op het programma. Nood breekt namelijk wet, en als ik nog eens een marathon onder de 2:50:00 wil lopen, moet ik snelheid hebben. Er bestaat niets beter dan kortere wedstrijden te lopen om die snelheid weer wat aan te scherpen op korte termijn. Het was vandaag spijtig genoeg weer bitterkoud, en het is zeer lang geleden dat het gezin voltallig ging lopen. Echt iets om naar uit te zien, maar natuurlijk veel leuker als de temperaturen wat aangenamer zijn, en waarom geen zonnetje? Kenney, Jorgi en Carine startten een uur vroeger dan deze patriot, dus eerst supporteren en koukleumen voor mijn wedstrijd. De ganse familie deed het redelijk binnen de verwachtingen, nog geen topvorm maar toch al wat conditie werd aan getoond. Voor Carine was het haar eerste wedstrijd na de heupoperatie, en ze deed het zelf beter dan verwacht, wel nog niet volledig pijnvrij. Elders op deze blog staan de resultaten van het gezin, ik had nog twintig minuten om me wat te verwarmen in de zaal. Vijf minuten voor tijd ging ik naar de start de voeten en handen hadden het weer wat warmer, en dat was nodig voor een goed gevoel. De start verloopt prima, een eerste kilometer in 03:40 waar ik zelf de kop had na de vier snellere atleten van het loop peleton. Voor de volgende kilometers nestel ik me wijselijk in positie vier van het groepje, met ondermeer Jan Daems en Sus Renders. De volgende kilometers gaan nog steeds in een stevig tempo en ik voel dat dit tempo iets te hoog gegrepen is, na een zes-uur wedstrijd. Ik laat me dus wat uitzakken en probeer een iets comfortabeler tempo te vinden, na vijf kilometer (0:18:03) een sterke tussentijd. Een tussentijd die me doet beslissen om binnen de 1:21:00 te finishen, dus het gemiddelde tempo moet rond de 03:50/km liggen. Het is ee parkoers met twee kilometer wind in de rug en twee kilometer wind op de snoet, het gevoel met tegenwind is onaangenaam. Na tien kilometer (0:37:33) loop ik al een ronde op mijn eentje, maar ik heb wat voorsprong op mijn tijdens de wedstrijd geplande tempo. De bedoeling was om niet teveel krachten te verspelen en een tempo van 4:00/km aan te houden, maar de benen voelen duidelijk beter aan. Toch is er een licht branderig gevoel in de quadriceps, en in de tweede helft van de wedstrijd begint ook de rechter knie en heup te knagen. Kilometer vijftien (0:56:43) ik vind het zelf straf heb ik mijn wagonnetje kunnen vasthaken aan een voor bij lopende atleet. Zo kan ik een volle ronde profiteren van het tempo dat ik zelf niet hoef te betalen, hoewel hij frisser is doe ik mijn deel van het werk. De laatste ronde met de wind mee loopt hij zo van me weg, maar ik probeer het tempo niet teveel te laten zakken, het lukt redelijk. Nu nog de laatste twee kilometer tegen de wind in verwerken, kilometer twintig (1:15:53) deze laatste kilometer was iets te traag. Toch smijt ik alles wat ik nog in me heb in de strijd om onder de 1:20:00 te finishen, één seconde meer krijg ik aan de finish te horen. Ik ben toch tevreden want een week na een zware wedstrijd heb ik een sterke wedstrijd gelopen, ik miste nochtans wat frisheid. Bij deze temperaturen rond het vriespunt lijkt me dat niet logisch, laat de lente maar beginnen ik heb er zin in.
P.S. in de officiele uitslag finish ik in 1:19:57, opdracht meer dan volbracht dus.
Historiek van mijn resultaten in de halve marathon St-Jozef-Olen.
Mijn resultaten in de halve marathon St-Jozef-Olen.
nr
datum
benaming
waar
afstand
tijd
plaats
categorie
*
winnaar
tijd
finishers
01
03-04-2011
Halve marathon St-Jozef-Olen
St-Jozef-Olen
21.100
1:19:18
5de
2de
*
Tim Stessens
1:08:54
79
02
28-03-2010
Halve marathon St-Jozef-Olen
St-Jozef-Olen
21.100
1:19:16
12de
4de
*
Peter de Vocht
1:10:46
138
03
29-03-2009
Halve marathon St-Jozef-Olen
St-Jozef-Olen
21.100
1:16:44
10de
2de
*
Jo Vanhoovels
1:11:54
143
04
30-03-2008
Halve marathon St-Jozef-Olen
St-Jozef-Olen
21.100
1:19:07
10de
2de
*
Koen Janssens
1:12:09
135
05
01-04-2007
Halve marathon St-Jozef-Olen
St-Jozef-Olen
21.100
1:16:36
5de
2de
*
Peter de Vocht
1:10:42
156
06
20-03-2005
Halve marathon St-Jozef-Olen
St-Jozef-Olen
21.100
1:21:00
15de
4de
*
Peter Croes
1:10:31
153
Ik heb er dus al een redelijk verleden opgebouwt in deze wedstrijd, die altijd in het teken stond van de voorjaarsmarathons. Vandaag word het meer een snelheidstraining, maar ook in functie van de volgende marathons, b.v. de Binnenmaasmarathon. Het zit zo dat ik op training bijna niet meer onder de 04:00/km geraak, wat meestal geen probleem is in wedstrijden korter dan de marathon. Zo is het tempo dat ik vandaag wil halen minimaal 04:00/km, zowat het tempo dat ik graag nog eens een volledige marathon wil lopen. Het is te hopen dat het weer niet te zwaar tegen valt en de benen al voor 90% hersteld zijn van de zes uur van Stein, verleden zondag. De kans dat gans het gezin gaat lopen in St-Jozef-Olen is groot, Carine en Kenney de 4.3 km en Jorgi de 8.5 km, ikzelf de halve marathon. Tegen de avond mag je op deze blog de resultaten en belevenissen van de familie Leus-Cautaerts verwachten, tot dan.
108Vandaag een recuperatieloop van 11.250 meter gelopen in 0:56:02, hsm 108. Een recuploopje dat hoognodig was om de benen actief te laten rusten. Ik had het een iets rustiger mogen aanpakken deze week, om volledig een herstel te bekomen. Het zal kantje boordje worden om morgen de halve marathon van St-Jozef-Olen vol uit te lopen. Dat hoeft ook niet, de bedoeling is om mijn gehoopte marathontempo te halen een tempo van 4:00/km. Een tempo waar ik een week na de zes uur van Stein tevreden zou met zijn, een tijd van 1:24:00 dus. Alles wat beter zal zijn is mooi meegenomen, ik moet er wel over waken om niet in het rood te gaan.