Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag stond de vierde wedstrijd tellende voor de Marathon en Ultra Cup op het progamma, de Binnenmaas Marathon in Maasdam. Het was met een bang hartje en tegen beter weten in dat ik en mijn vrouw richting maasdam reden, zou ik voldoende herstelt zijn. Donderdag en vrijdag bijna niets binnen kunnen houden door een acute voedselvergifteging, in elk geval was de stoelgang oké. Ik zou waarschijnlijk wel kracht tekort komen voor een volle marathon voluit te lopen, maar dat zijn zorgen voor straks natuurlijk. De weersvoorspellingen zijn niet schitterend, 6° maximum temperatuur en een windkracht 4-5 beaufort en wel droog weer, gelukkig. Eens aangekomen in Maasdam voelen we de krachtige wind, terwijl we van de parking van Campina richting inschrijving stappen. Natuurlijk zijn de meeste deelnemers aan deze kleinschalige marathon de bekende gezichten van de Marathon en Ultra Cup. Altijd leuk wat kunnen bijpraten met Bart, Patrick, Ralph, Sjaak, Vincent, Guus, Rudy, en alle anderen waarvan de naam niet opkomt. Bart de Grove en Ralph Preibish zijn de grote favorieten, daarmee hoop ik ondanks de zwakke maag en darmen lang mee te lopen. Zo gedacht zo gedaan, ik zet me direkt in het spoor van Bart en Ralph, en zal deze twee tenoren zo lang mogelijk volgen, hoelang? Het zit zo dat onder deze winderige omstandigheden het een zegen is om in het zog van deze tempomakers te kunnen schuilen. Na vijf kilometer komen we door in (0:19:09) een mooi tempo en voor mij moet het zeker niet sneller, Bart haast het meeste de kop. Gelukkig heeft hij er een fietser bij om hem op zijn beurt uit de wind te zetten, maar dat tempo aanhouden is wel zijn verdienste. Het is hier een zeer open landschap dus veel beschutting is er niet, maar er zijn daardoor ook wel veel mooie vergezichten. Kilometer tien (0:38:03) de hazen zijn iets versnelt, als symbool voor dit feit loopt er een reuze haas de weg over, wel iets sneller. Ondertussen komen we midden in de grote hoop van de aflossings wedstrijd over 63 kilometer, een kwartier of halfuur voor ons gestart. Dat is het minder aangename aan deze marathon, zorro's met hun wagen die de atleten één kilometer verder afzetten, wij zijn obsttakels. Het gaat na ongeveer elf kilometer een tijdje met de wind in de rug, ik kan amper aanklampen, dus gaan Bart en Ralph nog wat harder. Na vijftien kilometer komen we door in (0:56:42) een fikse versnelling dus, als het zo door gaat tot de halve verbeter ik mijn tijd. Een tijd die ik zes dagen geleden gelopen heb in St-Jozef-Olen, De darmen geven een eerste teken van protest, het zij maar luchtbellen. Voor de start van de marathon heb ik twee imodiums ingenomen, ik wou namelijk niet dat het me dun door de broek zou lopen. Kilometer twintig (1:16:04) het gaat weer wat trager we zijn juist de zwaarste twee kilometer voorbij wind 3/4 op de neus zonder bescherming. Het begint echt zwaar door te wegen, ook het tekort aan koolhydraten stapeling speelt natuurlijk parten, zonder geen kracht in de benen. Halfweg geeft mijn polar 21.250 meter aan en komen we door in 1:21:35 op zich een supertijd zeker gezien de omstandigheden. Ik bid in mezelf zoals alleen Fanciscus de eerste zou kunnen bidden, dat ik het mag volhouden tot kilometer tweeendertig. Maar ik moet al af en toe een paar meter laten op Bart en Ralph, Bart zegt dat hij mij onder de 2:48:00 wil hazen, ik wil wel, de benen niet. Ook Ralph heeft nog niet veel goesting om de rest alleen te lopen en laat zich weer uitzakken, kilometer vijentwintig (1:35:36). Het moment voor een plaspauze bij Ralph en het moment dat ik kraak, ik roep tegen Bart dat hij niet hoef te wachten, het is op bij mij. Nu word het nog een lange tocht tot de finish, de volgende zeven kilometer zijn met wind schuin tegen en dat is zwaar alleen. Kilometer dertig (1:57:36) nog altijd een schitterende tijd, moesten de benen niet vol gelopen zijn, nog twee km tegenwind te gaan. Daarna krijgen we vijf kilometer wind in het voordeel en ik hoop dan weer wat tempo te kunnen maken om de schade te beperken. Helaas is het echt op en van tempo maken komt niet veel in huis, geen kracht meer in de benen het word dus overleven en niet forceren. Aan kilometer vijfendertig (2:20:56) komt de gedachte op dat ik moet proberen onder de drie uur te finishen, dan is het goed geweest. De laatste vijf kilometer zijn meestal wind tegen, de twee zwaarste kilometers zitten daar nog tussen, onbeschut met de wind vol op de neus. Een twee kilometer waar ik de elf kilometer per uur niet haal, de wil om te vechten is er wel maar ik heb geen greintje kracht meer in de benen. Kilometer veertig (2:46:34) ik moet er rekening mee houden dat het nog 2500 meter is tot de finish met de wind schuin tegen de flank. Maar de twee volgende kilometers gaan zo langzaam dat ik me uiteindelijk nog moet reppen om onder die drie uur te geraken. Ik finish in 2:59:37 na een laatste inspanning goed voor een derde plaats, en nog ruim vijftien minuten verloren op mijn twee hazen.
nr
datum
benaming
waar
afstand
tijd
plaats
categorie
*
winnaar
tijd
finishers
01
14-03-2009
Binnenmaas Marathon
Maasdam
42.200
2:45:47
2de
1ste
*
Bart de Grove
2:40:21
32
02
16-03-2013
Binnenmaas Marathon
Maasdam
42.200
2:59:37
3de
2de
*
Ralph Preibisch
2:45:27
36
Reacties op bericht (1)
17-03-2013
proficiat
Een dikke proficiat, de wind stond inderdaad vrij strak en eens de jus op is, is het hard vechten.
spijtig genoeg kon ik er niet bij zijn, m'n oudste dochter moest een kleine ingreep ondergaan in Leuven op vrijdagmorgen.
(Vooraf hadden ze gezegd: daghospitaal, tot het vrijdagavond duidelijk werd dat ze ten vroegste pas zaterdagnamiddag weg mocht.)
