Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een duurloop van 10.700 meter gelopen met een paar versnellingen in 0:47:08, hsm 132. Ik vrees er voor zondag, het word zeer moeilijk om in en onder deze omstandigheden onder de drie uur te lopen. De kopvalling zakt stilletjes aan richting bronchen en dat zo in feite al reden genoeg zijn om te verzaken aan de marathon. Zo licht de hartslag nog altijd een zestal slagen te hoog voor het geleverde tempo tijdens deze duurloop van ruim tien kilometer. Het regende alweer de volledige training, gelukkig was de wind heel wat in kracht afgenomen in vergelijking met gisteren. Een positief punt is dat het rechterbeen, iets aan de beterhand is, al twee dagen zonder bescherming gelopen. De pijn is voor het grootste gedeelte verdwenen, alleen de stijheid doet nog denke aan de overbelastings kwetsuren. Morgen staat er los looptraining van vijf kilometer op het programma, en veel platte rust.
Vandaag een duurloop van 10.700 meter gelopen met een paar versnellingen in 0:47:08, hsm 132. Ik vrees er voor zondag, het word zeer moeilijk om in en onder deze omstandigheden onder de drie uur te lopen. De kopvalling zakt stilletjes aan richting bronchen en dat zo in feite al reden genoeg zijn om te verzaken aan de marathon. Zo licht de hartslag nog altijd een zestal slagen te hoog voor het geleverde tempo tijdens deze duurloop van ruim tien kilometer. Het regende alweer de volledige training, gelukkig was de wind heel wat in kracht afgenomen in vergelijking met gisteren. Een positief punt is dat het rechterbeen, iets aan de beterhand is, al twee dagen zonder bescherming gelopen. De pijn is voor het grootste gedeelte verdwenen, alleen de stijheid doet nog denke aan de overbelastings kwetsuren. Morgen staat er los looptraining van vijf kilometer op het programma, en veel platte rust.
Vandaag een trage duurloop van 10.700 meter gelopen in 0:51:58, hsm 120. Alweer een training door de regen en de wind, die zwaarder uitvalde als voorzien. De hartslag veel te hoog voor het geleverde tempo, die kopvalling blijft me parten spelen. Nochtans werd ik maar wakker om 08:45 en had ik ruim acht uur geslapen, ruim voldoende dus. Het lichaam zal dus nog een paar dagen nodig hebben om volledig te herstellen van de ziekte en de vermoeidheid. Blijven hopen op een goede dag en goede omstandigheden om nog maar eens onder die drie uur te duiken op de marathon. Morgens staat er een trage duurloop van tien kilometer met in het tweede deel een paar versnellingen op het programma.
Vandaag een duurloop van 12.800 meter gelopen in 0:53:22, hsm 140. Ademen door de neus was geen optie, daardoor loopte de hartslag wat op, te weinig zuurstof. Ik slaap ook al drie dagen zeer slecht, een gemiddelde van vier tot vijf uur en dan nog niet op een volgend. En toch wou ik de benen nog een prikkelen voor de marathon van Appeldoorn aanstaande zondag. Nog een markant feit, al twee op een volgende nachten last van verkrampingen in beide kuiten. Het is nog maar goed dat het kleine en zeerkorte verkrampingen zijn, een zware kramp kan drie dagen voelbaar zijn. Misschien had ik de training van vandaag nog twintig minuten langer moeten uit stellen, dan regende het niet meer en was de wind minder. Om tegen zondag volledig hersteld te geraken moet het vanaf nu toch serieus gaan keren, maar we blijven hopen dat alles goed komt. Morgen staat er een rustige trage duurloop van tien kilometer op het programma, hopelijk kan ik dan langs de neus ademen!
Vandaag een trage duurloop van 12.600 meter gelopen in 0:58:35, hsm 119. De hartslag lag te hoog voor het geleverde tempo, mede door een zare neusverkoudheid, de longen zijn voorlopig nog in orde. Ook het feit dat ik een zweetjasje aangedaan had, mede om de neusvalling uit te zweten, doet de hartslag klimmen. Het is zo al een positief verschil van een vijftien graden met verleden week, en dus moet het lichaam weer wennen. De training zelf ging wel redelijk goed, ik voelde al veel meer kracht in de benen dan tijdens het loopje van gisteren. Als het elke dag wat beter gaat zal ik kunnen presteren volgende week zondag tijdens de Midwintermarathon van Apeldoorn. Morgen staat er een tempoloop vaan twaalf kilometer op het programma, de bedoeling is om 15 km/uur te halen.
Vandaag een trage duurloop van 12.600 meter gelopen in 1:02:21, hsm 112. Het was de bedoeling om een recuperatietraining te doen, maar door de valling lag de hartslag iets hoger. Griep is het in elk geval niet, maar de keelpijn en de moeilijkheid om vrijuit te ademen zij er wel. Toen na drie kilometer de zon er door kwam, was het een zegen voor het geteisterde en vermoeide lichaam. Het rechterbeen lijkt alles behalve in goede conditie, de rechterheup knaagde tijdens de volledige training. Ook de rechterknie gaf af enn toe een pijnscheut, de rechterachillespees liet zich tijdens de eerste kilometers gevoelen. Een van de taken deze week is alles zo goed als mogelijk in de juiste conditie te brengen en goed te rusten. Morgen staat er een trage duurloop van twaalf kilometer op het programma, iets sneller gelopen dan vandaag.
Vandaag een tempoloop van 21.500 meter gelpen in 1:27:43, hsm 136. Ik had deze nacht slecht geslapen, keelpijn, verstopte neus, droge hoest, pijnscheuten in de rechter knie. Het ergste werd gevreest, de griep i de week van mijn eerste marathon van het jaar, in Apeldoorn. Maar na twee hete koffie en twee bezoekjes aan het toilet, probeerden we de moed er in te houden. We vertokken uiteindelijk toch met de essentie om zo snel mogelijk te lopen, liefst tegen 15/km. Na een eerste kilometer komen de benen los en met de wind in de rug probeer ik zo hard mogelijk te lopen. De volgende zes kilometer haal ik de gevraade snelheid, onder eer vootdurende neerplensende regen. Maar liever dit dan sneeuw, het opspattend water is wel zo kou als ijswater, en nu draaien we tegen de wind op. Ik kan niet hard genoeg knokken om het tempo hoog genoeg te houden, door de wind op natte kleuren voelt het kouder aan. Daar zien ook de quadriceps van af, ik word lichte tintelingen gewaar en beslis niet tot het uiterste te gaan. Het tempo rond de 4:10/km houden en zo de 4:05/km gemiddeld halen over de volledige afstand, zo kan ik van een tempoloop gewag maken. Waar er weinig bescherming is, tussen de open velden en weilanden voel ik goed dat het rechterbeen kracht tekort komt. Na ruim vijftien kilometer gaan de laatste zes kilometer weer beter beschermd en met de wind meestal in de rug, maar het blijft moeilijk. De combinatie van vermoeidheid en de opkomende verkoudheid met griepsymptomen zijn hier de spelbrekers. Het moet volgende week een pak beter zijn wil ik gemakkelijk onder de drie uur blijven, we hebben nog zeven dagen om te herstellen. Ook nog zeven dagen om te werken aan de quadriceps, zodat de kniepijn achterwege blijft, die was vandaag goed ingetaped. Zeer goed zelf want ik heb er weinig last van had tijdens deze training, niet dat ik kan zeggen dat et al honderd procent was. Eigenlijk had ik meer last rond het bekken en naar het einde toe van de rechterheup, zodat ik geen grote paslengte kon aanhouden. Maar al bij al ben ik redelijk tevreden, dat ik ondanks de ziekte en de pijntjes een lange tempoloop kon afwerken. Het is immers zo dat ik door de veertien vorbije en gladde dagen weinig aan de juiste intensiteit en met de gepaste paslengte kon lopen. De samenkomst van de topvijventwinig en van de atleten die aan twaalf wedstrijden geraakt zijn ws weer gezellig en succesrijk. Er waren maar vier grote afwezigen en dat omdat ze niet konden komen, na de bowling met 30 man, volgde een gezellig etentje en de prijsuitreiking. De leuke en soms straffe verhalen vlogen in het rond, de ambitie's werden niet onder stoelen of banken gestoken de editie van 2013 belooft spannend te worden. Morgen staat het begin van de week in het teken van recuperatie tot de marathon van Apeldoorn van aankomende zondag de eerst M-U cup wedsrijd van 2013; Een rustige recuperatieloop van twaalf kilometer, er zal deze week niet te intensief meer gelopen worden, uitzieken en actieve rust staan op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 12.600 meter gelopen in 1:01:31, hsm 110. De voetpezen zijn in veel betere staat als het lopen na de nachtrust is, zoals vandaag het geval was. Een groot verschil, dan kan ik de hartslag laag houden, omdat ik normaal en rustig kan lopen. Ik was de verse sneeuw voor, vanaf morgen geven ze algemene dooi, geen dag te vroeg. Ook de knie was al iets aan de beterhand, de lichte pijn was in elk geval niet de volledige training te voelen. Deze was ook niet ingetaped en evenmin beschermd door een patellapeesbandje, dus ik hoop er volgende week minder last van te hebben. Morgen staat er een enentwintig kilometer tempoloop op het programma, aan marathontempo.
Vandaag een duurloop van 10.200 meter gelopen in 0:45:34, hsm 126. Het heeft wel even geduurt eer ik op kruissnelheid zat, de eerste, twee kilometer waren te traag. Daarmee moest ik de tweede helft wat versnellen om de juiste snelheid te halen. Met de knie ging het niet zo goed, tijdens de volledige training had ik daar last van. Ook de voetpezen waren pas na twee kilometer bevrijd van alle pijnen, die ik voel na een lange werkdag. Ik hoop dat ik volgende week wat kan herstellen, van alle overbelastngs kwetsuten. Morgen staat er een trage duurloop van twaal kilometer op het programma, en de prijsuitreiking van de M-U cup.
Vandaag een trage duurloop van 17.000 meter gelopen in 1:23:21, hsm 113. De benen deden pijn vandaag, het kwam dus goed uit dat er zeer rustig gelopen moest worden. Ik vandaag wel veel lopers tegen gekomen, meer als de laatstte veertien dagen tesamen. Morgen is het gelukkig de laatste vroege van de week, daarna kunnen we uitgerust aan de training beginnen. Het is toch dag en nacht verschil, lopen na een zware werkdag, of uitgerust na een nachtje slapen. Ik vind het met het vorderen van de jaren nog groter het verschil, zo kom ik na de vroege niet meer aan een tempotraining toe. De overbelastingen aan de voetpezen, knie achillespezen en rechterheup, zijn dan ook al lelijk mismeesterd. Morgen staat er een kortere duurloop van tien kilometer op het programma, tegen 4:30/km als de benen mee willen.
Vandaag een duurloop van 15.300 meter gelopen in 1:08:56, hsm 120. Na alweer een lange en vermoeiende werkdag, dit vermoeide en log lichaam nog eens op gang getrokken. Het word tijd dat de temperaturen de hoogte inschieten, dan schiet deze oude dieslmotor sneller in gang. De benen reageerden traag op de impulsen die ik wou geven, ook al door die pijnlijke voetpezen. Eigenlijk was het gans de training knokken om een beetje tempo te halen, de hartslag bleef nochtans laag. Maar de benen zijn te moe, ik heb ook kunnen ondervinden hoe zwak mijn quadriceps zijn. Ik probeerde de strtchoefening voor de quadrceps uit te voeren, maar het werd zo pijnlijk dat ik amper 10 sec volhield. Thuis waren ze aan het lachen, want iedereen haalt vanzelf de minuut, dat is het doel dat ik heb 5 maaal 1 minuut per dag. Voor morgen staat er een trage duurloop van zeventien kilometer op het programma, rustig joggen.
Vandaag een duurloop van 10.900 meter gelopen in 0:51:36, hsm 117. Na het werk naar de heupspecialist, om te bespreken hoe het nu verder moet met de rechterheup. Het is verbeterd, de pijn is zo'n 50% minder als voor de spuit, wat uiteindelijk een mooi resultaat is. Als de pijn binnen een paar maand weer hoger is en de heup vertootd geen verdere slijtage mag ik nog een inspuiting. Ondertussen wat raad gevraagt in verband met de patellapeesontsteking aan de rechterknie. Twee goede strekoefeningen gekregen voor de quadriceps, die de oorzaak zouden zijn van de kniepijn. Voorlopig mag ik blijven lopen onder de pijngrens, ik moet de oefeningen een vijftal keer per dag doen. Het ging vandaag redelijk ondanks de lange werkdag, de eerste kilometer veel last aan de voetpezen. Maar daarna ging het redelijk vlot, het was al leuk dat de duisternis nog niet was opgetreden, toch niet voor 17:45. Voor morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma, hopelijk houd de knie het.
Vandaag een trage duurloop van 14.500 meter gelopen in 1:08:43, hsm 114. De benen waren nochtans goed vermoeid, en toch ging het nog redelijk snel. Een 2500 meter langer gelopen als gepland, maar daar was een goede reden voor. Ik moest de wadgen naar de buga-garage in Geel doen, van daar uit naar huis gelopen. Als er al wat wind stond, was die de ganse afstand in het voordeel, een luxe-situatie. De rechterknie deed de volledige training pijn, de rechterheup op het einde, de ahilles in het begin. Zo zit de eerste training van de nieuwe week er op, een week in het teken va de afbow. Morgen staat er een trage duurloop van tien kilomter op het programma.
Vandaag een lange duurloop van 35.900 meter gelopen in 2:45:47, hsm 125. De 35.900 meter door de voortdurend vallende sneeuw gelopen, soms was het net een sneeuwstorm. Vraag me niet waar ik de moed bleef halen om de rondjes van ruim zeven kilometer af te werken. Tijdens de eerste, twee ronden lag het wegdek er nog redelijk sneeuw en ijsvrij bij, wel al veel wind. Vanaf de derde ronde werd het wegdek glad en was er veel concentratie nodig om veilig te lopen. De laatste ronde werd het zwaar omdat er dan al twee tot drie cm sneeuw lag, die aan de loopschoenen bleef plakken. Ik had ontbruiste cola en druivesuiker mee, de cola was tijdens de laatste ronden zo bevroren dat er niets meer uit het flesje kwam. Een training die door de weersomstandigheden vergeleken mag worden met een kleine marathon. Zo heb ik deze week ondanks de slechte weers- en loopomstandigheden toch de kaap van de 150 kilometer gehaalt. Volgende week staat er een rustige week op het programma, met 100 kilometer op het programma.
Vandaag een lange trage duurloop gelopen van 21.300 meter in 1:42:37, hsm 117. De kilometers blijven opstapelen, dat is de hoofdbetrachting deze week, liever 150 km dan 140 km. Natuurlijk mogen de benen niet totaal loss gelopen worden, mede door de weersomstandigheden zal er weinig snelheid inzitten. En dat de benen het moeilijk krijgen, mocht ik vandaag nog eens ondervinden, de laatste vijf kilometer waren vermoeiend. Nochtans had ik het eerste gedeelte van de training de wind tegen, om met wind in de rug naar huis te lopen. Met nog vijftien dagen te gaan voor de openingswedstrijd van de marathon en ultra cup gaan, worden de volgende 14 dagen rustig. Voor morgen staat de laatste dertig-plusser op het programma, ik zou deze willen lopen aan duurlooptempo, als het weer het toelaat.
Vandaag een duurloop van 15.200 meter gelopen in 1:08:05, hsm 126. Het is dan toch gelukt om aan duurlooptempo te lopen tijdens de werkweek, en de ijskoude omstandigheden. De loopomstandigheden waren wel al veel beter dan de voorbije dagen, maar 10 % van de weg lag er nog glad bij. Op de stukken die volledig sneeuw en ijsvrij waren kon dus goed tempo gemaakt worden, maar ook niet vol uit. Een van de nadelen bij deze berekoude temperaturen is dat het lichaam niet zo snel reageert op prikkels. Maar goed het was zeker niet de bedoeling om aan een hoog tempo te lopen, dus ben ik dik tevreden over deze training. Ik had ook geen enkele bescherming tegen mijn overbelastingskwetsuren aan gedaan, niet ingetaped, geen reflexspray, geen patellapeesbandje. Alles geeft stand gehouden, natuurlijk was het niet geheel pijnvrij, maar het was ruim onder de pijngrens. Morgen staat er een trage duurloop van achttien kilometer op het programma, lekker rustig ijsberen.
Vandaag een lange trage duurloop van 24.500 meter gelopen in 1:58:23, hsm 113. Het was weer niet vanzelfsprekend om de training te beginnen, het was grijs en bitterkoud. Maar toch de moed bijeen geschraapt om een trainings loop van twee uur af te werken. Gelukkig lag het grootste gedeelte van de baan sneeuw en ijsvrij, toch waren er nog een paar gevaarlijke stroken. Het duurde ruim zes kilometer voor ik het wat warm kreeg, van dan af ging het wat beter om een tempo van 12 km/uur te lopen. Soms leek het of er wat wind stond, maar dat kan nooit veel geweest zijn, maar de koude accentueert dat gevoel. De rechterheup, rechterknie en rechterachillespees laten zich wel gevoelen als het niet soepel gaat. Toch vrij tevreden dat ik heb doorgezet om deze lange training af te werken tijdens een werkdag. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma, ik hoop de 13 km/uur te halen.
