Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag loop ik mijn tiende wedstrijd voor de marathon en ultracup in Hilvarenbeek. De Beekse marathon, ik heb er nog nooit gelopen, en het is altijd leuk een nieuwe marathon aan het lijstje toe te voegen. Het zou mijn 77ste marathon moetten worden, en voor de eerste maal ga ik me tot een uur voor de wedstrijd klaarstomen. Eten en drinken tot een uur voor de wedstrijd, voeding voor sporters geen boterham met choco, speculoos en banaan deze keer. Ook tijdens de wedstrijd word het drink en voedingspatroon gewijzigd, alles drastisch niet stap per stap, om tte wennen. Ik hoop dat de maag alles accepteert, en dat het zijn werk doet, het verschil zou zich op het einde van de marathon laten voelen. De laatste tien kilometer iets vlotter doorkomen, en nog meer na de marathon, door een vlotter en beter herstel. Het princiepe blijft hetzelfde, hard werken en trainen moeten het gewenste resultaat opleveren, de voeding en de drank een paar procentjes. Na vandaag kan ik al een eerste oordeel vellen, maar om een deffinitiief oordeel te vellen word het wachten tot na de mBrussels marathon. Deze avond kan je reeds een verslag v erwachten over de wedstrijd, en mijn eerste bevindingen van de nieuwe aanpak.
Vandaag een recuperatieloop van 7.000 meter gelopen in 0:34:21, hsm 107. Een korte recuperatieloop de dag voor een marathon, het zit al diep in de gewwoontes ingebakken. Niet overdrijven gewoon proberen de 12 km/uur te halen aan zo'n laag mogelijke hartslag. Tijdens deze training alleen last aan de voetwreef, de rest van de overbelasingen gaven geen krimp. Morgen ga ik eens zondigen tegen een van de vuistregels, een volledig gamma aan producten uit proberen tijdens de marathon. Apart heb ik deze producten al eens uitgeprobeert op training, voedingsupplementen voor de wedstrijd. Een nieuwe isotone dorstlesser en aanvullende voeding tijdens de marathon en een recuperatiemix voor na de wedstrijd. Ik hoop dat mijn maag al deze producten kan verwerken onder wedstrijdomstandigheden, morgen weten we meer. Normaal ben ik niet graag het proefkonijn, maar ik geloof in deze producten, en zal de naam bekendmaken na de verschillende testen. Ook de volgende twee marathons ga ik die verder testen, maar dan moet de test van morgen toch redelijk goed uitvallen.
Vandaag een duurloop met versnellingen van in totaal 10.200 meter gelopen in 0:45:23, hsm 120. De benen waren redelijk goed vandaag en de versnellingen gingen gemakkelijk, wind in de rug weliswaar. Een minder aspect is dat de voetwreef serieus pijn doet tijdens het lopen, al geprobeert met ijs te leggen, maar de pijn blijft. Met de knie gaat het wat beter, veel pijn voel ik niet meer, de knie begint wel nog te miezeren vanaf 14 km/uur. Ik hoop dat de kwetsuren nog wat mogen herstellen tegen zondag, voor mijn negende wedstrijd in de M-U Cup, De Beekse marathon. Morgen staat er een korte losloop van zes kilometer op het programma en veel rust natuurlijk.
Vandaag een recuperatieloop van 10.200 meter gelopen in 0:49:19, hsm 109. De actieve rust training van vandaag ging redelijk vlot buiten de eerste twee kilometer, waar het er wat verkrampt aan toe ging Een rustige hartslag voor het behaalde tempo, zeker in vergelijking met de voorbije weken. Ik heb een verlengt weekend van vijf dagen, dus ik zal normaal voldoende moeten kunnen rusten. De volgende twee dagen staan er amper vijftien kilometer op het programma, dus zullen de benen volledig kunnen herstellen. Morgen staat er een trage duurloop van negen kilometer, met een paar versnellingen op het programma.
Vandaag een tempoloop van 12.200 meter gelopen in 0:48:24, hsm 141. Ik had gisteren en vandaag iets meer last van de achillespees, maar dat is normaal na een stevige behandeling. Het werd vandaag dus een tempoloop om te zien hoe ver ik sta met de recuperatie, nog niet top, maar zeker niet slecht. Een eerste kilometer van 04:31 was iets te traag, dus legde ik er de twweede kilometer de pees op 03:47, meteen de snelste van de training. Na goed vier kilometer keerde ik dan tegen de wind in en toen werd het knokken om het tempo te handhaven. Toch altijd onder de vier minuten kunnen blijven en de laatste vier kilometer wind in de zij en in de rug, kam het nog goed. De knie zeurt wel aan dit tempo, maar het pijnlijkste is de rechter voet wreef, die bleef ik van de eerste tot laaatste kilometer voelen. Al bij al een nuttige training aarvan ik snel kan herstellen, en die leert dat de paslengte en soepelheid moeten verbeteren. Het blijft daarvoor wachten tot de knie er weer boven op is en de pijn in de wreef weggeëbd is, pijn en souplesse gaan niet samen. Voor morgen staat er na een bezoek aan de kinesiste een recuperatieloopje van tien kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 12.000 meter gelopen in 0:57:10, hsm 117. Nog wat last van stijve spieren, maar het tempo toch iets hoger, om te zien of de benen het al aankunnen. De rechter-knie, -achillespees en -heup hielden goed stand, toch voelde ik me niet comfortabel lopen. Het was nochtans goed vijf graden frisser dan gisteren, maar ook de ademhaling was eerder zwaar. Een gevolg van de vorm van het moment, hoop ik althans, want overdreven veel of hard word er niet getraind. Vandaag voor de eerste maal naar de sportkiné geweest voor een behandeling aan, vooral de achillespees. De manuele massage was best pjnlijk, ik moest de pijn echt verbijten, nadien voelde de achillespees meer ontspannen. Ook een paar oefeningen meegekregen en de raad na elke training of wedstrijd de pees te koelen met ijs. Morgen staat er een duurloop van tien kilometer op het programma, eens voelen of de therapy wat uit doet.
Vandaag een trage duurloop van 15.600 meter gelopen in 1:15:58, hsm 112. De training van vandaag was de langste voor deze week, de marathon van zondag buiten beschouwing gelaten. Ik had minder last van de knie dan gisteren, wat normaal is gezien het vandaag ontwikkelde tempo van goed 12 km/uur. Een groot probleem blijft de rechtervoetwreef de spanning van de schoen is voldoende om pijn te voelen, laat staan bij het lopen. Waarschijnlijk is er niet veel aan te doen, buitn wat stretchoefeningen en ijs leggen en voor het slapen gaan wat zalf smeren. Morgen staat er een recuperatieloop van tien kilometer op het programma, benieuwd of ik mij aan het schema kan houden.
370
Vandaag een lange tempoloop vaan 25.000 meter gelopen in 1:41:34, hsm 140. De benen waren nochtans niet super vandaag en het was werken geblazen om het gevraagde tempo te halen. Aan een snelheid boven de 14 km/uur is de pijn aan de knie duidelijk voelbaar, zelf goed ingetaped met kenesiotape. Een ander probleem is de wreef van de rechtervoet die serieus pijn doet en dat bot het tempo wel af, voelbaar bij afzet en landing. De training werd volledig in het Merodese bos gelopen vijf ronden van vijf kilometer, twee ronden aan 15 km/uur. Het was dus nog niet super, toch al bij al tevreden met het gemiddelde van mijn laatste marathon gelopen. Ik heb ook een isotone hydratatie drank uit geprobeerd tijdens deze training en de maag accepteerde het goed. Misschien test ik het een van mijn volgende wedstrijden wel uit, en andere artikelen van hetzelfde merk. Als de testen bij mij goed verlopen heef ik de naam van het merk wel vrij, maar eerst zeker zijn dat het werkt. Nu zal het er op aan komen volledig gerecupereert te zijn tegen volgende zondag voor de Beekse marathon. Morgen staat er een recuperatieloop van vijftien kilometer op het programma, de langste training voor volgende week.
Vandaag een trage duurloop van 15.000 meter gelopen in 1:13:23, hsm 112. Rustig gelopen zonder forceren en de knie voelde op zijn best aan over de laatste veertien dagen. Het was maar een lichte miezering die voelbaar was geen enkele pijnscheut of dergelijke gevoeld. Een kort verslag van de huisdokter betreffende het bloedonderzoek gekregen met twee serieuse werkpunten. Nog net geen risico patient wat cholesterol betreft, zowel de totale als de slechte is te hoog de goede iets te laag. Een licht dieet met minder vetten, vooral varkenvlees, en voor bereide maaltijden, vermijden. Meer vis en meer plantensterolen, minder tot geen snoep meer en nog meer fruit en groenten eten. Een andere richtlijn meer bewegen zal wel niet op mij van toepassing zijn, hoop ik toch, want ik sport gemiddeld een uur per dag. Het ander probleem was een fel tekort aan vitamine D, waar de zon in grote mate leverancier is, ook vette vis bijvoorbeeld. Dat tekort kan de oververmoeidheid en de pijnlijke spieren verklaren, dus dat word het volgende voedingsupplement die ik moet nemen. Een tekort aan vitamine D zorgt ook voor een verminderde werking van de bijnier en de schildklier, waardoor een vertraagt metabolisme. Hopelijk is alles binnen enkele weken eer op peil en kan het loopniveau en levenskwaliteit weer een beetje omhoog. Morgen staat er een duurloop of tempoloop van eenentwintig kilometer op het programma de benen en knie eens testen.
Vandaag een duurloop van 10.400 meter gelopen in 0:45:57, hsm 123. Met zware en vermoeide benen toch proberen de moeite te doen om het vooropgestelde tempo te lopen. Ik was duidelijk weer oververmoeid, maar heb nog niets negatiefs vernomen van de uitslag van mijn bloed. Dus ga ik er van uit dat er niet ernstig aan de hand is, en het gewoon een najaaarsvermoeidheid is. Een harde noot om te kraken deze korte training, de benen branden, de longen waren verschroeid. Maar toch de doelstelling gehaald, en dus ben ik best tevreden de week na een goede en sterke marathon. Voor morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma.
Vandaag een lange trage duurloop van twintig kilometer gelopen in 1:35:21, hsm 115. Gelopen zonder kenesiotape rond de overbelaste knie, en dat was geen goede zet, de knie was zeer gevoelig. Nochtans de volledige afstand in het Merodese bos gelopen, met de fiets naar het bos gereden en dan pas lopen. Vier ronden van vijf kilometer, de paden lagen er mooi droog bij, alleen de stroken waar veel dennenappels liggen liep het minder vlot. Het golft er lichtjes maar het is overwegend vlak en de paden liggen goed aangestampt, en goed beschermt tegen de wind. Na een zware werkdag blijft het een zware training, twintig kilometer lopen, ik voel me zo al vermoeid de laatste tijd. Ik hoop dat ik wat wijzer word als ik de bloedresultaten heb, natuurlijk is het gevoel wat dubbel, tijdens de wedstrijden gaat het goed. Toch zijn er signalen dat er het een en ander mis is, teveel overbelasting kwetsuren, ondanks het terugschroeven van de trainingskilometers. Morgen staatt er een duurloop van tien kilometer op het programma, de benen en het lichaam wat rust gunnen.
Vandaag een duurloop van 15.400 meter gelopen in 1:03:21, hsm 132. Ik heb gisteren de koe bij de horens gevat, zoals ze dat bij ons zo mooi zeggen. Een afspraak bij de huisdokter, bloed laten controleren, een afspraak laten maken voor een inspanningstest. Ook negen beurten kinésitherapy voor het rechterbeen in het bijzonder de rechterachillespees. Het steeds vermoeid zijn ook laten onderzoeken, hartslag en bloeddruk waren in orde, het bloedonderzoek moet duidelijkheid scheppen. De training van vandaag ging redelijk vlot, de derde dag na de marathon, 14.5 km/uur halen is redelijk goed. Ook de knie lijkt de inspanningen goed te verteren en de pijn minderd met de dagen, tevreden met de recuperatie. Een laatste kilometer aan ruim 15 km/uur om de training af te sluiten, dan wel iets meer pijn in de knie. Morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma, in het Merodese bos.
Vandaag een trage duurloop van 12.300 meter gelopen in 0:58:26, hsm 116. Het ging al wat beter met de knie dan gisteren, voeg daarbij deze zomerse temperaturen en je weet het!! Een mooi en aangenaam loopweertje, niet te diep gaan maar toch wel doorlopen. De tweede dag na een marathon is altijd de slechtste dag, zo was het vandaag zeker niet. Een goed onderhouden tempo vanaf kilometer twee en ik kon de snelheid goed vasthouden. Wat meizering in de knie en pijnlijke voetpezen en gevoelige rechterachillespees, maar het was te doen. De benen zijn natuurlijk nog wat stijf en vemoeid, maar dat mag, zo kort na de marathon. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma, we zien wel wat de benen aankunnen.
100
Vandaag een recuperatieloop van 10.400 meter gelopen in 0:53:16, hsm 107. De knie was zo goed als niet op temperatuur te krijgen en de training afgewerkt juist onder de pijngrens. Op het einde leek het wat te beteren, maar het is al beter geweest, een eerste kilometer al hinkend aan 06:01. Later kreeg ik er toch wat vaart in, toch zijn de benen niet totaal verzuurt, zoals soms na een zware marathon. De gemiddelde hartslag is zelf goed om van een herstelduurloop te kunnen sprreken, alleen waren de laatste kilometers iets te snel. Ik hoop dat ik de trainingen verder kan zetten deze week desnoods aan een lager tempo om de knie wat te sparen. Morgen staatt er na het werk een trage duurloop van tien kilometer op het programma.
Vandaag was het tijd voor het tweede deel wedstrijden, van de Marathon en Ultra Cup. De Maas en Waal Rabomarathon was het decor voor mijn achtste wedstrijd in dit regelmatigheidscriterium. Er stonden heel wat goede atleten aan de start, dus hoopte ik niet de ganse wedstrijd alleen te moeten lopen. Maar nog meer hoopte ik dat het lichaam stand ging houden, verleden week hield ik het een halve marathon vol. Ik geloofde toen sterk in een tijd onder de drie uur, maar een halve en een volledige marathon zijn niet te vergelijken. Nico Serroen ging er van bij de start vandoor voor een nieuw wedstrijdrecord te lopen, daar achter een voor mij onbekende atleet. Daarachter een groep met Ralph Priebisch, Bart de Grove, Jo van Dorpe, Johan Whatty, en ikzelf mooi volk bijeen dus. Het ging me toch te traag (3:55) en ik versnelde met bart en Johan in mijn spoor, de knie voelde wat stijf aan, en die wou ik testen. Met kilometers van 3:43, 3:44, 3:42, 3:50, kwamen we bij de tweede, Johan liet ons wijselijk lopen na de derde kilometer. Een doorkomst na vijf kilometer in (0:18:54) dat was iets van het goede teveel en ik besliste rond 04:00/km te lopen. Van kilometer zes tot zesentwintig moeten we langs het water met de wind in het nadeel lopen, dus moet ik me wat sparen. Ik loop nu wel alleen en kan mijn tempo aan het gevoel dat ik heb, aanpassen, het grootste probleem is die rechterknie. Die zal gans de marathon golven tussen zeuren en af en toe een pijnscheut, maar er viel natuurlijk wel met te lopen. Als je op een vlakke baan loopt met wind tegen is het precies vals plat, en dan ga je iets meer op kracht lopen, nadelig voor de knie. Kilometer tien (0:38:51) en de laatste vijf kilometer aan (0:19:57) het ideale tempo had ik nu vast, om een supertijd te lopen. Maar de knie had al een paar serieuse pijnsignalen gegeven en het tempo moest nog wat zakken, wat ik ook deed natuurlijk. Aan kilometer twaalf haalde Jo Van Dorpe me bij er op en er over, ik laat het niet aan mijn hart komen en maal rustig kilometers. Spijtig genoeg is de hartslag op mijn RCX5 verstoort soms loop ik met een hartslag boven de 190, terwijl ik maximaal 160 haal. Kilometer vijftien (0:59:20) de laatste vijf kilometer gingen aan 04:06/km gemiddeld, nog altijd niet slecht gezien de schuine tegenwind. Ik voel me ook niet vermoeid, maar als ik wat sneller prbeer te lopen voel ik de knie protesteren, dus hou ik me aan de 4:06/km. De kenesio taping rond de knie zit iets te strak en als ik het been wat te ver plooi voel ik deze trekken, de ankerpunten komen los. Kilometer twintig (1:19:39) de laatste vijf kilometer aan 4:05/km gemiddeld, daar zit de laatste kilometer voor veel tussen. Ralph is komen aansluiten met Maarten Paulissen, ik beslis zo lang mogelijk te volgen, Maarten kan niet overpakken, dus help ik. Ik en Ralph lopen elk op tour op kop om het tempo er in te houden, dat iets sneller lopen laat de knie opspelen maar het gaat nog. Tot kilometer vierentwintig lukt het, een vijfhonderd meter geleden is Maarten moeten lossen, nu is het mijn beurt, dus weer alleen. Het tempo wat laten zakken, tot de pijnscheuten verdwijnen, de kenesiotape hangt al half te fladderen maar heeft nog steun. Kilometer vijfentwintig (1:39:43) de laatste vijf kilometer aan (0:20:04) nog altijd een totaal gemiddelde van 15 km/uur. Nog een kilometer wind tegen en dan de wind in de rug en het gaat eigenlijk nog prima aan dit tempo, een jaarsbeste zit er in. Ondertussen zijn de snelheidsduivels van de halve marathon vertrokken en een eerste trio snelt me voorbij tegen 18 km/uur. Ze zijn sterk bevoordeeld vijf kilometer wind tegen en zestien kilometer wind mee, ik probeer het tempo er in te houden. Kilomeer dertig (1:59:45) de laatste vijf kilometer aan (0:20:02) de wind draagt daar toe bij, want de eerste tekenen van verval zijn er. Toch zit ik nog op een schema van 2:48:40, maar na dertig kilometer komt er altijd verval dus een tijd onder 2:52:00 zou mooi zijn. Regelmatig loopt er een halve marathonloper me voorbij en telkens probeer ik lichtjes te versnellen voor een paar honderd meter. Kilometer viifendertig (20:20:13) een laatste vijf kilometertijd die wat op loopt (0:20:28), maar het blijft een aanvaardbaar tempo. Ik krijg regelmatig de opmerking van voorbij lopende atleten en toeschouwers langs de kant, hoofd omhoog dan kan je beter ademen. Sind een zware whiplash in 2002 is dat een deel van de loopstijl geworden het hoofd zwaar doorzakken met het vorderen van de kilometers. Aan kilometer zevenendertig, doe ik een beginnersfout ik laat het tempo zakken om de losghangende kenesiotape te verwijderen. Daarna geraak ik moeilijk in het ritme en verlies kostbare seconden, het beste is er ook af en dus word het knokken voor wat ik nog waard ben. Kilometer veertig (2:41:34) de laatste killometer was wel tegen 4:30 en hoewel de benen niet verzuurt zijn eerder geblokkeert. Gelukkig is het maar 2.200 meter meer, de voorlaatste kilometer gaat in 4:34, en voor de laatste 1.200 meter moet het nog lukken. Ik kan er zelf nog een sprintje uitpersen en finish in een mooie 2:51:34 op de vijfde plaats, en kan best tevreden terugblikken op een goede marathon.
Vandaag los gaan lopen goed voor 7.000 meter gelopen in 0:33:53, hsm 109. Toch wat verbaast over mijn gemiddelde hartslag 109, het ging dan ook vlot vandaag. Ik hoop dat de benen morgen even goed aanvoelen, alleen de rechterknie en rechtervoetwreef wat minder pijnlijk. Die rechter voetwreef is weer iets nieuw, ik dacht gisteren dat ik mijn nestels wat te hard had aangespannen. Maar ik had er gisteren gans de dag last van, en bij het lopen net iets meer, hopelijk speelt het morgen niet teveel op. Ik ga dus voor een tijd onder de drie uur, hoewel ik er van overtuigd ben dat het best moeilijk gaat worden. De trainingen zijn niet verlopen zoals het moest, en alleen de halve marathon van verleden week heb ik als referentiepunt. Als ik niet te zot doe en berekend loop moet het wel mogelijk zijn, nipt onder de drie uur te fiishen, duimen maar!!!
