Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een lange trage cresendo duurloop van 25.000 meter gelopen in 2:00:33, hsm 116. De vijfde op een volgende dag met minstens twintig kilometer lopen in totaal 124.8 km op vijf dagen. Met de uithouding zal het wel snor zitten, na deze zware vijfdaagse met genoeg kilometers voor een volle week. Een beetje minder tevreden met de rechterknie, de pijn verergerde wel niet, maar volledig weg is de pijn nooit. De oververmoeidheid is wel uit de benen, en dat is toch een voornaam gegeven, zo kan ik blijven doortrainen. Alleen de echte snelheidstrainingen zijn nog uit den boze, de heup en de knie doen dan iets meer pijn. Iets wat ik moet reserveren voor tijdens de wedstrijden die er vanaf volgende week aankomen, de halve marathon in Heist. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma, tegen 13 km/uur.
Vandaag een lange duurloop van 20.120 meter gelopen in 1:25:27, hsm 129. Zeer tevreden met de lange duurloop en het tempo, en de beperkte pijn in het rechterbeen. Spijtig genoeg ga ik het enkele dagen zonder hartslagmeter moeten doen, de batterij is plat. Een beeetje giswerk en vergelijken met gelijkbare trainingen in verleden zullen de hartslag bepalen. De rondjes in het Merodese bos zijn zalig om te lopen bij deze tropische temperaturen. Het onverharde is minder belastend voor de diverse overbelastings kwetsuren. Vandaag hing het dus redelijk goed, hoewel ik nog maar aan 80% van mijn mogelijkheden zit. De vraag blijft overigens gaan de overbelastingen verdwijnen als ik actief bezig blijf. Het is wel zo dat het ver de laatste zware trainingsweek vn het jaar word, daarna worden de km's drastisch teruggeschroefd. Maar deze week word nog een zware week wat betreft de kilometers, normaal staan er 135 km op deze week. Vanaf volgende week worden het wedstrijdweken en herstelweken, en die blijven duren tot eind december.
Vandaag een lange trage duurloop van 21.560 meter gelopen in 1:43:14, hm 115. De benen zijn niet super maar het is de laatste zware trainingsweek voor de wedstrijdperiode, dus veel trage kilometers. Zo dat de basis goed breed is, en de wedstrijden als snelheidstrainingen kan gebruiken, nu nog meer als anders. Aangezien ik niet op snelheid kan trainen gezien de beperkingen aan het rechterbeen, en onder de pijngrens wil blijven. Ik heb al verscheidene keren de vraag gehad waarop het cijfer vaan de trainingsbelasting gebaseerd is, een gegeven van Polar. Er zijn verscheidene variabelen waar rekeninig mee word gehouden de tijd of afstand, de hartslag en hartslagzones waar in, getraind word, de snelheden waar met gelopen word, hoe langer en hoe intensiever, hoe hoger de trainingsbelasting. Bij mij heb je soms een vertekend beeld aangezien de hartslagen niet altijd even acuraat gemeten en weergeven worden. De training van vandaag ging eigenlijk iets vlotter als de training van gisteren, maar nog belange niet wat het moet zijn. Maar ik ben natuurlijk al tevreden dat ik kan trainen en al zo'n lange afstanden kan afleggen, de laatste drie dagen, 79.680 meter. Voor morgen staat er een iets snellere training op het programma, ook zo'n een twintig kilometer lang, aan 13 km/uur.
181
Vandaag een lange trage duurloop van 21.560 meter gelopen in 1:45:29, hsm 112. Het werd dus een kleine dubbeldekker, twee lange duurlopen minimaal een dertigpusser en een twintigplusser. Gezien de toestand van de onderste ledematen is dat zeker goed te noemen, maar ook broodnodig de basis wat breder maken. Deze week zal er nog altijd weinig snelheid in de trainngen zitten, in de hoop dat de pezen en spieren verder herstellen. Op weg naar het Meroddese bos ging het supertraag, de stijve benen van gisteren loslopen en conditioneren. Eenmaal in het bos kon ik iets sneller beginnen lopen, nu het onverharde ondergrond was en de botten en pezen minder belast worden. Het gevoel van stijfheid bleef iets of wat aanwezig, maar het beterde toch met het vorderen vaan de kilometers. De ronden van vijf kilometer werden ruim onder de vijfentwintig minuten gelopen, en ik zou dus weer aan 12 km/uur gemiddeld lopen. Op het einde was er wel beginnende vermoeidheid waar te nemen en prikkelden de beide quadriceps lichtjes. Voor morgenvroeg staat er weer een lange trage duurloop van ruim twintig kilometer op het programma.
Vandaag een lange trage duurloop van 36.560 meter gelopen in 2:52:00, hsm 124. Een grote verrassing dat ik al zo lang kan lopen, aangezien ik vrijdag zelf de training niet kon aanvatten. Ik was wel traag begonen en zou altijd onder de pijngrens blijven lopen vandaag, de afstand? daar had ik geen idee van. We zouden wel zien waar het schip zou stranden, maar liefst had ik een dertigplusser gelopen, een vijfendertigplusser als het kan. De eerste ronde word afgeklokt bij het binnenlopen van het Merodese bos waar ik maximaal zes ronden van vijf kilometer wil lopen. Die eerste ronde op het verhard is 3260 meter en daar loop ik zeer traag om te zien en te voelen hoe de benen reageren. Eens in het Merodese bos versnel ik naar een goede 12 km/uur en alles voelt goed aan, een licht zeurderig gevoel hoog uit. In het bos zijn er heel wat joggers aanwezig, maar op de meeste paden kan je met twee of drie man naast een lopen. Vanaf de tweede ronde gaat het nog wat sneller zo'n 0:23:40 per ronde van vijf kilometer, ik krijg even kramp in de linker kuit. Gelukkig gaat het snel over op lichte stijheid, na ruim drieentwintig kilometer komen de eerste pijnsignalen in de rechterheup. Het gaat gelukkig op en neer met de blokkage in de heup, maar erg word het niet en ik kan de training gewoon afwerken. De zesde en laatste ronde in het Merodese bos ga ik het tempo wat hoger leggen en de 4:30/km proberen lopen op het onverhard. Mijn knie zeurt wat meer en ik voel goed de tinteling vanuit de heup naar beneden gaan, ook de achillespees doet meer pijn. Na drieendertig kilometer gaat het terug richting huis, ik neem dezelfde weg terug naar huis maar loop veertig meter verder door. Zo verzamel ik in totaal 36.560 meter, wat uiteindelijk ongelofelijk is na de zware vermoeidheid in de benen en de pijntjes deze week.
161
Vandaag een trage duurloop van 15.000 meter gelopen in 1:14:53, hsm 112. Ik ben gaan lopen in de Merodese bossen, daar is de ondergrond onverhard, geen beton of asfalt met andere woorden. Zeer rustig van start gegaan d eerste ronde van vijf kilometer in 0:26:45 ongeveer en dat ging goed. De tweede ronde van vijf kilometer iets versnelt de ronde gelopen in 0:25:35, en de achillespees was licht voelbaar. Voor de derde ronde er nog een laagje bovenop gelegt en de ronde van vijf kilometer gelopen in 0:22:33. Nu kreeg ik eerst last van de heup en begon de knie ook te zeuren en voelde de achillespees pijnlijk aan. Het is dus wel al beter maar nog niet over, de vermoeidheid was wel al minder, maar echt versnellen zit er niet in. Toch al best tevreden dat ik vijftien kilomeer kon lopen en dat met een zweetvestje aan, lekker veel liter zweet verloren dus. Wat er morgen gelopen word is nu nog zeer onzeker, het is afwachten wat de reactie is van de spieren en pezen.
Vandaag de tweede rustdag op rij, het lichaam wat laten herstellen van de overbelastingen. Ondanks de zware werkweek met de vroege van 05:30 tot 15:00 uur, en ganse dag recht staan, voel ik me al wat beter. Beter maar nog niet goed genoeg om een poging te wagen met de fiets, laat staan gaan loslopen, de heup zit nog vast. Met de achillespees gaat het al iets beter, de zwelling neemt af evenals de drukpijn, ik mag al waat druk uitoefenen voor ik pijn voel. De knie lijkt ook de goede kant op te gaan, ik heb al minder pijnscheuten gevoelt en ook de intensiteit van de pijn is minder. Het kan dus zijn als ik me morgenvroeg niet te vermoeid voel, dat ik ga loslopen maar wel in het bos op onverharde wegen. Ik moet nog niet teveel plannen want ik weet niet wat er juist mis is, maar de vermoeidheid vlak na drie weken verlof is niet normaal. Volgende week eens bloed laaten trekken om te zien of ik mineralen of vitaminen tekort heb en ook welke afvalstoffen in het bloed. De bloeddruk en de hartslag zijn in elk geval in orde, die kan ik zelf controleren, het blijft dus afwachten en hopen dat het snel beter word.
Vandaag heb ik dus een verplichte rustdag moeten inplannen, de knie doet nog pijn. Ik heb de indruk dat de achillespees iets beter is dan gisteren, hoewel ik er niet met gelopen heb en dus niet echt belast. De knie daar en tegen doet wel pijn als ik he been volledig strek of als ik de trap naar beneden ga. Het doet wel geen deugt om een gaanse dag op die vermoeide benen, dikwijls trap op en trap af te staan. Een zware kwetsuur lijkt het niet, maar dat wil niet zeggen dat het snel genezen zal zijn, gezien de zware vermoeidheid in de benen. Morgen staat er voor 90° nog een rustdag op het programma, zaterdag kan het zijn dat ik al los ga lopen onder de pijngrens.
Vandaag een duurloop van 14.300 meter gelopen in 1:04:27, hsm 124. De interval van 16 kilometer werd noodgedwongen vervangen door een duurloop van 14.3 kilometer. Ik geraakte niet uit de startblokken, de stijfheid en pijn overmeesterden mijn benen en ik moest me gewonnen geven. Het programma voor de volgende dagen word herzien, ik hoop nog altijd dat twee dagen rusten gaan volstaan om te herstellen. De rechterachillespees is er niet goed aan toe, een klein maar zeer pijnlijk knobbeltje, dat ga ik behandelen met ijs en deze nacht een volta-patch. Met de heup gaat het ook niet goed, en ik weet niet of die twee dagen rust voldoende gaan zijn om voldeoende te herstellen. Voor de kniepijn moeten normaal twee rustdagen volstaan, het komt vooral door de extreme vermoeidheid in de benen. Als de rustperiode langer alss een week duurt, vrees ik voor de rest van het seizoen, en moet ik er aan denken alles volledig te laten herstellen. De training van vandaag heeft duidelijk gemaakt dat de kwetsuren aan het rechterbeen er niet beter op worden als ik verder blijf lopen. Morgen staat er dus een rustdag op het pogramma en kan ik een microslaapje doen na het werk om wat beter te recupereren.
169Vandaag een lange recuperatieloop van 21.600 meter gelopen in 1:46:27, hsm 110. Met zware, oververmoeide, en pijnlijke benen, een lange training lopen er zijn andere manieren om te ontspannen na een rustdag. Het was met weinig moed dat ik deze training afwerkte, het kaduke rechterbeen is er niet vreemd aan. De hartslag wou ik vandaag sowieso laag houden, dat was dus zeker geen probleem, zo traag ging het. Ik probeerde de paslengte kort te houden om het rechterbeen wat te sparen, maar de heup zat vast. Een training die me wat wijzer maakte over de oorsprong van de overbelastingen aan het rechterbeen. Het vertrekt allemaal van uit die rechterheup, door een licht gewijzigde lichaamspositie worden achillespees en knie overbelast. De oefeningen om de grote gluteus te rekken zullen weer bovengehaald en gedaan moeten worden. Vandaag heb ik de laatste vijf kilometer nog wat proberen te versnellen, maar de pijn verhoogde samen met de snelheid. Morgen staat er normaal een interval van in totaal zestien kilometer op het programma, als het rechterbeen mee wilt.
Vandaag een trage duurloop van 16.400 meter gelopen in 1:20:25, hsm 114. Om met de deur in huis te vallen, de vermoeidheid was al groot voor ik begon met trainen. De linkervoetpees, de rechterknie, de rechter heup en de rechter achillespees waren overgevoelig. Maar de knie bezorgt me de grootste kopzorgen, de rest zijn overbelastings kwetsuren, waar ik regelmatig last van heb. Juist nu er nog een paar opbouw weken op het menu staan, en ik hoopte elke dag wat beter en sterker te worden. Het duurde een paar kilometer voor er wat tempo kwam, en het gevoel iets beter werd, en het tempo omhoog kon. Niet dat de snelheid een rol speelt, maar ik heb wat snelheid nodig om een goede en volledige loopbeweging te maken. De training met pijn in de knie beeindigd, en dus moet ik die morgen goed intapen, want het word een zware week.
Vandaag een lange duurloop van 30.210 meter gelopen in 2:09:19, hsm 137. Gekozen voor een dertigplusser,omdat de tijd toch begint te dringen nog vier weken tot de volgende marathon. Het ging geen gemakkelijke opgave worden, maar dat hooeft ook niet, een beetje werken voor een betere conditie. Tot kilometer drie duurde het voor ik het voorziene tempo haalde, en al vlug voelde ik dat dit tempoiets te hoog lag voor vandaag. Ik had cola en druivesuiker mee om het drinken en eten tijdens de wedstrijd te trainen en de innerlijke mens te versterken. Na tien kilometer kwam ik door in (0:42:15) en dat tempo wou ik zo lang als mogelijk aan houden, dat was het gewijzigt plan. De rechter heup, rechter achillespees en de rechter knie zorgden voor last, en de degradatie van dit been is toch wel spectaculair. Het word nooit meer zoals vroeger, zelf niet als ik een titanium heupstuk laat zetten, dus word er zo verder gelopen. Kilometer twintig (1:24:50) was het verval nog niet zo groot, maar ik begon het wel alsmaar meilijk te krijgen, te vroeg. De pijn in de knie is stabiel en verergert niet, maar de heup zit al goed vast en de paslengte word dus korter. Het word tijd dat de training over is, de kilometers gaan richting 4:30 en dus ga ik het gemiddelde van 14 km/uur niet halen Aan kilometer 28 zie ik dat ik maar tien seconden achter lig op dat schema, en steek een tandje bij en haal de 14 km/uur. Toch nog iets om me aan op te trekken, de 30.210 meter aan een gemiddelde van 14 km/uur gelopen.
Vandaag een trage duurloop van 14.370 meter gelopen in 1:08:14, hsm 114. Er moest eigenlijk iets trager gelopen worden, maar ik kon het weer niet laten, net dat iets sneller te lopen. Het was ideaal weer om te lopen, tussen de 16° en de 19°, droog en weinig wind, zo moet het weer zijn. De knie, achillespees en dij, alles aan de rechterkant, het is nu al drie jaar dat ik die kant maar tegen 85% kan belasten. Een handicap van ruim vijf minuten kost op de marathonafstand, zonder de morele schade, de pijngrens. Maar rekening houdend met dat handicap zou een 2:48:48 een topprestatie betekenen een marathon tegen 15 km/uur. De knie zal dan wel genezen moeten raken en de conditie nog een 15% beter worden, dat word niet simpel. Stap per stap dichter bij dat doel geraken, eerst de uithouding, dan de wweerstand en daarna de snelheid trainen. Morgen zit er wat van dit alles in de lange tempoloop of duurloop van achtentwintig kilometer, als de benen in orde zijn.
Vandaag een duurloop van 13.170 meter gelopen in 0:57:22, hsm 126. Het moest dus iets sneller gaan vandaag, aan duurlooptempo minimaal 4:34/km vooropgesteld. Een te traag begin zoals we ondertussen gewend zijn, (5:05/km), al 31 seconden achter op het schema. Geen te best begin en het rechterbeen daar is niet veel goed meer aan, achillespees, knie, heup, hamsting en quadriceps. Het ergste leed is na twee kilometer gelukkig geleden, en de spieren en pezen zijn dan los en op lengte, zo kan ik versnellen. Al bij al gaat het redelijk gemakkelijk onder de 4:30/km, de hartslag blijft in de zone en de benen worden niet zwaar. De tweede helft van deze training krijg ik meestal tegenwind, maar gezien ik dan opgewarmt ben moet het lukken. Een mooie taining gelopen dus gemiddeld 4:21/km, wat zeker goed te noemen is, voort werken op deze basis. Volgende week word wel een zware week, na drie weken verlof, gaan werken met de vroege, zware kost dus. Morgen staat er een rustige gecontroleerde trage duurloop van veertien kilometer op het programma.
Vandaag een lange trage duurloop van 24.720 meter gelopen in 1:58:27, hsm 119. Het zou een zware training worden, na de interval van gisteren, en er stond toch een stevig briesje. De aanhef was rustig met de wind in de rug richting Kempische kanaal, en dan nog vijf kilometer langs het kanaal. Een eerste helft die ging als vanzelf, tegen ruim 12 km/uur en de hartslag bleef onder de 115 slagen per minuut. Bij het keren is het dan toch wat verschieten, en moet ik meteen aan de bak om het tempo er in te houden. Nu voel ik dat de benen toch wat vermoeid zijn maar ik probeer het tempo te behouden, de laatste zes kilometer zijn niet langs het kanaal. De wind is nu net iets minder voelbaar en ik beslis om nog wat te versnellen, wat vrij goed lukt gezien de omstandigheden. Ik finish nog sterk met een laatste volle kilomeer in (04:23) en de 24.720 meter onder de twee uur.
Vandaag een interval van in totaal vijftien kilometer gelopen in 1:00:12, hsm 141. Het was de eerste intervaltraining richting de najaarsmarathons, het was dus tasten in het duister. Na een week trainen in een heuvelachtig gebied, en dus aan een veel lager tempo als wat ik gewend ben. Een voordeel is dat heuvellopen echte krachttrainingen zijn, hoe traag ze ook gelopen worden. Daar en tegen kan er fysiek ongemak optreden als vele zware trainingen zich opvolgen, wat ik voel aan mijn rechter knie. Tel daarbij de acute pijn en stijfheid aan de rechterachillespees en je begrijpt dat ik veel vraagtekens had bij deze training. Een extensieve interval tien maal een kilometer snel met er tussen vijfhonderd meter normaal tempo doorlopen. Ik wou een gemiddeld tempo van 15 km/uur halen over de ganse training, wat na 1500 meter al moeilijk werd met een tijd van 06:38. Maar de stijfheid was uit de achillespees, en ik ging gewoon het zelf opgelegde schema volgen, wat goed lukte. Met kilometers tussen de 3:45-3:55/km en de 500 meter aan 4:05-4:12/km, een mooi tempo zo kort na de heuveltrainingen. Als ik sneller dan 15 km/uur ging voelde ik wel een lichte pijn in de rechter knie, maar die verergerde niet echt. Er was een militair die zijn coopertest kwam doen, ik dubbelde hem driemaal tijdens zijn test, arm Belgisch leger. Ook tijdens de laatste snelle kilometer kon ik de tijd niet meer goedmaken, waar is de tijd dat ik die onder de 3:20/km liep. Morgen staat er een lange trage duurloop van vierentwintig kilometer op het programma, gewoon rustig lopen.
