Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag de tweede rustdag op rij, het lichaam wat laten herstellen van de overbelastingen. Ondanks de zware werkweek met de vroege van 05:30 tot 15:00 uur, en ganse dag recht staan, voel ik me al wat beter. Beter maar nog niet goed genoeg om een poging te wagen met de fiets, laat staan gaan loslopen, de heup zit nog vast. Met de achillespees gaat het al iets beter, de zwelling neemt af evenals de drukpijn, ik mag al waat druk uitoefenen voor ik pijn voel. De knie lijkt ook de goede kant op te gaan, ik heb al minder pijnscheuten gevoelt en ook de intensiteit van de pijn is minder. Het kan dus zijn als ik me morgenvroeg niet te vermoeid voel, dat ik ga loslopen maar wel in het bos op onverharde wegen. Ik moet nog niet teveel plannen want ik weet niet wat er juist mis is, maar de vermoeidheid vlak na drie weken verlof is niet normaal. Volgende week eens bloed laaten trekken om te zien of ik mineralen of vitaminen tekort heb en ook welke afvalstoffen in het bloed. De bloeddruk en de hartslag zijn in elk geval in orde, die kan ik zelf controleren, het blijft dus afwachten en hopen dat het snel beter word.
Vandaag heb ik dus een verplichte rustdag moeten inplannen, de knie doet nog pijn. Ik heb de indruk dat de achillespees iets beter is dan gisteren, hoewel ik er niet met gelopen heb en dus niet echt belast. De knie daar en tegen doet wel pijn als ik he been volledig strek of als ik de trap naar beneden ga. Het doet wel geen deugt om een gaanse dag op die vermoeide benen, dikwijls trap op en trap af te staan. Een zware kwetsuur lijkt het niet, maar dat wil niet zeggen dat het snel genezen zal zijn, gezien de zware vermoeidheid in de benen. Morgen staat er voor 90° nog een rustdag op het programma, zaterdag kan het zijn dat ik al los ga lopen onder de pijngrens.
Vandaag een duurloop van 14.300 meter gelopen in 1:04:27, hsm 124. De interval van 16 kilometer werd noodgedwongen vervangen door een duurloop van 14.3 kilometer. Ik geraakte niet uit de startblokken, de stijfheid en pijn overmeesterden mijn benen en ik moest me gewonnen geven. Het programma voor de volgende dagen word herzien, ik hoop nog altijd dat twee dagen rusten gaan volstaan om te herstellen. De rechterachillespees is er niet goed aan toe, een klein maar zeer pijnlijk knobbeltje, dat ga ik behandelen met ijs en deze nacht een volta-patch. Met de heup gaat het ook niet goed, en ik weet niet of die twee dagen rust voldoende gaan zijn om voldeoende te herstellen. Voor de kniepijn moeten normaal twee rustdagen volstaan, het komt vooral door de extreme vermoeidheid in de benen. Als de rustperiode langer alss een week duurt, vrees ik voor de rest van het seizoen, en moet ik er aan denken alles volledig te laten herstellen. De training van vandaag heeft duidelijk gemaakt dat de kwetsuren aan het rechterbeen er niet beter op worden als ik verder blijf lopen. Morgen staat er dus een rustdag op het pogramma en kan ik een microslaapje doen na het werk om wat beter te recupereren.
169Vandaag een lange recuperatieloop van 21.600 meter gelopen in 1:46:27, hsm 110. Met zware, oververmoeide, en pijnlijke benen, een lange training lopen er zijn andere manieren om te ontspannen na een rustdag. Het was met weinig moed dat ik deze training afwerkte, het kaduke rechterbeen is er niet vreemd aan. De hartslag wou ik vandaag sowieso laag houden, dat was dus zeker geen probleem, zo traag ging het. Ik probeerde de paslengte kort te houden om het rechterbeen wat te sparen, maar de heup zat vast. Een training die me wat wijzer maakte over de oorsprong van de overbelastingen aan het rechterbeen. Het vertrekt allemaal van uit die rechterheup, door een licht gewijzigde lichaamspositie worden achillespees en knie overbelast. De oefeningen om de grote gluteus te rekken zullen weer bovengehaald en gedaan moeten worden. Vandaag heb ik de laatste vijf kilometer nog wat proberen te versnellen, maar de pijn verhoogde samen met de snelheid. Morgen staat er normaal een interval van in totaal zestien kilometer op het programma, als het rechterbeen mee wilt.
Vandaag een trage duurloop van 16.400 meter gelopen in 1:20:25, hsm 114. Om met de deur in huis te vallen, de vermoeidheid was al groot voor ik begon met trainen. De linkervoetpees, de rechterknie, de rechter heup en de rechter achillespees waren overgevoelig. Maar de knie bezorgt me de grootste kopzorgen, de rest zijn overbelastings kwetsuren, waar ik regelmatig last van heb. Juist nu er nog een paar opbouw weken op het menu staan, en ik hoopte elke dag wat beter en sterker te worden. Het duurde een paar kilometer voor er wat tempo kwam, en het gevoel iets beter werd, en het tempo omhoog kon. Niet dat de snelheid een rol speelt, maar ik heb wat snelheid nodig om een goede en volledige loopbeweging te maken. De training met pijn in de knie beeindigd, en dus moet ik die morgen goed intapen, want het word een zware week.
Vandaag een lange duurloop van 30.210 meter gelopen in 2:09:19, hsm 137. Gekozen voor een dertigplusser,omdat de tijd toch begint te dringen nog vier weken tot de volgende marathon. Het ging geen gemakkelijke opgave worden, maar dat hooeft ook niet, een beetje werken voor een betere conditie. Tot kilometer drie duurde het voor ik het voorziene tempo haalde, en al vlug voelde ik dat dit tempoiets te hoog lag voor vandaag. Ik had cola en druivesuiker mee om het drinken en eten tijdens de wedstrijd te trainen en de innerlijke mens te versterken. Na tien kilometer kwam ik door in (0:42:15) en dat tempo wou ik zo lang als mogelijk aan houden, dat was het gewijzigt plan. De rechter heup, rechter achillespees en de rechter knie zorgden voor last, en de degradatie van dit been is toch wel spectaculair. Het word nooit meer zoals vroeger, zelf niet als ik een titanium heupstuk laat zetten, dus word er zo verder gelopen. Kilometer twintig (1:24:50) was het verval nog niet zo groot, maar ik begon het wel alsmaar meilijk te krijgen, te vroeg. De pijn in de knie is stabiel en verergert niet, maar de heup zit al goed vast en de paslengte word dus korter. Het word tijd dat de training over is, de kilometers gaan richting 4:30 en dus ga ik het gemiddelde van 14 km/uur niet halen Aan kilometer 28 zie ik dat ik maar tien seconden achter lig op dat schema, en steek een tandje bij en haal de 14 km/uur. Toch nog iets om me aan op te trekken, de 30.210 meter aan een gemiddelde van 14 km/uur gelopen.
Vandaag een trage duurloop van 14.370 meter gelopen in 1:08:14, hsm 114. Er moest eigenlijk iets trager gelopen worden, maar ik kon het weer niet laten, net dat iets sneller te lopen. Het was ideaal weer om te lopen, tussen de 16° en de 19°, droog en weinig wind, zo moet het weer zijn. De knie, achillespees en dij, alles aan de rechterkant, het is nu al drie jaar dat ik die kant maar tegen 85% kan belasten. Een handicap van ruim vijf minuten kost op de marathonafstand, zonder de morele schade, de pijngrens. Maar rekening houdend met dat handicap zou een 2:48:48 een topprestatie betekenen een marathon tegen 15 km/uur. De knie zal dan wel genezen moeten raken en de conditie nog een 15% beter worden, dat word niet simpel. Stap per stap dichter bij dat doel geraken, eerst de uithouding, dan de wweerstand en daarna de snelheid trainen. Morgen zit er wat van dit alles in de lange tempoloop of duurloop van achtentwintig kilometer, als de benen in orde zijn.
Vandaag een duurloop van 13.170 meter gelopen in 0:57:22, hsm 126. Het moest dus iets sneller gaan vandaag, aan duurlooptempo minimaal 4:34/km vooropgesteld. Een te traag begin zoals we ondertussen gewend zijn, (5:05/km), al 31 seconden achter op het schema. Geen te best begin en het rechterbeen daar is niet veel goed meer aan, achillespees, knie, heup, hamsting en quadriceps. Het ergste leed is na twee kilometer gelukkig geleden, en de spieren en pezen zijn dan los en op lengte, zo kan ik versnellen. Al bij al gaat het redelijk gemakkelijk onder de 4:30/km, de hartslag blijft in de zone en de benen worden niet zwaar. De tweede helft van deze training krijg ik meestal tegenwind, maar gezien ik dan opgewarmt ben moet het lukken. Een mooie taining gelopen dus gemiddeld 4:21/km, wat zeker goed te noemen is, voort werken op deze basis. Volgende week word wel een zware week, na drie weken verlof, gaan werken met de vroege, zware kost dus. Morgen staat er een rustige gecontroleerde trage duurloop van veertien kilometer op het programma.
Vandaag een lange trage duurloop van 24.720 meter gelopen in 1:58:27, hsm 119. Het zou een zware training worden, na de interval van gisteren, en er stond toch een stevig briesje. De aanhef was rustig met de wind in de rug richting Kempische kanaal, en dan nog vijf kilometer langs het kanaal. Een eerste helft die ging als vanzelf, tegen ruim 12 km/uur en de hartslag bleef onder de 115 slagen per minuut. Bij het keren is het dan toch wat verschieten, en moet ik meteen aan de bak om het tempo er in te houden. Nu voel ik dat de benen toch wat vermoeid zijn maar ik probeer het tempo te behouden, de laatste zes kilometer zijn niet langs het kanaal. De wind is nu net iets minder voelbaar en ik beslis om nog wat te versnellen, wat vrij goed lukt gezien de omstandigheden. Ik finish nog sterk met een laatste volle kilomeer in (04:23) en de 24.720 meter onder de twee uur.
Vandaag een interval van in totaal vijftien kilometer gelopen in 1:00:12, hsm 141. Het was de eerste intervaltraining richting de najaarsmarathons, het was dus tasten in het duister. Na een week trainen in een heuvelachtig gebied, en dus aan een veel lager tempo als wat ik gewend ben. Een voordeel is dat heuvellopen echte krachttrainingen zijn, hoe traag ze ook gelopen worden. Daar en tegen kan er fysiek ongemak optreden als vele zware trainingen zich opvolgen, wat ik voel aan mijn rechter knie. Tel daarbij de acute pijn en stijfheid aan de rechterachillespees en je begrijpt dat ik veel vraagtekens had bij deze training. Een extensieve interval tien maal een kilometer snel met er tussen vijfhonderd meter normaal tempo doorlopen. Ik wou een gemiddeld tempo van 15 km/uur halen over de ganse training, wat na 1500 meter al moeilijk werd met een tijd van 06:38. Maar de stijfheid was uit de achillespees, en ik ging gewoon het zelf opgelegde schema volgen, wat goed lukte. Met kilometers tussen de 3:45-3:55/km en de 500 meter aan 4:05-4:12/km, een mooi tempo zo kort na de heuveltrainingen. Als ik sneller dan 15 km/uur ging voelde ik wel een lichte pijn in de rechter knie, maar die verergerde niet echt. Er was een militair die zijn coopertest kwam doen, ik dubbelde hem driemaal tijdens zijn test, arm Belgisch leger. Ook tijdens de laatste snelle kilometer kon ik de tijd niet meer goedmaken, waar is de tijd dat ik die onder de 3:20/km liep. Morgen staat er een lange trage duurloop van vierentwintig kilometer op het programma, gewoon rustig lopen.
286Vandaag een lange trage durloop van 21.130 meter gelopen in 1:41:05, hsm 119. Zeer rustig begonnen met de eersste kilometer in (05:55), wat last van stijve benen het eerste half uur. Het was nu ook niet de bedoeling om hard te gaan, dus rustig het tempo wat optrekken, naar 4:50/km. De bedoeling van deze training is de kilometers wat omhoog om de uithouding op peil te krijgen. Een van de vele punten waar ik aan moet werken om de marathons onder de drie uur tee lopen. De weerstand en snelheid zijn de andere punten waaar nog hard aan gewerkt moet worden, zeker de snelheid. Zo moet ik op een uur 15.4 km/uur kunnen lopen om goed onder de drie uur op de marathon te kunnen lopen. Na zestien kilometer ging ik het tempo goed optrekken, de kilometers moeten nu onder de 4:30/km. Een goede vijf kilometer tegen een weerstandstempo, als je er al een uur training opzitten heb natuurlijk. Morgen hoop ik een snelheidstraining te kunnen doen in de vorm van een interval, van in totaal vijftien kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 15.440 meter gelopen in 1:13:51, hsm 115. Het moest een rustige training worden en dat werd het dan ook, hoewel de wind hinderlijk was. Ik kon een tempo van boven de 12 km/ uur gemakkelijk aanhouden, op dit vlakke loopparkoers. De benen voelen wel wat vermoeid aan, ondanks ik uit een rustweek kom van net geen 86 km. Hoewel het meeste op een zwaar bergachtig parkoer gelopen werd en een deel zelf op een overvalst trail-parkoer. Nu kwam de grootste weerstand vna de wind, maar het tempo bleef ook dan en op het einde kon ik versnellen wind mee. Voor morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma
Vandaag een duurloop gelopen van 10.770 meter gelopen in 0:47:40, hsm 123. Terug thuis en na acht uur in de auto de benen toch eens losgooien, op een vlak parkoers. Ik wou direkt eens zien hoe het verliep op een vlakker parkoers onder me te forceren. Het ging redelijk vlot spijtig stond er iets teveel wind om echt relax te lopen; het was vechten, wind tegen. Toch mag ik tevreden zijn met zo'n vermoeide benen; na een lange rit in de auto, niet vanzelfsprekend. Volgende week worden de kilometers serieus opgetrokken, want de volgende maraton is al binnen vijf weken. Morgen staat er een trage duurloop van zestien kilometer op het programma, rustig loslopen.
Vandaag een heuvelloop van 14.550 meter gelopen in 1:10:57, hsm 128. De laatste training in het Beierse woud ging over verharde wegen en zocht ik de steile beklimmingen niet op. Maar de eerste kilometer kan ik er niet onder uit en gaat het stevig bergop, de benen voelen niet super aan. Vanaf kilometer drie loopt het wat beter, vlak vind je hier niet maar dit is nog redelijk te doen. De achtste kilometer is zowat de zwaarste met 900 meter bergop, daarna probeer ik te versnellen. Het lukt nog vrij aardig, maar ik heb het iets te zwaar en moet na een paar snellere kilometers het tempo laten zakken. Morgen rijden we de 800 kilometer huiswaarts, en hoop ik s'avonds een vlakke korte training af te werken.
Vandaag een trage heuvelloop vn 13.360 meter gelopen in 1:1:41, hsm 119. Een voor de helft trailloop en de helft op verhard gelopen training met vier zware beklimmingen. De beklimmingen waren tussen de 700-1200 meter lang en een stijgingspercentage van 10°- 21°. Hoewel ik zo rustig mogelijk probeerde te lopen klom de hartslag zeer hoog, zekers de laatste hellinng; Die laatste helling 900 meter op onverhard en 300 meter op asfalt met meermaals stukken van 21° er in. Tijdens de afdalingen probeerde ik de hartslag zo laag mogelijk te houden om zo de hellingen fris an te vatten. Het was een zeer mooie training, zeer gevarieert ook, en goed voor de verdere opbouw van de conditie. De overbelastingen van de heup knie en achillespees allen aan de rechterkant, verergeren niet ondanks het stevige klimwerk. Wat er morgen op het programma staat is in functie van wat er op het wandelmenu staat en de tijd die ik overhoud;
