Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 14.370 meter gelopen in 1:08:14, hsm 114. Er moest eigenlijk iets trager gelopen worden, maar ik kon het weer niet laten, net dat iets sneller te lopen. Het was ideaal weer om te lopen, tussen de 16° en de 19°, droog en weinig wind, zo moet het weer zijn. De knie, achillespees en dij, alles aan de rechterkant, het is nu al drie jaar dat ik die kant maar tegen 85% kan belasten. Een handicap van ruim vijf minuten kost op de marathonafstand, zonder de morele schade, de pijngrens. Maar rekening houdend met dat handicap zou een 2:48:48 een topprestatie betekenen een marathon tegen 15 km/uur. De knie zal dan wel genezen moeten raken en de conditie nog een 15% beter worden, dat word niet simpel. Stap per stap dichter bij dat doel geraken, eerst de uithouding, dan de wweerstand en daarna de snelheid trainen. Morgen zit er wat van dit alles in de lange tempoloop of duurloop van achtentwintig kilometer, als de benen in orde zijn.
Vandaag een duurloop van 13.170 meter gelopen in 0:57:22, hsm 126. Het moest dus iets sneller gaan vandaag, aan duurlooptempo minimaal 4:34/km vooropgesteld. Een te traag begin zoals we ondertussen gewend zijn, (5:05/km), al 31 seconden achter op het schema. Geen te best begin en het rechterbeen daar is niet veel goed meer aan, achillespees, knie, heup, hamsting en quadriceps. Het ergste leed is na twee kilometer gelukkig geleden, en de spieren en pezen zijn dan los en op lengte, zo kan ik versnellen. Al bij al gaat het redelijk gemakkelijk onder de 4:30/km, de hartslag blijft in de zone en de benen worden niet zwaar. De tweede helft van deze training krijg ik meestal tegenwind, maar gezien ik dan opgewarmt ben moet het lukken. Een mooie taining gelopen dus gemiddeld 4:21/km, wat zeker goed te noemen is, voort werken op deze basis. Volgende week word wel een zware week, na drie weken verlof, gaan werken met de vroege, zware kost dus. Morgen staat er een rustige gecontroleerde trage duurloop van veertien kilometer op het programma.
Vandaag een lange trage duurloop van 24.720 meter gelopen in 1:58:27, hsm 119. Het zou een zware training worden, na de interval van gisteren, en er stond toch een stevig briesje. De aanhef was rustig met de wind in de rug richting Kempische kanaal, en dan nog vijf kilometer langs het kanaal. Een eerste helft die ging als vanzelf, tegen ruim 12 km/uur en de hartslag bleef onder de 115 slagen per minuut. Bij het keren is het dan toch wat verschieten, en moet ik meteen aan de bak om het tempo er in te houden. Nu voel ik dat de benen toch wat vermoeid zijn maar ik probeer het tempo te behouden, de laatste zes kilometer zijn niet langs het kanaal. De wind is nu net iets minder voelbaar en ik beslis om nog wat te versnellen, wat vrij goed lukt gezien de omstandigheden. Ik finish nog sterk met een laatste volle kilomeer in (04:23) en de 24.720 meter onder de twee uur.
Vandaag een interval van in totaal vijftien kilometer gelopen in 1:00:12, hsm 141. Het was de eerste intervaltraining richting de najaarsmarathons, het was dus tasten in het duister. Na een week trainen in een heuvelachtig gebied, en dus aan een veel lager tempo als wat ik gewend ben. Een voordeel is dat heuvellopen echte krachttrainingen zijn, hoe traag ze ook gelopen worden. Daar en tegen kan er fysiek ongemak optreden als vele zware trainingen zich opvolgen, wat ik voel aan mijn rechter knie. Tel daarbij de acute pijn en stijfheid aan de rechterachillespees en je begrijpt dat ik veel vraagtekens had bij deze training. Een extensieve interval tien maal een kilometer snel met er tussen vijfhonderd meter normaal tempo doorlopen. Ik wou een gemiddeld tempo van 15 km/uur halen over de ganse training, wat na 1500 meter al moeilijk werd met een tijd van 06:38. Maar de stijfheid was uit de achillespees, en ik ging gewoon het zelf opgelegde schema volgen, wat goed lukte. Met kilometers tussen de 3:45-3:55/km en de 500 meter aan 4:05-4:12/km, een mooi tempo zo kort na de heuveltrainingen. Als ik sneller dan 15 km/uur ging voelde ik wel een lichte pijn in de rechter knie, maar die verergerde niet echt. Er was een militair die zijn coopertest kwam doen, ik dubbelde hem driemaal tijdens zijn test, arm Belgisch leger. Ook tijdens de laatste snelle kilometer kon ik de tijd niet meer goedmaken, waar is de tijd dat ik die onder de 3:20/km liep. Morgen staat er een lange trage duurloop van vierentwintig kilometer op het programma, gewoon rustig lopen.
286Vandaag een lange trage durloop van 21.130 meter gelopen in 1:41:05, hsm 119. Zeer rustig begonnen met de eersste kilometer in (05:55), wat last van stijve benen het eerste half uur. Het was nu ook niet de bedoeling om hard te gaan, dus rustig het tempo wat optrekken, naar 4:50/km. De bedoeling van deze training is de kilometers wat omhoog om de uithouding op peil te krijgen. Een van de vele punten waar ik aan moet werken om de marathons onder de drie uur tee lopen. De weerstand en snelheid zijn de andere punten waaar nog hard aan gewerkt moet worden, zeker de snelheid. Zo moet ik op een uur 15.4 km/uur kunnen lopen om goed onder de drie uur op de marathon te kunnen lopen. Na zestien kilometer ging ik het tempo goed optrekken, de kilometers moeten nu onder de 4:30/km. Een goede vijf kilometer tegen een weerstandstempo, als je er al een uur training opzitten heb natuurlijk. Morgen hoop ik een snelheidstraining te kunnen doen in de vorm van een interval, van in totaal vijftien kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 15.440 meter gelopen in 1:13:51, hsm 115. Het moest een rustige training worden en dat werd het dan ook, hoewel de wind hinderlijk was. Ik kon een tempo van boven de 12 km/ uur gemakkelijk aanhouden, op dit vlakke loopparkoers. De benen voelen wel wat vermoeid aan, ondanks ik uit een rustweek kom van net geen 86 km. Hoewel het meeste op een zwaar bergachtig parkoer gelopen werd en een deel zelf op een overvalst trail-parkoer. Nu kwam de grootste weerstand vna de wind, maar het tempo bleef ook dan en op het einde kon ik versnellen wind mee. Voor morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma
Vandaag een duurloop gelopen van 10.770 meter gelopen in 0:47:40, hsm 123. Terug thuis en na acht uur in de auto de benen toch eens losgooien, op een vlak parkoers. Ik wou direkt eens zien hoe het verliep op een vlakker parkoers onder me te forceren. Het ging redelijk vlot spijtig stond er iets teveel wind om echt relax te lopen; het was vechten, wind tegen. Toch mag ik tevreden zijn met zo'n vermoeide benen; na een lange rit in de auto, niet vanzelfsprekend. Volgende week worden de kilometers serieus opgetrokken, want de volgende maraton is al binnen vijf weken. Morgen staat er een trage duurloop van zestien kilometer op het programma, rustig loslopen.
Vandaag een heuvelloop van 14.550 meter gelopen in 1:10:57, hsm 128. De laatste training in het Beierse woud ging over verharde wegen en zocht ik de steile beklimmingen niet op. Maar de eerste kilometer kan ik er niet onder uit en gaat het stevig bergop, de benen voelen niet super aan. Vanaf kilometer drie loopt het wat beter, vlak vind je hier niet maar dit is nog redelijk te doen. De achtste kilometer is zowat de zwaarste met 900 meter bergop, daarna probeer ik te versnellen. Het lukt nog vrij aardig, maar ik heb het iets te zwaar en moet na een paar snellere kilometers het tempo laten zakken. Morgen rijden we de 800 kilometer huiswaarts, en hoop ik s'avonds een vlakke korte training af te werken.
Vandaag een trage heuvelloop vn 13.360 meter gelopen in 1:1:41, hsm 119. Een voor de helft trailloop en de helft op verhard gelopen training met vier zware beklimmingen. De beklimmingen waren tussen de 700-1200 meter lang en een stijgingspercentage van 10°- 21°. Hoewel ik zo rustig mogelijk probeerde te lopen klom de hartslag zeer hoog, zekers de laatste hellinng; Die laatste helling 900 meter op onverhard en 300 meter op asfalt met meermaals stukken van 21° er in. Tijdens de afdalingen probeerde ik de hartslag zo laag mogelijk te houden om zo de hellingen fris an te vatten. Het was een zeer mooie training, zeer gevarieert ook, en goed voor de verdere opbouw van de conditie. De overbelastingen van de heup knie en achillespees allen aan de rechterkant, verergeren niet ondanks het stevige klimwerk. Wat er morgen op het programma staat is in functie van wat er op het wandelmenu staat en de tijd die ik overhoud;
Vandaag een heuvelduurloop van 16.100 meter gelopen in 1:16:44, hsm 130. Weer voor het verhard gekozen, omdat de bospaden er vettig bijlagen, na de overvloedige regen van gisteren. Het was zwoel vndaag 29° en er hangde onweer in de lucht, dat voor de langste training in het Beierse woud. Ik vertrok langzaam de eerste kilometer (6:22) maar wel steil bergop, daarna ging het sneller over een golvend parkoer. De volgende vijf kilometer gingen onder de 5:00/km, en dan kwam een 1200 meter lange steile klim naar Daxstein. Het hoogste punt op het loopparkoer van vandaag, ik ging nog 1500 meter in dalende lijn richting het dal en maakte rechtsomkeer. Intussen was het ferm aan het onweren, en begon ik aan de 1500 meter bergop aan 6°-8° best te doen dus. Ik versnelde alsmaar en kilometer 10 ging in 4:05 wel meestal in dalende lijn, maar ik durfde eindelijk grote passen te nemen. Zo liep ik verder tussen het gekletter door, maar altijd was het onweer iets verder weg en alleen wat regen over de kop gehad. De resterende kilometers gingen vlot en ik kon de sneste training afwerken tijdens mijn langste training. Morgen volgt er een kortere trage duurloop, wel een trial in de wondermooie gemengde bossen van het Beierse woud.
Vandaag een trage bergloop van 8.020 meter gelopen in 0:41:51, hsm 123. Het regende hier ganse dag, en van een moment zonder regen zo rond 17:00 gaan lopen. De heup en de quadriceps deden ganse dag lastig, we hadden een wandeling gedaan in het nationaal park. Gelukkig was het maar miezeren zowel de heup, quadriceps, als de regen, veel dieren waren gewoon gaan schuilen. Tegen het einde van de rondgang hebben we gelukkig getuige geweest van een speels gevecht in het water tussen twee bruine beren. Maar terug naar de training, die ging over twee hellingen eerst een kilometer bergop dan drie bergaf en terug. De heup kwam los na de eerste klim, met de quadriceps ging het de ganse tijd minder goed, best pijnlijk het beraf lopen. Het is niet echt een kwetsuur maar meer het gevolg van de zware loopparkoers die men hier aan treft. Bergop ging het al wat beter, hoewel de hartslag dan snel omhoog gaat en ik snel tegen de limiet zit. Morgen hoop ik iets verder te lopen, hoewel dit af hangt van de wandeling die we gaan maken.
Vandaag een heuvelachtige trage duurloop van 14.230 meter gelopen in 1:16:39, hsm 124. Na een wandeling van ruim 3.5 uur met het ganse gezin en de twee Sheltie's in de bossen. Voelde ik de stramheid in de heupen en de quadriceps, en dan moest ik nog ruim een uur gaan lopen. Ik koos dan ook om op het verhard te gaan lopen waar het klimmen en dalen iets minder steil is. De eerste kilometer was nog de pittigste met ruim 10 % gemiddeld ging de hartslag goed omhoog. Het vervolg was minder steil maar zou toch nog de stempel zware heuvelloop in de ardennen zijn. Toch ging het ondanks de pijnlijke benen redelijk vlot, en kon ik zelf af en toe onder de 5:00/km duiken. In de afdalingen had ik het moeilijker, de quadriceps deden verschrikkelijk veel pijn, die verdween snel. Als het vlakker of bergop ging, de hartslag zat goed, maar na tien kilometer kreeg ik het toch wat moeilijker. Toch tevreden over de trraining, hoewel de benen nu wel oververmoeid aanvoelen, best normaal denk ik. Morgen staat er een bezoek aan het nationaal park op het programma en dan een korte pittige training.
122Vandaag een bergloop in de vorm van een trage duurloop 8.810 meter gelopen in 0:57:07, hsm 116. Een extreem zware training, waarvan er deze week wel meer zouden komen, in het Beierse woud. et gaat hier geen meter vlak, en het grootste deel loop ik in de bossen op onnverhard. De afdalingen zijn hier dan ook pittig en als er iets is dat ik overgehouden heb van de laatste zes uur, Is dat de rechterheup serieus vastzit, daarom heb ik zondag de dag na de wedstrijd niet gelopen. Zo gaan de afdalingen hier maar aan een tempo van rond de 5:00/km, om de heup wat te sparen. Ook al omdat ik ga lopen na een wandeling van verscheidene uren en de spieren dan al op temperatuur zijn. Deze week zullen er weinig kilometers gelopen worden, maar hoop ik de vorm toch wat te behouden. Na deze week heb ik nog negen weken naar de volgende marathon, dat moet volstaan om in topvorm te geraken.
Het is zaterdagmorgend 07:00 en de nationale feestdag, we maken ons op voor het feest van de ultralopers. Een van de weinige ultraloopwedstijden in Vlaanderen, waar er nochtans veel goede ultralopers zijn. Vandaag is de dag waar op ik mijn zinnen heb gezet, ik heb er ook naar getraind, hoewel de benen niet super aan voelen. Ik ga toch weer een poging wagen om zo lang mogelijk mee te gaan met de allerbesten, en ik hoop het lang vol te houden. Om stipt tien uur vertrekken de 82 deelnemers aan de zes uur van aalter, met een pisteronde, daarna een u-bocht. Dan vijfhonderd meter asfallt en dan een kleine tweehonderd meter op een onverhard pad dat er wat glad bij ligt. We draaien dan rechts op, een strook van vierhonderd meter vals plat, een u-bocht dan een stuk naar beneden. Rond de parking van de sporthal, dan dwars door de sporthal, komen we weer uit op de atletiekpiste, juist twee kilometer. Van bij de start zijn we met vier weg, Johan Whatty, Yves Dedapper, ikzelf en een atleet waarvan ik de naam niet weet. Na een ronde blijf ik alleen over met Johan, en we draaien onze rondjes af aan veertien kilometer per uur. Ruim twee uur lang ga ik mee, maar in de vijftiende ronde gaat het licht al uit en ik verlies snel terrein, het is over. Vraag me niet wat er scheelt want ik weet het niet, aan deze hartslag moet ik ruim vier uur mee kunnen. De rest is een zwanenzang alles raakt geblokeert en ik kan ammper tempo maken, terwijl er een mooie strijd voor de ereplaatsen is. Johan wint de zes uur van aalter in alweer een knappe afstand gevolgt door Wouter de cock en Yves Dedapper. Voor mezelf heb ik nu twee dagen na de wedstrijd uitgemaakt dat ik een jaar lang geen ultra's meer loop, te zwaar voor mijn lichaam. Eind dit jaar loop ik misschien nog een vijftig kilometer, maar ik ga me focussen op de marathon, volgend jaar. Proberen de club van de honderd te halen en dan zien of ik de knop kan omdraaien en genieten van het lopen zonder prestatiedruk.