Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een lange trage duurloop van 20.160 meter gelopen in 1:35:32, hsm 119. De conditie is stijgend en het herstel is nakend, de hartslag goed onder controle kunnen houden. Ook de bovenbenen zijn al een stuk minder pijnlijk, en de ademhaling blijft rustig. Volgens de Polar conditiemeeting is de conditie ook in stijgende lijn en de hartslagzones zoals het hoort. Een kleine voorsprong op het schema dus en dat is maar best want het was een dubbeltje op zijn kant. Op het schema staan nog snelheidstrainingen, een lange tempoloop van 24 km en een interval van 15 km. Voor de rest is het onderhoud van de conditie en actieve rust, en me mentaal klaarstomen voor de zes uur. Het ging deze training echt volgens schema, rustig tot kilometer vijftien en dan versnellen naar 4:30/km. Om de laatste vijf kilometer af te werken, alleen spijtig dat het zonnetje niet van de partij was. Voor morgen staat er een kortere duurloop van twaalf kilometer op het programma, tegen 4:30/km.
Vandaag een extensieve interval van in totaal 15.200 meter gelopen in 1:00:45, hsm 141. Het is me dus gelukt om over te schakelen naar een hoger tempo, ondanks de vermoeide benen. Een teken dat, in elk geval de basis conditie in orde is, kunnen omschakelen naar een hoger niveau. De training op zich vond ik wel redelijk zwaar, in de huidige staat van frisheid waarin de benen zich bevinden. De interval bestond uit zes maal 2000 meter tempo en daar tussen 500 meter vlot, zonder volledig herstel. Zoals reeds eerder aangehaald ligt de gravelpiste in Herenthout er niet ideaal bij, en dat is zeker niet overdreven. Maar het ziet er niet naar uit dat die toestand snel zal verbeteren, spijtig voor een gemeente met zoveel atleten. Het was zwoegen om een gemiddelde snelheid van 15 km/uur te halen, die doelstelling juist gehaald, zonder overschot. Voor morgen staat er een lange trage duurloop van twintig kilometer op het programma, rustig kilometers malen.
Marc Herremans en Svetlana Bolshakova brengen Vlaanderen
de Run To Walk Again, een estafettemarathon van 337,56 km (of 8 marathons)voor en door To Walk Again vzw.
Lopers en handbikers, al dan niet met een beperking,
samen om het parcours te overbruggen. Een sportieve equipe van 8 deelnemers,
bestaande uit 7 lopers en 1 deelnemer in de handbike, wisselen elkaar af in het
lopen en rijden van 8 marathons waarbij ze enkele Vlaamse revalidatie centra en
scholen uit het buitengewoon onderwijs passeren.
Deze liefdadigheidswedstrijd zal starten op 14 september
2012 op het sporta-centrum in Tongerlo en eindigen op 15 september 2012 in
Wuustwezel, thuisbasis van peter Marc Herremans.
In persmap, te vinden in de bijlagen, vindt u hierover
alvast wat meer informatie.
Hoe kan u To Walk Again vzw hierbij helpen?
- Help mee in de verspreiding van onze communicatie, op
de juiste locatie:
Vb. Wij sturen een oplage flyers en affiche die u helpt
verdelen op locale loopevenementen, loopclubs en/of loopwedstrijden.
- Maak collegas, werknemers, familie, klanten, atleten
warm ter deelname aan Run To Walk Again
- Stel met collegas, werknemers, vrienden, familie,
atleten.. zelf een Run To Walk Again - team samen
- Wordt partner van deze liefdadigheidswedstrijd
Bent u geïnteresseerd of wenst u meer informatie over Run
To Walk Again, of over ons goed doel To Walk Again vzw aarzel dan niet ons te
contacteren via info@runtowalkagain.be
of 0473686879.
Voor meer informatie kan u ook terecht op onze website www.runtowalkagain.be of onze facebook
onder Run To Walk Again en op twitter onder @RunTWA
Vandaag een trage duurloop van 15.710 meter gelopen in 1:15:03, hsm 119. Het tempo was iets minder dan gisteren maar nog iets te snel, de bedoeling was een hsm gemiddelde van 115. De benen voelen natuurlijk nog vermoeid aan, maar de toestand van de benen is beter dan een week geleden. Een superdag moet getimed worden voor volgende week zondag, dus heb ik nog even de tijd om alles te fine-tunen. Ik heb de benen hard laten werken verleden week, zo verzamelde ik op acht dagen tijd 212 kilometer een record voor mij. Maar het zal ruim een week duren voor de benen wat op effen zijn gekomen, dan heb ik nog een paar dagen om te compenseren. Voor morgen staat er een interval of tempoloop van vijftien kilometer op het programma, in elk geval tempowerk.
Vandaag een trage duurloop van 12.150 meter gelopen in 0:57:26, hsm 118. De benen waren natuurlijk nog zwaar van de ultralooptraining van 52 km van gisteren. Het was vandaag kwestie van de spieren wat lucht te geven en wat op adem te komen. Onder een heerlijk zonnetje met een stevige zuid-oosten bries, gingen we op pad voor 12 km. De pijnlijke bovenbenen hadden een goede twee kilometer nodig om wat los te komen. Maar al bij al kwam ik snel in het ritme, en kon ik een goede training afwerken, wel vermoeiend. Voor morgen staat er een trage duurloop op het programma van vijftien kilometer, iets trager dan vandaag.
Vandaag een ultralooptraining van 52.050 meter gelopen in 4:01:40, hsm 129. Het is de training waar ik echt tegen op kijkte, maar het is ook een broodnodige training als je ultra's wil lopen. Maar zwaar en moeilijk gaat ook, en het was de karaktertrainingsweek en dan mag het dat ietje meer zijn. Voor de energievoorzieninig had ik cola verdunt met water bij zo'n 600 ml en veertien druivesuikers mee. Spijtig genoeg waren er twee flesjes van bij de start van de training aan het lekken, en ik mocht beginnen prullen. Door dat geprul aan de flesjes miste ik mijn eerste kilometer, ik deed er 5:01 over, vanaf de tweede kilometer had ik het tempo. Ik had als plan de eerste dertig kilometers tegen 4:30/km te lopen en dan zolang als mogelijk de 4:36/km aan te houden. Na tien kilometer was de tussentijd (0:44:35) dus mooi op schema, maar het dient gezegt dat de benen slecht aanvoelden. De hartslag daar en tegen ging voor de eerste maal deze week aan het juiste ritme, dat was dan toch een meevaller. Het is wel al een zware week geweest maar aangezien de hartslag in de juiste zone zit zou ik dit tempo toch even kunnen vasthouden. Kilometer twintig (1:29:18) prachtig in het juiste tempo en de hartslag in de juiste zone, het is wachten op de vermoeidheid. Ik voel al wat vermoeidheid in de benen, maar ik kan zeker dit tempo nog een uur aanhouden, en ik heb gans de weg zijwind. Een ideale situatie, langs het Kempisch kanaal tot Mol en dan rechtsomkeer na zesentwintig kilometer, terug naar huis. Nu kom ik aan een kruciaal punt kilometer dertig (2:14:23) nog altijd mooi op schema, de benen voelen wel al wat zwaarder aan. Als ik over een loopbrug het Kempisch kanaal weer over moet is het een heikel punt, omdat de snelheid er dan volledig uitgaat. Best een gevaarlijk brugje te betreden op eigen risico, als we langs de andere kant van het kanaal zijn is het optrekken. Aan kilometer 31.5 is dat ongeveer en ik voel direkt vermoeidheid en de verstramming van de rechterbil, het word zwaar. Maar na een tragere kilometer proberen we de 4:36/km aan te houden zolang het gaat, het gebeurt nu puur op karakter. De marathon 42.200 meter gaat in (3:10:57), ik loop rond de 12 km/uur, het is zowat op en het word onmogelijk om onder de vier uur te blijven. Het is nu best zwaar en de kilometer tijden lopen verder op, de bovenbenen zijn de kramp nabij en ik moet nog vertragen. Kilometer per kilometer aftellen en rustig de training beeindigen is de boodschap, het drinken en de druivesuiker zijn op. Met nog drieenhalf kilometer te gaan is mijn vrouw er met de fiets om me tot thuis te begeleiden, alle beetjes helpen natuurlijk. Ik begin zelf wat te versnellen en de benen laten het toe, kilometer vijftig (3:51:46) en de kilometers gaan onder de 5:00/km. Nog twee kilometer te gaan, het vertrouwen is terug hoewel de hartslag hoog is voor het geleverde tempo, ik finish in 4:01:40. Een best redelijke training, hoewel ik liever onder de vier uur gefinisht was, ben ik best tevreden met de trainingsarbeid deze week.
Vandaag een trage duurloop van 13.380 meter gelopen met zweetjasje aan in 1:06:23, hsm 117. Het zweetjasje aan om de hoge temperaturen gewent te worden, die er hopelijk aan zitten te komen. De training was verdeeld in twee delen, het eerste gedeelte in recuperatietempo, het tweede in een strakker tempo. Voor de eerste maal deze week de gemiddelde hartslag onder de 120 slagen kunnen houden, deels door de weersomstandigheden. Maar de grootste boosdoener de vermoeidheid, 160 kilometer gelopen in de laatste zeven dagen, marathon inbegrepen. De zwaarste training van de week staat morgenop het programma een ultralooptraining van tweeenvijftig kilometer.
Vandaag een duurloop van 12.290 meter gelopen in 0:53:59, hsm 133. De benen voelden ondanks de zware trainingen deze week fris genoeg om de geplande duurloop af te werken. Het juiste tempo zat er snel in met de wind mee, en een lange training zou het niet worden, dus dat zal vol te houden zijn. Met de wind tegen voelde ik wel nog wat vermoeidheid in de bovenbennen, maar dat kon de pret niet derven. Redelijk tevreden dat ik al de geplande trainingen af heb kunnen werken, nu zondag is de zwaarste nog te lopen training. Daarna kunnen we focussen op het herstel en dan hopen op een goede dag tijdens de zes uur van Steenbergen. In elk geval zit ik redelijk op schema voor de marathon en ultra cup, alle geplande wedstrijden al kunnen lopen. Overal een redelijk resultaat neergezet, echter zonder een enkele uitschieter, voor een topdrie plaats zou ik vier uitschieters moeten hebben. Morgen staat er een trage duurloop van dertien kilometer met een zweetjasje aan op het programma.
Vandaag een lange trage duurloop van 22.050 meter gelopen in 1:47:41, hsm 127. De laatste van de vier twintigers na de marathon van Antwerpen, nu eerst twee dagen rustiger aan. In totaal 91.830 meter gelopen in vier dagen en zes trainingen, dat moet volstaan om wat karakter te kweken. Nu gaan we proberen wat te herstellen, zodat we tegen zondag de ultraduurtraining kunnen afwerken. De training van vandaag werd weer extra zwaar gemaakt door de felle zuid-zuidwestenwind, meestal in de flank. Het maakt dat lopen er niet simpelder om, in normale omstandigheden had ik ondanks de zware trainingen beter kunnen herstellen. Een constante tijdens de afgelopen trainingen is een te hoge hartslag en pijnlijke bovenbenen, en een gehavende rechter achillespees. De rust tussen de trainingen is amper lang genoeg om deftig te herstellen, maar dat staat op het programma na de zondag training. Morgen staat er een duurloop van twaalf kilometer op het programma, jawel als enige training.
Deze namiddag een duurloop van 6.750 meter gelopen in 0:29:45, hsm 132. Het gevoel uitgeput te zijn as van korte duur, deze namiddag raapte ik de moed bijeen. Ik kreeg wat hulp van de oudste zoon Jorgi, die me zou vergezellen in deze namiddagtraining. Na een eerste rustige kilometer in 5:00 rond, kwamen de spieren ondanks de felle wind op temperatuur. De wind zat gelukkig meestal in de zij, en dat scheelt een pak, nu kon ik het tempo wel aanhouden. Zodoende kan ik de training saman voegen met deze van deze morgend en heb ik een 23.070 meter lange duurloop. Ik zit zodoende ruim op schema voor mijn ultra trainingsweek, die moet minimaal drie 20-plusser en een 50-plusser bevatten. Morgen ga ik voor de twintig-plusser in de vorm van een trage duurloop, aangezien de benen wat gespaart moeten worden.
Vandaag een duurloop van 16.320 meter gelopen in 1:12:16, hsm 139. Ik weet het vier kilometer te weinig gelopen, ik was zo vermoeid dat ik een lus heb laten vallen. Kwetsuren moeten vermeden worden, de benen voelden zo zwaar aan, na een kilometer met volle tegenwind. Echt gekraakt op deze strook, de wind was dan ook redelijk sterk en in open veld had ik geen bescherming. Juist over halfweg was het de juiste beslissing om de laatste lus van vijf kilometer niet te lopen, spijtig maar niets aan te doen. Ik kan dus niet ontkennen dat de marathon en de lange trainingen de dagen er na niet in de kleren zijn blijven zitten. Al 63 kilometer op de teller sinds de marathon, anderhalve marathon dat moet ik kunnen aanhouden als gemiddelde deze week. Het is wel zo dat vrijdag en zaterdag twee kortere trainingen op het programma staan, om toch wat te kunnen herstellen. Zondag staat er een ultratraining van vier uur en minimaal 52 kilometer op het programma, het word een helse week. Daarna is het fors afbouwen naar de zes uur van Steenbergen waar ik mijn afstand gelopen in Stein dit jaar wil verbeteren. Het kan zijn dat ik deze namiddag nog wat los ga lopen, de verzuring uit de spieren krijgen, hopelijk is er dan wat minder wind.
Vandaag een lange duurloop van 23.880 meter gelopen in 1:58:25, hsm 126. De trainingen die vandaag op het programma stonden in een sessie afgewerkt, zot zijn doet geen zeer zeggen ze dan. Ik heb toch een paar keer gedacht, nu terug naar huis de benen doen teveel pijn, maar ik bleef maar doorgaan. Na negentien kilometer had ik 75 seconden achterstand op het tempo van 12 km/uur, dus toch maar versnelt de laatste 3880 meter. De hartslag zelf boven de 140 hsm gekregen, vermoeide benen, maar de pijn voelde ik niet meer, raar maar waar. Zodoende heb ik deze training aan een gemiddelde van 12.1 km/uur kunnen afwerken, wetende dat de tweede dag na de marathon de zwaarste is. Een mooie karakter training afgewerkt en na dit bericht ga ik twee uurtjes platte rust in acht nemen,en de beenspieren wat laten herstellen. Want morgen staat er een lange duurloop van ruim twintig kilometer op het programma, ik hoop de 4:30/km te halen, het word zwaar.
Deze namiddag een trage duurloop van 7.390 meter gelopen in 0:34:59, hsm 124. Voor vandaag is dat een trage duurloop van 22.830 meter gelopen in 1:50:19, hsm 123. Een dag na de marathon is dat ruim voldoende om te spreken van een dubbeldekker, een van de gebruikelijke trainingen naar een ultraloop. Het is in elk geval een uitstekend begin van de topweek op weg naar de zes uur van Steenbergen, binnen amper twintig dagen. De benen waren zwaar vermoeid elke keer ik uit de zetel wou komen voelde ik de zware bovenbenen en de pijnlijke scheenbenen. Ik kan dus dik tevreden zijn met deze prestatie die ik vandaag geleverd heb, en al helemaal met deze namiddag training. Een namiddag training waar ik meer karakter heb opgebracht als tijdens de laatste tien kilometer van de marathon van Antwerpen. De trainingen van morgen moet ik wel iets rustiger afwerken zo kan ik ondanks de kilometers die geprogrammeerd staan toch wat herstellen Morgen staat er s'morgens een trage duurloop van zestien kilometer op het programma, s'namiddags een recuperatieloop van zes kilometer.
Vandaag een trage duurloop van 15.440 meter gelopen in 1:15:20, hsm 123. Er wacht me een zware trainingsweek, de week na de marathon van Antwerpen naar de zes uur van Steenbergen. Gisteren heb ik na tweeendertig kilometer besloten om niet alles op Antwerpen te zetten, dus moet ik naar Steenbergen werken. De punten voor de marathon en ultra cup zijn binnen, toch hoop ik dat ik nog aan mijn vier beste noteringen moet beginnen. Het ging vandaag eigenlijk redelijk goed de dag na de marathon al vijftien kilometer aan een gemiddelde van ruim 12 km/uur lopen. Natuurlijk doen de bovenbenen pijn, maar dat ik de hartslag al zo hoog krijg is het beste bewijs dat ik gisteren op reserve heb gelopen heb. Ik kan moeilijk beweren dat ik er niet voor ge gaan ben, maar eenmaal de klop heb ik het toch laten hangen, ik had de mentale drive niet. Zo zal ik vandaag en morgen twee trainingen afwerken om telkens boven de twintig kilometer uit te komen, geen herstel inbouwen na de marathon dus. Wat op zich een klein risico is, ik zal tussendoor dus zoveel als mogelijk moeten rusten, om het deze week vol te maken zoals ik hoop. Deze namiddag nog minimaal vijf kilometer lopen de tijd speelt geen rol, alleen de kilometers stapelen deze week telt.
Vandaag was het dan weer marathontijd, de derde van het jaar, na Apeldoorn, Lier nu Antwerpen dus. Ik had een wel omlijnde taktiek, niet teveel krachten verspillen, trachten mee te schuiven in het juiste groepje. Het weer ziet er redelijk uit en de wind is strak maar nog doenbaar, er blijkt toch ook veel interesse voor de marathon. Veel bekende gezichten aan de start en dus gaat de tijd snel voor uit, de avonturen eens over horen en sommige feliciteren. Deze mega organisatie verdiend toch een pluim, met 30.000 deelnemers aan de verschillende wedstrijden, proficiat voor de organisatie. Om 09:30 word de wedstrijd op gang geschoten, de eerste kilometer word ik overspoeld door wel honderd atleten. Mijn benen voelen niet super aan, en ik moet al aan het werk om mijn ideale groep bij te halen, de tweede kilometer versnel ik wat. Ik loop op twee kilometer zo wat zestig plaatsen naar voor, juist voor de konijnenpijp schat ik mijn achterstand nog op 200 meter op de ideale groep. Een afdaling van een kilometer gebruik ik om mijn achterstand te halveren, nu een kilometer bergop, de groep voor mij scheurt. Het is nu een per een oprapen maar berg op voel ik ook de inspannining, ik haal weer twee atleten bij en beslis daar bij te blijven. Na de konnijnenpijp blijf ik in het spoor van de twee, uit de wind, tot een er van de forcing voert en in een ruk de 100 meter dicht loopt. Ik kan dat niet aan en het zou nog twee kilometer duren eer ik de groep ver voeg, het heeft iets teveel krachten gekost om er bij te komen. Tijdens de doorgang van de konijnenpijp is er wel wat mis gelopen met de afstandsmeting, na zeven kilometer heb ik 800 meter meer. Nu zit ik in een ideaal groepje van twaalf man, en blijf bijna constant in laatste positie lopen uit de wind, tegen 3:58/km, ideaal. Het moet zo want ik moet de hartslag onder de 146 slagen kunnen houden, als ik een drankpost passeer moet ik even versnellen om bij te komen. Toch gaat het redelijk, hoewel ik wel voel dat er geen overschot is, deze snelheid is ook de maximum snelheid tijdens de snelle trainingen. Elke kilometer dat ik kan volgen is er een gewonnen, half marathon komen we door onder de 1:24:00, eenideaal tempo dus. De hoop groeit met de kilometer, en dat terwijl ik geen superdag heb, de hartslag zit wel goed rond de 145 hsm, maar het gevoel is minder. Kilometer dertig een tijd van 1:59:30 ongeveer, en ik loop in vierde positie van het groepje, ik had evenwel beter naar de hartslag gekeken. Een hartslag van 148, dat is te hoog en ik krijg een klop van de hamer, de gevreesde muur ik moet minderen en de anderen gaan me voorbij. Het gaat van kwaad naar erger en ik haal geen snelheid meer, de veer is gebroken en ik toon te weinig karakter, de benen zijn zo zwaar. Daar gaat mijn mooie tijd, tot overmaat van ramp draait de wind en van windvoordeel is nu nog maar weinig sprake, dat is balen. Ik verlies alsmaar meer terrein toch komen er maar vier man voorbij deze vermoeide atleet, hard maar dat is nu eenmaal de realiteit. Het moet beter kunnen maar daarvoor moet ik nog meer op mijn voeding letten, het is zeker twee jaar geleden dat ik dat heb kunnen opbrengen. Maar zelf al geraak je amper voor uit de finish komt er vroeg of laat toch, ik finish in 2:54:12 of daar omtrend, niet te slecht dus.
