Ik ben Leus Frankie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joggerke.
Ik ben een man en woon in Herenthout (Belgie) en mijn beroep is arbeider.
Ik ben geboren op 17/07/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: hardlopen/marathon.
getrouwd met Carine Cautaerts (hardloopster)
twee zonen Jorgi en Kenney
(hardlopers)
Vandaag een trage duurloop van 15.200 meter gelopen in 1:10:32, hsm 117. Dezelfde training als gisteren, op hetzelfde parkoer, maar aan een hogere intensiteit gelopen. Zo kon ik vaststellen dat de benen nog wat vermoeid aanvoelden en ik had wat last van een stijve rug. Ik was deze morgend nog naar de tandarts geweest, en de resterende tanden in orde laten stellen. Weer een verdoving in de buurt van de sinussen en dat heb ik weer gevoeld tijdens het snuiten van de neus. Maar tegen deze avond is het leed geleden, en dan kunnen we nog eens alle snot eruit snuiten. De benen voelden zoals gezegt nog wat zwaar aan, als ik op een wat gemakkelijker strook kwam ging het beter. Ook als ik de snelheid wat minderde waren de quadriceps minder gevoelig, ook de heup voelt wat voos aan. Ik heb daar s'nachts nog het meest last van en word daar minimaal eenmaal wakker van, ondanks de pijnstiller. Het is iets dat ik er bij moet nemen, zolang als ik blijf lopen, het is een ontsteking die opkomt als ik loop. Door de verkalking op het gewricht waar de grote bilspier over schuurt en zo geirriteert geraakt en uitdeint naar de hamstring. Morgen staat er een interval van in totaal vijftien kilometer op het programma, met tien snelle duizenden.
Vandaag een trage duurloop van 15.200 meter gelopen in 1:13:03, hsm 113. Ik had wat last van zware benen, na de tempoloop van gisteren, die heeft blijkbaar kracht gekost. Een training waar van tien kilometer door de Merodese bossen in herenthout, dat er schitterend bijlag. De zichtbaarheid was wel klein, door de dichte mist, dat gaf het Merodese bos iets onheilspellend. Ook de vochtige bladeren zorgden voor wat gladheid, maar het was overwegend goed beloopbaar Het ging dus niet te snel en dus kon ik alle obstakels die er toch waren gemakkelijk inschatten. Ik heb duidelijk nood aan wat onverharde ondergrond, om voet en achillespezen wat te sparen. Ook het evenwicht en de stabilisatie worden zo wat op de proef gesteld, en vraagt wat meer van de spieren. Al bij al een nuttige training, om de verzuring uit de benen te lopen, en de algemenen conditie op peil te houden. Morgen staat dezelde training over dezelfde afstand en hetzelfde parkoers op het programma.
Vandaag een tempoloop van 20.300 meter gelopen in 1:19:22, hsm 141. Het was toch een kleine verrassing dat ik aan 3:55/km kon blijven gaan. Zo'n tien seconden de kilometer sneller als verwacht, dat wil zeggen dat ik goed herstel. Natuurlijk zou het nog een tien seconden de kilometer rapper moeten kunnen, maar komt dat nog terug? Toch ben ik meer dan tevreden met deze training en hoop dat het in die richting verder evolueer. Ik voel aan dat de benen het nog moeilijk hebben aan een tempo dat hoger ligt dan 4:00/km. Het hart kan dit ritme probleemloos aan, ik heb dit jaar nog maar weinig in het rood kunnen gaan. Zoals reeds aan gehaald zou ik eens veertien dagen moeten kunnen rusten en dan een opbouw van dertien weken. Maar de seizoenen zijn zo uitgerokken en duren tien maand, zodat er weinig rust en opbouw ingeplant kan worden. Morgen staat er een trage duurloop van elf kilometer op het programma, rustig wat herstellen.
Vandaag een recuperatieloop van 14.100 meter gelopen in 1:08:51, hsm 110. De benen actief laten recupereren was de bedoeling, 138 km gelopen de zeven laatste dagen. Een mooi aantal zo laat op het seizoen, een seizoen dat nog vier weken duurt tot de marathon van Spijkenisse. Veel rust zal er niet zijn na Spijkenisse, want de opbouw naar volgend seizoen begint binnen vijf weken. Zo blijven we bezig en veel ruimte om te herstellen en op te bouwen is en er niet, hoewel ik toch iets moet verzinnen. Januari zal in het teken staan van de opbouw, en half februari begint het marathon en ultra seizoen weer. Ik moet zeggen dat ondanks de vele kilometers de goesting en de moed er nog is om verder te trainen. Zolang het een plezier is de loopschoenen aan te trekken volgt de rest ook wel, voorlopig blijf ik het goed vinden. Morgen staat er een tempoloop van twintig kilometer op het programma, aan een gemiddelde van 4:05/km.
Vandaag een duurloop van 13.100 meter gelopen in 0:57:04, hsm 127. Het was een zware training na de lange trage duurloop van gisteren, een duurloop. De benen moesten dus tegen minstens 4:35/km gaan, om van een duurloop te kunnen spreken. Al van de eerste kilometers zat ik in het juiste tempo en dus werd het een gemiddelde van 4:21/km. Niet dat het van harte ging, het was afzien, maar wel de leuke manier als je weet dat het doel gehaald word. Op zo'n een dag als vandaag is het moeilijk te vatten dat ik op een parkoer als Kasterlee 4:08/km haal. En zeggen dat ik zwaar ontgoocheld was, alles in zijn perspectief plaatsen is dus nodig, soms moeilijk. Je kunt het een niet, met het ander vergelijken, je werk naar een doel en hoopt dat doel te realiseren. Zo wel op training als op wedstrijd, opbouwen en pieken naar de prestatie, waar je achteraf fier op terug kan kijken. Morgen staat er een trage duurloop van veertien kilometer op het programma tegen 5:00/km.
Vandaag een lange trage duurloop van 30.300 meter gelopen in 2:26:45, hsm 114. Een bevlieging van het moment, langs het Kempisch kanaal gelopen en blijven gaan. Na 15.150 de afstand die ik gisteren gelopen had maakte ik een u-bocht en ging naar huis. De volle 15.150 meter terug, zodoende verzamelde ik de respectabele afstand van 30.300 meter. Het is vier dagen na de marathon van Kasterlee, dus deze lange trage duurloop is ook een karakterloop. Een die de uithouding wat beter op punt moet zetten, vandaag was die zeker in orde, het ging goed. Toch was ik tevreden dat ik weer thuis was want echt warm is het niet, gelukkig was er bijna geen wind. Ik had ook niets mee van drinken en eten, gewoon om dat het niet de bedoeling was zo lang te lopen. Maar kom de lange duurloop zit er op en ik kan de testloop van zondag op twintig kilometer houden. Voor morgen staat er een duurloop van dertien kilometer op het programma.
Vandaag een duurloop van 15.150 meter gelopen in 1:05:38, hsm 125. Tegen 13.8 km/uur gelopen, de benen herstellen normaal, het is een goed gemiddelde. De hartslagen zaten ook in de juiste zones, naar gelang het geleverde tempo. Een lichte pijn in de quadriceps herinnerd er aan dat ik vorige zondag een natuurmarathon gelopen heb. Het gaat de goede kant uit en dat is nodig om de twee resterende marathons van dit jaar af te werken. Deze zullen wel op hartslag gelopen worden, de benen mogen niet meer uitgeput aanvoelen na de marathon. Morgen staat er een lange trage duurloop van meer dan twintig kilometer op het programma.
Vandaag een trage duurloop van 12.000 meter gelopen in 0:57:19, hsm 112. Ik was verbaast dat ik me al zo kon uitleven, de benen waren al heel wat beter dan gisteren. De reden voor het gedeeltelijk falen in Kasterlee ben ik aan het achterhalen, tegen volgende week weet ik het. Een reden waar ik bijna zeker van ben, is de rode biet dat me slecht bevalt, al was het maar de problemen met maag en darm. Natuurlijk zijn er de blijvers zoals de rechterheup, rechterachillespees en de voetpezen, chronische ontstekingen. De rek en stretchoefeningen uitzoeken en niet te vergeten de stabilisatieoefeningen en de versterkende oefeningen. Het word wikken en wegen, welke oefeningen moeten, welke mogen en dan zijn er die de zaak verslechten. Met ouder te worden moet je nog meer bezig zijn met het lichaam in evenwicht te houden en ook het lichaamsgewicht. Elke mindere prestatie roept een heleboel vragen op, zeker als je er hard voor getraind heb, en dat had ik. Morgen staat er een duurloop van vijftien kilometer op het programma, maar de benen blijven de baas.
Vandaag een herstelduurloop van 10.100 meter gelopen in 0:53:29, hsm 106. Ik hoef niet te vertellen dat zowat alles zeer deed en de eerste kilometer ging in 6:06. Dus nog geen 10 km/uur het zal geen zicht geweest zijn, maar ik geloof in actieve recuperatie. Zo ging de tweede helft van de training al iets beter, niet dat het de stijl van de flyer was. Het zal zeker een week duren voor de verzuring uit de spieren is, en de onstekingen onder controle zijn. De wedstrijd van gisteren moet ik proberen zo snel mogelijk te vergeten, het was niet goed, punt. Voor dit jaar geloof ik niet nog onder de 2:50:00 te kunnen duiken in de twee resterende marathons. De marathon in Geldrop is even zwaar als de marathon van Kasterlee, met nog meer onverharde weg. En de laatste marathon van het jaar in Spijkenisse, ga ik misschien zelf niet lopen, die gaat door op 18 december. Morgen staat er een trage duurloop van tien kilometer op het programma, hopelijk haal ik de 12 km/uur.
Vandaag stond de marathon van Kasterlee op het programma, een in het vet onderstreepte marathon. Het is de bedoeling goed te presteren vandaag en ik hoop op een goede dag en ideale omstandigheden. Met de weersomstandigheden was het de laatste dagen uitmuntend een mooi zonnetje, echter vandaag niet. Een dichte mist hangt een paar meter boven de grond, en het is ferm koud, graag had ik het zonnetje gezien. De start is redelijk op tijd, en er zijn heel wat goede atleten op de afspraak, teveel om op te noemen. Al na een kilometer voel ik dat die superdag er vandaag niet inzit, ik kom door in 3:49 en voel al zware benen. Toch probeer ik aansluiting te houden in een groep van zeven, met Ralf Priebisch als locomotief. Er word dit jaar over een nieuw parkoer gelopen, met ongeveer 65 % onverhard en 35 % verharde weg. Het parkoers is redelijk vlak en zeker niet zo spectaculair als de vorige jaren met de doortocht in het Koningsbos. Met dit droog weer is de uitdaging grotendeels te vinden in de zanderige paden, een paar lange stukken. Tot kilometer vijftien kan ik in het groepje blijven, maar echt gemakkelijk gaat het nooit, het is hard werken. Dan komt er weer een lange slecht beloopbare zandstrook en moet ik uit het groepje lossen, na een trage kilometer. Op een beter beloopbaar stuk kan ik de schade nog wat beperken, maar meter per meter loopt het groepje verder weg. Het ziet er voor halfweg somber uit, de benen doen pijn en ik heb nog een halve marathon te gaan, het word zwaar. Gelukkig heb ik voor de tweede ronde de steun van een mtbiker, die me blijft aanmoedigen, ik heb het nodig. Halfweg kom ik door in 1:23:27, en kan ik een eerste indruk van het parkoer in me opnemen, het is iets minder zwaar. Maar op het onverhard moet je sterker zijn dan op asphalt om de snelheid op peil te houden, een eerlijk parkoer. Toch moet men zich de vraag stellen hoe het er bij zou liggen na een paar regendagen, is het dan nog beloopbaar. In de verte zie ik twee atleten in het zwart gekleed die ook uit het groepje van zeven gelost zijn, waar ik tot km 15 bijzat. Daar probeer ik mijn snelheid op af te stellen, niet te veel terrein prijs geven, niet ver achter mij hoor ik een atleet dichterbij komen. Aan kilometer vijfentwintig zie ik Nid Rumphakwaen lang de kant staan, hij was vandaag een van de favorieten voor de zege. Het kan dus nog erger, maar het heeft me nog meer energie om deze klus tot een goed einde te brengen, ik zal en moet finishen. Er loopt een atleet voorbij maar aan aanpikken denk ik niet, mijn tempo zo goed als mogelijk proberen aan houden. De km-tijden varieren van 4:04/km tot 4:25/km, naar gelang de lengte van de zandstroken, en de open vlaktes met tegenwind. Gelukkig neigen de meeste kilometers naar de 4:10/km, de pijn aan rechterheup en rechterachillespees zijn redenen genoeg, om de handdoek in de ring te smijten, maar dit is de marathon van Kasterlee dus zet ik door, nog altijd goed aangemoedigd door Geert. De afstand van de marathon zal vandaag volgens de garmin 42.780 meter bedragen, dus is de afstand ruim voldoende. Aan kilometer 33 heb ik een van de mikpunten te pakken en probeer nog wat te versnellen ondanks de pijn in de benen. Ik hoop bij een iets vlottere loopstijl minder hinder te hebben, het duurt niet lang voor ik het zinloze van deze versnelling besef. Rond kilometer 36 komt de rotste strook van deze marathon los zand en schuine kanten met een karrespoor, een kraker. De snelheid gaat er volledig uit en de veer breekt de tijden kruipen naar 4:50 de kilometer en daarvoor moet ik werken. Een harde noot om te kraken twaalf kilometer hard werken, en de atleet die ik kort hiervoor inhaalde pakt me terug en snelt weg. Het word dus nog een lange lijdensweg, ondanks ik er alles uithaal blijven de km-tijden hetzelfde weg die redelijke tijd. Ik ben blij als ik de finish haal in 2:56:58 als dertiende, maar ik heb meer afgezien als tijdens mijn drie laatste marathons samen.
Vandaag 8.350 meter los lopen goed voor 0:40:30 loopplezier, hsm 107. De benen wat strekken en zuurstof geven aan een herstel duurloop tempo. Veel valt er niet uit deze training te halen, of het moest zijn dat de snelheid redelijk goed zat. Gezien de lage hartslag was de snelheid van ruim 12 km/uur zeker goed te noemen. De benen voelden nog altijd niet super aan, we hopen dat, dat morgen goed komt. Voor mijn tiende marathon van het jaar, hoop ik nog eens onder de 2:50:00 te gaan. Het gaat er in elk geval droog en goed bij liggen het parkoer, spijtig dat het oude parkoer niet meer mag. Ik had graag op het oude parkoer gelopen, dat kende ik immers en ligt goed in mijn mogelijkheden. Het nieuwe is vlakker maar er is iets meer onverhard in het nieuwe parkoer, ik ben benieuwd. Dit parkoer bied in elk geval minder mogelijkheden voor krachtlopers, het is meer voor flyers.
Vandaag een duurloop van 10.500 meter gelopen in 0:47:43, hsm 115. De eerste helft was aan recuperatie hartslag, dus onder de 110 hartslagen per minuut. In de tweede helft ginghet aan duurlooptempo met daarin een 12-tal versnellingen over 200 meter. Het gevoel in de benen was niet super, maar dat reserveren we voor aanstaande zondag in Kasterlee. De valling speelt nog altijd wat parten, de bovenste luchtwegen zijn nog altijd niet vrij, het blijft moeilijk ademen. Morgen staat er een korte los loop op het programma, voor de rest veel rusten en koolhydraten stapelen.
Vandaag een recuperatieloop van 10.400 meter gelopen in 0:50:10, hsm 110. Op hartslag een recuperatieloop gelopen, proberen het goed gevoel tot zondag uit te stellen. Ik heb deze morgend nog twee tanden laten doen bij de tandarts en had nog wat last van de verdoving. De linker sinus zat precies volledig dicht en tel daarbij mijn lichte valling en je weet het wel. Met de benen ging het redelijk, gezien de intervaltraining van gisteren, en het slecht gevoel van verleden week. Ik hoop dus op een goede dag en een toptien plaats, als het even kan een topvijf plaats in Kasterlee. Sinds mijn overwinning in 2008 heb ik er niet meer geknalt, het word dus tijd voor een goede marathon van kasterlee. Morgen staat er een training van tien kilometer op het programma de eerst vijf rustig daarna versnellingen?
Vandaag een intervaltraining van in totaal 15.000 meter gelopen in 0:57:47, hsm 135. Wederom waren de benen iets sterker dan gisteren, een geluk voor de intervaltraining van vandaag. Het grootste probleem vandaag was de ademhaling, een chronische bronchitis in een vroeg stadium. Maar toch genoeg om het gevoel te hebben van een lichte inspanningsastmalijder, niet ideaal voor een tempotraining. Het geloof in een goede marathon komt toch al een beetje terug en dat is dan een opsteker na deze tempotraining. De motivatie voor de marathon van Kasterlee is er altijd, het uitzicht op een tijd rond de 2:50:00 is dankbaar. Ik heb vandaag redelijk vlakke tijden kunnen lopen zonder echte uitschieter, buiten het moeizaamop gang komen. Morgen staat er een training van een tiental kilometer op het programma rustig joggen. Weersverwachting Kasterlee deze week
Vandaag een trage duurloop van 15.200 meter gelopen in 1:11:54, hsm 111. Tien kilometer in het Merodese bos van Herenthout gelopen om het gevoel van onverharde weg op te doen. De ondergrond lag er onberispelijk bij voor de tijd van het jaar, bijna geen modder te bespeuren. Wel veel bladeren en takken, maar over het algemeen was het heel goed beloopbaar, doch niet als op de weg. Met de benen ging het alweer iets beter en er blijft nog wat hoop om tegen zondag volledig hersteld te zijn. Voor morgen staat er een tempotraining van vijftien kilometer op het programma, dan weet ik meer!
Weersverwachting Kasterlee deze week
Vandaag een trage duurloop van 12.000 meter gelopen in 0:56:50, hsm 113. De benen voelden wat beter aan dan tijdens de trage duurlopen van verleden week. Toch is het nog niet wat het moet zijn de quadriceps voelen nog wat vermoeid aan. Nog twee dagen volgen met trainingen van vijftien kilometer, daarna drie dagen rustig aan. Het moet normaal voldoende zijn om voldoende hersteld te zijn tegen de marathon van Kasterlee. Een super marathon zit er waarschijnlijk nog niet in, of ik moet al een superdag hebben, dus de hoop blijft. Ik vraag me toch af of ik de resterende marathons van dit jaar, niet beter op hartslag zou lopen. Morgen staat er een trage duurloop van vijftien kilometer op het programma, met tien kilometer door het bos.
Weersverwachting Kasterlee deze week
